1
00:00:00,000 --> 00:00:01,900
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

2
00:00:02,040 --> 00:00:04,160
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

3
00:00:04,440 --> 00:00:09,840
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1

4
00:00:09,840 --> 00:00:11,380
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

5
00:00:12,140 --> 00:00:15,560
ต่อเนื่องจากตอนเก่าๆ นะคะ
สังเกตว่าช่วนนี้จะเป็นตอนสำคัญทั้งนั้นเลยนะคะ

6
00:00:15,560 --> 00:00:18,820
เพราะว่าเป็นตอนที่เราคุ้นชื่อคุ้นหูกันดู ไม่ว่าจะเป็นตอนที่

7
00:00:18,820 --> 00:00:20,360
เอามาเล่นโขนกันบ่อยๆ

8
00:00:20,460 --> 00:00:23,960
หรือว่าเป็นตอนที่ตัดตอนมาเรียนกันในหลักสูตรบังคับนะคะ

9
00:00:23,960 --> 00:00:25,480
ซึ่งตอนนี้ก็เช่นกันค่ะ

10
00:00:25,540 --> 00:00:27,640
เห็นจากหัวข้อด้านล่างแล้วใช่ไหมค่ะ

11
00:00:27,640 --> 00:00:28,560
สุครีพหักฉัตร

12
00:00:28,560 --> 00:00:32,700
เป็นตอนที่เราเรียนกันมาตั้งแต่ประถมนะคะ
น่าจะคุ้นเคยกันดี อย่างไรก็ดี

13
00:00:32,960 --> 00:00:35,820
เรามาฟังกันอีกรอบเป็นสไตล์แบบ Point of View กันดีกว่าค่ะ

14
00:00:36,020 --> 00:00:41,380
เชื่อว่าถึงตอนนี้ติดตามกันมา 50 กว่าตอนแล้วเนี่ย ทุกคนน่าจะกดติดตามช่อง point of view กันแล้วใช่ไหมค่ะ

15
00:00:41,740 --> 00:00:45,560
แล้วก็อย่าลืมติดตามไปถึง Facebook twitter แล้วก็ instagram ของวิวนะคะ

16
00:00:45,560 --> 00:00:48,140
จะมีเนื้อหาที่แตกต่างกันไปในแต่ละช่องทางค่ะ

17
00:00:48,220 --> 00:00:53,840
โอเคนะคะ สำหรับใครที่เปิดมาแล้วตอนนี้เป็นตอนแรก
รู้สึกว่าเปิดมาถึงฉันก็เจอสุครีพหักฉัตรเลย

18
00:00:53,840 --> 00:00:56,780
อยากติดตามตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

19
00:00:56,780 --> 00:00:58,440
กดไปดูได้ตรงนี้เลยค่ะ

20
00:00:58,520 --> 00:01:02,300
ส่วนใครที่รำคาญความเวิ่นเว้อของวิวนะคะ 
อยากฟังแค่ตอนเดียวจบ

21
00:01:02,360 --> 00:01:04,580
ทั้งเรื่องเลยภายในแค่ 10 นาที นี่ก็

22
00:01:04,960 --> 00:01:06,960
เล่าไว้เช่นกันค่ะ ไปดูได้ตรงนี้เลย

23
00:01:07,100 --> 00:01:10,020
สำหรับวันนี้พร้อมที่จะไปดูสุครีพหักฉัตรรึยังค่ะ

24
00:01:10,260 --> 00:01:15,200
ถ้าพร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็ได้สาระกันดีกว่าค่ะ
ไปดูกันเลย

25
00:01:19,640 --> 00:01:23,920
ความเดิมตอนที่แล้วจำกันได้ใช่ไหมค่ะ
องคตนี่เข้าไปหยามทศกัณฐ์ถึงในท้องพระโรง

26
00:01:23,920 --> 00:01:27,620
ไปถึงอ่านสารบ้าง ทำนู่นทำนี่ฆ่า 4 เสนาตาย

27
00:01:27,700 --> 00:01:29,900
แล้วก็สะบัดก้น กลับไปรายงานพระราม

28
00:01:30,180 --> 00:01:33,300
แน่นอนค่ะ ฝั่งทศกัณฐ์จะต้องเจ็บแค้นเคืองโกรธมากๆ

29
00:01:33,400 --> 00:01:39,720
เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย

30
00:01:39,720 --> 00:01:41,440
ทศกัณฐ์แบบ

31
00:01:41,640 --> 00:01:47,400
ลิง ไอ้ลิงเขียวลูกพาลีมาหยามฉันถึงในท้องพระโรงต่อหน้าธารกำนัล

32
00:01:47,400 --> 00:01:48,600
ฉันรับไม่ได้

33
00:01:48,620 --> 00:01:50,620
คิดว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นไหมค่ะ

34
00:01:50,700 --> 00:01:56,140
ตามนิสัยของทศกัณฐ์ แน่นอนค่ะทศกัณฐ์จะต้องหาทางแก้แค้นฝั่งพระรามให้ได้ จะต้องแบบว่า

35
00:01:56,240 --> 00:01:58,800
ไม่ๆๆ ฉันจะต้องหายเจ็บหายอาย

36
00:01:58,800 --> 00:01:59,660
ใช้อะไรดีนะคะ

37
00:01:59,700 --> 00:02:02,220
ทศกัณฐ์ก็คิดนู่นคิดนี่ คิดไปคิดมาค่ะ

38
00:02:02,480 --> 00:02:06,640
ปรากฏว่าคิดไปถึงของสิ่งหนึ่งนะคะ ที่เป็นของคู่กับกรุงลงกา

