ศึกพรหมาสตร์ รามเกียรติ์ EP.70 | Point of View

สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

บอกเลยนะคะว่าตอนนี้เป็นต่อสำคัญตอนหนึ่งในเรื่องรามเกียรติ์ค่ะ

ที่คนนิยมนำมาเล่นโขนมากๆ นะคะ

บทพ้งบทพากย์เต็มไปหมดค่ะ

และที่สำคัญมีความสลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนเรียกได้ว่า
เป็นตอนที่มันตอนมันตอนหนึ่งเลยนะคะ

ดังนั้นเราไม่ต้องเวิ่นไปไกลค่ะ

ส่วนใครที่ยังไม่เคยติดตามซีรีส์นี้นะคะ

อย่าลืมกดไปดูได้ตรงค่ะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้วนะคะ

ที่สำคัญรู้สึกว่าแบบ เฮ้ยเวิ่นเว้อเกินไปนะคะ

วิวก็เคยเล่ารามเกียรติ์จบทั้งเรื่องไว้เช่นกันค่ะ

กดไปดูได้ตรงนี้เช่นกันเลยนะคะ

โอเคสำหรับตอนนี้อย่าลืมกดติดตามวิว
ให้ครบทุกช่องทางนะคะ

ถ้ากดติดตามครบแล้วก็ไปฟังเรื่องราวที่
ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันเถอะคะ

ความเดิมจากตอนที่แล้วนะคะ ในขณะที่พิเภกนำฝูงลิงออกไปหาผลหมากรากไม้เพื่อมาเติมเสบียงมาเติมให้กับกองทัพ

อินทรชิตนะคะใช้เวลานั้นไปลุกศรพรหมมาสตร์

เป็นศาสตราวุธที่มีพลังอำนาจมากมายนะคะ

เพื่อที่จะเอามาจัดการกับกองทัพของพระรามค่ะ

ซึ่งระหว่างนั้นก็มีการให้ยักษ์ชื่อกำปั่นมาขัดตาทัพใช่ไหมคะ

ด้วยความตายของกำปั่นค่ะ ทำให้ทศกัณฐ์ส่งคนไปบอกข่าวกับอินทรชิตค่ะ ทำให้เสียพิธี

อย่างไรก็ตามอินทรชิตก็มีการแก้ไขต่างๆ นะคะ

แม้ว่าจะปลุกศรพรหมมาสตร์ขึ้นมาไม่ฟูลพาวเวอร์
แต่ก็มีพลังอำนาจมาพอสมควรเลยค่ะ

ดังนั้นนะคะจากเหตุการณ์ครั้งก่อนอินทรชิต
ก็เลยเดินทางกลับมาที่เมืองค่ะ

เมื่อกลับมารายงานตัวที่เมืองเรียบร้อยนะคะ

อินทรชิตก็เตรียมตัวออกไปรบอีกครั้งหนึ่งค่ะ

แต่คราวนี้อินทรชิตไม่ได้ไปแบบธรรมดานะคะ

อินทรชิตนะคะ จัดทัพใหญ่โต อลังการมากๆ เลยนะคะ

แล้วสั่งให้ยักษ์ในกองทัพทุกตนเนี่ย แปลงร่างเป็น
เทวดานางฟ้าให้หมด เรียกได้ว่าแปลงโฉมขึ้นมาเลยทีเดียวนะ

สวยงามเหมือนมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

ส่วนยักษ์อีกตนหนึ่งนะคะ อินทรชิตสั่งว่า

ให้แปลงร่างเป็นช้างเอราวัณช้างทรงของพระอินทร์ค่ะ

ซึ่งตรงนี้หลายๆ คนจะคุ้นกับบทพากย์นะคะ

ซึ่งเป็นอีกเวอร์ชั่นหนึ่ง บทพากย์เอราวัณ ซึ่งบอกว่า

อินทรชิตบิดเบือนกายิน เหมือนองค์อมรินทร์ ทรงคชเอราวัณ

คุ้นๆ กันใช่ไหมคะ ที่เป็นอาขยานตอน ม.3 ม.4 ประมาณนั้นค่ะ

ในเวอร์ชั่นนี้อาจจะเขียนเป็นกลอนใช้ภาษาไม่เหมือนกัน
แต่เนื้อหาเหมือนกันค่ะ

ก็คือช้างเอราวัณนี่เป็นช้างขนาดใหญ่นะคะ
มีเศียรหรือว่าหัวเนี่ยถึง 33 เศียรด้วยกัน

