< Return to Video

Waarom journalisten de machtigen moeten trotseren

  • 0:02 - 0:03
    Ik ben journalist
  • 0:03 - 0:05
    en ik ben een immigrant.
  • 0:05 - 0:08
    Die twee omstandigheden definiëren mij.
  • 0:08 - 0:10
    Ik ben geboren in Mexico,
  • 0:10 - 0:12
    maar ik heb meer dan de helft
    van mijn leven doorgebracht
  • 0:12 - 0:14
    als reporter in de V.S.,
  • 0:14 - 0:16
    een land dat nu juist
    is gecreëerd door immigranten.
  • 0:17 - 0:19
    Als verslaggever
  • 0:19 - 0:21
    en als buitenlander
  • 0:21 - 0:23
    heb ik geleerd dat neutraliteit,
  • 0:24 - 0:28
    zwijgen en angst
    niet de beste opties zijn,
  • 0:29 - 0:31
    noch voor de journalistiek,
    noch voor het leven.
  • 0:32 - 0:36
    Neutraliteit is vaak een excuus dat wij,
    journalisten, gebruiken,
  • 0:36 - 0:40
    zodat we onze echte
    verantwoordelijkheid kunnen ontwijken.
  • 0:40 - 0:42
    Wat is die verantwoordelijkheid?
  • 0:42 - 0:44
    Vragen stellen
  • 0:44 - 0:47
    en het hoofd bieden
    aan degenen die de macht hebben.
  • 0:47 - 0:48
    Daartoe dient de journalistiek.
  • 0:48 - 0:51
    Dat is het grote wonder
    van de journalistiek:
  • 0:51 - 0:53
    vragen stellen en
    de machthebbers uitdagen.
  • 0:54 - 0:57
    Natuurlijk hebben we de plicht
    de realiteit te verslaan zoals die is,
  • 0:57 - 0:59
    niet zoals we die graag willen zien.
  • 0:59 - 1:02
    In die zin ben ik het eens met
    het principe van objectiviteit:
  • 1:02 - 1:05
    als een huis blauw is,
    zeg ik dat het blauw is.
  • 1:05 - 1:07
    Als er een miljoen werklozen zijn,
    zeg ik een miljoen.
  • 1:07 - 1:09
    Maar neutraliteit
  • 1:09 - 1:13
    zal me niet noodzakelijkerwijs
    naar de waarheid leiden.
  • 1:13 - 1:17
    Al ben ik nauwgezet en scrupuleus
  • 1:17 - 1:20
    en presenteer ik u de twee versies
    van een nieuwsbericht,
  • 1:21 - 1:23
    de democratische en de republikeinse,
  • 1:23 - 1:25
    de liberale en de conservatieve,
  • 1:25 - 1:26
    regering en oppositie,
  • 1:26 - 1:29
    dan is dat voor mij toch geen garantie,
  • 1:29 - 1:34
    noch voor ons, dat we zullen weten
    wat waar is en wat niet waar is.
  • 1:34 - 1:36
    Het leven is veel ingewikkelder
  • 1:36 - 1:41
    en ik denk de journalistiek nu juist
    die complexiteit moet weergeven.
  • 1:42 - 1:46
    Laat me je één ding zeggen:
    ik weiger om een recorder te zijn.
  • 1:46 - 1:49
    Ik ben geen journalist geworden
    om een recorder te zijn.
  • 1:49 - 1:52
    Ja, ik weet wat je me zal zeggen:
    niemand gebruikt nog recorders.
  • 1:52 - 1:53
    (Gelach)
  • 1:53 - 1:57
    Dus weiger ik mijn mobiel te pakken
  • 1:57 - 2:00
    en op de knop 'opnemen' te drukken
  • 2:00 - 2:03
    en hem voor me te houden
    alsof ik bij een concert ben,
  • 2:03 - 2:05
    als een fan bij een concert.
  • 2:05 - 2:07
    Dat is geen echte journalistiek.
  • 2:07 - 2:09
    In tegenstelling tot wat velen denken
  • 2:10 - 2:14
    geven wij, journalisten,
    de hele tijd waardeoordelen,
  • 2:14 - 2:16
    ethische en morele oordelen.
  • 2:16 - 2:20
    En steeds nemen we beslissingen
  • 2:20 - 2:21
    die hoogst persoonlijk zijn
  • 2:22 - 2:24
    en buitengewoon subjectief.
