1
00:00:00,000 --> 00:00:01,975
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

2
00:00:01,980 --> 00:00:04,420
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

3
00:00:04,420 --> 00:00:09,300
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

4
00:00:09,300 --> 00:00:10,840
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

5
00:00:10,840 --> 00:00:15,020
บอกเลยนะคะว่าตอนนี้เป็นต่อสำคัญตอนหนึ่งในเรื่องรามเกียรติ์ค่ะ

6
00:00:15,020 --> 00:00:17,180
ที่คนนิยมนำมาเล่นโขนมากๆ นะคะ

7
00:00:17,180 --> 00:00:19,140
บทพ้งบทพากย์เต็มไปหมดค่ะ

8
00:00:19,140 --> 00:00:23,780
และที่สำคัญมีความสลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนเรียกได้ว่า 
เป็นตอนที่มันตอนมันตอนหนึ่งเลยนะคะ

9
00:00:23,780 --> 00:00:25,700
ดังนั้นเราไม่ต้องเวิ่นไปไกลค่ะ

10
00:00:25,700 --> 00:00:28,700
ส่วนใครที่ยังไม่เคยติดตามซีรีส์นี้นะคะ

11
00:00:28,700 --> 00:00:32,000
อย่าลืมกดไปดูได้ตรงค่ะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้วนะคะ

12
00:00:32,000 --> 00:00:35,220
ที่สำคัญรู้สึกว่าแบบ เฮ้ยเวิ่นเว้อเกินไปนะคะ

13
00:00:35,220 --> 00:00:38,480
วิวก็เคยเล่ารามเกียรติ์จบทั้งเรื่องไว้เช่นกันค่ะ

14
00:00:38,480 --> 00:00:40,240
กดไปดูได้ตรงนี้เช่นกันเลยนะคะ

15
00:00:40,240 --> 00:00:42,980
โอเคสำหรับตอนนี้อย่าลืมกดติดตามวิว
ให้ครบทุกช่องทางนะคะ

16
00:00:43,020 --> 00:00:47,420
ถ้ากดติดตามครบแล้วก็ไปฟังเรื่องราวที่
ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันเถอะคะ

17
00:00:51,440 --> 00:00:57,680
ความเดิมจากตอนที่แล้วนะคะ ในขณะที่พิเภกนำฝูงลิงออกไปหาผลหมากรากไม้เพื่อมาเติมเสบียงมาเติมให้กับกองทัพ

18
00:00:57,680 --> 00:01:00,400
อินทรชิตนะคะใช้เวลานั้นไปลุกศรพรหมมาสตร์

19
00:01:00,400 --> 00:01:03,140
เป็นศาสตราวุธที่มีพลังอำนาจมากมายนะคะ

20
00:01:03,140 --> 00:01:05,740
เพื่อที่จะเอามาจัดการกับกองทัพของพระรามค่ะ

21
00:01:05,820 --> 00:01:08,800
ซึ่งระหว่างนั้นก็มีการให้ยักษ์ชื่อกำปั่นมาขัดตาทัพใช่ไหมคะ

22
00:01:08,880 --> 00:01:14,020
ด้วยความตายของกำปั่นค่ะ ทำให้ทศกัณฐ์ส่งคนไปบอกข่าวกับอินทรชิตค่ะ ทำให้เสียพิธี

23
00:01:14,140 --> 00:01:16,940
อย่างไรก็ตามอินทรชิตก็มีการแก้ไขต่างๆ นะคะ

24
00:01:16,940 --> 00:01:21,540
แม้ว่าจะปลุกศรพรหมมาสตร์ขึ้นมาไม่ฟูลพาวเวอร์ 
แต่ก็มีพลังอำนาจมาพอสมควรเลยค่ะ

25
00:01:21,540 --> 00:01:26,060
ดังนั้นนะคะจากเหตุการณ์ครั้งก่อนอินทรชิต
ก็เลยเดินทางกลับมาที่เมืองค่ะ

26
00:01:26,060 --> 00:01:28,060
เมื่อกลับมารายงานตัวที่เมืองเรียบร้อยนะคะ

27
00:01:28,120 --> 00:01:30,580
อินทรชิตก็เตรียมตัวออกไปรบอีกครั้งหนึ่งค่ะ

28
00:01:30,640 --> 00:01:33,260
แต่คราวนี้อินทรชิตไม่ได้ไปแบบธรรมดานะคะ

29
00:01:33,300 --> 00:01:36,160
อินทรชิตนะคะ จัดทัพใหญ่โต อลังการมากๆ เลยนะคะ

30
00:01:36,200 --> 00:01:42,160
แล้วสั่งให้ยักษ์ในกองทัพทุกตนเนี่ย แปลงร่างเป็น
เทวดานางฟ้าให้หมด เรียกได้ว่าแปลงโฉมขึ้นมาเลยทีเดียวนะ

31
00:01:42,260 --> 00:01:44,260
สวยงามเหมือนมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

32
00:01:44,340 --> 00:01:46,820
ส่วนยักษ์อีกตนหนึ่งนะคะ อินทรชิตสั่งว่า

33
00:01:46,840 --> 00:01:50,560
ให้แปลงร่างเป็นช้างเอราวัณช้างทรงของพระอินทร์ค่ะ

34
00:01:50,580 --> 00:01:53,180
ซึ่งตรงนี้หลายๆ คนจะคุ้นกับบทพากย์นะคะ

35
00:01:53,220 --> 00:01:55,660
ซึ่งเป็นอีกเวอร์ชั่นหนึ่ง บทพากย์เอราวัณ ซึ่งบอกว่า

36
00:01:55,700 --> 00:01:58,760
อินทรชิตบิดเบือนกายิน เหมือนองค์อมรินทร์ ทรงคชเอราวัณ

37
00:01:58,860 --> 00:02:02,360
คุ้นๆ กันใช่ไหมคะ ที่เป็นอาขยานตอน ม.3 ม.4 ประมาณนั้นค่ะ

38
00:02:02,400 --> 00:02:06,180
ในเวอร์ชั่นนี้อาจจะเขียนเป็นกลอนใช้ภาษาไม่เหมือนกัน
แต่เนื้อหาเหมือนกันค่ะ

39
00:02:06,240 --> 00:02:11,500
ก็คือช้างเอราวัณนี่เป็นช้างขนาดใหญ่นะคะ
มีเศียรหรือว่าหัวเนี่ยถึง 33 เศียรด้วยกัน

