Doing the Impossible, swallowing the sword, cutting through fear | Dan Meyer | TEDxMaastricht

Did you ever want to become a superhero, do the impossible and change the world?

As humans, we’re hard-wired for fear – to flee, fight or freeze in the face of danger. But can we learn to face our fears and overcome failure to do the impossible? Dan Meyer believes no matter how extreme our fears or how wild our dreams, we each have the potential to overcome our fears to become superheroes, do the impossible and change the world.

Director of a humanitarian aid agency in Kazakhstan, Meyer shares how he overcame a childhood of extreme fears, social anxiety disorder and bullying to do superhuman feats, become a finalist on America's Got Talent, win the 2007 Ig Nobel Prize in Medicine at Harvard, and become a 40x world record holder and world’s leading expert in one of the world's oldest and most dangerous arts - sword swallowing - and passionate about inspiring people to do the impossible in THEIR lives.

In this surprising and revealing TED talk, Meyer takes the audience on his journey from extreme fears to feats, wimp to world record holder, loser to Ig Nobel Prize winner and quitter to finalist on America's Got Talent. He reveals secrets behind the ancient art and science of sword swallowing, and describes his quest to cut through fear to overcome failure and the limitations of the human body to perform superhuman feats, do the impossible and change the world. He reveals tips on how YOU can do the impossible in YOUR life, and in a surprising ending, he attempts to do the impossible right before your eyes.

Dan Meyer @Halfdan
http://cuttingedgeinnertainment.com

TEDxMaastricht:
http://tedxmaastricht.nl

This talk was given at a TEDx event using the TED conference format but independently organized by a local community. Learn more at http://ted.com/tedx

Баярлалаа.

Энэтхэгийн Махаража хэмээх хаан байжээ. Түүний төрсөн өдрөөр бүх толгойлогчид

хаанд тохирсон бэлэг авчрах ёстой хэмээх зарлигтай байсан аж.

Зарим нь гоёмсог торго, зарим нь чамин сэлэм,

зарим нь алт авчирчээ.

Цувааны төгсгөлд байх нэгэн үрчгэр нүүрт хөгшин эр

холын тосгоноос далай тэнгисийг хэдэн өдрөөр туулан байж ирсэн байв.

Түүнийг дөхөн ирэхэд хааны хүү "Хаантанд ямар бэлэгтэй ирэв?" гэж асуув.

Хөгшин эр алгуурхан гараа дэлгэж

маш үзэсгэлэнтэй ягаан, шар, улаан, цэнхэрээр долгиотсон дунг харуулав.

Хааны хүү хэлэв:

"Наадах чинь хаанд таарсан бэлэг биш байна! Ямар бэлэг гэх юм наадахыг чинь!".

Хөгшин эр түүн рүү алгуурхан харж хэлэв.

"Урт аялал... бэлэгний нэг хэсэг"

(Инээлдэв)

Одоо би та бүхэнд цааш түгээх хэрэгтэй гэж итгэж явдаг

тийм нэг бэлгийг өгөх болно.

Гэхдээ эхлээд би та бүхэнд

өөрийнхөө урт аяллыг толилуулъя.

Та бүхний ихэнхийн адил миний амьдрал

хүүхэд ахуйгаас эхэлсэн.

Та нарын хэд нь амьдралаа хүүхэд ахуйгаасаа эхэлсэн бэ?

Залуухан төрсөн үү?

За хагас нь юм байна... ойлголоо...

(Инээлдэв)

Бусад нь яасан билээ? Том хүн шиг төрсөн үү?

Ээжтэй чинь уулзах юмсан!

Биелэшгүй зүйлс!

Би хүүхэд байхаасаа л биелэшгүй зүйлсэд дурласаар ирсэн.

Өнөөдөр бол олон жилийн турш хүсэн хүлээсээр ирсэн өдөр маань,

учир нь өнөөдөр би та бүхний өмнө биелэшгүй зүйлийг

хийхээр оролдох болно.

Яг энэхүү TEDxMaastricht тайзан дээр.

