Part 1 - The Adventures of Sherlock Holmes Audiobook by Sir Arthur Conan Doyle (Adventures 01-02)

Part 1. Classic Literature VideoBook with synchronized text, interactive transcript, and closed captions in multiple languages. Audio courtesy of Librivox. Read by Mark F. Smith.

Playlist for The Adventures of Sherlock Holmes by Sir Arthur Conan Doyle: http://www.youtube.com/playlist?list=PL7BE1C414529B0F4E

The Adventures of Sherlock Holmes free audiobook at Librivox: http://librivox.org/the-adventures-of-sherlock-holmes-by-sir-arthur-conan-doyle-2/

The Adventures of Sherlock Holmes free eBook at Project Gutenberg: http://www.gutenberg.org/ebooks/1661

The Adventures of Sherlock Holmes at Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventures_of_Sherlock_Holmes

View a list of all our videobooks: http://www.ccprose.com/booklist

Прыгоды Шэрлака Холмса сэр Артур Конан Дойл

ADVENTURE І. Скандал у Багеміі

I. Для Шэрлака Холмса яна заўсёды жанчына.

Я рэдка чуў, як ён згадваць яе пад любым іншым імем.

У яго вачах яна зацьменняў і пераважае ўсе яе падлогі.

Не тое каб ён адчуваў сябе любы эмоцыі падобна любові да Ірэн Адлер.

Усе эмоцыі, і што адзін у прыватнасці, былі гідзіцца яго халодны, дакладны, але

цудоўна збалансаваныя розум.

Ён быў, як я разумею, самага дасканалага развагі і назіранні машына, якая

Свет бачыў, але, як палюбоўнік ён бы паставіў сябе ў ілжывае становішча.

Ён ніколі не казаў аб мяккай запал, захаваць з насмешка і насмешка.

Яны былі выдатныя рэчы для назіральніка - выдатна для малявання заслона

ад мужчынскай матывы і дзеянні.

Але для навучаных мысляр прызнаць, падобныя спробы ўварвання ў свае далікатныя і дробна

скарэкціраваны тэмпераменту было ўявіць адцягвае фактарам, які мог кінуць

пад сумнеў усе яго псіхічныя вынікі.

Грит ў адчувальны інструмент, або расколіна ў адной са сваіх магутных лінзаў, будзе

Не больш трывожная, чым моцныя эмоцыі ў прыродзе такіх, як яго.

І яшчэ не было, але адна жанчына да яго, і гэтая жанчына позна Ірэн Адлер, з

сумніўную і сумніўныя памяці. Я бачыў мала Холмс ў апошні час.

Мой шлюб аднесла нас далёка адзін ад аднаго.

Мой уласны поўнага шчасця, і дамы ў цэнтры інтарэсаў, якія ўзнікаюць вакол

Чалавек, які першым выяўляе сябе гаспадаром сваёй стварэнні, было дастаткова, каб

паглынаюць ўсё маё увагу, а Холмс,

ненавідзеў ўсе формы грамадства з яго ўсёй душой чэшскага, засталіся ў нашай

кватэру на Бэйкер-стрыт, пахаваны сярод сваіх старых кніг, і пераменны ад тыдня да

тыдзень паміж какаінам і амбіцый,

дрымотнасць прэпарата, і жорсткія энергіі ўласнага востры характар.

Ён усё яшчэ быў, як заўсёды, глыбока прыцягвае вывучэнне злачыннасці, і заняў яго

вялізныя здольнасці і надзвычайнымі паўнамоцтвамі назірання ў наступных тыя

доказы, і высвятленні тых таямніц

якая была пакінута як безнадзейная афіцыйнай паліцыі.

Час ад часу я чуў нейкія смутныя з-за яго дзеі: яго заклік да

Адэса ў справе аб забойстве балбатні, яго высвятлення асаблівай трагедыі

з братоў Аткінсан ў Тринкомали,

і, нарэшце, місія, якую ён зрабіў так далікатна і паспяхова

для Царства сям'і Галандыі.

Акрамя гэтых прыкмет яго дзейнасці, аднак, што я проста падзялілася з усімі

чытачоў штодзённай прэсы, я мала ведаў майго былога сябра і кампаньёна.

Аднойчы ўначы - гэта было на дваццатым сакавіку 1888 года - я вяртаўся з падарожжа

для пацыента (так як я цяпер вярнуўся да грамадзянскай практыкі), калі мой шлях прывёў мяне праз

Бэйкер-стрыт.

Калі я праходзіла міма добра памятаюць дзверы, якая заўсёды павінна быць звязана ў маім свядомасці з

мае заляцанні, так і з цёмнай выпадкі Эцюд у барвовых танах, я быў ахоплены

вострае жаданне ўбачыць Холмс зноў, і да

ведаю, як ён быў яго прымянення надзвычайных паўнамоцтваў.

Яго пакоі былі ярка асветлены, і, нават, як я падняў вочы, я ўбачыў яго высокі, хударлявы

фігура праходзяць двойчы ў цёмны сілуэт супраць сляпога.

Ён хадзіў па пакоі хутка, прагна, з апусціўшы галаву на грудзі і яго

склаўшы рукі за спіной.

Для мяне, які ведаў кожны яго настрою і звычкі, яго стаўленне і манеру сказаў сваім

гісторыя. Ён быў на працы зноў.

Ён уваскрос з яго наркотыкамі створаны мары і было горача на пах нейкага новага

праблемы.

Я патэлефанаваў і быў паказаны да камеры, якая раней была часткай маёй

самастойна. Яго манера была не экспансіўны.

Ён рэдка быў, але ён быў рады, я думаю, мяне бачыць.

З наўрад ці слова, сказанае, але з добрым вокам, ён памахаў мне крэсла,

кінуў па ягонай справе цыгар, і паказаў выпадку дух і gasogene ў

кут.

Затым ён устаў перад камінам і агледзеў мяне ў сваёй асаблівай интроспективной моды.

"Шлюбу падыходзіць вам", адзначыў ён. "Я думаю, Уотсан, што вы паставілі на

сем з паловай фунтаў, так як я бачыў, як ты ".

"Сем!" Адказаў я.

"Сапраўды, я павінен быў думаць трохі больш.

Проста некалькі больш, мне здаецца, Уотсан.

І на практыцы яшчэ раз, я назіраю. Ты не казаў мне, што ты збіраўся ехаць

у збруі. "" Тады, як вы ведаеце? "

"Я бачу гэта, я раблю выснову яго.

Як я ведаю, што вы былі атрымаць сабе вельмі вільготны апошні час, і што ў вас ёсць

найбольш нязграбныя і нядбайна служанка? "" Мой дарагі Холмс, "сказаў я," гэта занадта

шмат.

Вы, безумоўна, былі спалены, калі б вы жылі некалькі стагоддзяў таму.

Гэта праўда, што ў мяне была краіна прагулку ў чацвер і прыйшоў дадому ў жудасным беспарадку,

але, як я змяніў маю вопратку, я не магу сабе ўявіць, як вы вывесці яго.

Што тычыцца Мэры Джэйн, яна з'яўляецца непапраўным, і мая жонка дала ёй увагу, а там,

зноў, я не разумею, як вы працуеце яго. "Ён усміхнуўся пра сябе і пацёр доўгі,

нервовыя рукі разам.

"Гэта сама прастата", сказаў ён, "вочы кажуць мне, што на ўнутранай частцы Вашага

левы чаравік, там, дзе вогнішча б'е па ёй, скура забіў шэсць амаль

паралельныя разрэзы.

Відавочна, яны былі выкліканыя тым, хто мае вельмі нядбайна драпіны круглых

Краю адзіным, каб выдаліць бруд скарынкай ад яго.

Такім чынам, вы бачыце, мой двайны выснову, што вы былі ў гнюснай надвор'я, і што

у вас было асабліва злаякасных загрузкі рэзкі ўзору Лондане прыслуга за ўсё.

Што тычыцца вашай практыкі, калі джэнтльмен ўваходзіць у мае пакоя пахкі йодоформа, з

чорная пазнака нітрату срэбра на яго паказальным пальцам правай рукі, і выпукласць на права

бок яго цыліндр, каб паказаць, дзе ён

вылучаецца яго стетоскоп, я павінен быць сумным, на самай справе, калі я не абвесьціць яго

актыўны член медыцынскай прафесіі ".

Я не мог утрымацца ад смеху на лёгкасць, з якой ён растлумачыў свой працэс

дэдукцыі.

"Калі я чую, вы даяце прычынах", заўважыў я, "рэч заўсёды здаецца мне

настолькі смешнага проста, што я мог бы лёгка зрабіць гэта сам, хоць у кожным

паслядоўных асобнік вашых разважанняў я збіты з панталыку, пакуль вы растлумачыце ваш працэс.

І ўсё ж я лічу, што мае вочы так жа добра, як ваша. "

"Цалкам дакладна", адказаў ён, запальваючы цыгарэту, і кінуўся ўніз, у

крэсла. "Вы бачыце, але вы не назіраем.

Адрозненне ясна.

Напрыклад, у вас часта можна ўбачыць крокі, якія вядуць з залы да гэтай

пакоя. "" Часта ".

"Як часта?"

"Ну, некаторыя ў сотні разоў." "Тады як многія з іх там?"

"Колькі? Я не ведаю ".

"Цалкам дакладна!

Вы не назіраецца. І ўсё ж вы бачылі.

Гэта толькі мой пункт гледжання. Зараз, я ведаю, што Ёсць семнадцать крокаў,

таму што я і бачыў і назіраў.

Па-кірунках, так як вы зацікаўлены ў гэтых маленькіх праблем, і так як вы

дастаткова добра, каб весці хроніку аднаго або двух з майго досведу дробязны, вы можаце быць зацікаўлены

у гэтым ".

Ён кінуў на ліст шчыльнай, ружовага адцення адзначыць дакумент, які ляжаў на адкрытым

табліцы. "Ён прыйшоў да апошняга паведамлення," сказаў ён.

"Прачытайце гэта ўслых".

Запіска была без даты і без подпісу небудзь ці адрас.

"Там будзе заклікаю вас сёння ўвечары, без чвэрці восем гадзін," ён сказаў: "

джэнтльмена, які жадае параіцца з вамі па пытанні вельмі глыбокіх момант.

Вашы апошнія паслуг у адзін з каралеўскіх дамоў Еўропы, паказалі, што вы

Той, хто можа з упэўненасцю даверыць пытаннях, якія ўяўляюць важнасць, якую наўрад ці можна

перабольшваць.

Гэтая уліковы запіс з вас мы з усіх бакоў атрымалі.

Будзьце ў вашай камэры, то ў гэты час, і не прымайце гэта няправільна, калі ваш наведвальнік знос

Маска ".

"Гэта сапраўды таямніца", заўважыў я. "Што вы сабе ўявіць, што гэта значыць?"

"У мяне няма ніякіх дадзеных пакуль няма. Гэта сталіца памылкай тэарэтызаваць да

у каго дадзеныя.

Непрыкметна ён пачынае круціць факты ў адпаведнасці з тэорыямі, а не тэорыі, каб задаволіць

факты. Але ўвага сабе.