39
00:02:06,960 --> 00:02:10,200
ได้มาเป็นของขวัญในวันตั้งกรุงลงกา จำได้ใช่ไหมค่ะ

40
00:02:10,200 --> 00:02:12,060
ฉัตรของธาดาพรหมนั่นเอง

41
00:02:12,060 --> 00:02:13,260
ฉัตรอันนี้เป็นฉัตรวิเศษ

42
00:02:13,340 --> 00:02:18,920
ทศกัณฐ์จำได้ว่าถ้าตั้งฉัตรขึ้นมา ปึ้ง 
มันจะเหมือนการโกงในเกมต่างๆ นะคะ

43
00:02:19,000 --> 00:02:22,320
คือจะเหมือนกับว่าฝ่ายเราเนี่ยเปิดแมพเห็นทุกอย่างหมดเลย

44
00:02:22,360 --> 00:02:27,360
แต่ฝั่งตรงข้ามเนี่ย โลกจะมืดมิด แมพมืดไปหมดมองไม่เห็น 
ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

45
00:02:27,540 --> 00:02:30,920
แน่นอนว่าฝ่ายหนึ่งเห็นอีกฝ่ายหนึ่ง การฆ่ากันง่ายมากๆ เลยค่ะ

46
00:02:31,060 --> 00:02:35,080
ดังนั้นนะคะ ทศกัณฐ์ก็เลยสั่งให้เหล่าเสนาทั้งหลายเนี่ย
ไปยกฉัตรออกมานะคะ

47
00:02:35,180 --> 00:02:38,360
บูชาอะไรต่างๆ แล้วก็ตั้งขึ้นกลางกรุงลงกาค่ะ

48
00:02:38,360 --> 00:02:39,540
ระหว่างนั้นก็บอกว่า

49
00:02:39,620 --> 00:02:42,980
ให้พวกกองทะลวงฟันอะไรต่างๆ พวกที่เป็นกองหน้าเนี่ยนะ

50
00:02:43,180 --> 00:02:46,960
เตรียมตัวไว้ให้พร้อมค่ะ 
ทันทีฝั่งตรงข้ามแพนิคมองอะไรไม่เห็นนี่นะคะ

51
00:02:47,040 --> 00:02:52,020
ให้กองทหารของตัวเองเนี่ย บุกเข้าไปหาฝ่ายตรงข้าม
แล้วก็ฆ่าทิ้งให้หมดเลยนะคะ

52
00:02:52,020 --> 00:02:53,300
เรียกได้ว่าโกงสุดๆ

53
00:02:53,360 --> 00:02:55,360
นึกสภาพเหมือนเราตีหัวคนตาบอดอะ

54
00:02:55,360 --> 00:02:57,040
เฮ้ย ยังไงก็โกงอะ เก็ตปะ

55
00:02:57,040 --> 00:03:03,760
ยกเว้นคนตาบอดมันจะเป็น เหมือนกับฝึกมวยจีนมาแบบว่าหลับตาฉันก็แบบฟังเสียงเอา แล้วก็แบบ อะไรได้ยังงี้นะคะ

56
00:03:03,820 --> 00:03:06,700
ซึ่งก็ไม่เกี่ยวอันนี้ดูหนังจีนเยอะไปน่ะนะ

57
00:03:06,700 --> 00:03:07,880
กลับเข้าเรื่องต่อค่ะ

58
00:03:07,960 --> 00:03:11,540
ฝั่งทศกัณฐ์เนี่ยสั่งให้ยกฉัตรขึ้น ถามว่าทศกัณฐ์ทำยังไงคะ

59
00:03:11,660 --> 00:03:13,920
แน่นอนทศกัณฐ์ชิลล์ ทศกัณฐ์แบบ

60
00:03:14,000 --> 00:03:18,860
โอ้ว ชิลล์แล้วฉันไม่ต้องออกแรงอะไรมาก 
เดี๋ยวทหารก็เข้าไปไล่ฆ่าฝั่งตรงข้ามหมด

61
00:03:19,100 --> 00:03:21,460
ดังนั้นในเมื่อเราเห็นฝั่งตรงข้ามได้หมด

62
00:03:21,460 --> 00:03:22,700
ไปเที่ยวดีกว่า

63
00:03:22,820 --> 00:03:28,520
มาๆๆ นางมณโฑ นางอัคคี ที่รักของพี่ทั้งสอง 
เราขึ้นไปอยู่บนฉัตรกันไหม

64
00:03:28,520 --> 00:03:31,660
ไปอยู่บนที่สูงไงแล้วก็ดูคนเขาไล่ฆ่ากันสนุกจะตาย

65
00:03:31,920 --> 00:03:33,920
เราไปชมกองทัพฝั่งตรงข้ามกันเถอะจ้ะ

66
00:03:34,180 --> 00:03:36,520
คือเหมือนแบบมองการแข่งขันอะไรสักอย่าง

67
00:03:36,600 --> 00:03:43,340
คงนึกสภาพเหมือนไปดูบอลอะ อยู่บนที่นั่งแล้วก็
ดูเขาไล่ฆ่ากันอยู่ข้างล่าง ก็ไม่รู้เพลิดเพลินจำเริญใจยังไงนะ

68
00:03:43,420 --> 00:03:47,820
เพราะปกติพวกสาวๆ ในวรรณคดีนี่ก็เห็นเลือดทีก็ ว้ายๆๆ ที

69
00:03:47,900 --> 00:03:51,860
แต่ว่าอันนี้มันก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นการเพลิดเพลินยังไง
กับการเห็นคนฆ่ากันนะคะ