Та бүхэнд төгсгөлийг нь хэлж эхлүүлье:

Өнөөдөр би та бүхэнд

биелэшгүй бол биелэшгүй биш

гэдгийг нотлох болно.

Улмаар та бүхэнд цааш түгээхүйц дараах бэлгийг өгснөөр өндөрлөх болно:

Би та нар ч мөн биелэшгүйг хийж чадна гэдгийг харуулах болно.

Биелэшгүйг хийх эрлийнхээ явцад би дэлхий дээрх

хүн бүхэнд байдаг хоёр зүйлсийг олж мэдсэн юм.

Хүн бүрт айдас байдаг, бас

хүн бүрт мөрөөдөл байдаг.

Биелэшгүйг хийх эрлийнхээ явцдаа би мөн намайг биелэшгүйг хийхэд хүргэсэн

миний хэдэн жилийн туршид хийж ирсэн

гурван зүйлсийг олж мэдсэн:

Доджболл буюу та бүхнийхээр "Трефболл",

Супермен,

болон Шумуул.

Эдгээр бол миний түлхүүр үгс.

Одоо ингээд та бүхэн яагаад намайг биелэшгүйг хийдгийг ойлголоо.

Ингээд та бүхнийг өөрийнхөө айдсаас мөрөөдөл рүү,

үгсээс сэлэм рүү,

Дожбоуллоос Супермен болон Шумуул руу

хийсэн аялал,

урт алхалтаа

толилуулъя.

Ингэснээр та бүхэнд би

хэрхэн биелэшгүйг хийж болохыг үзүүлэх гэсэн юм.

2007 оны 10 сарын 4.

Миний хамтран бичсэн эрдэм шинжилгээний өгүүлэл маань

2007 оны эрүүл мэндийн салбар дахь

"Иг Нобелын шагнал" авахаар

Харвардын Их Сургуулийн

Сандерс Театрын тайзан дээр гарах үед

зүрх түгшиж, өвдөг чичирч байлаа.

"Сэлэм залгилт ба түүний нөлөө"

гэсэн өгүүлэл байсан юм.

(Инээлдэв)

Өгүүлэл маань өмнө нь миний огт уншиж байгаагүй Британий Эрүүл Мэндийн Сэтгүүл

хэмээх бяцхан сэтгүүлд хэвлэгдсэн юм.

Энэ бол миний хувьд биелэшгүй мөрөөдөл маань биелсэн,

санаанд ч оромгүй таатай мэдээ байсан ба

энэхүү нэр төрийн хэргийг би хэзээ ч мартахгүй.

Гэхдээ энэ бол миний амьдралын хамгийн дурсамжтай хэсэг биш л дээ.

1967 оны 10 сарын 4.

Хэт айдсаас болж шаналсан аймхай, бүрэг,

туранхай, хулчгар хүү.

Тайзан дээр гарахаар зэхэх үед

түүний зүрх нь түгшиж,

өвдөг нь чичирч байлаа.

Ярих гээд амаа нээсэн ч

нэг ч үг гарсангүй.

Айсандаа чичирч байв.

Айдсаасаа, мөн сандарснаасаа болж

хөдөлж ч чадахгүй болжээ.

Энэхүү аймхай, бүрэг, туранхай,

хулчгар хүү хэт айдсаас шаналж байв.

Тэрээр харанхуйгаас,

өндрөөс,

мөн аалз, могойноос айдаг.

Та нарын дунд аалз, могойноос айдаг хүн байна уу?

Аахан, зарим нь л юм байна...

Мөн тэрээр уснаас бас халимнаас айдаг.

Эмч, сувилагч, шүдний эмч, зүү,

өрөмдлөг, хурц зүйлс гээд олон юмнаас айдаг.

Гэхдээ энэ бүхнээс илүү тэрээр хүмүүсээс

айдаг байсан.

Тэрхүү аймхай, ичимхий, туранхай, хулчгар

хүү бол би л дээ.