40
00:02:11,500 --> 00:02:12,720
ไม่ใช่ 3 เศียรนะจ๊ะ

41
00:02:12,720 --> 00:02:19,040
3 เศียรคือเวอร์ชั่นย่อ ที่แบบย่อลงมาให้วาดง่ายๆ เพราะว่า
33 เศียรมันวาดยาก ว่าอย่างงั้นเถอะ

42
00:02:19,040 --> 00:02:21,400
นอกจากช้างเอราวัณจะมี 33 เศียรแล้วนะคะ

43
00:02:21,400 --> 00:02:25,840
ในแต่ละเศรียรหรือแต่ละหัวเนี่ย
ก็จะมีงาทั้งหมด 7 งาด้วยกันนะคะ

44
00:02:25,840 --> 00:02:28,900
งาแต่ละงาเนี่ยก็จะมีสระโบกขรณีทั้งหมด 7 สระ

45
00:02:28,920 --> 00:02:33,680
ใช่ งาน่าจะเป็นแบบงาที่มีรูพรุน 
ไม่รู้ว่าเป็นโรคกระดูกพรุนหรือว่าอะไรน่ะนะ

46
00:02:33,740 --> 00:02:35,740
สระโบกขนณีแปลว่าสระบัวค่ะ

47
00:02:35,800 --> 00:02:39,180
ดังนั้น แต่ละสระก็เลยมีบัวทั้งหมด 7 กอด้วยกันนะคะ

48
00:02:39,200 --> 00:02:41,500
แต่ละกอมีบัวทั้งหมด 7 ดอกค่ะ

49
00:02:41,540 --> 00:02:46,900
แต่ละดอกมี 7 กลีบและ
แต่ละกลีบมีนางฟ้าอยู่ประจำกลีบดอกบัวทั้งหมด 7 องค์

50
00:02:46,920 --> 00:02:50,780
ซึ่งแต่ละองค์ก็มีนางฟ้าบริวารอีกทั้งหมด 7 องค์ด้วยกันค่ะ

51
00:02:50,860 --> 00:02:53,540
ดังนั้นนี่คือเหมือนเมืองขนาดย่อมๆ เลยนะ

52
00:02:53,620 --> 00:03:00,640
ยิ่งใหญ่ ใหญ่โต เรียกได้ว่าช้างเอราวัณตัวเดียวนี่ก็อาจจะมีประชากรมากพอๆ กับกรุงเทพมหานครได้เลยทีเดียวนะคะ

53
00:03:00,660 --> 00:03:04,580
เอาเป็นว่าเป็นช้างขนาดใหญ่ที่ประดับตกแต่ง
แบบสวยงามอลังการมากนะคะ

54
00:03:04,620 --> 00:03:07,420
แค่เห็นช้างตัวเดียวก็ตะลึงงึนงันแล้วว่าอย่างงั้นเถอะ

55
00:03:09,760 --> 00:03:12,460
วิวเนี่ยวาดรูปประกอบเอง เสร็จแล้วนึกภาพไม่ค่อยออก

56
00:03:12,500 --> 00:03:16,260
ก็เลยต้องหาช่องที่เก่งเรื่องการวาดรูปมาอธิบายให้

57
00:03:16,700 --> 00:03:21,800
อันนี้อยากรู้มากเลย ที่ดีไซน์ช้างเอราวัณขึ้นมา
เขาจินตนาการภาพมันว่ายังไง

58
00:03:21,800 --> 00:03:22,800
คือภาพที่เขาเห็นน่ะ

59
00:03:22,800 --> 00:03:23,660
คืออะไร

60
00:03:23,740 --> 00:03:27,840
มันเป็นสิ่งที่พอจินตนาการปุ๊บ มิติอะตอมในแอท-แมน อะ

61
00:03:29,380 --> 00:03:31,860
ก็ได้วาดช้างเอราวัณไปแล้วนะครับ

62
00:03:31,860 --> 00:03:33,380
นี่แหละ ออกมาเป็นยังงี้นะครับ

63
00:03:38,380 --> 00:03:44,740
หลังจากนั้นค่ะ อินทรชิตก็แปลงกายตัวเองนะคะ 
แปลงจากอินทรชิต ให้กลายเป็นรูปร่างแบบพระอินทร์ค่ะ

64
00:03:44,780 --> 00:03:48,160
แล้วก็จัดการไปอาบน้ำ แต่งตัวต่างๆ แต่งตัวเป็นพระอินทร์นะคะ

65
00:03:48,160 --> 00:03:51,020
ขี่ช้างเอราวัณแล้วก็ขี่ออกมาที่สนามรบค่ะ

66
00:03:51,020 --> 00:03:52,220
ซึ่งในวันนั้นเนี่ย

67
00:03:52,240 --> 00:03:56,380
คิวของคนที่จะต้องออกมาต่อสู้กับอินทรชิตนะคะ
ก็คือพระลักษมณ์นั้นเอง

68
00:03:56,440 --> 00:04:01,960
พระรามเนี่ยส่งพระลักษมณ์ออกมาตั้งทัพรออยู่แล้ว
ขณะที่พระลักษมณ์กำลังตั้งทัพรออยู่ที่กลางสนามรบนั้น

69
00:04:02,060 --> 00:04:07,200
อยู่ดีๆ ค่ะ ทัพของอินทรชิตก็มา แล้วไม่ได้มาแบบธรรมดานะ 
ไม่ได้เดินมาแบบตุ้งๆๆๆ

70
00:04:07,260 --> 00:04:10,420
ไม่ใช่นะคะ กองทัพของอินทรชิตลอยมาจากบนฟ้าค่ะ

71
00:04:10,420 --> 00:04:15,900
ลอยมาไม่ได้เป็นเหมือนกองทหาร แต่เหมือนขบวนของ
นางฟ้าเทวดาที่ตามเสด็จพระอินทร์ค่ะ

72
00:04:15,900 --> 00:04:20,500
และอินทรชิตสั่งไว้บอกว่าให้ทุกคนร่ายรำรำฟ้อน
ให้แบบสวยงามไปหมดนะคะ

73
00:04:20,540 --> 00:04:25,080
ความแปลกนิดนึงก็คือในขณะที่นางฟ้าร่ายรำ 
ในขณะที่เทวดาร่ายรำอยู่นั้น

