Μία πολλά υποσχόμενη δοκιμή για τον καρκίνο του παγκρέατος ... από έναν έφηβο

Πάνω από το 85% όλων των παγκρεατικών καρκίνων διαγιγνώσκονται στα τελικό στάδιο όταν κάποιος έχει λιγότερο από 2% πιθανότητες επιβίωσης. Πώς γινόταν αυτό: Ο Τζακ Αντράκα μιλά για με το πώς ανέπτυξε μία υποσχόμενη εξέταση πρώιμης ανίχνευσης του παγκρεατικού καρκίνου που είναι εξαιρετικά φτηνή, αποτελεσματική και μη επεμβατική -- όλα αυτά πριν από τα 16α γενέθλια του.

Έχετε βιώσει ποτέ στη ζωή σας μία στιγμή,

η οποία ήταν τόσο επίπονη και μπερδεμένη,

όπου το μόνο που θέλατε να κάνετε

ήταν να μάθετε όσα περισσότερα μπορούσατε
ώστε να κατανοήσετε το νόημα όλων αυτών;

Όταν ήμουν 13 χρονών,
ένας κοντινός οικογενειακός φίλος,

ο οποίος μου ήταν σαν θείος,

πέθανε από καρκίνο του παγκρέατος.

Όταν η ασθένεια χτύπησε τόσο κοντά στο σπίτι μου

ήξερα ότι έπρεπε να μάθω περισσότερα,

έτσι έψαξα στο διαδίκτυο για να βρω απαντήσεις.

Χρησιμοποιώντας το ίντερνετ βρήκα
ένα πλήθος στατιστικών δεδομένων

για τον καρκίνο του παγκρέατος

και αυτό που βρήκα με σόκαρε.

Πάνω από 85% όλων των παγκρεατικών καρκίνων

διαγνώστηκαν σε προχωρημένο στάδιο,

όταν κάποιος έχει λιγότερο
από 2% πιθανότητες επιβίωσης.

Γιατί καθυστερούμε τόσο
στην πρόγνωση του καρκίνου του παγκρέατος;

Ο λόγος;
Η σημερινή σύγχρονη ιατρική

είναι μία παλιά τεχνική 60 ετών.

Πιο παλιά από τον πατέρα μου.

(Γέλια)

Αλλά επίσης είναι ιδιαίτερα ακριβή

με κόστος 800 δολάρια ανά εξέταση,

και είναι εξαιρετικά ανακριβής,

χάνοντας το 30%
όλων των καρκίνων του παγκρέατος.

Ο γιατρός σας θα πρέπει
να είναι απίστευτα υποψιασμένος

ότι έχετε καρκίνο προκειμένου
να σας κάνει αυτή την εξέταση.

Μαθαίνοντας το, ήξερα ότι έπρεπε
να υπάρχει καλύτερος τρόπος.

Έτσι δημιούργησα επιστημονικά κριτήρια

ως προς το πώς θα πρέπει
να μοιάζει ένας αισθητήρας

με σκοπό την αποτελεσματική διάγνωσή
του καρκίνου του παγκρέατος.

Ο αισθητήρας θα πρέπει να είναι φτηνός, γρήγορος,

απλός, ευαίσθητος, εκλεκτικός

και ελάχιστα επεμβατικός.

Τώρα, υπάρχει ένας λόγος γιατί αυτή η εξέταση

δεν έχει εκσυγχρονιστεί εδώ και έξι δεκαετίες

και αυτός είναι ότι επειδή
όταν αναζητούμε το παγκρεατικό καρκίνο

εξετάζουμε το αίμα σας

το οποίο έχει ήδη άφθονες πρωτεΐνες

και ψάχνουμε για αυτή τη μικροσκοπική διαφορά

σε αυτό το μικρό ποσό πρωτεϊνών

μόνο αυτή τη μία πρωτεΐνη.

Αυτό είναι σχεδόν αδύνατον.

Ωστόσο, απτόητος λόγω
της εφηβικής μου αισιοδοξίας --

(Χειροκρότημα) --

Επισκέφτηκα διαδικτυακά
τους δύο καλύτερους φίλους ενός εφήβου,

το Google και τη Βικιπαίδεια.

Πήρα τα πάντα για την εργασία μου
από αυτές τις δύο πηγές.