Гологдол, өөртөө үл итгэлтэй байдал,

дорд үзэгдэлт, тэр ч бүү хэл

тэр үед бараг мэддэггүй байсан social anxiety disorder-с хүртэл

би айдаг байлаа.

Энэ айдсуудаас болж дээрэнгүй хүүхдүүд намайг шоглодог байсан.

Тэд инээлдэж, намайг янз бүрээр дуудна, бас цаа бугынхаа тоглоомонд хүртэл

оруулдаггүй байсан (Орч: "Рудольф цаа буга" дуунаас)

Гэхдээ тэ нар намайг Доджболл

тоглоомонд оруулдаг байсан.

Би Доджболл-д сайн байсан л даа.

Дээрэлхүү хүүхдүүд намайг дуудахад эргэж хармагц

улаан додж бөмбөгнүүд нүүр лүү

хар хурдаараа ирээд л

пан, пан, пан!

Одоо санахад улайж хавдсан нүүртэй, улайж дүнгэнэсэн чихтэй

амьтан л сургуулиас гэр лүүгээ алхдаг байж билээ.

Нүд маань нулимсандаа хорсож,

чих маань тэдний үгэнд хорсож байсан.

Зарим хүмүүс хэлэхдээ

"Хатгуур, чулуугаар ясыг минь хугалж болох ч, үгээр намайг хэзээ ч өвтгөж чадахгүй"

гэдэг. Гэвч энэ шал худлаа.

Үг хутга шиг зүсэж,

илд шиг хатгадаг.

Үг харж ч болохооргүй гүн сорви

үлдээдэг юм.

Тийм ээ, би айдаг байсан. Үг миний хамгийн том дайсан байсан.

Одоо ч гэсэн хэвээр.

Гэхдээ надад мөрөөдөл ч бас байсан.

Гэртээ хариад Супермен зурагт номуудаа

амтархан уншиж, түүндээ уусч,

Супермен шиг супер баатар болохыг мөрөөддөг байлаа.

Би шударга үнэний төлөө тэмцэхийг,

муу талынхан ба криптонайтын эсрэг тулалдахыг,

Супермен шиг дэлхий тойрон нисч хүмүүсийг аврахыг хүсдэг байсан.

Би бодит зүйлсэд ч мөн дуртай байсан.

Гиннесийн ном, Риплигийн Итгэх үү Байх уу зэрэг номыг уншдаг байв.

Эдгээрийн аль нэгийг уншсан хүн байна уу?

Миний хайртай номнууд!

Бодит хүмүүс бодит баатарлаг үйлс хийж байхыг хараад

би ч гэсэн хийнэ ээ гэж хэлж билээ.

Хэрвээ дээрэлхүүнүүд намайг

тоглоомондоо оруулахгүй бол

би жинхэнэ ид шид, баатарлаг үйлсийг хиймээр байна.

Нөгөө дээрэлхүүнүүд хийж чадахгүй тийм онцгой зүйлийг хиймээр байна.

Зорилго тэмүүллээ олохыг,

амьдралынхаа утга учрыг мэдэхийг,

энэ дэлхийг өөрчлөх гайхамшигтай зүйл хийхийг,

биелэшгүй бол биелэшгүй биш гэдгийг батлахыг хүсч байлаа.

Ингээд 10 жил өнгөрлөө.

21 нас хүрэхээс долоо хоногийн өмнө юм.

Амьдралыг минь орвонгоор нь өөрчлөх 2 зүйл тохиолдсон юм.

Өмнөд Энэтхэгийн Тамил Наду гэх газар

шашны номлогч хийж байсан үе.

Миний ментор найз маань асуулаа:

"Чамд Трөүм бий юу?"

"Трөүм? Трөүм гэж юу юм?" гэхэд

"Трөүм гэж амьдралын гол зорилгыг хэлж байгаа юм.

Мөрөөдөл болон зорилгын нэгдэл гэх юм уу даа. Хэрвээ юу хүссэнээ

хийж чаддаг, хүссэн газартаа хүрч чаддаг, хэн ч болж чаддаг

байсан бол

хаашаа явах вэ? Юу хийх вэ?

