"Spłukana" Historia (2011)

http://bit.ly/storyofbroke — The United States isn't broke; we're the richest country on the planet and a country in which the richest among us are doing exceptionally well. But the truth is, our economy is broken, producing more pollution, greenhouse gasses and garbage than any other country. In these and so many other ways, it just isn't working. But rather than invest in something better, we continue to keep this 'dinosaur economy' on life support with hundreds of billions of dollars of our tax money. The Story of Broke calls for a shift in government spending toward investments in clean, green solutions—renewable energy, safer chemicals and materials, zero waste and more—that can deliver jobs AND a healthier environment. It's time to rebuild the American Dream; but this time, let's build it better.

W sezonie pierwszym Historii Rzeczy, oglądaliśmy system, który tworzy

zbyt wiele rzeczy i zbyt mało tego, czego naprawdę potrzebujemy. Teraz

zobaczymy historie spoza Historii Rzeczy.

To tam gdzie znajdziemy sposoby do zmiany sytuacji.

Zapraszamy na sezon drugi!

Te ostatnie kilka lat, musiałem stać się bardziej ostrożny co do tego, jak wydawałem

moją wypłatę. Każdy musiał.

Rzadziej jem na na mieście,

ograniczając się tylko do wydatków najbardziej potrzebnych, oszczędzając na uczelnię dziecka.

Stawałem się bardziej odpowiedzialny, kontrolując jak wydaję pieniądze.

Ale jedna rzecz, której nie mogę kontrolować, to ta, że każdego miesiąca, spory kawałek mojej wypłaty

idzie do rządu.

To nie najfajniejsza część mojego budżetu, ale wierzę w płacenie podatków.

Nie tylko dlatego, że takie prawo,

ale dlatego, że tak inwestuję w lepszą przyszłość, której nie jestem w stanie

zbudować sam.

Wiesz, że przyszłość, której chcemy wszyscy i którą prawie każdy kandydat nam obiecuje-

wspaniałe szkoły,

zdrowe środowisko,

czysta energia, dobre prace. Ale fajna rzecz dzieje się z naszymi pieniędzmi na drodze

do lepszej przyszłości.

To wydaje się zanikać.

I z czasem omijamy inwestowanie w to, wszystko co słyszymy, to

"przepraszam, nie w tym roku, jesteśmy spłukani".

Tak naprawdę, jesteśmy tak spłukani (jak mówią), że

nie mamy wyboru, ale by przesunąć do tyłu

cięcia rzeczy, które sprawiły ten kraj wspaniałym-- jak szkoły i EPA,

może nawet społeczne bezpieczeństwo i służba medyczna.

Chwilka. Spłukany?

Wysyłam w moim udziale ciężko zarobione pieniądze co miesiąc i tak

jesteś!

Jeśli każdy by to zrobił, mielibyśmy mnóstwo pieniędzy.

Teraz, co wypracujemy się kurczy, wielkie dzięki dla korporacyjnych luk podatkowych

i bezprecedensowym ulgom dla nabogatszych - 1%.

Ale nawet po tych, mamy

wciąż ponad trylion dolarów.

Więc jeśli jesteśmy spłukani,

co się dzieje z tymi wszystkimi pieniędzmi?

Zdecydowałem się zajrzeć do tej dziury i okazało się, że ta "spłukana" historia ukrywa

znacznie większą historię

- historię kilku naprawdę głupich wyborów, zroionych dla nas -

ale to teraz działa przeciwko nam.

Dobra wiadomość jest taka, że to są wybory

i ciągle możemy je zmienić.

Więc, gdzie idą te wszystkie pieniądze? A więc, najpierw wojsko bierze dużą

część --

726 bilionów dolarów w 2011 roku.

Nieźle! Moglibyśmy wybudować o wiele lepszą przyszłość z tą częścią pieniędzy.

