< Return to Video

เชื้อโรคเดินทางบนเครื่องบินได้อย่างไร -- และเราจะหยุดพวกมันได้อย่างไร

  • 0:02 - 0:03
    ขอผมดูมือหน่อยครับ
  • 0:03 - 0:07
    มีใครในห้องนี้บ้างครับ
    ที่เดินทางโดยเครื่องบินในปีที่ผ่านมา
  • 0:08 - 0:09
    ค่อนข้างดีครับ
  • 0:09 - 0:12
    ครับ มันกลายเป็นว่า
    พวกคุณมีประสบการณ์ร่วมกัน
  • 0:12 - 0:15
    กับคนอีกกว่าสามพันล้านคนทุกปี
  • 0:15 - 0:18
    และเมื่อพวกเราเอาคนจำนวนมาก
    เข้าไปอยู่ในกระเปาะเหล็กเหล่านี้
  • 0:18 - 0:20
    ที่บินไปทั่วโลก
  • 0:20 - 0:23
    บางครั้ง อะไรประมาณนี้เกิดขึ้น
  • 0:23 - 0:25
    ก็จะเกิดการระบาดของโรค
  • 0:25 - 0:27
    จริง ๆ แล้วผมเริ่มสนใจเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก
  • 0:27 - 0:30
    เมื่อผมได้ยินเรื่องเกี่ยวกับ
    การระบาดของอีโบลาปีที่แล้ว
  • 0:30 - 0:31
    และมันกลายเป็นว่า
  • 0:31 - 0:34
    แม้ว่าอีโบลาแพร่กระจายไป
    ในแบบที่จำกัดขอบเขตมากกว่า
  • 0:34 - 0:35
    ผ่านสารคัดหลั่งหลัก ๆ
  • 0:35 - 0:37
    มันยังมีโรคแบบอื่น ๆ อีก
  • 0:37 - 0:39
    ที่สามารถแพร่กระจายไป
    ในห้องโดยสารของเครื่องบินได้
  • 0:39 - 0:43
    สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ
    เมื่อเรามองดูตัวเลขเหล่านี้
  • 0:43 - 0:44
    มันค่อนข้างน่ากลัว
  • 0:44 - 0:46
    ฉะนั้น ชายผู้นี้ที่มีเอชวันเอ็นวัน (H1N1)
  • 0:46 - 0:48
    ตัดสินใจที่จะขึ้นเครื่องบิน
  • 0:48 - 0:50
    และการบินขาเดียว
  • 0:50 - 0:52
    ก็สามารถแพร่เชื้อโรคให้กับคนอื่นได้ 17 คน
  • 0:52 - 0:54
    และจากนั้น ก็ยังมีอีกคนที่มีซาร์ (SARS)
  • 0:55 - 0:57
    ที่โดยสารโดยการบินสามชั่วโมง
  • 0:57 - 0:59
    และแพร่กระจายเชื้อโรคให้คนอีก 22 คน
  • 1:00 - 1:03
    นั่นไม่ใช่พลังเหนือมนุษย์ในความคิดของผม
  • 1:04 - 1:06
    เมื่อเรามองดูสิ่งนี้ สิ่งที่เรายังได้พบ
  • 1:06 - 1:09
    คือว่า มันยากมาก
    ที่จะตรวจเชื้อโรคเหล่านี้ได้ก่อน
  • 1:10 - 1:12
    ฉะนั้น เมื่อใครสักคนขึ้นไปบนเครื่องบิน
  • 1:12 - 1:13
    พวกเขาอาจป่วย
  • 1:13 - 1:15
    และพวกเขาที่จริงอาจอยู่ในระยะฟักตัว
  • 1:15 - 1:18
    ระยะที่พวกเขามีเชื้อโรค
  • 1:18 - 1:19
    แต่ไม่แสดงอาการใด ๆ
  • 1:19 - 1:21
    และพวกเขาก็อาจจะเป็นผู้แพร่กระจายโรค
  • 1:21 - 1:23
    ให้กับคนอื่น ๆ ในห้องโดยสารได้
  • 1:23 - 1:25
    มันเป็นไปได้ก็เพราะว่าตอนนี้
  • 1:25 - 1:27
    พวกเราได้รับอากาศเข้ามา
    จากส่วนบนของห้องโดยสาร
  • 1:27 - 1:30
    และจากด้านข้างของห้องโดยสาร
  • 1:30 - 1:34
    และจากนั้น อากาศก็ออกไป
    ผ่านตัวกรองที่มีประสิทธิภาพสูงเหล่านี้
  • 1:34 - 1:39
    ซึ่งกำจัด 99.97 เปอร์เซ็นต์
