< Return to Video

เล่าเรื่อง Harry Potter กับเด็กต้องสาป Part 3 | Point of View

  • 0:00 - 0:02
    สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ
  • 0:02 - 0:04
    กลับมาแล้วนะคะ ตามคำเรียกร้องกับเรื่อง
  • 0:04 - 0:09
    Harry Potter and the Cursed Child หรือว่า
    แฮร์รี่ พอตเตอร์กับเด็กต้องสาป เป็นตอนที่ 3 แล้วค่ะ
  • 0:09 - 0:12
    ซึ่งบอกเลยว่ากระแสเรียกร้องนี่แรงมากๆ
  • 0:12 - 0:16
    ระดับที่ถ้าสมมติว่าวิวดองคลิปนี้นี่
    น่าจะโดนอะไรหนักพอสมควรนะคะ
  • 0:16 - 0:18
    ดังนั้นกลับมาต่ออย่างรวดเร็วค่ะ
  • 0:18 - 0:20
    ซึ่งขอบอกเลยว่าตอนนี้จะเป็นตอนสุดท้ายแล้วนะคะ
  • 0:20 - 0:23
    จะไม่ได้เล่ายืดยาวออกไปมากกว่านี้แล้ว
  • 0:23 - 0:28
    เพราะว่าแค่นี้ก็ลงรายละเอียดมากพอ
    เกินกว่าที่คาดไว้ไปเยอะมากแล้วจริงๆค่ะ
  • 0:28 - 0:31
    ดังนั้นนะคะถ้าใครอยากติดตามเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนแรก
  • 0:31 - 0:33
    ก็สามารถกดไปดูได้ตรงนี้นะคะ
  • 0:33 - 0:36
    ฟังตั้งแต่พาร์ตที่ 1 พาร์ตที่ 2
    จนมาถึงพาร์ตที่ 3 นี้ได้เลยค่ะ
  • 0:36 - 0:39
    และที่สำคัญอย่าลืมกดติดตามวิว
    ให้ครบทุกช่องทางนะคะ
  • 0:39 - 0:42
    เพราะว่าแต่ละช่องทางก็มี
    เนื้อหาที่แตกต่างกันออกไป
  • 0:42 - 0:45
    แล้วก็ขอบอกเลยว่าสนุกไม่แพ้
    เรื่องราวของแฮร์รี่ พอตเตอร์เลยค่ะ
  • 0:45 - 0:48
    สำหรับตอนนี้นะคะ
    พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุก
  • 0:48 - 0:52
    แล้วก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าได้สาระรึเปล่า
    แต่ว่าอยากเล่ารึยังคะ
  • 0:52 - 0:55
    ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ
  • 0:59 - 1:02
    ความเดิมจากตอนที่แล้วนะคะ
    เดลฟี่ค่ะ เป็นผู้หญิงคนนึงเนี่ย
  • 1:02 - 1:04
    ล่อลวงให้อัลบัสแล้วก็สกอร์เปียสนะคะ
  • 1:04 - 1:06
    ซึ่งเป็นลูกของแฮร์รี่กับลูกของมัลฟอยเนี่ย
  • 1:06 - 1:09
    พยายามย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตค่ะ
  • 1:09 - 1:11
    เพื่อที่จะช่วยชีวิตเซดริก ดิกกอรี่นะคะ
  • 1:11 - 1:14
    จนกระทั่งทั้งสองเนี่ยนะคะทำ timeline
    ของโลกเวทมนตร์เนี่ยพังพินาศ
  • 1:14 - 1:18
    แล้วก็เกือบจะทำให้ลอร์ดโวลเดอมอร์เนี่ยนะคะ
    กลับมาเรืองอำนาจอีกครั้งนึง
  • 1:18 - 1:20
    แต่ว่าด้วยความช่วยเหลือของเซเวอรัส สเนป
  • 1:20 - 1:24
    แล้วก็รอนกับเฮอร์ไมโอนี่
    ในอีกเวอร์ชันนึงเนี่ยนะคะ
  • 1:24 - 1:28
    ก็ทำให้ทั้งคู่เนี่ยได้กลับไปแก้ไข
    สิ่งที่ตัวเองทำทั้งหมด
  • 1:28 - 1:30
    แล้วก็ทำให้โลกปลอดภัยอีกครั้งนึง
  • 1:30 - 1:31
    เหมือนเรื่องราวจะจบลงตรงนี้นะคะ
  • 1:31 - 1:33
    แต่ว่าเรื่องไม่จบค่ะ เพราะว่า
  • 1:33 - 1:36
    เมื่อทั้งสองเนี่ยตัดสินใจว่าชั้นไม่ไว้ใจใครทั้งสิ้น
  • 1:36 - 1:38
    ชั้นจะไปทำลายเครื่องย้อนเวลาด้วยตัวเอง
  • 1:38 - 1:41
    ปรากฏว่าเดลฟี่ก็ดันโผล่มาตรงนั้นนะคะแล้วก็
  • 1:41 - 1:45
    จัดการพูดนู่นพูดนี่ค่ะ หลังจากนั้นก็
    มีการปลดอาวุธทั้งสองนะคะ
  • 1:45 - 1:48
    แล้วก็หักไม้กายสิทธิ์ของทั้งสองคนทิ้งค่ะ
  • 1:48 - 1:51
    หลังจากนั้นก็พาทั้งสองคนไปที่สนามควิดดิชนะคะ
  • 1:51 - 1:56
    และที่นั่นค่ะทำให้ทุกคนงงงวยมากว่า
    เดลฟี่ เดลฟี่ต้องการอะไรเหรอ นะคะ
  • 1:56 - 1:58
    ซึ่งเดลฟี่นะคะก็พยายามจะบอกว่า
  • 1:58 - 2:01
    เราต้องช่วยเซดริกดิ
    เพื่อทำให้คำทำนายเป็นจริง
  • 2:01 - 2:04
    ทุกคนก็แบบคำทำนาย คำทำนายอะไร
  • 2:04 - 2:05
    ไหน คำทำนายอะไร นะคะ
  • 2:05 - 2:08
    เดลฟี่ก็เลยพูดคำทำนายนึงขึ้นมาค่ะ
  • 2:08 - 2:09
    คำทำนายนั้นก็คือ
  • 2:09 - 2:11
    เมื่อตัวสำรองได้รับความช่วยเหลือ
  • 2:11 - 2:14
    เมื่อเด็กที่พ่อไม่ต้องการเนี่ยฆ่าพ่อตัวเอง
  • 2:14 - 2:17
    เมื่อนั้นนะคะเจ้าแห่งศาสตร์มืด
    จะกลับมาเรืองอำนาจอีกครั้งนึง
  • 2:17 - 2:21
    ซึ่งเดลฟี่นะคะก็ตีความคำทำนายนี้
    ให้ทั้งสองคนฟังว่า
  • 2:21 - 2:24
    นี่แหละ คำทำนายนี้คือคำทำนายที่
    ชั้นพยายามจะต้องทำให้สำเร็จ
  • 2:24 - 2:27
    เมื่อตัวสำรองก็คือเซดริก ดิกกอรี่เนี่ยรอดชีวิต
  • 2:27 - 2:30
    เมื่อเด็กที่พ่อไม่ต้องการหรือว่าอัลบัสเนี่ยนะ
  • 2:30 - 2:34
    ฆ่าพ่อตัวเองด้วยการเข้าไปยุ่ง
    กับกาลเวลาทำให้พ่อเนี่ยไม่ได้เกิดมา
  • 2:34 - 2:36
    เมื่อนั้นแหละ เจ้าแห่งศาสตร์มืด
    หรือว่าลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 2:36 - 2:38
    ก็จะกลับมาอีกครั้ง
    ชั้นต้องการสิ่งนี้นะคะ
  • 2:38 - 2:42
    ซึ่งทั้งสองคนก็บอกว่า ฮึ ไม่เอา
    ทำไมชั้นต้องร่วมมือกับเธอด้วยนะคะ
  • 2:42 - 2:45
    ซึ่งทำให้เดลฟี่ค่ะโกรธนะคะ
    แล้วก็หยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมาค่ะ
  • 2:45 - 2:50
    แล้วก็เสกคำสาปกรีดแทงเนี่ยนะคะใส่อัลบัส
    แบบ ครูซิโอ! ประมาณนี้เลยนะคะ
  • 2:50 - 2:53
    ซึ่งอัลบัสก็ลงไปดิ้นพล่านค่ะ
    แต่ก็ยังไม่ยอมนะคะ
  • 2:53 - 2:57
    ซึ่งในตอนที่เถียงกันเรื่องคำทำนายนะคะ
