-
အခုအခ်ိန္မွာ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ႔ ပါေမာကၡ တစ္ေယာက္က
-
ရွင္းလင္းတင္ျပခဲ႔တ ဲ႔ ႀကာျမင္႔လွျပီျဖစ္တဲ႔
-
ပညာေရး သီအုိရီေဟာင္း တစ္ခုကို အေျခခံျပီး
-
စာမ်က္ႏွာ (၆၀)ပါတဲ႔ စာတမ္းတစ္ခုကိုျပဳစုေနတဲ႔
-
ျပင္းျပတဲ႔ဆႏၵနဲ႔ ဆရာတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။
-
ပါေမာကၡ ကိုယ္တိုင္ကလည္း
-
သူမလုပ္ေဆာင္ေနတဲ႔ အေႀကာင္းရပ္ဟာ သူမ ဘဝမွာလုပ္ခ်င္တာနဲ႔
-
ဘယ္လုိမ်ား ဆက္စပ္ေနတယ္ ဆိုတာနဲ႕ပတ္သက္ျပီး စူးစမ္းေနမိတာေပါ႔။
-
ပညာသင္ႀကားေပးသူ အျဖစ္လား။
-
ဘဝေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔လား၊
-
ပဥၥလက္အတတ္ကို အစပ်ိဳးေပးဖို႕လား စသည္ျဖင္႔ေပါ႕။
-
အခုအခါမွာေတာ႕ ျပင္းျပတဲ႕ စိတ္ဆႏၵနဲ႕ ပညာေရးတကၠသုိုလ္က ဆရာတစ္ေယာက္ဟာ
-
အတတ္ႏိူင္ဆံုး ဖယ္ခြာေနတဲ႕ နည္းလမ္းထဲက ဆက္စပ္မႈအေႀကာင္းကို
-
ထပ္ကာ ထပ္ကာ ဗလံုးဗေထြးေျပာေနတဲ႔
-
ပါေမာကၡကို ႀကည့္ရႈေနပါတယ္။
-
အခုအခ်ိန္မွာ
-
အိမ္မွာရွိေနတဲ႕ ပထမႏွစ္ ဆရာတစ္ေယာက္ဟာ
-
ႀကိဳတင္ သင္ခန္းစာ အစီအစဥ္ေတြကို သြန္ခ်ေနရင္း
-
စံခ်ိန္စံညႊန္းဆိုတာေတြကို သေဘာေပါက္ နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။
-
သူဟာ ေက်ာင္းသားေတြကို
-
ဘယ္လို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ အဆင္႔သတ္မွတ္ဖို႕ဆိုတာကို နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားရင္း
-
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ "ႏိုဝင္ဘာလ မေရာက္မခ်င္း မျပံံဳးပါနဲ႕။"
-
ဆိုတာကို ထပ္တလဲလဲ ရြတ္ဆိုေနေလရဲ႕။
-
အေႀကာင္းကေတာ႔ ဒါကို
-
သူမ ဆရာျဖစ္ ပညာေရး အစီအစဥ္မွာ
-
သင္ႀကားေပးခဲ့ၾကတာ ေႀကာင္႔ပါ။
-
အခုအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ
-
သူဟာ အရမ္းႀကီးကို ေနမေကာင္းျဖစ္ေနျပီး
-
မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းမတက္ႏိူင္တာကို
-
သူ႔ အေမ ဒါမွမဟုတ္ သူ႕အေဖကို ယံုႀကည္လက္ခံလာေအာင္ေျပာဖို႔
-
နည္းလမ္းတစ္ခု ရလာပါတယ္။
-
တစ္ဖက္မွာလည္း ေလာေလာဆယ္မွာေတာ႔
-
အံ့ႀသစရာေကင္းတဲ႕ ေက်ာင္းဆရာေတြဟာ
-
သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို မွ်ေဝေနပါတယ္။
-
ဒီေလာက္ေတာင္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ မွ်ေဝလိုက္တဲ႔
-
သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ေက်ာင္းသားေတြဟာ
-
သူတို႕ခံုေတြရဲ႕အစြန္းမွာထိုင္ျပီးေတာ႔
-
အဲဒီ အသိပညာ အားလံုးကို စုပ္ယူႏိူင္ဖို႕
-
ဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚက ေခၽြးသီးေပါက္တစ္လံုး က်လာတာကို ေစာင္႔စားေနႀကပါတယ္။
-
အခုအခ်ိန္မွာ႔ ပရိတ္သတ္ အကုန္လံုးက
-
မမွိတ္မသုန္တဲ႔ အာရံုစိုက္မႈကို ရရွိထားတဲ႕ လူတစ္ေယာက္လည္း ရွိပါေသးတယ္။
-
သူ႔ကို နားေထာင္ေနႀကတဲ႔ သူေတြ အရင္က
-
တစ္ခါမွ စိတ္မကူးႀကည့္ဖူးတဲ႔
-
ဒါမွမဟုတ္ မျမင္ဖူးေသးတဲ႔ ကမာၻေလာက တစ္ခု အေႀကာင္း
-