Хэн болох вэ?" гэв.

Би "Би чадахгүй байх. Би их олон зүйлсээс айдаг" гэлээ.

Тэр шөнө би гудсаа байшингийнхаа дээвэр дээр

оддын доор дэвсээд

сарьсан багваахайнууд шумуул барихыг харж байлаа.

Толгойд дотор трөүм, мөрөөдлүүд, зорилгууд, болон өнөөх дээрэлхүүнүүд л

эргэлдэж байлаа.

Хэдэн цагийн дараа сэрлээ.

Зүрх түгшиж, өвдөг чичирч байв.

Гэхдээ айснаас биш байлаа.

Бүх л бие маань татаж байв.

Дараагийн 5 өдрийн турш

ухаан балартаж, үхэл амьдралын зааг дээр байсан юм.

Хумхаагийн халуунаас болж 40 хэм хүртэл халуурч, толгой минь хагарах гэж байлаа.

Ухаан орох бүрт ердөө л трөүм-ийн тухай бодож байв.

"Энэ амьдралдаа юу хийх вэ?" гэж бодож байв.

Ингээд 21 хүрэхийн өмнөх орой

тэрхэн зуур би нэгэн зүйлийг

ойлгосон юм:

Хэрвэээ Анофелис Стефенси гэгдэх

давсны ширхэгээс ч хөнгөхөн

5 мкг ч хүрэхгүй

энэ жижигхэн шумуул

80 кг жинтэй хүний

амийг авч чадах юм бол энэ л миний

криптонайт (kryptonite) юм байна гэдгийг ойлгосон юм.

Тэгэнгүүтээ би, үгүй ээ, шумуул биш, түүний дотор байгаа

Пласмодиум Фалсипарум гэгдэх

жил бүр олон сая хүнийг авч одох бичил шимэгч юм байна гэдгийг ойлгосон.

Тэгснээ дахиад, үгүй ээ, тэрнээс ч жижигхэн,

гэхдээ миний хувьд маш том санагдсан.

Амьдралыг минь

хөшөөж орхисон криптонайт,

шимэгч бол

миний айдас байж гэдгийг би ойлгосон юм.

Аюул ба айдас хоёр ялгаатай.

Аюул бол бодит.

Айдас бол сонголт.

Надад сонголт байгааг би ойлгосон.

Юу гэхээр, айдастай амьдрах, тэгээд тэр шөнөдөө бүтэлгүйтлээр нас барах,

эсвэл айдсаа үлдэн хөөж, мөрөөдлүүдээ биелүүлж,

амьдарсан шиг амьдрах сонголт байлаа.

Үхэл амьдралын зааг дээр, үхэлтэй нүүр тулах үед

амьдрах хүсэл буцалдаг юм билээ.

Хүн бүр үхдэг ч хүн болгон амьдарч чаддагүйг ойлгосон.

Үхлээс болж бид амьдардаг.

Үхэхийг сурч байж л

амьдрахыг сурдаг.

Тэгээд тэр шөнө би амьдралынхаа түүхийг

өөрчлөхөөр шийдсэн.

Би үхэхийг хүсээгүй.

Тэгээд бяцхан залбирал хийсэн юм.

"Бурхан минь, хэрвээ 21 хүртлээ амьд явах юм бол

хэзээ ч айдсаар амьдралаа удирдуулахгүй.

Айдсуудаа бүрмөсөн хөөж,

мөрөөдлүүдээ биелүүлж,

хандлагаа өөрчилж,

ямар нэг онцгой зүйл хийхийг,

амьдралынхаа зорилго тэмүүллийг олохыг,

биелэшгүй бол биелэшгүй биш юм гэдгийг мэдэхийг хүсч байна."

Тэр шөнө амьд гарсан эсэхээ хэлэхгүй ээ. Та нар өөрсдөө олж мэдээрэй.

(Инээлдэв)

Тэр шөнө анхны 10 трөүм-ийнхээ жагсаалтыг гаргасан юм.