Wydając biliony na mysliwce, których nie potrzebujemy albo wojny bez końca i

mówiąc potem, że jesteśmy spłukani, nie jest to najuczciwsze.

To jak dzwonienie do twojego dziecka z twojego jachtu za bilion dolarów, by powiedzieć, że nie

stać cię na obiad dla niej.

Potem setki bilionów idą na wspieranie gospodarki dinozaurów.

Wiesz, przestarzały system, o którym mówiliśmy w Historii Rzeczy -

system produkujący więcej zanieczyszczeń, gazów cieplarnianych i śmieci niż jakikolwiek

inny na Ziemi - i wcale nie sprawia, że jesteśmy szczęśliwi.

W tak wielu dziedzinach to po prostu nie działa,

ale utrzymujemy go przy zyciu zamiast zbudowania czegoś lepszego.

Wiele z tego utrzymywania przy życiu jest w formie subsydiów.

Subsydia to gratisy, które sprawiają niektóre firmy lepszymi nad innymi.

To niekoniecznie zła rzecz- powinniśmy pomagać firmom, które

budują lepszą przyszłość.

Problemem jest to, że rząd podtrzymuje te firmy, które w rzeczywistości

przeciągają nas w dół.

Wszędzie, gdzie popatrzysz w gospodarce dinozaurów, znajdziesz te subsydia.

To wydawanie subsydiów: gdzie rząd po prostu wyrzuca nasze pieniądze

jak płace, które są korzyścią dla dużego agrobiznesu, pomagając jednocześnie rodzinnym gospodarstwom

zsunąć się z urwiska.

Lub mniej oczywista wersja, gdzie rząd płaci rachunek za rzeczy,

za które korporacj powinny zapłacić same,

jak czyszczenie toksycznych wycieków chemicznych lub gigantycznych stawów obornika zwierzęcego.

Albo budowanie dróg, co prowadzą do jednego miejca.

Albo płacenie za zanieczyszczające i marnotrawne spalarnie śmieci, które nigdy

nie miały sensu z finansowego punktu widzenia.

Są jeszcze subsydia podatkowe:

które usprawiedliwiają duże korporacje z przyczyniania się do ich sprawiedliwego podziału,

jak ogromne ulgi podatkowe przyznawane spółkom naftowym i gazowym

nawet w czasach rekordowych zysków.

Te subsydia w ilości do bilionów dolarów powinniśmy zbierać

i wykorzystywać dobrze.

Są jeszcze subsydia przeniesienia ryzyka: gdzie rząd działa jako

bank inwestycyjny, a nawet firma ubezpieczeniowa dla korporacji ponoszących ryzyko

np. budując reaktory nuklearne.

Jeśli cokolwiek idzie źle, musimy pokrywać za nich koszta.

Są i subsydia upominkowe:

gdzie rząd daje rzeczy, które należą do wszystkich nas, dla korporacji

tanio albo nawet za darmo.

To kolejne biliony, które powinniśmy zbierać, a nawet ich nie widzimy!

Jak pozwolenia kopalni na grunty publiczne, przyznanych po cenach ustalonych w górnictwie.

Prawo roku 1872.

Naprawdę. 1872.

Prezydent Grant podpisał tę ustawę, by zachęcać do osiedlenia Wschodu.

Nowa wiadomość:

osiedlono go.

I to wszystko nawet nie liczy zewnętrznych kosztów.

Nie pokazują nam tego na żadnym arkuszu kalkulacyjnym i mogłoby wyjść nawet tryliony dolarów-

obejmują one uszkodzenia środowiska,

służbę zdrowia i ten klimat, do którego przyczynia się gospodarka dinozaurów.

Bez praw, które sprawiają zanieczyszczających do zapłacenia, wszyscy płacą z utratą czystości

wody i powietrza

albo wzrostem zachorowań na astmę, czy raka.

Z czasem rozdaliśmy te wszystkie subsydia, nie ma nawet pieniędzy

by zapłacić nasze rachunki-

zapomnijcie o budowaniu lepszej przyszłości.