  • 2:24 - 2:25
    Bijvoorbeeld:
  • 2:26 - 2:28
    wat als je verslag moet doen
    van een dictatuur
  • 2:28 - 2:31
    zoals die van Pinochet in Chili
  • 2:31 - 2:33
    of die van Fidel Castro in Cuba?
  • 2:34 - 2:37
    Ga je alleen melden wat de generaal
    en de commandant willen,
  • 2:37 - 2:39
    of ga je er tegenin?
  • 2:39 - 2:42
    Wat gebeurt er
    als je hoort dat in jouw land,
  • 2:43 - 2:44
    of in een buurland,
  • 2:45 - 2:48
    studenten verdwijnen
  • 2:48 - 2:50
    en clandestiene graven opduiken
  • 2:50 - 2:52
    of miljoenen van de begroting verdwijnen
  • 2:53 - 2:57
    en er op magische wijze ineens
    ex-presidenten multimiljonair zijn?
  • 2:57 - 3:00
    Ga je dan alleen
    de officiële versie geven?
  • 3:00 - 3:03
    Of wat gebeurt er
    als je verslag moet uitbrengen
  • 3:04 - 3:09
    van de presidentsverkiezingen
    van de voornaamste supermogendheid
  • 3:09 - 3:13
    en een van de kandidaten maakt
    racistische opmerkingen,
  • 3:15 - 3:16
    en seksistische,
  • 3:16 - 3:17
    en xenofobe?
  • 3:19 - 3:20
    Dat overkwam mij.
  • 3:21 - 3:23
    Ik wil jullie vertellen wat ik deed,
  • 3:23 - 3:26
    maar laat me eerst uitleggen
    waar ik vandaan kom,
  • 3:26 - 3:28
    zodat je mijn reactie kunt begrijpen.
  • 3:31 - 3:34
    Ik groeide op in Mexico City
    als oudste van 5 kinderen.
  • 3:34 - 3:36
    Thuis was er echt niet genoeg geld
  • 3:36 - 3:39
    om alle collegegelden van de
    universiteit te betalen,
  • 3:39 - 3:42
    dus studeerde ik 's morgens
    en werkte ik 's middags.
  • 3:42 - 3:43
    Na lange tijd
  • 3:44 - 3:47
    gaven ze me een baan
    die ik altijd al wilde:
  • 3:47 - 3:48
    tv-journalist.
  • 3:49 - 3:50
    Dat was een grote kans.
  • 3:50 - 3:53
    Maar in mijn derde reportage
    waagde ik het
  • 3:53 - 3:55
    kritiek te leveren op de president
  • 3:55 - 3:59
    en het gebrek aan democratie
    in Mexico te bespreken:
  • 3:59 - 4:04
    vanaf 1929 tot het jaar 2000
    werd er in Mexico duidelijk gefraudeerd.
  • 4:04 - 4:08
    De zittende president wees zelf
    zijn opvolger aan.
  • 4:08 - 4:11
    Dat is geen echte democratie.
  • 4:12 - 4:15
    Het leek me een geniaal idee
    dat aan de kaak te stellen,
  • 4:15 - 4:16
    maar mijn baas --
  • 4:16 - 4:18
    (Gelach)
  • 4:18 - 4:20
    mijn baas vond het niet zo geniaal.
  • 4:20 - 4:24
    In die tijd was er directe censuur
    van het presidentiële huis Los Pinos
  • 4:24 - 4:25
    op de media
  • 4:25 - 4:29
    en mijn baas, die verantwoordelijk
    was voor dat programma
  • 4:29 - 4:33
    en ook manager was van een voetbalclub
  • 4:33 - 4:37
    -- ik dacht altijd al dat hij goals
    interessanter vond dan nieuws --
  • 4:37 - 4:39
    keurde mijn reportage af.
  • 4:39 - 4:41
    Hij verzocht me die te veranderen,
    ik heb nee gezegd.
  • 4:41 - 4:45
    Daarop stelde hij een andere
    journalist aan om te schrijven
  • 4:45 - 4:47
    wat ik vermoedelijk had moeten zeggen.
  • 4:48 - 4:51
    Een gecensureerde journalist
    wilde ik niet zijn.
  • 4:52 - 4:54
    Ik weet niet hoe ik het durfde,
  • 4:54 - 4:56
    maar ik schreef mijn ontslagbrief
  • 4:56 - 5:00
    en zo, op 24 jarige leeftijd,
    ik was pas 24,
  • 5:00 - 5:03
    nam ik het meest lastige en
    ideële besluit van mijn leven.
