Richard Dawkins over militant atheïsme

Richard Dawkins spoort atheïsten aan om openlijk voor hun positie uit te komen --- en om de invloed van de kerk in de politiek en de wetenschap tegen te gaan. Een strijdvaardig, grappig en krachtig pleidooi.

Die fantastische muziek van het intro-deuntje --

"De Olifantenmars" van Aida -- is de muziek die ik op mijn begrafenis wil --

(Gelach)

-- en je begrijpt wel waarom. Hij is zo triomfantelijk.

Ik zou -- ik zal niets voelen, maar als het kon,

zou ik het triomfantlijk vinden dat ik überhaupt geleefd heb,

en dat ik op deze schitterende planeet leefde,

en dat ik in de mogelijkheid was om te weten

te komen hoe het komt dat ik hier was, alvorens er niet meer te zijn.

Verstaat u mijn ietwat ongewoon Engels accent?

Zoals iedereen was ik gisteren begeesterd door de dierensessie.

Robert Full en Frans Lanting en anderen --

de schoonheid van de dingen die ze lieten zien.

De enige ietwat mindere opmerking was wat Jeffrey Katzenberg zei over de mustang,

"de meest fantastische wezens die God op de aarde heeft gezet."

Nu, we weten natuurlijk dat hij dat niet meende,

maar in deze tijd, in dit land, kan je niet voorzichtig genoeg zijn.

(Gelach)

Ik ben bioloog, en het centrale theorema van dit onderwerp is: de ontwerptheorie,

Darwins theorie van evolutie door natuurlijke selectie.

In professionele kringen is die uiteraard universeel aanvaard.

In niet-professionele kringen buiten Amerika, wordt ze grotendeels genegeerd.

Maar in niet-professionele kringen binnen Amerika,

wekt ze zoveel vijandigheid op --

(Gelach)

-- dat men gerust kan stellen dat Amerikaanse biologen in oorlog zijn.

De oorlog is momenteel zo zorgwekkend,

met rechtzaken die voorkomen in de ene staat

na de andere, dat ik voelde hier iets over te moeten zeggen.

Als je wil weten wat ik over Darwinisme zelf te zeggen heb,

vrees ik dat je mijn boeken zult moeten lezen,

die je niet in de boekenwinkel hier vlakbij zult vinden.

(Gelach)

De recente rechtzaken

gaan meestal over een zogezegd nieuwe versie van creationisme,

Intelligent Design genaamd, of ID.

Laat u niet beetnemen. Er is niets nieuws aan ID.

Het is gewoon creationisme onder een andere naam.

Herdoopt -- ik heb het woord bewust gekozen --

(Gelach)

-- om tactische, politieke redenen.

De argumenten van de zogenoemde ID-theoretici

zijn dezelfde oude argumenten die keer op keer weerlegd zijn,

van in Darwins tijd tot en met vandaag.

Een effectieve evolutielobby

coördineert de oorlog voor de wetenschap,

en ik doe mijn best om hen te helpen, maar

ze worden erg ongemakkelijk wanneer mensen als ik durven vermelden

dat we, naast evolutionie-aanhanger, ook atheïst zijn.

Ze vinden dat we opschudding veroorzaken, en je kan begrijpen waarom.

Creationisten hebben geen enkel samenhangend wetenschappelijk bewijs voor hun zaak

en vallen terug op de volksangst voor atheïsme.

Leer je kinderen evolutie in de biologieles,

en binnen de kortste keren zijn ze druggebruikers, misdadigers en seksuele perverten.

(Gelach)

Eigenlijk zijn alle opgeleide theologen, zelfs de Paus,

natuurlijk grote aanhangers van de evolutietheorie.

Dit boek, "Op zoek naar Darwins God", door Kenneth Miller,

is een van de meest effectieve aanvallen op Intelligent Design

die ik ken, en het wordt alleen maar efficiënter

omdat het geschreven is door een toegewijd Christen.

Mensen als Kenneth Miller zouden een Godsgeschenk kunnen genoemd worden voor de evolutielobby (Gelach)

Mensen als Kenneth Miller zouden een Godsgeschenk kunnen genoemd worden voor de evolutielobby (Gelach)

-- omdat ze de leugen blootleggen dat evolutionisme feitelijk

gelijk staat aan atheïsme.