74
00:04:25,080 --> 00:04:29,100
ก็มีการถืออาวุธอยู่ในมือครบถ้วนทุกตัวคนเลยทีเดียวนะคะ

75
00:04:29,100 --> 00:04:34,100
ดังนั้นคนที่สังเกตเห็นแรกๆ ก็คือหนุมาน หนุมานมีความ เอ๊ะๆๆ

76
00:04:34,160 --> 00:04:36,500
ทำไมถึงแบบ นางฟ้าเทวดามาทำอะไรที่นี่

77
00:04:36,620 --> 00:04:38,620
แล้วทำไมถึงมีอาวุธอยู่ครบมือเลย

78
00:04:38,720 --> 00:04:41,600
หนุมานก็มีความพยายามจะเตือนพระลักษมณ์นะคะ
ประมาณว่า

79
00:04:41,620 --> 00:04:44,740
ระวังนะท่าน ระวังนะท่าน ข้ารู้สึกว่าอันนี้มันไม่ปกติ

80
00:04:44,740 --> 00:04:46,700
แต่พระลักษมณ์ค่ะ เตือนไปก็เท่านั้นน่ะ

81
00:04:46,700 --> 00:04:47,840
พระลักษมณ์อึ้งไปแล้ว

82
00:04:47,840 --> 00:04:49,240
นึกสภาพคนออกมารบ

83
00:04:49,240 --> 00:04:51,020
เตรียมตัวว่าจะมาเจอกับยักษ์

84
00:04:51,040 --> 00:04:54,500
สิ่งที่เห็นคือนางฟ้าเทวดาร่ายรำกันมาแบบฝูงใหญ่มาก

85
00:04:54,540 --> 00:04:59,860
แล้วก็มีช้างเอราวัณ เอาเป็นว่ามองตาช้างเอราวัณก็งงแล้ว 
ไม่รู้จะมองตาไหนดี แล้วมีพระอินทร์อีก พระลักษมณ์ก็แบบ

86
00:05:01,000 --> 00:05:02,360
พระอินทร์ พระอินทร์มาทำอะไรอะ

87
00:05:02,360 --> 00:05:03,900
แล้วนางฟ้ารำ มารำทำไม

88
00:05:03,940 --> 00:05:06,660
จะมาอวยพรฉันเหรอ ให้ฉันรบชนะเหรอ หรือว่าจะอะไร

89
00:05:06,660 --> 00:05:07,480
งง งง

90
00:05:07,480 --> 00:05:09,240
ขณะที่กำลังตะลึงกันอยู่นั้นนะคะ

91
00:05:09,260 --> 00:05:12,380
อินทรชิตก็เลยถือโอกาสนั้นเผด็จศึกอย่างรวดเร็ว

92
00:05:12,380 --> 00:05:17,380
ด้วยการนะคะ ยกศรพรหมมาสตร์ขึ้นมา
แล้วก็ยิงเข้าไปปักกลางอกพระลักษมณ์ค่ะ

93
00:05:17,400 --> 00:05:22,320
แล้วลูกศรก็กลายเป็นลูกศรนับพันนะคะ 
ปักอกลิงทุกตัว ตายเรียบกองทัพค่ะ

94
00:05:22,440 --> 00:05:26,780
ยกเว้นลิงอยู่ตัวเดียวก็หนุมานนั่นเอง 
ซึ่งมีความแบบระวังตัวอยู่แล้วนิดนึง

95
00:05:26,820 --> 00:05:29,300
นุมานเห็นอย่างงั้นะคะก็โกรธมาก หนุมานแบบ

96
00:05:29,360 --> 00:05:32,240
อ้าว พระลักษมณ์ พระลักษมณ์ตกรถลงไปตายอยู่ข้างล่างแล้ว

97
00:05:32,280 --> 00:05:37,100
โอย ลูกศรปักอก แล้วลิงที่เหลือตายหมด 
องคตอะไรตายเกลื่อนกลาดไปหมดนะคะ

98
00:05:37,160 --> 00:05:43,820
ดังนั้นค่ะ หนุมานโกรธมากหนุมานแบบ พระอินทร์ก็พระอินทร์ ฉันไม่สนแล้ว แกกล้าขี่ช้างเอราวัณมาฆ่าพระลักษมณ์ของฉัน

99
00:05:43,840 --> 00:05:47,140
หนุมานนะคะก็เลย กระโดดขึ้นไปบนคอช้างค่ะ

100
00:05:47,300 --> 00:05:52,500
ไปเหมือนจะแบบ จะไปฆ่าพระอินทร์ว่างั้นเถอะ แล้วก็จัดการจับคอช้างเอราวัณนะคะ แล้วก็หัก ปั่ก!

101
00:05:52,560 --> 00:05:57,780
ซึ่งเหตุการณ์นี้นะคะก็คือที่มาของท่ามวยไทย 
หักงวงไอยรานั่นเองค่ะ

102
00:05:57,840 --> 00:06:01,340
หักคอช้างเอราวัณไป แต่ระว่างที่กระโดดขึ้นไปหักคอช้างเนี่ย

103
00:06:01,420 --> 00:06:07,700
ก็นึกสภาพว่าอยู่ใกล้อินทรชิตมากๆ 
อินทรชิตก็เลยถือโอกาสนะคะ เอาคันศรไล่ฟาดหนุมาน ปั่กๆๆๆ

104
00:06:07,840 --> 00:06:13,220
จนในที่สุดนะคะหนุมานก็ตกลงมาสลบตาย
ขาดลมหายใจไปตามลิงตัวอื่นๆ ค่ะ

105
00:06:13,240 --> 00:06:16,840
ฝั่งอินทรชิตเห็นแบบนั้นก็ดีใจมากนะคะ 
สั่งสปายไว้คนหนึ่งบอกว่า

106
00:06:16,840 --> 00:06:22,520
อะ เจ้าสายลับรอดูอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวพี่มันออกมาเมื่อไหร่รับรองมันจะต้องมากอดศพน้องร้องไห้แล้วสลบ

107
00:06:22,520 --> 00:06:23,580
รีบบอกข้านะ

108
00:06:23,580 --> 00:06:27,280
ว่าแล้วนะคะ อินทรชิตก็ยกทัพ กลับกรุงลงกาไปค่ะ

109
00:06:27,280 --> 00:06:32,020
ไปเฉลิมฉลองแบบแฮปปี้เหมือนเดิมปกติเลยนะคะ
กลับไปก็ไปรายงานพ่อประมาณว่า