Том тивүүдэд очиж

дэлхийн 7 гайхамшгийг очиж үзэх,

гадаад хэлүүд сурах,

эзгүй арал дээр амьдрах,

далай дээр завинд амьдрах,

Амазон дахь Индиан омгийнхонтой амьдрах,

Шведийн хамгийн өндөр ууланд авирах,

Эверест уулнаас нар жаргахыг харах,

Нашвилл-д хөгжмийн бизнест ажиллах,

цирктэй хамтарч ажиллах,

онгоцноос үсрэх зэргийг хүсч байлаа.

Ингээд 20 жилийн турш эдгээр трөүм-ийнхээ ихэнхийг биелүүлжээ.

Жагсаалтаасаа нэгийг дарах болгондоо

эргээд 5 юм уу 10-ыг нэмж, жагсаалтаа томруулна.

Дараагийн 7 жилд нь Бахамас-ын нэгэн жижиг арал дээр

урц маягийн юманд амьдарч,

халим болон далайн муур зэргээр хооллож,

тэр арал дээр ганцаараа байсан болохоор

зөвхөн бэлхүүсээ далдалсан хувцас өмсч,

халимнуудтай сэлж сурсан.

Тэндээсээ Мексик рүү явж,

дараа нь Эквадорын Амазон голын сав руу явж

Пүжо Понго Эквадор гэх газар омгийнхонтой амьдарч,

трөүм-үүдийн ачаар бага багаар итгэл маань дээрдэж байлаа.

Нашвиллийн хөгжмийн бизнест хөл тавьж, дараа нь

Шведийн Стокгольм руу нүүж, мөн хөгжмийн бизнес ажиллаж,

Арктикийн тойргийн дээгүүрх Кебнекайсэ ууланд авирсан.

Мөн би алиалах,

жонглёрдох,

тулгууртай явах, нэг дугуйт унах,

гал болон шил идэхийг сурсан.

1997 онд, ердөө хэдэн арван сэлэм залгигчид байдгийг сонсоод

"Үүнийг хийнэ ээ" гэж билээ.

Тэгээд нэг сэлэм залгигчтай уулзаад, зөвлөгөө асуулаа.

Тэрээр "2 зөвөлгөө байна.

Нэгт, энэ бол маш аюултай.

Зарим хүн үхэж ч байсан.

Хоёрт,

Энэ бодлоо орхи." гэсэн.

(Инээлдэв)

Тэгэхээр нь трөүм-ийнхээ жагсаалтанд нэмчихэв.

Ингээд 4 жилийн турш, өдөрт 10-аас 12 удаа

сургуулилт хийв.

Тооцож үзье л дээ...

4 х 365 [х12]

Ойролцоогоор 13000 удаагийн бүтэлгүй

оролдлогын дараа 2001 онд анх удаа сэлэм залгисан.

Тэгэх явцдаа дэлхий дээрх

шилдэг сэлэм залгигч болно гэсэн трөүм-ийг өөртөө тавьсан юм.

Тэгээд би бүх л ном, сэтгүүл, сонин,

эмнэлгийн тайланг хайж, физилоги, анатоми судалж, эмч сувилагчидтай уулзаж,

бүх сэлэм залгигчдыг нэгтгэж

Сэлэм Залгигчдын Олон Улсын Холбоо байгуулж,

сэлэм залгилт ба түүний нөлөө гэсэн сэдвээр

хоёр эрдэм шинжилгээний өгүүлэл хэвлүүлсэн нь

Британий Эрүүл Мэндийн Сэтгүүлд

хэвлэгдсэн билээ.

(Инээлдэв)

Баярлалаа.

(Алга ташив)

Сэлэм залгилтын талаар гайхалтай зүйлсийг олж мэдсэн.

Та бүхний өмнө нь төсөөлж ч байгаагүй зүйлс.

Та нар дараа хутга юм уу сэлэм

эсвэл бестекээр штекээ (steak) зүсэх үедээ энэ талаар бодох байх.

Сэлэм залгилт ойролцоогоор

4000 жилийн тэртээ МЭӨ 2000 хавьцаа

Энэтхэгт үүссэн юм байна.