70
00:03:51,920 --> 00:03:58,120
อย่างไรก็ตาม ทศกัณฐ์ก็จัดการนะคะ เหมือนจัดวันปิกนิกขึ้น
เป็นแบบปิกนิกใหญ่ทำนองนั้น

71
00:03:58,280 --> 00:04:04,900
แล้วก็ชวนนางมณโฑกับนางอัคคีขึ้นไปนั่งบนฉัตรค่ะ
แล้วแน่นอนว่าทศกัณฐ์ไปแบบนี้ไม่ได้ไปกันแค่ 3 คนนะคะ

72
00:04:04,900 --> 00:04:11,580
เพราะว่าเหล่าสนมกำนัลมากมายก่ายกองของทศกัณฐ์เนี่ยก็แห่กันตามขึ้นไปบนฉัตรด้วย เรียกได้ว่าเหมือนแบบว่า เปิดฟลอร์อะ

73
00:04:11,580 --> 00:04:13,600
เป็นแบบว่าให้นึกภาพในหัวนะ

74
00:04:13,640 --> 00:04:16,280
เป็นอารมณ์เหมือนชายหาดอะค่ะ นั่งอยู่บนฉัตรแล้วก็แบบว่า

75
00:04:16,440 --> 00:04:20,020
ใส่แว่นดำมองกันลงไป อารมณ์นั้นเลย 
มองลงไปที่กองทัพพระราม

76
00:04:20,120 --> 00:04:23,680
ถามว่ามองลงไปเกิดอะไรขึ้นนะคะ คนอื่นมองคิดยังไม่รู้

77
00:04:23,700 --> 00:04:25,700
แต่เรารู้ว่านางมณโฑคิดยังไงค่ะ

78
00:04:25,720 --> 00:04:29,280
นางมณโฑอยู่บนฉัตร 
มองลงไปข้างล่างที่กองทัพของพระรามนะคะ

79
00:04:29,380 --> 00:04:36,120
นางมณโฑเห็นพระรามเห็นพระลักษมณ์เห็นสุครีพเห็นหนุมานเห็นองคตเห็นแต่ละคน นางมณโฑกลัวมาก นางมณโฑแบบ

80
00:04:36,640 --> 00:04:44,020
โอ้ย ทศกัณฐ์ ท่าน ท่านพี่จะบ้าเหรอ นี่เราจะไปรบกับเขา
จริงๆ เหรอ เห็นชัดๆ แล้วนี่มันกองทัพพระนารายณ์อวตาร

81
00:04:44,140 --> 00:04:46,720
เหล่าลิงนี่ก็แบบเทวดาลงมาทั้งนั้นเลย

82
00:04:46,860 --> 00:04:49,140
เราแพ้แน่ๆ เราไม่ควรจะทำแบบนี้

83
00:04:49,220 --> 00:04:52,520
ยอมแพ้ตอนนี้ยังทันไหม ส่งนางสีดาคืนเขาไปเถอะ

84
00:04:52,640 --> 00:04:56,040
คือนางมณโฑนี่เป็นคนที่มีสติที่สุดในกรุงลงกาน่ะนะ บอกเลย

85
00:04:56,080 --> 00:04:59,200
อย่างไรก็ตามค่ะ ทศกัณฐ์ก็หันไปตอบมณโฑค่ะ ประมาณว่า

86
00:04:59,260 --> 00:05:06,840
มณโฑน้องรัก จะไปกลัวอะไร เขาเก่งกล้าสามารถแล้วยังไง จะไปเชื่อเหรอว่าเป็นพระนารายณ์อวตาร โอ้ย ไร้สาระ

87
00:05:06,900 --> 00:05:11,120
นี่ พี่นี่ พี่ทศกัณฐ์แห่งกรุงลงกา พี่เก่งกว่าเขาตั้งหลายเท่า

88
00:05:11,220 --> 00:05:14,320
ยักษ์ของเรานี่ก็เก่งทั้งนั้น แล้วดูตอนนี้ฝั่งนั้นก็มองไม่เห็น

89
00:05:14,380 --> 00:05:19,100
เดี๋ยวยักษ์ของฝ่ายเรานะ ลงไปตรงนั้น 
แล้วก็ฉีกลิงกินเป็นอาหารหมดแล้วล่ะ

90
00:05:19,120 --> 00:05:22,320
ไม่ต้องไปกลัวหรอกน้อง นั่งดูอยู่ตรงนี้ชิลล์ๆ เถอะ

91
00:05:22,340 --> 00:05:24,480
น่ะ ฝั่งทศกัณฐ์คิดแบบนี้นะคะ

92
00:05:24,480 --> 00:05:25,960
ตัดภาพไปที่ฝั่งพระรามค่ะ

93
00:05:26,020 --> 00:05:29,180
แน่นอนนะคะ เหล่าลิงทั้งหลาย อยู่ดีๆ โลกก็มืด วึบ เข้าไป

94
00:05:29,220 --> 00:05:34,220
แตกตื่นกันกลลาโหล วิ่งพล่านกันไปหมดเลย 
วิ่งพล่านๆๆ พล่านไปพล่านมา

95
00:05:34,220 --> 00:05:37,400
ปรากฏว่าพระรามนะคะ เห็นเหล่าลิงวิ่งพล่าน พระรามก็แบบ

96
00:05:37,480 --> 00:05:41,500
เออ เกิดอะไรขึ้นสุริยุปราคาก็ไม่ใช่ กลางคืนก็ไม่ใช่