110
00:06:32,080 --> 00:06:34,400
ลูกยิงมันแล้ว ลูกยิงมันตายเรียบเลยพ่อ

111
00:06:34,400 --> 00:06:35,300
อะไรอย่างงี้นะคะ

112
00:06:35,500 --> 00:06:37,700
ซึ่งทำให้ทศกัณฐ์ก็ดีใจมาก

113
00:06:37,700 --> 00:06:38,440
ประมาณว่า

114
00:06:38,460 --> 00:06:42,400
เสร็จแล้วลูกฉัน โอ้ย ลูกฉันเก่งนะคะ เหมือนทุกรอบที่ผ่านมา

115
00:06:42,440 --> 00:06:46,160
จริงๆ ก็ควรจะเรียนรู้ได้แล้ว่าไม่มีใครตาย
เพราะว่าเสียใจตายหรอก

116
00:06:46,160 --> 00:06:49,640
อย่างไรก็ดีอินทรชิตก็ไปเฉลิมฉลองกับนางสนมกำนัลค่ะ

117
00:06:49,640 --> 00:06:51,820
ตัดภาพกลับมาที่กองทัพพระรามนะคะ

118
00:06:51,820 --> 00:06:53,700
พระรามรอพระลักษมณ์อยู่จนเย็นค่ะ

119
00:06:53,760 --> 00:06:58,020
ปกติเนี่ย เวลาพระลักษมณ์น็อค
มันจะต้องมีลิงสักตัวหนึ่งวิ่งกลับมาแจ้งพระรามใช่ปะ

120
00:06:58,060 --> 00:07:02,580
รอบนี้ตายทั้งกองทัพนะคะ 
ดังนั้นพระรามก็นั่งรออยู่ที่พลับพลานั่งรอก็แบบ

121
00:07:02,860 --> 00:07:08,600
ทำไมน้องไม่กลับมาสักทีนี่ก็ฟ้าเริ่มมืดแล้ว 
ปกติเขาต้องเลิกรบกันตอนฟ้ามืดสิ

122
00:07:08,600 --> 00:07:10,540
เกิดอะไรขึ้นกับน้องฉัน ไม่ได้การแล้ว

123
00:07:10,620 --> 00:07:14,780
ชมพูพานๆ คือชมพูพานนี่เป็นลิงที่เกิดจากขี้ไคลพระอิศวร 
จำได้ใช่ไหม

124
00:07:14,840 --> 00:07:18,580
ที่มีเขียนอยู่ในหนังสือเล่มหนึ่งสนุกๆ 
ชื่อว่าวรรณคดีไทยไดเจสต์

125
00:07:18,640 --> 00:07:23,140
ที่เพิ่งออกปกใหม่ลิมิตเต็ดอิดิชั่นวาดด้วยคนหนึ่งที่สวยๆ 
ที่ชื่อ point of view อะไรประมาณนี้นะคะ

126
00:07:23,260 --> 00:07:26,740
หาซื้อได้ตามลิงก์ด้านล่าง ขายของหนักมาก
ดังนั้นกลับเข้าเรื่องค่ะ

127
00:07:26,760 --> 00:07:29,340
เอาเป็นว่าพระรามเนี่ยก็เรียกชมพูพานบอกว่า

128
00:07:29,340 --> 00:07:33,000
พาข้าไปที่สนามรบซิ ข้าจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องข้า

129
00:07:33,000 --> 00:07:34,460
เกิดเรื่องอะไรรึเปล่านะคะ

130
00:07:34,500 --> 00:07:37,580
ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยรีบเดินทางออกไปที่สนามรบนะคะ

131
00:07:37,660 --> 00:07:43,740
แล้วก็ตอนนี้รู้แล้ว เหมือนคราวก่อนแหละ ไปถึงก็พัง
กลางทางมืดๆ มองไม่เห็น ก็ยิงศรพลายวาตขึ้นไปบนฟ้านะคะ

132
00:07:43,780 --> 00:07:47,420
กลายเป็นพระจันทร์ส่องสว่างลงมา
พระรามเดินทางไปถึงสนามรบค่ะ

133
00:07:47,540 --> 00:07:50,720
ตกใจ เห็นก่อนอย่างแรกเลยคือ เห็นหนุมานนอนตายอยู่

134
00:07:50,800 --> 00:07:55,740
พระรามแบบ หนุมานหนุมานทหารรักของข้า 
เจ้ามาตายอะไรอยู่ที่พื้นตรงนี้

135
00:07:55,740 --> 00:07:57,060
กอดศพหนุมานร้องไห้แป๊ปหนึ่ง

136
00:07:57,060 --> 00:08:02,960
แล้วก็เดินต่อไป เจอองคตกับสุครีพตายอยู่ตรงนั้น 
ก็ไปยืนร้องไห้ให้ศพองค์คตกับศพสุครีพอีกแป๊ปหนึ่ง

137
00:08:02,980 --> 00:08:07,040
ฮือๆๆ เสร็จแล้วก็เดินต่อไปเรื่อยๆ 
ไปเจอพระลักษมณ์นอนกลิ้งอยู่ที่พื้นนะคะ

138
00:08:07,040 --> 00:08:08,840
พระรามเข้าไปกอดพระลักษมณ์

139
00:08:08,900 --> 00:08:12,540
แล้วก็ร้องห่มร้องไห้หนักมากจนกระทั่งสลบไปเลยนะคะ

140
00:08:12,660 --> 00:08:19,780
พอพวกชมพูพาน พอพวกทหารลิงที่ตามไปเห็นพระรามสลบ
ก็ร้องไห้ตาม ร้องๆๆ แล้วก็สลบตามไปทั้งกองทัพ พรึ่บ

141
00:08:19,820 --> 00:08:22,900
เรียกได้ว่าไม่เหลือใครมีสติอยู่สักคนเดียว สลบกันหมดเลย