Και αυτό που είχα βρει ήταν ένα άρθρο

όπου απαριθμούσε μία βάση δεδομένων
με πάνω από 8,000 διαφορετικές πρωτεΐνες

που βρίσκονται όταν πάσχετε
από καρκίνο του παγκρέατος.

Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω
και να πραγματοποιήσω τη δική μου αποστολή

να περάσω απ' όλες αυτές
τις πρωτεΐνες και να δω ποιες

μπορούν να λειτουργήσουν ως βιοδείκτης
για τον καρκίνο του παγκρέατος.

Και για το κάνω λίγο πιο εύκολο για μένα,

αποφάσισα να προγραμματίσω επιστημονικά κριτήρια.
Και εδώ είναι.

Ουσιαστικά πρώτα, η πρωτεΐνη θα πρέπει να βρεθεί

σε υψηλά επίπεδα στο αίμα
σε όλους τους παγκρεατικούς καρκίνους

στα αρχικά στάδια, αλλά επίσης μόνο στον καρκίνο.

Και έτσι ακριβώς, σχεδιάζοντας
και βαδίζοντας μέσα από αυτό το τιτάνιο έργο

τελικά στην 4.000στή προσπάθεια

όταν βρέθηκα κοντά στο να χάσω τα λογικά μου

βρήκα την πρωτεΐνη.

Και το όνομά της πρωτεΐνης που είχα εντοπίσει

ονομάζονταν μεσοθηλίνη,

και είναι απλά ένας συνηθισμένος,
κοινός τύπος πρωτεΐνης,

εκτός φυσικά εάν έχετε παγκρεατικό καρκίνο,

καρκίνο ωοθηκών ή πνεύμονα,

οπότε σε αυτή την περίπτωση βρίσκεται
σε πολύ υψηλά επίπεδα στο αίμα σας.

Αλλά επιπλέον το κλειδί είναι

ότι βρίσκεται στα πρώτα στάδια της νόσου

όταν κάποιος έχει κοντά στις 100% πιθανότητες

επιβίωσης.

Έτσι τώρα που είχα βρει ήταν μία αξιόπιστη πρωτεΐνη που θα μπορούσα να ανιχνεύσω,

επικεντρώθηκα στην ανίχνευση αυτής της πρωτεΐνης

και ως εκ τού του στον καρκίνο του παγκρέατος.

Τώρα η σημαντική μου πρόοδος ήρθε
σε ένα πολύ ασυνήθιστο μέρος,

πιθανότατα το πιο ασυνήθιστο μέρος για καινοτομία:

η τάξη βιολογίας του λυκείου μου,

η απόλυτη καταπίεση της καινοτομίας.

(Γέλια) (Χειροκρότημα)

Διάβαζα κρυφά αυτό το άρθρο
γι'αυτά τα πράγματα που ονομάζονται

νανοσωλήνες άνθρακα και αυτός είναι απλά
ένας μακρύς, λεπτός σωλήνας άνθρακα

που έχει το πάχος ενός ατόμου

και με μία διάμετρο 50 χιλιοστών της τρίχας σας.

Και παρά τα εξαιρετικά μικρά μεγέθη τους,

έχουν αυτές τις απίστευτες ιδιότητες.

Είναι κάτι σαν τους σουπερ-ήρωες
της επιστήμης των υλικών.

Και ενώ διάβαζα κρυφά αυτό το άρθρο

κάτω από το θρανίο μου στη τάξη βιολογίας,

που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να προσέχουμε

όλα αυτά τα τζαμάτα μόρια ονόματι αντισώματα.

Και αυτό είναι αρκετά τέλειο
επειδή αντιδρούν μόνο

σε μία συγκεκριμένη πρωτεΐνη

αλλά δεν έχουν τόσο ενδιαφέρον
όσο οι νανοσωλήνες άνθρακα.

Και έτσι λοιπόν καθόμουν στην τάξη

και ξαφνικά μου ήρθε η έμπνευση:

Μπορούσα να συνδυάσω αυτό που διάβαζα,

τους νανοσωλήνες άνθρακα,

με αυτό που υποτίθεται ότι έπρεπε
να σκέφτομαι, τα αντισώματα.