Сүүлийн 150 жил гаруйн турш сэлэм залгигчдыг ШУ болон

эмнэлгийн салбарт ашигласаар ирсэн нь

1868 онд Герман эмч Адольф Күсмаулд

эндоскопийг нээхэд, мөн

1906 онд залгилтын эмгэг, хоол боловсруулалт, бронхоскопи

зэргийг судлах зорилгоор Уэльсэд электрокардиограмыг

бүтээхэд тус болжээ.

Гэвч үүний хажуугаар сүүлийн 150 гаруй

жилд олон тооны гэмтэл, нас баралт тохиосон.

Нөгөө Адольф Күсмаул эмчийн эндоскопи энд харагдаж байна.

Гэвч сүүлийн 150 гаруй жилд нийт 29 нас баралт тохиосон.

Лондонгийн нэгэн залгигч зүрхээ хатгаж нас барсан.

Мөн жил бүр 3 - 8 хүн сэлэм залгилтаас

болж хүнд бэртэж байна.

Над руу утасддаг болохоор би мэдэж байгаа юм л даа.

Сүүлийн хэдэн 7 хоногт над руу Швед болон

Орландогоос 2 сэлэм залгигчид залгаж

бэртлийн улмаас эмнэлэгт байгаагаа хэлсэн.

Тийм ээ, энэ үнэхээр аюултай.

Өөр нэг зүйл бол ихэнх хүмүүсийн хувьд

сэлэм залгиж сурахад ойроолцоогоор 2 - 10 жил

шаардагддаг.

Гэхдээ миний сурсан хамгийн гайхалтай зүйл бол

сэлэм залгигчид хэрхэн биелэшгүйг хийж сурдаг талаар юм.

Та бүхэнд бяцхан нууц хэлье:

Биелэшгүй 99.9% дээр битгий төвлөр.

Харин биелэх 0.1% дээр, мөн яаж түүнийг хийх вэ гэдэг дээр төвлөр.

Ингээд та бүхнийг сэлэм залгигчдын оюун ухааны ертөнцөөр аялуулъя.

Сэлэм залгиж сурна гэдэг нь оюун санааны бясалгал,

маш нарийн төвлөрөл болон өндөр нарийвчлалын

тусламжтайгаар тархи болон булчингуудаа дадлагажуулах замаар

дотоод эд эрхтнүүдээ рефлексээс нь тусгаарлах

хэдэн 10 мянган давтлага сургуулилтыг шаарддаг.

Одоо та бүхэнд сэлэм залгигчийн биеийг танилцуулъя.

Сэлэм залгихын тулд

хэлэн дээгүүрээ хурц ир гулгуулж,

хоолойныхоо хахах рефлексийг дарангуйлж,

төвөнхийн 90 градусын өнцгөөр оруулж,

улаан хоолой дундуур явуулж,

перисталсис рефлексээ саармагжуулж,

уушигнуудынхаа дундуур, цээжний хөндий рүү

сэлмээ оруулна.

Үүний дараа

зүрхээ хажуу тийш түлхэх хэрэгтэй болно.

Хэрэв сайн харвал

миний зүрхний цохилтыг сэлэмнээс харж болно.

Учир нь энэ үед сэлэм зүрх хоёр ердөө

3 мм орчим эдээр тусгаарлагдсан байгаа.

Худлаа биш шүү.

Улмаар цээжний яс болон

ходоодныхоо огих рефлексийг дарангуйлан

ходоод дундуураа гулсуулж, хос гэдэс рүүгээ оруулна.

Ядах юмгүй.

(Инээлдэв)

Хэрвээ тэрнээс цааш явуулбал,

Фаллопиевын гуурс руу орно. Фаллопиевын гуурс!

Залуус нь дараа нь эхнэрээсээ асуугаарай...

"Зүрхээ түлхэн байж

амиараа ингэж дэнчин тавихад их зориг хэрэгтэй

байх даа" гэж хүмүүс асуудаг л даа.