ไม่ใช่ 3 เศียรนะจ๊ะ

3 เศียรคือเวอร์ชั่นย่อ ที่แบบย่อลงมาให้วาดง่ายๆ เพราะว่า
33 เศียรมันวาดยาก ว่าอย่างงั้นเถอะ

นอกจากช้างเอราวัณจะมี 33 เศียรแล้วนะคะ

ในแต่ละเศรียรหรือแต่ละหัวเนี่ย
ก็จะมีงาทั้งหมด 7 งาด้วยกันนะคะ

งาแต่ละงาเนี่ยก็จะมีสระโบกขรณีทั้งหมด 7 สระ

ใช่ งาน่าจะเป็นแบบงาที่มีรูพรุน
ไม่รู้ว่าเป็นโรคกระดูกพรุนหรือว่าอะไรน่ะนะ

สระโบกขนณีแปลว่าสระบัวค่ะ

ดังนั้น แต่ละสระก็เลยมีบัวทั้งหมด 7 กอด้วยกันนะคะ

แต่ละกอมีบัวทั้งหมด 7 ดอกค่ะ

แต่ละดอกมี 7 กลีบและ
แต่ละกลีบมีนางฟ้าอยู่ประจำกลีบดอกบัวทั้งหมด 7 องค์

ซึ่งแต่ละองค์ก็มีนางฟ้าบริวารอีกทั้งหมด 7 องค์ด้วยกันค่ะ

ดังนั้นนี่คือเหมือนเมืองขนาดย่อมๆ เลยนะ

ยิ่งใหญ่ ใหญ่โต เรียกได้ว่าช้างเอราวัณตัวเดียวนี่ก็อาจจะมีประชากรมากพอๆ กับกรุงเทพมหานครได้เลยทีเดียวนะคะ

เอาเป็นว่าเป็นช้างขนาดใหญ่ที่ประดับตกแต่ง
แบบสวยงามอลังการมากนะคะ

แค่เห็นช้างตัวเดียวก็ตะลึงงึนงันแล้วว่าอย่างงั้นเถอะ

วิวเนี่ยวาดรูปประกอบเอง เสร็จแล้วนึกภาพไม่ค่อยออก

ก็เลยต้องหาช่องที่เก่งเรื่องการวาดรูปมาอธิบายให้

อันนี้อยากรู้มากเลย ที่ดีไซน์ช้างเอราวัณขึ้นมา
เขาจินตนาการภาพมันว่ายังไง

คือภาพที่เขาเห็นน่ะ

คืออะไร

มันเป็นสิ่งที่พอจินตนาการปุ๊บ มิติอะตอมในแอท-แมน อะ

ก็ได้วาดช้างเอราวัณไปแล้วนะครับ

นี่แหละ ออกมาเป็นยังงี้นะครับ

หลังจากนั้นค่ะ อินทรชิตก็แปลงกายตัวเองนะคะ
แปลงจากอินทรชิต ให้กลายเป็นรูปร่างแบบพระอินทร์ค่ะ

แล้วก็จัดการไปอาบน้ำ แต่งตัวต่างๆ แต่งตัวเป็นพระอินทร์นะคะ

ขี่ช้างเอราวัณแล้วก็ขี่ออกมาที่สนามรบค่ะ

ซึ่งในวันนั้นเนี่ย

คิวของคนที่จะต้องออกมาต่อสู้กับอินทรชิตนะคะ
ก็คือพระลักษมณ์นั้นเอง

พระรามเนี่ยส่งพระลักษมณ์ออกมาตั้งทัพรออยู่แล้ว
ขณะที่พระลักษมณ์กำลังตั้งทัพรออยู่ที่กลางสนามรบนั้น

