Festiwal Daffodil Mowa Dharmy — Niedziela 10 Mar 2013

Help us caption and translate this video on Amara.org: http://www.amara.org/en/v/BjO6/

This is the talk of Thay given on the Daffodil Festival Day of Mindfulness in the Dharma Cloud Temple of Plum Village, France.

Help us caption & translate this video!

http://amara.org/v/BjO6/

Dzień dobry Droga Sangho.
Dziś mówimy po angielsku.

Dziś jest 10ty marca 2013

i jesteśmy w Nie Zmąconej Wodzie
Sali Medytacyjnej

Górna Osada, Plum Village

Ile (osób) będzie słuchać Thaya
bezpośrednio po angielsku?

Wiekszość

W ciągu kilku dni przybędzie około
600 osób na francuskie rekolekcje.

I pan Hai Nghiem zaproponował

niektóre tematy, motywy,
nauczania i praktyki.

Pierwsze

"Le bonheur est possinle",
"Szczęście jest możliwe"

Drugie " La querison c'est possible",
"Uzdrowienie jest możliwe"

Ponieważ wielu ludzi
potrzebuje uzdrowienia.

Większość osób, które tu przybywają
potrzebuje uzdrowienia.

I następnie " Vivre en profondeur"

"Jak przeżywać bardziej głęboko
nasze życie "

Kolejnym pomysłem jest
"Revenir à la maison"

"Powrót do domu"

Nie błakać sie juz więcej. Wrócić do domu.

To jest również ważna kwestia.

Praktyka.

I następnie,

"La rivière de la sangha"
"Iść jako rzeka"

Nie jako kropla wody.

To jest bardzo ważne dla praktyki.

Nie możemy praktykować chyba,
ze mamy Sangę

I z Sanghą musimy podążać jako rzeka.

Więc nie tylko ludzie przybywający tu
na rekolekcje potrzebują tego

ale również my, którzy przebywają
w Plum Village na stałe

my również potrzebujemy tej praktyki.

I przyjaciele, którzy mają przybyć,
którzy przybywają,

będą uczestniczyć
w przygotowywaniu rekolekcji.

Będą pomagać w gotowaniu, zmywaniu,
sprzątaniu i we wszystkim.

Więc, wielu ludzi z miłością

podzieli się pracą Sagha
podczas rekolekcji.

Tak żebyśmy byli zdolni pokazać
im w jaki sposób gotować,

sprzątać, prać, spokojnie szczęśliwie,

ponieważ to jest częścią praktyki,
nauczania.

I powinniśmy ustanowić przykład

ponieważ my jesteśmy stałymi mieszkańcami

w centrum praktyki.

Odbędą się trzy mowy Dharmy
w języku francuskim.

I być może jedna z nich to będą
Pytania i Odpowiedzi.

Więc będą trzy razy gdy

zgromadzimy się wszyscy razem
w jednej osadzie.

I podczas pozostałych dni
pozostaniemy w naszych osadach

wraz z oddzielnymi mowami Dharmy,
dyskusjami i tak dalej.

Po zakończeniu Francuskich Rekolekcji,

Thay wraz z grupą mnichów poleci do Azji.

Mamy napięty harmonogram w
Południowej Korei i Hong Hongu,

oraz Tajlandia.

Ponieważ tamtejsi ludzie chcą
wykorzystać w pełni tą wizytę.

Wiemy, ze praktyka Plum Villige

może być postrzegana w dwóch punktach.

Pierwszy punt to jak rozpoznać cierpienie

i objąć (ogarnąć) je.

oraz przekształcić.
I to jest sztuka.

Ponieważ życie wplata
cierpienie i szczęście.

Nie możemy uniknąć cierpienia.

Więc musimy zaakceptować cierpienie.
Musimy nauczyć się jak cierpieć.

Jeśli wiemy jak cierpieć ,
będziemy cierpieć mniej, o wiele mniej.

I nauczymy się wiele
od naszego cierpienia.

Oraz jak skorzystać, w dobry sposób
skorzystać na tym cierpieniu

w celu stworzenia szcześcia.

Podobnie jak chodujemy kwiat lotosu,

W celu wyhodowania kwiatu lotosu
potrzebujemy błota.

Więc cierpienie jest swego
rodzaju błotem, ktore potrzebujemy

w celu wygenerowania
uczucia radości i szczęścia.

Wiec pierwszy punkt,

pierwszy aspekt praktyki
to jak rozpoznać cierpienie

oraz jak je objąć,

i przekształcić.