    ของเชื้อก่อโรคใกล้กับช่องทางออก
  • 1:39 - 1:41
    สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ
  • 1:41 - 1:43
    เรามีรูปแบบการไหลเวียนอากาศที่ปนเป
  • 1:43 - 1:45
    ฉะนั้น ถ้าใครสักคนจามขึ้นมา
  • 1:45 - 1:48
    อากาศนั้นก็จะวนไปวนมาอยู่หลายรอบ
  • 1:48 - 1:51
    ก่อนที่มันจะมีโอกาสผ่านเข้าไปในตัวกรอง
  • 1:52 - 1:55
    ผมก็เลยคิดว่า นี่มันเป็นปัญหา
    ที่ค่อนข้างเอาเรื่อง
  • 1:55 - 1:59
    ผมไม่ได้มีเงินที่จะซื้อเครื่องบินได้
  • 1:59 - 2:01
    ฉะนั้น ผมเลยตัดสินใจที่จะสร้างคอมพิวเตอร์แทน
  • 2:01 - 2:04
    มันกลายเป็นว่า
    ด้วยพลศาสตร์ของไหลเชิงคอมพิวเตอร์
  • 2:04 - 2:07
    สิ่งที่เราสามารถทำได้คือ
    การสร้างการจำลอง
  • 2:07 - 2:09
    ที่ให้ความคมชัดกับเรามากขึ้น
  • 2:09 - 2:12
    กว่าสิ่งที่กำลังเป็นไปเชิงกายภาพ
  • 2:13 - 2:16
    และโดยหลักแล้ว ด้วยวิธีการนี้เอง
    คุณเริ่มต้นจาก
  • 2:16 - 2:18
    ภาพวาดสองมิติ
  • 2:18 - 2:21
    สิ่งเหล่านี้ล่องลอยไปมา
    ในกระดาษทางเทคนิคไปทั่วอินเทอร์เน็ต
  • 2:21 - 2:24
    ผมนำมันมา และจากนั้น
    นำมันใส่เข้าไปในโปรแกรมแบบจำลองสามมิติ
  • 2:24 - 2:25
    เป็นการสร้างแบบจำลองสามมิตินั้นขึ้นมา
  • 2:25 - 2:30
    และจากนั้น ผมแบ่งแบบจำลอง
    ที่ผมเพิ่งสร้างขึ้นเป็นสามส่วนเล็ก ๆ
  • 2:30 - 2:34
    พูดง่าย ๆ คือ บดมันเป็นชิ้น
    เพื่อที่คอมพิวเตอร์จะได้เข้าใจมันง่ายขึ้น
  • 2:34 - 2:37
    และจากนั้น ผมบอกคอมพิวเตอร์ว่า
    อากาศเข้าและออกจากห้องโดยสารทางไหน
  • 2:37 - 2:39
    โยนกฎทางฟิสิกส์เข้าไป
  • 2:39 - 2:43
    และก็แค่นั้นอยู่ตรงนั้น รอจนกว่าคอมพิวเตอร์
    จะทำการคำนวนการจำลองดังกล่าว
  • 2:44 - 2:48
    อันที่จริง สิ่งที่เราได้
    จากห้องโดยสารทั่วไป ก็คือ
  • 2:48 - 2:50
    คุณจะสังเกตเห็นคนตรงกลางกำลังจาม
  • 2:51 - 2:54
    และมันก็ "กระจาย"
    มันกระเด็นเข้าใส่หน้าคน
  • 2:55 - 2:57
    ค่อนข้างน่าขยะแขยงนะครับ
  • 2:57 - 2:59
    จากด้านหน้า คุณจะสังเกต
    เห็นผู้โดยสารสองคนนั่น
  • 2:59 - 3:01
    ที่นั่งอยู่ติดกับผู้โดยสารตรงกลาง
  • 3:01 - 3:03
    ไม่ได้มีความสุขสักเท่าไร
  • 3:03 - 3:05
    และเมื่อเรามองดูพวกเขาจากด้านข้าง
  • 3:05 - 3:09
    คุณจะยังสังเกตเห็นเชื้อโรคแพร่กระจาย
    ไปตามความยาวของห้องโดยสาร
  • 3:10 - 3:12
    สิ่งแรกที่ผมคิดก็คือ
    "นี่มันไม่ดีเลย"
  • 3:12 - 3:16
    อันที่จริงผมได้กำกับการจำลอง
    มากกว่า 32 แบบ
  • 3:16 - 3:19
    และในที่สุด ผมก็ได้ข้อสรุปที่อยู่ตรงนี้
  • 3:19 - 3:23
    นี่คือสิ่งที่ผมเรียกว่า เครื่องตรวจจับ
    ช่องทางเข้าสากล ที่อยู่ระหว่างการจดสิทธิบัตร
  • 3:23 - 3:25