    ก็มีประโยคสำคัญประโยคนึงหลุดออกมาค่ะ
  • 2:57 - 2:59
    นั่นก็คือตอนที่เดลฟี่บอกว่า
  • 2:59 - 3:03
    ชั้นจะต้องทำคำทำนายนี้ให้สำเร็จ
    คำทำนายมันเขียนไว้อยู่แล้วนะคะ
  • 3:03 - 3:07
    อัลบัสก็มีความบอกเดลฟี่ไปค่ะว่า
    ไม่จริง คำทำนายมันไม่จำเป็นต้องสำเร็จหรอก
  • 3:07 - 3:09
    คำทำนายอะนะ มันเป็นสิ่งที่แก้ได้
  • 3:09 - 3:12
    ที่คำทำนายมันจะสำเร็จเพราะว่า
    เธอเนี่ยเชื่อว่าคำทำนายมันสำเร็จ
  • 3:12 - 3:16
    แล้วเธอก็พยายามจะลากชั้นเนี่ย
    มาทำให้คำทำนายสำเร็จนั่นแหละ
  • 3:16 - 3:18
    ถ้าสมมติว่าชั้นขัดขืนเนี่ยนะ ถ้าชั้นไม่ยอมทำ
  • 3:18 - 3:20
    แค่นี้คำทำนายก็จะไม่สำเร็จแล้ว
  • 3:20 - 3:22
    เพราะฉะนั้นชั้นไม่ทำ นะคะ
  • 3:22 - 3:25
    ดังนั้นค่ะ จากเดลฟี่ที่กำลังทรมานอัลบัสอยู่นะคะ
  • 3:25 - 3:27
    ก็เลยเปลี่ยนใจค่ะ ประมาณว่า
  • 3:27 - 3:30
    ได้ ชั้นบังคับแกไม่ได้ใช่ไหม
    แต่ชั้นรู้ว่าจุดอ่อนของแกคือที่ไหน
  • 3:30 - 3:33
    ว่าแล้วนะคะเดลฟี่ก็หันไม้กายสิทธิ์ของเค้านะคะ
  • 3:33 - 3:35
    ไปที่สกอร์เปียสแทนค่ะ
  • 3:35 - 3:37
    แล้วก็บอกว่า อัลบัส จะทำหรือไม่ทำ
  • 3:37 - 3:39
    ถ้าเธอไม่ทำ ชั้นจะสาปเพื่อนเธอแทน
  • 3:39 - 3:42
    ว่าแล้วนะคะก็เสกคำสาปกรีดแทง
    ใส่สกอร์เปียสแทนค่ะ
  • 3:42 - 3:43
    ก็เสกไป เสกไป
  • 3:43 - 3:45
    เรียกได้ว่าอัลบัสนี่ก็ซีดกว่าเดิมเลยนะคะ
  • 3:45 - 3:48
    คือเดลฟี่พยายามจะพูดค่ะประมาณว่า
  • 3:48 - 3:50
    ชั้นพยายามหาจุดอ่อนของเธอมานานแล้ว
  • 3:50 - 3:52
    เป็นความทะเยอทะยาน
    ที่อยากจะเก่งกว่าพ่อรึเปล่านะ
  • 3:52 - 3:54
    หรือจะเป็นเรื่องอะไร
    หรือจะเป็นเรื่องที่พ่อเกลียด
  • 3:54 - 3:57
    แต่สุดท้ายนะ หลังจากที่ชั้นรีเสิร์ชมานานแล้วชั้นก็รู้
  • 3:57 - 3:59
    ว่าจุดอ่อนของแกน่ะ มันอยู่ที่หัวใจ
  • 3:59 - 4:03
    ที่มันทำเป็นแข็งแรง ที่ชั้นแสดง ที่แท้แทบขาดใจ
  • 4:07 - 4:09
    ไม่ใช่ เล่นมุกอะไรก็ไม่รู้ กลับมา
  • 4:09 - 4:12
    เดลฟี่นะคะบอกอัลบัสว่า จุดอ่อนของแกมันคือ
  • 4:12 - 4:15
    ความเป็นเพื่อน มันคือ friendship
    เหมือนกับพ่อของแกน่ะแหละ
  • 4:15 - 4:18
    ดังนั้นถ้าแกไม่ยอมทำนะ
    ชั้นจะฆ่าเพื่อนแกทิ้ง
  • 4:18 - 4:21
    ซึ่งระหว่างนั้นนะคะก็บังเอิญมี
    เด็กคนนึงค่ะชื่อว่า เครก เนี่ยนะคะ
  • 4:21 - 4:23
    เป็นเด็กที่อยู่ในฮอกวอตส์ตอนนั้นแหละ
  • 4:23 - 4:26
    จริงๆแล้วเป็นตัวประกอบแบบ
    แทบไม่มีบทบาทอะไรเลยนะ
  • 4:26 - 4:29
    แต่เป็นตัวที่ชอบวิ่งออกมาแล้วก็
    เสนอหน้าประมาณว่ารู้เรื่องทุกอย่างอะ
  • 4:29 - 4:31
    เครกก็แบบเกิดอะไรขึ้นน่ะ เกิดอะไรขึ้น
  • 4:31 - 4:34
    โผล่เข้ามาในสนามควิดดิชตอนนั้นพอดีนะคะ
  • 4:34 - 4:36
    ซึ่งทำให้เดลฟี่ค่ะ หันไปหาเครกนะคะ
  • 4:36 - 4:37
    แล้วก็อะวาดา เคดาฟรา
  • 4:37 - 4:40
    ฆ่าเครกทิ้งไปตรงนั้นเลยนะคะ
  • 4:40 - 4:42
    ซึ่งทำให้ทั้งสองคนตกใจมากประมาณว่า
  • 4:42 - 4:43
    เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น นะคะ
  • 4:43 - 4:46
    ซึ่งเดลฟี่นะคะก็เลยบอกว่า
    เห็นไหม ชั้นไม่ได้ล้อเล่นนะ
  • 4:46 - 4:49
    ชั้นต้องการให้แกกลับไป
    แล้วไปช่วยเซดริกจริงๆ
  • 4:49 - 4:50
    นี่ไม่ใช่เกม เพราะว่า
  • 4:50 - 4:53
    ถ้าเกิดสมมติว่าแกไม่ทำ
    ชั้นจะฆ่าเพื่อนของแกแน่ๆ อัลบัส
  • 4:53 - 4:56
    ชั้นนี่แหละคือลูกสาวของลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 4:56 - 4:59
    ซึ่งทำให้ทั้งคู่นะคะตกใจมาก อย่างไรก็ตามค่ะ
  • 4:59 - 5:01
    เดลฟี่ก็หักไม้กายสิทธิ์เค้าไปแล้ว
  • 5:01 - 5:03
    แล้วก็ใช้คาถาผูกทั้งสองคนเอาไว้ค่ะ
  • 5:03 - 5:06
    ทำให้ทั้งสองคนเนี่ยโดนมัด
    แบบขยับตัวไม่ได้เลยนะ
  • 5:06 - 5:09
    หลังจากนั้นค่ะ เดลฟี่ก็เลยจัดการย้อนเวลาค่ะ
  • 5:09 - 5:12
    กลับไปในการประลองเวทไตรภาคีค่ะ
    ในภารกิจที่ 3 นะคะ
  • 5:12 - 5:14
    แล้วก็ลากทั้งสองคนเข้าไปในเขาวงกตค่ะ
  • 5:14 - 5:17
    ปรากฏว่าก็มีการโต้เถียงกันนะคะประมาณว่าแบบ
  • 5:17 - 5:19
    แกต้องเป็นคนช่วยเซดริก นู่นนี่นั่น
  • 5:19 - 5:22
    แล้วก็มีการเสกคำสาปกรีดแทงเป็นระยะๆนะคะ
  • 5:22 - 5:24
    แต่ระหว่างที่กำลังเสกนั่นเสกนี่อยู่เนี่ยนะคะ
  • 5:24 - 5:27
    บังเอิญว่ามีเสียงนึงตะโกนขึ้นมาค่ะ ประมาณว่า
  • 5:27 - 5:29
    เอ็กซ์เปลลิอามัส นะคะ
  • 5:29 - 5:31
    แล้วก็มีการปลดอาวุธเดลฟี่ออกไปค่ะ
  • 5:31 - 5:33
    ทำให้เดลฟี่เนี่ยนะคะหยุดชะงักค่ะ
  • 5:33 - 5:36
    แล้วก็มีการเสกคาถาให้
    เดลฟี่ขยับตัวไม่ได้ชั่วคราวนะคะ
  • 5:36 - 5:39
    ทั้งคู่ก็หันไปค่ะว่าแบบเฮ้ย ใครมาช่วยเราน่ะ
  • 5:39 - 5:41
    ปรากฏว่าหันไปนะคะ คนที่เจอก็คือ
  • 5:41 - 5:44
    เซดริกนั่นเอง ซึ่งเซดริกก็งงนะประมาณว่าแบบ
  • 5:44 - 5:45
    ชั้นต้องจัดการแกสองคนด้วยไหม
  • 5:45 - 5:48
    แกสองคนเป็นภารกิจของชั้น
    ด้วยรึเปล่าที่อยู่ในเขาวงกต
  • 5:48 - 5:51
    ซึ่งทั้งสองคนก็แบบเอ่อะ...เอ่อ...
    ไม่ใช่ ชั้นไม่ใช่ภารกิจ....
  • 5:51 - 5:53
    เอ่อ...ภารกิจของเธอคือ...