  • 5:03 - 5:06
    Ik ging niet alleen de tv opgeven,
  • 5:06 - 5:09
    maar ik had besloten
    mijn land te verlaten.
  • 5:09 - 5:11
    Ik verkocht mijn karretje,
  • 5:11 - 5:13
    een gammele rode Volkswagen,
  • 5:13 - 5:15
    ik ritselde een paar dollars
  • 5:15 - 5:18
    en nam afscheid van mijn familie
    en vrienden,
  • 5:18 - 5:19
    van mijn straten,
  • 5:19 - 5:21
    mijn plekjes, mijn taco's
  • 5:21 - 5:22
    (Gelach)
  • 5:22 - 5:25
    en ik boekte een vlucht,
    enkele reis,
  • 5:25 - 5:27
    naar Los Angeles, Californië.
  • 5:27 - 5:29
    Zo werd ik
  • 5:29 - 5:33
    een van de 250 miljoen immigranten
  • 5:33 - 5:34
    die er op de wereld zijn.
  • 5:34 - 5:36
    Vraag welke immigrant dan ook
  • 5:36 - 5:38
    over hun aankomst in het nieuwe land
  • 5:38 - 5:41
    en je zult zien dat ze zich
    alles herinneren,
  • 5:41 - 5:43
    als was het een film
    met achtergrondmuziek.
  • 5:43 - 5:47
    In mijn geval: ik arriveerde in
    Los Angeles, de zon ging onder,
  • 5:47 - 5:49
    en alles wat ik had --
  • 5:49 - 5:52
    een gitaar, een koffer,
    en een paar documenten --
  • 5:52 - 5:55
    kon ik allemaal dragen
    met mijn twee handen.
  • 5:55 - 5:58
    Dat gevoel van volledige vrijheid
  • 5:58 - 6:00
    heb ik nooit meer gevoeld.
  • 6:00 - 6:03
    Ik redde het met het weinige dat ik had.
  • 6:04 - 6:06
    Ik verkreeg een studentenvisum,
  • 6:06 - 6:08
    ik studeerde,
  • 6:08 - 6:11
    ik at veel sla en brood
    want meer geld had ik niet.
  • 6:11 - 6:13
    En uiteindelijk in 1984
  • 6:14 - 6:17
    gaven ze me mijn eerste job
    als tv journalist
  • 6:17 - 6:18
    in de Verenigde Staten.
  • 6:18 - 6:23
    En het eerste wat ik opmerkte was
    dat mijn collega's in de V.S.
  • 6:23 - 6:26
    de zittende president,
    Ronald Reagan,flink bekritiseerden
  • 6:26 - 6:27
    en er gebeurde helemaal niets;
  • 6:28 - 6:29
    niemand censureerde hen.
  • 6:29 - 6:30
    En ik dacht:
  • 6:31 - 6:32
    I love this country.
  • 6:32 - 6:35
    (Gelach)
  • 6:35 - 6:39
    (Applaus)
  • 6:39 - 6:40
    En zo is het gegaan --
  • 6:41 - 6:42
    meer dan 30 jaar lang --
  • 6:43 - 6:45
    dat ik volkomen vrij verslag uitbracht
  • 6:45 - 6:48
    en behandeld werd als gelijke,
    terwijl ik een immigrant was,
  • 6:48 - 6:51
    totdat ik ineens de opdracht kreeg
  • 6:51 - 6:54
    de afgelopen presidentsverkiezingen
    te verslaan in de V.S.
  • 6:57 - 7:00
    Op 16 juli 2015
  • 7:00 - 7:04
    zei een kandidaat die misschien
    president van de V.S. ging worden
  • 7:04 - 7:07
    dat Mexicaanse immigranten
  • 7:08 - 7:10
    criminelen waren,
  • 7:11 - 7:13
    drugshandelaars
  • 7:13 - 7:14
    en verkrachters.
  • 7:14 - 7:15
    En ik wist
  • 7:16 - 7:17
    dat hij loog.
  • 7:17 - 7:20
    Ik wist dat hij het mis had
    om een simpele reden:
  • 7:20 - 7:22
    ik ben een Mexicaanse immigrant
  • 7:22 - 7:24
    en zo zijn wij niet.
  • 7:24 - 7:27
    Daarom deed ik wat iedere
    journalist zou hebben gedaan:
  • 7:28 - 7:30
    ik schreef hem eigenhandig een brief,
  • 7:31 - 7:33
    ik verzocht hem om een interview
  • 7:33 - 7:35
    en ik stuurde de brief
    naar zijn toren in New York.
