WEBVTT

00:00:01.713 --> 00:00:03.079
ขอผมดูมือหน่อยครับ

00:00:03.103 --> 00:00:06.805
มีใครในห้องนี้บ้างครับ 
ที่เดินทางโดยเครื่องบินในปีที่ผ่านมา

00:00:08.258 --> 00:00:09.411
ค่อนข้างดีครับ

00:00:09.435 --> 00:00:12.320
ครับ มันกลายเป็นว่า
พวกคุณมีประสบการณ์ร่วมกัน

00:00:12.344 --> 00:00:15.179
กับคนอีกกว่าสามพันล้านคนทุกปี

00:00:15.203 --> 00:00:18.340
และเมื่อพวกเราเอาคนจำนวนมาก
เข้าไปอยู่ในกระเปาะเหล็กเหล่านี้

00:00:18.364 --> 00:00:19.950
ที่บินไปทั่วโลก

00:00:19.974 --> 00:00:22.647
บางครั้ง อะไรประมาณนี้เกิดขึ้น

00:00:22.671 --> 00:00:24.558
ก็จะเกิดการระบาดของโรค

NOTE Paragraph

00:00:25.116 --> 00:00:27.067
จริง ๆ แล้วผมเริ่มสนใจเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก

00:00:27.091 --> 00:00:29.723
เมื่อผมได้ยินเรื่องเกี่ยวกับ
การระบาดของอีโบลาปีที่แล้ว

00:00:29.747 --> 00:00:31.207
และมันกลายเป็นว่า

00:00:31.231 --> 00:00:34.061
แม้ว่าอีโบลาแพร่กระจายไป
ในแบบที่จำกัดขอบเขตมากกว่า

00:00:34.085 --> 00:00:35.419
ผ่านสารคัดหลั่งหลัก ๆ

00:00:35.443 --> 00:00:37.421
มันยังมีโรคแบบอื่น ๆ อีก

00:00:37.445 --> 00:00:39.421
ที่สามารถแพร่กระจายไป
ในห้องโดยสารของเครื่องบินได้

00:00:39.445 --> 00:00:42.629
สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ 
เมื่อเรามองดูตัวเลขเหล่านี้

00:00:42.653 --> 00:00:44.066
มันค่อนข้างน่ากลัว

00:00:44.090 --> 00:00:45.850
ฉะนั้น ชายผู้นี้ที่มีเอชวันเอ็นวัน (H1N1)

00:00:45.874 --> 00:00:48.263
ตัดสินใจที่จะขึ้นเครื่องบิน

00:00:48.287 --> 00:00:50.058
และการบินขาเดียว

00:00:50.082 --> 00:00:52.336
ก็สามารถแพร่เชื้อโรคให้กับคนอื่นได้ 17 คน

00:00:52.360 --> 00:00:54.488
และจากนั้น ก็ยังมีอีกคนที่มีซาร์ (SARS)

00:00:54.512 --> 00:00:56.614
ที่โดยสารโดยการบินสามชั่วโมง

00:00:56.638 --> 00:00:59.480
และแพร่กระจายเชื้อโรคให้คนอีก 22 คน

00:00:59.504 --> 00:01:02.912
นั่นไม่ใช่พลังเหนือมนุษย์ในความคิดของผม


NOTE Paragraph

00:01:03.658 --> 00:01:06.222
เมื่อเรามองดูสิ่งนี้ สิ่งที่เรายังได้พบ

00:01:06.246 --> 00:01:09.222
คือว่า มันยากมาก
ที่จะตรวจเชื้อโรคเหล่านี้ได้ก่อน

00:01:09.619 --> 00:01:11.710
ฉะนั้น เมื่อใครสักคนขึ้นไปบนเครื่องบิน

00:01:11.734 --> 00:01:12.940
พวกเขาอาจป่วย

00:01:12.964 --> 00:01:15.359
และพวกเขาที่จริงอาจอยู่ในระยะฟักตัว

00:01:15.383 --> 00:01:17.542
ระยะที่พวกเขามีเชื้อโรค

00:01:17.566 --> 00:01:19.138
แต่ไม่แสดงอาการใด ๆ

00:01:19.162 --> 00:01:21.353
และพวกเขาก็อาจจะเป็นผู้แพร่กระจายโรค

00:01:21.377 --> 00:01:23.050
ให้กับคนอื่น ๆ ในห้องโดยสารได้

NOTE Paragraph

00:01:23.074 --> 00:01:25.156
มันเป็นไปได้ก็เพราะว่าตอนนี้

00:01:25.180 --> 00:01:27.466
พวกเราได้รับอากาศเข้ามา
จากส่วนบนของห้องโดยสาร

00:01:27.490 --> 00:01:29.916
และจากด้านข้างของห้องโดยสาร

00:01:29.940 --> 00:01:34.142
และจากนั้น อากาศก็ออกไป
ผ่านตัวกรองที่มีประสิทธิภาพสูงเหล่านี้

