< Return to Video

Jennifer Healey: Gdyby samochody potrafiły rozmawiać, moglibyśmy unikać wypadków

  • 0:01 - 0:03
    Nie oszukujmy się:
  • 0:03 - 0:05
    Samochody są niebezpieczne.
  • 0:05 - 0:08
    Choć nie chcemy tego brać do wiadomości,
  • 0:08 - 0:12
    fakt, że deski rozdzielcze na całym świecie upstrzone są
  • 0:12 - 0:17
    talizmanami i symbolami religijnymi,
  • 0:17 - 0:21
    ujawnia, że znamy prawdę.
  • 0:21 - 0:24
    W USA wypadki samochodowe stanowią główną
  • 0:24 - 0:29
    przyczynę śmierci osób w wieku od 16 do 19 lat -
  • 0:29 - 0:31
    główną przyczynę śmierci -
  • 0:31 - 0:35
    75% tych wypadków nie ma nic wspólnego
  • 0:35 - 0:37
    z narkotykami czy alkoholem.
  • 0:37 - 0:40
    Więc o co chodzi?
  • 0:40 - 0:44
    Nikt tego nie wie na pewno,
    ale pamiętam mój pierwszy wypadek.
  • 0:44 - 0:48
    Byłam jeszcze młodym kierowcą.
    Jechałam autostradą
  • 0:48 - 0:50
    gdy gość przede mną włączył światła stopu.
  • 0:50 - 0:52
    Uznałam, "Ok, zwalnia,
  • 0:52 - 0:53
    ja też zwolnię."
  • 0:53 - 0:55
    Nacisnęłam hamulec.
  • 0:55 - 0:57
    Ale on wcale nie zwalniał.
  • 0:57 - 1:00
    On zatrzymywał się na środku drogi.
  • 1:00 - 1:03
    Ot tak, z setki do zera?
  • 1:03 - 1:05
    Wcisnęłam hamulec do oporu.
  • 1:05 - 1:08
    Poczułam działający ABS i samochód ciągle w ruchu,
  • 1:08 - 1:10
    jakby miał się nie zatrzymać - wiedziałam, że się nie zatrzyma,
  • 1:10 - 1:13
    wystrzeliła poduszka powietrzna, samochód skasowany,
  • 1:13 - 1:17
    na szczęście nikomu nic się nie stało.
  • 1:17 - 1:21
    Ale nie mogłam wiedzieć, że tamten samochód się zatrzymywał.
  • 1:21 - 1:25
    Wydaje mi się, że stać nas na coś lepszego.
  • 1:25 - 1:29
    Możemy przemienić czynność prowadzenia pojazdów,
  • 1:29 - 1:33
    jeśli pozwolimy im rozmawiać ze sobą nawzajem.
  • 1:33 - 1:34
    Zastanówcie się
  • 1:34 - 1:37
    czym jest teraz prowadzenie auta.
  • 1:37 - 1:41
    Wsiadasz. Zamykasz drzwi. Znajdujesz się w szklanej bańce.
  • 1:41 - 1:44
    Odcinasz swoje zmysły od świata.
  • 1:44 - 1:46
    Auto staje się przedłużeniem ciała.
  • 1:46 - 1:48
    Twoim zadaniem jest prowadzenie go przez
  • 1:48 - 1:50
    częściowo widoczne jezdnie
  • 1:50 - 1:55
    pośród innych metalowych olbrzymów o ponadludzkiej prędkości.
  • 1:55 - 1:59
    Dysponując jedynie swoimi oczami.
  • 1:59 - 2:01
    Nie masz nic innego,
  • 2:01 - 2:03
    tylko parę niedoskonałych oczu,
  • 2:03 - 2:06
    ale trzeba radzić sobie z różnymi zadaniami,
  • 2:06 - 2:08
    na przykład ze zmianą pasa ruchu.
  • 2:08 - 2:10
    Od czego musisz wtedy zacząć?
  • 2:10 - 2:13
    Przestać patrzeć na drogę. Tak jest.
  • 2:13 - 2:16
    Odwrócić się,
  • 2:16 - 2:18
    sprawdzić obszar niewidzenia
  • 2:18 - 2:21
    i jechać bez patrzenia w swoją stronę.
  • 2:21 - 2:24
    Tak robią wszyscy.