Што вы вывесці з яго? "

Я ўважліва вывучыў ліст і паперу, на якой яна была напісана.

"Чалавек, які напісаў яе меркавана добра рабіць", сказаў я, імкнучыся пераймаць

мой спадарожнік-працэсаў.

"Такія паперы не могуць быць набытыя па паўкроны пакета.

Гэта асабліва моцным і цвёрдым "." Своеасаблівае - гэта значыць само слова ", сказаў

Холмс.

"Гэта не англійская паперы наогул. Трымайце яго на святло ".

Я так і зрабіў, і ўбачыў вялікае "Е" з невялікім "г", "Р" і вялікая "G" з маленькім

"Т" ўплецена ў тэкстуру паперы.

"Што вы думаеце пра гэта?" Спытаў Холмс. "Імя вытворцы, без сумневу, або яго

вензель, а "." Зусім няма.

"G" з маленькім 'т' азначае 'Gesellschaft ", які з'яўляецца нямецкі

«Кампанія». Гэта звычайнае скарачэнне, як нашы

'Да'

"P", вядома, азначае "Papier. Зараз для" Напрыклад ".

Зірнем на нашых даведніка Кантынентальны ".

Ён зняў цяжкі карычневы аб'ёмам ад сваіх паліцах.

"Eglow, Eglonitz - мы тут, Egria. Менавіта ў нямецка-гаворыць краіне - у

Багеміі, недалёка ад Карлавых Вар.

"Выдатныя як сцэна смерці Валленштейна, а таксама сваімі шматлікімі шклянымі

заводаў і папяровых фабрык. "Ха-ха, мой хлопчык, што вы пра гэта думаеце?"

Яго вочы блішчалі, і ён паслаў ўверх вялікі блакітны пераможна-радасны воблака ад яго цыгарэты.

"Дакумент быў прадстаўлены ў Багеміі", сказаў я. "Вось менавіта.

І чалавек, які напісаў адзначыць, нямецкай мовах.

У Вас адзначыць своеасаблівы будаўніцтва прысуд - 'This кошт вас мы

з усіх канцоў атрымаў. француз ці рускі не мог

напісана, што.

Гэта немец, які так uncourteous яго дзеясловы.

Застаецца, такім чынам, каб выявіць тое, што хацеў гэтым немцам, які піша

на паперы чэшскія і аддае перавагу насіць маску, паказваючы яго твар.

І вось ён прыйдзе, калі я не памыляюся, каб вырашыць усе нашы сумневы. "

Пакуль ён казаў, быў рэзкі гук конскіх капытоў і колаў кратамі супраць

бардзюр, затым рэзкі церабіць звон.

Холмс свіснуў.

"Пара, па гуку", сказаў ён. "Так", працягнуў ён, гледзячы з

акна. "Міленькі карэта і пара

прыгажунь.

Сто пяцьдзесят гінэяў за штуку. Там грошы ў гэтым выпадку, Уотсан, калі

няма нічога іншага. "" Я думаю, што мне лепш сысці, Холмс ".

"Нічога падобнага, доктар.

Заставайцеся там, дзе вы знаходзіцеся. Я страчаны без майго Босуэлл.

І гэта абяцае быць цікавым. Было б шкада страціць. "

"Але ваш кліент -"

"Ніколі не звяртайце на яго ўвагі. Я магу хочаце, каб ваша дапамога, і так можа ён.

Вось ён ідзе. Сядзьце ў крэсла, што, доктар, і даць

нам свае лепшыя ўвагі ".

Павольны і цяжкі крок, які быў чутны на лесвіцы і ў калідоры, зрабіў паўзу

адразу за дзвярыма. Потым быў гучны і аўтарытэтны

крана.

"Уваходзьце!" Сказаў Холмс. Чалавек увайшоў якія наўрад ці маглі быць

менш, чым шэсць футаў і шэсць цаляў у вышыню, з грудной клеткі і канечнасцяў Геркулеса.

Апрануты ён быў багаты багацьцем, якое, у Англіі, разглядацца як роднасны

дрэнны густ.

Цяжкія палосамі каракулю былі скарочаныя праз рукавы і франты яго

двухбортным паліто, у той час як сіні плашч, які быў кінуты на плечы

быў выбудаваны з вогненна-чырвоны шоўк і

замацаваныя на шыю, а замест брошкі, які складаўся з аднаго палаючы берыл.

Боты які падоўжыў да паловы ікры, і якія былі аздобленыя ў топы з

густым мехам карычневага, завершана ўражанне варварскай багацце якога была прапанаваная

усім сваім выглядам.

Ён насіў шыракаполы капялюш у руцэ, у той час ён насіў праз верхнюю частку яго

Асоба, пашыраючы ўніз міма скулы, чорныя маскі маска, якую ён, па-відаць

рэгуляваць гэты самы момант, за яго рука ўсё яшчэ паднятыя да яе, як ён увайшоў.

З ніжняй частцы твару, ён апынуўся чалавекам з моцным характарам, з

тоўсты, вісіць губа, і доўгія, прамыя падбародак навадны рэзалюцыі штурхнуў да

Даўжыня ўпартасць.

"У вас было маёй запіскі?" Спытаў ён з глыбокім рэзкім голасам і ярка выяўленым нямецкім

акцэнтам. "Я сказаў вам, што я назваў бы".

Ён перакладаў погляд з аднаго на іншага з нас, як быццам нявызначанай якіх адрас.

"Маліцеся заняць месца", сказаў Холмс.

"Гэта мой сябар і калега, доктар Уотсан, які час ад часу дастаткова добра, каб

дапамагчы мне ў маім выпадку. З кім маю гонар звярнуцца? "

"Вы можаце звярнуцца да мяне, як граф фон Kramm, дваранін Чэхіі.

Я разумею, што гэты джэнтльмен, ваш сябар, чалавек гонару і абачлівасці,

каму я магу даверыць справа самай надзвычайнай важнасці.

Калі няма, то я аддаю перавагу мець зносіны з вамі ў адзіночку. "

Я ўстала, каб пайсці, але Холмс злавіў мяне за руку і штурхнуў мяне назад у крэсла.

"Гэта адначасова, ці не," сказаў ён.

"Вы можаце сказаць, перад гэтым спадаром усё, што вы можаце сказаць мне."

Граф паціснуў шырокімі плячыма.

"Тады я павінен пачаць", сказаў ён, "звязваючы вас і абсалютнай сакрэтнасці на працягу двух гадоў;

У канцы таго часу гэтае пытанне будзе мець ніякага значэння.

У цяперашні час гэта не будзе перабольшаннем сказаць, што такі вага яна можа мець

ўплыў на еўрапейскую гісторыю. "" Я абяцаю ", сказаў Холмс.

"І я"

"Вы прабачце гэтая маска", працягнулі наш дзіўны наведвальнік.

"Чалавек, які наймае жніўня мяне хоча, каб яго агент невядомай для вас, і я магу

Прызнаюся адразу, што тытул, які я толькі што назваў сябе не зусім мая

"Я ведаў пра гэта," сказаў Холмс суха.

ўласныя ".

"Абставіны маюць вялікае ласунак, і ўсе меры засцярогі павінны быць прынятыя для

, Што можа здаволіць расці, каб быць вялізным скандалам і сур'ёзна падарваць адну з

пануючая сем'яў Еўропы.

Калі казаць адкрыта, то гэтае пытанне мае на ўвазе вялікі дом Ormstein, спадчынныя цары

Багемія ".

"Я быў таксама вядома аб тым, што," прамармытаў Холмс, уладкоўваючыся ўніз у яго

крэсла і заплюшчыў вочы.

Наш госць паглядзеў з некаторым відавочным здзіўленне млявым, разваліўшыся фігура

чалавека, які быў, несумненна, малявалі яго як найбольш востры мысляр і найбольш

энергічны агент ў Еўропе.

Холмс павольна зноў адкрыў вочы і паглядзеў на яго нецярпліва гіганцкіх кліента.

«Калі Ваша Вялікасць будзе паблажаць да стану Вашага справы", заўважыў ён, "я павінен быць

лепш у стане паведаміць вам ".

Чалавек ускочыў з крэсла і хадзіў узад і ўперад па пакоі ў некантраляваных

агітацыі.

Затым, з жэстам адчаю, ён сарваў маску з твару і шпурнуў яго

на зямлю. "Вы маеце рацыю", усклікнуў ён: "Я кароль.

Чаму я павінен спрабаваць схаваць гэта? "

"Чаму, уласна?" Прамармытаў Холмс.

"Ваша Вялікасць не казаў раней, чым я ведаў, што я звяртаўся Вільгельм

Gottsreich Жыгімонт фон Ormstein, вялікі князь Кассель-Felstein і спадчынных

Кароль Багеміі ".

"Але вы разумееце," сказаў наш дзіўны наведвальнік, сядаючы яшчэ раз, і праходжанне

рукой па яго высокі белы лоб ", вы можаце зразумець, што я не прывык

рабіць такі бізнэс у маёй уласнай персоны.

Але справа была настолькі тонкім, што я не мог даверыць яго агента, не падвяргаючы

сябе ў яго ўладу. Я прыехаў з Прагі інкогніта для

Мэтай кансультацыйных вас. "

"Тады, маліцеся кансультацыі", сказаў Холмс, закрываючы вочы яшчэ раз.

"Факты сцісла такія: каля пяці гадоў таму, падчас працяглага наведвання

Варшаве, я пазнаёміўся з вядомым авантурніцы Ірэн Адлер.

Імя, несумненна, знаёма вам. "

"Калі ласка, паглядзіце яе ў мой індэкс, доктар," прамармытаў Холмс, не адкрываючы вачэй.

На працягу многіх гадоў ён прыняў сістэма docketing ўсе пункты, якія датычацца мужчын і

рэчаў, так што цяжка было назваць прадмет або асоба, на якім ён не мог

адразу прадастаўляць інфармацыю.

У гэтым выпадку я знайшоў яе біяграфію заціснутай у становішча паміж іўрыце

рабін і ў супрацоўнікаў-камандзіра, які напісаў манаграфію на глыбакаводных

рыб.

"Дазвольце мне бачыць!" Сказаў Холмс. "Хум!

Нарадзіўся ў Нью-Джэрсі ў 1858 годзе. Кантральта - кхм!

Ла Скала, шум!

Прымадонна імператарскай оперы ў Варшаве - так! Пенсіянер з опернай сцэне - ха!

Жыццё ў Лондане - зусім так!

Ваша Вялікасць, як я разумею, заблытаўся з гэтым маладым чалавекам, пісаў ёй

некаторыя шкоды літары, і зараз жадае атрымліваць гэтыя лісты назад. "

"Менавіта так.

Але як - "" Ці было таемны шлюб "?

"Не." "Няма прававых дакументаў або сертыфікатаў?"

"Не."

"Тады я не ў стане прытрымлівацца Вашай Вялікасці. Калі гэта малады чалавек павінен вырабляць яе

літары для шантажу або іншых мэтаў, як яна, каб даказаць іх сапраўднасць? "

"Існуе пісьмовай форме."