Mensen zoals ik, anderzijds, veroorzaken opschudding.

Maar nu wil ik iets goeds zeggen over creationisten.

Dat doe ik niet dikwijls, dus luister goed.

(Gelach)

Ik denk dat ze het over één ding bij het rechte eind hebben.

Ik denk dat ze gelijk hebben dat evolutie

fundamenteel vijandig staat ten opzichte van religie.

Ik heb al gezegd dat vele individuele evolutie-aanhangers, zoals de Paus,

gelovig zijn, maar ik denk dat ze zichzelf wat wijsmaken.

Ik geloof dat een goed inzicht in Darwinisme

zeer sterk het religieuze geloof ondermijnt.

Nu, het lijkt misschien dat ik een preek zal gaan houden over atheïsme,

en ik wil u verzekeren dat ik dat niet zal doen.

Voor een gesofisticeerd publiek zoals jullie

zou ik preken voor de eigen parochie.

Nee, waartoe ik u wil aansporen --

(Gelach)

-- waartoe ik u in de plaats daarvan wil aansporen is militant atheïsme.

(Gelach)

(Applaus)

Maar dat is te negatief gesteld.

Als ik zou willen -- als ik zou begaan zijn met het instandhouden van religieus geloof,

zou ik heel bang zijn voor de positieve kracht van de evolutiewetenschap, en wetenschap

in het algemeen, maar met name evolutie,

om te inspireren en te begeesteren, net omdat ze atheïstisch is.

Nu, de moeilijkheid voor eender welke theorie van biologisch ontwerp

is om de oneindige statistische onwaarschijnlijkheid van levende dingen te verklaren.

Statistische onwaarschijnlijkheid in de richting van goed ontwerp --

complexiteit, met andere woorden.

Het standaardargument van creationisten -- er is er maar één, 't komt allemaal op hetzelfde neer --

begint bij de statistische onwaarschijnlijkheid.

Levende organismen zijn te complex om toevalligerwijs ontstaan te zijn;

daarom moet er een ontwerper geweest zijn.

Dit argument schiet zichzelf natuurlijk in de voet.

Elke ontwerper die iets heel complex kan ontwerpen

moet zelf nog complexer zijn, en dan hebben we het nog niet eens over

de andere dingen die hij doet,

zoals zonden vergeven, huwelijken inzegenen, naar gebeden luisteren --

-- aan onze kant staan in de oorlog --

(Gelach)

-- onze sekslevens afkeuren enzovoort.

(Gelach)

Complexiteit is het probleem dat elke biologische theorie moet oplossen,

en je lost het niet op door iemand naar voren te schuiven die nog complexer is,

dan vergroot je het probleem alleen maar.

Darwins natuurlijke selectie is zo verbazingwekkend elegant

omdat ze het complexiteitsprobleem oplost

in termen van niets anders dan eenvoud.

In essentie doet ze dat door te voorzien in een vlotte overgang

van geleidelijke stapsgewijze vorderingen.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat

de elegantie van Darwinisme religie ondermijnt

net door zijn elegantie, zijn eenvoud, zijn kracht en

zijn economische kracht.

Het heeft de gestroomlijnde economie van een mooie hangbrug.

De God-theorie is niet zomaar een slechte theorie.

Ze blijkt in principe niet instaat om datgene te doen wat men ervan verwacht.

Dus, om terug te komen op tactiek en de evolutielobby,

wil ik aanvoeren dat opschudding veroorzaken nu net nodig is.

Mijn aanpak van het creationisme verschilt van die van de evolutielobby.

Mijn aanpak valt religie in zijn geheel aan, en op dit punt

moet ik de merkwaardige taboe erkennen die hangt

rond het kwaad spreken over religie, en ik zal

dat doen met de woorden van wijlen Douglas Adams,

een goede vriend die, als hij nooit

naar TED gekomen is, zeker uitgenodigd moest zijn geweest.

(R.S.Wurman: Hij is wel uitgenodigd.)

Richard Dawkins: Dat was zo. Ik dacht het wel.