အားေကာင္းလြန္းတဲ႔ ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္ကို ဖြဲ႔သီေနတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ေပါ႔။
-
ဒါေပမဲ႕ တကယ္လို႔ ဒီလူေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္
-
မွိတ္ထားလိုက္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ကမာၻေလာကကို သူတို႔ မွန္းႀကည့္လို႔ရႏိူင္ပါတယ္။
-
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ပံုေျပာျပေနပံုက အရမ္းကို စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းေနတာကိုး။
-
အခုအခ်ိန္မွာ ပရိတ္သတ္ကို သူတို႔႔ရဲ႕ လက္ေတြ
-
ေလထဲကို ေျမွာက္ထားဖို႔ ေျပာႏိူင္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
-
ျပီးေတာ႕ သူက "လက္ေတြကို ခ်လိုက္ေတာ႔"လို႔ မေျပာမခ်င္း
-
သူတို႔ ဟာ လက္ေတြေျမွာက္ကို ေျမွာက္ထားေနမွာပဲေပါ႔။
-
အခုအခ်ိန္မွာ။
-
ဒီေတာ႔ လူေတြက ကၽြန္ေတာ႔ကို ေျပာႀကေတာ႔မွာက
-
"ကဲ ခရစ္ေရ၊ မင္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးဝါးတဲ႔ သင္တန္းကို တက္ေရာက္သင္ယူေနရတဲ႔
-
ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္အေႀကာင္းကို ေျပာျပတယ္။
-
ဒါေပမယ္႔ ႀသဇာေညာင္းတဲ႔ ေက်ာင္းဆရာေတြ အေႀကာင္းလည္း ေျပာေနေသးတယ္ေနာ္။
-
တကယ္လုိ႔ကြာ မင္အေနနဲ႕ ပညာေရးေလာကအေႀကာင္း၊
-
အထူးသျဖင္႕ေတာ႔ ျမိဳ႕ျပ ပညာေရး အေႀကာင္း စဥ္းစားေနတယ္ဆိုရင္
-
အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
-
ဘဲစားဘဲေခ် ျဖစ္ေနျပီးေတာ႔မွာေပါ႔ကြာ။
-
ဒီလိုဆိုရင္ ေတာ႔ ငါတို႔ေတြ အဆင္ေျပသြားမွာေပါ႔ကြာ၊" လုိ႕ေပါ႔။
-
တကယ္႕တမ္းက ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခဲ႔တဲ႔
-
အေက်ာ္အေမာ္ ေက်ာင္းဆရာႀကီးေတြ၊
-
အေက်ာ္အေမာ္ ဇာတ္လမ္းဖြဲ႕သူေတြ၊
-
အေက်ာ္အေမာ္ စာေဟာဆရာေတြ ဆိုတဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြဟာ
-
စာသင္ခန္းေတြကေန အေတာ္ႀကီးကို အလွမ္းကြာေနပါျပီ။
-
ဘယ္လိုသင္ႀကားေပးျပီး ပရိတ္သတ္ကို ဆြဲေဆာင္ရမလဲဆိုတဲ႔
-
အတတ္ေတြကို ကၽြမ္းက်င္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဆရာျဖစ္ သင္တန္းဆင္း လက္မွတ္ဆိုတာ
-
ဘာမွန္းဆိုတာကို သိႀကသူေတြ မဟုတ္ႀကပါဘူး။
-
သူတို႔တြမွာ ပညာေရး ဆိုျပီး
-
တစ္ခုခု ေခၚေဝၚလို႔ရနိူင္မယ္႔
-
ဘြဲ႕၊ ဒီဂရီတို႔ ရွိႀကမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး။
-
ၿပီးေတာ႔ ဒါက ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ေတာ႔ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။
-
စိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္တဲ႔ အေႀကာင္းက ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခဲ႕တဲ႕ လူေတြ၊
-
သူတို႕ေတြဟာ ေလ႔လာသင္ယူျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္ကို စိတ္ဝင္စားျခင္းမရွိပဲ၊
-
ထိေရာက္ပီျပင္တဲ႔ ဆရာေတြ ျဖစ္ခ်င္စိတ္ပဲ ရွိခဲ႔တာပါ။
-
ဒါေပမယ္႔ သူတို႔မွာ စံနမူနာထားစရာ မရွိႀကဘူး။
-
Mark Twain ေျပာခဲ႔တဲ႔ စကားခ်ပ္ကေလးကို ျပန္ျပီးေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။
