-
Merhabalar ben Tony
-
ve "Every Frame a Painting"desiniz.
-
Garip bir soru sorayım:.
-
Hiç, bir sahneyi izleyip de şöyle düşündünüz mü...
-
bu muhteşem bir koltuk.
-
Koltuğun benim olmasının muhteşem olacağını kastetmiyorum,
-
gerçi olsaydı çok iyi olurdu.
-
Şöyle ki biri zamanını ayırmış ve hikaye için doğru koltuğu bulmuş
-
ve bir şekilde, böylesi bir ayrıntı özeni sunulmuş.
-
-"Bu odada beş farklı çeşit koltuk var."
-
-"Siktir! Bu kadarı ne arıyor burada?
-
-"Beş farklı çeşit koltuk."
-
-"Çıkar şunları dostum."
-
Çünkü bir filmde, koltuk sadece bir koltuk değildir.
-
yapım tasarımının bir parçasıdır.
-
Ve seçilen koltuğun şekli
-
karakterlerle ya da var oldukları çevreyle ilgili
-
her şeyi söyleyebilir.
-
-"Yani, bilirsiniz kağıtlarım...
-
İş belgelerim..."
-
Hadi gelin bir etrafta gezinelim
-
Filmlerin isimlerini görmek istiyorsanız CC tuşuna basın.
-
(Ayrı bir alt yazı mevcut)
-
Bir hikaye yazdığınızı varsayalım.
-
Size göre, böyle bir şey ne için kullanılır?
-
Peki, bir koltuğun ilk ve aynı zamanda en çok kullanılma sebebi,
-
o dünyanın bir uzantısı olmasıdır.
-
Bu sizin ve benim,
-
koltukları, ortamlarının birer parçası olarak
-
her gün nasıl gördüğümüzdür.
-
Ama seyirci onlara bir kez bakıp da
-
anlatılan dünyanın
-
parlak ve temiz
-
ya da biraz düşkün olup olmadığını kavrayabilir.
-
Yahut kahramalarımız az paraya mı sahip
-
ya da bol paraları mı var
-
-"Yaprak masaları sandalyesiz satamazsın."
-
-"Sandalyelerle bir takım alırsın
-
sandalyesiz kazık yersin!"
-
Tıpkı tüm yapım tasarımları gibi,
-
doğru sandalye de
-
karelerin ötesinde var olan dünyanın
-
tamamını hayal etmemizi sağlar.
-
-"Çirkin şey."
-
-"Şüphesiz bir
çekiciliği de yok değil."
-
-"Tahtların Lysa Arryn'i."
-
Ve tabii, koltuklar ayrıca
-
gücü ve iktidar ilişkisini göstermek için basit bir yoldur.
-
Bir monarşinin başını,
-
bir geminin kaptanını
-
ya da tüm imparatorluğun hakimini.
-
-"Hoş geldin, genç Skywalker."
-
İkinci ve daha az kullanılan koltuk kullanımı ise
-
özellikle bir karakterin konumu için kullanılmasıdır.
-
Misal bu zayıf ve emniyetsiz biri olabilir,
-
-"Yaptığım ayarlamalar sayesinde
bu görüşme sırasında, otururken...
-
...ona hep yukardan bakacaksınız."
-
-"Mm hmm. Çok iyi."
-
bir başka insanı aşağıda tutmaya çalışan
-
ama yine de planlarına her zaman kafa tutulup
-
hiçbir zaman yüksekte olamayan.
-
-"Çok ilginç."
-
-"Evet, beğendin mi?"
-
Diğer bir şekilde, bir koltuk bir insanın psikolojini bize temsil edebilir.
-
Kibirliler mi...
-
çılgınlar mı...
-
ya da joystickleri gerçekten çok mu seviyorlar.
-
Hele animasyonları dikkate alırsanız,
-
bunu çok daha ileriye götürebilirsiniz
-
karakterlerin betimi olan koltuklar çizerek.
-
Buraya dikkat edin,
-
Carl'ın köşeli kafasının nasıl koltuğuna benzediğine
-
Ellie'ninki yuvarlak kafasına ve kulaklarına uyarken.
-
Ellie öldüğünde Carl onun koltuğunu yanında tutuyor
-
böylece biz ne zaman bunu görsek
-
onu ne kadar sevdiğini hatırlıyoruz.
-
Lakin üçüncü kullanım galiba en kapsamlı kullanılışa sahip:
-
bir koltuk, bir durumun uzantısı olabilir.
-
"-Ve sen de bu hikayeye inandın?
-
Buna inandın mı?"
-
The Godfather Part II'deki bu sahnede
-
Fredo'nun kalmak için ne kadar uğraştığına dikkat edin.
-
-"Seni her zaman kolladım, Fredo."
-
-"Beni kolladın mı?!"
-
ama koltuğu ona izin vermiyor
-
-"Sen benim kardeşimsin!
-
Sen mi beni kolladın?"
-
ve ne kadar uğraşırsa
-
o kadar güçsüz gözüküyor.
-
Francis Ford Coppola: "O koltuğa dair bir şey vardı,
-
sahne için inanılmaz işe yaradı.
-
Fredo 'Ben senin abinim!'
-
ve buna benzer şeyler söyledikçe
-
koltuğun onu
-
aksak ve sallantılı göstermesi...
-
Harika oldu."
-
Koltuklarla ilgili harika şey işte bu
-
oyuncuların vaziyetini değiştiriyorlar.
-
Bazı koltuklar oyuncuları rahat bırakmıyor,
-
bazıları ise çok rahat bırakıyor.
-
-"Selam, Bernie.
-
-"Selam, Tom
-
patırtı da neyin nesiydi?"
-
Ve bazıları, oyuncuları biraz teşvik ediyor...
-
-"Blofeld"
-
...tiyatral olmaları için.
-
Bu anlamların hiçbiri birbirlerini dışlamazlar.
-
Aslında çoğu alay,
-
bir şeyle başlayıp başka bir şeyle bitirildiğinde olur.
-
"Oyun Vakti"nden bu sahnede koltukların yaptığı sesleri dinleyin.
-
Bu basit bir şaka.
-
Ama birkaç dakika sonra
-
bu şaka, iki kişi ve iki koltukla büyüyor.
-
Ve bu ardı ardına sahnelerde sürüp gitmeye devam ettikçe
-
bu insanların nasıl hep aynı lanet koltuğu aldıklarına dair
-
çok daha büyük bir şakaya dönüşüyor.
-
İşte bu harika bir tasarımın sizi getireceği şeydir
-
beklemediğimiz yollarla sunulmuş bir ayrıntı.
-
Ve bu yalnızca koltuklarla olmak zorunda değil.
-
Koltuklar sadece bayağı yaygın ve oldukça ucuz.
-
Ama karşınızdaki bir sonraki sahnede aktöre oturulması sorulduğunda
-
Şunu da hesaba katın:
-
Neyin üstüne oturuyorlar?
-
-"Bu gerçek değil mi?"
-
Ve acaba o nesnenin
-
olduğundan daha fazlası olması ihtimali var mı?