"Пух, пух! Падробка ".

"Мая асабістая паштовай паперы". "Выкрадзеныя".

"Мая ўласная друк."

"Пераймаць." "Мае фатаграфіі".

"Набылі." "Мы абодва былі ў фатаграфіі".

"О, дарагі!

Гэта вельмі дрэнна! Ваша Вялікасць, сапраўды дасканалыя

. Нясціпласць "" Я з розуму - вар'яцтва. "

"Вы пайшлі на кампраміс сабе сур'ёзна."

"Я быў толькі наследны прынц тады. Я быў малады.

Я ўсяго толькі трыццаць цяпер "." Ён павінен быць адноўлены. "

"Мы спрабавалі і пацярпелі няўдачу."

"Ваша Вялікасць павінны плаціць. Яна павінна быць набытая ".

"Яна не будзе прадаваць". "Скрадзеная, то."

"Пяць спробы былі зробленыя.

Двойчы рабаўнікі ў маёй плаціць разрабавалі яе дом.

Як толькі мы адцягваюцца яе багажы, калі яна падарожнічала.

Два разы яна была падпільнаваў.

Там не было выніку. "" Ніякіх прыкмет гэтага? "

"Абсалютна няма". Холмс засмяяўся.

"Цалкам дастаткова невялікая праблема", сказаў ён.

"Але вельмі сур'ёзная для мяне", вярнуўся Кароль з дакорам.

"Вельмі, сапраўды.

І што ж яна прапануе зрабіць з фатаграфіяй? "

"Каб знішчыць мяне". "Але як?"

"Я збіраюся выйсці замуж".

"Так я чуў." "Для Клотильда Lothman фон Саксен-Meningen,

другая дачка караля Скандынавіі. Вы можаце ведаць строгія прынцыпы яе

сям'і.

Яна сама вельмі душа далікатэсу. Ценю сумневу ў маім паводзінах будзе

давесці гэты пытанне да канца. "" І Ірэн Адлер? "

"Пагражае адправіць іх фатаграфіі.

І яна зробіць гэта. Я ведаю, што яна будзе рабіць гэта.

Ты не ведаеш яе, але яна ёсць душа сталі.

У яе твар з самых прыгожых жанчын, і розум самыя рашучыя з

мужчын.

Замест таго, я павінен ажаніцца на іншы жанчыне, Ёсць няма, на што яна не

пайсці -. няма "" Ці вы ўпэўненыя, што яна не адправіла яго

ўсё ж? "

"Я ўпэўнены". "А чаму?"

"Таму што яна сказала, што яна пашле яго на дзень, калі заручыны было

абвешчаная адкрыта.

Гэта будзе ў наступны панядзелак. "" О, тады ў нас яшчэ тры дні ", сказаў

Холмс, пазяхаючы.

"Гэта вельмі пашанцавала, бо ў мяне ёсць адзін ці два пытанні, якія прадстаўляюць важнасць для вывучэння толькі

у цяперашні час. Ваша вялікасць, вядома, знаходжанне ў

Лондан на дадзены момант? "

"Вядома. Вы знойдзеце мяне ў Langham пад

імя графа фон Kramm. "" Тады я буду зняць вас лініі, каб вы

ведаеце, як мы рухаемся наперад наперад ".

"Прашу вас так. Я буду ўсё турботы. "

"Тады, як да грошай?" "У вас ёсць карт-бланш".

"Абсалютна"?

"Я кажу вам, што я даў бы адной з правінцый майго царства мець, што

Фатаграфія "." І для гэтага выдаткі? "

Кароль узяў цяжкую сумку паімшы з-пад плашча і паклала яе на

табліцы. "Ёсць тры сотні фунтаў ў золата і

семьсот у нотах ", сказаў ён.

Холмс надрапаў атрымання на лісце сваю запісную кніжку і перадаў яму.

"І адрас мадэмуазель?" Спытаў ён. "Ці з'яўляецца Брыён Lodge, Serpentine праспекце, г. Санкт-

Джон Вуд. "

Холмс прыняў яго да ведама. "Яшчэ адно пытанне", сказаў ён.

"Быў фатаграфію кабінета?" "Гэта было".

"Тады, спакойнай ночы, ваша вялікасць, і я спадзяюся, што хутка мы будзем ёсць добрыя

навіна для вас.

І спакойнай ночы, Уотсан, "дадаў ён, як колы каралеўскай карэта пакацілася

вуліцы.

"Калі вы будзеце досыць добрыя, каб тэлефанаваць, заўтра днём у тры гадзіны я павінен

хочаце пагутарыць гэтай маленькай матэрыі над з вамі. "

II. У тры гадзіны раз я быў на Бэйкер-

-Стрыт, але Холмс яшчэ не вярнуўся.

Гаспадыня паведаміла мне, што ён пакінуў дом неўзабаве пасля васьмі гадзін

раніцы.

Я сеў побач з агнём, аднак, з намерам яго чакае, як бы доўга

ён мог бы быць.

Я ўжо быў глыбока зацікаўлены ў яго запыт, таму што, хоць ён быў акружаны

ні адзін з змрочных і дзіўных асаблівасцяў, якія былі звязаны з двух злачынстваў, якія я

ўжо запісалі, тым не менш, характар

справы і ўзвышанае становішча свайго кліента даў яму характар сваіх уласных.

Сапраўды, акрамя характар расследавання, якое мой сябар быў на руках,

было што-то ў сваёй віртуознай разуменне сітуацыі, і яго востры, востры

развагі, што дало мне задавальненне

вывучыць яго сістэму працы, а таксама прытрымлівацца хуткая, тонкія метады, якімі ён

разблытаць самыя непарыўную таямніц.

Гэтак жа я прывык да яго нязменным поспехам, што сама магчымасць яго

адсутнасці перастала ўваходзіць у маю галаву.

Гэта было блізка ад чатырох да Дзверы адчыніліся, і п'яны выгляд жаніха, дрэнна

kempt і бакавыя бакенбардамі, з запалёных тварам і сумніўнай рэпутацыяй вопратку, увайшоў у

пакоя.

Звыкся, як я павінен быў дзіўны паўнамоцтвы майго сябра ў выкарыстанні маскіруе, я павінен быў

шукаць у тры разы, перш чым я быў упэўнены, што гэта быў сапраўды ён.

Кіўнуўшы, ён знік у спальні, адкуль ён выйшаў праз пяць хвілін Твіді-

падыходзіць і рэспектабельны, па-старому.

Засунуўшы рукі ў кішэні, ён выцягнуў ногі перад агнём

і ад душы засмяяўся на некалькi хвiлiн.

"Ну, на самай справе!" Закрычаў ён, і тады ён папярхнуўся і зноў засмяялася, пакуль ён не быў

вымушаны легчы на спіну, млявым і бездапаможным, у крэсле.

"Што гэта такое?"

"Гэта даволі смешна. Я ўпэўнены, вы ніколі не мог здагадацца, як я

занятых мой раніцай, або што я апынуўся на ўласным вопыце. "

"Я не магу сабе ўявіць.

Я мяркую, што вы назіралі за звычкамі і, магчыма, дом, міс

Ірэн Адлер "" Цалкам дакладна;. Але працяг было, а

незвычайна.

Я скажу вам, аднак. Я выйшаў з хаты крыху пасля васьмі

гадзін раніцы ў характары жаніха без працы.

Існуе выдатны спачуванне і масонства сярод мужчын конскі.

Стань адным з іх, і вы будзеце ведаць усё, што ёсць, каб ведаць.

Неўзабаве я выявіў Брыён Lodge.

Гэта ўпрыгожванне вілы з садам на спіне, але пабудавалі наперадзе аж да

дарогі, два паверхі. Chubb блакавання дзвярэй.

Вялікая гасцёўня з правага боку, добра абсталяваны, з доўгімі вокнамі амаль да

паверсе, і тыя, недарэчна ангельску крапеж акно, якое дзіця мог адкрыць.

Ззаду не было нічога выдатнага, акрамя таго, што праход акна можа быць дасягнута

З вяршыні карэтны хлеў.

Я абышоў яго і ўважліва агледзеў яго з усіх пунктаў гледжання, але без

адзначыўшы, што-небудзь яшчэ, якія ўяўляюць цікавасць.

"Пасля гэтага я валяўся па вуліцы і знайшлі, як я чакаў, што не было стайні ў

завулак, які спускаецца па адной са сцен саду.

Я пазычыў конюхаў рука трэння ўніз коней сваіх, і атрымаў у абмен

два пэнсы, шклянка палова на палову, дзве запаўняе з махоркі, і столькі ж

інфармацыі, як я мог жаданне аб міс

Адлер, не кажучы ўжо пра паўтузіна іншых людзей у гэтым раёне, у якім я быў

не ў апошнюю чаргу цікавіць, але чые біяграфіі я быў змушаны слухаць ".

"А што Ірэн Адлер?"

Спытаў я. "О, яна ператварыла ўсіх людзей па галовах

ўніз у гэтай частцы. Ёй daintiest рэч пад капоце

на гэтай планеце.

Так кажуць Serpentine-мяўкае, да чалавека. Яна жыве ціха, спявае на канцэртах,

выязджае ў пяці кожны дзень, і вяртае роўна ў сем на вячэру.

Рэдка выходзіць у іншы час, акрамя выпадкаў, калі яна спявае.

Мае толькі адзін самец наведвальніка, але шмат пра яго.

Ён цёмны, прыгожы, і хвацкі, ніколі не называе радзей аднаго разу ў дзень, а часта

у два разы. Ён з'яўляецца г-н Годфры Нортан, Унутранай

Храм.

Глядзіце перавагі рамізнік, як давераная асоба.

Яны давялі яго дадому дзесяткі разоў з-Serpentine мяўкае, і ведаў усё пра яго.

Калі я слухаў усё, што павінен быў сказаць, я пачаў хадзіць узад і наперад побач

Брыён Lodge яшчэ раз, і падумаць над маім планам кампаніі.

"Гэты Годфры Нортан быў відавочна важным фактарам у гэтым пытанні.

Ён быў адвакатам. Гэта гучала злавесна.

Якая была сувязь паміж імі, і тое, што аб'ектам яго неаднаразовыя візіты?

Ці была яна яго кліента, яго сябар, ці яго палюбоўніцай?

Калі першае, то яна, верагодна, перадаецца фатаграфіяй яго захоўванне.

У апошнім выпадку, гэта было менш верагодным.

Па пытанні гэтага пытання залежыць, ці варта мне працягваць маю працу на Брыён

Лоджыі, або звярнуць сваю ўвагу на камеры джэнтльмена ў Храме.

Гэта быў тонкі момант, і ён пашырыў поле маіх даследаванняў.

Я баюся, што я стамляць вас гэтыя дэталі, але ў мяне ёсць каб карыстач мог бачыць мой маленькі

цяжкасці, калі вы хочаце разабрацца ў сітуацыі ".

"Я сачу за вамі цесна", адказаў я.

"Я ўсё яшчэ балансавання справа ў маёй галаве, калі двухколавы экіпаж пад'ехаў да Брыён

Лоджыі, і джэнтльмен выскачыў.