  • 7:36 - 7:37
    De volgende dag,
  • 7:37 - 7:39
    ik was al op kantoor,
  • 7:39 - 7:43
    ontving ik plotseling honderden
    telefoontjes en berichten op mijn mobiel,
  • 7:43 - 7:45
    de een nog hatelijker dan de ander.
  • 7:45 - 7:47
    Ik wist niet wat er aan de hand was
  • 7:47 - 7:49
    totdat een vriend naar mijn bureau kwam
  • 7:49 - 7:53
    en zei: "Ze hebben je mobiele
    nummer op internet gezet".
  • 7:53 - 7:55
    Dat was inderdaad gedaan.
  • 7:56 - 7:59
    Hier is de brief die ze verstuurden,
  • 7:59 - 8:02
    zoals die op je mobieltje verscheen.
  • 8:02 - 8:05
    Niet noteren, hé? Doe geen
    moeite. Ik heb het al veranderd.
  • 8:05 - 8:06
    (Gelach)
  • 8:06 - 8:08
    Maar ik leerde 2 dingen.
  • 8:08 - 8:11
    Het eerste is dat je nooit, nooit
  • 8:12 - 8:15
    je mobiele nummer moet geven
    aan Donald Trump.
  • 8:15 - 8:18
    (Gelach
  • 8:18 - 8:21
    (Applaus)
  • 8:21 - 8:26
    De tweede les was dat ik
    niet langer neutraal mocht zijn
  • 8:26 - 8:27
    op dat moment.
  • 8:27 - 8:30
    Toen heb ik mijn missie
    als journalist gewijzigd.
  • 8:30 - 8:32
    Ik ging de kandidaat trotseren
  • 8:32 - 8:34
    en aantonen dat hij het mis had,
  • 8:34 - 8:36
    dat het niet klopte
    wat hij over de immigranten zei
  • 8:36 - 8:38
    in de Verenigde Staten.
  • 8:38 - 8:39
    Hier een feit.
  • 8:39 - 8:41
    97 procent van alle illegalen
  • 8:41 - 8:43
    in de V.S.
  • 8:43 - 8:44
    zijn goede mensen.
  • 8:44 - 8:47
    Minder dan 3 procent hebben
    een ernstig misdrijf gepleegd
  • 8:47 - 8:49
    of 'felony' zoals je zegt in het Engels.
  • 8:49 - 8:50
    Ter vergelijk:
  • 8:50 - 8:53
    6 % van de Amerikanen
    heeft een ernstig misdrijf begaan.
  • 8:53 - 8:55
    De conclusie is
  • 8:55 - 8:59
    dat illegale immigranten
    zich veel beter gedragen
  • 8:59 - 9:00
    dan de Amerikanen.
  • 9:01 - 9:04
    Met die gegevens maakte ik een plan.
  • 9:04 - 9:07
    8 weken nadat ze mijn nummer
    hadden bekend gemaakt,
  • 9:08 - 9:11
    accrediteerde ik me als journalist
    op een persconferentie
  • 9:11 - 9:14
    van de kandidaat die alle enquêtes
    in zijn voordeel zou ombuigen,
  • 9:14 - 9:16
    en ik besloot hem te gaan trotseren,
  • 9:16 - 9:18
    in levenden lijve.
  • 9:19 - 9:20
    Maar...
  • 9:20 - 9:24
    de dingen gingen niet precies
    zoals ik ze had gepland. Kijk maar:
  • 9:26 - 9:28
    (Persconferentie van
    Donald Trump-Dubuque-Iowa)
  • 9:31 - 9:34
    (Video) Jorge Ramos:
    Mr Trump, een vraag over immigratie.
  • 9:34 - 9:35
    Donald Trump:
    Wie volgt? Ja, a.u.b.
  • 9:35 - 9:38
    JR: Uw plan voor de immigratie
    zit vol loze beloften.
  • 9:38 - 9:41
    DT: Ga zitten, u bent niet opgeroepen.
    JR: Ik ben journalist--
  • 9:41 - 9:44
    Als immigrant en burger van de V.S
    heb ik het recht een vraag te stellen.
  • 9:44 - 9:47
    DT: Nee, u bent niet opgeroepen.
    JR: Ik heb het recht
  • 9:47 - 9:49
    DT: Ga terug naar Univision.
  • 9:49 - 9:50
    JR: Dit is de vraag:
  • 9:50 - 9:52
    U kunt niet 11 miljoen mensen
    deporteren.