  • 5:53 - 5:54
    เอ่อ...อะไรดีนะ
  • 5:54 - 5:57
    อ๋อ ภารกิจของเธอคือปล่อยชั้น
    ปล่อยชั้น อย่าให้ชั้นโดนมัดอยู่แบบนี้
  • 5:57 - 6:01
    ซึ่งเซดริกก็งงๆนะคะแต่ก็
    ปล่อยทั้งคู่ออกมาจากการโดนมัดค่ะ
  • 6:01 - 6:03
    ซึ่งเซดริกนะคะก็พูดประมาณว่า
  • 6:03 - 6:06
    อะ ชั้นปล่อยทั้งสองคนแล้ว
    งั้นชั้นต้องไปทำภารกิจต่อแล้วนะ
  • 6:06 - 6:08
    ชั้นจะต้องชนะการประลองเวทนี้ให้ได้
  • 6:08 - 6:10
    ซึ่งทั้งสองคนนะคะก็หนักใจนิดนึงแต่ก็แบบ
  • 6:10 - 6:12
    อืม ก็รู้ว่านี่เป็นการส่งเซดริกไปตายนะ
  • 6:12 - 6:16
    ก็แบบใช่ เซดริก เซดริกจะต้องไป
    ชนะการประลองเวทไตรภาคีนะ
  • 6:16 - 6:18
    แต่ก่อนที่เซดริกจะหันหลังแล้วเดินจากไปค่ะ
  • 6:18 - 6:21
    ทั้งสองคนก็ตะโกนบอกเซดริก
    ไปประโยคนึงนะคะ
  • 6:21 - 6:24
    ประโยคนั้นก็คือ เซดริก ก่อนจะไป
    เรามีอะไรอยากบอกนายอะ
  • 6:24 - 6:27
    เรื่องที่เราอยากบอกก็คือ
    พ่อนายรักนายมากนะ
  • 6:27 - 6:28
    ซึ่งเซดริกก็คงงงๆ
  • 6:28 - 6:29
    คือไม่รู้ชะตากรรมตัวเองไง
  • 6:29 - 6:31
    อยู่ดีๆมีคนบอกว่าพ่อรักชั้นมากก็จะแบบ
  • 6:32 - 6:33
    บอกทำไมอะ
  • 6:33 - 6:35
    แต่เซดริกก็จากไปนะคะ
  • 6:35 - 6:38
    ซึ่งระหว่างนั้นค่ะเผอิญว่าเดลฟี่เนี่ยนะคะ
    เหมือนกับเวทมนตร์คลายพอดี
  • 6:38 - 6:40
    ก็เลยคลานๆๆนะคะ
  • 6:40 - 6:42
    คลานไปที่เครื่องย้อนเวลาค่ะ
  • 6:42 - 6:44
    เสร็จแล้วก็จัดการหมุนๆๆๆๆนะคะ
  • 6:44 - 6:46
    ทำท่าจะย้อนเวลาไปคนเดียวค่ะ
  • 6:46 - 6:50
    ซึ่งทำให้ทั้งสองคนเนี่ยตกใจมาก
    เพราะว่าถ้าเกิดตัวเองสองคนติดอยู่ตรงนี้
  • 6:50 - 6:51
    ก็คือติดอยู่ในระหว่างเวลา
  • 6:51 - 6:54
    ดังนั้นไม่ว่ายังไงก็ตามก็เลย
    ต้องตามเครื่องย้อนเวลาไปค่ะ
  • 6:54 - 6:55
    ก็เลยกระโจนไปเกาะเดลฟี่นะคะ
  • 6:55 - 6:58
    และทั้งหมดก็ย้อนเวลากลับไปค่ะ
  • 6:58 - 7:00
    หลังจากที่ย้อนเวลาไปค่ะ พอไปถึงปุ๊บ
  • 7:00 - 7:03
    ปรากฏว่าเดลฟี่เนี่ยนะคะหายตัวไปทันที
  • 7:03 - 7:06
    ในขณะที่เครื่องย้อนเวลาค่ะ
    ด้วยความที่มันทำงานหนักเกินเหตุนะคะ
  • 7:06 - 7:07
    มันก็ระเบิดบึ้ม
  • 7:07 - 7:08
    แล้วก็แตกสลายไปค่ะ
  • 7:08 - 7:10
    ทำให้เด็กทั้งสองคนเนี่ยตกใจมากว่า
  • 7:10 - 7:12
    เฮ้ย ชั้นติดอยู่ในระหว่างกาลเวลา
  • 7:12 - 7:13
    ชั้นจะทำยังไงดี
  • 7:13 - 7:16
    แล้วนี่คือที่ไหน เวลาไหน เมื่อไหร่ ยังไงนะคะ
  • 7:16 - 7:19
    ทั้งสองค่ะรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในฮอกวอตส์ต่อไปไม่ได้
  • 7:19 - 7:21
    เพราะเดี๋ยวใครมาเจอ
    แล้วเดี๋ยวจะเป็นเรื่องนะคะ
  • 7:21 - 7:23
    ดังนั้นก็เลยหนีออกมานอกฮอกวอตส์ค่ะ
  • 7:23 - 7:25
    แล้วก็ลงไปที่สถานีรถไฟนะคะ
  • 7:25 - 7:27
    ที่นั่นค่ะ ตอนแรกก็กำลังงงๆว่า
  • 7:27 - 7:30
    แล้วเราจะทำยังไงดี เราไม่มีอะไรเลย
    ไม้กายสิทธิ์ก็ไม่มี ไม้กวาดก็ไม่มี
  • 7:30 - 7:33
    อยู่เวลาไหนก็ไม่รู้ ไม่รู้อะไรเลยนะคะ
  • 7:33 - 7:36
    แต่ตอนนั้นค่ะ นายสถานีก็เดินเข้ามาพอดีประมาณว่า
  • 7:36 - 7:38
    เฮ้ย เด็กสองคนจะไปไหนอะ
  • 7:38 - 7:41
    ถ้าสมมติว่าจะรอรถไฟเนี่ยนะ
    ตอนนี้ตารางเวลามันเลื่อนนะ
  • 7:41 - 7:43
    นี่ๆๆ แล้วก็ชี้ไปที่ตารางเวลานะคะ
  • 7:43 - 7:48
    ซึ่งทำให้ทั้งสองคนค่ะเงยหน้ามอง
    ไปที่ตารางเวลาแล้วก็พบกับวันที่นะคะ
  • 7:48 - 7:52
    ทำให้ทั้งคู่รู้ว่าเฮ้ย นี่มันเป็นเวลาหนึ่งวันก่อนวันที่
  • 7:52 - 7:56
    ลอร์ดโวลเดอมอร์จะพยายามฆ่าแฮร์รี่
    ตอนที่แฮร์รี่เป็นเด็กทารกนี่หน่า
  • 7:56 - 8:00
    ดังนั้นนะคะทั้งคู่ก็เลยคิดได้ค่ะว่า เฮ้ย
    ด้วยความที่ตอนนั้นน่ะ จำได้ไหม
  • 8:00 - 8:04
    เราบอกเดลฟี่ไปว่าคำทำนายเนี่ยแก้ไขได้
    ถ้าสมมติว่าเราขัดขืนคำทำนาย
  • 8:04 - 8:09
    ดังนั้นเดลฟี่เนี่ยไม่ได้พยายามจะทำให้
    คำทำนายเรื่องเซดริกเป็นจริงอีกแล้ว
  • 8:09 - 8:12
    แต่ตอนนี้เดลฟี่กำลังจะทำลาย
    คำทำนายที่ยิ่งใหญ่กว่า
  • 8:12 - 8:15
    ก็คือคำทำนายเรื่องของลอร์ดโวลเดอมอร์
    กับแฮร์รี่ พอตเตอร์นั่นเอง
  • 8:15 - 8:19
    ถ้าโวลเดอมอร์ไม่ได้พยายามฆ่าแฮร์รี่
    ไม่ได้ mark สัญลักษณ์ว่า
  • 8:19 - 8:21
    แฮร์รี่คือคนที่เท่าเทียมกับลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 8:21 - 8:23
    ลอร์ดโวลเดอมอร์ก็จะไม่โดนทำลายนะคะ
  • 8:23 - 8:26
    และก็จะยังคงมีอำนาจแบบนั้นต่อไปเรื่อยๆ
  • 8:26 - 8:30
    ก็คือไม่ได้สร้างแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่มี
    แผลเป็นสายฟ้าขึ้นมานั่นเองนะคะ
  • 8:30 - 8:32
    ดังนั้นทั้งคู่ก็ตกใจค่ะแล้วก็ตัดสินใจ
  • 8:32 - 8:34
    เดินทางไปที่ก็อดดริกส์โฮลโล่นะคะ
  • 8:34 - 8:36
    หรือว่าบ้านของพ่อแม่แฮร์รี่นั่นเอง
  • 8:36 - 8:38
    เพื่อที่จะมาคิดกันต่อว่าทำยังไงดี
  • 8:38 - 8:40
    ตอนนั้นเนี่ยนะคะทั้งคู่ก็
    มีความเถียงกันต่างๆค่ะว่า
  • 8:40 - 8:42
    ทำไงดีนะ ทำไงดีนะ ทำไงดีนะ
  • 8:42 - 8:45
    เราจะต้องยับยั้งเดลฟี่ไม่ให้
    เข้าไปเจอลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 8:45 - 8:47
    ไม่ให้ไปห้ามลอร์ดโวลเดอมอร์ไม่ให้ฆ่าแฮร์รี่
  • 8:47 - 8:49
    แต่เราจะห้ามยังไง ไม้กายสิทธิ์เราก็ไม่มี
  • 8:49 - 8:51
    เดลฟี่นี่ก็เป็นแม่มดที่มีความสามารถ
  • 8:51 - 8:53
    เราควรจะทำยังไงดีนะ
  • 8:53 - 8:56
    ว่าแล้วนะคะทั้งคู่ก็แอบมอง
    บ้านของพ่อแม่แฮร์รี่ไปเรื่อยๆค่ะ
  • 8:56 - 8:59
    ก็กำลังคิดว่า เอ๊ หรือเราจะเข้าไปบอกปู่กะย่าเราดีนะ
  • 8:59 - 9:01
    ปู่กะย่าเราก็เป็นพ่อมดแม่มดที่ค่อนข้างจะเก่ง
  • 9:01 - 9:06
    คือเด็กอะนะพอเห็นอะไรอย่างนี้
    ก็ไปบอกบรรพบุรุษตัวเองก็น่าจะช่วยมากกว่า
  • 9:06 - 9:07
    แต่ทั้งคู่ก็เถียงกันประมาณว่า
  • 9:07 - 9:09
    ไม่ได้ จะไปบอกไม่ได้ จะให้ไปบอกว่ายังไง
  • 9:09 - 9:11
    นี่ วันนี้จะเป็นวันตายของเธอสองคน
  • 9:11 - 9:15
    จะไม่ได้เห็นลูกตัวเองโตนะ
    อะไรอย่างนี้เหรอ มันก็ไม่ใช่ไหม
  • 9:15 - 9:18
    แต่ถ้าสมมติไปบอกแล้วเวลาเปลี่ยน
    เวลาแบบมั่วสั่วทำยังไง
  • 9:18 - 9:21
    สมมติว่าลิลี่รู้อยู่แล้วว่ายังไงแฮร์รี่ก็รอด
  • 9:21 - 9:24
