< Return to Video

Ikona rozrywki o przeżywaniu wartościowego życia

  • 0:00 - 0:05
    Eric Hirshberg: Zakładam, że raczej
    nie muszę przedstawiać Normana,
  • 0:05 - 0:06
    lecz TED ma zasięg globalny
  • 0:06 - 0:07
    i różnorodną publiczność,
  • 0:07 - 0:10
    więc mam zacząć od jego biografii,
  • 0:10 - 0:13
    która z łatwością zajęłaby 18 minut.
  • 0:13 - 0:17
    Zamiast tego przerobimy 93 lata
    w 93 sekundy lub mniej.
  • 0:17 - 0:18
    (Śmiech)
  • 0:18 - 0:20
    Urodziłeś się w New Hampshire.
  • 0:20 - 0:22
    Norman Lear: New Haven, Connecticut.
  • 0:22 - 0:23
    EH: New Haven, Connecticut.
  • 0:23 - 0:26
    (Śmiech)
  • 0:26 - 0:27
    NL: Mija kolejne siedem sekund.
  • 0:27 - 0:29
    EH: Całkiem nieźle.
  • 0:29 - 0:31
    (Śmiech)
  • 0:31 - 0:33
    Urodziłeś się w New Haven, Connecticut.
  • 0:33 - 0:35
    Twój ojciec był oszustem, zgadza się.
  • 0:35 - 0:38
    Trafił do więzienia,
    kiedy miałeś dziewięć lat.
  • 0:38 - 0:42
    Podczas II Wojny Światowej
    byłeś pilotem myśliwca w 52 misjach.
  • 0:42 - 0:43
    Wróciłeś do...
  • 0:43 - 0:44
    NL: Radiooperatorem.
  • 0:45 - 0:47
    Przyjechałeś do LA,
    żeby zaistnieć w Hollywood,
  • 0:47 - 0:49
    najpierw w reklamie, potem w telewizji.
  • 0:49 - 0:51
    Mimo braku formalnej edukacji
  • 0:51 - 0:53
    udało ci się przebić.
  • 0:53 - 0:54
    Twój sukces, twój debiut,
  • 0:54 - 0:56
    to program telewizyjny,
    "All in the Family".
  • 0:56 - 0:58
    Szereg hitów, które potem stworzyłeś
  • 0:58 - 1:01
    do dziś nie ma sobie równych w Hollywood:
  • 1:01 - 1:03
    "Sanford and Son", "Maude", "Good Times",
  • 1:03 - 1:04
    "The Jeffersons", "One Day at a Time",
  • 1:05 - 1:06
    "Mary Hartman, Mary Hartman",
  • 1:06 - 1:08
    aby wymienić ledwie kilka.
  • 1:08 - 1:10
    Są one nie tylko komercyjnym...
  • 1:10 - 1:14
    (Brawa)
  • 1:14 - 1:17
    Są one nie tylko komercyjnym sukcesem,
  • 1:17 - 1:19
    ale także wiele z nich podniosło kulturę
  • 1:19 - 1:21
    przez udzielenie głosu
    osobom mniej widocznym,
  • 1:21 - 1:23
    podczas największej oglądalności.
  • 1:23 - 1:27
    Siedem miejsc na liście dziesięciu
    najlepszych zajęły twoje programy.
  • 1:27 - 1:28
    W pewnym okresie
  • 1:28 - 1:31
    120 milionów widzów
  • 1:31 - 1:33
    ogląda co tydzień twój materiał.
  • 1:33 - 1:35
    To więcej niż oglądalność Super Bowl 50,
  • 1:35 - 1:36
    rozgrywanych raz na rok.
  • 1:36 - 1:38
    NL: Jasna cholera.
  • 1:38 - 1:39
    (Śmiech)
  • 1:39 - 1:42
    (Brawa)
  • 1:42 - 1:44
    EH: Do tego jeszcze nie dotarliśmy.
  • 1:44 - 1:45
    (Śmiech)
  • 1:45 - 1:48
    Znalazłeś się na czarnej liście
    Richarda Nixona...
  • 1:48 - 1:49
    ...miał taką.
  • 1:49 - 1:51
    Ten komentarz także zasługuje na oklaski.