Mówimy o sztuce cierpienia.

Wydaje mi się, ze
Jego Świątobliwość Dalai Lama

napisał książkę o tytule
"Sztuka szczęścia"

My potrzebujemy książki
"Sztuka cierpienia"

Potrzebujemy ,
musimy nauczyć się jak cierpieć

ponieważ wiecie,

że jeśli wiemy jak cierpieć,
cierpimy dużo mniej.

Możemy uczyć sie z cierpienia

i zrobić dobry użytek
z naszego cierpienia.

Jako prawdziwi praktykujący, wiemy o tym,

i mamy nasze własne doświadczenie
jak cierpieć.

Musimy nauczyć się jak cierpieć.
To jest sztuka.

Musimy być w stanie uśmiechać się
do naszego cierpienia

z pokojem,

jak uśmiechamy się do błota

kiedy wiemy o tym, że zrobimy
z tego błota dobry użytek, żeby

wyhodować kwiat lotosu.

Istnieja wielkie poklady cierpienia

"masy cierpienia"

A są również, jak my je nazywamy,
"les petites misères"

małe cierpienia.

Jak radzić sobie z małymi cierpieniami.

Jeśli wiemy jak radzić sobie
z małymi cierpieniami,

nie musimy cierpieć.

Istnieją codzienne sprawy,

"les petites misères
de la vie quotidienne"

(małe niedole życia codziennego)

I wiemy jak radzić sobie z tymi małymi
momentami cierpienia.

Oraz powinnismy być w stanie

dzielić się naszą praktyką z ludźmi,

którzy przychodzą do nas.

Zebyśmy nie bali sie tych małych zgryzot

małych cierpień,
bo wiemy jak sobie z nimi poradzić.

One są czescią naszej codziennosci

I kiedy cierpienie staje się
blokiem

powinniśmy być w stanie je rozpoznać

jak je objąć, ogarnąć je.

A w szczególności jak zrobić użytek
ze zbiorowej energi Sanghi

w celu objęcia cierpienia.

Jako nowy praktykujący,

jak nowa osoba w praktyce

możemy nie być w stanie
objąc naszego cierpienia

poniewaz nasza uważność nie jest jeszcze

wystarczająco energetyczna,
wystarczająco silna

Wiec z Sanghą możemy pożyczyć
energii ze zbiorowej uważnosci

Sanghi

w celu rozpoznania i objęcia
tego bloku cierpienia w nas.

To cierpienie mogło być
przekazane nam przez naszego ojca

naszą matkę, naszych przodków.

I jeśli wiemy jak je rozpoznać,
objąć i przeistoczyć

robimy to dla naszego ojca,
naszej matki, naszych przodków.

To bardzo miłe z naszej strony że

jesteśmy w stanie zrobić to dla
naszych rodziców, dla naszcyh przdków

i nie przekazywać tego naszym
dzieciom i ich dzieciom

Koniec samsary.

Wielu ludzi, którzy czytali o
praktyce Plum Village

i słyszeli o pokoju, energii braterstwa,
wspólnoty siostrzanej,

i kiedy przybywają oni
do Plum Village

i wkońcu siadaja z nami i idą z nami

czują że ta energia, zbiorową energię,
jest czymś bardzo rzeczywistym

a nie tylko czymś o czym ludzie mowią.

Kiedy pozwolisz sobie na bycie objetym

przez ta zbiorową energie
uważnosci i pokoju

poczujesz sie o wiele lepiej.

Poczujesz ze twoje cierpienie
zaczyna się przeistaczać.

Wiec przyjmowanie schronienia w Sangha
jest bardzo istotna praktyką.

Mnisi, mniszki, świeccy praktykujący,
siedząc razem

są pełni pokoju, a ich energia
uważności może by potężna.

Jeśli wiemy jak usiąść wśród nich,

jak pozwolić zbiorowej energii uważności
i objac nasze cierpienie

wtedy jestesmy jak kropla wody

w płynącej wodzie rzeki,
i czujemy się lepiej.

Nie mamy nic do zrobienia

Po prostu pozwalamy
nam samym być objętymi.

Pozwólmy naszemu cierpieniu być

objętym przez zbiorowa energie Sanghi.

I to jest największy dar jaki Sangha może

uczynić wobec osób które przybywają.

Oczywiscie musimy przygotować wiele rzeczy

na rekolekcje.