Ён быў дзіўна прыгожым чалавекам, цёмныя, арліны, а вусаты - мабыць, чалавек

, Пра які я чуў.

Ён апынуўся ў вялікай спешцы, крыкнуў рамізнік чакаць, і прайшоў міма

Пакаёўка, які адкрыў дзверы з выглядам чалавека, які быў цалкам у хатніх умовах.

"Ён быў у хаце каля паўгадзіны, і я мог злавіць пробліскі яго ў

акна гасцінай, хадзіць узад і ўперад, казаў усхвалявана, і размахваючы

зброі.

З яе я нічога не бачыў. Неўзабаве ён з'явіўся, яна выглядала яшчэ больш

ўсхваляваны, чым раней.

Калі ён падышоў да кабіны, ён выцягнуў залатыя гадзіннік з кішэні і паглядзеў на яго

шчыра, "дыск як д'ябал", ён закрычаў: «Першым у валавым і Хэнк ў

Рыджэнт-стрыт, а затым у царкву Сьв Монікі ў Дарожнай Edgeware.

Палова марскіх калі вы робіце гэта за дваццаць хвілін!

"У гасцях яны пайшлі, і я быў проста цікава, ці магу я не павінен рабіць так, каб ісці за імі

калі да паласы прыйшоў акуратны ландо, фурман з паліто толькі напалову

зашпілены і гальштук пад самым вухам, у той час

усе тэгі яго выкарыстоўваць тырчалі спражкамі.

Ён не спыніўся, перш чым яна выскачыла з залы дзверы і ў яе.

Я толькі ўбачыў яе ў той момант, але яна была выдатнай жанчынай, з

асоба, што чалавек можа памерці.

"'Царква Сьв Монікі, Джон, усклікнула яна," і паловы суверэннай калі вы дасягнеце

ён праз дваццаць хвілін ". Гэта было зусім занадта добрая, каб прайграць, Уотсан.

Я быў проста балансаванне, ці павінен я бегчы, ці павінен я за акунём

яе ландо, калі кабіна прыйшла праз вуліцу.

Кіроўца паглядзеў два разы на такіх патрапаны тарыфу, але я скокнуў у перш чым ён змог

"Царква Сьв Монікі, 'сказаў я," і палова суверэннай калі вы дасягнеце яе ў дваццаць

аб'ект.

хвілін.

Гэта было дваццаць пяць хвілін да дванаццаці, і, вядома, было дастаткова ясна, што было ў

ветру. "Мой рамізнік ехаў хутка.

Я не думаю, што я калі-небудзь ехаў хутчэй, але іншыя былі там раней за нас.

Кабіна і ландо з іх пару коней перад дзвярыма, калі я

прыбытку.

Я заплаціў мужчына і паспяшаўся ў царкву. Існаваў не душы, акрамя двух

якім я ішоў і surpliced святаром, які, здавалася, expostulating

з імі.

Яны ўсе трое стаялі ў вузел перад алтаром.

Я разваліўся на бок праходу, як і любы іншы лайдак які ўпаў у царкве.

Раптам, да майго здзіўлення, тры ў алтары перад круглай да мяне, і Годфры Нортан

Прыбег так складана, як ён мог бы да мяне.

«Дзякуй Богу, усклікнуў ён.

"Вы будзеце рабіць. Прыходзьце!

Прыязджайце! "" Што ж тады?

Спытаў я.

«Ну, чалавек, ну, усяго тры хвіліны, інакш яна не будзе прававым.

"Я быў напалову выцягнулі да алтара, і перш чым я ведаў, дзе я быў я апынуўся

мармытаў адказы, якія былі прашаптаў мне на вуха, і ручацца за тое, пра што я

нічога не ведаў, ды і наогул дапамогу ў

бяспечны звязвання Ірэн Адлер, старая панна, да Годфры Нортанам, халасцяком.

Усё гэта было зроблена ў адно імгненне, і не было джэнтльмен падзякаваў мяне з адной

боку, і дама, з другога, у той час як сьвятар ззяў на мяне наперадзе.

Гэта было самае недарэчнае становішча, у якім я калі-небудзь апынуўся ў маім жыцці, і

была думка, што прымусіла мяне смяяцца толькі цяпер.

Здаецца, што мела месца некаторае нефармальнай аб іх ліцэнзіі, што

сьвятар наадрэз адмовіўся жаніцца на іх без сведкам якой-то, і што мае

шчаслівы выгляд захаваны жаніха з

таго, каб вылазкі на вуліцу ў пошуках лепшага чалавека.

Нявеста дала мне васпан, я маю на ўвазе, каб насіць яго на ланцужок ад гадзін у памяць аб

нагоды ".

"Гэта вельмі нечаканым паваротам справы", сказаў я, "і што тады?"

"Ну, я знайшоў мае планы вельмі сур'ёзна пагражае небяспека.

Здавалася, што пара можа заняць неадкладным ад'ездзе, і таму неабходнасць

Вельмі хуткія і энергічныя меры з майго боку.

На дзверы царквы, аднак, яны расталіся, ён вяртаўся ў храм,

і яна ў дом свой. "Я буду ездзіць у парк на пяць, як

звычайна, сказала яна, як яна пайшла ад яго.

Я чуў, не больш таго. Яны з'ехалі ў розныя бакі,

і я пайшоў, каб мае ўласныя меры ".

"Якія?"

"Некаторыя халоднай ялавічыны і шклянка піва", ён адказаў, звон званы.

"Я быў занадта заняты, каб думаць пра ежу, і я, верагодна, будзе заняты да гэтага часу гэта

вечарам.

Дарэчы, доктар, я хачу Вас да супрацоўніцтва ".

"Я буду ў захапленні." "Вы не пярэчыце, парушаючы закон?"

"Не ў апошнюю чаргу".

"І не працуе шанец арышту?" "Не рабіць добрыя справы".

"О, прычынай выдатна!" "Тады я твой мужчына".

"Я быў упэўнены, што я магу разлічваць на вас».

"Але што ж гэта вы хочаце?" "Калі місіс Тэрнер ўнёс паднос я

стане ясна да вас.

Цяпер, "сказаў ён, калі ён звярнуўся з прагнасцю на просты тарыф, што наша гаспадыня пры ўмове,

"Я павінен абмеркаваць гэта ў той час як я ем, таму што ў мяне не так шмат часу.

Гэта амаль пяць цяпер.

Праз два гадзіны мы павінны быць на месцы здарэння.

Міс Ірэн, або мадам, хутчэй, вяртаецца з яе дыск у сем.

Мы павінны быць на Lodge Брыён з ёй сустрэцца. "

"І што тады?" "Вы павінны пакінуць гэта для мяне.

Я ўжо дамовіўся, што павінна адбыцца. Існуе толькі адзін пункт, па якім я павінен

настойваю.

Вы не павінны ўмешвацца ва што б то ні стала. Вы разумееце? "

"Я павінен быць нейтральным?" "Нічога не рабіць што заўгодна.

Там, верагодна, будуць невялікія непрыемнасці.

Не далучыцца да іх. Яна скончыцца ў маім істоце перадаў у

дома.

Чатыры ці пяць хвілін праз гасцінай акно будзе адкрыта.

Вы павінны самі станцыі блізкая да адкрытага акна. "

"Так".

"Вы павінны глядзець на мяне, бо я будуць бачныя для вас."

"Так".

"І калі я падымаю руку - так - вы будзеце кідаць у пакоі, што я даю вам

кідка, і, у той жа час, падняць крык агню.

Вы досыць ісці за мной? "

"Цалкам". "Гэта не што іншае вельмі грозным", сказаў ён,

займае шмат сигарообразный рулон з кішэні.

"Гэта звычайная вадаправодчык дыму ракета, забяспечаная вечкам з абодвух канцоў, каб зрабіць яго

самастойнага асвятлення. Ваша задача зводзіцца да гэтага.

Калі вы паднімаеце крык агню, ён будзе разгледжаны цэлы шэраг людзей.

Затым вы можаце дайсці да канца вуліцы, і я буду вам вярнуцца праз дзесяць хвілін.

Я спадзяюся, што я зрабіў сабе ясна? "

"Я павінен заставацца нейтральным, каб атрымаць у вокны, глядзець, як ты, а на сігнал

кінуць у гэты аб'ект, а затым падняць крык агонь, і чакаць вас на рагу

вуліца ".

"Менавіта". "Тады вы можаце цалкам разлічваць на мяне".

"Гэта выдатны. Я думаю, можа быць, ужо набліжаецца час, што я

падрыхтавацца да новай ролі я павінен гуляць ".

Ён знік у сваёй спальні і вярнуўся праз некалькі хвілін у характары

з ветлівы і прастадушных нонканфармісцкага святара.

Яго шырокая чорная капялюш, яго мехаватыя штаны, яго белы гальштук, яго сімпатычнай ўсмешка, і

агульны выгляд пірынг і добразычлівым цікаўнасцю былі такія, як г-н Джон Харэ толькі

маглі б роўных.

Гэта было не толькі тое, што Холмс змяніў свой касцюм.

Выраз яго твару, яго манеры, яго душа, здавалася, змяняюцца з кожнай новай часткі, якая

ён узяў на сябе.

Этапе страціла выдатны акцёр, нават, як навука страціла вострай разваг, калі ён

стаў спецыялістам у злачынстве.

Было 6:15, калі мы пакінулі Бэйкер-стрыт, і яна ўсё яшчэ хацела десять

хвілін да гадзіны, калі мы апынуліся ў Serpentine авеню.

Было ўжо змрок, і лямпы проста былі асветленыя, як мы хадзіў узад і ўперад

Перад Lodge Брыён, у чаканні прышэсця свайго вадзіцеля і пасажыраў.

Дом быў менавіта такім, як я намаляваў яго з кароткім Шэрлака Холмса

апісанне, але мясцовасць апынулася менш прыватныя, чым я чакаў.

Наадварот, на маленькай вуліцы ў ціхім раёне, гэта было выдатна

аніміраваныя.

Існаваў група бедна апранутых мужчын курэнне і смяяліся ў куце,

нажніцы-шліфавальны станок са сваім колам, два гвардзейцаў якія падлашчваюцца з медсёстрамі

дзяўчыны, а таксама некалькі добра апранутых маладых людзей

якія разваліўшыся уверх і ўніз з цыгарамі ў роце.

"Ці бачыце," заўважыў Холмс, як мы хадзілі ўзад і ўперад перад домам ", гэта

шлюб, а спрашчае справа. Фотаздымак становіцца вострым з абодвух бакоў

зброя цяпер.

Ёсць верагоднасць, што яна будзе гэтак жа прэч яе трапіцца на вочы г-н Годфры Нортан, як

наш кліент яе ўступлення ў вачах яго прынцэса.

Цяпер пытанне ў тым, дзе мы знаходзімся, каб знайсці фатаграфію? "

"Дзе, на самай справе?" "Малаверагодна, што яна нясе яго

а с ёй.