  • 1:52 - 1:53
    (Brawa)
  • 1:53 - 1:57
    Zostałeś wyróżniony przez TV Hall of Fame
    pierwszego dnia istnienia gali.
  • 1:57 - 1:58
    Wtedy pojawiły się filmy.
  • 1:58 - 2:00
    "Smażone Zielone Pomidory",
  • 2:00 - 2:02
    "Narzeczona dla księcia",
    "Stań przy mnie",
  • 2:02 - 2:03
    "Oto Spinal Tap".
  • 2:03 - 2:04
    (Brawa)
  • 2:04 - 2:06
    To znów tylko mała część.
  • 2:06 - 2:07
    (Brawa)
  • 2:07 - 2:09
    Potem zaczynasz od nowa,
  • 2:09 - 2:13
    jako działacz polityczny, skoncentrowany
    na obronie Pierwszej Poprawki Konstytucji
  • 2:13 - 2:15
    i odseparowaniu kościoła od państwa.
  • 2:15 - 2:16
    Zainicjowałeś People For American Way.
  • 2:16 - 2:18
    Kupujesz Deklarację Niepodległości
  • 2:18 - 2:20
    i oddajesz ludziom.
  • 2:20 - 2:22
    Pozostajesz aktywny
    w świecie rozrywki i polityki
  • 2:22 - 2:24
    aż do sędziwego wieku 93 lat,
  • 2:24 - 2:25
    kiedy to piszesz książkę
  • 2:25 - 2:27
    i robisz film dokumentalny
    o historii twojego życia.
  • 2:27 - 2:28
    I po tym wszystkim,
  • 2:28 - 2:31
    zdecydowano nareszcie,
    że jesteś gotowy na TED Talk.
  • 2:31 - 2:33
    (Śmiech)
  • 2:33 - 2:37
    (Brawa)
  • 2:37 - 2:39
    NL: Bardzo cieszę się, że tu jestem.
  • 2:39 - 2:42
    I doceniam, że się na to zgodziłeś.
  • 2:42 - 2:44
    EH: Dziękuję za pytanie. To zaszczyt.
  • 2:44 - 2:46
    Czas na moje pierwsze pytanie.
  • 2:46 - 2:48
    Czy matka była z ciebie dumna?
  • 2:48 - 2:50
    (Śmiech)
  • 2:50 - 2:51
    NL: Moja matka...
  • 2:51 - 2:53
    cóż za początek.
  • 2:55 - 2:57
    Powiedzmy tak.
  • 2:57 - 2:59
    Kiedy wróciłem z wojny,
  • 2:59 - 3:04
    pokazała mi listy,
    które słałem jej z zagranicy,
  • 3:04 - 3:07
    i były to naprawdę miłosne listy.
  • 3:10 - 3:12
    (Śmiech)
  • 3:12 - 3:13
    To najlepiej podsumowuje moją matkę.
  • 3:14 - 3:15
    To były listy miłosne,
  • 3:15 - 3:17
    jakbym pisał je do...
  • 3:17 - 3:18
    ...były listami miłosnymi.
  • 3:21 - 3:26
    Rok później zapytałem matkę,
    czy mogłaby mi je dać,
  • 3:26 - 3:30
    ponieważ chciałbym je zachować
    na wszystkie lata życia ...
  • 3:30 - 3:32
    Wyrzuciła je wszystkie.
  • 3:32 - 3:36
    (Śmiech)
  • 3:37 - 3:38
    To moja matka.
  • 3:38 - 3:41
    (Śmiech)
  • 3:41 - 3:47
    Najlepszy sposób, aby podsumować to
    w bardziej współczesnych czasach,
  • 3:47 - 3:50
    to także bardziej współczesne czasy,
  • 3:50 - 3:51
    jakiś czas temu,
  • 3:51 - 3:55
    kiedy powołano do życia Hall of Fame,
    do którego nawiązujesz
  • 3:55 - 3:56
    W niedzielny poranek
  • 3:56 - 4:02
    zadzwonił do mnie gość, który zarządza
    TV Academy of Arts & Sciences.