142
00:08:22,900 --> 00:08:23,400
นะคะ

143
00:08:23,540 --> 00:08:25,540
พอสปายที่อินทรชิตทิ้งไว้เห็นแบบนั้นนะคะ

144
00:08:25,680 --> 00:08:27,680
ก็เลยรีบแจ้นกลับไปที่กรุงลงกาค่ะ

145
00:08:27,760 --> 00:08:30,240
แล้วก็ไปแจ้งให้อินทรชิตกับทศกัณฐ์ทราบนะคะ

146
00:08:30,280 --> 00:08:33,120
ฝั่งยักษ์นะคะ ก็มีอุบายอีกอันหนึ่งแยบยลกว่าเดิม

147
00:08:33,180 --> 00:08:37,300
คือคราวเนี่ยไม่ปล่อยให้สลบ
แล้วก็ไม่ปล่อยให้ไปแบบว่าทำยามาฟื้นตัวเองอะไรนะคะ

148
00:08:37,420 --> 00:08:41,060
ทศกัณฐ์ค่ะ สั่งว่าให้คนไปเชิญบุษบกแก้วออกมา

149
00:08:41,060 --> 00:08:42,280
จำบุษบกแก้วได้ใช่ไหมคะ

150
00:08:42,340 --> 00:08:46,240
บุษบกแก้วคู่กับกรุงลงกาที่ทศกัณฐ์ไปแย่งเขามาน่ะ

151
00:08:46,240 --> 00:08:46,880
นั่นแหละค่ะ

152
00:08:46,940 --> 00:08:50,820
ทศกัณฐ์บอกว่าเชิญบุษบกแก้วมาซิ
แล้วก็ไปเชิญนางสีดามาบอกว่า

153
00:08:50,820 --> 00:08:55,800
นางสีดาข้าอนุญาตให้ไปดูที่สนามรบได้ว่า
ผัวเจ้ากับน้องผัวเจ้าอะ ตายแล้ว

154
00:08:55,800 --> 00:08:57,260
เจ้าจะยอมเป็นเมียข้าได้รึยัง

155
00:08:57,260 --> 00:08:57,760
นะคะ

156
00:08:57,760 --> 00:09:01,600
ซึ่งฝั่งทหารยักษ์นะคะ ก็รีบไปที่สวนที่นางสีดาอยู่ค่ะ

157
00:09:01,640 --> 00:09:05,400
ไปถึงก็รบแจ้งนางตรีชฎาซึงเป็นเมียพิเภกที่ดูแลนางสีดาอยู่ว่า

158
00:09:05,420 --> 00:09:08,160
ทศกัณฐ์ให้มาเชิญนางสีดาไปดูศพผัวจ้า

159
00:09:08,220 --> 00:09:14,160
ตอนแรกนะคะ นางสีดาตกใจฟูมฟายก่อนเลย นางตรีชฎาบอกใจเย็นๆ เราออกไปดูให้เห็นกับตาก่อนไหมนะคะ

160
00:09:14,180 --> 00:09:18,400
ดังนั้นค่ะ นางสีดาก็เลยขึ้นบุษบกแก้วแล้วก็เหาะไปค่ะ

161
00:09:18,460 --> 00:09:22,240
คือบุษบกแก้วนี่เป็นพาหนะที่เหาะได้
อารมณ์เหมือนโดรนประมาณนั้นน่ะนะ

162
00:09:22,320 --> 00:09:26,591
ไปถึงก็ เห็นหนุมานก่อนเลย
นางสีดาร้องไห้ก่อนเลยนางสีดาแบบ

163
00:09:26,600 --> 00:09:34,460
หนุมาน หนุมานไม่น่าตายเลย เจ้าอุตส่าห์กล้าหาญชาญชัย 
เคยเข้ามาช่วยข้า ข้าก็เลยรอดชีวิตจากการฆ่าตัวตายมาได้

164
00:09:34,480 --> 00:09:39,260
แถมเจ้ายังเก่งขนาดฆ่าลูกทศกัณฐ์ เผาเมือง 
ทำไมเจ้าถึงมาตายอยู่ตรงนี้

165
00:09:39,300 --> 00:09:45,400
ว่าแล้วนะคะก็รีบไปต่อค่ะ ไปไปไป จนกระทั่งไปเห็น
พระรามกับพระลักษมณ์นอนกอดกันตายอยู่ตรงนั้นนะคะ

166
00:09:45,440 --> 00:09:48,220
นางสีดาร้องไห้อยู่ตรงนั้น ร้องจนสลบเลยนะคะ

167
00:09:48,220 --> 00:09:52,080
สลบจนคาที่เลย ประมาณว่าแบบ
โอ้ย ตายแล้ว ผัวตาย แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้ยังไง

168
00:09:52,080 --> 00:09:55,020
ไม่ได้ฉันทนไม่ได้ อุตส่าห์มาช่วยฉันจนตายอะไรอย่างงี้

169
00:09:55,020 --> 00:09:56,880
ฟูมฟายๆๆ ไปมานะคะ

170
00:09:56,920 --> 00:10:03,280
จนในที่สุดนางสีดาสลบไป เหล่าพวกยักษ์ที่ตามมา
อย่างนางตรีชฎาเนี่ย ก็รีบเข้าไปนวดนางสีดา นวดๆๆ

171
00:10:03,340 --> 00:10:05,840
แล้วก็ทำให้นางสีดาฟื้นกลับขึ้นมาในที่สุดค่ะ

172
00:10:05,920 --> 00:10:08,820
พอฟื้นกลับมาปุ๊บนางตรีชฎาบอกก่อนเลยประมาณว่า

173
00:10:08,860 --> 00:10:12,180
ใจเย็นๆ นางสีดาเจ้าไม่รู้อะไรอย่างหนึ่ง ทศกัณฐ์มันลืม

174
00:10:12,200 --> 00:10:15,660
คือไอ้บุษบกที่เราขี่มาอะ จริงๆ มันเป็นบุษบกวิเศษ

175
00:10:15,660 --> 00:10:18,540
คนที่มันเป็นแม่หม้ายผัวตายขี่แล้วมันจะไม่เหาะ

176
00:10:18,540 --> 00:10:23,280
ข้าจำได้ตอนนั้นที่ทศกัณฐ์ไปเที่ยว 7 วัน 7 คืน เนี่ย
นางมณโฑคิดว่าทศกัณฐ์ตาย

177
00:10:23,340 --> 00:10:28,760
นางมณโฑยังเอาบุษบกแก้วนี่มาเสี่ยงเลย ขึ้นลองขึ้นไปนั่งดูว่ามันจะเหาะไหม ถ้ามันเหาะแปลว่าทศกัณฐ์ไม่ตาย