    To jest bezpieczna jazda.
  • 2:24 - 2:26
    Dlaczego tak robimy?
  • 2:26 - 2:29
    Bo musimy podjąć decyzję:
    patrzeć tam, czy tam?
  • 2:29 - 2:30
    Co jest ważniejsze?
  • 2:30 - 2:33
    Przeważnie wzorowo oceniamy
  • 2:33 - 2:37
    co najbardziej wymaga naszej uwagi.
  • 2:37 - 2:41
    Ale zdarza się nam coś przeoczyć.
  • 2:41 - 2:45
    Czasem wyczuwamy coś źle lub zbyt późno.
  • 2:45 - 2:47
    Kierowcy po wypadkach często twierdzą:
  • 2:47 - 2:49
    "Nie zauważyłem, że nadjeżdża".
  • 2:49 - 2:53
    A ja w to wierzę.
  • 2:53 - 2:56
    Nasz wzrok nie wyłapie wszystkiego.
  • 2:56 - 3:01
    Ale mamy teraz technologię,
    która może pomóc nam to poprawić.
  • 3:01 - 3:05
    W przyszłości, mając samochody
    wymieniające dane między sobą,
  • 3:05 - 3:09
    będziemy w stanie zobaczyć
    nie tylko trzy samochody z przodu,
  • 3:09 - 3:11
    ale także trzy z tyłu, po lewej i po prawej.
  • 3:11 - 3:14
    Wszystko w tym samym czasie, z lotu ptaka.
  • 3:14 - 3:17
    Będziemy w stanie zajrzeć do wnętrz tych pojazdów.
  • 3:17 - 3:19
    Będziemy w stanie zobaczyć
    prędkość samochodu przed nami,
  • 3:19 - 3:22
    ocenić, jak szybko się porusza,
    czy też zatrzymuje.
  • 3:22 - 3:27
    Jeśli postanowi zwolnić aż do zera, będę o tym wiedzieć.
  • 3:27 - 3:31
    Korzystając z wyliczeń, algorytmów i
    modelów predyktywnych,
  • 3:31 - 3:34
    będziemy w stanie zajrzeć w przyszłość.
  • 3:34 - 3:36
    Myślicie: "to niemożliwe".
  • 3:36 - 3:38
    Jak można przewidzieć przyszłość? To naprawdę trudne.
  • 3:38 - 3:42
    A jednak nie. W temacie samochodów
    nie jest to niemożliwe.
  • 3:42 - 3:45
    Są one obiektami trójwymiarowymi,
  • 3:45 - 3:47
    o konkretnej pozycji i prędkości.
  • 3:47 - 3:49
    Podróżują wzdłuż jezdni.
  • 3:49 - 3:51
    Zwykle po zaplanowanych trasach.
  • 3:51 - 3:55
    Nie jest tak trudno sensownie przewidzieć,
  • 3:55 - 3:58
    w którą stronę pojedzie dany samochód.
  • 3:58 - 4:00
    Nawet jeśli prowadzisz auto
  • 4:00 - 4:02
    i nadjeżdża motocykl -
  • 4:02 - 4:04
    130 km/h, pomiędzy pasami ruchu -
  • 4:04 - 4:07
    wiem, że to znacie -
  • 4:07 - 4:09
    ten gość wcale nie "pojawił się znikąd".
  • 4:09 - 4:13
    Był on prawdopodobnie w trasie
    przez ostatnie pół godziny.
  • 4:13 - 4:14
    (Śmiech)
  • 4:14 - 4:18
    Prawda? Ktoś go widział,
  • 4:18 - 4:21
    15, 30, czy 50 kilometrów wcześniej,
  • 4:21 - 4:23
    jeśli choć jedno auto go zobaczy
  • 4:23 - 4:25
    i umieści na mapie, widzą go wszyscy -
  • 4:25 - 4:27
    pozycja i prędkość,
  • 4:27 - 4:30
    która raczej się nie zmieni.
  • 4:30 - 4:32
    Twoje auto przekaże ci,
  • 4:32 - 4:34
    co inny samochód
    wyszepce mu do ucha.
  • 4:34 - 4:36
    "A propos, za pięć minut,
  • 4:36 - 4:39
    motocyklista, uważaj."
  • 4:39 - 4:42
    Zachowanie samochodów
    jest przewidywalne.