  • 4:02 - 4:05
    Powiedział, że poprzedniego dnia
    mieli długie zebranie
  • 4:05 - 4:09
    i w zaufaniu mówił mi,
    że ruszają z Hall of Fame
  • 4:09 - 4:12
    i tutaj są kandydaci.
  • 4:15 - 4:17
    Zacząłem mówić "Richard Nixon",
  • 4:17 - 4:19
    bo Richard Nixon...
  • 4:19 - 4:21
    EH: Nie sądzę, żeby był na ich liście.
  • 4:21 - 4:23
    NL: William Paley, założyciel CBS,
  • 4:23 - 4:27
    David Sarnoff, założyciel NBC,
  • 4:27 - 4:28
    Edward R. Murrow,
  • 4:28 - 4:32
    najlepszy z zagranicznych korespondentów,
  • 4:32 - 4:33
    Paddy Chayefsky,
  • 4:33 - 4:36
    chyba najlepszy pisarz,
    jakiego zrodziła telewizja,
  • 4:36 - 4:38
    Milton Berle, Lucille Ball
  • 4:38 - 4:39
    i ja.
  • 4:39 - 4:40
    EH: Nieźle.
  • 4:40 - 4:43
    Zaraz dzwonię do matki
    do Hartford, Connecticut.
  • 4:43 - 4:45
    "Mamo, oto co się wydarzyło,
  • 4:45 - 4:46
    rozpoczynają Hall of Fame".
  • 4:46 - 4:48
    Wymieniam jej listę nazwisk z moim,
  • 4:48 - 4:49
    a ona mówi:
  • 4:49 - 4:52
    "Słuchaj, jeśli tak chcą,
    to co ja mam do powiedzenia?".
  • 4:52 - 4:55
    (Śmiech)
  • 4:56 - 4:58
    (Brawa)
  • 4:58 - 5:00
    To moja mama.
  • 5:00 - 5:02
    Myślę, że to wywołuje taki śmiech
  • 5:02 - 5:04
    bo każdy z nas ma coś z tej matki.
  • 5:04 - 5:05
    (Śmiech)
  • 5:05 - 5:08
    EH: Rodzi się komediowa postać
    żydowskiej matki.
  • 5:08 - 5:13
    Ojciec także odgrywał
    ogromną rolę w twoim życiu,
  • 5:13 - 5:15
    głównie poprzez swoją nieobecność.
  • 5:15 - 5:16
    NL: Tak.
  • 5:16 - 5:19
    EH: Powiedz nam, co się stało
    kiedy miałeś dziewięć lat.
  • 5:19 - 5:22
    NL: Leciał do Oklahomy
  • 5:22 - 5:25
    z trzema facetami,
    o których matka powiedziała,
  • 5:25 - 5:28
    "Nie chcę, żebyś miał z nimi
    cokolwiek wspólnego,
  • 5:28 - 5:29
    nie ufam im".
  • 5:30 - 5:31
    Wtedy usłyszałem,
  • 5:31 - 5:33
    może nie po raz pierwszy,
  • 5:33 - 5:36
    "Cicho bądź, Jeanette, lecę".
  • 5:36 - 5:38
    I wyjechał.
  • 5:38 - 5:43
    Okazuje się, że odbierał
    jakieś fałszywe obligacje,
  • 5:43 - 5:47
    które sprzedawał po całym kraju.
  • 5:48 - 5:51
    Jednak sam fakt, że leciał
    do Oklahomy samolotem
  • 5:51 - 5:55
    i miał mi przywieźć stamtąd
    kowbojski kapelusz,
  • 5:55 - 6:01
    taki, jaki nosił mój ulubiony kowboj,
    Ken Maynard.
  • 6:02 - 6:07
    To było kilka lat po tym,
    jak Lindbergh przeleciał nad Atlantykiem.
  • 6:07 - 6:11
    Lot ojca wydawał mi się egzotyczny.
  • 6:11 - 6:12
    Lecz po powrocie
  • 6:12 - 6:14
    aresztowano go, jak wyszedł z samolotu.
  • 6:15 - 6:19
    Tego wieczoru reporterzy najechali dom,
  • 6:19 - 6:22
    ojciec zakrywał twarz kapeluszem,
  • 6:22 - 6:23
    przykuty kajdankami do detektywa.