Ουσιαστικά θα μπορούσα να πλέξω
μερικά από αυτά τα αντισώματα

σε ένα δίκτυο νανοσωλήνων άνθρακα

έτσι ώστε να έχετε ένα δίκτυο

το οποίο να αντιδρά μόνο με μία πρωτεΐνη

αλλά επίσης, λόγω των ιδιοτήτων
αυτών των νανοσωλήνων

θα άλλαζε τις ηλεκτρικές του ιδιότητες

με βάση το ποσό της παρούσας πρωτεΐνης.

Ωστόσο, υπάρχει ένα εμπόδιο.

Αυτά τα δίκτυα νανοσωλήνων άνθρακα
είναι εξαιρετικά αδύναμα

και δεδομένου ότι είναι τόσο ευαίσθητα
χρειάζεται να υποστηριχτούν.

Γι' αυτό επέλεξα να χρησιμοποιήσω χαρτί.

Δημιουργώντας ένα δείκτη καρκίνου από χαρτί,

είναι περίπου τόσο απλό
όσο να φτιάχνεις μπισκότα σοκολάτας

τα οποία αγαπώ.

Ξεκινάτε με λίγο νερό,
ρίχνετε μέσα μερικούς νανοσωλήνες

προσθέτετε αντισώματα, ανακατεύετε

παίρνετε κάποιο χαρτί,
το βρέχετε, το στεγνώνετε,

και μπορείτε να εντοπίσετε τον καρκίνο.

(Χειροκρότημα)

Μετά, ξαφνικά, μου ήρθε μία σκέψη στο μυαλό μου

κάπως σαν λεκές στο εκπληκτικό σχέδιο μου.

Δεν μπορώ πραγματικά να κάνω
μία έρευνα για τον καρκίνο

στο πάγκο της κουζίνας μου.

Δεν θα άρεσε στην μαμά μου.

Έτσι αντ' αυτού,
αποφάσισα να πάω σε ένα εργαστήριο.

Έτσι ετοίμασα έναν προϋπολογισμό,
μία λίστα υλικών

ένα χρονοδιάγραμμα και μία διαδικασία

και τα ταχυδρόμησα ηλεκτρονικά
σε 200 διαφορετικούς καθηγητές

στο πανεπιστήμιο Τζων Ηόπκινς.

και στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας

ουσιαστικά οποιονδήποτε είχε να κάνει
με τον καρκίνο του παγκρέατος.

Και έκατσα αναμένοντας να έρχονται
ακατάπαυστα θετικά e-mails,

λέγοντας, «Είσαι ιδιοφυία!

Θα μας σώσεις όλους!"

Και -- (Γέλια)

Μετά ήρθε η πραγματικότητα,

και κατά τη διάρκεια ενός μήνα,

έλαβα 199 απορριπτικά μηνύματα από τα 200.

Ένας καθηγητής εξέτασε ολόκληρη την διαδικασία μου,

επιμελώς
-- δεν ξέρω πού βρήκε όλο αυτό τον χρόνο --

και την εξέτασε και είπε γιατί κάθε βήμα

ήταν το χειρότερο λάθος που θα μπορούσα να κάνω.

Σαφώς οι καθηγητές δεν είχαν τόσο καλή

γνώμη για την δουλεία μου όπως είχα εγώ.

Ωστόσο, υπήρχε μία ελπιδοφόρα πτυχή.

Ένας καθηγητής είπε,
«Ίσως να μπορώ να σε βοηθήσω παιδί μου»

Και πήγα προς αυτή τη κατεύθυνση.

(Γέλια)

Δεν μπορείτε να πείτε ποτέ όχι σε ένα παιδί.

Και έτσι, τρεις μήνες αργότερα,

πέτυχα τελικά μία σκληρή προθεσμία
με αυτό τον άνθρωπο

και πήγα στο εργαστήριό του,

γεμάτος ενθουσιασμό και μετά κάθομαι,

ανοίγω το στόμα μου και μιλάω,

και πέντε δευτερόλεπτα αργότερα
καλεί έναν άλλο διδακτορικό

αρχίζουν να συρρέουν διδακτορικοί
σε αυτό το μικρό δωμάτιο,

και αρχίζουν να με βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις,

και στο τέλος ένιωθα σα να ήμουν σε ένα αυτοκίνητο κλόουν.

Ήταν 20 διδακτορικοί συν εγώ και ο καθηγητής

στριμωγμένοι σε αυτό το μικρό γραφείο

με αυτούς να μου κάνουν συνεχώς καταιγισμό ερωτήσεων

προσπαθώντας να καταπίψουν τη διαδικασία μου.