00:01:34.166 --> 00:01:38.714
ซึ่งกำจัด 99.97 เปอร์เซ็นต์
ของเชื้อก่อโรคใกล้กับช่องทางออก

00:01:39.444 --> 00:01:40.921
สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ

00:01:40.945 --> 00:01:43.012
เรามีรูปแบบการไหลเวียนอากาศที่ปนเป

00:01:43.036 --> 00:01:44.868
ฉะนั้น ถ้าใครสักคนจามขึ้นมา

00:01:44.892 --> 00:01:47.596
อากาศนั้นก็จะวนไปวนมาอยู่หลายรอบ

00:01:47.620 --> 00:01:50.865
ก่อนที่มันจะมีโอกาสผ่านเข้าไปในตัวกรอง

00:01:51.785 --> 00:01:54.998
ผมก็เลยคิดว่า นี่มันเป็นปัญหา
ที่ค่อนข้างเอาเรื่อง

NOTE Paragraph

00:01:55.022 --> 00:01:58.755
ผมไม่ได้มีเงินที่จะซื้อเครื่องบินได้

00:01:58.779 --> 00:02:01.017
ฉะนั้น ผมเลยตัดสินใจที่จะสร้างคอมพิวเตอร์แทน

00:02:01.041 --> 00:02:04.313
มันกลายเป็นว่า
ด้วยพลศาสตร์ของไหลเชิงคอมพิวเตอร์

00:02:04.337 --> 00:02:06.938
สิ่งที่เราสามารถทำได้คือ
การสร้างการจำลอง

00:02:06.962 --> 00:02:08.756
ที่ให้ความคมชัดกับเรามากขึ้น

00:02:08.780 --> 00:02:12.400
กว่าสิ่งที่กำลังเป็นไปเชิงกายภาพ

00:02:12.836 --> 00:02:15.850
และโดยหลักแล้ว ด้วยวิธีการนี้เอง 
คุณเริ่มต้นจาก

00:02:15.874 --> 00:02:17.546
ภาพวาดสองมิติ

00:02:17.570 --> 00:02:20.698
สิ่งเหล่านี้ล่องลอยไปมา
ในกระดาษทางเทคนิคไปทั่วอินเทอร์เน็ต

00:02:20.722 --> 00:02:23.615
ผมนำมันมา และจากนั้น
นำมันใส่เข้าไปในโปรแกรมแบบจำลองสามมิติ

00:02:23.639 --> 00:02:25.418
เป็นการสร้างแบบจำลองสามมิตินั้นขึ้นมา

00:02:25.442 --> 00:02:29.901
และจากนั้น ผมแบ่งแบบจำลอง
ที่ผมเพิ่งสร้างขึ้นเป็นสามส่วนเล็ก ๆ

00:02:29.925 --> 00:02:33.502
พูดง่าย ๆ คือ บดมันเป็นชิ้น
เพื่อที่คอมพิวเตอร์จะได้เข้าใจมันง่ายขึ้น

00:02:33.526 --> 00:02:37.247
และจากนั้น ผมบอกคอมพิวเตอร์ว่า
อากาศเข้าและออกจากห้องโดยสารทางไหน

00:02:37.271 --> 00:02:38.770
โยนกฎทางฟิสิกส์เข้าไป

00:02:38.794 --> 00:02:43.015
และก็แค่นั้นอยู่ตรงนั้น รอจนกว่าคอมพิวเตอร์
จะทำการคำนวนการจำลองดังกล่าว

NOTE Paragraph

00:02:44.015 --> 00:02:47.642
อันที่จริง สิ่งที่เราได้
จากห้องโดยสารทั่วไป ก็คือ


00:02:47.666 --> 00:02:49.913
คุณจะสังเกตเห็นคนตรงกลางกำลังจาม

00:02:50.767 --> 00:02:54.159
และมันก็ "กระจาย"
มันกระเด็นเข้าใส่หน้าคน

00:02:54.882 --> 00:02:56.703
ค่อนข้างน่าขยะแขยงนะครับ

00:02:56.727 --> 00:02:59.075
จากด้านหน้า คุณจะสังเกต
เห็นผู้โดยสารสองคนนั่น

00:02:59.099 --> 00:03:00.885
ที่นั่งอยู่ติดกับผู้โดยสารตรงกลาง

00:03:00.909 --> 00:03:02.615
ไม่ได้มีความสุขสักเท่าไร

00:03:02.639 --> 00:03:04.825
และเมื่อเรามองดูพวกเขาจากด้านข้าง

00:03:04.849 --> 00:03:08.842
คุณจะยังสังเกตเห็นเชื้อโรคแพร่กระจาย
ไปตามความยาวของห้องโดยสาร