Гэта шафа памерам. Занадта вялікі для лёгкага ўтойвання аб

жанчыны сукенку. Яна ведае, што кароль здольная

наяўнасць яе падпільнаваў і абшукалі.

Дзве спробы кшталту ўжо былі зробленыя.

Мы можам прыняць яго, тое, што яна не выконвае гэта пра яе. "

"Дзе ж тады?"

"Яе банкірам ці адвакатам. Існуе магчымасць, што падвойныя.

Але я схільны думаць, таксама. Жанчыны натуральна ўтойліва, і яны

як зрабіць свае секретирующие.

Чаму яна павінна перадаць яго каму-небудзь яшчэ? Яна магла давяраць сваім апекі, але

яна не магла сказаць, што ускосныя або палітычнага ўплыву могуць быць прыцягнуты да

якія ўплываюць на дзелавы чалавек.

Акрамя таго, памятайце, што яна вырашыла выкарыстоўваць яго на працягу некалькіх дзён.

Ён павінен быць там, дзе яна можа пакласці рукі на яе.

Ён павінен быць ва ўласным доме ".

"Але гэта быў двойчы абрабаваны." "Цьфу!

Яны не ведалі, як шукаць "." Але як жа вы глядзіце? "

"Я не буду глядзець".

"Што ж тады?" "Я атрымаю яе, каб паказаць мне".

"Але яна не адмовіцца". "Яна не змогуць.

Але я чую грук колаў.

Гэта яе перавозкі. Цяпер выконваць мае загады да ліста ".

Пакуль ён казаў, бляск пабочных агні перавозкі прыйшоў у сябе крывую

праспект.

Гэта быў разумны маленькі ландо які грымеў да дзвярэй ложы Брыён.

Як пад'ехалі, адзін з гультайства мужчын на рагу кінуўся наперад, каб адкрыць дзверы

у надзеі на атрыманне медзі, але быў локцем язды на іншы лайдак, які

кінуўся з тым жа намерам.

Жорсткая ўспыхнула сварка, якая была павялічана на два гвардзейцаў, якія прымалі

бок адной з шэзлонгаў, а нажніцы-шліфавальны станок, які быў у роўнай ступені ад гарачага

з другога боку.

Удар быў нанесены, і ў адно імгненне лэдзі, якая выйшла са сваёй карэце,

быў цэнтрам трохі вузел пачырванеў і змагаюцца людзі, якія жорстка ўдарылі па

адзін аднаго кулакамі і палкамі.

Холмс кінуўся ў натоўп, каб абараніць даму, але гэтак жа, як ён дабраўся да яе, ён даў

крык і ўпаў на зямлю, з крывёю рухаюцца свабодна па яго твары.

На яго падзення гвардзейцы кінуліся бегчы ў адным кірунку і шэзлонгамі ў

з другога боку, у той час як лік лепш апранутых людзей, якія назіралі бойку без

У ім прымаюць удзел, у перапоўненым, каб дапамагчы жанчыне і надаваць увагу параненага.

Ірэн Адлер, а я ўсё роўна буду называць яе, паспяшаўся ўверх па лесвіцы, а яна стаяла ў

вяршыню з яе цудоўнай фігуры вымалёўваліся агнямі зале, аглядаючыся на

вуліцы.

"Ёсць шмат беднага джэнтльмена балюча?" Спытала яна.

"Ён мёртвы", плакала некалькі галасоў. "Не, няма, ёсць жыццё ў ім!" Крычалі

іншы.

"Але ён яшчэ быў да вас можа атрымаць яго ў бальніцу".

"He'sa адважны", сказала жанчына. "Яны павінны былі б кашалёк дамы і

глядзець, калі ён не быў для яго.

Яны былі бандай, і грубым, занадта. Ах, ён дыхае цяпер ".

"Ён не можа ляжаць на вуліцы. Ці можам мы прывесці яго ў дом, marm? "

"Вядома.

Прывядзіце яго ў гасціную. Існуе зручны канапа.

Сюды, калі ласка! "

Павольна і ўрачыста, ён нарадзіўся ў Lodge Брыён і выкладзеных у асноўны

пакой, а я па-ранейшаму назіраецца разгляду ад пасады каля акна.

Лямпы былі асветлены, але жалюзі не былі намаляваныя, так што я мог бачыць Холмса

, Калі ён ляжаў на канапе.

Я не ведаю, ці быў ён захапіў з замілаваннем ў той момант на ролю, якую ён

гуляў, але ведаю, што я ніколі не адчуваў сябе больш шчыра сорамна за сябе ў маім жыцці

чым тады, калі я ўбачыў прыгожае істота

, Супраць якога я быў змова, ці мілату і ветлівасць, з якім яна чакала ад

параненага.

І ўсё ж гэта было б самым чорным здрадай Холмс адступаць цяпер ад часткі

, Які ён даверыў мне. Я загартаваная маё сэрца, і ўзяў ад тытунёвага дыму

ракеты з-пад Ольстэру.

У рэшце рэшт, падумаў я, мы не параніўшы яе.

Мы ўсяго толькі не даюць ёй параніўшы іншага.

Холмс сеў на канапу, і я ўбачыў яго руху, як чалавек, які мае патрэбу ў

паветра. Служанка кінулася ў папярочніку і расчыніў

акна.

У той жа імгненне я ўбачыў яго падняць руку і па сігнале я кінуў маю ракету

ў пакой з крыкам "Пажар!"

Слова было не раней, з майго рота, чым цэлы натоўп гледачоў, добра апрануты

і дрэнна - спадары, конюхаў, і слуга-пакаёўкі - далучыўся да агульных крыкам

"Пажар!"

Густыя воблака дыму, згарнуўшыся ў пакоі і звонку ў адкрытае акно.

Я мімаходам убачыў кідаючыся лічбамі, і праз імгненне голас Холмса з

у запэўніваючы іх, што гэта была ілжывая трывога.

Слізгаценне праз крыкі натоўпу я накіраваўся да рагу вуліцы, і ў

дзесяць хвілін ўзрадаваўся знайсці рука майго сябра ў маёй, і, каб адысці ад

сцэнай шум.

Ён ішоў хутка і моўчкі некалькі хвілін, пакуль мы не адмовілі адной з

ціхія вулачкі, якія вядуць да дарогі Edgeware.

"Вы зрабілі гэта вельмі прыгожа, доктар", адзначыў ён.

"Нішто не магло б быць лепш. Гэта ўсё ў парадку. "

"У вас ёсць фатаграфіі?"

"Я ведаю, дзе ён знаходзіцца." "А як вы даведаліся?"

"Яна паказала мне, як я ўжо казаў вам, што яна будзе". "Я ўсё яшчэ ў цемры".

"Я не хачу, каб таямніца", сказаў ён, смеючыся.

"Справа была зусім простым. Вы, вядома, бачыў, што ўсё ў

Вуліца была саўдзельнікам.

Усе яны былі занятыя на вечар. "" Я здагадаўся, як шмат ".

"Затым, калі шэраг ўспыхнула, у мяне было трохі вільготнай чырвонай фарбы на далоні маёй

рукой.

Я кінуўся наперад, упаў, пляснуў рукой да майго твару, і стаў жаласным

відовішча. Гэта стары трук ".

"Гэта таксама я магу зразумець."

"Тады яны неслі мяне цалі Яна павінна была мець мяне цалі

Што яшчэ яна магла зрабіць? І ў яе гасцінай, якая была

самым пакоі, якую я падазраваў.

Яна ляжала паміж ім і сваю спальню, і я вырашыў паглядзець, якія.

Яны паклалі мяне на кушэтку, я жэстам паветра, яны былі вымушаныя адчыніць

вокны, і ў вас быў шанец. "

"Як гэта вам дапамагчы?" "Гэта было ўсё важныя.

Калі жанчына думае, што яе дом гарыць, яе інстынкт адразу кінуцца

рэч, якую яна цэніць больш за ўсё.

Гэта зусім непераадольны імпульс, і я ўжо не раз скарысталіся

яго.

У выпадку замены скандал Дарлінгтона было карысным для мяне, а таксама ў

бізнес Arnsworth замак. Замужняя жанчына хапаецца за дзіцем;

незамужніх один цягнецца да яе джевел-пакаванню.

Зараз гэта для мяне было ясна, што нашы дамы ў дзень не мае нічога дом даражэй

да яе, чым тое, што мы знаходзімся ў пошуку. Яна спяшалася, каб забяспечыць гэта.

Сігналізацыі пажару было выдатна зроблена.

Дым і крычаць было дастаткова, каб пахіснуць сталёвыя нервы.

Яна адказала прыгожа.

Фатаграфія ў нішы за высоўны панэлі ледзь вышэй правай званіца

цягнуць. Яна была там у адно імгненне, і я злавіў

ўяўленне пра яго, як яна палову выцягнуў.

Калі я закрычала, што гэта была ілжывая трывога, яна замяніла яе, зірнуў на ракету,

выбегла з пакоя, і я не бачыў яе з тых часоў.

Я ўстаў, і, зрабіўшы мае выбачэнні, уцёк з хаты.

Я вагаўся, ці трэба спрабаваць забяспечыць фатаграфію адразу, але фурман

было ўвайсці, і калі ён назіраў за мной вузка здавалася бяспечней пачакаць.

Крыху больш-імклівасць можа разбурыць ўсё ".

"А зараз?" Спытаў я.

"Нашы пошукі практычна завершана. Я буду называць з каралём заўтра, і

з табой, калі хочаш ісці з намі.

Мы будзе паказана ў гасціную чакаць даму, але цалкам верагодна, што

калі яна прыходзіць, яна можа знайсці ні нам, ні фатаграфіі.

Гэта можа быць задавальненне яго вялікасці, каб аднавіць яе сваімі ўласнымі рукамі. "

"І калі вы будзеце тэлефанаваць?" "У восем раніцы.

Яна не будзе да, так што мы будзем мець чыстае поле.

Акрамя таго, мы павінны быць хуткімі, для гэтага шлюбу можа азначаць поўнае змяненне яе

жыцця і звычкі.

Я павінен провад да караля без прамаруджвання. "Мы дайшлі да Бэйкер-стрыт і спыніўся

у дзверы. Ён шукаў яго кішэні для ключавых

калі хто-то які праходзіць сказаў:

"Добрай ночы, містэр Шэрлак Холмс". Існавалі некалькі чалавек на тратуары

у той час, але прывітанне з'явіліся прыехаць з тонкага моладзі ў Ольстэр які

спяшаліся міма.

"Я чуў, што голас раней", сказаў Холмс, гледзячы ўніз, цьмяна асветленай вуліцы.

"Зараз, я ведаць, хто, чорт вазьмі, што магло б быць."

III. Я спаў на Бэйкер-стрыт у тую ноч, і мы

былі занятыя на нашых тостаў і кава па раніцах, калі кароль Багеміі кінуліся

ў пакой.

"Вы сапраўды атрымалі гэта!" Крычаў ён, хапаючыся Шэрлака Холмса альбо пляча

і, гледзячы з нецярпеннем яму ў твар. "Пакуль няма".

"Але ў вас ёсць надзеі?"

"У мяне ёсць надзеі." "Тады прыходзь.