Więc czemu zawsze jest wystarczająco pieniędzy na gospodarkę dinozaurów, z dużego oleju

dofinansowań dla dużych banków, ale kiedy

czas na zbudowanie lepszej przyszłości, jesteśmy rzekomo spłukani? Może to przez

tych ludzi, co wiedzą jak o to poprosić.

Ich lobbyści i składki gigantycznych kampanii dają znać rządowi,

co chcą

i co zrobią, jeśli tego nie dostaną.

I to działa.

Senatorzy Stanów Zjednoczonych, którzy głosowali za utrzymaniem dużego oleju subsydiów w 2011,

otrzymali 5 razy więcej pieniędzy kampanii Big Oil, niż ci, którzy głosowali za

zakończeniem. Więc, podczas gdy subsydia powinny być narzędziem rządu do pomocy

firmom, które pomagają każdemu z nas, zamiast tego, stają się nagrodą dla

tych z największą mocą, by dostać się na listę jałmużny.

Ale wiesz kto ma prawdziwą moc?

My mamy! Co jeśli jesteśmy tak chronieni z dolarów naszych podatków, jak byśmy byli z

resztąnaszych pieniędzy?

Co, jeśli powiedzielibyśmy rządowi, czego chcemy i co byśmy zrobili, gdybyśmy

tego nie dostali -- zagłosowalibyśmy za ich usunięciem!

Moglibyśmy przekierować te subsydia dinozaurów,

oszczędzając setki bilionów dolarów. Zapomnij o byciu spłukanym, moglibyśmy

budować lepszą przyszłość właśnie teraz!

Moglibyśmy zacząć przeinwestowując 10 bilionów dolarów z subsydiów

oleju i gazu, w odnawialne źródła energii i projekty efektywności energetycznej.

Z tylko połową tej kwoty moglibyśmy położyć systemy solarne na ponad dwa

miliony dachów. Potem użyć reszty, by zmodernizować pół miliona domów

tworząc zatrudnienia i oszczędzając energię z roku na rok.

Średni koszt czyszczenia toksycznych miejsc z listy Superfund to

140 milionów dolarów.

Sprawmy, by zanieczyszczający zapłacili zamiast inwestowania naszych pieniądzy w tworzenie bezpeczniejszych

materiałów, żeby nie martwić się o wyciek w pierwszym miejscu.

Większość chemikaliów dziś, jest z oleju - to dlatego nazywają się

petrochemią. Zamiana tylko 20% z nich

na materiały na bazie biologicznej stworzyłoby 100.00 nowych zatrudnień.

Zamiast dotowania na spalarnie śmeci, dotujmy

prawdziwe rozwiązania, jak zero odpadów.

Podniesienie poziomu recyklingu USA do 75% stworzy 1,5 miliona

nowych zatrudnień - z mniejszym zanieczyszczeniem, mniejszymi odpadami,

mniejszą presją na zbiorach nowych rzeczy. Co tu jest do nielubienia?

Nadal setki bilionów byłoby przeznaczone

na poprawę edukacji - najlepszą inwestycję dla zdrowej gospodarki.

Mając 100 bilionów dolarów, moglibyśmy zwiększyć liczbę nauczycieli

szkół podstawowych o ponad 40%

i dać uczelniom stypendia na ponad 6 milionów studentów.

Widzisz, możemy odbudować amerykański sen: możemy sobie pozwolić na

zdrowe środowisko, dobre prace i najwyższej klasy publiczną edukację.

Ale nie jeśli będziemy kontynuować dotowanie tej gospodarki dinozaurów.

Więc następnym razem jak będziesz miał pomysł na lepszą przyszłość i ktoś ci powie,

"to fajnie, ale nie ma na to pienidzy",

powiedz mu, że nie jesteśmy spłukani.

Są pieniądze, są nasze i to właśnie czas, by zainwestować je poprawnie.