    ก็ไม่ได้มีความรู้สึกแรงกล้า
    ที่จะต้อง protect แฮร์รี่ขนาดนั้น
  • 9:24 - 9:26
    ดังนั้นเดี๋ยวคำสาปอะไร mix up
  • 9:26 - 9:28
    โอ๊ยไม่ได้หรอก ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้นะคะ
  • 9:28 - 9:30
    คิดไปคิดมาบอกดัมเบิลดอร์ดีไหม
  • 9:30 - 9:33
    ดัมเบิลดอร์เนี่ยเป็นคนที่รับได้ทุกอย่างแหละ
    พ่อมดยิ่งใหญ่ระดับดัมเบิลดอร์
  • 9:33 - 9:35
    แต่ทั้งคู่ก็แบบไม่ใช่และ ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่
  • 9:35 - 9:37
    ดัมเบิลดอร์ก็ไม่ควรจะรู้อนาคตไหม
  • 9:37 - 9:40
    ถ้าเค้ารู้อนาคต เดี๋ยวเค้าไม่ทำนั่น
    ไม่ทำนี่ ไม่ทำโน่น
  • 9:40 - 9:41
    เดี๋ยววุ่นวายไปหมดอีก
  • 9:41 - 9:43
    ก็เลยคิดว่าไม่ได้ หรือทำยังไงดี
  • 9:43 - 9:46
    เราต้องการคนจากอนาคตนี่แหละมาแก้ไขสิ่งนี้
  • 9:46 - 9:49
    เพราะว่าคนของอนาคตเนี่ย
    รู้เรื่องราวทั้งหมดอยู่แล้ว
  • 9:49 - 9:51
    ว่าแต่เราจะส่งข้อความไปยังอนาคตยังไงดี
  • 9:51 - 9:53
    ทั้งคู่ก็มีความเถียงกันนะคะว่า
  • 9:53 - 9:57
    หรือว่าเราจะแอบซ่อนอยู่ตรงนี้
    ในรูเนี่ยประมาณ 40 ปี
  • 9:57 - 10:01
    เพื่อที่จะรอให้เราโต ทุกคนโต
    แล้วก็ไปบอกพ่อแม่เราในอนาคตดี
  • 10:01 - 10:04
    ซึ่งทั้งสองคนก็ตกลงกันว่า
    เฮ้ย วิธีการนั้นมันไม่เวิร์กหรอก
  • 10:04 - 10:06
    คือต่อให้เรารอจนถึงตอนนั้นเนี่ย
  • 10:06 - 10:08
    แค่เดลฟี่เนี่ยจัดการบอกลอร์ดโวลเดอมอร์เสร็จ
  • 10:08 - 10:09
    เค้าก็ไล่ฆ่าเราแล้ว
  • 10:09 - 10:11
    ไม่เหลือเวลาให้เราไปบอกพ่อเราหรอก
  • 10:11 - 10:13
    ทำไงดีนะ ทำไงดีนะ ทำไงดีนะ
  • 10:13 - 10:14
    ซึ่งบังเอิญระหว่างนั้นค่ะ
  • 10:14 - 10:17
    ตอนนั้นเนี่ยลิลี่ หมายถึงลิลี่ พอตเตอร์เนี่ยนะ
  • 10:17 - 10:19
    เข็นแฮร์รี่ออกมาหน้าบ้านพอดีค่ะ
  • 10:19 - 10:21
    แล้วก็มีความแบบเอาผ้าห่มมาคลุมให้ลูก
  • 10:21 - 10:24
    ประมาณว่าแบบโอ๊ยลูก วันนี้หนาวหน่อยนะ
    เอามาห่มคลุม ฟุ่บ! นะคะ
  • 10:24 - 10:26
    ซึ่งทำให้อัลบัสนะคะได้ไอเดียว่า
  • 10:26 - 10:28
    เฮ้ย นี่ๆๆ ผ้าห่มผืนนั้นน่ะ
  • 10:28 - 10:32
    มันเป็นผ้าห่มผืนเดียวกับที่แฮร์รี่เนี่ย
    มองทุกครั้งที่มีปัญหา
  • 10:32 - 10:33
    และพ่อยังมีผ้าห่มผืนนี้อยู่
  • 10:33 - 10:35
    เราจะต้องส่งข้อความผ่านผ้าห่มผืนนี้แหละ
  • 10:35 - 10:38
    เอ้า ไหนสกอร์เปียสในฐานะเนิร์ด
  • 10:38 - 10:43
    บอกชั้นมาซิว่ามีสารประกอบอะไร
    อยู่ใน love potion หรือว่ายาเสน่ห์บ้าง
  • 10:43 - 10:45
    มันมี pearl dust หรือว่าผงไข่มุกเหรอ
  • 10:45 - 10:47
    แล้วผงไข่มุกทำปฏิกิริยากับอะไร
  • 10:47 - 10:50
    คุยกันไปคุยกันมานะคะก็ได้สารตัวนึงมาค่ะ
  • 10:50 - 10:53
    ซึ่งเวลาเขียนลงไปเนี่ย
    มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น
  • 10:53 - 10:54
    ซักก็ไม่ออก อะไรก็ไม่ออก
  • 10:54 - 10:58
    แต่ถ้าสารตัวนี้ไปเจอกับ
    pearl dust ที่อยู่ในยาเสน่ห์เนี่ยนะคะ
  • 10:58 - 11:00
    มันจะลุกเป็นไฟขึ้นมาค่ะ
  • 11:00 - 11:04
    ทั้งคู่ก็เลยไปขโมยสารชนิดนี้นะคะ
    จากบ้านของบาธิลดา แบ็กช็อต
  • 11:04 - 11:06
    ที่บ้านอยู่ข้างบ้านของแฮร์รี่
  • 11:06 - 11:09
    น่ะ จำได้ใช่ไหม คนที่เป็นคนเขียน
    ตำราประวัติศาสตร์ คนนั้นนี่แหละค่ะ
  • 11:09 - 11:12
    ไปขโมยสารมาแล้วก็จัดการ
    เขียนลงไปที่ผ้าห่มผืนนี้นะคะ
  • 11:12 - 11:17
    ซึ่งในเรื่องนี่ก็ไม่ได้ระบุนะว่า
    บุกไปถึงตัวเด็กได้ยังไง ไปเขียนได้ยังไง
  • 11:17 - 11:17
    ก็...
  • 11:17 - 11:21
    เอาเป็นว่าระบบการรักษา
    ความปลอดภัยของแฮร์รี่ในยุคเด็กนี่
  • 11:21 - 11:22
    อ่อนด้อยมากนะคะ
  • 11:22 - 11:25
    ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารอดจาก
    โวลเดอมอร์มาได้ยังไงอะนะ
  • 11:25 - 11:28
    จริงๆแค่เอาผู้เสพความตาย
    มาหักคงหักคอนี่ก็น่าจะได้แล้วนะ
  • 11:28 - 11:30
    อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ
  • 11:30 - 11:31
    สิ่งที่เค้าเขียนไว้นะคะก็คือ
  • 11:31 - 11:35
    Dad Help Godric's Hollow
    แล้วก็เขียนวันเวลาเรียบร้อยค่ะ
  • 11:35 - 11:38
    ทีนี้นะคะตัดภาพกลับไปที่เวลาปัจจุบันค่ะ
  • 11:38 - 11:40
    พวกพ่อๆแม่ๆนี่ก็เครียดกันมากนะคะว่าแบบ
  • 11:40 - 11:41
    ลูกหาย โอ๊ยตายแล้ว
  • 11:41 - 11:44
    เดลฟี่เป็นลูกของลอร์ดโวลเดอมอร์ด้วย
  • 11:44 - 11:46
    ตอนนี้รู้ความจริงแล้วทำยังไงดีนะคะ
  • 11:46 - 11:49
    ซึ่งเฮอร์ไมโอนี่นะคะไม่อยากทำตัวเอง
    เป็นคอร์นีเลียส ฟัดจ์ค่ะ
  • 11:49 - 11:53
    ที่พยายามแบบปิดหูปิดตา ไม่จริง ไม่จริง
    ไม่ได้มีเรื่องร้ายอะไรเกิดขึ้นนะคะ
  • 11:53 - 11:56
    เฮอร์ไมโอนี่ก็เลยมีการเรียกประชุม
    เหล่าพ่อมดแม่มดค่ะ
  • 11:56 - 11:58
    แล้วก็ชี้แจงตามตรงนะคะว่า
  • 11:58 - 12:00
    ตอนนี้โลกของเรากำลังประสบปัญหานะเพราะว่า
  • 12:00 - 12:02
    มันมีเครื่องย้อนเวลาและตอนนี้
  • 12:02 - 12:06
    ลูกของลอร์ดโวลเดอมอร์ได้เครื่องย้อนเวลาไป
    แล้วย้อนเวลาไปตอนไหนก็ไม่รู้นะคะ
  • 12:06 - 12:09
    ซึ่งทำให้เฮอร์ไมโอนี่เนี่ยโดนด่าหนักมาก
  • 12:09 - 12:11
    โดนด่าๆๆๆๆจากทุกคน
  • 12:11 - 12:13
    รวมถึงศาสตราจารย์มักกอนนากัลด้วยนะคะ
  • 12:13 - 12:16
    ซึ่งตอนนั้นนะคะหลายๆคนก็
    ก้าวมาปกป้องเฮอร์ไมโอนี่ค่ะ
  • 12:16 - 12:18
    เริ่มจากแฮร์รี่ก่อน ก้าวขึ้นมาบอกว่า
  • 12:18 - 12:20
    เดี๋ยว นี่มันไม่ใช่ความผิด
    ของเฮอร์ไมโอนี่คนเดียว
  • 12:20 - 12:22
    เธอพยายามทำดีที่สุดแล้ว อะไรอย่างนี้
  • 12:22 - 12:23
    ก็มีการก้าวขึ้นมาปกป้อง
  • 12:23 - 12:26
    หลังจากที่แฮร์รี่ขึ้นมาปกป้องเฮอร์ไมโอนี่
  • 12:26 - 12:28
    จินนี่ก็ลุกขึ้นมาปกป้องแฮร์รี่ ประมาณว่า
  • 12:28 - 12:30
    นี่มันเป็นลูกของชั้นด้วย
    ชั้นจะต้องปกป้องลูกของชั้น
  • 12:30 - 12:31
    อะไรอย่างนี้นะคะ
  • 12:31 - 12:35
    และในที่สุดรอนก็ก้าวขึ้นมาบนเวที
    อีกคนนึงค่ะแล้วก็บอกว่า
  • 12:35 - 12:38
    จริงๆชั้นก็ไม่รู้หรอกนะว่าเรื่องนี้เป็นยังไง
    ชั้นก็ไม่ได้ทำงานกระทรวง
  • 12:38 - 12:41
    แล้วก็ลูกชั้นก็ปลอดภัยดี นอนอยู่ที่บ้านน่ะนะ
  • 12:41 - 12:45