Możemy robić wiele rzeczy,

Możemy sprzątać, możemy prać,

możemy gotować,

możemy robić
wiele rzeczy dla rekolekcji

Możemy służyć ludziom.

Możemy im pomóc.

Ale najlepsza rzecza jaka mozemy im dac

najbardziej cenna rzeczą
jaka mozemy im dać

to nie jest nasza praca,

nasza ciężka praca

Najlepszą rzeczą jaką możemy im zapewnić

jest nasza zbiorowa
energia uważności i pokoju.

Dlatego podczas siedzącej medytacji,
chodzonej medytacji,

powinniśmy dać z siebie wszystko
by być obecnym.

Ponieważ ta zbiorowa energia
pomoże im się uspokoić,

pomoże objąć ich cierpienie

tak aby mogli chodzić, siedzieć,
aby mogli rowniez oddychać

Ponieważ wielu z nich po prostu
nie może oddychać,

po prostu nie może iść,
po prostu nie może siedzieć.

A z tą zbiorową energią uważności i pokoju

jaką mamy jako Sangha,

możemy dać im szanse

aby mogli oddychać

aby mogli iść i aby mogli siedzieć.

To jest najlepsze co możemy
zaoferować jako Sangha.

To nie jest więc cieżka praca

ale najlepsze co możemy zapewnić,

to energia pokoju i radości i braterstwa.

(dzwon)

Ludzie, którzy przybwają mają szczęście,

Ponieważ są zdolni zorganizować się
tak aby mieć ten tydzieć

zeby spędzić go z nami.

Wiele innym podoba się to, chcieliby,

ale nie mogą się zorganizować,

nie mają czasu, nie mają pieniędzy.

Więc ci, którzy mogą przybyć w tym czasie,

mają wystarczająco tyle szczęścia

aby móc spędzić siedem dni z Sanghą.

Powinniśmy być tego świadomi.

Powinniśmy zrobić
wszytsko co w naszej mocy w celu

podarowania im szansy
na transformację i uzdrowienie.

Thay zamierza powieć im

na pierwszych rekolekcjach,

że uzdrowienie jest możliwe

właśnie podczas rekolekcji.

Nie po rekolekcjach
ale własnie podczas rekolekcji.

Ponieważ jeśli naśladujac instrukcje

jak oddychać, jak siedzieć
jak chodzić

to uzdrowienie jest możliwe
z każdym krokiem,

uzdrowienie jest możliwe
z każdym oddechem.

I taka jest prawda.

Nie ma drogi do uzdrowienia,
to uzdrowienie jest drogą.

Powinniśmy im powiedzieć,

że w celu uzdrowienia
muszą się powstrzymać.

Musisz się zrelaksować w celu
powrotu do zrodwia

Jeśli się nie powstrzymają
nie ma nadziei na uzdrowienie.

Nie uzdrowili się
ponieważ nie zaprzestali.

Tak więc pięć treningów uważności
to bardzo ważne nauczanie.

Pięć teningów uważności to zaprzestanie

takiego rodzaju działań,
takiego rodzaju myślenia,

które może kreować

chore- istnienie,

chorobę.

Pięć treningów uważności to również
takie rodzaje myślenia i działania

które mają moc uzdrowienia.

Tak więc bez pięciu treningów uważności
uzdrowienie nie jest możliwe.

Zaprzestanie jest bardzo ważne.

Przestań i ulecz.

To jest również temat jaki proponujemy
na nauczanie w Korei Południowej.

Jeśli wiemy jak przestać uzdrowienie
może mieć miejsce natychmiast.

Z każdym krokiem.

Każdym oddechem i tak dalej.

Tak więc powinniśmy być w stanie
przekonać ich

aby przestali.

Aby przestali robić, to co robią

a co może prowadzić

do cierpienia,

do gniewu, do rozpaczy.

Oni będą wiedzieć
co powinni przestać robić

w celu uzdrowienia.

A my powiemy im

jak my byliśmy w stanie przestać

i zacząć uzdrowienie.

Musimy dzielić się nawzajem
naszymi doświadczeniami.

W chwili kiedy decydujesz się
przestać czujesz się bardzo lekko.

Czujesz że uzdrowienie
ma miejsce natychmiast.

To jest wspaniały moment.

Determinacja aby przestać.

I wtedy, my powiemy im

że to jest możliwe
aby stworzyć chwile szczęścia

w naszym codziennym życiu.

Istnieją

drobne

szczęścia

które możemy stworzyć
w jakimkolwiek momencie

naszego codziennego życia.