Hij begint zijn preek die opgenomen werd in Cambridge

vlak voor zijn dood.

Hij begint met uit te leggen hoe wetenschap hypotheses test die zo gesteld worden

dat ze gemakkelijk kunnen worden onderuit gehaald.

En hij gaat verder; ik citeer: "Religie lijkt niet zo te werken.

Ze heeft bepaalde kernideeën, die we heilig noemen.

Dat betekent dat er een idee of een begrip is

waar je niets slechts over mag zeggen.

Dat mag gewoon niet. Waarom niet? Omdat het niet mag.

(Gelach)

Waarom is het perfect gerechtvaardigd om de Republikeinen of Democraten te steunen,

het ene economisch model of het andere, Macintosh of Windows,

maar een mening hebben over hoe het heelal ontstond,

over wie het heelal maakte -- nee, dat is heilig.

Dus, we zijn gewend om religieuze ideeën niet aan te vallen.

en het is interessant hoe veel woede Richard opwekt

als hij dat doet." Hij bedoelde mij, niet die.

"Iedereen gaat ervan door het lint,

omdat je deze dingen niet mag zeggen, maar als je het rationeel bekijkt

is er geen reden waarom deze ideeën niet onderheven zouden moeten zijn

aan debat als alle andere, behalve dat we ergens

onderling hebben afgesproken dat ze dat niet zijn," einde citaat van Douglas.

Volgens mij ondermijnt wetenschap niet alleen religie,

maar ondermijnt religie ook de wetenschap.

Het leert de mensen genoegen te nemen met triviale, bovennatuurlijke wanverklaringen

en maakt hen blind voor de wonderlijke, werkelijke verklaringen die we binnen handbereik hebben.

Het leert hen om gezag te aanvaarden, openbaring en geloof

in plaats van altijd te zoeken naar bewijzen.

Daar is Douglas Adams, een mooie foto uit zijn boek, "Voor het te laat is"

Nu, neem een normaal wetenschappelijkt tijdschrift, the Quarterly Review of Biology.

En ik stel als een gasteditor een speciale uitgave samen

over de de vraag, "Stierven de dinosauriërs uit door een asteroïde?"

En het eerste artikel is een standaard wetenschappelijk artikel

waarin ze bewijzen aanvoeren, "Iridiumlaag op de K-T grens van de

Kalium-Argon gedateerde crater in Yucatan,

geeft aan dat de dinosauriërs uitstierven door een asteroïde."

Geheel normaal wetenschappelijk artikel.

Nu, het volgende, "De voorzitter van The Royal Society

werd door een openbaring sterk overtuigd van het feit" -- (Gelach) --

"... dat de dinosauriërs uitstierven door een asteroïde."

(Gelach)

"Het feit dat de dinosauriërs uitstierven door een asteroïde

openbaarde zich exclusief aan Prof. Huxtane."

(Gelach)

"Professor Hordley werd opgevoed met

een totaal en onvoorwaardelijk geloof" --

(Gelach)

"... dat de dinosauriërs uitstierven door een asteroïde."

"Professor Hawkins heeft een officieel dogma afgekondigd

dat alle loyale Hawkinsianen houdt aan het feit

dat de dinosauriërs uitstierven door een asteroïde."

(Gelach)

Dat is onvoorstelbaar natuurlijk.

Maar veronderstel --

(Applaus)

-- in 1987, vroeg een reporter aan George Bush, senior,

of hij het burgerschap en patriotisme

van Amerikaanse atheïsten erkende.

Het antwoord van Mr. Bush is ondertussen berucht.

"Nee, ik denk niet dat atheïsten als burgers of als

patriotisten zouden moeten beschouwd worden.

Dit is één natie onder God."

Zijn kortzichtigheid was geen geïsoleerd geval, dat hij

uitte in het heetst van de strijd, en dat hij later terugnam.

Hij bleef erbij zelfs na vele vragen om verduidelijking of terugname.

Hij meende het echt.

Concreter, hij wist dat het zijn verkiezing niet in gevaar bracht, wel integendeel.

Zowel Democraten als Republikeinen stellen hun gelovigheid

ten toon als ze verkozen willen worden. Beide partijen beroepen zich op één natie onder God.