    แต่ว่าเห็นทุกคนก้าวขึ้นมาบนนี้เยอะแล้ว
    ชั้นก็ก้าวขึ้นมาด้วยแล้วกัน เย้~ นะคะ
  • 12:45 - 12:47
    ก็คือรอนเป็นตัวโจ๊กของเรื่องนี้นั่นเองน่ะนะ
  • 12:47 - 12:49
    อย่างไรก็ตามค่ะ ทั้งหมดก็จับมือกันไว้นะคะ
  • 12:49 - 12:51
    แล้วก็ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ
  • 12:51 - 12:54
    แต่เวลาผ่านไปไม่นานนะคะ
    บังเอิญว่ามีคนนึงเข้าพบแฮร์รี่ค่ะ
  • 12:54 - 12:56
    คนคนนั้นก็คือเดรโก มัลฟอยนั่นเอง
  • 12:56 - 12:59
    มัลฟอยเนี่ยเดินเข้ามา
    ในห้องทำงานของแฮร์รี่นะคะ
  • 12:59 - 13:00
    แล้วก็บอกแฮร์รี่ว่า
  • 13:00 - 13:04
    เนี่ย จริงๆแล้วนะถ้าความจริงแบบที่
    สกอร์เปียสบอกเป็นจริงเนี่ย
  • 13:04 - 13:07
    นี่คือห้องทำงานของชั้นนะ
    หลังจากที่แกตายไปเนี่ย
  • 13:07 - 13:09
    อื้ม แต่อย่างไรก็ตามนะ
    ชั้นมีของสิ่งนึงจะมาให้แก
  • 13:09 - 13:15
    คือไอเครื่องย้อนเวลาที่แกจับมาได้จาก
    ทีโอดอร์ น็อตต์เนี่ยนะมันเป็นแค่รุ่น prototype
  • 13:15 - 13:17
    แล้วมันก็ใข้ได้ง่อยๆ
  • 13:17 - 13:20
    ใช้ได้แค่ห้านาทีแล้วมันก็จะ
    หมุนๆๆๆแล้วย้อนกลับมาปัจจุบัน
  • 13:20 - 13:22
    ซึ่งมันก็เป็นแค่ของง่อยๆชิ้นนึงง่ะ
  • 13:22 - 13:24
    ซึ่งก็ทำให้แฮร์รี่เริ่มเอ๊ะๆว่าแบบ
  • 13:24 - 13:25
    มัลฟอย ทำไมมัลฟอยรู้ละเอียดจังเลย
  • 13:25 - 13:27
    เดรโก ไหนอธิบายมาซิว่าเกิดอะไรขึ้น
  • 13:27 - 13:30
    สุดท้ายนะคะ เดรโกก็เลยเฉลยออกมาค่ะว่า
  • 13:30 - 13:33
    เครื่องย้อนเวลาทั้งหมดนี้ คนที่สั่งทำขึ้นมาก็คือ
  • 13:33 - 13:34
    พ่อของเค้านั่นเอง
  • 13:34 - 13:37
    เพราะว่าพ่อเค้าเป็นนักสะสมของศาสตร์มืดนะ
  • 13:37 - 13:39
    ก็เลยอยากได้เครื่องย้อนเวลามาเป็นของตัวเอง
  • 13:39 - 13:42
    แต่เครื่องย้อนเวลาที่พ่อเค้ามีเนี่ย
    มันเป็นเครื่องจริง
  • 13:42 - 13:45
    มันเป็นเครื่องที่ไม่มีปัญหาเลย
    ว่าจะย้อนได้กี่นาทีกี่ชั่วโมง
  • 13:45 - 13:46
    ย้อนเท่าไหร่ก็ได้
  • 13:46 - 13:49
    และเดรโก มัลฟอยนะคะ
    ถือเครื่องย้อนเวลานี้ของพ่ออยู่ค่ะ
  • 13:49 - 13:52
    แต่ไม่ยอมส่งให้กระทรวงตั้งแต่แรกเพราะว่า
  • 13:52 - 13:53
    ถ้าส่งให้กระทรวงตั้งแต่แรกเนี่ยนะ
  • 13:53 - 13:57
    ข่าวลือที่ว่าสกอร์เปียสเป็นลูกของ
    โวลเดอมอร์ก็จะจริงมากๆเลยใช่ไหม
  • 13:57 - 13:59
    เพราะว่าก็มีเครื่องย้อนเวลาอยู่จริง
  • 13:59 - 14:02
    มัลฟอยนะคะก็เลยเล่าให้แฮร์รี่ฟังค่ะ
    ว่าเรื่องราวจริงๆน่ะเป็นยังไง
  • 14:02 - 14:05
    คือมัลฟอยนะคะแต่งงานกับผู้หญิงคนนึง
  • 14:05 - 14:09
    แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงที่อยู่
    ในตระกูลที่โดนสายเลือดต้องสาป
  • 14:09 - 14:11
    ก็คือร่างกายจะไม่แข็งแรง ประมาณนั้นแหละ
  • 14:11 - 14:15
    แบบแทบจะมีทายาทไม่ไหวเลยจริงๆนะ
    เรียกได้ว่าร่างกายอ่อนแอมาก
  • 14:15 - 14:17
    คือเหมือนแบบต้นตระกูลโดนสาป
  • 14:17 - 14:19
    แล้วคำสาปก็ส่งลงมารุ่นต่อรุ่น ต่อรุ่น ต่อรุ่นนะคะ
  • 14:19 - 14:23
    แล้วมาปรากฏผลในตัวของแม่สกอร์เปียสพอดีค่ะ
  • 14:23 - 14:26
    พ่อของเดรโกตอนแรกก็
    ไม่อยากให้แต่งด้วยหรอก
  • 14:26 - 14:30
    เพราะว่าแบบเอ๊ย ไม่ได้ เธอจะต้องมีลูก
    เพื่อตระกูลมัลฟอยอันยิ่งใหญ่
  • 14:30 - 14:32
    จะได้สืบสายเลือดต่อไปนะคะ
  • 14:32 - 14:35
    ส่วนเดรโกเนี่ยจริงๆรัก
    ผู้หญิงคนนี้มากแล้วก็รู้สึกว่าแบบ
  • 14:35 - 14:38
    ไม่เป็นไรเลย เธอไม่ต้องมีลูกก็ได้
    เราอยู่กันสองคนก็ได้นะคะ
  • 14:38 - 14:42
    อย่างไรก็ตามค่ะ ผู้หญิงคนนี้รู้ว่า
    เดรโกเป็นคนที่ขี้เหงาขนาดไหน
  • 14:42 - 14:44
    คือความอบอุ่นจากพ่อก็ไม่ได้ อะไรก็ไม่ได้
  • 14:44 - 14:47
    และถ้าปล่อยให้เดรโกอยู่คนเดียวเนี่ย
    มันจะรู้สึกแย่มาก
  • 14:47 - 14:50
    แล้วเค้าก็รู้ตัวนะคะว่าเค้าเนี่ยอายุสั้น
  • 14:50 - 14:51
    คืออยู่ไปไม่ยาวแน่ๆ
  • 14:51 - 14:52
    ก็เลยอยากมีลูกนะคะ
  • 14:52 - 14:56
    เพื่อที่ลูกเนี่ยจะได้อยู่เป็นเพื่อนเดรโก
    ในตอนที่ตัวเองตายจากไปแล้วค่ะ
  • 14:56 - 14:58
    ดังนั้นก็เลยฝืนมีลูกนะคะ
  • 14:58 - 15:02
    ปรากฏว่าฝืนมีลูกออกมาเนี่ย
    ทั้งสองคนก็ดีใจมากค่ะแต่ว่า
  • 15:02 - 15:04
    ร่างกายของผู้หญิงเนี่ยก็อ่อนแอหนักมาก
  • 15:04 - 15:06
    เดรโกเนี่ยนะคะก็เลยพาครอบครัวตัวเองค่ะ
  • 15:06 - 15:09
    หลบไปอยู่ที่นึงเพื่อที่จะ
    รักษาสุขภาพผู้หญิงประมาณนี้
  • 15:09 - 15:12
    ซึ่งทำให้ข่าวลือแพร่กระจายไปค่ะเพราะว่า
  • 15:12 - 15:15
    ก็เหมือนกับว่าหายตัวไปในช่วงมีลูกพอดีนั่นแหละ
  • 15:15 - 15:18
    ซึ่งหลังจากนั้นนะคะ
    แฮร์รี่ก็เลยเข้าใจเดรโกมากขึ้นค่ะ
  • 15:18 - 15:20
    ประมาณว่าแบบโถ เดรโก ชั้นเข้าใจแล้วว่า
  • 15:20 - 15:23
    ทำไมเธอถึงไม่เอาเครื่องย้อนเวลา
    มาให้ชั้นตั้งแต่แรก ประมาณนี้นะคะ
  • 15:23 - 15:26
    เดรโกนะคะก็เลยบอกว่า
    ให้เราใช้เครื่องย้อนเวลานี้
  • 15:26 - 15:28
    ย้อนเวลาไปช่วยลูกๆของเรากันเถอะ
  • 15:28 - 15:30
    แต่แฮร์รี่ก็บอกว่าแล้วจะย้อนไปตอนไหนล่ะ
  • 15:30 - 15:33
    คือเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกของเราเนี่ย
    ไปอยู่ที่ไหนในกาลเวลา
  • 15:33 - 15:35
    คือเราย้อนไปมั่วไม่ได้ไง
  • 15:35 - 15:39
    เราต้องรอให้ลูกของเราเนี่ย
    ส่งสัญญาณมาก่อนว่าเค้าอยู่ที่ไหนนะคะ
  • 15:39 - 15:44
    คืนนั้นค่ะแฮร์รี่เครียดมากนะคะก็เลย
    เข้าไปในห้องของอัลบัสค่ะ เข้าไปนั่งเครียดอยู่
  • 15:44 - 15:47
    ซึ่งจริงๆแล้วในห้องของอัลบัสเนี่ย
    จินนี่เก็บรักษาไว้นะคะ
  • 15:47 - 15:48
    ไม่ให้ใครเข้าไปในห้องนี้เลย
  • 15:48 - 15:50
    ตั้งแต่วันที่อัลบัสหายตัวไปค่ะ
  • 15:50 - 15:54
    แฮร์รี่เข้าไปก็ไปนั่งเครียดนะคะ
    จินนี่ก็มาปลอบประมาณว่าแบบ
  • 15:54 - 15:56
    ไม่เป็นไรน้า เธอทำดีที่สุดแล้ว
  • 15:56 - 15:58
    ลูกเนี่ยแค่ต้องการให้เห็นความรักเท่านั้นแหละ
  • 15:58 - 16:01
    คือแฮร์รี่เนี่ยรู้สึกว่า
    ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของชั้น
  • 16:01 - 16:03
    ชั้นเป็นคนไล่ลูกตัวเองไปหา
    ลูกของลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 16:03 - 16:06