NOTE Paragraph

00:03:10.017 --> 00:03:12.367
สิ่งแรกที่ผมคิดก็คือ
"นี่มันไม่ดีเลย"

00:03:12.391 --> 00:03:15.899
อันที่จริงผมได้กำกับการจำลอง
มากกว่า 32 แบบ

00:03:15.923 --> 00:03:19.288
และในที่สุด ผมก็ได้ข้อสรุปที่อยู่ตรงนี้

00:03:19.312 --> 00:03:22.828
นี่คือสิ่งที่ผมเรียกว่า เครื่องตรวจจับ
ช่องทางเข้าสากล ที่อยู่ระหว่างการจดสิทธิบัตร

00:03:22.852 --> 00:03:25.418
ด้วยสิ่งนี้ เราจะสามารถ
ลดการแพร่กระจายของเชื้อโรค

00:03:25.442 --> 00:03:27.210
ได้ถึงประมาณ 55 เท่า

00:03:27.234 --> 00:03:30.387
และเพิ่มการหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไป
ได้ถึงประมาณ 190 เปอร์เซ็นต์

NOTE Paragraph

00:03:30.411 --> 00:03:32.015
มันทำงานอย่างนี้ครับ

00:03:32.039 --> 00:03:35.168
เราจะติดตั้งชื้นส่วนต่าง ๆ ของเครื่อง

00:03:35.192 --> 00:03:38.160
ในจุดที่มีอยู่แล้วบนเครื่องบิน

00:03:38.184 --> 00:03:40.185
ฉะนั้น มันจึงถูกมากในการติดตั้ง

00:03:40.209 --> 00:03:42.057
และเราสามารถทำได้ภายในคืนเดียว

00:03:42.081 --> 00:03:45.629
ที่เราต้องทำก็คือ ติดตั้งตะปูเกลียวสองสามตัว
ก็เป็นอันเสร็จ

00:03:45.653 --> 00:03:48.512
และผลลัพท์ที่เราได้ก็น่าทึ่งมาก

00:03:48.536 --> 00:03:52.072
แทนที่จะเห็นรูปแบบการไหลวนของอากาศ
ที่เป็นปัญหา

00:03:52.096 --> 00:03:53.838
เราสามารถสร้างกำแพงอากาศ

00:03:53.862 --> 00:03:56.032
ที่ลงมาอยู่ระหว่างผู้โดยสาร

00:03:56.056 --> 00:03:57.954
เพื่อสร้างบริเวณหายใจส่วนบุคคล

NOTE Paragraph

00:03:57.978 --> 00:04:00.963
ฉะนั้น คุณจะสังเกตว่า ผู้โดยสารตรงกลาง
ที่กำลังจามอีกแล้ว

00:04:00.987 --> 00:04:03.700
แต่ครั้งนี้ เราสามารถที่จะดันมันลง
ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

00:04:03.724 --> 00:04:06.437
ไปยังตัวกรองสำหรับการกำจัด

00:04:06.461 --> 00:04:07.857
และเช่นเดียวกันจากด้านข้าง

00:04:07.881 --> 00:04:11.110
คุณจะสังเกตว่าเราสามารถดันเชื้อโรคเหล่านี้
ลงไปได้โดยตรง

00:04:11.682 --> 00:04:15.176
ฉะนั้น ถ้าคุณดูอีกทีตอนนี้
ในเหตุการณ์เดียวกัน

00:04:15.200 --> 00:04:16.889
แต่มีนวัตกรรมนี้อยู่

00:04:16.913 --> 00:04:18.929
คุณจะสังเกตว่าผู้โดยสารตรงกลางจาม

00:04:18.953 --> 00:04:22.026
และในครั้งนี้ เราจะสามารถดันมันลง
ตรงไปยังช่องทางออก

00:04:22.050 --> 00:04:25.771
ก่อนที่มันจะมีโอกาสสัมผัสกับคนอื่น

00:04:25.795 --> 00:04:28.919
คุณจะสังเกตเห็นว่าผู้โดยสารสองคน
ที่นั่งติดอยู่กับคนตรงกลาง

00:04:28.943 --> 00:04:31.176
กำลังหายใจโดยไม่มีเชื้อโรคเลย

00:04:31.200 --> 00:04:33.728
ลองดูที่ด้านข้างก็เช่นกัน

00:04:33.752 --> 00:04:35.307
คุณจะเห็นว่ามันเป็นระบบที่มีประสิทธิภาพ

NOTE Paragraph

00:04:35.331 --> 00:04:37.953
และสั้น ๆ ก็คือ ด้วยระบบนี้ เราจะเป็นผู้ชนะ

00:04:39.255 --> 00:04:42.144
เมื่อเรามองหาความหมายจากมัน

00:04:42.168 --> 00:04:45.640
สิ่งที่เราได้ ไม่ใช่เพียงแต่ว่ามันจะได้ผล
เมื่อผู้โดยสารตรงกลางจาม