178
00:10:28,760 --> 00:10:31,420
ดังนั้นน่ะ ท่านขี่บุษบกมาจากเมืองมาถึงตรงนี้

179
00:10:31,420 --> 00:10:33,240
ถ้าผัวตายอะ ท่านขี่ไม่ได้แล้ว

180
00:10:33,240 --> 00:10:35,000
ไม่เชื่อลองเสี่ยงดูอีกรอบไหมนะคะ

181
00:10:35,020 --> 00:10:37,460
ซึ่งนางสีดาก็เลยเชื่อนางตรีชฎาค่ะ

182
00:10:37,500 --> 00:10:40,460
ขึ้นไปนั่งบนบุษบกแก้ว แล้วก็เหมือนอธิษฐานขึ้นมาประมาณว่า

183
00:10:40,500 --> 00:10:45,060
ถ้าผัวของข้ายังไม่ตายนะ ขอให้บุษบกลอยขึ้น 
แล้วลอยกลับไปที่กรุงลงกาเหมือนเดิม

184
00:10:45,100 --> 00:10:50,200
ว่าแล้วนะคะ บุษบกก็ลอยขึ้นจริงๆ 
แล้วก็พานางสีดากลับกรุงลงกาซะอย่างงั้นเลยค่ะ

185
00:10:50,240 --> 00:10:55,820
ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่า ถ้ารู้ว่าผัวยังไม่ตาย ตัวเองก็มาอยู่กับผัวแล้ว 
กลัวไม่มีเกียรติหรือยังไง ทำไมตัวเองก็ไม่หนีไปเลย

186
00:10:55,900 --> 00:10:58,760
อุ๊ เอาเป็นว่าช่างมันค่ะ เราไม่รู้ว่านางสีดาคิดยังไงนะคะ

187
00:10:58,800 --> 00:11:01,680
อย่างไรก็ดีค่ะ นางสีดาเป็นคนที่ถึกที่สุดในเรื่องนี้

188
00:11:01,740 --> 00:11:03,740
เพราะว่าฟื้นจากกานสลบไวที่สุดนะคะ

189
00:11:03,740 --> 00:11:05,300
พระรามยังสลบอยู่ที่เดิม

190
00:11:05,340 --> 00:11:07,340
ยังร้องไห้สลบอยู่ที่เดิมเป๊ะเลย

191
00:11:07,400 --> 00:11:09,400
หลังจากเหตุการณ์ที่นางสีดากลับไปค่ะ

192
00:11:09,500 --> 00:11:11,500
ก็มีอีกกลุ่มหนึ่งออกมาเห็นเหมือนกัน

193
00:11:11,500 --> 00:11:13,160
ก็คือพิเภกนั่นเอง

194
00:11:13,220 --> 00:11:16,720
พิเภกกลับจากเก็บผลไม้นะคะ เดินทางกลับไปที่พลับพลา
ไปถึงก็แบบ

195
00:11:16,720 --> 00:11:18,380
Hello I’m home

196
00:11:18,460 --> 00:11:20,840
ฉันกลับบ้านแล้วจ้าทำไมไม่มีใครอยู่ตรงนี้เลย

197
00:11:20,940 --> 00:11:22,940
เห็นทหารเฝ้ายามอยู่แบบตัวสองตัว

198
00:11:22,940 --> 00:11:24,940
พิเภกก็แบบเกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น

199
00:11:24,940 --> 00:11:26,040
ก็ได้ความมาว่า

200
00:11:26,180 --> 00:11:28,180
พระรามเนี่ยออกไปหาพระลักษมณ์ที่สนามรบ

201
00:11:28,240 --> 00:11:33,800
ดังนั้นพิเภกนะคะ ด้วยความตกใจก็เลยรีบตามพระรามไปค่ะ เพราะว่าคาดว่ามีเรื่องแน่ๆ นะคะ

202
00:11:33,800 --> 00:11:37,600
พิเภกนะคะ มาถึงสนามรบก่อนอื่นเลยก็วิ่งแจ้นไปทั่วเลยนะคะ

203
00:11:37,640 --> 00:11:45,720
ดูนู่นดูนี่ อุ๊ยตายแล้ว สุครีพตาย อุ๊ยตายแล้วองคตตาย
หันไปค่ะ เจอหนุมานนอนตายกอดคอช้างเอราวัณอยู่นะคะ

204
00:11:45,760 --> 00:11:50,500
พิเภกติกใจมาก พิเภกแบบเป็นไปไม่ได้
หนุมานจะมาตายแบบนี้ไม่ได้หนุมานเป็นลูกพระพาย

205
00:11:50,600 --> 00:11:53,920
หนุมานจะมาตายแค่เพราะหักคอช้างเอราวัณอย่างงี้ไม่ได้แน่ๆ

206
00:11:53,960 --> 00:11:59,220
ดังนั้นค่ะ พิเภกรู้ว่าหนุมานเนี่ย 
ถ้ามีลมเข้าไปในตัวหนุมานจะฟื้นกลับมานะคะ

207
00:11:59,220 --> 00:12:00,680
คิดว่าพิเภกทำยังไงคะ

208
00:12:00,740 --> 00:12:03,460
ใช่ค่ะ ยิ้มแบบนี้แปลว่าคำตอบถูกใจสาววายนะคะ

209
00:12:03,500 --> 00:12:05,840
พิเภกก็เลยบริกรรมคาถาต่างๆ นะคะ

210
00:12:05,980 --> 00:12:10,940
เสกลมขึ้นมาในตัวของตัวเอง
แล้วก็จัดการเป่าลมเข้าไปในปากของหนุมานค่ะ

211
00:12:10,980 --> 00:12:14,460
ก็จะใช้วิธีเป่าแบบไหน ก็จิตนาการกันเองนะจ๊ะ

212
00:12:20,400 --> 00:12:23,000
หลังจากที่พิเภกเป่าลมเข้าไปในปากหนุมานนะคะ

213
00:12:23,060 --> 00:12:26,780
ลมก็วิ่งเข้าไปในตัวของหนุมาน ทำให้หนุมานฟื้นขึ้นมาค่ะ

214
00:12:26,820 --> 00:12:29,900
หลังจากทีฟื้นขึ้นมานะคะ หนุมานก็ไปเล่าให้พิเภกฟังค่ะ ว่า