To jest również sztuka.

Sztuka

szczęścia.

Nieważne czy pijesz herbatę,

czy spacerujesz,
czy po prostu siedzisz i patrzysz,

możesz wykreować
szczęście podczas tego czasu.

Potrzebujesz niewielu składników

aby stworzyć chwile szcześcia

mogą być rozpoznane.

Wiemy że uważność jest źródłem
radości, źródłem szczęścia.

Ludzie narzekają

że nie mają szczęścia.

My Powinniśmy być w stanie powiedzieć im

że maja warunki by być szczęśliwymi.

I pomóc im rozpoznać te warunki
szczęścia, które mają.

Wiśnia tam jest,

ale oni nie są w stanie

kontemplować, radować się
kwitnącą wiśnią

Słońce tam jest,

wiosna nadchodzi, wszytskie te rzeczy

są cudami życia.

A pomimo to, oni są uwikłani w coś.

Oni nie są w stanie

rozpoznać tych

warunków szczęscia.

Mają ciało.

A pomimo to nie maja dostępu
do swojego ciała.

To zabawne. Masz ciało,
ale nie masz dostępu do swojego ciała.

Nie możesz pójść do domu do swojego ciała.

Nie możesz dotknąć swojego ciała
i powiedzieć:

to jest moje cialo.

Ponieważ nie mają uważności.

Spędzają trzy godziny z ich komputerem,

kompletnie zapomnieli, że mają ciało.

Pozostają w

świecie

nierzeczywistego świata.

I dlatego w Plum Village

nasi bracia i siostry

lubią zaprogramować
dzwon uważności w komputerze

aby od czasu do czasu przypominał nam

aby przestać i wrócić do naszego ciała

a wdech

używa uważności wdechu w celu

rozpoznania naszego ciała
i wejścia z nim w kontakt.

Może nasze ciało wzywa nas

ale my nie słyszymy.

Nasze ciała potrzebują nas,
ale my nie słyszymy.

Jeśli możemy wejść w kontakt
z naszym ciałem

możemy również wejść w kontakt
z naszymi uczuciami.

Jest wiele uczuć, które nas wzywają.

Cierpienie jest jak dziecko wołające nas,
cierpiące dziecko nas woła.

Ale my ignorujemy głos
wewnętrznego dziecka.

Ponieważ każe uczucie jest dzieckiem.

Więc uważność pomaga nam wejść w kontakt

nie tylko z cierpieniem,
w celu objęcia go i transformacji,

uważność również pomaga nam

dotknąć cudów życia,
włączając nasze ciało.

Wdech może być

może być radosny

Wydech może być radosny.

Możesz cieszyć się swoim oddychaniem.

Po prostu wyobraź sobie
mnicha siedzącego na trawie.

On nie robi nic.

On po prostu wdycha i cieszy się wdechem.
Jest wolny.

Jest wolny od zmartwień,

od złości,

od pragnień.

On jest zdolny do wejścia
w kontakt z własnym ciałem

i z niebieskim niebem,

kolorem zielonym, z nadchodzącą wiosną.

Tak więc powinniśmy być w stanie zrobić to

w celu przypomnienia ludziom,
którzy przybywają

że oni również mogą
stworzyć chwile szczęścia.

Proste przyjemności na co dzień.

Nauczyć się jak się cieszyć.

Nauczyć się jak smakować drobne szczęścia

w naszym codziennym życiu.

A to jest możliwe.

(dzwon)

Istnieje wielu utalentowanych ludzi.

Mogą zdobyć wykształcenie.

Mogą wynaleźć nową maszynę.

Mogą robić wiele rzeczy.

Zapytamy ich:

Czy możesz stworzyć chwilę szczęścia?

Czy możesz zrobić użytek ze swojego ciała,

czy możesz wykorzystać swój wdech,

czy możesz wykorzystać swoją uważność

w celu stworzenia chwili szczęścia?

Uczucia szczęścia?

W taki sposób

jak się robi zupę.

W celu zrobienia zupy potrzebujemy
trochę wody,

jakiś warzyw, trochę tofu, i tak dalej.

Większość z nas jest w stanie
zrobić dobra zupę.

Un petit bonheur, drobne szczęścia
są własnie takie, podobne do zupy.

A z odpowiednimi składnikami
będziemy mogli zrobić

chwilę szczęścia dla nas
i dla innej osoby.

Możesz zaoferować trochę
twojej zupy innej osobie.