-
Mark Twain ေျပာခဲ႕တာက "နည္းစနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားျခင္း
-
ဒါမွမဟုတ္ သင္ႀကားျခင္းဟာ အရမ္းကို အင္အားႀကီးမားလြန္းေတာ႔
-
မေကာင္းတဲ႔ အက်င္႔စာရိတၱေတြကို အေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲေပးႏိူင္တယ္။
-
အင္မတန္ဆိုးဝါးတဲ႔ အေလ႔အထေတြကို အစြမ္းထက္တဲ႔ ဟာေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေပးႏိူင္တယ္။
-
လူေတြကို ေျပာင္းလဲေပးႏိူင္ျပီး သူတို႔ေတြကို ေကာင္းကင္တမန္ အျဖစ္
-
အသြင္ေျပာင္းေပးႏိူင္တယ္။"
-
ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာက ေျပာျပခဲ႕တဲ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ သင္ႀကားေရးမွာ ။
-
စည္းစနစ္တက် ျပင္ဆင္မႈရွိခဲ႔ႀကတယ္။
-
ေကာလိပ္ေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြမွာမွမဟုတ္ဘူး၊
-
သူတို႔ပါဝင္တဲ႔ အလားတူ ေနရာေတြေရာမွာပါမက်န္ သူတို႕ ရွိေနျခင္းဆိုတဲ႕ ေကာင္းျမတ္ျခင္းဆိုတာနဲ႕ေပါ႕။
-
ဒီေနရာေတြဟာ ဘယ္ေနရာေတြလဲဆိုတာ မွန္းႀကည့္လိုက္ပါဦး။
-
ဆံသဆိုင္ေတြ၊
-
ရက္(ပ္)ဂီတ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြနဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုးက
-
လူမည္းေတြ ကိုးကြယ္တဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းမွာေပါ႔။
-
ကၽြန္ေတာ္က ဒီအယူအဆကို သန္႔ရွင္းေသာ ဝိဥာဥ္ေတာ္ဆိုင္ရာ သင္ႀကားေရးပညာ လို႔ ေခၚေဝၚျပီး ေဘာင္ကန္႕သတ္ထားပါတယ္။
-
ဘယ္သူေတြ လူမည္းေတြ ကိုးကြယ္တဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းကို သြားဖူးလဲ။
-
။တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စေတာ႕ရွိတာေပါ႕။
-
သင္တို႔ဟာ လူမည္းေတြ ကိုးကြယ္တဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းကို သြားလိုက္တယ္။
-
တရားေဟာဆရာက စလိုက္ျပီး
-
သူဟာပရိတ္သတ္နဲ႔ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။
-
ဒါေႀကာင္႔ အစပိုင္းမွာ မႀကာခဏ ဆိုသလိုပဲ အဓိပၸါယ္လုိသလိုေကာက္ယူလို႔ရတဲ႔
-
စကားလံုးမ်ိဳးေတြနဲ႔ စတင္တာေပါ႔။
-
ေနာက္ေတာ႕ ခဏရပ္လိုက္ျပီး ေျပာလိုက္တာက"အိုး ဘုရားသခင္၊ သူတို႕ေတြဟာ
-
သိပ္ျပီး အေရးတစိုက္ မရွိႀကပါလား။"
-
ဒီလိုနဲ႕ သူေျပာလိုက္တာကေတာ႔ "အာမင္လို႔ လိုက္ဆိုေပးလို႕ရမလား။"
-
ပရိတ္သတ္။ အာမင္။
-
ခရစ္(စ္) အမ္ဒင္။ ကဲ ဒီလိုဆို ကၽြန္ေတာ္ကို အာမင္လို႔ လိုက္ဆိုေပးပါလား။ ပရိတ္သတ္။ အာမင္။
-
ဒီေတာ႕ ရုတ္တရက္ႀကီးပဲ လူတိုင္းဟာ ျပန္သတိဝင္လာေတာ႔တာေပါ႔။
-
အဲဒီ တရားေဟာဆရာက သတိထားမိေအာင္ တရားေဟာစင္ျမင္႔ကို ဘုန္းကနဲ႕ ပုတ္လိုက္ပါတယ္။
-
သူကလူေတြ သူ႔ကို အာရံုစိုက္ေစခ်င္တဲ႔အခါမွာ
-
သူ႔အသံကို အရမ္းႀကီးကို တိုးတိုးေလးျဖစ္ေအာင္ ႏိွမ္႔ခ်ပစ္လိုက္တယ္။
-
ဒီအႀကာင္းအရာေတြက ဆြဲေဆာင္မႈအရွိဆံုး ဆရာေတြအတြက္
-
ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္တဲ႔အရည္အခ်င္းေတြပဲေပါ႔။
-