Wat zou Thomas Jefferson gezegd hebben?

Ik ben gewoonlijk eigenlijk niet echt trots om Brits te zijn,

maar ik kan het niet laten om de vergelijking te trekken.

(Applause)

Wat is een atheïst in de praktijk?

Een atheïst is gewoon iemand die hetzelfde voelt voor Yahweh

wat elke goede Christen voelt voor Thor of Baal of het gouden kalf.

Zoals ik al zei, zijn we allemaal atheïst voor de meeste goden

waarin de mensheid ooit geloofde. Sommigen gaan gewoon één god verder.

(Gelach)

(Applaus)

En hoe we atheïsme ook definiëren, het is zeker het soort van academisch geloof

dat iemand mag hebben zonder uitgescholden te worden

voor landsverradende, onverkiesbare niet-burger.

Desalniettemin, het is een onweerlegbaar feit dat atheïsme bekennen

vrijwel gelijk staat aan jezelf voorstellen als Dhr. Hitler of Mevr. Beëlzebub.

En dat alles omdat atheïsten gezien worden

als een soort vreemde, afwijkende minderheid.

Natalie Angier schreef een nogal triestig stukje in de New Yorker,

waarin ze zei hoe eenzaam ze zich voelde als atheïst.

Ze voelt zich duidelijk in een minderheid onder belegering,

maar hoeveel atheïsten zijn er eigenlijk in Amerika?

De laatste cijfers zijn zeker bemoedigend.

Christenen nemen natuurlijk

het leeuwendeel van de populatie voor hun rekening, met bijna 160 miljoen.

Maar wat, denk je, was de tweede grootste groep die

overtuigend de Joden met 2,8 miljoen, Moslims met 1,1 miljoen,

en Hindoes, Boeddhisten en alle andere religies samen achter zich liet?

De tweede grootste groep, van bijna 30 miljoen,

is de groep die beschreven wordt als niet-religieus of seculier.

Je vraagt je af waarom politici die kiezers ronselen

zo overwelmd worden door de kracht van bijvoorbeeld de Joodse lobby.

Israël lijkt zijn bestaan te danken te hebben aan

de stem van de Amerikaanse Joden, terwijl de niet-religieuzen

in de politieke vergetelheid gedrukt worden.

Deze seculiere, niet-religieuze stem is, als ze helemaal

op de been gebracht wordt, negen keer talrijker dan de Joodse stem.

Waarom onderneemt deze veel grotere minderheid niets

om haar politieke kracht uit te oefenen?

Wel, dit over de kwantiteit. Hoe zit het met de kwaliteit?

Is er een correlatie, positief of negatief, tussen

intelligentie en religieuze neigingen?

(Gelach)

Het onderzoek dat ik net noemde, het ARIS onderzoek,

splitste zijn gegevens niet op in socio-economische klasse of opleiding,

IQ of iets anders.

Maar een recent artikel van Paul G. Bell in het Mensa magazine

biedt enigszins houvast.

Mensa, zoals u wel weet, is een internationale organisatie

voor mensen met een zeer hoog IQ.

En uit een meta-analyse van de literatuur,

concludeert Bell dat, ik citeer, "van de 43 studies die sinds 1927 uitgevoerd zijn

over de verhouding tussen religieus geloof en intelligentie of opleiding,

vonden alle, op vier na, een omgekeerd evenredige relatie.

Ofwel, hoe intelligenter of hoger opgeleid,

hoe minder kans dat men religeus is."

Wel, ik heb de 42 originele studies niet gezien en ik kan niets zeggen over de meta-analyse,

maar ik zou meer studies in deze trend willen zien.

En ik weet dat, als ik hier een balletje mag opgooien,

dat er mensen zijn in het publiek die

gemakkelijk een enorme onderzoeksinspanning kunnen financieren om de vraag te beantwoorden,

en doe de suggestie -- op hoop van zegen.

Maar laat me u nu wat vertellen dat

gewoon gepubliceerd is en geanalyseerd

binnen een groep van topwetenschappers.