00:04:45.664 --> 00:04:48.438
แต่มันยังได้ผลเมื่อผู้โดยสารริมหน้าต่างจาม

00:04:48.462 --> 00:04:50.557
หรือถ้าผู้โดยสารที่นั่งติดทางเดินจาม

NOTE Paragraph

00:04:51.167 --> 00:04:54.254
และด้วยการแก้ปัญหานี้
มันมีความหมายอย่างไรต่อโลกงั้นหรือ

00:04:54.278 --> 00:04:57.792
ครับ เมื่อเรามองดูสิ่งนี้


00:04:57.816 --> 00:05:00.385
จากการจำลองทางคอมพิวเตอร์ในชีวิตจริง

00:05:00.409 --> 00:05:03.171
เราสามารถเห็นจากแบบจำลองสามมิติ
ที่ผมสร้างขึ้น

00:05:03.195 --> 00:05:05.283
โดยใช้เครื่องพิมพ์สามมิติเป็นหลัก

00:05:05.307 --> 00:05:08.266
เราสามารถเห็นรูปแบบการไหลอากาศแบบเดียวกัน
เคลื่อนลงมา

00:05:08.290 --> 00:05:09.876
ถึงผู้โดยสาร

00:05:10.920 --> 00:05:13.990
ในอดีต การแพร่ระบาดของซาร์
ทำโลกของเราเสียเงินไป

00:05:14.014 --> 00:05:15.943
ประมาณ 4 แสนล้านดอลลาร์

00:05:15.967 --> 00:05:17.126
และในอนาคต

00:05:17.150 --> 00:05:19.696
การระบาดครั้งใหญ่ของโรค
อาจทำให้โลกของเราต้องเสียเงิน

00:05:19.720 --> 00:05:21.578
มากกว่า สามล้านล้านดอลลาร์

00:05:21.942 --> 00:05:25.419
ฉะนั้นก่อนหน้านี้ คุณก็คงจะต้องหยุด
การให้บริการการบิน

00:05:25.443 --> 00:05:27.315
เป็นเวลาหนึ่งถึงสองเดือน

00:05:27.339 --> 00:05:30.911
ใช้เวลาการทำงานเป็นหมื่น ๆ ชั่วโมง
และเงินสองสามล้านดอลลาร์

00:05:30.935 --> 00:05:32.258
ในการพยายามเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง

00:05:32.282 --> 00:05:35.793
แต่ตอนนี้ เราสามารถติดตั้งอะไรบางอย่างได้
ภายในคืนเดียว

00:05:35.817 --> 00:05:37.544
และเห็นผลทันตา

NOTE Paragraph

00:05:37.568 --> 00:05:40.774
ฉะนั้น ตอนนี้มันก็เป็นแค่การทำให้สิ่งนี้
ได้รับการรับรอง

00:05:40.798 --> 00:05:41.988
ทดสอบในการบิน

00:05:42.012 --> 00:05:45.004
และผ่านกระบวนการรับรอง
ตามข้อบังคับทั้งหมดเหล่านี้

00:05:45.028 --> 00:05:48.092
แต่มันยังแสดงอีกว่า
บางครั้งการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด

00:05:48.116 --> 00:05:49.554
คือการแก้ปัญหาที่ง่ายที่สุด

00:05:49.935 --> 00:05:53.125
และสองปีก่อน หรือก่อนหน้านั้น


00:05:53.149 --> 00:05:54.918
โครงการแบบนี้ไม่อาจเกิดขึ้นได้

00:05:54.942 --> 00:05:57.768
เพราะเทคโนโลยีในตอนนั้นยังไม่รองรับมัน

00:05:57.792 --> 00:06:00.261
แต่ตอนนี้ ด้วยคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัย

00:06:00.285 --> 00:06:02.471
และการพัฒนาไปของอินเทอร์เน็ต

00:06:02.495 --> 00:06:05.134
มันเป็นยุคทองของนวัฒกรรมจริง ๆ

NOTE Paragraph

00:06:05.158 --> 00:06:08.401
และคำถามที่ผมถามทุกท่านในวันนี้คือ
จะรอทำไม

00:06:08.425 --> 00:06:10.746
พวกเราสามารถสร้างอนาคตด้วยกันได้ในวันนี้

NOTE Paragraph

00:06:11.123 --> 00:06:12.274
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:06:12.298 --> 00:06:15.404
(เสียงปรบมือ)