    ถ้าชั้นรักเค้ามากกว่านี้
    ถ้าชั้นเลี้ยงเค้าดีกว่านี้เนี่ยนะ
  • 16:06 - 16:08
    ลูกก็คงไม่ทิ้งไปแบบนั้นนะคะ
  • 16:08 - 16:11
    แต่จินนี่บอกว่า แฮร์รี่รักลูกแล้วแหละ
  • 16:11 - 16:15
    แต่ว่าแฮร์รี่ดันไม่เคยแสดงให้
    ลูกเห็นว่าตัวเองรักเค้าขนาดไหน
  • 16:15 - 16:16
    ก็กำลังคุยกันเรื่องนี้อยู่ค่ะ
  • 16:16 - 16:18
    ปรากฏว่าระหว่างนั้นเนี่ยนะคะ
  • 16:18 - 16:21
    แฮร์รี่ก็นั่งพลิกผ้าห่มของตัวเองไปเรื่อยๆค่ะ
  • 16:21 - 16:22
    ผ้าห่มที่ได้มาจากแม่นี่แหละ
  • 16:22 - 16:25
    พลิกไปพลิกมา เอ๊ะ
    ทำไมมันมีรอยไหม้ตรงนี้
  • 16:25 - 16:26
    ชั้นไม่เคยเห็นมาก่อนเลย
  • 16:26 - 16:28
    ทั้งคู่ก็เลยพยายามช่วยกันอ่านนะคะ
  • 16:28 - 16:30
    เพราะว่าก็เริ่มแก่แล้ว สายตาเริ่มไม่ดีนะ
  • 16:30 - 16:32
    ตอนแรกก็แบบ Dad Hello
  • 16:32 - 16:34
    คืออะไร Dad Hello คืออะไร
  • 16:34 - 16:35
    ฮึ อะไรงงๆ
  • 16:35 - 16:37
    มีตัวเลขด้วย นี่เป็นอะไร รหัสไปรษณีย์เหรอ
  • 16:37 - 16:38
    หรือว่า Mos Code
  • 16:38 - 16:40
    หรือว่าเป็น GPS ของพวกมักเกิ้ล
  • 16:40 - 16:42
    อะไรอย่างนี้นะคะก็มีการคุยๆกัน
  • 16:42 - 16:43
    ปรากฏว่าแกะไปแกะมา
  • 16:43 - 16:45
    อ่านออกค่ะ ประมาณว่า
  • 16:45 - 16:47
    Dad Help Godric's Hollow
  • 16:47 - 16:48
    แล้วก็เป็นวันเวลานะคะ
  • 16:48 - 16:51
    ซึ่งแฮร์รี่จำได้ว่านี่คือวันเวลาที่พ่อแม่ของชั้นตายค่ะ
  • 16:51 - 16:55
    ก็เลยรู้ว่าลูกๆของเราเนี่ยไปซ่อนตัวอยู่ตรงนี้นั่นเอง
  • 16:55 - 16:57
    ดังนั้นแฮร์รี่นะคะก็เลยรีบติดต่อไปที่เฮอร์ไมโอนี่ค่ะ
  • 16:57 - 17:00
    และทั้งหมดนะคะก็รีบไป
    รวมตัวกันที่ก็อดดริกส์โฮลโล่ค่ะ
  • 17:00 - 17:02
    เพื่อที่จะย้อนเวลาไปช่วยลูกๆค่ะ
  • 17:02 - 17:04
    ซึ่งตรงนี้ก็เป็นฉากที่ตลกนิดนึงนะ
  • 17:04 - 17:08
    คือไปถึงแล้วทุกคนก็ประมาณว่า
    เอาล่ะ เราจะมาร่วมมือกันช่วยลูกของเรา
  • 17:08 - 17:12
    คนที่จะไปนะคะก็มีเฮอร์ไมโอนี่
    มีรอน มีแฮร์รี่ มีจินนี่
  • 17:12 - 17:14
    แล้วก็มีเดรโกนั่นเองค่ะ ห้าคนนะคะ
  • 17:14 - 17:17
    ซึ่งไปถึงเนี่ย ทุกคนก็เหมือนจะร่วมมือกันและ
  • 17:17 - 17:18
    แต่อย่างแรกเลยค่ะ ตัวบุกเริ่มก่อน
  • 17:18 - 17:22
    รอนนะคะ รอนเป็นตัวเปิดเลย ไปถึงจะ
    กระชากคอเดรโกนะคะประมาณว่าแบบ
  • 17:22 - 17:25
    แก ถึงเราจะร่วมมือกัน
    แต่ว่าคราวก่อนที่เจอกันเนี่ย
  • 17:25 - 17:27
    แกด่าเมียชั้นไว้ไม่โอเคเลย
  • 17:27 - 17:28
    ชั้นต้องปกป้องเมียชั้น
  • 17:28 - 17:31
    คือคราวที่แล้วเหมือนแบบ
    ด้วยความเสียใจที่ลูกตัวเองหายไปอะ
  • 17:31 - 17:34
    เดรโกก็เลยพูดจาแรงๆ
    ใส่เฮอร์ไมโอนี่ไปนิดนึงนะคะ
  • 17:34 - 17:36
    ซึ่งทำให้รอนไม่พอใจมากๆ
  • 17:36 - 17:37
    รอนเนี่ยใช้คำประมาณว่าแบบ
  • 17:37 - 17:39
    แกมาพูดอย่างนี้กับภรรยาของชั้นไม่ได้
  • 17:39 - 17:41
    ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ก็ลุกขึ้นมาประมาณว่า
  • 17:41 - 17:44
    ซึ่งภรรยาของเธอเนี่ยไม่ต้องการ
    ให้เธอมาช่วยปกป้อง
  • 17:44 - 17:45
    หลบไป หลบไป
  • 17:45 - 17:47
    รอนนี่ก็แบบมีความกลัวเมียนิดนึง
  • 17:47 - 17:49
    ก็จะแบบอยู่ข้างหลัง
    หลบอยู่ข้างหลังเฮอร์ไมโอนี่แล้วก็แบบ
  • 17:49 - 17:51
    อย่านะ อย่าให้ชั้นได้ยินว่า
    แกด่าเฮอร์ไมโอนี่อีกครั้งนึงนะ
  • 17:51 - 17:52
    ไม่งั้นชั้นจะ...
  • 17:52 - 17:54
    เฮอร์ไมโอนี่นะคะ
    ก็พูดแทรกขึ้นมาประมาณว่า
  • 17:54 - 17:56
    ไม่งั้นเธอจะต้องไปกอดเค้า
  • 17:56 - 17:59
    คือประมาณว่ารอนกับเดรโก
    แกเนี่ยกอดกันรักกันซะดีๆนะคะ
  • 17:59 - 18:01
    ทั้งหมดก็เลยเหมือนดีกันค่ะประมาณว่าแบบ
  • 18:01 - 18:04
    เราอยู่ทีมเดียวกันฮัลโหล ร่วมมือกันซะดีๆ
  • 18:04 - 18:07
    ว่าแล้วทั้งหมดก็ย้อนเวลากลับไปค่ะ
  • 18:07 - 18:10
    ย้อนกลับไปในวันที่พ่อแม่
    ของแฮร์รี่กำลังจะตายนะคะ
  • 18:10 - 18:11
    พอย้อนกลับไปนะคะ
  • 18:11 - 18:15
    อัลบัสก็เห็นหน้าแม่ของตัวเองหรือว่าจินนี่นะคะ
    ก็วิ่งมากอดอย่างรวดเร็วค่ะ
  • 18:15 - 18:17
    แฮร์รี่ก็ยืนอยู่ข้างๆประมาณว่าแบบ
  • 18:17 - 18:20
    อืมๆๆ ดีกันแล้ว ดีกันแล้ว ประมาณนี้นะคะ
  • 18:20 - 18:22
    ตัดภาพไปที่สกอร์เปียสค่ะ
    สกอร์เปียสก็เดินเข้ามา เดรโกก็แบบ
  • 18:22 - 18:25
    เรา...เราจะต้องกอดกันแบบนั้นบ้างไหม
  • 18:25 - 18:28
    คือนึกออกไหม มัลฟอยมันแบบมัลฟอยอะ
    อะไรประมาณนี้นะคะก็แบบ
  • 18:28 - 18:31
    กอดกันแบบ awkward นิดนึงนะคะ
  • 18:31 - 18:33
    อย่างไรก็ตามทั้งหมดก็คุยกันค่ะประมาณว่า
  • 18:33 - 18:35
    แล้วเดลฟี่หายไปไหน
    อ๋อ เดลฟี่หายตัวไปแล้ว
  • 18:35 - 18:37
    แล้วก็คิดกันได้นะคะว่าเฮ้ย จริงๆแล้วเนี่ย
  • 18:37 - 18:40
    เดลฟี่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาฆ่าแฮร์รี่
  • 18:40 - 18:43
    แต่เดลฟี่มาที่นี่เพื่อมาห้ามลอร์ดโวลเดอมอร์
    ไม่ให้ฆ่าแฮร์รี่ต่างหาก
  • 18:43 - 18:48
    เพราะว่าถ้าสมมติว่าลอร์ดโวลเดอมอร์
    ฆ่าแฮร์รี่ก็จะตรงตามคำทำนายประมาณนี้นะคะ
  • 18:48 - 18:51
    แต่ที่เดลฟี่เนี่ยมาก่อนเวลาถึง 24 ชั่วโมง
  • 18:51 - 18:56
    เพราะว่าเดลฟี่ไม่รู้เวลาว่าลอร์ดโวลเดอมอร์
    จะมาที่ก็อดดริกส์โฮลโล่เวลาไหนนะคะ
  • 18:56 - 18:57
    ทั้งหมดก็เลยตกลงวางแผนกันค่ะ
  • 18:57 - 19:00
    ไปซุ่มกันอยู่ในโบสถ์ใกล้ๆ ประมาณนั้นนะคะ
  • 19:00 - 19:03
    เพราะว่าเป็นจุดที่สามารถเห็นทุกอย่างในเมืองได้
  • 19:03 - 19:04
    แล้วทั้งหมดก็ตกลงกันเลยว่า
  • 19:04 - 19:06
    เฮ้ย เราจะต้องปลอมตัวนี่แหละ
  • 19:06 - 19:10
    ให้ใครซักคนนึงปลอมตัวเป็น
    ลอร์ดโวลเดอมอร์เพื่อล่อเดลฟี่ออกมา
  • 19:10 - 19:12
    เรารอลอร์ดโวลเดอมอร์ตัวจริงมาไม่ไหวหรอก
  • 19:12 - 19:17
    เรากำจัดลอร์ดโวลเดอมอร์พร้อมกับเดลฟี่
    ซึ่งเป็นแม่มดที่มีพลังมากๆ สองคนพร้อมกันไม่ไหวนะ
  • 19:17 - 19:21
    ดังนั้นเราจะต้องแกล้งทำตัวเป็น
    ลอร์ดโวลเดอมอร์ออกไปเดินไปเดินมา
  • 19:21 - 19:22
    เดลฟี่เห็นลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 19:22 - 19:24