อยู่ดีๆ ค่ะ ทัพของอินทรชิตก็มา แล้วไม่ได้มาแบบธรรมดานะ
ไม่ได้เดินมาแบบตุ้งๆๆๆ

ไม่ใช่นะคะ กองทัพของอินทรชิตลอยมาจากบนฟ้าค่ะ

ลอยมาไม่ได้เป็นเหมือนกองทหาร แต่เหมือนขบวนของ
นางฟ้าเทวดาที่ตามเสด็จพระอินทร์ค่ะ

และอินทรชิตสั่งไว้บอกว่าให้ทุกคนร่ายรำรำฟ้อน
ให้แบบสวยงามไปหมดนะคะ

ความแปลกนิดนึงก็คือในขณะที่นางฟ้าร่ายรำ
ในขณะที่เทวดาร่ายรำอยู่นั้น

ก็มีการถืออาวุธอยู่ในมือครบถ้วนทุกตัวคนเลยทีเดียวนะคะ

ดังนั้นคนที่สังเกตเห็นแรกๆ ก็คือหนุมาน หนุมานมีความ เอ๊ะๆๆ

ทำไมถึงแบบ นางฟ้าเทวดามาทำอะไรที่นี่

แล้วทำไมถึงมีอาวุธอยู่ครบมือเลย

หนุมานก็มีความพยายามจะเตือนพระลักษมณ์นะคะ
ประมาณว่า

ระวังนะท่าน ระวังนะท่าน ข้ารู้สึกว่าอันนี้มันไม่ปกติ

แต่พระลักษมณ์ค่ะ เตือนไปก็เท่านั้นน่ะ

พระลักษมณ์อึ้งไปแล้ว

นึกสภาพคนออกมารบ

เตรียมตัวว่าจะมาเจอกับยักษ์

สิ่งที่เห็นคือนางฟ้าเทวดาร่ายรำกันมาแบบฝูงใหญ่มาก

แล้วก็มีช้างเอราวัณ เอาเป็นว่ามองตาช้างเอราวัณก็งงแล้ว
ไม่รู้จะมองตาไหนดี แล้วมีพระอินทร์อีก พระลักษมณ์ก็แบบ

พระอินทร์ พระอินทร์มาทำอะไรอะ

แล้วนางฟ้ารำ มารำทำไม

จะมาอวยพรฉันเหรอ ให้ฉันรบชนะเหรอ หรือว่าจะอะไร

งง งง

ขณะที่กำลังตะลึงกันอยู่นั้นนะคะ

อินทรชิตก็เลยถือโอกาสนั้นเผด็จศึกอย่างรวดเร็ว

ด้วยการนะคะ ยกศรพรหมมาสตร์ขึ้นมา
แล้วก็ยิงเข้าไปปักกลางอกพระลักษมณ์ค่ะ

แล้วลูกศรก็กลายเป็นลูกศรนับพันนะคะ
ปักอกลิงทุกตัว ตายเรียบกองทัพค่ะ

ยกเว้นลิงอยู่ตัวเดียวก็หนุมานนั่นเอง
ซึ่งมีความแบบระวังตัวอยู่แล้วนิดนึง

นุมานเห็นอย่างงั้นะคะก็โกรธมาก หนุมานแบบ

อ้าว พระลักษมณ์ พระลักษมณ์ตกรถลงไปตายอยู่ข้างล่างแล้ว

โอย ลูกศรปักอก แล้วลิงที่เหลือตายหมด
องคตอะไรตายเกลื่อนกลาดไปหมดนะคะ

ดังนั้นค่ะ หนุมานโกรธมากหนุมานแบบ พระอินทร์ก็พระอินทร์ ฉันไม่สนแล้ว แกกล้าขี่ช้างเอราวัณมาฆ่าพระลักษมณ์ของฉัน

หนุมานนะคะก็เลย กระโดดขึ้นไปบนคอช้างค่ะ

ไปเหมือนจะแบบ จะไปฆ่าพระอินทร์ว่างั้นเถอะ แล้วก็จัดการจับคอช้างเอราวัณนะคะ แล้วก็หัก ปั่ก!

ซึ่งเหตุการณ์นี้นะคะก็คือที่มาของท่ามวยไทย
หักงวงไอยรานั่นเองค่ะ

หักคอช้างเอราวัณไป แต่ระว่างที่กระโดดขึ้นไปหักคอช้างเนี่ย

ก็นึกสภาพว่าอยู่ใกล้อินทรชิตมากๆ
อินทรชิตก็เลยถือโอกาสนะคะ เอาคันศรไล่ฟาดหนุมาน ปั่กๆๆๆ

จนในที่สุดนะคะหนุมานก็ตกลงมาสลบตาย
ขาดลมหายใจไปตามลิงตัวอื่นๆ ค่ะ

ฝั่งอินทรชิตเห็นแบบนั้นก็ดีใจมากนะคะ
สั่งสปายไว้คนหนึ่งบอกว่า

อะ เจ้าสายลับรอดูอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวพี่มันออกมาเมื่อไหร่รับรองมันจะต้องมากอดศพน้องร้องไห้แล้วสลบ