  • 6:24 - 6:27
    A mama sprzedawała meble,
    bo wyprowadzaliśmy się.
  • 6:27 - 6:31
    Nie chciała wstydu
  • 6:31 - 6:34
    w Chelsea, Massachusetts.
  • 6:35 - 6:38
    Sprzedaż mebli ,
  • 6:38 - 6:40
    dom pełen ludzi.
  • 6:41 - 6:43
    A w tym wszystkim
  • 6:43 - 6:49
    jakiś obcy idiota położył mi rękę
    na ramieniu i powiedział:
  • 6:49 - 6:51
    "Teraz to ty jesteś głową domu".
  • 6:53 - 6:59
    Ja płaczę, a ten dupek mówi:
    "Teraz to ty jesteś głową domu".
  • 6:59 - 7:02
    Chyba właśnie wtedy
  • 7:02 - 7:06
    zacząłem rozumieć głupotę natury ludzkiej.
  • 7:08 - 7:10
    Zatem...
  • 7:11 - 7:15
    dopiero po wielu latach poczułem,
    że to miało korzystne strony.
  • 7:16 - 7:18
    Ale...
  • 7:18 - 7:20
    EH: Ciekawe, że mówisz o korzyści.
  • 7:20 - 7:22
    NL: Korzyść, bo było dla mnie odskocznią.
  • 7:22 - 7:26
    To znaczy, że potrafiłem pomyśleć
  • 7:26 - 7:29
    jaką głupotą było powiedzieć
    do płaczącego 9-latka
  • 7:29 - 7:31
    "Teraz to ty jesteś głową domu".
  • 7:31 - 7:35
    A ponieważ płakałem, powiedział:
  • 7:35 - 7:37
    "A głowa domu nie płacze".
  • 7:38 - 7:39
    I ja...
  • 7:39 - 7:41
    (Śmiech)
  • 7:41 - 7:42
    Więc...
  • 7:44 - 7:46
    Patrzę wstecz i myślę,
  • 7:46 - 7:50
    że to właśnie wtedy poznałem
    głupotę natury ludzkiej,
  • 7:50 - 7:53
    To był ten dar, który wykorzystałem.
  • 7:54 - 7:57
    EH: Zatem masz ojca, który jest nieobecny,
  • 7:57 - 8:00
    masz matkę, której nic nie zadowala.
  • 8:00 - 8:05
    Czy sądzisz, że zaczynanie jako dzieciak,
    który może nigdy nie czuł się słyszany,
  • 8:05 - 8:06
    zapoczątkowało twoją podróż,
  • 8:06 - 8:09
    na końcu której jesteś
    dorosłym człowiekiem
  • 8:09 - 8:11
    ze 120-milionową publicznością tygodniowo?
  • 8:12 - 8:15
    NL: Cudownie to ująłeś,
  • 8:15 - 8:19
    bo chyba całe życie najbardziej chciałem,
  • 8:19 - 8:21
    żeby mnie usłyszano.
  • 8:25 - 8:26
    Myślę...
  • 8:29 - 8:30
    Odpowiedź jest prosta, tak,
  • 8:30 - 8:32
    właśnie to zaiskrzyło...
  • 8:34 - 8:36
    Były i inne rzeczy.
  • 8:36 - 8:38
    Kiedy nie było ojca,
  • 8:38 - 8:44
    bawiłem się radioodbiornikiem
    kryształkowym, który razem złożyliśmy,
  • 8:45 - 8:49
    i złapałem sygnał audycji Ojca Coughlin,
    jak się potem okazało.
  • 8:50 - 8:51
    (Śmiech)
  • 8:53 - 8:54
    Tak, ktoś się śmiał.
  • 8:54 - 8:56
    (Śmiech)
  • 8:56 - 8:57
    To nie było śmieszne,
  • 8:57 - 8:59
    ten idiota...
  • 8:59 - 9:00
    kolejny idiota...
  • 9:00 - 9:03
    który szerzył nienawiść do Nowego Ładu,
  • 9:03 - 9:05
    Roosvelta i Żydów.