    เดลฟี่ก็จะออกมา พอออกมาเท่านั้นแหละ
  • 19:24 - 19:26
    เราก็สามารถจัดการเดลฟี่ได้นะคะ
  • 19:26 - 19:29
    ซึ่งทุกคนก็เถียงกันนะคะว่า
    แล้วใครจะปลอมตัวเป็นลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 19:29 - 19:30
    แล้วทุกคนก็เสนอตัว
  • 19:30 - 19:32
    รอนก็บอกว่าชั้นเป็นคนที่ชิลล์ที่สุด
  • 19:32 - 19:34
    ถ้าชั้นปลอมตัวเป็นลอร์ดโวลเดอมอร์เนี่ย
  • 19:34 - 19:35
    ชั้นก็จะไม่ค่อยได้รับผลกระทบอะไร
  • 19:35 - 19:38
    จากการที่ในหัวมีเสียงหัวเราะ
    ของลอร์ดโวลเดอมอร์อยู่
  • 19:38 - 19:39
    เฮอร์ไมโอนี่ก็บอกว่า
  • 19:39 - 19:44
    แต่ชั้นเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเวทมนตร์
    ชั้นควรจะรับหน้าที่อันหนักหนาสาหัสนี้
  • 19:44 - 19:45
    เดรโกนะคะก็เสนอขึ้นมาว่า
  • 19:45 - 19:47
    แต่ชั้นเป็นคนที่รู้เรื่องศาสตร์มืดดีที่สุดน้า
  • 19:47 - 19:51
    แล้วชั้นก็มีความเป็นผู้เสพความตาย
    อะไรอย่างนี้ ชั้นน่าจะเหมาะสุดรึเปล่า
  • 19:51 - 19:54
    ในขณะที่ทุกคนเถียงกันนะคะ
    แฮร์รี่ก็พูดขึ้นมาว่า
  • 19:54 - 19:55
    ไม่ได้หรอก มันต้องเป็นชั้นนี่แหละ
  • 19:55 - 19:57
    เพราะว่า หนึ่ง ชั้นรู้ว่าโวลเดอมอร์คิดอะไร
  • 19:57 - 20:01
    ชั้นเคยมีโวลเดอมอร์อยู่ในหัวชั้น จำได้ไหม
    ว่าชั้นเคยเป็นฮอร์ครักซ์ของเค้า
  • 20:01 - 20:03
    นอกจากนี้นะแน่นอนว่าเดลฟี่โผล่มา
  • 20:03 - 20:06
    มันจะต้องมีการพิสูจน์ตัวตนด้วยการ
    พูดภาษาพาร์เซลแน่นอนนะคะ
  • 20:06 - 20:09
    ดังนั้นพวกแกทุกคนพูดไม่ได้ ชั้นพูดได้คนเดียว
  • 20:09 - 20:11
    ดังนั้นต้องเป็นชั้นแล้วแหละ
  • 20:11 - 20:13
    แม้ว่าจินนี่จะมีความแบบไม่อยากให้เป็นเท่าไหร่
  • 20:13 - 20:17
    เพราะว่ากลัวนะคะ กลัวว่าแฮร์รี่จะ
    ติดอยู่ในร่างของโวลเดอมอร์ตลอดไป
  • 20:17 - 20:18
    แต่แฮร์รี่ก็จำเป็นต้องทำค่ะ
  • 20:18 - 20:20
    สุดท้ายแฮร์รี่นะคะก็เลย
  • 20:20 - 20:24
    แปลงร่างเป็นลอร์ดโวลเดอมอร์โดยการที่
    ใช้เวทมนตร์ของทุกคนเนี่ยเสกๆๆๆเข้าไป
  • 20:24 - 20:26
    เพราะว่าถ้าทำน้ำยาสรรพรสคงทำไม่ทัน
  • 20:26 - 20:30
    แล้วก็ประกอบกับว่าถ้าทำน้ำยาสรรพรส
    มันจะต้องมีส่วนบางส่วนของลอร์ดโวลเดอมอร์
  • 20:30 - 20:32
    มาใส่เข้าไปในน้ำยาใช่ไหม
  • 20:32 - 20:35
    คงไม่มีใครไปเก็บผมโวลเดอมอร์ซึ่งก็ไม่มีผม
  • 20:35 - 20:37
    ไปเก็บเล็บเท้าเหรอ ก็ไม่ใช่ใช่ไหมคะ
  • 20:37 - 20:40
    ดังนั้นสุดท้ายนะคะทุกคนก็เลย
    ใช้วิธีเสกเวทมนตร์ใส่แฮร์รี่ค่ะ
  • 20:40 - 20:42
    ให้แฮร์รี่กลายเป็นลอร์ดโวลเดอมอร์นะคะ
  • 20:42 - 20:45
    และตามแผนก็คือให้แฮร์รี่เดินออกไปแล้วก็
  • 20:45 - 20:47
    หลอกล่อให้เดลฟี่เข้ามาในโบสถ์นี้ค่ะ
  • 20:47 - 20:50
    พอเข้ามาในโบสถ์
    ทุกคนก็จะรุมเสกคาถาใส่เดลฟี่
  • 20:50 - 20:53
    เพราะว่าเดลฟี่นี่เป็นแม่มดที่ทรงพลังมากๆนะคะ
  • 20:53 - 20:57
    อย่างไรก็ตามค่ะ ถึงเวลาจริงแฮร์รี่ก็ออกไป
    เดินในร่างลอร์ดโวลเดอมอร์ค่ะ เดินๆๆ
  • 20:57 - 20:59
    ปรากฏว่าเดลฟี่ก็โผล่มาจริงๆค่ะ
  • 20:59 - 21:01
    ทั้งคู่ก็มีการคุยกันอะไรต่างๆ
  • 21:01 - 21:02
    แฮร์รี่ก็พยายามแอ๊บเนียนนะคะ
  • 21:02 - 21:04
    ตอนแรกเดลฟี่ก็เชื่อค่ะ
  • 21:04 - 21:06
    แฮร์รี่ก็พยายามจะหลอกล่อเดลฟี่ประมาณว่า
  • 21:06 - 21:07
    เดินมาตรงนี้สิลูก
  • 21:07 - 21:10
    เข้ามาอยู่ในแสงให้พ่อเห็นหน้าเจ้าชัดๆซิ
  • 21:10 - 21:11
    ประมาณนั้นนะคะ
  • 21:11 - 21:13
    แต่ขณะที่เดลฟี่กำลังจะเดินออกมาค่ะ
  • 21:13 - 21:16
    ปรากฏว่าเวทมนตร์ที่เสกไว้เนี่ย
    มันหมดพอดีนะคะ
  • 21:16 - 21:18
    แฮร์รี่ก็ค่อยๆคืนร่างเป็นร่างตัวเองค่ะ
  • 21:18 - 21:19
    เดลฟี่ก็เลยไม่เชื่อนะคะ
  • 21:19 - 21:22
    สุดท้ายนะคะ ตอนนี้เดลฟี่เข้ามาในโบสถ์แล้วแหละ
  • 21:22 - 21:23
    แล้วคนอื่นก็ซ่อนตัวอยู่
  • 21:23 - 21:25
    กำลังจะเข้ามาในโบสถ์เพื่อมารุมเดลฟี่กันค่ะ
  • 21:25 - 21:28
    แต่เดลฟี่เนี่ยนะคะ
    อาศัยจังหวะนั้นเสกคาถาค่ะ
  • 21:28 - 21:31
    ปิดประตูโบสถ์ ปึง!
    เรียกได้ว่าล็อกจากด้านในนะคะ
  • 21:31 - 21:34
    แล้วก็สู้กับแฮร์รี่อยู่ตามลำพังภายในโบสถ์ค่ะ
  • 21:34 - 21:37
    ซึ่งทำให้คนอื่นเนี่ยกังวลมาก
    เพราะแฮร์รี่สู้ไม่ไหวหรอกนะ
  • 21:37 - 21:41
    อย่างไรก็ตามนะคะ จะเปิดประตูก็เปิดไม่ได้
    เพราะว่าประตูมันล็อกจากด้านใน
  • 21:41 - 21:44
    สุดท้ายนะคะ อัลบัสค่ะ
    ซึ่งเป็นเด็กตัวเล็กเนี่ยก็เลยเสนอว่า
  • 21:44 - 21:46
    จริงๆแล้วเนี่ยนะโบสถ์มันมีรูอยู่นิดนึง
  • 21:46 - 21:48
    ทุกคนเข้าไปไม่ได้หรอก
    แต่ชั้นเนี่ยเข้าไปได้
  • 21:48 - 21:51
    ขอคลานเข้าไปแล้วไป
    เปิดประตูให้จากด้านในได้ไหม
  • 21:51 - 21:53
    ซึ่งทุกคนก็เป็นห่วงอัลบัสนะคะ
  • 21:53 - 21:55
    แต่มันก็ไม่มีทางอื่น มันเป็นทางเดียว
  • 21:55 - 21:58
    อัลบัสก็เลยคลานเข้าไปด้านในค่ะ
    แล้วก็ปลดล็อกประตูนะคะ
  • 21:58 - 22:01
    ทำให้ทุกคนเข้าไปรุมยำเดลฟี่ได้นะคะ ได้สำเร็จ
  • 22:01 - 22:02
    แล้วเดลฟี่ก็มีการท้าทายประมาณว่า
  • 22:02 - 22:04
    ฆ่าชั้นสิ ฆ่าชั้นสิ ประมาณนี้นะคะ
  • 22:04 - 22:07
    แต่ทุกคนค่ะก็ด้วยความเป็นตัวเอกนะคะ ก็เป็นคนดี
  • 22:07 - 22:10
    ก็เลยจัดการแค่เสกคาถา
    แบบมัดเดลฟี่ไว้อะไรอย่างนี้
  • 22:10 - 22:13
    เพื่อที่จะเอาเดลฟี่ไปเข้าอัซคาบันในโลกปัจจุบันค่ะ
  • 22:13 - 22:15
    หลังจากนั้นก็คือทุกคนเนี่ยอยู่ที่ก็อดดริกส์โฮลโล่
  • 22:15 - 22:17
    แล้วก็รู้ว่าโวลเดอมอร์กำลังจะมาค่ะ
  • 22:17 - 22:22
    ดังนั้นแฮร์รี่ก็เลยได้มีโอกาสนะคะ
    เห็นภาพโวลเดอมอร์ฆ่าพ่อแม่ของตัวเองค่ะ
  • 22:22 - 22:25
    แต่ว่าทุกคนก็อยู่เป็นเพื่อนแฮร์รี่
    แล้วก็คอยปลอบใจนะคะ
  • 22:25 - 22:28
    หลังจากนั้นค่ะ ทั้งหมดก็ย้อนเวลา
    กลับไปโลกปัจจุบันนะคะ
  • 22:28 - 22:31
    และทุกคนก็เหมือนเคลียร์ใจกันได้ ประมาณนั้นเลย
  • 22:31 - 22:34
    ที่สำคัญนะคะ ในโลกปัจจุบันเนี่ย
    เรื่องราวก็เริ่มเปลี่ยนไป
  • 22:34 - 22:38
    เพราะว่าสกอร์เปียสเนี่ย หลังจากที่ไป
    เผชิญเรื่องราวอะไรต่างๆมามากมาย
  • 22:38 - 22:40
    ก็เริ่มเป็นคนที่มีความมั่นใจมากขึ้น