Үгүй ээ. Аймхай, ичимхий, туранхай,

хазгар хүүгийн хувьд айдас, гологдлоор дэнчин тавьж

зүрхээ илчилж,

эгэл байж,

энд ингээд танихгүй хүмүүсийн

урд зогсоод зориг гарган байж өөрийнхөө

айдас, мөрөөдлийн талаар

ярьж байгаа нь л харин маш их зориг шаарддаг юм байна.

Тэгэхээр... - Баярлалаа.

(Алга ташив)

... хамгийн гайхалтай нь өдийг хүртэл гайхамшигтай

зүйл хийхийг хүсдэг байсан нь

өнөөдөр биеллээ оллоо.

Гэхдээ 21 сэлмийг нэг дор залгисан,

Риплигийн Итгэх үү Байх уу (орч: нэвтрүүлэг) -д зориулж халим болон

далайн мууртай савтай усанд 6 м гүнд сэлсэн,

Стэн Ли-гийн Супер хүмүүс нэвтрүүлэгт орохдоо

800 гаран градусын халуун сэлэм залгисан зэрэг нь

тийм ч гайхалтай зүйл биш юм байна.

Гэхдээ халуун байсан шүү!

Мөн Риплигийн болон Гиннест зориулж

сэлмээр машин чирсэн,

Авъяаслаг Америкчууд-ын сүүлийн шатан шалгарсан,

2007 оны "Иг Нобелын шагнал" хүртсэн нь ч гайхалтай биш.

Эдгээр нь үнэндээ тийм ч гайхалтай зүйлс биш юм.

Хүмүүс бол тэгж боддог л доо, гэхдээ тийм биш.

Харин бурхан өндрөөс,

ус болон халимнаас, эмч сувилагчдаас, хурц зүйлсээс,

олны өмнө ярихаас айдаг байсан аймхай,

ичимхий, хулчгар хүүг

одоо ингээд 10000м өндөрт дэлхий тойрон нисч,

халимтай усан сан дотор

хурц зүйл залгиж, эмч сувилагчидтай

ярилцаж, дэлхий тойрон явж

олны өмнө яриулж чаддаг

болгосон нь л гайхалтай зүйл билээ.

Энэ бол үнэхээр гайхалтай зүйл.

Би үргэлж бүтэшгүйг хийхийг --

Баярлалаа.

(Алга ташив)

Баярлалаа.

(Алга ташив)

Үргэлж биелэшгүйг мөрөөдөж байсан маань биеллээ олсон.

Ямар нэг гайхалтай зүйл хиймээр байсан минь ч

биеллээ олсон.

Үргэлж л дэлхий тойрон явж супер хүний зүйлс хиймээр

байсан минь ч мөн биеллээ олсон.

Одоо яах вэ?

Тэр бяцхан хүүгийн том хүсэл мөрөөдлийн

нэг хэсэг биелээгүй байсаар л байна.

(Инээлдэв) (Алга ташив)

Би цаг үргэлж зорилгоо тэмүүллээ олохыг хүсч байсан,

одоо олсон.

Гэхдээ юу гээч?

Сэлэм болон миний хүч чадал чухал биш.

Харин миний сул талууд, миний үгс чухал.

Дэлхийг өөрчлөх гэж айдсаа даван байж,

сэлэм тутамд, үгс бүрт,

мэс тутамд, амьдрал тутамдаа хүмүүсийг супер хүн

болгох гэж, биелэшгүйг хийлгэх гэж

урам зориг өгөх нь л

миний зорилго тэмүүлэл юм.

Миний зорилго бол бусдад зорилгоо олоход нь туслах.

Харин таных?

Таны зорилго юу вэ?

Та яагаад энд ирсан юм бэ?

Бид бүгд супер баатар байх гэж ирсэн гэж би итгэдэг.

Таны супер хүч юу вэ?

Дэлхийн 7 тэрбум гаруй хүний дотор

ердөө л хэдэн арван сэлэм залгигчид

байгаа л даа, гэхдээ

та бол цорын ганц.