  • 9:53 - 9:56
    U kunt niet een muur
    van 3000 km bouwen,
  • 9:56 - 10:00
    noch het burgerschap weigeren
    aan kinderen van dit land.
  • 10:00 - 10:02
    DT: Ga zitten, a.u.b.
    JR: Met zulke ideeën...
  • 10:02 - 10:03
    DT: U bent niet opgeroepen.
  • 10:03 - 10:06
    JR: Ik ben journalist en heb...
    Blijf van me af, mijnheer.
  • 10:06 - 10:08
    Bewaker 1: Niet storen, a.u.b.
    U stoort.
  • 10:08 - 10:12
    JR: Ik heb het recht
    een vraag te stellen.
    B1: Ja, op uw beurt, mijnheer.
  • 10:12 - 10:14
    B2: Heeft u een perskaart?
  • 10:14 - 10:15
    JR: Ik heb het recht--
  • 10:15 - 10:17
    B2: Waar? Mag ik die zien?
    JR: Hier is hij.
  • 10:17 - 10:19
    Een man: Eruit, en blijf buiten.
  • 10:19 - 10:20
    B2: Wacht op uw beurt.
  • 10:20 - 10:23
    Man: U bent heel onbeleefd.
    Het is niets persoonlijks.
  • 10:23 - 10:25
    Man: Ga mijn land uit! Opzouten.
  • 10:25 - 10:27
    JR: Ik ben ook burger van de V.S.
  • 10:27 - 10:31
    Man: Goed, hoe dan ook. Nee,
    Univision. Het is niet persoonlijk.
  • 10:31 - 10:33
    JR: Het is niet persoonlijk.
    Het gaat om de V.S.
  • 10:34 - 10:38
    (Applaus)
  • 10:45 - 10:47
    (Applaus)
  • 10:51 - 10:54
    Sinds het zien van de video
    is altijd het eerste wat ik denk,
  • 10:55 - 10:56
    dat haat
  • 10:56 - 10:57
    besmettelijk is.
  • 10:57 - 11:00
    Let eens op wat er gebeurt na:
    "Ga terug naar Univision"--
  • 11:00 - 11:02
    dat is gecodeerde taal;
  • 11:02 - 11:04
    hij zegt: "Wegwezen hier"--
  • 11:04 - 11:05
    Een van zijn aanhangers
  • 11:05 - 11:08
    zegt me, alsof hij
    toestemming had gekregen:
  • 11:08 - 11:10
    "Ga weg uit mijn land",
  • 11:10 - 11:13
    zonder te weten dat ook ik
    burger ben van de V.S.
  • 11:15 - 11:18
    Ik heb deze video vele keren bekeken
  • 11:18 - 11:21
    en denk nu ook dat, als je
    de neutraliteit wilt verbreken
  • 11:21 - 11:22
    -- en het is een echte breuk--
  • 11:22 - 11:24
    je je angst moet kwijtraken
  • 11:24 - 11:28
    en dan moet leren zeggen:
    "Nee, ik ga niet zwijgen.
  • 11:29 - 11:30
    Ik ga niet zitten.
  • 11:31 - 11:32
    Ik ga niet weg".
  • 11:33 - 11:35
    "Nee"...
  • 11:35 - 11:39
    (Applaus).
  • 11:39 - 11:41
    "Nee" is het machtigste woord
    dat bestaat
  • 11:42 - 11:43
    in welke taal dan ook,
  • 11:43 - 11:46
    en luidt belangrijke veranderingen
    in ons leven in.
  • 11:46 - 11:48
    Ik denk dat het heel veel
    achting verdient

  • 11:48 - 11:50
    en veel respect afdwingt
  • 11:50 - 11:52
    als je verschil kunt maken
  • 11:52 - 11:54
    en je verzetten en zeggen:
  • 11:54 - 11:55
    "Nee".
  • 11:55 - 11:58
    Elie Wiesel, een overlevende
    van de holocaust --
  • 11:58 - 11:59
    Nobelprijs van de Vrede --
  • 11:59 - 12:02
    die we jammer genoeg
    onlangs verloren hebben,
  • 12:02 - 12:04
    spreekt heel wijze woorden:
  • 12:04 - 12:06
    "We moeten partij kiezen.
  • 12:07 - 12:09
    Neutraliteit helpt alleen
    de onderdrukker,
  • 12:09 - 12:11
    nooit het slachtoffer".
  • 12:11 - 12:12
    Hij heeft gelijk.