    ด้วยสิ่งนี้ เราจะสามารถ
    ลดการแพร่กระจายของเชื้อโรค
  • 3:25 - 3:27
    ได้ถึงประมาณ 55 เท่า
  • 3:27 - 3:30
    และเพิ่มการหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไป
    ได้ถึงประมาณ 190 เปอร์เซ็นต์
  • 3:30 - 3:32
    มันทำงานอย่างนี้ครับ
  • 3:32 - 3:35
    เราจะติดตั้งชื้นส่วนต่าง ๆ ของเครื่อง
  • 3:35 - 3:38
    ในจุดที่มีอยู่แล้วบนเครื่องบิน
  • 3:38 - 3:40
    ฉะนั้น มันจึงถูกมากในการติดตั้ง
  • 3:40 - 3:42
    และเราสามารถทำได้ภายในคืนเดียว
  • 3:42 - 3:46
    ที่เราต้องทำก็คือ ติดตั้งตะปูเกลียวสองสามตัว
    ก็เป็นอันเสร็จ
  • 3:46 - 3:49
    และผลลัพท์ที่เราได้ก็น่าทึ่งมาก
  • 3:49 - 3:52
    แทนที่จะเห็นรูปแบบการไหลวนของอากาศ
    ที่เป็นปัญหา
  • 3:52 - 3:54
    เราสามารถสร้างกำแพงอากาศ
  • 3:54 - 3:56
    ที่ลงมาอยู่ระหว่างผู้โดยสาร
  • 3:56 - 3:58
    เพื่อสร้างบริเวณหายใจส่วนบุคคล
  • 3:58 - 4:01
    ฉะนั้น คุณจะสังเกตว่า ผู้โดยสารตรงกลาง
    ที่กำลังจามอีกแล้ว
  • 4:01 - 4:04
    แต่ครั้งนี้ เราสามารถที่จะดันมันลง
    ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
  • 4:04 - 4:06
    ไปยังตัวกรองสำหรับการกำจัด
  • 4:06 - 4:08
    และเช่นเดียวกันจากด้านข้าง
  • 4:08 - 4:11
    คุณจะสังเกตว่าเราสามารถดันเชื้อโรคเหล่านี้
    ลงไปได้โดยตรง
  • 4:12 - 4:15
    ฉะนั้น ถ้าคุณดูอีกทีตอนนี้
    ในเหตุการณ์เดียวกัน
  • 4:15 - 4:17
    แต่มีนวัตกรรมนี้อยู่
  • 4:17 - 4:19
    คุณจะสังเกตว่าผู้โดยสารตรงกลางจาม
  • 4:19 - 4:22
    และในครั้งนี้ เราจะสามารถดันมันลง
    ตรงไปยังช่องทางออก
  • 4:22 - 4:26
    ก่อนที่มันจะมีโอกาสสัมผัสกับคนอื่น
  • 4:26 - 4:29
    คุณจะสังเกตเห็นว่าผู้โดยสารสองคน
    ที่นั่งติดอยู่กับคนตรงกลาง
  • 4:29 - 4:31
    กำลังหายใจโดยไม่มีเชื้อโรคเลย
  • 4:31 - 4:34
    ลองดูที่ด้านข้างก็เช่นกัน
  • 4:34 - 4:35
    คุณจะเห็นว่ามันเป็นระบบที่มีประสิทธิภาพ
  • 4:35 - 4:38
    และสั้น ๆ ก็คือ ด้วยระบบนี้ เราจะเป็นผู้ชนะ
  • 4:39 - 4:42
    เมื่อเรามองหาความหมายจากมัน
  • 4:42 - 4:46
    สิ่งที่เราได้ ไม่ใช่เพียงแต่ว่ามันจะได้ผล
    เมื่อผู้โดยสารตรงกลางจาม
  • 4:46 - 4:48
    แต่มันยังได้ผลเมื่อผู้โดยสารริมหน้าต่างจาม
  • 4:48 - 4:51
    หรือถ้าผู้โดยสารที่นั่งติดทางเดินจาม
  • 4:51 - 4:54
    และด้วยการแก้ปัญหานี้
    มันมีความหมายอย่างไรต่อโลกงั้นหรือ
  • 4:54 - 4:58
    ครับ เมื่อเรามองดูสิ่งนี้
  • 4:58 - 5:00
    จากการจำลองทางคอมพิวเตอร์ในชีวิตจริง
  • 5:00 - 5:03
    เราสามารถเห็นจากแบบจำลองสามมิติ
    ที่ผมสร้างขึ้น
  • 5:03 - 5:05
    โดยใช้เครื่องพิมพ์สามมิติเป็นหลัก
  • 5:05 - 5:08