รีบบอกข้านะ

ว่าแล้วนะคะ อินทรชิตก็ยกทัพ กลับกรุงลงกาไปค่ะ

ไปเฉลิมฉลองแบบแฮปปี้เหมือนเดิมปกติเลยนะคะ
กลับไปก็ไปรายงานพ่อประมาณว่า

ลูกยิงมันแล้ว ลูกยิงมันตายเรียบเลยพ่อ

อะไรอย่างงี้นะคะ

ซึ่งทำให้ทศกัณฐ์ก็ดีใจมาก

ประมาณว่า

เสร็จแล้วลูกฉัน โอ้ย ลูกฉันเก่งนะคะ เหมือนทุกรอบที่ผ่านมา

จริงๆ ก็ควรจะเรียนรู้ได้แล้ว่าไม่มีใครตาย
เพราะว่าเสียใจตายหรอก

อย่างไรก็ดีอินทรชิตก็ไปเฉลิมฉลองกับนางสนมกำนัลค่ะ

ตัดภาพกลับมาที่กองทัพพระรามนะคะ

พระรามรอพระลักษมณ์อยู่จนเย็นค่ะ

ปกติเนี่ย เวลาพระลักษมณ์น็อค
มันจะต้องมีลิงสักตัวหนึ่งวิ่งกลับมาแจ้งพระรามใช่ปะ

รอบนี้ตายทั้งกองทัพนะคะ
ดังนั้นพระรามก็นั่งรออยู่ที่พลับพลานั่งรอก็แบบ

ทำไมน้องไม่กลับมาสักทีนี่ก็ฟ้าเริ่มมืดแล้ว
ปกติเขาต้องเลิกรบกันตอนฟ้ามืดสิ

เกิดอะไรขึ้นกับน้องฉัน ไม่ได้การแล้ว

ชมพูพานๆ คือชมพูพานนี่เป็นลิงที่เกิดจากขี้ไคลพระอิศวร
จำได้ใช่ไหม

ที่มีเขียนอยู่ในหนังสือเล่มหนึ่งสนุกๆ
ชื่อว่าวรรณคดีไทยไดเจสต์

ที่เพิ่งออกปกใหม่ลิมิตเต็ดอิดิชั่นวาดด้วยคนหนึ่งที่สวยๆ
ที่ชื่อ point of view อะไรประมาณนี้นะคะ

หาซื้อได้ตามลิงก์ด้านล่าง ขายของหนักมาก
ดังนั้นกลับเข้าเรื่องค่ะ

เอาเป็นว่าพระรามเนี่ยก็เรียกชมพูพานบอกว่า

พาข้าไปที่สนามรบซิ ข้าจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องข้า

เกิดเรื่องอะไรรึเปล่านะคะ

ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยรีบเดินทางออกไปที่สนามรบนะคะ

แล้วก็ตอนนี้รู้แล้ว เหมือนคราวก่อนแหละ ไปถึงก็พัง
กลางทางมืดๆ มองไม่เห็น ก็ยิงศรพลายวาตขึ้นไปบนฟ้านะคะ

กลายเป็นพระจันทร์ส่องสว่างลงมา
พระรามเดินทางไปถึงสนามรบค่ะ

ตกใจ เห็นก่อนอย่างแรกเลยคือ เห็นหนุมานนอนตายอยู่

พระรามแบบ หนุมานหนุมานทหารรักของข้า
เจ้ามาตายอะไรอยู่ที่พื้นตรงนี้

กอดศพหนุมานร้องไห้แป๊ปหนึ่ง

แล้วก็เดินต่อไป เจอองคตกับสุครีพตายอยู่ตรงนั้น
ก็ไปยืนร้องไห้ให้ศพองค์คตกับศพสุครีพอีกแป๊ปหนึ่ง

ฮือๆๆ เสร็จแล้วก็เดินต่อไปเรื่อยๆ
ไปเจอพระลักษมณ์นอนกลิ้งอยู่ที่พื้นนะคะ

พระรามเข้าไปกอดพระลักษมณ์

แล้วก็ร้องห่มร้องไห้หนักมากจนกระทั่งสลบไปเลยนะคะ

พอพวกชมพูพาน พอพวกทหารลิงที่ตามไปเห็นพระรามสลบ
ก็ร้องไห้ตาม ร้องๆๆ แล้วก็สลบตามไปทั้งกองทัพ พรึ่บ