  • 12:12 - 12:16
    Wij, journalisten, zijn verplicht partij
    te kiezen in sommige situaties.
  • 12:16 - 12:17
    In gevallen van racisme,
  • 12:17 - 12:19
    discriminatie,
  • 12:19 - 12:21
    corruptie,
  • 12:21 - 12:22
    kennelijke leugens,
  • 12:22 - 12:24
    dictaturen en mensenrechten,
  • 12:24 - 12:27
    moeten we afzien van neutraliteit
    en onverschilligheid.
  • 12:28 - 12:30
    In het Spaans bestaat een prachtig woord
  • 12:30 - 12:34
    dat weergeeft waar wij,
    journalisten, moeten staan.
  • 12:34 - 12:36
    Dat woord is tegenmacht.
  • 12:36 - 12:42
    Inderdaad moeten wij, journalisten,
    tegenover de machthebbers gaan staan.
  • 12:42 - 12:45
    Maar als je het bed deelt met de politiek,
  • 12:45 - 12:48
    als je naar de doop of bruiloft gaat
    van de zoon van de gouverneur,
  • 12:48 - 12:50
    of een vriendje wil zijn van de president,
  • 12:50 - 12:52
    hoe ga je ze dan bekritiseren?
  • 12:52 - 12:55
    Als ik machtige en invloedrijke mensen
    moet interviewen
  • 12:55 - 12:56
    denk ik steeds aan 2 dingen:
  • 12:57 - 12:59
    als ik die moeilijke en vervelende
    vraag niet stel,
  • 12:59 - 13:01
    dan gaat niemand het doen.
  • 13:01 - 13:05
    En ik ga die persoon nooit meer terugzien.
  • 13:05 - 13:08
    Dus probeer ik niet
    een goed figuur te slaan
  • 13:09 - 13:10
    of erbij te horen.
  • 13:10 - 13:15
    Als ik moet kiezen of ik vriend
    of vijand wil zijn van de president,
  • 13:15 - 13:18
    dan verdient het altijd de voorkeur
    de vijand te zijn.
  • 13:19 - 13:20
    Tenslotte:
  • 13:21 - 13:26
    ik weet dat het nu heel moeilijk is
    om immigrant en reporter te zijn,
  • 13:26 - 13:28
    maar nu, meer dan ooit,
  • 13:28 - 13:33
    zijn er journalisten nodig die bereid zijn
    om, op een bepaald moment,
  • 13:33 - 13:35
    de neutraliteit achterwege te laten.
  • 13:35 - 13:39
    Persoonlijk voel ik dat ik me
    mijn hele leven daarop heb voorbereid.
  • 13:39 - 13:42
    Toen ze me censureerden, op mijn 24ste,
  • 13:42 - 13:45
    leerde ik dat neutraliteit,
    angst en stilzwijgen
  • 13:45 - 13:48
    je vaak veranderen in medeplichtige
  • 13:48 - 13:50
    aan misdaden, wantoestanden
  • 13:50 - 13:52
    en onrechtvaardigheid.
  • 13:52 - 13:54
    En medeplichtig zijn aan de macht
  • 13:54 - 13:57
    is nooit goede journalistiek.
  • 13:58 - 14:00
    Nu, op mijn 59ste,
  • 14:00 - 14:03
    hoop ik alleen maar
    dat ik een beetje kan behouden
  • 14:03 - 14:07
    van de moed en de geestelijke helderheid
    die ik had toen ik 24 was,
  • 14:07 - 14:09
    en dus nooit meer
  • 14:09 - 14:11
    mijn mond zal houden.
  • 14:11 - 14:12
    Dank je wel.
  • 14:12 - 14:15
    (Applaus)
  • 14:15 - 14:16
    (Dank je wel )
  • 14:16 - 14:18
    (Applaus)
Title:
Waarom journalisten de machtigen moeten trotseren
Speaker:
Jorge Ramos
Description:

Je kunt Jorge Ramos wegsturen uit je persconferentie (zoals Donald Trump deed in 2015) maar je kunt hem niet het zwijgen opleggen. Ramos, die meer dan 30 jaar ervaring heeft als journalist, is van mening dat het de verantwoordelijkheid is van een journalist om vragen te stellen aan zij die de macht hebben en hen uit te dagen. In deze talk die halverwege een staande ovatie kreeg, legt Ramos uit waarom journalisten in sommige situaties partij moeten trekken.
more » « less
Video Language:
Spanish
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
14:30

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.