The coming neurological epidemic

مگر اینکه کاری برای پیش گیری آن انجام بدیم وگرنه

در 40 سال آینده ما با یک اپیدمی

از بیماریهای عصبی در مقیاس جهانی روبرو خواهیم بود.

یک فکر شاد!

روی این نقشه کشورهایی که با آبی رنگ شده اند

بیش از 20 درصد جمعیتشان بالای 65 سال است.

این جهانی است که ما در آن زندگی میکنیم.

و این جهانی است که بچه های شما در آن زندگی خواهند کرد.

در طول 12000 سال، توزیع سن در جمعیت آدم ها

چیزی شبیه یک هرم بوده است که پیرترینها در بالای آن هستند.

این شروع کرده به صاف شدن.

تا سال 2050، تبدیل به یک ستون خواهد شد و بعد شروع میکنه به برعکس شدن.

و این دلیل به وجود آمدن اپیدمی جدید است.

امید به زندگی نسبت به سال 1840 بیش از دو برابر شده،

و در حال حاضر در حال افزایش با نرخ 5 ساعت در روز است.

و دلیل اینکه این خیلی خوب نیست اینه که:

بالای سن 65 سال، ریسک اینکه شما دچار آلزایمر

یا پارکینسون بشوید به صورت نمایی رشد میکند.

تا 2050، 32 میلیون نفر در امریکا

بالای 80 سال خواهند بود و اگر کاری در این مورد انجام ندهیم،

نصف آنها آلزایمر خواهند داشت

و سه میلیون بیشتر پارکینسون.

در حال حاضر این بیماری ها و دیگر بیماری های عصبی --

که ما برای آنها درمان یا راه پیشگیری نداریم --

هزینه ای حدود یک سوم تریلیون دلار در سال تحمیل می کنند.

تا سال 2050، این بیش از یک تریلیون دلار خواهد بود.

بیماری آلزایمر وقتی شروع می شود که پروتئینی که

باید درست تا بخورد و شکل بگیرد

به شکل نادرستی به شکل یک اریگامی مجنون تا میخورد.

پس یکی از راههایی که داریم روش کار میکنیم طراحی دارویی است که

کارکردی شبیه چسب نواری مولکولی داشته باشد،

تا پروتئین را در شکل صحیح خودش نگه دارد.

این کار از تبدیل شدن آنها به پیچک هایی

که به نظر میرسه قسمت بزرگی از مغز را نابود میکند، جلوگیری میکند.

جالبه که بدونید بیماریهای عصبی دیگری

که قسمت های دیگر مغز را تحت تاثیر قرار میدهند

نیز از پیچک هایی که حاصل تا خوردن ناصحیح پروتئین است، به وجود می آیند.

این نشان میدهد که این روش می تواند یک روش کلی باشد

و ممکن است بتوان برای درمان بسیاری از بیماری های عصبی از آن استفاده کرد،

نه فقط برای آلزایمر.

همچنین اینجا یک رابطه عجیبی با سرطان وجود دارد،

به خاطر اینکه افراد با بیماریهای عصبی

به ندرت دچار خیلی از سرطان ها میشوند.

و این ارتباطی است که خیلیها در حال حاضر دنبال نمیکنند،

اما ما در موردش خیلی هیجان زده هستیم.

بسیاری از کارهای مهم و همه کارهای خلاقانه در این زمینه

توسط خیرین خصوصی حمایت مالی شده اند.

و جاهای زیادی وجود دارد که به کمک های خصوصی بیشتری نیاز دارند،

زیرا دولت حمایت خودش را از این موضوع برداشته است، من نگرانم.

در حالی که ما منتظر این هستیم که این اتفاقات بیافتند،

اینها کارهایی هستند که شما میتونید انجام بدهید.

اگر میخواهید ریسک ابتلا به پارکینسون را کاهش دهید،

کافئین به گونه ای محافظت می کند، هیچ کس نمیداند چرا.

ضربه به سر برای شما خوب نیست. آنها به بیماری پارکینسون منجر میشوند.

همچنین آنفولانزای مرغی ایده ای خوبی نیست.

برای محافظت از خودتون در برابر بیماری آلزایمر،

مشخص شده که روغن ماهی تاثیری بر

روی کاهش ریسک ابتلا به آزایمر داشته است.

شما همچنین باید فشار خون را پایین نگه دارید،

زیرا فشار خون مزمن

بزرگترین فاکتور ریسکی برای آلزایمر است.

همچنین بزرگترین فاکتور ریسکی برای آب سیاه چشم (glaucoma) است،

که در واقع آلزایمر چشم محسوب میشود.

البته وقتی متوجه آن میشوید،

"استفاده کردن یا نکردن" مطرح میشود،

پس شما میخواهید همیشه از لحاظ روانی آماده باشید.

اما هی، شما دارید به من گوش میدهید.

پس این حله.

و آخرین چیز. برای مردمی مثل من آرزوی خوش شانسی بکنید. خیلی خوب؟

برای اینکه زمان برای همه ما در حال گذر است.

متشکرم.