เรียกได้ว่าไม่เหลือใครมีสติอยู่สักคนเดียว สลบกันหมดเลย

นะคะ

พอสปายที่อินทรชิตทิ้งไว้เห็นแบบนั้นนะคะ

ก็เลยรีบแจ้นกลับไปที่กรุงลงกาค่ะ

แล้วก็ไปแจ้งให้อินทรชิตกับทศกัณฐ์ทราบนะคะ

ฝั่งยักษ์นะคะ ก็มีอุบายอีกอันหนึ่งแยบยลกว่าเดิม

คือคราวเนี่ยไม่ปล่อยให้สลบ
แล้วก็ไม่ปล่อยให้ไปแบบว่าทำยามาฟื้นตัวเองอะไรนะคะ

ทศกัณฐ์ค่ะ สั่งว่าให้คนไปเชิญบุษบกแก้วออกมา

จำบุษบกแก้วได้ใช่ไหมคะ

บุษบกแก้วคู่กับกรุงลงกาที่ทศกัณฐ์ไปแย่งเขามาน่ะ

นั่นแหละค่ะ

ทศกัณฐ์บอกว่าเชิญบุษบกแก้วมาซิ
แล้วก็ไปเชิญนางสีดามาบอกว่า

นางสีดาข้าอนุญาตให้ไปดูที่สนามรบได้ว่า
ผัวเจ้ากับน้องผัวเจ้าอะ ตายแล้ว

เจ้าจะยอมเป็นเมียข้าได้รึยัง

นะคะ

ซึ่งฝั่งทหารยักษ์นะคะ ก็รีบไปที่สวนที่นางสีดาอยู่ค่ะ

ไปถึงก็รบแจ้งนางตรีชฎาซึงเป็นเมียพิเภกที่ดูแลนางสีดาอยู่ว่า

ทศกัณฐ์ให้มาเชิญนางสีดาไปดูศพผัวจ้า

ตอนแรกนะคะ นางสีดาตกใจฟูมฟายก่อนเลย นางตรีชฎาบอกใจเย็นๆ เราออกไปดูให้เห็นกับตาก่อนไหมนะคะ

ดังนั้นค่ะ นางสีดาก็เลยขึ้นบุษบกแก้วแล้วก็เหาะไปค่ะ

คือบุษบกแก้วนี่เป็นพาหนะที่เหาะได้
อารมณ์เหมือนโดรนประมาณนั้นน่ะนะ

ไปถึงก็ เห็นหนุมานก่อนเลย
นางสีดาร้องไห้ก่อนเลยนางสีดาแบบ

หนุมาน หนุมานไม่น่าตายเลย เจ้าอุตส่าห์กล้าหาญชาญชัย
เคยเข้ามาช่วยข้า ข้าก็เลยรอดชีวิตจากการฆ่าตัวตายมาได้

แถมเจ้ายังเก่งขนาดฆ่าลูกทศกัณฐ์ เผาเมือง
ทำไมเจ้าถึงมาตายอยู่ตรงนี้

ว่าแล้วนะคะก็รีบไปต่อค่ะ ไปไปไป จนกระทั่งไปเห็น
พระรามกับพระลักษมณ์นอนกอดกันตายอยู่ตรงนั้นนะคะ

นางสีดาร้องไห้อยู่ตรงนั้น ร้องจนสลบเลยนะคะ

สลบจนคาที่เลย ประมาณว่าแบบ
โอ้ย ตายแล้ว ผัวตาย แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้ยังไง

ไม่ได้ฉันทนไม่ได้ อุตส่าห์มาช่วยฉันจนตายอะไรอย่างงี้

ฟูมฟายๆๆ ไปมานะคะ

จนในที่สุดนางสีดาสลบไป เหล่าพวกยักษ์ที่ตามมา
อย่างนางตรีชฎาเนี่ย ก็รีบเข้าไปนวดนางสีดา นวดๆๆ

แล้วก็ทำให้นางสีดาฟื้นกลับขึ้นมาในที่สุดค่ะ

พอฟื้นกลับมาปุ๊บนางตรีชฎาบอกก่อนเลยประมาณว่า

ใจเย็นๆ นางสีดาเจ้าไม่รู้อะไรอย่างหนึ่ง ทศกัณฐ์มันลืม

คือไอ้บุษบกที่เราขี่มาอะ จริงๆ มันเป็นบุษบกวิเศษ

คนที่มันเป็นแม่หม้ายผัวตายขี่แล้วมันจะไม่เหาะ

ข้าจำได้ตอนนั้นที่ทศกัณฐ์ไปเที่ยว 7 วัน 7 คืน เนี่ย
นางมณโฑคิดว่าทศกัณฐ์ตาย

นางมณโฑยังเอาบุษบกแก้วนี่มาเสี่ยงเลย ขึ้นลองขึ้นไปนั่งดูว่ามันจะเหาะไหม ถ้ามันเหาะแปลว่าทศกัณฐ์ไม่ตาย