Та бол өвөрмөц.

Таны түүх юу вэ?

Юу таныг өөр болгодог вэ?

Хэдий таны дуу хоолой сул, чичирч

байсан ч өөрийнхөө түүхийг хуваалц.

Таны трөүм юу вэ?

Хэрвэ та юуг ч хийх, хэн ч байх, хаашаа ч явах

чадалтай байсан бол

та юу хийх вэ?

Амьдралдаа юу хийж бүтээмээр байна?

Таны том мөрөөдлүүд юу вэ?

Хүүхэд насны том мөрөөдлүүд чинь юу вэ?

Энэ биш байх, тийм үү?

Сонин эсвэл хачин гэж

хэлж болохуйц таны галзуу мөрөөдлүүд юу байв?

Энийг харсны дараа тийм ч хачин санагдахгүй байгаа биз дээ?

Таны сэлэм юу вэ?

Хүн бүр айдас болон мөрөөдөл

гэсэн хоёр иртэй сэлэмтэй.

Юу ч байсан хамаагүй, сэлмээ залги.

Ноёд хатагтай нар аа, мөрөөдлөө дага.

Мөрөөдлөө дагахад хэзээ ч оройтдоггүй.

Намайг биелэшгүйг хийж чадахгүй гэж бодож байсан

өнөөх доджболлтой хүүхдүүдэд хандаж

нэг зүйлийг л хэлмээр байна:

Баярлалаа.

Муу талынхан байгаагүй бол хэзээ ч супер баатар төрөхгүй байсан.

Биелэшгүй бол биелэшгүй биш гэдгийг батлах гэж би энд ирсэн.

Энэ маш аюултай, намайг алж ч мэднэ.

Та бүхэнд таалагдана гэж найдъя.

(Инээлдэв)

Та нарын тус хэрэгтэй.

Үзэгчид: Хоёр, гурав...

Дан Мэеэр: Биш ээ, та нар тоолоход туслахгүй юу, бүгдээрээ.

(Инээлдэв)

За надтай хамт тоолоорой, бэлэн үү?

Нэг.

Хоёр.

Гурав.

Үгүй ээ, хоёр ш дээ, гэхдээ одоо ойлгосон байх.

Үзэгчид: Нэг.

Хоёр.

Гурав.

(Аахилж байна)

(Алга ташив)

ДМ: Тийм ээ!

(Алга ташив) (Уухайлав)

Маш их баярлалаа.

Баярлалаа, баярлалаа, баярлалаа. Зүрхнийхээ угаас баярлалаа.

Биш ээ, гэдэснийхээ угаас баярлалаа.

Биелэшгүйг хийхээр ирсэн гэж хэлээд биелэшгүйг хийлээ.

Гэхдээ энэ бол биелэшгүй биш. Өдөр бүр л хийдэг зүйл.

Харин аймхай, бүрэг, туранхай, хулчгар хүү ингээд TEDx тайзан

дээр зогсож, үг үгээр, сэлэм сэлмээр,

амьдрал амьдралаар дэлхийг өөрчилж

байгаа нь л биелэшгүй зүйл байсан юм.

Хэрвээ би танд ямар нэг шинэ санаа өгсөн бол,

таныг биелэшгүй бол биелэшгүй биш гэдэгт итгүүлсэн бол,

та ч мөн биелэшгүйг хийж чадна гэж итгүүлсэн бол

би хийх зүйлээ хийж. Харин таных дөнгөж л эхэлж байна.

Үргэлж мөрөөд. Үргэлж мөрөөд.

Надад итгэсэнд, мөн миний

мөрөөдлийн нэг хэсэг болсонд баярлалаа.

Ингээд миний та бүхэнд

өгөх бэлэг: Биелэшгүй бол...

Үзэгчид: Биелэшгүй биш.

Урт аялал, бэлэгний хэсэг.

(Алга ташив)

Баярлалаа.

(Алга ташив)

(Уухайлав)

Хөтлөгч: Баярлалаа, Дэн Маеэр, гайхалтай юм аа.