215
00:12:29,980 --> 00:12:36,780
เกิดอะไรขึ้นไม่รู้อยู่ดีๆ พระอินทร์ก็ยกทัพมารบกับเรา
แล้วก็ถืออาวุธมาเต็มเลย แล้วก็ยิงลูกศรถูกพวกเรา

216
00:12:36,780 --> 00:12:39,060
แล้วข้าก็แบบ โอ้ย นู่นนั่นนี่ เล่าให้ฟังนะคะ

217
00:12:39,120 --> 00:12:41,120
พิเภกก็เลยบอกหนุมานค่ะ ประมาณว่า

218
00:12:41,260 --> 00:12:43,260
ใจเย็น นั่นน่ะ ไม่ใช่พระอินทร์

219
00:12:43,340 --> 00:12:46,300
อันนั้นน่ะอินทรชิตแปลงร่างมาแน่นอนเลย

220
00:12:46,340 --> 00:12:50,400
เพราะว่านางมีพลังอะไรที่เป็นแบบ
ด้านการแปลงร่างเป็นพระอินทร์ไง

221
00:12:50,440 --> 00:12:52,440
ดังนั้นเราไปหาพระรามกับพระลักษมณ์กันเถอะ

222
00:12:52,480 --> 00:12:56,400
ว่าแล้วพิเภกกับหนุมานนะคะ ก็รีบไปตามหา
พระรามกับพระลักษมณ์กันค่ะ

223
00:12:56,440 --> 00:12:59,980
ตามไปตามมาก็เจอ 
เจอพระรามนอนสลบกอดพระลักษมณ์อยู่นะคะ

224
00:13:00,040 --> 00:13:07,520
ดังนั้นทั้งสองคนก็เข้าไปร้องไห้ฟูมฟายก่อน ร้องไห้ฟูมฟายเสร็จก็จัดการช่วยกันนวดๆๆ จนพระรามฟื้นขึ้นมาจากการสลบค่ะ

225
00:13:07,520 --> 00:13:09,040
เรียกได้ว่าสลบนานมากนะจ๊ะ

226
00:13:09,140 --> 00:13:13,180
ฟื้นขึ้นมาเสร็จนะคะ พิเภกก็เล่าเรื่องราวทั้งหมด
ให้พระรามฟังค่ะ ประมาณว่า

227
00:13:13,240 --> 00:13:15,380
ใจเย็นนะท่าน ตอนนี้พระลักษมณ์ยังไม่ตาย

228
00:13:15,380 --> 00:13:16,440
พระลักษมณ์ยังไม่ตายนะ

229
00:13:16,500 --> 00:13:21,360
ยังมีวิธีแก้อยู่คือศรพรหมมาสตร์ของอินทรชิตเนี่ย 
เป็นอาวุธที่ได้จากพระอิศวร

230
00:13:21,460 --> 00:13:24,600
ซึ่งตอนที่พระอิศวรให้มาเนี่ยก็ให้ของแก้กันเอาไว้

231
00:13:24,660 --> 00:13:28,100
แต่ข้าก็ไม่ค่อยชัวร์เท่าไหร่นะ จริงๆ ถามอีกคนหนึ่งน่าจะรู้ดีกว่า

232
00:13:28,220 --> 00:13:30,220
คนๆ นั้นก็คือชมพูพานนั่นเอง

233
00:13:30,320 --> 00:13:32,540
ชมพูพานที่เดินตามท่านมาตั้งแต่แรกนี่แหละ

234
00:13:32,620 --> 00:13:35,400
ที่เมื่อกี้ก็ตกใจสลบไป เหมือนกันนั่นแหละ

235
00:13:35,460 --> 00:13:37,740
ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไม ไม่ถามชมพูพานตั้งแต่แรก

236
00:13:37,860 --> 00:13:43,620
เพราะว่าชมพูพานเนี่ยเป็นลิงที่พระอิศวรเลี้ยงขึ้นมาตั้งแต่เด็ก แล้วก็ให้เรียนรู้วพกว่านยาสรรพยาอะไรต่างๆ

237
00:13:43,620 --> 00:13:45,600
เรียนรู้เรื่องยามาตลอด

238
00:13:45,640 --> 00:13:48,600
ให้ถามชมพูพานว่าวิธีแก้ศรพรหมมาสตร์ทำยังไงนะคะ

239
00:13:48,660 --> 00:13:55,280
ซึ่งชมพูพานก็บอกว่า อ๋อ จริงๆ แล้วเนี่ย ข้าเพิ่งนึกได้ว่า
พระอิศวรสั่งไว้ว่าเมื่อไหร่ก็ตามพระนารายณ์อวตาร

240
00:13:55,360 --> 00:13:59,600
แล้วโดนลูกศรของอินทรชิตยิงเข้าไปที่น้องสลบเมื่อไหร่นั้น

241
00:13:59,640 --> 00:14:02,420
ให้ทหารเอกของพระรามที่ชื่อว่าหนุมานเท่านั้น

242
00:14:02,420 --> 00:14:04,080
ก็สั่งไว้ล่วงหน้าถึงขนาดนี้เลย

243
00:14:04,160 --> 00:14:06,160
ก็ไม่รู้ว่าชมพูพานคิดไม่ได้ได้ยังไงนะ

244
00:14:06,200 --> 00:14:14,520
ให้ทหารเอกของพระรามที่ชื่อว่าหนุมานเท่านั้น เหาะไปที่ที่ทวีปที่ไกลมาก ไปที่ภูเขาที่นั้นเนี่ยนะ จะมีจักรขนาดใหญ่อยู่ หมุนๆๆ

245
00:14:14,520 --> 00:14:17,920
ใครเข้าใกล้ตัดตัวขาดหมด ยกเว้นหนุมานตนเดียวเท่านั้น

246
00:14:18,040 --> 00:14:23,340
พอเข้าไปถึงเนี่ยให้ไปเก็บยามาแล้วก็เก็บยามาใส่ 
รับรองว่าพระลักษมณ์จะฟื้นแน่นอนนะคะ

247
00:14:23,340 --> 00:14:24,880
ดังนั้นแน่นอนค่ะ ว่า

248
00:14:24,880 --> 00:14:29,380
หนุมานซึ่งเพิ่งฟื้นจากความตายก็จะต้อง
รีบเหาะไปที่ทวีปไกลมากนั้นนะคะ