97
00:05:41,820 --> 00:05:44,020
แหม่ะ อยู่ดีๆ ก็ท้องฟ้ามืดสนิท

98
00:05:44,060 --> 00:05:46,060
เอ่อ แต่จิรงๆ แล้วมีประสบการณ์นะ คือ

99
00:05:46,200 --> 00:05:48,200
ครั้งก่อนๆ ตอนยักษ์มันบุกเข้ามาเนี่ย

100
00:05:48,300 --> 00:05:54,840
ไม่ใช่ยักษ์ทศกัณฐ์นะ แต่เป็นยักษ์ตอนพิราพ ตอนรามสูร ตอนนู่นตอนนี่ เออทุกตอนเนี่ย ฟ้าก็มืดไม่ใช่เหรอ

101
00:05:55,140 --> 00:06:00,940
แน่ๆๆ มุกเดิม ใช้ไม่ได้ จะต้องมาสะกดทงสะกดทัพเราทำให้เรามองไม่เห็น แน่ๆ เลย

102
00:06:00,980 --> 00:06:03,520
ไม่เป็นไรรอบนี้เรามีพิเภก เราไม่ต้องเดาเองแล้ว

103
00:06:03,600 --> 00:06:10,020
พิเภกเกิดอะไรขึ้นกับกองทัพเราเหรอ 
ทำไมอยู่ดีๆ กองทัพเราก็มืดสนิทแบบนี้ เล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ

104
00:06:10,260 --> 00:06:18,640
นะ ถามว่าฉัตรเป็นของคู่กรุงลงกาอยู่มาตั้งแต่ตั้งกรุง
พิเภกเป็นเจ้าชายกรุงลงกาคิดว่าจะรู้จักฉัตรนี้ไหม

105
00:06:18,820 --> 00:06:22,600
คือไม่ต้องขนาดพิเภกแบบ 
ไม่ต้องมีความรู้ความสามารถด้านโหรด้านอะไรเลย

106
00:06:22,600 --> 00:06:25,880
ไม่ต้องหยิบกระดานขึ้นมาคำนวณขีดเขียนอะไรต่างๆ พิเภกแบบ

107
00:06:26,120 --> 00:06:31,080
อ๋อ ท่านง่ายมาก ข้าจะเล่าให้ฟัง
คือท้าวธาดาพรหมเนี่ยให้ฉัตรไว้อันหนึ่งเป็นฉัตรวิเศษ

108
00:06:31,180 --> 00:06:33,180
นะ ยกขึ้นมาฟ้ามันก็มืดแบบนี้แหละ

109
00:06:33,300 --> 00:06:36,180
ท่านก็แค่ให้ใครสักคนไปหักฉัตรทิ้งแค่นี้

110
00:06:36,180 --> 00:06:37,600
ฟ้าก็สว่างเหมือนเดิมแล้ว

111
00:06:37,660 --> 00:06:41,760
คือพิเภก นี่สมบัติประจำตระกูลแกนะ จำได้ไหม 
คือจริงๆ แค่แบบว่า

112
00:06:41,760 --> 00:06:45,080
แนะนำให้ไปถอนฉัตร ขโมยฉัตรมาอะไรอย่างงี้ก็ได้รึเปล่า

113
00:06:45,220 --> 00:06:50,200
คือเรียกได้ว่าหลังจากจบศึกกรุงลงกาเนี่ยนะ 
สมบัติประจำกรุงลงกาแทบจะเหลือซากอะไรเลย

114
00:06:50,200 --> 00:06:55,720
เพราะว่าพิเภกแนะนำให้ฝั่งพระรามเนี่ย
ไปถล่ม ทำลายทิ้งแทบจะหมดเลยนะคะ

115
00:06:55,780 --> 00:06:59,220
อย่างไรก็ดีค่ะ พิเภกให้คำแนะนำไปแล้ว พระรามทำตามไหม

116
00:06:59,360 --> 00:07:03,940
ทำตามนะคะ พระรามก็เลยหันไปถามเหล่าลิงว่า
เอาล่ะฝูงลิงทั้งหลายของข้า

117
00:07:04,100 --> 00:07:07,080
ได้ยินพิเภกบอกแล้วใช่ไหม เจ้าจะต้องมีคนหนึ่งไปหักฉัตร

118
00:07:07,220 --> 00:07:09,520
ใครจะอาสาจ้ะ ยกมือขึ้นเลยนะ

119
00:07:09,700 --> 00:07:14,260
ซึ่งคนที่ยกมือขึ้นมาในวันนี้นะคะ ก็คือสุครีพนั่นเอง
สุครีพยกมือบอกว่า

120
00:07:14,300 --> 00:07:17,900
ผม ผมอาสาเอง ผมขอไปหักฉัตรของทศกัณฐ์นะครับ

121
00:07:18,080 --> 00:07:23,460
คราวก่อนนั้น หนุมานก็แสดงฝีมือไปเผากรุงลงกา
มาเรียบร้อยแล้ว ไปถวายแหวน ไปอะไรต่างๆ

122
00:07:23,480 --> 00:07:27,560
ส่วนองคตนี่ก็ได้ไปสื่อสาร ฆ่า 4 เสนาทิ้งไปแล้วอะไรไปแล้ว

123
00:07:27,660 --> 00:07:31,520
ผมเนี่ย ทั้งที่เป็นลิงผู้ใหญ่ที่สุด ยังไม่ได้แสดงฝีมืออะไรเลย