ကဲ ဒါဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ဆရာအတတ္သင္ ပညာေရးက
-
ခင္ဗ်ားတို႔ကို သီအုိရီျပီး သီအုိရီဆိုတာကိုပဲ ေပးျပီး၊
-
စံခ်ိန္စံညြန္းေတြ အေႀကာင္းပဲ ေျပာေျပာေနရတာလဲ။
-
ဒါေတြအားလံုးဟာဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ပရိတ္သတ္၊ေတြ
-
စိတ္ဝင္စားဖို႕ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ေက်ုာင္းသား တစ္ေယာက္က စိတ္ဝင္စားဖို႔ လိုအပ္တဲ႔ဆြဲေဆာင္မႈ၊
-
အေျခခံ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ ဘာမွပတ္သက္မႈ မရွိတာေတြပါ။
-
ဒါေႀကာင္႔မို႔လို႔ ဆရာအတတ္သင္ ပညာေရးကို ျပန္လည္ေရးဆြဲတာကို အေႀကာင္းျပခ်က္ ေပးလိုက္တာပါ။
-
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါဝင္တဲ႔အေႀကာင္းအရာပိုင္းကို အေလးထားႏိူင္ဖို႔၊ ဒါက ေကာင္းတယ္ေလ။
-
သီအိုရီပိုင္းကို အေလးထားႏိူင္ဖို႔။ ဒါလည္း ေကာင္းတာပဲေလ။
-
ဒါေပမယ္႔ သင္ႀကားျခင္းနဲ႕ သင္ယူျခင္းတို႔ရဲ႕
-
ပဥၥလက္အတတ္ ကင္းမဲ႕ေနတဲ႔ ပါဝင္တဲ႔အေႀကာင္းအရာပိုင္းနဲ႔
-
သီအိုရီဆိုတာဟာ ဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိလွပါဘူး။
-
အခုေတာ႕ လူေတြ မႀကာခဏေျပာႀကတာက "ေအး၊ ဟုတ္ပါျပီ၊ ပဥၥလက္အတတ္ဆိုတာက ပဥၥလက္အတတ္ပဲေလကြာ။"
-
စိန္ေခၚမႈေတြရွိေနေပမယ္႔လည္း
-
အဲဒီ အရည္အခ်င္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းေတြမွာဝင္ခြင္႔ရျပီး
-
ပရိတ္သတ္ကို ဆြဲေဆာင္ႏိူင္တဲ႔ ဆရာေတြရွိပါတယ္၊၊
-
ေနာက္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတုန္း ေျပာ လိုက္တာက
-
"သူက ေတာ္လွခ်ည္လား၊ ငါတို႕ဆရာေတြအားလံုး ဒီလိုေတာ္ေစခ်င္လိုက္တာကြာ" လို႔ေပါ႔။
-
ေနာက္ျပီး ဒါဟာဘာလဲလို႕ဆိုတာကို သူတို႔ၾကိဳးစားျပီး ျပန္ေျပာျပႀကတာကေတာ႔
-
"သူက ပဥၥလက္အတတ္ တတ္တယ္"တဲ႔ေလ။
-
ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာရွိေနတာက
-
ဒီပဥၥလက္အတတ္ဟာ သင္ယူလို႔ရတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပဖို႔ပါ။
-
ပဥၥလက္အတတ္ဆိုတာဟာ သင္ယူလို႔ရတယ္။
-
ပဥၥလက္အတတ္ဆိုတာဟာ သင္ယူလို႕ရတယ္။
-
ကဲဒီေတာ႔ ခင္ဗ်ားက ဒါကိုဘယ္လိုသင္ေပးမွာလဲ။
-
ပဥၥလက္အတတ္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ႔
-
႔အဲဒီေနရာမိ်ဳးေတြကို လူေတြကို သြားဖို႔ လမ္းဖြင္႔ေပးတဲ႔နည္းနဲ႔
-
ခင္ဗ်ား ဒီအတတ္ကို သင္ေပးလိုက္ေပါ႔။
-
ခင္ဗ်ားဟာ ျမိဳ႕ျပ ပညာေရးမွာ ျပင္းျပတဲ႔ ဆႏၵရွိေနတဲ႔ ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔
-
အဲဒီတကၠသိုလ္ရဲ႕ နယ္နိမိတ္ကို စြန္႕ခြာျပီး၊
-
ဘ၀ပံုစံကုိ ေျပာင္းပစ္ဖုိ႔ေတာ့ လိုတာေပါ႔။
-
အဲဒီကိုသြားျပီး ဆံသဆိုင္မွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းဖို႔ လိုတာေပါ႔။
-
လူမည္းေတြ ကိုးကြယ္တဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းကို တက္ဖို႔လိုတာေပါ႔။
-
ျပီးေတာ႔ အဲဒီ ဆြဲေဆာင္ဖို႔
-
စြမ္းအားရွိတဲ႔လူေတြကို
-
ေလ႔လာဖို႔လိုမွာျဖစ္ျပီးေတာ႔
-
သူတို႔လုပ္တာကို မွတ္သားထားဖို႔လိုတာေပါ႔။.