  • 9:06 - 9:10
    Wtedy pierwszy raz pojąłem,
  • 9:10 - 9:13
    że są na świecie ludzie,
    którzy nienawidzą mnie,
  • 9:13 - 9:14
    bo mam żydowskich rodziców.
  • 9:15 - 9:19
    To bardzo wpłynęło na moje życie.
  • 9:20 - 9:22
    EH: Zatem w dzieciństwie
  • 9:22 - 9:25
    nie miałeś raczej silnych męskich wzorców,
  • 9:25 - 9:27
    za wyjątkiem dziadka.
  • 9:27 - 9:29
    Opowiedz nam o nim.
  • 9:29 - 9:30
    NL: Och, mój dziadek.
  • 9:31 - 9:36
    Oto co zwykle mówiłem o tym dziadku.
  • 9:38 - 9:39
    Urządzano parady,
  • 9:39 - 9:41
    dużo parad, kiedy byłem dzieckiem.
  • 9:41 - 9:43
    Były parady z okazji Dnia Weteranów...
  • 9:43 - 9:44
    nie było Dnia Prezydenta.
  • 9:44 - 9:46
    Była rocznica urodzin Abrahama Lincolna,
  • 9:46 - 9:48
    urodzin Jerzego Waszyngtona,
  • 9:48 - 9:51
    Święto Flagi Narodowej...
  • 9:52 - 9:54
    I mnóstwo drobnych parad.
  • 9:54 - 9:55
    Zwykle dziadek mnie zabierał
  • 9:55 - 9:57
    i staliśmy na rogu ulicy,
  • 9:57 - 9:58
    trzymał mnie za rękę
  • 9:58 - 10:01
    i kątem oka widziałem, że płacze.
  • 10:04 - 10:06
    Bardzo dużo dla mnie znaczył.
  • 10:06 - 10:12
    Dziadek zwykł też pisać listy
    do prezydentów USA.
  • 10:12 - 10:13
    Każdy list zaczynał się:
  • 10:13 - 10:16
    "Najdroższy, kochany Panie Prezydencie".
  • 10:16 - 10:21
    Pisał mu coś miłego o tym, czego dokonał.
  • 10:21 - 10:24
    Kiedy nie zgadzał się
    z prezydentem, też pisał:
  • 10:24 - 10:26
    "Najdroższy, kochany Panie Prezydencie,
  • 10:26 - 10:28
    Czy nie pisałem panu tydzień temu...?".
  • 10:28 - 10:29
    (Śmiech)
  • 10:30 - 10:33
    Zbiegałem czasem na dół,
  • 10:35 - 10:36
    żeby odebrać pocztę.
  • 10:36 - 10:37
    Z trzeciego piętra.
  • 10:37 - 10:39
    na ulicy York 74 , New Haven, Connecticut.
  • 10:41 - 10:48
    Podnosiłem małą, białą kopertę o treści:
    "Shya C. wstąpił pod ten adres".
  • 10:51 - 10:55
    Taką historię opowiadałem o dziadku.
  • 10:55 - 10:57
    EH: Odpisywali mu na tych kopertach...
  • 10:57 - 10:59
    NL: Odpisywali.
  • 11:01 - 11:05
    Tak mówiłem,
  • 11:05 - 11:10
    sięgając wstecz do Phila Donahue i innych,
  • 11:10 - 11:15
    w dziesiątkach wywiadów
    opowiadałem tę historię.
  • 11:16 - 11:21
    To będzie drugi raz, kiedy powiem,
    że ta cała historia była kłamstwem.
  • 11:24 - 11:28
    Prawdą było, że mój dziadek
    zabierał mnie na parady,
  • 11:28 - 11:30
    mieliśmy ich dużo.
  • 11:30 - 11:32
    Prawdą jest, że łza spływała mu z oka.
  • 11:33 - 11:37
    Prawdą jest, że sporadycznie pisał listy,
  • 11:37 - 11:39
    a ja odbierałem te małe koperty.
  • 11:41 - 11:44
    Lecz "Najdroższy, kochany
    Panie Prezydencie"
  • 11:44 - 11:46
    i cała reszta
  • 11:46 - 11:51
    jest historią mojego dobrego przyjaciela,
  • 11:51 - 11:57
    i to jego dziadek pisał te listy,
  • 11:59 - 12:05
    Czyli ukradłem dziadka Arthura Marshalla
  • 12:05 - 12:07
    i go sobie przywłaszczałem.