Jeśli wiesz jak wynaleźć,
stworzyć chwilę szczęścia

możesz cieszyć się szczęściem
i możesz zaoferować to innej osobie.

Tak więc to jest sztuka.

Sztuka szczęścia.

Musisz nauczyć się cieszyć się.

Aby wyprodukować

te uczucia radości i szczęścia
w naszym codziennym życiu

Musimy nauczyć się cieszyć
małymi przyjemnościami na codzień.

Aby nauczyć się jak smakować

drobne szczęścia
w naszym codziennym życiu.

I aby je tworzyć.

I my wiemy

jak zatrzymać

to Myślące Non Stop radio, MNS.

aby to zrobić

Jeśli pozwolisz wewnętrznemu
radiu na kontynuowanie,

wtedy nie możesz zrobić nic.

Ponieważ tam zawsze trwa
psychologiczny wykład,

trwający dzień i noc w twojej głowie.

Myślisz o przeszłości,
wywołujesz przyszłość,

boisz się przyszłości,

i myślenie się nakręca.

I odbiera Ci to
całą wewnętrzna przestrzeń.

Nie masz czasu aby żyć swoim życiem.

To jest bardzo ważne

by zatrzymać wewnętrzne radio,

to nos stop MNS, Myślące Non Stop.

Ponieważ taka jest praktyka

roztrząsania.

My jemy i przeżuwamy wciąż i wciąż

nasze cierpienie.

nasze zmartwienia, a to nie jest dobre
dla twojego zdrowia.

Tak więc powinniśmy być w stanie im pomoc

aby nie kontynuowali
zjadania własnej świadomości.

To jest o

czwartej substancji odżywczej.

Świadomości jako jedzeniu.

W naszej świadomości są cierpienie,

żal, smutek.

Mamy nawyk by wywlekać je znowu

z głębin naszej świadomości i przeżuwać
i zjadać je znowu i znowu i znowu.

To nie jest zdrowe,

zdrowy rodzaj pożywienia.

Więc zatrzymanie

psychologicznego wykładu
jest bardzo ważną praktyką.

To zabawne, że

w Plum Village nie tylko
nie pijemy alkoholu,

nie jemy mięsa, ale odradzamy
rozmawianie i myślenie o tym.

Ponieważ jeśli podczas spaceru
rozmawiamy lub myślimy,

pozwalamy radiu na kontynuowanie

a ofiarą jesteś ty,

ty jesteś ofiarą przeszłości,
przyszłości, zmartwień.

Nie żyjemy naszym życiem.

Aby być w stanie żyć własnym życiem
musimy zatrzymać to wewnętrzne radio.

Mowy wewnętrznej.

Następnie, jak możesz cieszyć się
swoimi krokami

jeśli pozwalasz radiu na kontynuowanie

To właśnie dlatego

to jest takie ważne
aby zatrzymać to wewnętrzne radio.

Aby raczej poczuć

niż myśleć.

Kiedy dotykamy ziemi naszą stopą

powinniśmy być w stanie to poczuć.

A uczucie może przynieść wgląd.

Jesteśmy skoncentrowani na tym uczuciu.

Dotykam matki Ziemi

moją lewą stopą.

I w mgnieniu oka dotykasz
wszystkich cudów świata

które są dostępne

podczas tego momentu gdy
dotykasz ziemi swoją lewą stopą.

I masz uczucie,

wspaniałe uczucie radości,

dobrostanu.

I robiąc to możesz zatrzymać myślenie.

Zatrzymać myślenie aby to zrobić,
zrobić to aby zatrzymać myślenie.

Więc nasz praktyka to raczej
aby poczuć niż myśleć.

Poczuć swoje ciało.

Aby być świadomym każdego odczucia.

Aby objąć je.

To jest nasza praktyka.

Uzdrowienie jest możliwe.

Zapewniamy sobie zdrowy rodzaj pożywienia.

My nie żujemy znowu i od początku ,

naszych smutków, naszych smutków,
naszych lęków, naszego gniewu

co nie jest dobre
dla naszego zdrowia.

Zaczynamy zdobywać zdrowy
rodzaj pożywienia,

zdrowego na umyśle pożywienia
na jakie zasługujemy.

A Sangha dookoła nas

jest po to aby na przypominać
o naszej praktyce.

Więc uczymy się

jak chodzić radośnie i szczęśliwie.

Chodząca medytacja nie jest ciężką pracą.