Я ўвесь нецярпенне сысці. "" Мы павінны мець кабіну. "

"Не, мая карэта чакае."

"Затым, што дасць магчымасць спрасціць пытанні". Мы спусціліся і пачалі яшчэ раз для

Брыён Lodge. "Ірэн Адлер складаецца ў шлюбе", заўважыў Холмс.

"Жанаты!

Калі? "," Учора ".

"Але для каго?" "Каб англійская юрыст імя Нортан."

"Але яна не магла любіць яго."

"Я ў надзеі, што яна робіць." "І чаму, у надзеі?"

"Таму што ён зробіць усё ваша вялікасць ўсякі страх будучых раздражненне.

Калі лэдзі кахае свайго мужа, яна не любіць ваша вялікасць.

Калі яна не любіць ваша вялікасць, няма ніякай прычыны, чаму яна павінна перашкаджаць

ваша вялікасць план ».

«Гэта праўда. І яшчэ - Ну!

Лепш бы яна была маёй уласнай станцыі! Як каралева яна зрабіла б! "

Ён запаў у маўчанне капрызным, які не быў зламаны, пакуль мы сталі ў Serpentine

Авеню. Дзверы Брыён Lodge была адкрыта, і

Пажылая жанчына стаяла на прыступках.

Яна назірала за намі з сарданічнай вачэй, як мы выйшлі з карэта.

"Г-н Шэрлак Холмс, я веру? "Сказала яна.

"Я містэр Холмс," адказаў мой спадарожнік, гледзячы на яе з допыту і

а спалоханы погляд. "На самай справе!

Мая гаспадыня сказала мне, што вы, верагодна, выклік.

Яна пайшла сёння раніцай з мужам 5:15 цягнік ад Чаринг-Крос для

Кантынент ".

"Што?" Шэрлак Холмс адхіснуўся, белы з

засмучэньня і здзіўлення. "Вы маеце на ўвазе, што яна пакінула Англію?"

"Ніколі не вяртацца".

"А дакументы?" Спытаў кароль хрыпла. "Усё прапала".

"Мы ўбачым".

Ён штурхнуў мінулым слугі і кінуўся ў гасціную, а затым кароль і

сябе.

Мэбля была раскіданыя ва ўсе бакі, з дэмантаваныя паліцы і адкрытыя

высоўныя скрыні, як калі б дама паспешліва разрабавалі іх, перш чым яе палёту.

Холмс кінуўся на звонавы цягнуць, сарваў спіну невялікі затвор, і, пагрузіўшы ў яго

боку, выцягнуў фатаграфію і ліст.

Фатаграфія была Ірэн Адлер сябе ў вячэрняй сукенцы, ліст быў

superscribed да "Шэрлак Холмс, эсквайру. Каб пакінуць да запатрабавання ".

Мой сябар разарваў яго і мы ўсе трое чыталі разам.

Ён датаваны апоўначы мінулую ноч і пабег наступным чынам:

"Паважаны г-н. Шэрлак Холмс, - Вы сапраўды гэта вельмі добра.

Ты ўзяў мяне цалкам. Да пасля сігналізацыі пажару, я не

падазрэннем.

Але потым, калі я даведаўся, як я аддаў сябе, я стаў думаць.

Я быў папярэджаны супраць вас некалькі месяцаў таму. Мне сказалі, што калі кароль занятых

Агент яна б, вядома, вам.

І ваш адрас быў дадзены мне. Тым не менш, пры ўсім гэтым, вы зрабілі мне паказаць тое, што

што вы хацелі ведаць.

Нават пасля таго як я стала падазронай, мне было цяжка думаць зло такі мілы, добры стары

святара. Але, вы ведаеце, у мяне былі навучаны, як

Акторка сама.

Мужчынскі касцюм няма нічога новага для мяне. Я часта карыстаюцца свабодай, якая

ён дае.

Я паслаў Яна, фурмана, каб глядзець, як ты, пабег уверх па лесвіцы, сеў у хадзе бялізну,

як я іх называю, і спусцілася гэтак жа, як вы сышлі.

"Ну, я за вамі да вашай дзверы, і так упэўнены, што я сапраўды быў аб'ектам

цікавасць да славутай містэра Шэрлака Холмса.

Тады я, а неасцярожна, пажадаў вам спакойнай ночы, і накіраваўся да Храма

гл. мой муж.

"Мы абодва лічылі лепшым рэсурсам быў палёт, калі праводзіцца такім грозным

антаганіст, так вы знойдзеце гняздо пустым, калі вы тэлефануеце заўтра.

Што тычыцца фатаграфіі, то ваш кліент можа адпачываць у свеце.

Я люблю і я любімая лепшым чалавекам, чым ён.

Кароль можа рабіць тое, што ён будзе без перашкод з боку таго, каго ён жорстка

несправядліва.

Я ўсё гэта толькі для абароны сябе, і захаваць зброю, якое заўсёды будзе бяспечным

мяне ад любых крокаў, якія ён можа заняць у будучыні.

Я пакідаю фатаграфію, якую ён мог бы клапаціцца, каб валодаць, а я застаюся, дарагі містэр Шэрлак

Холмс, "Шчыра ваш", IRENE Нортан, народжаная

Адлер ".

"Што жанчына - Ах, якая жанчына" усклікнуў кароль Багеміі, калі мы былі ўсе тры чытаць

гэта пасланне. "Не казаў я вам, як хуткія і рашучыя

яна была?

Хіба яна не зрабілі выдатную каралева? Хіба не шкада, што яна была не на маёй

узроўні? "

"З таго, што я бачыў даму яна, здаецца, на самай справе, каб быць на вельмі розныя

узроўні, каб ваша вялікасць ", сказаў Холмс холадна.

"Мне шкада, што я не быў у стане прынесці бізнес вашага вялікасці да больш

Паспяховае завяршэнне "." Наадварот, мой дарагі сэр, "плакалі

Кароль, "нішто не можа быць больш паспяховым.

Я ведаю, што яе словы недатыкальным. Фотаздымак цяпер гэтак жа бяспечныя, як калі б гэта было

ў агні "." Я рады пачуць Ваша Вялікасць так бы мовіць. "

"Я бязмерна ўдзячны Вам.

Маліцеся, скажыце мне, якім чынам я магу ўзнагародзіць вас. Гэта кольца - "Ён паслізнуўся змяя смарагд

кольца з пальца і працягнула на далоні.

"Ваша Вялікасць тое, што я павінна значэнне яшчэ больш высокай", сказаў Холмс.

"У вас ёсць, але назваць яго". "Гэты здымак!"

Кароль глядзеў на яго ў зьдзіўленьні.

"Фатаграфію Ірэн!" Ускрыкнуў ён. "Вядома, калі вы хочаце гэтага."

"Я дзякую ваша вялікасць. Тады няма больш трэба будзе зрабіць у

справа.

Маю гонар павіншаваць Вас з вельмі добрым раніцай ".

Ён пакланіўся, і, адвярнуўшыся, не выконваючы руку, якую кароль

працягнуў да яго, ён адправіўся ў маёй кампаніі за яго палат.

І гэта было як вялікі скандал пагражалі паўплываць царства Багеміі, і як

Лепшыя планы г-на Шэрлака Холмса былі збітыя досціп жанчыны.

Ён выкарыстоўваецца, каб зрабіць смяёмся над розумам жанчын, але я не чуў, як ён гэта робіць з

позна.

І калі ён кажа пра Ірэн Адлер, ці калі ён спасылаецца на яе фатаграфію, яна заўсёды

пад ганаровае званне жанчыны.

>

Прыгоды Шэрлака Холмса сэр Артур Конан Дойл

ADVENTURE II. Руды ліга

Я заклікаў майго сябра, містэра Шэрлака Холмса, адзін дзень восенню мінулага года

і знайшоў яго ў глыбокім размове з вельмі поўная, мудрагелістыя асобай, пажылы джэнтльмен

з вогненна-рыжымі валасамі.

З выбачэннямі за маё ўварванне, я хацеў быў пайсці, калі Холмс выцягнуў мяне

раптам у пакой і зачыніў за сабой дзверы.

"Вы не маглі прыйсці ў лепшы час, мой дарагі Ватсон", сказаў ён

ветліва. "Я баяўся, што вы займаліся".

"Так што я.

Вельмі так. "" Тады я магу пачакаць у суседнім пакоі. "

"Зусім няма.

Гэты джэнтльмен, сп-р Уілсан, быў маім партнёрам і памочнікам у многіх з маіх самых

паспяховых прыкладаў, і я не сумняваюся, што ён будзе мець максімальнае выкарыстанне для мяне ў вашай

Таксама ".

Тоўсты half джэнтльмен устаў з крэсла і даў Бобу прывітання, з

хуткі погляд трохі допыту ад сваёй маленькай тлушчу акружаных вочы.

"Паспрабуйце канапе", сказаў Холмс, рэцыдывавальны ў крэсла і засунуўшы

пальцы разам, па сваім звычаі, калі ў судовым настрою.

"Я ведаю, мой дарагі Ватсон, што вы падзяляеце маю любоў да ўсяго, што з'яўляецца дзіўным і за яе межамі

канвенцый і будзённай руціны паўсядзённым жыцці.

Вы паказалі ваш густ да яго запалу што заахвоціла вас

летапісу, і, калі вы прабачце, некалькі падмаляваць так шмат

мае ўласныя маленькія прыгоды ".

"Ваш выпадках сапраўды былі ўяўляюць найбольшую цікавасць для мяне", заўважыў я.

"Вы памятаеце, што я заўважыў на днях, калі мы клаліся ў

вельмі простыя праблемы, прадстаўленай міс Мэры Сазерленд, што за дзіўныя эфекты і

надзвычайныя камбінацый мы павінны ісці да

сама жыццё, якая заўсёды значна больш смелы, чым любыя намаганні ўяўлення. "

"Прапанова, якое я ўзяў на сябе смеласць сумнявацца".

"Вы зрабілі, доктар, але тым не менш вы павінны прыйсці ў сябе на мой погляд, бо ў адваротным выпадку я

будзем працягваць назапашванне факт на факт, на вас, пакуль ваш розум ламаецца пад імі

і прызнае, каб я меў рацыю.

Цяпер сп-р Уілсан Jabez тут быў дастаткова добры, каб клікаць мяне гэтым раніцай, і

пачаць апавяданне, якое абяцае стаць адным з самы выбітны у якім я слухаў

на працягу некаторага часу.

Вы чулі, мне заўважыць, што самых дзіўных і унікальныя рэчы вельмі часта

звязана не з вялікім, але з меншым злачынства, а часам, сапраўды,

, Дзе ёсць месцы для сумневаў ці якія-небудзь станоўчыя было здзейснена злачынства.

Наколькі я чуў, гэта для мяне немагчыма сказаць, ці з'яўляецца цяперашні справа

Напрыклад злачынства ці не, але ход падзей, безумоўна, адным з самых адмысловых

што я калі-небудзь слухаў.

Магчыма, сп-р Уілсан, вы б вялікай дабрыні аднавіць вашы

апавяданне.

