Merhabalar ben Tony ve "Every Frame a Painting"desiniz. Garip bir soru sorayım:. Hiç, bir sahneyi izleyip de şöyle düşündünüz mü... bu muhteşem bir koltuk. Koltuğun benim olmasının muhteşem olacağını kastetmiyorum, gerçi olsaydı çok iyi olurdu. Şöyle ki biri zamanını ayırmış ve hikaye için doğru koltuğu bulmuş ve bir şekilde, böylesi bir ayrıntı özeni sunulmuş. -"Bu odada beş farklı çeşit koltuk var." -"Siktir! Bu kadarı ne arıyor burada? -"Beş farklı çeşit koltuk." -"Çıkar şunları dostum." Çünkü bir filmde, koltuk sadece bir koltuk değildir. yapım tasarımının bir parçasıdır. Ve seçilen koltuğun şekli karakterlerle ya da var oldukları çevreyle ilgili her şeyi söyleyebilir. -"Yani, bilirsiniz kağıtlarım... İş belgelerim..." Hadi gelin bir etrafta gezinelim Filmlerin isimlerini görmek istiyorsanız CC tuşuna basın. (Ayrı bir alt yazı mevcut) Bir hikaye yazdığınızı varsayalım. Size göre, böyle bir şey ne için kullanılır? Peki, bir koltuğun ilk ve aynı zamanda en çok kullanılma sebebi, o dünyanın bir uzantısı olmasıdır. Bu sizin ve benim, koltukları, ortamlarının birer parçası olarak her gün nasıl gördüğümüzdür. Ama seyirci onlara bir kez bakıp da anlatılan dünyanın parlak ve temiz ya da biraz düşkün olup olmadığını kavrayabilir. Yahut kahramalarımız az paraya mı sahip ya da bol paraları mı var -"Yaprak masaları sandalyesiz satamazsın." -"Sandalyelerle bir takım alırsın sandalyesiz kazık yersin!" Tıpkı tüm yapım tasarımları gibi, doğru sandalye de karelerin ötesinde var olan dünyanın tamamını hayal etmemizi sağlar. -"Çirkin şey." -"Şüphesiz bir çekiciliği de yok değil." -"Tahtların Lysa Arryn'i." Ve tabii, koltuklar ayrıca gücü ve iktidar ilişkisini göstermek için basit bir yoldur. Bir monarşinin başını, bir geminin kaptanını ya da tüm imparatorluğun hakimini. -"Hoş geldin, genç Skywalker." İkinci ve daha az kullanılan koltuk kullanımı ise özellikle bir karakterin konumu için kullanılmasıdır. Misal bu zayıf ve emniyetsiz biri olabilir, -"Yaptığım ayarlamalar sayesinde bu görüşme sırasında, otururken... ...ona hep yukardan bakacaksınız." -"Mm hmm. Çok iyi." bir başka insanı aşağıda tutmaya çalışan ama yine de planlarına her zaman kafa tutulup hiçbir zaman yüksekte olamayan. -"Çok ilginç." -"Evet, beğendin mi?" Diğer bir şekilde, bir koltuk bir insanın psikolojini bize temsil edebilir. Kibirliler mi... çılgınlar mı... ya da joystickleri gerçekten çok mu seviyorlar. Hele animasyonları dikkate alırsanız, bunu çok daha ileriye götürebilirsiniz karakterlerin betimi olan koltuklar çizerek. Buraya dikkat edin, Carl'ın köşeli kafasının nasıl koltuğuna benzediğine Ellie'ninki yuvarlak kafasına ve kulaklarına uyarken. Ellie öldüğünde Carl onun koltuğunu yanında tutuyor böylece biz ne zaman bunu görsek onu ne kadar sevdiğini hatırlıyoruz. Lakin üçüncü kullanım galiba en kapsamlı kullanılışa sahip: bir koltuk, bir durumun uzantısı olabilir. "-Ve sen de bu hikayeye inandın? Buna inandın mı?" The Godfather Part II'deki bu sahnede Fredo'nun kalmak için ne kadar uğraştığına dikkat edin. -"Seni her zaman kolladım, Fredo." -"Beni kolladın mı?!" ama koltuğu ona izin vermiyor -"Sen benim kardeşimsin! Sen mi beni kolladın?" ve ne kadar uğraşırsa o kadar güçsüz gözüküyor. Francis Ford Coppola: "O koltuğa dair bir şey vardı, sahne için inanılmaz işe yaradı. Fredo 'Ben senin abinim!' ve buna benzer şeyler söyledikçe koltuğun onu aksak ve sallantılı göstermesi... Harika oldu." Koltuklarla ilgili harika şey işte bu oyuncuların vaziyetini değiştiriyorlar. Bazı koltuklar oyuncuları rahat bırakmıyor, bazıları ise çok rahat bırakıyor. -"Selam, Bernie. -"Selam, Tom patırtı da neyin nesiydi?" Ve bazıları, oyuncuları biraz teşvik ediyor... -"Blofeld" ...tiyatral olmaları için. Bu anlamların hiçbiri birbirlerini dışlamazlar. Aslında çoğu alay, bir şeyle başlayıp başka bir şeyle bitirildiğinde olur. "Oyun Vakti"nden bu sahnede koltukların yaptığı sesleri dinleyin. Bu basit bir şaka. Ama birkaç dakika sonra bu şaka, iki kişi ve iki koltukla büyüyor. Ve bu ardı ardına sahnelerde sürüp gitmeye devam ettikçe bu insanların nasıl hep aynı lanet koltuğu aldıklarına dair çok daha büyük bir şakaya dönüşüyor. İşte bu harika bir tasarımın sizi getireceği şeydir beklemediğimiz yollarla sunulmuş bir ayrıntı. Ve bu yalnızca koltuklarla olmak zorunda değil. Koltuklar sadece bayağı yaygın ve oldukça ucuz. Ama karşınızdaki bir sonraki sahnede aktöre oturulması sorulduğunda Şunu da hesaba katın: Neyin üstüne oturuyorlar? -"Bu gerçek değil mi?" Ve acaba o nesnenin olduğundan daha fazlası olması ihtimali var mı?