Kral Midas ve altın dokunuşu efsanesi

Dersin tamamı için: https://ed.ted.com/lessons/the-myth-of-king-midas-and-his-golden-touch-iseult-gillespie

Yunan mitolojisinde Kral Midas, tuhaf davranışlarıyla insanları şaşırtan ve tanrıları kızdıran hilekâr bir yöneticiydi. Çoğu insan Midas'ın klasik altın dokunuş hikâyesini bilir, fakat bu budala kral ayrıca tuhaf kulaklarıyla da tanınıyor. Iseult Gillespie, Kral Midas efsanesini paylaşıyor.

Konuşma Iseult Gillespie, animasyon ise TED-Ed tarafından hazırlanmıştır.

Kral Midas, akılsız entrikaları
ve tanrılara ahmakça davranışlarıyla

Frigya antik krallığını
düzensizce yönetti.

Yunan mitolojisinde, tuhaf
davranışlarıyla insanları şaşırtan

ve tanrıları kızdıran
hilekâr bir yöneticiydi.

Midas, günlerini görkemli bir
sarhoşluk içerisinde, kendisi ve

sevgili kızıyla, ziyafetler
ve şaraplar içerisinde geçiriyordu.

Beklendiği üzere şarap,
karnaval ve performans tanrısı olan

Dionysus'a karşı
bir yakınlık hissediyordu.

Midas bir gün gül bahçesinde
uyuyan ve çiçek kokularından

mest olmuş bir satir keşfetti.

Midas, satirin Dionysus'un
takipçilerinden birisi olduğunu fark etti

ve gecesini sarayda
geçirmesine izin verdi.

Kralın misafirperverliğinden hoşnut
olan Dionysus, ona bir dilek hakkı sundu.

Midas açgözlü bir
şekilde etrafına bakındı.

Sahip olduğu lükse rağmen,

değerli mücevherler, en iyi ipekler
veya olağanüstü süsler yeterli gelmiyordu.

Ona göre hayatında parıltı eksikti;
ihtiyacı olan şey daha fazla altındı.

Tanrı, dokunduğu herhangi bir
şeyi, altına dönüştürme gücünü

Midas'a verdi.

Sevinçle dolan Midas, mülklerine döndü.

Hafif bir dokunuşuyla
sarayın duvarları dönüştü,

taş heykeller parladı

ve kadehler parıldadı.

Evinde coşkunlukla dörtnala koştu,

bir parıltıya dönüşene dek,
her şeye dokundu.

Sonunda saray altınla dolup taştı

ve Midas'ın heyecanlı kahkahaları
duvarlarda yankılandı.

Yorgunluk ve açlıktan öfkelenen Midas,

yeni parıltılı meyve tabağından
bir salkım üzüm aldı.

Fakat dişlerini neredeyse kırıyordu

çünkü meyve ağzında
metale dönüşmüştü.

Ekmek somunu aldığında,
ekmek kırıntıları elinde katılaştı.

Bir hüsranla kendisini yatağına
atan Midas,

pelüş yastıklarının katı altına
dönüştüğünü fark etti.

Öfke haykırışlarını duyan kızı
odaya girdi.

Fakat Midas ona uzandığında,

onu da bir altın heykele
dönüştürdüğünü görerek irkildi.

Yaptığından korkan Midas,

tanrılara gücü almaları için yalvardı.

Dionysus merhamet ederek

Midas'a ellerini Pactolus nehrinde
yıkamasını söyledi.

Midas nehre ulaştığında,
parmak uçlarından altın aktı.

Midas eve döndü; kızı canlıydı
ve sarayı normale dönüşmüştü,

dünyalar onun olmuştu.

Dersini aldığını düşünebilirsiniz, fakat

birkaç hafta sonra tekrar hata yaptı,
Pan'ın daha iyi bir müzisyen olduğunu

iddia ederek müzik ve güneş
tanrısı Apollon'u kızdırdı.

Apollon, kralın böyle yanlış bir karar
alması için ancak eşek kulağına sahip

olması gerektiğini ilan edip,
Midas'ı gereğince değiştirdi.

Davranışından bir kez daha pişman olan

Midas, kıllı kulaklarını
gizleyerek dolaşıyordu.

Kulaklarını yalnızca berberi görmüştü,

o da çok ilginç bir hazırlık seansında
gizlilik yemini etmişti.

Berber kahkahasını bastırdı
ve birilerine söyleme arzusuyla savaştı,

fakat sır onu tüketmişti.

Bir gün şehre gitti
ve yere bir çukur kazdı.

Kafasını yeryüzüne daldıran

çaresiz berber fısıldadı,
"Midas'ın eşek kulakları var."

Bir zaman sonra,
berberin kelimelerini gömdüğü

yerde bir sazlık yığını ortaya çıktı.

Rüzgâr estiğinde, onun fısıltısının
yankılarını esintiyle taşıdılar:

"Midas'ın eşek kulakları var."

O sesle tarladaki eşekler
başlarını kaldırdı ve insanlar da

krallarının ahmaklığına
kıkır kıkır güldüler.

Midas, altın dokunuşu ve eşek kulaklarıyla
çok da saygı duyulan bir yönetici değildi.

Diğer liderler heykel
ve tapınaklarla onurlandırılırken

Midas biraz daha farklı anılmaktaydı:

parıldayan nehrin derinlikleriyle
ve Frigya rüzgarının hışırtısıyla.