ดังนั้นน่ะ ท่านขี่บุษบกมาจากเมืองมาถึงตรงนี้

ถ้าผัวตายอะ ท่านขี่ไม่ได้แล้ว

ไม่เชื่อลองเสี่ยงดูอีกรอบไหมนะคะ

ซึ่งนางสีดาก็เลยเชื่อนางตรีชฎาค่ะ

ขึ้นไปนั่งบนบุษบกแก้ว แล้วก็เหมือนอธิษฐานขึ้นมาประมาณว่า

ถ้าผัวของข้ายังไม่ตายนะ ขอให้บุษบกลอยขึ้น
แล้วลอยกลับไปที่กรุงลงกาเหมือนเดิม

ว่าแล้วนะคะ บุษบกก็ลอยขึ้นจริงๆ
แล้วก็พานางสีดากลับกรุงลงกาซะอย่างงั้นเลยค่ะ

ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่า ถ้ารู้ว่าผัวยังไม่ตาย ตัวเองก็มาอยู่กับผัวแล้ว
กลัวไม่มีเกียรติหรือยังไง ทำไมตัวเองก็ไม่หนีไปเลย

อุ๊ เอาเป็นว่าช่างมันค่ะ เราไม่รู้ว่านางสีดาคิดยังไงนะคะ

อย่างไรก็ดีค่ะ นางสีดาเป็นคนที่ถึกที่สุดในเรื่องนี้

เพราะว่าฟื้นจากกานสลบไวที่สุดนะคะ

พระรามยังสลบอยู่ที่เดิม

ยังร้องไห้สลบอยู่ที่เดิมเป๊ะเลย

หลังจากเหตุการณ์ที่นางสีดากลับไปค่ะ

ก็มีอีกกลุ่มหนึ่งออกมาเห็นเหมือนกัน

ก็คือพิเภกนั่นเอง

พิเภกกลับจากเก็บผลไม้นะคะ เดินทางกลับไปที่พลับพลา
ไปถึงก็แบบ

Hello I’m home

ฉันกลับบ้านแล้วจ้าทำไมไม่มีใครอยู่ตรงนี้เลย

เห็นทหารเฝ้ายามอยู่แบบตัวสองตัว

พิเภกก็แบบเกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น

ก็ได้ความมาว่า

พระรามเนี่ยออกไปหาพระลักษมณ์ที่สนามรบ

ดังนั้นพิเภกนะคะ ด้วยความตกใจก็เลยรีบตามพระรามไปค่ะ เพราะว่าคาดว่ามีเรื่องแน่ๆ นะคะ

พิเภกนะคะ มาถึงสนามรบก่อนอื่นเลยก็วิ่งแจ้นไปทั่วเลยนะคะ

ดูนู่นดูนี่ อุ๊ยตายแล้ว สุครีพตาย อุ๊ยตายแล้วองคตตาย
หันไปค่ะ เจอหนุมานนอนตายกอดคอช้างเอราวัณอยู่นะคะ

พิเภกติกใจมาก พิเภกแบบเป็นไปไม่ได้
หนุมานจะมาตายแบบนี้ไม่ได้หนุมานเป็นลูกพระพาย

หนุมานจะมาตายแค่เพราะหักคอช้างเอราวัณอย่างงี้ไม่ได้แน่ๆ

ดังนั้นค่ะ พิเภกรู้ว่าหนุมานเนี่ย
ถ้ามีลมเข้าไปในตัวหนุมานจะฟื้นกลับมานะคะ

คิดว่าพิเภกทำยังไงคะ

ใช่ค่ะ ยิ้มแบบนี้แปลว่าคำตอบถูกใจสาววายนะคะ

พิเภกก็เลยบริกรรมคาถาต่างๆ นะคะ

เสกลมขึ้นมาในตัวของตัวเอง
แล้วก็จัดการเป่าลมเข้าไปในปากของหนุมานค่ะ

ก็จะใช้วิธีเป่าแบบไหน ก็จิตนาการกันเองนะจ๊ะ

หลังจากที่พิเภกเป่าลมเข้าไปในปากหนุมานนะคะ

ลมก็วิ่งเข้าไปในตัวของหนุมาน ทำให้หนุมานฟื้นขึ้นมาค่ะ

หลังจากทีฟื้นขึ้นมานะคะ หนุมานก็ไปเล่าให้พิเภกฟังค่ะ ว่า

เกิดอะไรขึ้นไม่รู้อยู่ดีๆ พระอินทร์ก็ยกทัพมารบกับเรา
แล้วก็ถืออาวุธมาเต็มเลย แล้วก็ยิงลูกศรถูกพวกเรา