  • 4:42 - 4:43
    To ciała newtonowskie
  • 4:43 - 4:46
    i to jest w nich fajne.
  • 4:46 - 4:49
    Jak można coś takiego osiągnąć?
  • 4:49 - 4:51
    Możemy zacząć od czegoś tak prostego,
  • 4:51 - 4:54
    jak udostępnienie
    danych nawigacyjnych
  • 4:54 - 4:56
    z GPSu.
  • 4:56 - 4:58
    Dzięki GPSowi i kamerce w moim aucie
  • 4:58 - 5:01
    mam dobre rozeznanie, gdzie jestem
  • 5:01 - 5:02
    i jak szybko się poruszam.
  • 5:02 - 5:04
    Poprzez widzenie komputerowe
  • 5:04 - 5:07
    mogę ocenić, gdzie są auta
    dookoła mnie i dokąd zmierzają.
  • 5:07 - 5:08
    Podobnie inne auta
  • 5:08 - 5:10
    mogą mieć orientację, gdzie są
  • 5:10 - 5:12
    i szacunkowo określić gdzie są inni.
  • 5:12 - 5:16
    Co się stanie, jeśli dwa samochody wymienią się
    tymi informacjami,
  • 5:16 - 5:18
    jeśli ze sobą porozmawiają?
  • 5:18 - 5:20
    Powiem wam, co się stanie.
  • 5:20 - 5:23
    Obydwa modele zyskują.
  • 5:23 - 5:25
    Każdy wygrywa.
  • 5:25 - 5:27
    Profesor Bob Wang i jego zespół
  • 5:27 - 5:30
    stworzyli symulacje komputerowe,
    mające na celu ocenić efekty
  • 5:30 - 5:33
    łączenia niedokładnych
    danych z GPSu,
  • 5:33 - 5:36
    nawet podczas niedużego ruchu.
  • 5:36 - 5:39
    Następnie badania przenieśliśmy
  • 5:39 - 5:42
    w obszar testów na robotach z czujnikami
  • 5:42 - 5:45
    powszechnie montowanymi w autach -
  • 5:45 - 5:47
    kamery stereo, GPS,
  • 5:47 - 5:49
    dwuwymiarowe laserowe dalekomierze
  • 5:49 - 5:51
    występujące często w systemach rezerwowych.
  • 5:51 - 5:55
    Dołączamy także radio komunikacyjne krótkiego zasięgu.
  • 5:55 - 5:57
    Roboty rozmawiają ze sobą.
  • 5:57 - 5:59
    Gdy roboty na siebie nacierają,
  • 5:59 - 6:02
    precyzyjnie śledzą siebie nawzajem,
  • 6:02 - 6:04
    mogą uniknąć zderzenia.
  • 6:04 - 6:08
    Dołączamy do eksperymentu coraz więcej robotów
  • 6:08 - 6:09
    i napotkaliśmy pewne problemy.
  • 6:09 - 6:11
    Jeden z nich - kiedy odbierasz zbyt dużo gwaru,
  • 6:11 - 6:15
    ciężko przetworzyć wszystkie pakiety danych,
    trzeba wybrać te najważniejsze.
  • 6:15 - 6:18
    W tym właśnie mogą pomóc predyktywne modele.
  • 6:18 - 6:22
    Jeśli roboty śledzą przewidziane toki wydarzeń,
  • 6:22 - 6:24
    nie musisz aż tak dbać o te pakiety.
  • 6:24 - 6:25
    Przedkładasz ponad innych tego gościa,
  • 6:25 - 6:27
    który wydaje się jechać w złym kierunku.
  • 6:27 - 6:29
    Tego, który mógłby stworzyć problem.
  • 6:29 - 6:32
    Możesz przewidzieć nowy tok zdarzeń.
  • 6:32 - 6:35
    Wiesz, w którą stronę zboczył
  • 6:35 - 6:39
    i wiesz, których kierowców najlepiej ostrzec,
    żeby usunęli się z drogi.
  • 6:39 - 6:41
    Jak możemy najlepiej ostrzegać innych?
  • 6:41 - 6:45
    Jak te samochody mogą
    wyszeptać "musisz się usunąć"?
  • 6:45 - 6:46
    To zależy od dwóch spraw:
  • 6:46 - 6:48
    po pierwsze - od zdolności pojazdu,
  • 6:48 - 6:51
    po drugie - od zdolności kierowcy.