Я прашу вас, не толькі таму, што мой сябар доктар Уотсан не чуў аб адкрыцці часткі, але

і таму, што спецыфічная прырода гісторыя выклікае ў мяне трывогу, каб кожны

магчымыя дэталі з вашых вуснаў.

Як правіла, калі я чуў, некаторыя нязначныя ўказанні на ход падзей, я

ў стане паводзіць сябе, і тысячы іншых аналагічных выпадках, якія адбываюцца з маёй

памяці.

У дадзеным выпадку я вымушаны прызнаць, што факты, у меру сваіх

веры, унікальны ".

Мажны кліента выпнуў грудзі з з'яўленнем якой-небудзь гонар і

выцягнуў брудны і маршчыністай газету з унутранай кішэні шыняля.

Калі ён зірнуў уніз рэкламы калонкі, з галавой цягі наперад і

паперы раздушаная на каленях, я ўзяў добры погляд на чалавека і

стараліся, як гэта робяць мае

кампаньён, чытаць паказанні, якія могуць быць прадстаўлены па вопратцы або

знешні выгляд. Я не атрымліваў вельмі шмат, аднак, на маю

інспекцыі.

Наш госць адтуліну кожны знак быцця сярэднім звычайным брытанскі гандляр,

атлусценнем, пампезныя, і павольна.

Ён насіў даволі мехаватыя шэрыя праверыць пастуховай штаны, не занадта чыстыя чорная сукенка-

паліто, расшпіленым спераду, і шэрай камізэльцы з цяжкай ланцугу медным Альберт,

і квадратныя працяў трохі металу звісае ўніз, як ўпрыгожванне.

Пацёрты цыліндр і выцвілых карычневых паліто са зморшчаным аксамітным каўняром ляжаў на

крэсла побач з ім.

Усяго, паглядзіце, як я б, не было нічога выдатнага чалавека выратаваць яго

палаючы чырвоны галавы, і выразам крайняга засмучэньня і незадаволенасці на яго

асаблівасці.

Хуткія вочы Шэрлак Холмс узяў у маёй прафесіі, і ён паківаў галавой

ўсмешку, калі ён заўважыў мой допыт погляды.

"Акрамя відавочных фактаў, якія ён калі-то займаліся фізічнай працай, што ён бярэ

нюхальны тытунь, што ён масон, што ён быў у Кітаі, і што ён зрабіў

значная колькасць аперацый запісу ў апошні час, я магу вывесці нічога больш. "

Г-н Уілсан пачаў Jabez ў крэсле, з паказальным пальцам на паперы, але яго

вочы на майго спадарожніка.

"Як, у імя дабра, шчасця, ці ведаеце вы, што ўсё, містэр Холмс?" Спытаў ён.

"Як вы ведаеце, напрыклад, што я зрабіў ручной працы.

Гэта ж праўда, як Евангелле, таму што я пачаў у якасці цясляра судна. "

"Вашы рукі, мой дарагі сэр. Ваша правая рука цалкам памер больш, чым

злева ад вас.

Вы працавалі з ім, а цягліцы больш развітыя ".

"Ну, тытунь, тады, і масонства?"

"Я не буду абражаць ваш інтэлект, кажу вам, як я чытаў, што, тым больш,

хутчэй супраць строгіх правіл вашага замовы, вы выкарыстоўваеце дугі і компас

breastpin ".

"Ах, вядома, я забыўся, што. Але пісаць? "

"Што яшчэ можа быць паказана, што права абшэўку так вельмі бліскучыя на пяць цаляў, а

левая з гладкай патч каля локця, дзе вы адпачываеце яго на стале? "

"Ну, а Кітай?"

"Рыб, якія ў вас ёсць татуіраваныя прама над правам запясце можа

толькі былі зробленыя ў Кітаі.

Я зрабіў невялікае даследаванне татуіроўкі знакі і нават спрыялі літаратуры

прадмета.

Гэта трук афарбоўвання шалі рыб з далікатна-ружовых цалкам ўласціва

Кітай.

Калі, акрамя таго, я бачу, кітайскія манеты якія звісаюць з вашага ланцужком ад гадзін, то гэтае пытанне

становіцца яшчэ больш простым. "сп-р Уілсан Jabez смяяліся цяжка.

"Ну, я ніколі!", Сказаў ён.

"Я думаў спачатку, што вы зрабілі што-небудзь разумнае, але я бачу, што няма

нічога ў ім, у рэшце рэшт. "" Я пачынаю думаць, Уотсан, "сказаў Холмс,

"Што я раблю памылкі ў тлумачэнні.

"Omne ignotum пра Magnifico", вы ведаеце, і мая бедная рэпутацыі, такой, якая яна ёсць,

будзе пакутаваць караблекрушэння, калі я так адкрыты. Ці можаце вы не знойдзеце рэкламы, г-н

Уілсан? "

"Так, у мяне ёсць цяпер", ён адказаў са сваім тоўстым чырвоным пальцам пасадзілі на паўдарогі ўніз

калонцы. "Вось ён.

Гэта тое, што пачаў усё гэта.

Вы толькі што прачыталі яго для сябе, сэр. "Я ўзяў паперу з яго і чытаць як

наступным чынам:

"Да Руды Ліга: З-за спадчыну нябожчыка Ezekiah Хопкінс, з

Ліван, штат Пэнсыльванія, ЗША, у цяперашні час іншай вакансіі адкрыты, які дае права

Член Лігі заробак 4 фунта ў тыдзень па чыста намінальнай паслуг.

Усе рудага мужчыны, якія гуку ў цела і розум, і ва ўзросце старэй дваццаці аднаго года

гадоў маюць права.

Асабіста падаць заяву ў панядзелак, у 11:00, каб Дункан Рос, у офісах

Ліга, суд 7 Папы, Фліт-стрыт "." Што ж гэта значыць? "

Я вымавіў пасля таго як я два разы перачытаў надзвычайных аб'ява.

Холмс усміхнуўся і круціўся ў крэсле, па сваім звычаі, калі ў прыпаднятым настроі.

"Гэта трохі ў баку ад пратаптаных дарог, ці не так?", Сказаў ён.

"І цяпер, сп-р Уілсан, ідзі на пустым месцы і расказаць усё пра сябе, сваіх

хатняе гаспадарка, і эфект, які гэтая рэклама была на вашым лёсе.

Спачатку звернеце ўвагу, доктар, з паперы і датай ".

"Гэта Morning Chronicle ад 27 красавіка 1890 г..

Усяго два месяцы таму ".

"Вельмі добра. Зараз, містэр Уілсан? "

"Ну, гэта так жа, як я казаў вам, містэр Шэрлак Холмс," сказаў Jabez

Уілсан, выціраючы лоб, "У мяне ёсць невялікі бізнес-ліхвяра ў Кобург

Плошчы, недалёка ад горада.

Гэта не вельмі вялікая справа, і за апошнія гады ён не зрабіў больш, чым проста даць

мне жыццё.

Я меў звычай быць у стане трымаць двух памочнікаў, але цяпер я толькі трымаць адзін, і я б

праца заплаціць яму, але што ён гатовы прыехаць за палову заробку, каб даведацца

бізнесу ".

"Як клічуць гэтага абавязвае моладзі?" Спытаў Шэрлак Холмс.

"Яго клічуць Вінцэнт Сполдинг, і ён не такі моладзі, альбо.

Цяжка сказаць, што яго ўзрост.

Я не павінен жадаць разумней памочнік, містэр Холмс, і я вельмі добра ведаю, што ён мог

лепш сябе і зарабіць удвая больш, чым я магу яму даць.

Але, у рэшце рэшт, калі ён задаволены, чаму я павінен пакласці ідэі ў галаве? "

"Чаму, уласна?

Вы, здаецца, найбольш пашанцавала ў тым, службовец, які прыходзіць па поўнай рынкавай

цане. Гэта не агульны вопыт сярод

працадаўцаў ў гэтым узросце.

Я не ведаю, што ваш памочнік не гэтак выдатнай, як ваша рэклама ".

"О, ён мае свае недахопы, таксама", сказаў сп-р Уілсан.

"Ніколі не было такіх таварышаў для фатаграфіі.

Прывязка пакончыць з камерай, калі ён павінен быць паляпшэнне яго розуме, а затым дайвінга

у склеп, як трус у нару, каб развіваць яго карцін.

Гэта яго асноўная памылка, але ў цэлым he'sa добры працаўнік.

Там няма пахібы ў яго "." Ён усё яшчэ з вамі, я мяркую? "

"Так, сэр.

Ён і дзяўчынка чатырнаццаці гадоў, які робіць трохі просты прыгатавання ежы і захоўвае месца

чыстыя - вось і ўсё ў мяне ў хаце, таму што я удавец і ніколі не было сям'і.

Мы жывем вельмі ціха, сэр, нас трое, і мы працягваем дах над галавой і аплаціць

даўгі нашы, калі мы нічога больш. "Першае, што паставіць нас з'яўлялася тое, што

рэкламы.

Сполдинг, прыйшоў у офіс менавіта ў гэты дзень восем тыдняў, з гэтым вельмі

паперы ў руцэ, і ён кажа: «Я жадаю, каб Гасподзь, сп-р Уілсан, што я

быў рыжы чалавек.

«Чаму гэта?" Я пытаецца.

"" Чаму, кажа: "вось яшчэ вакансіі ў Лізе Руды мужчын.

Варта зусім трохі стан, каб любы чалавек, які разумее гэта, і я разумею, што

Ёсць больш вакансій, чым Ёсць мужчыны, так што папячыцелі ў іх

розумаў 'канец, што рабіць з грашыма.

Калі мае валасы толькі мяняць колер, here'sa міленькую ложачак ўсё гатова для мяне крок

ст. '"' Ну, што ж тады?

Спытаў я.

Бачыце, містэр Холмс, я вельмі знаходжання на даму чалавеку, і як мой бізнэс прыйшоў да мяне

замест майго таго, каб ісці да яго, я часта тыдняў запар, не падвяргаючы маю нагу

над дзвярыма-мат.

У гэтым сэнсе я не ведаў многае з таго, што адбывалася знадворку, і я заўсёды рады

Трохі навін.

«Вы ніколі не чулі пра Лізе Руды мужчын?" Спытаў ён з вачыма

адкрытым. "" Ніколі ".

"" Чаму, цікава, на што, вы маеце права сябе за аднаго з

вакансій. '"' І што яны каштуюць?

Спытаў я.

"О, толькі пару сотняў у год, але працы мала, і гэта не павінна

ўмешвацца вельмі з іншых сваіх заняткаў.

"Ну, вы лёгка можаце думаць, што, што прымусіла мяне навастрыў вушы, для бізнесу

не былі празмерна добрае на працягу некалькіх гадоў, а таксама дадатковыя пару сотняў было б

вельмі зручна.

"" Скажы мне пра гэта, сказаў І.

"Ну,-сказаў ён, паказваючы мне рэкламу", вы самі бачыце,

што Ліга вакансіі, і ёсць адрас, па якім вы павінны падаць заяву на

прыватнасцяў.