  • 12:09 - 12:10
    Zawsze.
  • 12:10 - 12:13
    Kiedy zacząłem pisać wspomnienia...
  • 12:13 - 12:14
    Nawet to..
  • 12:14 - 12:15
    Co powiecie na to?
  • 12:15 - 12:18
    Nawet tego muszę doświadczyć.
  • 12:19 - 12:21
    Kiedy zacząłem pisać wspomnienia
  • 12:21 - 12:22
    i zacząłem o tym myśleć,
  • 12:22 - 12:23
    wtedy sam...
  • 12:27 - 12:30
    Sam sporo przy tym płakałem
  • 12:30 - 12:34
    i uświadomiłem sobie,
    jak bardzo potrzebowałem ojca.
  • 12:35 - 12:38
    Tak bardzo, że przywłaszczyłem sobie
    dziadka Arthura Marshalla.
  • 12:40 - 12:42
    Do tego stopnia, że słowo "ojciec"...
  • 12:43 - 12:45
    Tak na marginesie, mam sześcioro dzieci.
  • 12:45 - 12:47
    To moja ulubiona rola w życiu.
  • 12:49 - 12:52
    To i bycie mężem mojej żony Lyn.
  • 12:56 - 13:00
    Jednak ukradłem tożsamość tego faceta,
    bo potrzebowałem ojca.
  • 13:01 - 13:05
    Kiedy już mam za sobą to całe gówno
  • 13:05 - 13:07
    i stoję po drugiej stronie
  • 13:07 - 13:09
    i wybaczam ojcu...
  • 13:09 - 13:10
    najlepsza rzecz...
  • 13:10 - 13:11
    najgorsza rzecz...
  • 13:12 - 13:15
    Słowo, którym chciałbym go określić...
  • 13:15 - 13:16
    był łajdakiem.
  • 13:17 - 13:22
    Fakt, że kłamał, kradł i oszukiwał
  • 13:22 - 13:23
    i siedział w więzieniu...
  • 13:25 - 13:29
    zawieram to wszystko w słowie "łajdak".
  • 13:30 - 13:36
    EH: Jest takie powiedzenie, że amatorzy
    pożyczają, a profesjonaliści kradną.
  • 13:36 - 13:38
    NL: Ja jestem profesjonalistą.
  • 13:38 - 13:39
    EH: Jesteś profesjonalistą.
  • 13:39 - 13:40
    (Śmiech)
  • 13:40 - 13:43
    Ten cytat przypisuje się
    Johnowi Lennonowi,
  • 13:43 - 13:45
    ale okazuje się,
    że ukradł go od T. S. Eliota.
  • 13:46 - 13:47
    Jesteś w dobrym towarzystwie.
  • 13:47 - 13:48
    (Śmiech)
  • 13:51 - 13:53
    EH: Chciałbym porozmawiać o twojej pracy.
  • 13:53 - 13:56
    Bez wątpienia pisano już
    o skutkach twojej pracy
  • 13:56 - 13:58
    i na pewno całe życie słuchałeś o tym:
  • 13:58 - 13:59
    ile znaczyła dla ludzi,
  • 13:59 - 14:01
    ile znaczyła dla naszej kultury,
  • 14:01 - 14:04
    słyszałeś oklaski
    przy wymienianiu tytułów programów,
  • 14:04 - 14:07
    wychowałeś połowę publiczności
    przez swoją twórczość.
  • 14:07 - 14:11
    Czy były jakieś historie
    na temat twojej twórczości,
  • 14:11 - 14:12
    które cię zdziwiły?
  • 14:13 - 14:14
    NH: O, Boże...
  • 14:14 - 14:19
    Zdziwiły mnie i ucieszyły od stóp do głów.
  • 14:21 - 14:27
    W zeszłym roku emitowano
    "Wieczór z Normanem Learem"
  • 14:27 - 14:30
    stworzony przez grupę
    impresariów hip-hopu,
  • 14:30 - 14:34
    wykonawców i Akademię.