Πόσο απίθανο είναι αυτό ; Εννοώ...

(Γέλια)

Ωστόσο, υποβάλλοντας τον εαυτό μου
σε αυτή την ανάκριση

απάντησα σε όλες τους τις ερωτήσεις,

σε μερικές μάντεψα αλλά απάντησα σωστά

και τελικά πήρα τον εργαστηριακό χώρο
που χρειαζόμουν.

Αλλά λίγο αργότερα ανακάλυψα

η κάποτε εξαιρετική διαδικασία μου

είχε ένα εκατομμύριο τρύπες

και κατά τη διάρκεια των εφτά μηνών,

γέμιζα προσεκτικά κάθε μία από αυτές τις τρύπες.

Το αποτέλεσμα; Ένας μικρός χάρτινος αισθητήρας

ο οποίος κοστίζει τρία σεντ
και χρειλαζεται 5 λεπτά για να λειτουργήσει.

Αυτό τον κάνει 168 φορές πιο γρήγορο,

πάνω από 26.000 φορές πιο οικονομικό,

και πάνω από 400 φορές πιο ευαίσθητο

από το παρόν πρότυπο
για τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος.

(Χειροκρότημα)

Όμως ένα από τα καλύτερα
μέρη αυτού του αισθητήρα,

είναι ότι η ακρίβειά του αγγίζει το 100%

και μπορεί να εντοπίσει τον καρκίνο στα αρχικά στάδια

όταν κάποιος έχει περίπου
100% πιθανότητες επιβίωσης.

Και έτσι μέσα στα επόμενα δύο με πέντε χρόνια

αυτός ο αισθητήρας ίσως να μπορούσε να αυξήσει τα ποσοστά επιβίωσης από τον παγκρεατικό καρκίνο

από το θλιβερό 5.5%

κοντά στο 100%

και θα μπορεί να το κάνει παρομοίως και για τους καρκίνους των ωοθηκών και του πνεύμονα.

Αλλά δεν θα σταματάει εκεί.

Αλλάζοντας το αντίσωμα

μπορείτε να δείτε μία διαφορετική πρωτεΐνη,

συνεπώς μία διαφορετική ασθένεια,

και ενδεχομένως κάθε ασθένεια σε όλο τον κόσμο.

Αυτό κυμαίνεται από την καρδιακή νόσο

στην ελονοσία, στο HIV, στο AIDS

καθώς και σε άλλες μορφές καρκίνου -- οτιδήποτε.

Και έτσι, αν όλα πάνε καλά, μία μέρα

μπορούμε όλοι να έχουμε έναν ακόμα θείο

μία μητέρα, έναν αδερφό, αδερφή

μπορούμε να έχουμε
ένα ακόμα οικογενειακό μέλος που αγαπάμε

και οι καρδιές μας θα απαλλαγούν
από το βάρος της ασθένειας

που προέρχεται από τους καρκίνους του παγκρέατος, ωοθηκών και πνεύμονα,

και ενδεχομένως κάθε ασθένειας,

όπου μέσα από το διαδίκτυο όλα είναι πιθανά.

Οι θεωρίες μπορούν να μοιραστούν

και δεν χρειάζεται να είστε ένας καθηγητής

με πολλά πτυχία για να αξίζουν οι ιδέες σας.

Είναι ένας ουδέτερος χώρος

όπου αυτό που κοιτάτε όπως η ηλικία ή το φύλο

να μην έχει σημασία.

Μόνο οι ιδέες σας μετράνε.

Για μένα, όλα έχουν να κάνουν
με την αναζήτηση στο διαδίκτυο

όπου είναι ένας εντελώς καινούργιος τρόπος

να αντιληφθούμε ότι έχει τόσες πολλές δυνατότητες

από το να αναρτάτε μόνο φωτογραφίες
με σουφρωμένα χείλια στο διαδίκτυο.

Μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο.

Λοιπόν αν ένας 15χρόνος,

που δεν γνώριζε καν τι είναι το πάγκρεας,

μπόρεσε να βρει ένα νέο τρόπο εντοπισμού
του παγκρεατικού καρκίνου

απλά φανταστείτε τι μπορείτε να κάνετε εσείς.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)