  • 22:40 - 22:42
    โดยสิ่งแรกที่เค้าทำค่ะก็คือ
  • 22:42 - 22:44
    ไปหาโรสนะคะ ลูกของรอนกับเฮอร์ไมโอนี่
  • 22:44 - 22:45
    ที่ตัวเองแอบชอบ
  • 22:45 - 22:47
    แล้วก็ไปขอเป็นแฟน ประมาณนั้น
  • 22:47 - 22:49
    ซึ่งถามว่าโรสตกลงไหม
  • 22:49 - 22:51
    ก็ไม่ตกลงหรอก
    แต่ว่าสกอร์เปียสเนี่ยดีใจ
  • 22:51 - 22:53
    เพราะว่าเหมือนกับว่า
    ในที่สุดชั้นก็กล้าพูดแล้วนะ
  • 22:53 - 22:55
    เหมือนกับว่าชั้นปลูกต้นรักในใจเธอแล้ว
  • 22:55 - 22:58
    มันจะเติบโตงอกงามไปถึงขนาดไหนในอนาคต
  • 22:58 - 23:00
    มันก็เป็นเรื่องของอนาคตนะคะ
  • 23:00 - 23:03
    และที่สำคัญนะคะ ตอนแรกสกอร์เปียส
    เป็นพวกไม่เข้าสังคมเลยเนี่ยนะ
  • 23:03 - 23:05
    แต่ว่าพอโรสชวน บอกว่า
    ไปดูควิดดิชกันไหมอะไรอย่างนี้
  • 23:05 - 23:07
    สกอร์เปียสก็เริ่มโอเค
  • 23:07 - 23:11
    แล้วก็เริ่มมีความแบบชั้นอาจไปฝึกควิดดิช
    จนได้อยู่ในทีมของบ้านเลยก็ได้นะ อะไรอย่างนี้
  • 23:11 - 23:13
    แล้วก็ชวนอัลบัสไปด้วยค่ะ
  • 23:13 - 23:15
    แต่ว่าอัลบัสเนี่ยไม่ไป บอกว่า
  • 23:15 - 23:16
    ตัวเองเนี่ยมีนัดกับพ่อนะคะ
  • 23:16 - 23:19
    ซึ่งแฮร์รี่นี่ก็พาอัลบัสไปที่นึงค่ะ
  • 23:19 - 23:22
    ที่ที่นั่นก็คือเป็นเนินแห่งนึง
    อัลบัสก็มีความถามพ่อว่า
  • 23:22 - 23:23
    ที่นี่ที่ไหนเหรอ อะไรอย่างนี้นะคะ
  • 23:23 - 23:27
    พ่อเนี่ยก็บอกว่า อ๋อ ที่นี่คือหลุมฝังศพของเซดริก
  • 23:27 - 23:29
    เราจะมาเคารพหลุมฝังศพของเซดริกด้วยกันนะคะ
  • 23:29 - 23:32
    และที่นั่นค่ะก็กลายเป็นที่ฝังศพของเครก
  • 23:32 - 23:36
    เด็กผู้ชายคนนึงที่ตายไป
    ตอนที่เดลฟี่เสกคาถาใส่นั่นเองค่ะ
  • 23:36 - 23:39
    ทั้งคู่ก็เลยเหมือนแชร์ความรู้สึกกันประมาณว่าเนี่ย
  • 23:39 - 23:40
    เราเข้าใจกันและกันนะเพราะว่า
  • 23:40 - 23:43
    พ่อก็ไม่อยากให้เซดริกตาย
    ลูกก็ไม่อยากให้เครกตาย
  • 23:43 - 23:44
    แต่ว่าเรื่องอย่างนี้มันก็เกิดขึ้น
  • 23:44 - 23:47
    เราก็จะต้องรู้สึกผิดอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ
  • 23:47 - 23:48
    ทั้งคู่ก็มีความเคลียร์ใจกันนะคะ
  • 23:48 - 23:51
    พ่อก็แบบแสดงให้เห็นว่า
    ตัวเองรักลูกขนาดไหนแต่ว่า
  • 23:51 - 23:54
    ทั้งหมดนี้พ่อเป็นพ่อที่ไม่ดีหรอก เพราะว่าไร
  • 23:54 - 23:57
    เพราะว่าพ่อพยายามจะเป็นพ่อที่ดีที่สุดที่เป็นไปได้
  • 23:57 - 23:59
    แต่พ่อไม่ได้มีตัวอย่างไง นึกออกไหม
  • 23:59 - 24:01
    แต่คือแบบเกิดมาก็...ก็ไม่มีใครเลี้ยงอะ
  • 24:01 - 24:03
    ก็อยู่ในบ้านเดอร์สลีย์ โดน abuse
  • 24:03 - 24:05
    โดนแบบว่าใช้ความรุนแรงอะไรต่างๆ
  • 24:05 - 24:06
    ก็เลยไม่เข้าใจว่า
  • 24:06 - 24:08
    การเป็นพ่อที่ถูกต้องเนี่ย ต้องเป็นยังไง
  • 24:08 - 24:09
    เค้าก็พยายามเรียนรู้อยู่
  • 24:09 - 24:12
    เรามาเรียนรู้การเป็นพ่อ
    การเป็นลูกไปพร้อมๆกันนะ
  • 24:12 - 24:15
    คือแบบก็ไม่มีตัวอย่างให้ดู ประมาณนั้นนะคะ
  • 24:15 - 24:17
    ฝั่งอัลบัสค่ะก็เล่าให้พ่อฟังบอกว่า
  • 24:17 - 24:20
    เออ จริงๆแล้วพ่อรู้ไหมว่า
    เรื่องนี้ผมอยากเล่าให้พ่อฟังก็คือ
  • 24:20 - 24:23
    พ่อบอกว่าพ่อไม่ได้มีโอกาส
    เห็นพ่อของตัวเองใช่ไหม
  • 24:23 - 24:27
    คือผมเนี่ยได้เห็น วันนั้นน่ะที่ผมไปนั่ง
    อยู่ที่ก็อดดริกส์โฮลโล่เนี่ย
  • 24:27 - 24:30
    ก่อนที่พ่อจะมา ผมก็ได้อยู่ตรงนั้น
    ตั้งแบบหลายชั่วโมง
  • 24:30 - 24:32
    ผมก็ได้เห็นตอนที่พ่อแม่ของพ่อเนี่ยเล่นกับพ่อ
  • 24:32 - 24:35
    ก็เล่าให้ฟังนะคะว่าเรื่องราวเป็นยังไงบ้าง
    เล่นอะไรกันบ้างอะไรอย่างนี้
  • 24:35 - 24:37
    ซึ่งทำให้ทั้งคู่เนี่ยเคลียร์ใจกัน
  • 24:37 - 24:39
    แล้วก็กลับมาเลิฟๆกันอีกรอบนึงค่ะ
  • 24:39 - 24:42
    และเรื่องราวทั้งหมดก็จบลงตรงนี้นี่แหละค่ะ
  • 24:42 - 24:45
    เป็นไงบ้าง ยาวนานจริงๆนะคะ
    สำหรับสามตอนของ
  • 24:45 - 24:47
    Harry Potter and the Cursed Child
  • 24:47 - 24:49
    หรือว่า แฮร์รี่ พอตเตอร์กับเด็กต้องสาปค่ะ
  • 24:49 - 24:52
    ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้นะคะ
    อย่าลืมกดไลก์เป็นกำลังใจให้วิว
  • 24:52 - 24:54
    แล้วก็กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ
  • 24:54 - 24:55
    แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน
  • 24:55 - 24:57
    บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ
  • 24:57 - 25:00
    จริงๆนะถึงวิวบอกว่า
    วิวลงรายละเอียดเยอะแล้ว
  • 25:00 - 25:01
    ถึงอะไรยังไงก็ตาม
  • 25:01 - 25:04
    แต่อยากให้ทุกคนเนี่ย
    ลองไปหาเล่มจริงมาอ่านเพราะว่า
  • 25:04 - 25:08
    มันจะมีรายละเอียดมุกตลกอะไรเล็กๆน้อยๆ
    มากมายที่มันแทรกอยู่แล้วมันสนุกมาก
  • 25:08 - 25:12
    อย่างเช่นตอนที่สกอร์เปียสกับอัลบัสเนี่ย
    ตกลงกันไว้ว่าจะส่งข้อมูลไปที่อนาคตเนี่ย
  • 25:12 - 25:15
    มันก็มีความแบบว่าหรือเราจะเดินไปหา
  • 25:15 - 25:17
    เบบี้แฮร์รี่ แฮร์รี่ตอนเด็กดี
    แล้วตะโกนใส่ประมาณว่า
  • 25:17 - 25:18
    ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วย
  • 25:18 - 25:20
    แล้วหวังว่าจิตใต้สำนึกของแฮร์รี่จะนึกออก
  • 25:20 - 25:21
    ในตอนเด็กว่าแบบ
  • 25:21 - 25:24
    เคยมีคนตะโกนคำว่าช่วยด้วยใส่
    อะไรอย่างนี้รึเปล่า
  • 25:24 - 25:26
    มันจะมีมุกอะไรอย่างนี้อีกเยอะมากนะคะ
  • 25:26 - 25:27
    ดังนั้นลองไปหาอ่านดู
  • 25:27 - 25:30
    แล้วถ้าใครมีโอกาสก็
    ไปดูละครเวทีได้ที่อังกฤษนะคะ
  • 25:30 - 25:32
    บอกเลยว่ามันส์แล้วก็
    เทคนิคการทำละครเวทีดีจริงๆ
  • 25:32 - 25:36
    นี่พูดเหมือนเค้าจ่ายนะ แต่เค้าไม่ได้จ่าย
    ซักแอะ ซักแดงเลยนะคลิปนี้
  • 25:36 - 25:37
    ยังไงก็ช่างมันละกันค่ะ
  • 25:37 - 25:40
    เอาเป็นว่าใครอยากฟังเรื่องอะไรอีก
    คอมเมนต์มาด้านล่างแล้วกันนะคะ
  • 25:40 - 25:42
    สำหรับวันนี้วิวลาไปก่อนค่ะทุกคน
  • 25:42 - 25:43
    บ๊ายบาย
  • 25:43 - 25:44
    สวัสดีค่ะ
Title:
เล่าเรื่อง Harry Potter กับเด็กต้องสาป Part 3 | Point of View
Description:

more » « less
Duration:
25:44

Thai subtitles

Revisions