    เราสามารถเห็นรูปแบบการไหลอากาศแบบเดียวกัน
    เคลื่อนลงมา
  • 5:08 - 5:10
    ถึงผู้โดยสาร
  • 5:11 - 5:14
    ในอดีต การแพร่ระบาดของซาร์
    ทำโลกของเราเสียเงินไป
  • 5:14 - 5:16
    ประมาณ 4 แสนล้านดอลลาร์
  • 5:16 - 5:17
    และในอนาคต
  • 5:17 - 5:20
    การระบาดครั้งใหญ่ของโรค
    อาจทำให้โลกของเราต้องเสียเงิน
  • 5:20 - 5:22
    มากกว่า สามล้านล้านดอลลาร์
  • 5:22 - 5:25
    ฉะนั้นก่อนหน้านี้ คุณก็คงจะต้องหยุด
    การให้บริการการบิน
  • 5:25 - 5:27
    เป็นเวลาหนึ่งถึงสองเดือน
  • 5:27 - 5:31
    ใช้เวลาการทำงานเป็นหมื่น ๆ ชั่วโมง
    และเงินสองสามล้านดอลลาร์
  • 5:31 - 5:32
    ในการพยายามเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง
  • 5:32 - 5:36
    แต่ตอนนี้ เราสามารถติดตั้งอะไรบางอย่างได้
    ภายในคืนเดียว
  • 5:36 - 5:38
    และเห็นผลทันตา
  • 5:38 - 5:41
    ฉะนั้น ตอนนี้มันก็เป็นแค่การทำให้สิ่งนี้
    ได้รับการรับรอง
  • 5:41 - 5:42
    ทดสอบในการบิน
  • 5:42 - 5:45
    และผ่านกระบวนการรับรอง
    ตามข้อบังคับทั้งหมดเหล่านี้
  • 5:45 - 5:48
    แต่มันยังแสดงอีกว่า
    บางครั้งการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด
  • 5:48 - 5:50
    คือการแก้ปัญหาที่ง่ายที่สุด
  • 5:50 - 5:53
    และสองปีก่อน หรือก่อนหน้านั้น
  • 5:53 - 5:55
    โครงการแบบนี้ไม่อาจเกิดขึ้นได้
  • 5:55 - 5:58
    เพราะเทคโนโลยีในตอนนั้นยังไม่รองรับมัน
  • 5:58 - 6:00
    แต่ตอนนี้ ด้วยคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัย
  • 6:00 - 6:02
    และการพัฒนาไปของอินเทอร์เน็ต
  • 6:02 - 6:05
    มันเป็นยุคทองของนวัฒกรรมจริง ๆ
  • 6:05 - 6:08
    และคำถามที่ผมถามทุกท่านในวันนี้คือ
    จะรอทำไม
  • 6:08 - 6:11
    พวกเราสามารถสร้างอนาคตด้วยกันได้ในวันนี้
  • 6:11 - 6:12
    ขอบคุณครับ
  • 6:12 - 6:15
    (เสียงปรบมือ)
Title:
เชื้อโรคเดินทางบนเครื่องบินได้อย่างไร -- และเราจะหยุดพวกมันได้อย่างไร
Speaker:
เรมอน หวัง (Raymond Wang)
Description:

เรมอน หวัง อายุแค่ 17 ปี แต่เขากำลังช่วยสร้างอนาคตที่เราจะมีสุขภาพที่ดีกว่า โดยการใช้จลศาสตร์ของไหล เราสร้างการจำลองเชิงคอมพิวเตอร์ของการเคลื่อนที่ของอากาศในเครืองบิน และสิ่งที่เขาได้พบก็ไม่น่าสบายใจเลย -- เมื่อบุคคลหนึ่งจามบนเครืองบิน การไหลเวียนของอากาศในการแพร่กระจายเชื้อโรคไปยังผู้โดยสารคนอื่น หวัง แสดงภาพแอนิเมชันที่ลืมไม่ลงว่าการจามเดินทางในเครืองบินได้อย่างไร พร้อมกับการแก้ปัญหาระดับที่ต้องยกโล่ห์ให้: อุปกรณ์ขนาดเล็ก หน้าตาคล้ายครีบ ที่เพิ่มการไหลเวียนของอากาศใหม่ในเครืองบิน และนำอากาศเชื้อโรคออกไปจากการหมุนเวียน

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
06:28

Thai subtitles

Revisions