  • 14:36 - 14:38
    Podtekst "Wieczoru ..."
  • 14:38 - 14:42
    brzmiał: Co 92-letni Żyd...
  • 14:42 - 14:43
    wtedy 92-letni...
  • 14:43 - 14:45
    i świat hip-hopu mają wspólnego?
  • 14:45 - 14:48
    Jednym z siedmiu osób na scenie
    był Russell Simmons.
  • 14:49 - 14:53
    Kiedy mówił o programach,
  • 14:53 - 14:58
    nie mówił o Hollywood,
  • 14:58 - 15:01
    George Jefferson w "The Jeffersons"
  • 15:01 - 15:04
    lub piątym na top liście programie,
  • 15:05 - 15:10
    Mówił o prostej rzeczy,
    która miała ogromny...
  • 15:13 - 15:15
    EH: Wpływ na niego?
  • 15:15 - 15:16
    NL: Wpływ na niego...
  • 15:17 - 15:19
    Rozważałem słowo: "przemiana".
  • 15:19 - 15:22
    Trudno mi sobie wyobrazić,
  • 15:22 - 15:24
    że zmieniam czyjeś życie,
  • 15:24 - 15:26
    lecz w ten sposób się wyraził.
  • 15:26 - 15:32
    Zobaczył w "The Jeffersons",
    jak George Jefferson wypisywał czek,
  • 15:32 - 15:35
    a on nie wiedział, że ciemnoskóry
    człowiek może wypisywać czek.
  • 15:37 - 15:42
    I powiedział, że to tak
    wpłynęło na jego życie, że...
  • 15:42 - 15:43
    je zmieniło.
  • 15:43 - 15:47
    Kiedy słyszę tego typu rzeczy,
  • 15:47 - 15:49
    drobne rzeczy,
  • 15:49 - 15:52
    bo wiem, że każdy z widzów
  • 15:52 - 15:58
    odpowiada za jakąś małą rzecz,
    którą uczynił innemu,
  • 15:58 - 16:04
    nawet jeśli to było tak niewiele,
    jak uśmiech czy niespodziewane "Cześć",
  • 16:04 - 16:06
    drobiazg.
  • 16:07 - 16:11
    Być może dekorator planu
  • 16:11 - 16:13
    położył tam książeczkę czekową
  • 16:13 - 16:17
    i George, nie mając nic do roboty,
    kiedy mówił, wypisywał czek.
  • 16:17 - 16:18
    Nie wiem.
  • 16:18 - 16:19
    Lecz...
  • 16:20 - 16:23
    Dodając do długiej listy,
    którą wymieniłem na początku,
  • 16:23 - 16:25
    powinienem również wspomnieć,
    że wymyśliłeś hip-hop.
  • 16:25 - 16:26
    (Śmiech)
  • 16:26 - 16:28
    NL: Cóż...
  • 16:29 - 16:30
    EH: Chciałbym porozmawiać o...
  • 16:30 - 16:32
    NL: No, to rozmawiaj.
  • 16:32 - 16:36
    (Śmiech)
  • 16:38 - 16:40
    EH: Wiodłeś życie pełne osiągnięć,
  • 16:40 - 16:42
    ale także zbudowałeś wartościowe życie.
  • 16:43 - 16:45
    Każdy z nas usiłuje
    osiągnąć te dwie rzeczy,
  • 16:45 - 16:47
    nie wszyscy potrafimy.
  • 16:48 - 16:52
    Nawet ci z nas, którzy potrafią
    osiągnąć te dwie wartości,
  • 16:52 - 16:54
    bardzo rzadko umieją
    je osiągnąć jednocześnie.
  • 16:55 - 17:00
    Tobie udało się wpłynąć na rozwój
    kultury przez swoją sztukę
  • 17:00 - 17:04
    i jednocześnie odnieść
    niezrównany sukces komercyjny.
  • 17:04 - 17:05
    Jak ci się to udało?
  • 17:11 - 17:17
    NL: Oto co przychodzi mi na myśl,
    kiedy słyszę listę swoich osiągnięć.