  • 6:51 - 6:53
    Gdy ktoś ma naprawdę świetny samochód,
  • 6:53 - 6:56
    a podczas jazdy rozmawia przez telefon
    albo coś w tym stylu,
  • 6:56 - 6:58
    prawdopodobnie nie jest w stanie
  • 6:58 - 7:01
    zareagować w razie niebezpieczeństwa.
  • 7:01 - 7:02
    Rozpoczęliśmy więc odrębną serię badań
  • 7:02 - 7:05
    skupionych na stanie kierowcy.
  • 7:05 - 7:07
    Korzystając z kompletu trzech kamer
  • 7:07 - 7:10
    możemy wykryć, czy kierowca patrzy w przód,
  • 7:10 - 7:12
    czy odwraca wzrok, patrzy w dół, na telefon,
  • 7:12 - 7:15
    czy pije kawę.
  • 7:15 - 7:18
    Możemy przewidzieć wypadek,
  • 7:18 - 7:21
    oraz przewidzieć, które dokładnie pojazdy
  • 7:21 - 7:25
    mogłyby usunąć się z drogi,
  • 7:25 - 7:28
    aby obliczyć najbezpieczniejszą trasę dla każdego.
  • 7:28 - 7:32
    Zasadniczo, te technologie istnieją.
  • 7:32 - 7:35
    Moim zdaniem największym problemem byłaby
  • 7:35 - 7:38
    nasza gotowość do dzielenia się danymi.
  • 7:38 - 7:41
    Swiadomość, że nasze auta
  • 7:41 - 7:43
    miałyby nas obserwować i obgadywać
  • 7:43 - 7:47
    mogłaby być niepokojąca.
  • 7:47 - 7:50
    Poruszalibyśmy się po drodze w morzu plotek.
  • 7:50 - 7:54
    Wierzę, że da się to zrobić
    z równoczesnym zachowaniem prywatności,
  • 7:54 - 7:58
    tak jak teraz, gdy widzę twój samochód od zewnątrz,
  • 7:58 - 8:00
    nie wiem o tobie nic.
  • 8:00 - 8:01
    Z numeru rejestracyjnego też
    się nie dowiem, kim jesteś.
  • 8:01 - 8:03
    Z numeru rejestracyjnego też
    się nie dowiem, kim jesteś.
  • 8:03 - 8:07
    Wierzę, że nasze samochody
    mogą o nas rozmawiać za naszymi plecami.
  • 8:07 - 8:10
    (Śmiech)
  • 8:10 - 8:13
    I to byłaby świetna sprawa.
  • 8:13 - 8:15
    Pomyślcie, czy naprawdę
  • 8:15 - 8:19
    nie chcecie, żeby ten
    rozkojarzony nastolatek z tyłu
  • 8:19 - 8:21
    wiedział, że hamujecie,
  • 8:21 - 8:24
    że się zatrzymujecie.
  • 8:24 - 8:27
    Poprzez dzielenie się danymi,
  • 8:27 - 8:30
    możemy działać w interesie nas wszystkich.
  • 8:30 - 8:33
    Pozwól samochodowi plotkować na twój temat.
  • 8:33 - 8:36
    To zapewni większe bezpieczeństwo na drodze.
  • 8:36 - 8:38
    Dziękuję.
  • 8:38 - 8:43
    (Aplauz)
Title:
Jennifer Healey: Gdyby samochody potrafiły rozmawiać, moglibyśmy unikać wypadków
Speaker:
Jennifer Healey
Description:

Podczas prowadzenia samochodu znajdujemy się w szklanej bańce. Zamykamy za sobą drzwi i naciskamy pedał gazu polegając na własnym wzroku, pomimo faktu, że jesteśmy w stanie dostrzec jedynie kilka innych aut przed i za nami. A co by się stało, jeśli samochody mogłyby wymieniać między sobą dane dotyczące położenia i prędkości, oraz korzystać z modelowania predyktywnego w celu oszacowania najbezpieczniejszej trasy dla każdego uczestnika ruchu drogowego? Jennifer Healey przedstawia swoją wizję świata bez wypadków. (Filmowane podczas TED@Intel.)

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
09:00

Polish subtitles

Revisions