แล้วข้าก็แบบ โอ้ย นู่นนั่นนี่ เล่าให้ฟังนะคะ

พิเภกก็เลยบอกหนุมานค่ะ ประมาณว่า

ใจเย็น นั่นน่ะ ไม่ใช่พระอินทร์

อันนั้นน่ะอินทรชิตแปลงร่างมาแน่นอนเลย

เพราะว่านางมีพลังอะไรที่เป็นแบบ
ด้านการแปลงร่างเป็นพระอินทร์ไง

ดังนั้นเราไปหาพระรามกับพระลักษมณ์กันเถอะ

ว่าแล้วพิเภกกับหนุมานนะคะ ก็รีบไปตามหา
พระรามกับพระลักษมณ์กันค่ะ

ตามไปตามมาก็เจอ
เจอพระรามนอนสลบกอดพระลักษมณ์อยู่นะคะ

ดังนั้นทั้งสองคนก็เข้าไปร้องไห้ฟูมฟายก่อน ร้องไห้ฟูมฟายเสร็จก็จัดการช่วยกันนวดๆๆ จนพระรามฟื้นขึ้นมาจากการสลบค่ะ

เรียกได้ว่าสลบนานมากนะจ๊ะ

ฟื้นขึ้นมาเสร็จนะคะ พิเภกก็เล่าเรื่องราวทั้งหมด
ให้พระรามฟังค่ะ ประมาณว่า

ใจเย็นนะท่าน ตอนนี้พระลักษมณ์ยังไม่ตาย

พระลักษมณ์ยังไม่ตายนะ

ยังมีวิธีแก้อยู่คือศรพรหมมาสตร์ของอินทรชิตเนี่ย
เป็นอาวุธที่ได้จากพระอิศวร

ซึ่งตอนที่พระอิศวรให้มาเนี่ยก็ให้ของแก้กันเอาไว้

แต่ข้าก็ไม่ค่อยชัวร์เท่าไหร่นะ จริงๆ ถามอีกคนหนึ่งน่าจะรู้ดีกว่า

คนๆ นั้นก็คือชมพูพานนั่นเอง

ชมพูพานที่เดินตามท่านมาตั้งแต่แรกนี่แหละ

ที่เมื่อกี้ก็ตกใจสลบไป เหมือนกันนั่นแหละ

ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไม ไม่ถามชมพูพานตั้งแต่แรก

เพราะว่าชมพูพานเนี่ยเป็นลิงที่พระอิศวรเลี้ยงขึ้นมาตั้งแต่เด็ก แล้วก็ให้เรียนรู้วพกว่านยาสรรพยาอะไรต่างๆ

เรียนรู้เรื่องยามาตลอด

ให้ถามชมพูพานว่าวิธีแก้ศรพรหมมาสตร์ทำยังไงนะคะ

ซึ่งชมพูพานก็บอกว่า อ๋อ จริงๆ แล้วเนี่ย ข้าเพิ่งนึกได้ว่า
พระอิศวรสั่งไว้ว่าเมื่อไหร่ก็ตามพระนารายณ์อวตาร

แล้วโดนลูกศรของอินทรชิตยิงเข้าไปที่น้องสลบเมื่อไหร่นั้น

ให้ทหารเอกของพระรามที่ชื่อว่าหนุมานเท่านั้น

ก็สั่งไว้ล่วงหน้าถึงขนาดนี้เลย

ก็ไม่รู้ว่าชมพูพานคิดไม่ได้ได้ยังไงนะ

ให้ทหารเอกของพระรามที่ชื่อว่าหนุมานเท่านั้น เหาะไปที่ที่ทวีปที่ไกลมาก ไปที่ภูเขาที่นั้นเนี่ยนะ จะมีจักรขนาดใหญ่อยู่ หมุนๆๆ

ใครเข้าใกล้ตัดตัวขาดหมด ยกเว้นหนุมานตนเดียวเท่านั้น

พอเข้าไปถึงเนี่ยให้ไปเก็บยามาแล้วก็เก็บยามาใส่
รับรองว่าพระลักษมณ์จะฟื้นแน่นอนนะคะ