-
ကၽြန္ေတာ႕ တကၠသိုလ္မွာရွိတဲ႔ ဆရာျဖစ္ပညာေရး သင္တန္းေတြမွာဆို
-
ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီ ဝင္လာ၊ ျပီေတာ႔ ထိုင္ျပီး
-
ရပ္(ပ္) ေတးဂီတဟ ေဖ်ာ္ေျဖကို ႀကည့္ႀကတဲ႕ေနရာမွာ ပရို႕ဂ်က္ တစ္ခုကို အစျပဳထားပါတယ္။
-
သူတို႕ေတြဟာ ရပ္(ပ္)အဆိုေတာ္ေတြ လႈပ္ရွားတာေတြ၊
-
သူတိုရဲ႕လက္ေတြကိုနဲ႔ စကးေျပာဆိုပံုေတြကို ေစာင္႕ႀကည့္ႀကပါတယ္။
-
စင္ျမင္႕ထက္မွာ သူ႕ရဲ႕ ဂုဏ္ယူဝင္႔ၾကြားစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းပံုကို ေလ႔လာႀကတယ္။
-
သူ႕ရဲ႕ ဥပစာတင္စားခ်က္ေတြ၊ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ေတြကို နားေထာင္ႀကပါတယ္။
-
သူတို႕အေတာ္အတန္ ေလ႔က်င္႔လိုက္ရငိေတာ႔
-
ဆြဲေဆာင္ျခင္းရဲ႕ အဓိကေသာ႔ခ်က္ ျဖစ္လာပါတယ္ဆိုတဲ႔
-
ဒီအေသးအဖြဲကေလးေတြကို သူတို႕ စတင္ သေဘာေပါက္မိႀကပါတယ္။
-
သင္ဟာ ေက်င္းသား တစ္ေယာက္ကို စိုက္ႀကည့္လိုက္ျပီး၊
-
မ်က္ခံုးကို တစ္လက္မရဲ႕ တစ္စိတ္ေလာက္ ပင္႔လုိက္တဲ႕အခါမွာ သင္႔အေနနဲ႕
-
စကားတစ္ခြန္းမွ ေျပာစရာမလိုေတာ႔တာကို သူတို႔ သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။
-
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ဒီအဓိပၸါယ္က သင္ဟာ ဒီထက္ကိုပုိျပီး ဆႏၵရွိေနတယ္ ဆိုတာကို သူတို႔ သိေနႀကလို႕ပါ။
-
အကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ဆရာေတြကို
-
ပဥၥလက္အတတ္ ဖန္တီးတတ္ေအာင္ သင္ႀကားေပးျခင္းကို
-
အေလးေပးဖို႕ ဆရာအတတ္သင္ ပညာေရးကို ေျပာင္းလဲႏိူင္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ဗ်ာ၊ "
-
ဥံဳဖြ"ဆိုသလိုမိ်ဳးေပါ႕၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ ျငီးေငြ႕ဖြယ္ရာေကာင္းတဲ႕ စာသင္ခန္းေတြကို အသက္ဝင္ေစျပီးေတာ႔
-
စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ျပန္လည္ႏိုးႀကားေစႏိူင္မွာပါ။
-
ျပီးေတာ႔ ပညာေရးစနစ္ကို ေျပာင္းလဲႏိူင္တာေပါ႕။
-
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
-
(လက္ခုပ္သံမ်ား)