In 1988, behoorden Larson en Witham

tot de top van de Amerikaanse wetenschappers,

die allemaal geëerd werden door verkiezing tot lid van de National Academy of Sciences,

en in dit select clubje,

zakte het geloof in God tot amper zeven procent.

Ongeveer 20 procent zijn agnost, en de anderen kunnen gerust atheïst genoemd worden.

Vergelijkbare cijfers voor het geloof in onsterfelijkheid.

Onder biologen zijn de cijfers zelfs nog lager,

slechts 5,5 procent gelooft in God. Fysici: 7,5 procent.

Ik weet niet hoe de cijfers liggen voor de toponderzoekers

in andere domeinen, zoals geschiedenis of filosofie,

maar het zou me verbazen als die zouden verschillen.

We bekomen dus een een erg opmerkelijke situatie,

een grotesk verschil tussen de Amerikaanse intelligentsia

en de Amerikaanse verkozenen.

Een filosofische mening over de aard van het heelal,

die door veruit de meeste Amerikaanse wetenschappers gedeeld wordt,

en waarschijnlijk door de meeste intelligentsia in het algemeen, is zodanig

afschrikwekkend voor de Amerikaanse kiezers

dat geen enkele verkiesbare kandidaat ze publiekelijk durft bevestigen.

Als dit klopt, betekent het dat de hoogste posten

in het grootste land ter wereld

niet open staan voor de mensen die er het best voor geschikt zijn, namelijk de intelligentsia,

tenzij ze bereid zijn over hun geloof te liegen.

Of botweg, Amerikaanse politieke mogelijkheden

zijn vrijwel ongrijpbaar voor zij die tegelijk

intelligent én eerlijk zijn.

(Applaus)

Ik ben geen burger van dit land, dus ik hoop dat men het niet ongepast vindt

als ik zeg dat er iets moet gebeuren.

(Gelach)

En ik heb al een hint gegeven voor wat dat moet zijn.

TED kennende, denk ik dat hier de ideale plaats is om te starten.

Opnieuw, ik ben bang dat het geld zal kosten.

Er moet een bewuswordings-,

'outing'-campagne komen voor Amerikaanse atheïsten.

(Gelach)

Bijvoorbeeld vergelijkbaar met de campagne van homoseksuelen

een paar jaar geleden,

hoewel we ervoor moeten waken dat mensen zich niet tegen

hun wil in moeten 'outen'.

Meestal zullen mensen die zich 'outen' helpen om

de mythe te breken dat er iets mis is met atheïsten.

Sterker nog, ze zullen aantonen dat atheïsten meestal het type mensen zijn die

Sterker nog, ze zullen aantonen dat atheïsten meestal het type mensen zijn die

een waardig rolmodel kunnen zijn voor uw kinderen.

Het type mensen dat reclamemakers kunnen gebruiken om hun product aan te prijzen.

Het type mensen dat in deze zaal zit.

Er zou een sneeuwbaleffect moeten komen, een positieve weerslag,

zodat hoe meer namen we hebben, hoe meer er zullen bijkomen.

Er zou onregelmatigheid kunnen zijn, drempelwaardes.

Als een kritiek aantal is bereikt,

is er een plotse versnelling in de recrutering.

En opnieuw, er is geld voor nodig.

Ik verwacht dat het woord "atheïst" zelf een

struikelblok zal blijven dat groter is dan wat het

eigenlijk betekent, en een struikelblok voor mensen die

zich anders zonder probleem zouden 'outen'.

Dus, kunnen we andere woorden gebruiken om het pad te effenen,

de wielen te smeren, de bittere pil te verzoeten? Darwin zelf verkoos agnost --

en niet alleen uit loyaliteit voor zijn vriend Huxley, die de term het eerst gebruikte.

Darwin zei, "Ik ben nooit een atheïst

geweest in de zin dat ik het onstaan van God ontken.

Ik denk dat de term agnost over het algemeen

de beste beschrijving zou zijn van mijn beleving.

Hij werd zelfs ongewoon kwaad op Edward Aveling.

Aveling was een militante atheïst

die Darwin niet kon overtuigen om

zijn boek te wijden aan atheïsme --

toevalligerwijs schiep dit de mythe dat

Karl Marx "Das Kapital" aan Darwin toewijde; dat deed hij niet.