124
00:07:31,700 --> 00:07:35,960
งานนี้ไว้ใจผม ผมขอไปจัดการหักฉัตรของทศกัณฐ์เอง

125
00:07:35,960 --> 00:07:37,380
ถามว่าพระรามอนุญาตไหม

126
00:07:37,440 --> 00:07:42,340
ก็ why not มันไม่มีอะไรที่พระรามจะขัดสุครีพไง
สุครัพก็เป็นลิงผู้ใหญ่ แล้วก็เป็นลิงที่เก่งนะคะ

127
00:07:42,400 --> 00:07:47,120
ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยอนุญาตให้สุครีพ
ไปหักฉัตรทศกัณฐ์นะคะ

128
00:07:47,260 --> 00:07:50,760
สุครีพพอได้รับคำสั่งปุ๊บ ก็สะบัดก้นออกไปจากกองทัพ ฟึ่บ

129
00:07:50,860 --> 00:07:56,860
ไปถึงก็คิดไปคิดมา อืม ถ้าจะเราจะบุกเข้าไปโต้งๆ เนี่ยนะ 
เราก็ต้องต่อสู้กับทหารมากมาย

130
00:07:56,860 --> 00:07:58,800
กว่าจะไปถึงทศกัณฐ์ เดี๋ยวมันเอิกเกริก

131
00:07:59,000 --> 00:08:01,520
คือเราไม่ใช่หนุมาน เราไม่ชอบฆ่าทิ้งทั้งกองทัพ

132
00:08:01,540 --> 00:08:04,260
ดังนั้นเอางี้ดีกว่า เราไปแบบไม่ให้ใครรู้

133
00:08:04,260 --> 00:08:05,660
ดังนั้นนะคะ สุครีพก็เลย

134
00:08:05,760 --> 00:08:08,880
เนรมิตตัวเองเนี่ยให้ใหญ่มาก ใหญ่แบบใหญ่ บึ้ม! เข้าไป

135
00:08:08,920 --> 00:08:14,040
นึกสภาพอะไรที่ใหญ่มากๆ แล้วเรามองจาก
บริเวณที่ใกล้มากๆ เนี่ย เราจะมองไม่เห็นใช่ไหม

136
00:08:14,140 --> 00:08:19,760
เหมือนแบบว่า เราไปยืนอยู่ที่ตีนภูเขามองขึ้นไป 
เราจะไม่เห็นว่าภูเขาทั้งลูกมันเป็นยังไง อะไรทำนองนั้นค่ะ

137
00:08:19,820 --> 00:08:25,840
สุครีพเนี่ยตัวใหญ่มากๆ แล้วเนรมิตกายเข้าไป
เดาว่าเหล่ายักษ์ก็คงเห็นแค่อะไรแดงๆ ผ่านไปอะ

138
00:08:25,840 --> 00:08:27,200
ก็คือดูไม่เห็นว่าเป็นลิง

139
00:08:27,200 --> 00:08:28,400
ทำนองนั้นเลย

140
00:08:28,400 --> 00:08:30,140
แล้วประกอบกับสุครีพเนี่ย

141
00:08:30,240 --> 00:08:35,940
กำบังกายเข้าไปด้วยก็ใช้มนตร์ใช้อะไรต่างๆ บังร่างเข้าไป
ก็ไม่มียักษ์ตนไหนเห็นสุครีพเลยนะคะ

142
00:08:36,040 --> 00:08:38,560
ยกเว้น พระเสื้อเมืองของกรุงลงกาค่ะ

143
00:08:38,660 --> 00:08:42,340
คือสมัยก่อนเราจะรู้ใช่ไหมว่า เมืองต่างๆ เนี่ย
จะมีพระเสื้อเมือง พระทรงเมือง

144
00:08:42,560 --> 00:08:48,980
เป็นเหมือนแบบ สิ่งมีชีวิตวิเศษที่ค่อยดูแลเมืองต่างๆ 
เป็นแบบว่าเทวดารักษาเมืองทำนองนั้นเถอะ

145
00:08:48,980 --> 00:08:50,460
ถ้าเป็นแบบเมืองปกติอะนะ

146
00:08:50,580 --> 00:08:54,820
ทีนี้ค่ะพระเสื้อเมืองของกรุงลงกาเนี่ย เห็นสุครีพ
แบบเป็นลิง ตัวใหญ่ยักษ์ บึ้ม!

147
00:08:54,900 --> 00:08:58,220
และแน่นอนพระเสื้อเมืองเนี่ยนะคะ มีประสบการณ์กับลิงต่างๆ แล้ว

148
00:08:58,360 --> 00:09:01,060
พระเสื้อเมืองปกติก็จะออกมาต่อสู้อะไรให้ใช่ไหม

149
00:09:01,280 --> 00:09:06,300
แต่รอบนี้พระเสื้อเมืองแบบ ไม่สู้จ้า ฉันมีประสบการณ์แล้ว 
ฉันไม่สู้อะไรกับลิงพวกนี้หรอก

150
00:09:06,300 --> 00:09:07,200
ไปดีกว่า

151
00:09:07,240 --> 00:09:10,860
ว่าแล้วนะคะ พระเสื้อเมืองของกรุงลงกาก็เผ่นออกนอกเมืองไปซะอย่างงั้นเลย

152
00:09:11,100 --> 00:09:14,800
ถ้าใครเคยอ่านขุนช้างขุนแผน 
จะรู้ว่าการที่พระเสื้อเมืองเผ่นเนี่ย เป็นเรื่องใหญ่มากนะ

153
00:09:14,800 --> 00:09:18,880
เพราะว่าตอนที่ขุนแผนทำสงครามแบบว่า
เอาพวกผีป่าไปบุกเมืองอะไรอย่างงี้