ดังนั้นแน่นอนค่ะ ว่า

หนุมานซึ่งเพิ่งฟื้นจากความตายก็จะต้อง
รีบเหาะไปที่ทวีปไกลมากนั้นนะคะ

ไปถึงก็เห็นจักรหยุดอยู่จริงๆ

เห็นจักรที่แบบใหญ่มากพร้อมจะตัดตัวทุกคนหยุดอยู่จริงๆ ค่ะ

หนุมานก็เลยเหาะเข้าไปต่อ

ไปถึงก็ไปเจอกับเหล่าเทวดาที่คอยเฝ้ายามไว้นะคะ
เทวดาก็เล็งเห็นแล้วล่ะ นี่หนุมานแน่ๆ

ก็แอบถามก่อนประมาณว่า

เจ้า เจ้าเป็นใครน่ะ เข้ามาตรงนี้ได้ยังไง
ไม่รู้หรือว่ามันเป็นเขตหวงห้าม

ซึ่งหนุมานก็บอกไปว่า อ๋อ ข้าเป็นทหารพระนารายณ์
น้องพระนารายณ์โดนศรก็เลยมาเอายา

ทำให้เหล่าเทวดานะคะ เชื่อค่ะ แล้วเหล่าเทวดาก็บอกว่า

โอเค หนุมานแต่ว่ามีอะไรนิดนึงที่ข้าจะต้องบอกเจ้า
ก็คือ พระอิศวรกำหนดไว้ว่า

ยานี้ห้ามเก็บ คือถ้าจะเอาไป ต้องเอาไปทั้งลูก

เอาไปทั้งภูเขาเลยนะจ๊ะ

ดังนั้นค่ะ หนุมานก็เลยต้องช้อนภูเขาทั้งลูกเนี่ยนะคะ

เหาะกลับไปที่ทวีปลงกา

มาถึงก็พยายามจะเอาภูเขาลงก็เอาลงไม่ได้นะคะ

เหล่าเทวดาก้บอกว่า อ๋อ คือภูเขาเนี่ยเป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์

ดินแดนลงกามันต่ำเตี้ยเรี่ยดินเกินไป

ดังนั้นสิ่งที่ท่านต้องทำเนี่ยนะ ก็คือเอาภูเขาเนี่ยไปอยู่ที่ประมาณทิศเหนือ แล้วก็ปล่อยให้ลมพัดกลิ่นยาของภูเขานี้ พัดๆๆๆ

เอาให้ไปโดนพวกพระลักษมณ์แล้วก็เหล่าลิงทั้งหลาย
แล้วเดี๋ยวทุกก็คนก็จะฟื้นขึ้นมาเองค่ะ

ดังนั้นหนุมานก็เลยทำตามนั้นนะคะ
และทุกคนก็เลยฟื้นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งค่ะ

เป็นอันจบศึกพรหมาสตร์ของอินทรชิตนะคะ

ก็เดี๋ยวมาดูกันต่อไปว่าหลังจากที่สามารถแก้ศรพรหมมาสตร์ของอินทรชิตได้แล้ว ครั้งหน้าอินทรชิตจะมาไม้ไหนอีก

จะมีอาวุธเทพอะไรมาจัดการพระรามกับพระลักษมณ์อีกนะคะ

สำหรับวันนี้ค่อนข้างยาวพอสมควรแล้วค่ะ

ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันนะคะ

แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ

บ๊าย บาย

สวัสดีค่ะ

เอาจริงๆ พระรามนี่สลบโหดมากเลยนะ

คือพระลักษมณ์สลบยาวนี่ไม่แปลก เพราะว่าบาดเจ็บใช่ปะ

แต่พระรามเนี่ย แค่ร้องไห้แล้วสลบ แล้วก็แบบรอจนนางสีดาร้องไห้ออกมากอดตัวเองร้องไห้สลบอีกที

นางสีดาฟื้นนางสีดากลับไป พิเภกมาปลุกหนุมาน
พิเภกมาปลุกอีกรอบหนึ่งพระรามถึงฟื้น

จริงๆ สมมติถ้าเกิดว่าตอนนั้นนางตรีชฎาปลุกนางสีดา
นางตรีชฎาเกิดแบบว่าขยันอีกนิดนึง ปลุกไปถึงพระรามนี่

เรื่องราวรามเกียรติ์อาจจะเปลี่ยนเป็นอีกแบบก็ได้นะคะ

ยังไงก็ เออ เอาเป็นว่าถ้ามันไม่เป็นแบบนี้
เรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้แล้วกันค่ะ

วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันนะคะ บ๊าย บาย

สวัสดีค่ะ