Het was Edward Aveling die dat deed.

Het gebeurde zo: Aveling's maîtresse was de dochter van Marx,

en toen Darwin en Marx dood waren,

raakten de papieren van Marx en Aveling door elkaar,

en een brief van Darwin waarin stond, "Beste heer, dank u zeer,

maar ik wil niet dat u uw boek aan mij wijdt?"

werd foutief verondersteld aan Marx gericht te zijn,

en dat is het ontstaan van de hele mythe, waarvan u waarschijnlijk al hoorde.

Het is een soort stadsmythe dat Marx

zijn 'Kapitaal' aan Darwin wilde verbinden.

Hoe dan ook, het was Aveling, en toen ze elkaar ontmoetten, daagde Darwin Aveling uit,

"Waarom noemen jullie zichzelf atheïst?"

"Agnost," repliceerde Aveling, "was gewoon het respecabele woord voor atheïst,

en atheïst gewoon het aggressieve woord voor agnost."

Darwin protesteerde, "Maar waarom zouden jullie zo aggressief moeten zijn?"

Darwin geloofde dat atheïsme goed was voor de intelligentsia,

maar dan de gewone mensen, ik citeer, "er niet rijp voor waren."

Dit is natuurlijk onze oude vriend, het "veroorzaak-geen-opschudding"-argument.

Het is niet bekend of Aveling Darwin aanspoorde om van zijn ivoren toren te komen.

(Gelach)

Maar in ieder geval was dat meer dan 100 jaar geleden.

Je zou denken dat we ondertussen opgegroeid zijn.

Nu, een vriend, een intelligente niet-praktiserende Jood,

die af en toe de Sabbath in acht neemt

uit culturele solidariteit,

beschrijft zichzelf als een "tandenfee-agnost."

Hij wil zichzelf geen 'atheïst' noemen

omdat het in principe onmogelijk is om iets niet-bestaands te bewijzen,

maar alleen 'agnost' zou betekenen dat de kans even groot is

dat God bestaat, als dat hij niet bestaat.

Dus, mijn vriend is strikt agnost voor wat betreft een tandenfee,

die niet echt waarschijnlijk is, toch? Zoals God.

Vandaar de term 'tandenfee-agnost',

maar Bertrand Russell zei hetzelfde

over een hypothetische theepot die in een baan om Mars zweeft.

Je zou strikt genomen agnost moeten zijn

over de vraag of er een theepot rond Mars vliegt,

maar dat wil niet zeggen dat je het bestaan ervan even

waarschijnlijk acht dan het niet-bestaan ervan.

De lijst dingen waarover we strikt genomen agnost zouden moeten zijn

houdt niet op bij tandenfeeën en theepotten. Hij is oneindig.

Als je er één van wilt geloven,

eenhoorns, tandenfeeën, theepotten of Yahweh,

is het jouw zaak om uit te leggen waarom.

Het is niet aan anderen om uit te leggen waarom niet.

Wij als atheïst, zijn ook a-feeïsten en a-theepotisten.

(Gelach)

Maar we zeggen het er gewoon niet bij,

en daarom gebruikt mijn vriend 'tandenfee-agnost'

als een label voor wat de meesten 'atheïst' zouden noemen.

Maar toch, als we verborgen atheïsten zich publiekelijk willen laten uiten,

zullen we iets beters moeten verzinnen om

mee uit te pakken dan tandenfee- of theepot-agnost.

Dus, wat denk je van 'humanist'?

Dit heeft als voordeel dat een wereldwijd netwerk van goed georganiseerde verenigingen

en tijdschriften en zomeer aanwezig is.

Mijn enige probleem is de antropocentrische strekking ervan.

Eén van de dingen die we van Darwin leerden

is dat de menselijke soort maar één van de

miljoenen neefjes is, sommige nauw verwant, andere ver verwant.

En er zijn andere mogelijkheden, zoals 'naturalist'.

Maar dat brengt ook verwarring mee,

want Darwin zou zichzelf 'naturalist' noemen,

maar natuurlijk in de betekenis van 'niet-bovennaturalist'.

En het word soms gebruikt.