154
00:09:18,880 --> 00:09:20,740
พระเสื้อเมืองพระทรงเมืองอะไรออกมาสู้เลยนะ

155
00:09:20,740 --> 00:09:22,640
จนกระทั่งพระเสื้อเมืองพระทรงเมืองแพ้

156
00:09:22,760 --> 00:09:24,760
ขุนแผนถึงได้บุกเมืองจริงๆ เก็ตปะ

157
00:09:24,920 --> 00:09:29,360
ดังนั้นพระเสื้อเมืองไปแล้วก็แปลว่าตอนนี้ใช้แบบฝีมือล้วนๆ ประมาณนั้นเลยนะคะ

158
00:09:29,460 --> 00:09:32,700
สุครีพค่ะ พระเสื้อเมืองไม่อยู่ แล้วก็บุกเข้าไป เรื่อยๆๆๆ

159
00:09:32,780 --> 00:09:35,820
บุกไปจนถึงหน้าฉัตรของทศกัณฐ์นะคะ ซึ่งอยู่กลางเมือง

160
00:09:35,980 --> 00:09:42,980
สุครีพก็คลายที่กำบังตัวออกนะคะ เพื่อให้ทศกัณฐ์เห็นตัวอารมณ์แบบ จ๊ะเอ๋ ทศกัณฐ์ สวัสดี ฉันมาแล้วจ้า สุครีพเอง เย้

161
00:09:42,980 --> 00:09:43,500
นะคะ

162
00:09:43,600 --> 00:09:46,340
ซึ่งถามว่าทศกัณฐ์แล้วทศกัณฐ์ทำยังไง ทศกัณฐ์แบบ

163
00:09:46,360 --> 00:09:48,360
อุ๊ต๊ะ นี่มันสุครีพนี่นา

164
00:09:48,460 --> 00:09:52,340
สุครีพนะคะ ก็เริ่มด่ากับทศกัณฐ์ตามสเต็ปก่อนเลยประมาณว่า

165
00:09:52,420 --> 00:09:59,540
แหม่ะ ไอ้ทศกัณฐ์ไอ้ขี้ขลาดเจ้านี่มากำบังร่างขนาดนี้
พระนารายณ์สั่งให้ข้ามาจัดการฆ่าเจ้าในวันนี้นี่แหละ

166
00:09:59,560 --> 00:10:05,360
ฝั่งทศกัณฐ์นะคะ โกรธปรี๊ด ไม่รู้โกรธทำไมทุกรอบนะ
แต่ก็โกรธปรี๊ดไว้ก่อน ด่ากลับต่างๆ นานา ประมาณว่า

167
00:10:05,560 --> 00:10:10,460
แหม่มาบอกว่าเป็นพระนารงพระนารายณ์ 
ฆ่าได้ก็ฆ่าได้แต่พาลีเท่านั้นแหละ ฆ่าข้าไม่ได้หรอก

168
00:10:10,460 --> 00:10:13,260
สุครีพก็มีความด่ากลับต่างๆ นานา ประมาณว่า

169
00:10:13,320 --> 00:10:18,960
แหม่ ทศกัณฐ์ยังจะกล้ามาพูดถึงพาลีอีกเหรอ
ได้ๆๆ เดี๋ยวเราเห็นดีกัน

170
00:10:19,080 --> 00:10:21,980
ว่าแล้วนะคะ สุครีพก็จัดการกระทืบเท้าอย่างรุนแรง

171
00:10:22,060 --> 00:10:26,420
ปึ้งๆๆ นะคะ จนกระทั่งฉัตรของทศกัณฐ์เนี่ยสั่น แป็กๆๆ

172
00:10:26,420 --> 00:10:29,680
ประมาณว่ากรุงลงกาเนี่ย แทบจะถล่มลงไปตรงนั้นเลยนะ

173
00:10:29,800 --> 00:10:32,100
ถามว่าเอฟเฟกนี้เกิดอะไรกับทศกัณฐ์ไหม

174
00:10:32,260 --> 00:10:35,880
ไม่เกิดค่ะ แต่สิ่งที่เกิดคือ
จำได้ไหมว่าทศกัณฐ์ไม่ได้อยู่บนฉัตรคนเดียว

175
00:10:35,940 --> 00:10:40,080
และคนที่ทศกัณฐ์พามาด้วย ไม่ใช่เหล่าทหารนะคะ 
แต่เป็นสาวๆ เต็มไปหมดเลย

176
00:10:40,080 --> 00:10:43,160
แน่นอนว่าเหล่าสนมกำนัลต่างๆ แพนิคค่ะ

177
00:10:43,220 --> 00:10:48,080
วิ่งกันวุ่นวาย บางคนก็วิ่งหนีตกฉัตรบ้างอะไรบ้าง
วิ่งไปอยู่ตรงนู่นหลบตรงนี้

178
00:10:48,080 --> 00:10:51,420
หลายคนก็วิ่งเข้ามากอดทศกัณฐ์มะรุมมะตุ้มเต็มไปหมด

179
00:10:51,580 --> 00:10:54,820
คือประมาณว่ากลัวไงก็เลยกอดทศกัณฐ์ 
แล้วถามว่าทศกัณฐ์กำลังจะทำอะไร