249
00:14:29,560 --> 00:14:31,680
ไปถึงก็เห็นจักรหยุดอยู่จริงๆ

250
00:14:31,700 --> 00:14:35,320
เห็นจักรที่แบบใหญ่มากพร้อมจะตัดตัวทุกคนหยุดอยู่จริงๆ ค่ะ

251
00:14:35,320 --> 00:14:36,820
หนุมานก็เลยเหาะเข้าไปต่อ

252
00:14:36,820 --> 00:14:42,740
ไปถึงก็ไปเจอกับเหล่าเทวดาที่คอยเฝ้ายามไว้นะคะ 
เทวดาก็เล็งเห็นแล้วล่ะ นี่หนุมานแน่ๆ

253
00:14:42,740 --> 00:14:43,900
ก็แอบถามก่อนประมาณว่า

254
00:14:44,000 --> 00:14:47,460
เจ้า เจ้าเป็นใครน่ะ เข้ามาตรงนี้ได้ยังไง 
ไม่รู้หรือว่ามันเป็นเขตหวงห้าม

255
00:14:47,480 --> 00:14:52,780
ซึ่งหนุมานก็บอกไปว่า อ๋อ ข้าเป็นทหารพระนารายณ์
น้องพระนารายณ์โดนศรก็เลยมาเอายา

256
00:14:52,880 --> 00:14:56,340
ทำให้เหล่าเทวดานะคะ เชื่อค่ะ แล้วเหล่าเทวดาก็บอกว่า

257
00:14:56,400 --> 00:15:01,040
โอเค หนุมานแต่ว่ามีอะไรนิดนึงที่ข้าจะต้องบอกเจ้า 
ก็คือ พระอิศวรกำหนดไว้ว่า

258
00:15:01,120 --> 00:15:03,860
ยานี้ห้ามเก็บ คือถ้าจะเอาไป ต้องเอาไปทั้งลูก

259
00:15:03,860 --> 00:15:05,280
เอาไปทั้งภูเขาเลยนะจ๊ะ

260
00:15:05,380 --> 00:15:08,460
ดังนั้นค่ะ หนุมานก็เลยต้องช้อนภูเขาทั้งลูกเนี่ยนะคะ

261
00:15:08,500 --> 00:15:10,500
เหาะกลับไปที่ทวีปลงกา

262
00:15:10,560 --> 00:15:14,020
มาถึงก็พยายามจะเอาภูเขาลงก็เอาลงไม่ได้นะคะ

263
00:15:14,060 --> 00:15:17,260
เหล่าเทวดาก้บอกว่า อ๋อ คือภูเขาเนี่ยเป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์

264
00:15:17,320 --> 00:15:19,560
ดินแดนลงกามันต่ำเตี้ยเรี่ยดินเกินไป

265
00:15:19,620 --> 00:15:27,200
ดังนั้นสิ่งที่ท่านต้องทำเนี่ยนะ ก็คือเอาภูเขาเนี่ยไปอยู่ที่ประมาณทิศเหนือ แล้วก็ปล่อยให้ลมพัดกลิ่นยาของภูเขานี้ พัดๆๆๆ

266
00:15:27,240 --> 00:15:31,240
เอาให้ไปโดนพวกพระลักษมณ์แล้วก็เหล่าลิงทั้งหลาย 
แล้วเดี๋ยวทุกก็คนก็จะฟื้นขึ้นมาเองค่ะ

267
00:15:31,300 --> 00:15:35,540
ดังนั้นหนุมานก็เลยทำตามนั้นนะคะ 
และทุกคนก็เลยฟื้นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งค่ะ

268
00:15:35,620 --> 00:15:37,920
เป็นอันจบศึกพรหมาสตร์ของอินทรชิตนะคะ

269
00:15:37,960 --> 00:15:44,100
ก็เดี๋ยวมาดูกันต่อไปว่าหลังจากที่สามารถแก้ศรพรหมมาสตร์ของอินทรชิตได้แล้ว ครั้งหน้าอินทรชิตจะมาไม้ไหนอีก

270
00:15:44,100 --> 00:15:47,140
จะมีอาวุธเทพอะไรมาจัดการพระรามกับพระลักษมณ์อีกนะคะ

271
00:15:47,220 --> 00:15:49,380
สำหรับวันนี้ค่อนข้างยาวพอสมควรแล้วค่ะ

272
00:15:49,380 --> 00:15:50,840
ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

273
00:15:50,900 --> 00:15:53,680
กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันนะคะ

274
00:15:53,680 --> 00:15:55,060
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ

275
00:15:55,060 --> 00:15:55,700
บ๊าย บาย

276
00:15:55,700 --> 00:15:56,620
สวัสดีค่ะ

277
00:15:56,740 --> 00:15:58,900
เอาจริงๆ พระรามนี่สลบโหดมากเลยนะ

278
00:15:58,920 --> 00:16:01,620
คือพระลักษมณ์สลบยาวนี่ไม่แปลก เพราะว่าบาดเจ็บใช่ปะ

279
00:16:01,660 --> 00:16:06,840
แต่พระรามเนี่ย แค่ร้องไห้แล้วสลบ แล้วก็แบบรอจนนางสีดาร้องไห้ออกมากอดตัวเองร้องไห้สลบอีกที

280
00:16:06,920 --> 00:16:11,700
นางสีดาฟื้นนางสีดากลับไป พิเภกมาปลุกหนุมาน
พิเภกมาปลุกอีกรอบหนึ่งพระรามถึงฟื้น

281
00:16:11,780 --> 00:16:18,320
จริงๆ สมมติถ้าเกิดว่าตอนนั้นนางตรีชฎาปลุกนางสีดา 
นางตรีชฎาเกิดแบบว่าขยันอีกนิดนึง ปลุกไปถึงพระรามนี่

282
00:16:18,340 --> 00:16:21,140
เรื่องราวรามเกียรติ์อาจจะเปลี่ยนเป็นอีกแบบก็ได้นะคะ

283
00:16:21,140 --> 00:16:24,920
ยังไงก็ เออ เอาเป็นว่าถ้ามันไม่เป็นแบบนี้
เรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้แล้วกันค่ะ

284
00:16:24,960 --> 00:16:26,960
วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันนะคะ บ๊าย บาย

285
00:16:26,960 --> 00:16:28,100
สวัสดีค่ะ