  • 17:19 - 17:23
    Nasza planeta jest jedną spośród miliarda,
  • 17:23 - 17:25
    podobno,
  • 17:25 - 17:31
    we wszechświecie, których są miliardy,
  • 17:31 - 17:32
    miliardy wszechświatów,
  • 17:32 - 17:36
    miliardy planet...
  • 17:36 - 17:38
    planeta, którą próbujemy ocalić
  • 17:38 - 17:40
    i która potrzebuje ocalenia.
  • 17:42 - 17:43
    Jednak...
  • 17:44 - 17:47
    jeśli nawet coś osiągnąłem jest to...
  • 17:48 - 17:52
    siostra zapytała mnie raz,
    co ma zrobić z pewną sytuacją,
  • 17:52 - 17:55
    która miała miejsce
    w Newington, Connecticut.
  • 17:55 - 17:58
    Powiedziałem: "Napisz
    do radnego albo do burmistrza".
  • 17:58 - 18:01
    Odpowiedziała: "Jestem Claire Lear,
    a nie Norman Lear".
  • 18:02 - 18:06
    Wtedy pierwszy raz powiedziałem
    to, co mówię teraz.
  • 18:06 - 18:11
    Powiedziałem: "Pomyśl o wszystkich
    moich rzekomych dokonaniach
  • 18:11 - 18:12
    i o wszystkich swoich"...
  • 18:12 - 18:15
    ona nigdy nie opuściła Newington...
  • 18:15 - 18:17
    "czy uda ci się ułożyć
    palce na tyle blisko,
  • 18:17 - 18:20
    biorąc pod uwagę rozmiar planety,
  • 18:20 - 18:24
    żey porównać nasze dokonania?".
  • 18:24 - 18:25
    Więc...
  • 18:26 - 18:30
    Jestem pewien, że wszyscy mamy obowiązek
  • 18:30 - 18:33
    dokonywać tak dużych osiągnięć jak moje.
  • 18:35 - 18:37
    I rozumiem co chcesz powiedzieć...
  • 18:37 - 18:39
    EH: To jest elokwentne zbaczanie...
  • 18:39 - 18:43
    NL: Lecz musisz naprawdę przyjąć
    rozmiar i możliwości
  • 18:43 - 18:45
    tego dzieła Stwórcy, tutaj.
  • 18:45 - 18:47
    EH: Lecz na tej planecie
    naprawdę coś znaczysz.
  • 18:47 - 18:49
    NL: Skurczybyk ze mnie.
  • 18:49 - 18:51
    (Śmiech)
  • 18:51 - 18:54
    EH: Mam do siebie jeszcze jedno pytanie.
  • 18:54 - 18:56
    Na ile lat się czujesz?
  • 18:57 - 19:02
    NL: Jestem rówieśnikiem swojego rozmówcy.
  • 19:03 - 19:04
    EH: Ja czuję się na 93 lata
  • 19:04 - 19:11
    (Śmiech)
  • 19:11 - 19:12
    NL: Skończyliśmy już?
  • 19:12 - 19:14
    EH: Czuję się na 93 lata,
  • 19:14 - 19:18
    ale mam nadzieję, że kiedyś będę się czuł
    tak młodo, jak osoba siedząca naprzeciwko.
  • 19:18 - 19:19
    Panie i panowie,
  • 19:19 - 19:20
    niezrównany Norman Lear.
  • 19:20 - 19:26
    (Brawa)
  • 19:26 - 19:27
    NL: Dziękuję
  • 19:27 - 19:33
    (Brawa)
Title:
Ikona rozrywki o przeżywaniu wartościowego życia
Speaker:
Norman Lear
Description:

W latach siedemdziesiątych (i następnych dziesięcioleciach) ponadczasowe seriale komediowe, takie jak „All in the Family” i „Good Times”, producenta telewizyjnego Normana Leara wpłynęły na rozwój kultury i życie milionów widzów, przekraczając granice własnej ery i udzielając głosu niedostatecznie reprezentowanym grupom amerykańskiego społeczeństwa. Podczas osobistej i błyskotliwej rozmowy z Ericem Hirshbergiem Lear z humorem i pokorą opowiada, jak jego wczesne kontakty z „głupotą natury ludzkiej” ukształtowały jego życie i twórczość.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
19:46

Polish subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.