180
00:10:54,960 --> 00:10:56,960
ทศกัณฐ์กำลังจะสู้กับสุครีพ

181
00:10:56,960 --> 00:10:57,600
โอ้

182
00:10:57,600 --> 00:10:59,580
โดยที่มีสาวๆ กอดอยู่เต็มตัวนะคะ

183
00:10:59,580 --> 00:11:02,240
ทศกัณฐ์ค่ะ ตอนนี้จะสู้ก็สู้ได้ไม่เต็มที่

184
00:11:02,260 --> 00:11:04,680
เพราะว่าพะวงหน้าพะวงหลังไง คือแบบ

185
00:11:04,720 --> 00:11:10,080
มือหนึ่งก็กลัวนางมณโฑตกฉัตรไปกับชาวบ้านเขา อีกมือหนึ่งก็กลัวนางอัคคีจะตกฉัตรไปกับชาวบ้านเขา

186
00:11:10,120 --> 00:11:15,200
มือหนึ่งก็อุ้มนางมณโฑเอาไว้ อีกมือก็อุ้มนางอัคคีเอาไว้
โชคดีนะที่มี 20 มือ

187
00:11:15,260 --> 00:11:19,120
อีก 17 มือที่เหลือค่ะ ก็อุ้มเหล่านางกำนัลที่มากอดตัวเองเอาไว้

188
00:11:19,260 --> 00:11:22,380
เหลืออีกมือหนึ่งถือพระขรรค์อันเล็กจิ๋ว พระขรรค์สุรกานต์เนี่ยนะ

189
00:11:22,480 --> 00:11:26,900
แล้วก็ต่อสู้กับสุครีพ อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามานะ เราอุ้มเมียอยู่

190
00:11:26,900 --> 00:11:27,980
ทำนองนี้นะคะ

191
00:11:28,040 --> 00:11:30,400
สุครีพก็สู้กับทศกัณฐ์ไปสู้กับทศกัณฐ์มา

192
00:11:30,500 --> 00:11:33,100
ชิลล์มาก มีความสุข ทศกัณฐ์นี่แบบว่า

193
00:11:33,100 --> 00:11:34,480
อุ้มสาวเต็มตัวอะ

194
00:11:34,600 --> 00:11:39,320
จะเอาตรงนี้รับก็แบบ อุ๊ย สุครีพมาโดนสาวตรงนี้ 
จะเอาตรงนี้รับก็แบบ อุ๊ยเดี๋ยวสาวคนนั้นจะโดน

195
00:11:39,440 --> 00:11:42,600
จะทำยังไงดีอะ สู้ไปก็สู้ได้ไม่เต็มความสามารถนะคะ

196
00:11:42,640 --> 00:11:44,940
ฝั่งสุครีพนี่เพลินมาก สุครีพแบบ

197
00:11:45,020 --> 00:11:52,060
แอ้ จะสู้กับทศกัณฐ์ สู้ไปสู้มาแวะแกล้งจะทำเป็นลวนลาม
นางมณโฑนิดนึงดีกว่า ทศกัณฐ์จะได้พะวง ยื่นมือไปยังงี้

198
00:11:52,100 --> 00:11:55,040
ทศกัณฐ์ก็แบบ เฮ้ยๆ หลบไปหลบมานะคะ

199
00:11:55,040 --> 00:11:56,600
หลบไปหลบมาก็แบบ

200
00:11:56,680 --> 00:12:02,140
สู้ได้ไม่เต็มที่สุดๆ สุดท้ายนะคะสุครีพก็เลย 
ถีบทศกัณฐ์ได้อั่กเข้าไปหนึ่งที

201
00:12:02,140 --> 00:12:03,580
ทศกัณฐ์ก็เหมือนจะแพ้

202
00:12:03,640 --> 00:12:06,300
สู้ก็หนีไปหลบไปพาสาวหนีไป

203
00:12:06,400 --> 00:12:13,980
สุดท้าย พอไม่มีเวลาพะวงกับฉัตร สุครีพก็เลยเหาะขึ้นไปนะคะ แล้วก็จัดการหักฉัตรของทศกัณฐ์ทิ้ง ปั่ก เข้าไปค่ะ

204
00:12:14,020 --> 00:12:17,260
สำเร็จจากการหักฉัตรแน่นอนว่าเกิดเอฟเฟกต่างๆ มากมาย

205
00:12:17,400 --> 00:12:21,480
เอฟเฟกแรกนะคะคือโลกที่มืดมิดอยู่นี่ก็กลับสว่างไสวเหมือนเดิม ฟริ้ง

206
00:12:21,540 --> 00:12:25,000
เอฟเฟกที่ 2 ที่เกิดขึ้นคือ จำได้ไหมค่ะว่าตอนนี้ตัวละครต่างๆ ทั้งหลาย

207
00:12:25,000 --> 00:12:27,900
สาวๆ ของทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์ นางมณโฑ นางอัคคีอยู่ที่ไหน

208
00:12:27,900 --> 00:12:29,260
ไม่ได้อยู่บนพื้น

209
00:12:29,400 --> 00:12:31,960
อยู่บนฉัตรคนประเภทไหนขึ้นไปนั่งเล่นบนฉัตร

210
00:12:31,960 --> 00:12:32,460
นะ

211
00:12:32,460 --> 00:12:33,840
ฉันซึ่งแปลว่าร่มเนี่ย

212
00:12:33,840 --> 00:12:35,520
ร่มแบบหลายๆ ชั้นนี่นะคะ

213
00:12:35,800 --> 00:12:38,220
ขึ้นไปนั่งเล่นอยู่บนนั้น สุครีพหักฉัตร

214
00:12:38,340 --> 00:12:44,780
ฉัตรหักลงมา ทศกัณฐ์ นางมณโฑ สนมกำนัลต่างๆ 
ตกฉัตรลงมากลิ้งอยู่บนพื้น เละตุ้มเป๊ะไปหมดค่ะ