To nie jest obowiązek,
który musimy wykonać.

To jest możliwość

aby stworzyć chwilę szczęścia.

To jest dobra możliwość
aby stworzyć chwilę szczęścia

i aby uzdrowić.

Chodząca medytacja.

Czy idziesz z Sanghą czy idziesz sam/a.

Idąc z Sanghą dziedziczysz,

zyskujesz ze zbiorowej energii Sanghi.

A gdy idziesz sam/a

promieniujesz energią pokoju i uważności

i przypominasz ludziom

aby szli tak jak ty.

Jakikolwiek moment praktyki

może uleczyć pomóc uleczyć innych ludzi.

Nie tylko ciebie samego,
ale pomóc uleczyć innych ludzi.

To bardzo przyjemne widzieć
brata czy siostrę

idącego uważnie i szczęśliwie

przez kampus.

To jest bardzo odżywcze i uzdrawiające.

Więc nie ważne czy idziesz z Sanghą
czy idziesz sam/a

twoje kroki są dla nas bardzo ważne.

A ludzie, którzy przybywają do nas,
kiedy widzą ciebie idącego/ą w ten sposób

mają wiarę w praktykę, w Dharmę.

Kiedy jemy obiad, kiedy jemy,

tam musi być sposób jedzenia

aby każdy moment posiłku mógł być
uzdrawiający, mógł być odżywczy.

My nie tylko czerpiemy
substancje odżywcze z jedzenia.

ale od Sanghi.

Ponieważ razem, siedząc razem i jedząc

generujemy energie uważności,
zbiorową energię uważności i braterstwa.

A to jest bardzo zdrowe,
to jest bardzo uzdrawiające.

Więc jedzenie w ten sposób
zatrzymuje myślenie.

I stajesz się świadomy/a otaczających
cię członków Sanghi.

Każdy generuje energię
pokoju i braterstwa.

To jest uzdrowienie,
to jest dobre pożywienie.

Tak więc wspólne jedzenie jest praktyką.

To nie jest ciężka praca,
to nie jest obowiązek do wykonania.

Również,

siedząca medytacja.

Siedząca medytacja jest

możliwością uzdrowienia,

również stworzenia chwili radości.

A nie chwilą kiedy musicie tam być

czekając na dźwięk dzwonu
ogłaszający koniec siedzenia.

Nie. To byłoby marnotrawstwo.

To jest marnotrawstwo.

To są bardzo

bardzo rzadkie, bardzo cenne chwile.

Ludzie na świecie, oni nie mają czasu
by siedzieć

i nic nie robić w ten sposób.

Uważają to za nieekonomiczne.

Luksus.

Czas to pieniądz.

Ale my wiemy, że siedzenie

może być bardzo uzdrawiające.

Tak więc uczymy się jak cieszyć się
każdą chwilą naszego siedzenia.

Jak oddychać, jak siedzieć,
aby każdy moment siedzenia

mógł być odżywczy i uzdrawiający.

I jeśli wiemy o tym

że harmonogram jest ustalany
przez nas samych

a nie narzucony nam
przez partię polityczną,

lub przez króla.

To Sangha jest tworzy harmonogram

abyśmy mogli wykorzystać harmonogram

dla naszej transformacji i uzdrowienia.

Harmonogram nie jest narzucony
przez nikogo, włączając Thaya.

Harmonogram został zaprojektowany
przez całą Sanghę

tak aby każdy miał równe szanse

w transformacji i uzdrowieniu.

Więc nie powinniśmy narzekać

że harmonogram jest zbyt napięty.

Tylko początkujący potrzebują
napiętego harmonogramu.

To jest przyczyna-istnienia

dla praktykującego, aby mieć harmonogram .

A my wiemy że robienie tego to z Sanghą,

robienie tego to razem z Sanghą,

jest lepsze, jest łatwiejsze,
jest bardziej przyjemne.

Tak wiec dzwon i Sangha
gromadząca się na siedzeniu

pomagają nam.

To że wszyscy idą na siedzenie
to jest wielka pomoc

więc idziemy na siedzenie.
To jest coś bardzo naturalnego.

My nie musimy robić żadnego wysiłku.

Jest powiedziane w wielu sutrach

że Dharma

jest cudowna, jest przyjemna,

na początku, w środku, na końcu.

Tak więc każda minuta praktyki

powinna być przyjemna,
powinna być uzdrawiająca

i przeistaczająca.

(dzwon)

(dzwon)

(dzwon)