Darwin zou verward raken door de andere betekenis van 'naturalist',

die hij ook was natuurlijk, en ik veronderstel dat anderen het

misschien verwarren met nudisme.

(Gelach)

Zulke mensen zouden kunnen behoren tot de Britse lynchbende

die vorig jaar een pediater aanviel omdat ze hem voor pedofiel aanzag.

(Gelach)

Ik denk dat het beste alternatief voor 'atheïst' gewoon 'niet-theïst' is.

Het mist de sterke bijklank dat er definitief geen God is,

en dus kan het gemakkelijk aangenomen worden door theepot- of tandenfee-agnosten.

Het is volledig verenigbaar met de God van de natuurkundigen.

Als mensen zoals -- als atheïsten

zoals Stephen Hawking en Albert Einstein het woord 'God' gebruiken,

gebruiken ze het natuurlijk als een metafoor voor

dat diepe, mysterieuze deel van de natuurkunde dat we nog niet begrijpen.

Niet-theïst is voor dit allemaal geschikt, maar in tegenstelling tot 'atheïst'

wekt het niet de angstige, hysterische reacties op.

Maar eigenlijk denk ik dat het alternatief is

om het prikkelende woord 'atheïst' zelf te nemen,

net omdat het een taboewoord is dat

ladingen hysterische angst met zich meedraagt.

Het kritieke aantal bereik je misschien moeilijker met 'atheïst'

dan met 'non-theïst',

of een ander niet confronterend woord.

Maar als we het met dat harde woord 'atheïst' zelf halen,

zou de politieke impact des te groter zijn.

Nu, ik zei dat ik bang zou zijn van de evolutie als ik religieus was. Ik zou zelfs meer zeggen.

Ik zou schrik hebben van wetenschap in het algemeen, als die goed begrepen wordt.

En dat komt omdat het wetenschappelijke wereldbeeld zoveel

opwindender is, poëtischer, en meer

wonderen bevat dan eender welk verhaal in

het armtierige arsenaal van de religieuze verbeelding.

Zoals Carl Sagan, nog een recent gestorven held, het zei,

"Hoe is het mogelijk dat geen enkele grote religie naar de wetenschap keek

en concludeerde, 'Dit is beter dan we dachten! Het universum is veel groter dan onze profeet zei

en concludeerde, 'Dit is beter dan we dachten! Het universum is veel groter dan onze profeet zei

grootser, subtieler, eleganter'? In de plaats daarvan zeggen ze, 'Nee, nee, nee!

Mijn god is een kleine god en ik wil dat dat zo blijft.'

Een religie, oud of nieuw,

die de grootsheid van het universum benadrukt zoals die door

de moderne wetenschap werd onthuld

zou een bron van ontzag en respect kunnen opleveren

waar de conventionele geloven nauwelijks uit putten."

Nu, dit is een elitepubliek,

en ik verwacht dat ongeveer 10 procent religieus is.

Velen onderschrijven waarschijnlijk het beleefde culturele geloof dat we religies moeten respecteren,

maar ik vermoed ook dat een heel aantal onder hen

heimelijk religie even erg verafschuwen als ikzelf.

(Gelach)

Als je zo iemand bent, en natuurlijk kunnen velen van u dat niet zijn,

maar als u zo iemand bent, vraag ik u om op te houden

met beleefd te zijn, naar buiten te treden en het te zeggen, en als u toevallig

rijk bent, denk dan even na over manieren waarop u een verschil kan maken.

De religieuze lobby in dit land wordt grossieel

gefinancierd door stichtingen, om maar te zwijgen van de belastingsvoordelen,

door stichtingen als de Templeton Foundation en het Discovery Institute.

We hebben een anti-Templeton nodig om vooruit te gaan.

Als mijn boeken zo goed zouden verkopen als die van Stephen Hawking,

in plaats van maar zo goed als die van Richard Dawkins, zou ik het zelf doen.

Mensen blijven maar vragen, "Hoe heeft 09/11 u veranderd?"

Wel, dit is hoe het mij veranderd heeft.

Laat ons allemaal ophouden met zo verschrikkelijk respecvol te zijn.

Dankuwel.

(Applaus)