215
00:12:44,980 --> 00:12:50,140
ขณะที่ทศกัณฐ์กำลังกลิ้งอยู่บนพื้นเนี่ยนะคะ 
สุครีพก็เหาะลงมาหาทศกัณฐ์แล้วก็

216
00:12:50,140 --> 00:12:53,640
เอาเท้าของตัวเองเนี่ยนะคะ เท้าขวาคีบมงกุฎของทศกัณฐ์

217
00:12:53,920 --> 00:12:59,120
นึกสภาพหัวอยู่นี่ เอานิ้วเท้า นิ้วโป้งกับนิ้วชี้เนี่ยนะ 
คีบปลายมงกุฎแล้วก็ดึงมงกุฎของออกจากหัว

218
00:12:59,280 --> 00:13:05,680
ปั่ก ขึ้นมา แล้วก็บอกว่า นี่จริงๆ ข้าจะฆ่าเจ้าก็ได้นะ
แต่มันเกินคำสั่งพระราม เดี๋ยวพระรามจะว่าข้าเอา

219
00:13:05,940 --> 00:13:09,740
เอาเป็นว่าข้าแค่เอามงกุฎของเจ้าไปถวายพระราม
ก็พอแล้วแล้วกันเนาะ

220
00:13:09,980 --> 00:13:14,180
ว่าแล้วนะคะ สุครีพก็เหาะกลับไปหาพระรามอย่างมีความสุขค่ะ

221
00:13:14,300 --> 00:13:17,300
ทิ้งให้ทศกัณฐ์เจ็บแค้นเคืองโกรธ ประมาณว่าแบบ

222
00:13:17,360 --> 00:13:23,120
อะไร นี่มงกุฎของฉัน นี่ฉันประจำตระกูลของฉันโดนหักทิ้งไป
แล้วมงกุฎ มงกุฎของฉัน

223
00:13:23,380 --> 00:13:27,360
โดนมันเอาเท้าคีบไปจากหัว โอ้โห้ โดนหยามเกียรติสุดขีดเลยนะคะ

224
00:13:27,460 --> 00:13:33,600
แน่นอนว่าหลังจากโดนแบบนี้กลับไป 
ทศกัณฐ์ก็จะต้องคิดวิธีแก้แค้นที่เจ็บขึ้นไปหนักกว่าเดิมค่ะ

225
00:13:33,600 --> 00:13:35,580
คราวที่แล้วโดนฆ่า 4 เสนา

226
00:13:35,700 --> 00:13:37,760
ถึงขั้นยกฉัตร คราวนี้โดนหักฉัตร

227
00:13:38,040 --> 00:13:42,520
มารอดูกันสัปดาห์หน้านะคะ 
ว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงขึ้นแบบไหนค่ะ

228
00:13:42,520 --> 00:13:43,840
สำหรับวันนี้วิวคิดว่า

229
00:13:43,920 --> 00:13:47,360
คลิปวีดีโอก็ยาวพอสมควรแล้ว 
แล้วก็จะตัดจบแต่เพียงเท่านี้นะคะ

230
00:13:47,360 --> 00:13:49,200
ถ้าใครชื่นชอบคลิปวีดีโอนี้อย่าลืม

231
00:13:49,360 --> 00:13:52,300
กด like เป็นกำลังใจ
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

232
00:13:52,440 --> 00:13:54,440
แล้วพบกันใหม่สัปดาห์หน้านะคะ บ๊าย บาย

233
00:13:54,440 --> 00:13:55,480
สวัสดีค่ะ

234
00:13:55,500 --> 00:13:58,300
เอาจริงทศกัณฐ์เนี่ยสมควรเจ็บแค้นเคืองโกรธมากๆ เลยนะ

235
00:13:58,300 --> 00:14:00,920
เพราะลิงทุกตัวเนี่ยที่มาก็พูดตรงกันหมดเลยว่า

236
00:14:01,060 --> 00:14:06,540
ฉันฆ่าแกก็ได้นะ ง่ายๆ ฉันถล่มเมืองของแกง่ายๆ นะ
แต่เดี๋ยวมันจะเกินคำสั่ง คือแบบ

237
00:14:06,640 --> 00:14:12,360
เหมือนแบบฉันไม่มีค่าไม่มีอะไรให้ถึงขั้นที่แกจะรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสเดียวที่แกจะฆ่าฉันได้เลยเหรอ

238
00:14:12,520 --> 00:14:14,640
คือคิดจะฆ่าเมื่อไหร่ก็ได้ คือแบบ

239
00:14:15,040 --> 00:14:18,520
โอ้โห้ สมควรแล้วนะคะ ที่ทศกัณฐ์จะเกลียดแก๊งนี้มากๆ นะ

240
00:14:18,660 --> 00:14:23,080
โดยเฉพาะพิเภกที่แบบเอาสมบัติประจำตระกูลมาแฉให้หมดเลยว่ามีอะไร อะไรยังไงน่ะนะ

241
00:14:23,080 --> 00:14:23,580
นะ

242
00:14:23,680 --> 00:14:26,700
ก็เดี๋ยวมาดูกันสัปดาห์หน้านะคะ ว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นยังไงค่ะ

243
00:14:26,700 --> 00:14:28,060
สำหรับวันนี้ลาไปก่อนเนาะ

244
00:14:28,060 --> 00:14:29,000
บ๊าย บาย

245
00:14:29,000 --> 00:14:29,860
สวัสดีค่ะ