Наколькі я разумею, ліга была заснаваная амерыканскім мільянерам, Ezekiah

Хопкінс, які быў вельмі своеасаблівы ў шляхах сваіх.

Ён сам быў рыжы, і ў яго было вялікае спачуваньне ўсім рудага мужчыны, так

калі ён памёр, аказалася, што ён пакінуў сваё велізарнае стан у руках

папячыцеляў, з указаннем ўжываць

цікавасць для забеспячэння лёгкага прычалаў для мужчын, у якіх валасы таго колеру.

З за ўсё я чую гэта цудоўны аплаты працы і вельмі мала агульнага.

"Але, кажу:« не было б мільёнаў рудага мужчыны, якія будуць прымяняцца.

"Не так шмат, як вы думаеце, адказаў ён.

"Вы бачыце, што гэта на самай справе абмяжоўваецца лонданцаў, і дарослыя мужчыны.

Гэты амерыканскі пачаў з Лондана, калі ён быў малады, і ён хацеў зрабіць старыя

Горад добры ход.

Потым, ізноў жа, я чуў, гэта не выкарыстоўваць ўжыванні, калі вашы валасы светла-чырвоны або цёмна-

чырвоны, ці што-небудзь, але рэальны яркі, палаючы, агністы чырвоны.

Зараз, калі вы клапаціліся ўжываць, сп-р Уілсан, вы б проста хадзіць, але, магчыма, было б

Наўрад ці варта ваша час, каб паставіць сябе ў бок дзеля некалькіх

сто фунтаў.

"Цяпер, гэта факт, спадары, як вы самі бачыце, што мае валасы з

Вельмі поўны і багаты адценне, так што мне здавалася, што калі б павінен быў быць якой-небудзь

канкурэнцыя ў гэтым пытанні я стаяў як добрыя шанцы як любы чалавек, якога я калі-небудзь сустракаў.

Вінцэнт Сполдинг, здавалася, ведалі так шмат аб ім, што я думаў, што ён можа апынуцца

карыснымі, так што я проста загадаў яму паставіць жалюзі на працягу дня і прыйсці адразу

са мной.

Ён быў вельмі хочуць мець свята, таму мы зачыняем бізнес і пачаўся для

адрас, які быў дадзены нам у рэкламе.

"Я ніколі не спадзяюся ўбачыць такое відовішча, як раз, містэр Холмс.

З поўначы, поўдня, усходу і захаду кожны чалавек, які быў адценне чырвонага ў яго валасы

патупаў у горад, каб адказаць на аб'яву.

Фліт-стрыт была забітай рыжы народ, і суд Папы падобны

Костэра аранжавы кургана.

Я б не думаў, што было так шмат у краіне ў цэлым, як былі ўведзеныя

адзін з адным, што адной рэкламай.

Кожны адценне колеру яны былі - саламяны, цытрынавы, аранжавы, цагляны, ірландскі сетэр-, печані,

гліны, але, як сказаў Сполдинг, было не так шмат, хто меў рэальны яркі вогненна-

каляровы адценне.

Калі я бачыў, як многія чакалі, я б адмовілася ад яе ў роспач, але Сполдинг

і чуць не хацеў пра гэта.

Як ён гэта зрабіў, я не мог сабе ўявіць, але ён адпіхнуў і выцягнуў і боднул, пакуль ён не атрымаў

мяне праз натоўп, і аж да крокі, якія прывялі да офіса.

Існаваў падвойны струмень на лесвіцы, прычым некаторыя з іх у надзеі, а некаторыя вяртаюцца

прыгнечаным, але мы ўкліньваецца гэтак жа як мы маглі, і неўзабаве апынуліся ў

офіс ".

"Ваш вопыт быў самым цікавым адзін", заўважыў Холмс, як і яго

Кліент зрабіў паўзу і абнаўляецца яго памяці з вялізным шчэпцяй тытуню.

"Маліцеся працягнуць вельмі цікавае заяву."

"Існаваў нічога ў офісе, але пару драўляных крэслаў і справа стол,

, За якім сядзеў маленькі чалавек з галавой, што было яшчэ чырваней, чым мой.

Ён сказаў некалькі слоў, каб кожны кандыдат, як ён падышоў, і тады яму заўсёды ўдавалася знайсці

некаторыя памылкі ў іх, якія б дыскваліфікаваць іх.

Атрыманне вакансіі, здавалася, не быць такі вельмі просты пытанне, у рэшце рэшт.

Аднак, калі прыйшоў наш чарга маленькага чалавека была нашмат больш спрыяльнай для мяне, чым любы

ад іншых, і ён зачыніў дзверы, калі мы ўвайшлі, так што ён, магчыма, прыватных

Слова з намі.

«Гэта містэр Jabez Уілсан," сказаў мой памочнік, і ён гатовы для запаўнення

вакансіі ў Лізе. '"' І ён выдатна падыходзіць для гэтага, '

іншыя адказы.

"Ён мае ўсе патрабаванні. Я не магу ўспомніць, калі я бачыў што-небудзь

так у парадку ».

Ён зрабіў крок назад, схіліў галаву набок, і глядзеў на мае валасы, пакуль я не адчуў

даволі сарамлівы.

І раптам ён кінуўся наперад, заламалі мне руку і павіншаваў мяне цяпло на маім

поспеху. «Было б несправядліва ў адносінах да вагаючыся, сказаў

"Вы, аднак, я ўпэўнены, прабачце мяне за тое, відавочныя меры засцярогі".

ён.

З гэтымі словамі ён схапіў мяне за валасы абедзвюма рукамі і тузануў, пакуль я не закрычаў з

боль.

"Існуе вады ў вочы, сказаў ён, як ён выпусціў мяне.

"Я бачу, што ўсё так і павінна быць.

Але мы павінны быць асцярожныя, таму што мы ўжо двойчы былі ашуканы парыкі і адзін раз

фарбай. Я мог бы расказаць вам казкі воску шаўца

якія б агіду вы з чалавечай прыродай.

Ён падышоў да акна і крыкнуў праз яе на ўвесь голас, што

вакансія была запоўненая.

Стогн расчаравання падышоў знізу, і народныя ўсе адправіліся прэч ў

розных напрамках, пакуль не быў рыжы было відаць, акрамя майго ўласнага, і што

мэнэджара.

«Маё імя», сказаў ён, "з'яўляецца г-н Дункан Рос, і я сам адзін з пенсіянераў па

Фонд пакінутыя наш высакародны дабрадзей. Вы бралі шлюб, містэр Уілсан?

У вас ёсць сям'я?

"Я адказаў, што ў мяне няма. "Яго твар упаў адразу.

«Божа мой!" Сур'ёзна сказаў ён, "гэта вельмі сур'ёзная, сапраўды!

Мне шкада гэта чуць.

Фонд быў, вядома, для размнажэння і распаўсюджвання Рыжыя, як

а таксама за іх змест. Надзвычай шкада, што вы

павінны быць халасцяком.

"Маё твар падоўжаным на гэтым, містэр Холмс, таму што я думаў, што я не мець

вакансіі ў рэшце рэшт, але, падумаўшы некалькі хвілін, ён сказаў, што

усё будзе ў парадку.

«У выпадку з другога," сказаў ён, "пярэчанне можа быць фатальным, але мы павінны

расцягнуць довадам на карысць чалавек з такой шавялюрай, як ваша.

Калі ж вы зможаце прыступіць да новых абавязкаў?

«Ну, гэта трохі нязручна, таму што я ўжо справа", сказаў я

"" Ах, не кажучы ўжо пра тое, што сп-р Уілсан! "Сказаў Вінцэнт Сполдинг.

"Я павінен быць у стане клапаціцца аб тым, што для цябе.

«Што б гадзін?

Спытаў я. «Ад дзесяці да двух."

"Цяпер бізнес-ліхвяра ў асноўным робіцца на вечар, містэр Холмс, асабліва

Чацвер і пятніцу вечар, які незадоўга да палучкі, так што падыдзе мне вельмі

добра, каб зарабіць трохі па раніцах.

Акрамя таго, я ведаў, што мой памочнік быў добрым чалавекам, і што ён не ўбачыць ні да чаго

, Што падгорнецца. "', Якая задавальняла б мяне вельмі добра", сказаў я

"А плаціць?"

«Ёсць 4 фунта на тыдзень. '"' І працаваць?

«Гэта чыста намінальнай. '"' Што вы называеце чыста намінальнай?

"Ну, вы павінны быць у офісе, ці, па крайняй меры, у будынку, увесь гэты час.

Калі вы пакінеце, вы губляеце ўсю сваю пазіцыю назаўжды.

Будзе вельмі ясна на гэтай кропцы.

Вы не адпавядаюць умовам, калі вы ссунуцца з месца з офіса ў працягу гэтага часу.

«Гэта ўсяго толькі чатыры гадзіны ў дзень, і я не павінен думаць аб выхадзе", сказаў я

"Няма апраўдання не дапамогуць", сказаў г-н Дункан Рос, "ні хваробы, ні бізнэс, ні

што-небудзь яшчэ. Там вы павінны застацца, ці вы страціце

нарыхтоўкі.

«І працу? '"' Ці з'яўляецца скапіяваць з "Энцыклапедыі

Britannica. "Існуе першым томе яго ў тым, што

прэса.

Вы павінны знайсці свае ўласныя чарніла, ручкі і промокательной паперы, але мы прадстаўляем гэтую табліцу

і крэсла. Ці будзеце вы гатовыя на заўтра?

«Вядома, адказаў я.

"" Тады, да пабачэння, сп-р Уілсан Jabez, і дазвольце мне павіншаваць вас яшчэ раз на

важныя пазіцыі, якую вы пашчасціла атрымаць.

Ён пакланіўся мне, выйшаў з пакоя, і я пайшоў дадому з маім памочнікам, наўрад ці ведаючы, што

сказаць ці зрабіць, я быў так рады сваёй поспеху.

"Ну, я думаў над пытаннем ўвесь дзень, і да вечара я быў у падушаным настроі зноў;

для мяне было цалкам пераканаў сябе, што ўся гэтая гісторыя павінна быць нейкая вялікая містыфікацыя або

махлярства, хоць тое, што яго аб'ект можа быць я не мог сабе ўявіць.

Здавалася, зусім міма перакананне, што хто-то мог зрабіць такое будзе, або што яны

будзе плаціць такую суму за гэта нічога так проста, як капіраванне з 'Энцыклапедыі

Брытанская ".

Вінцэнт Сполдинг рабіў, што мог, каб падбадзёрыць мяне, але перад сном я матываванае

сябе з усяго гэтага.

Тым не менш, раніцай я вырашыў паглядзець на гэта інакш, так што я купіў

пені бутэлечку з чарнілам, і з пяром, пяро і сем лістоў паперы штукарскі каўпак, я

пачаўся суд для Папы.

"Ну, да майго здзіўлення і задавальнення, усё было так як гэта магчыма.

Табліца была выкладзеная гатовыя для мяне, і г-н Дункан Рос быў там, каб бачыць, што я атрымаў

дастаткова, каб працаваць.

Ён пачаў мяне на пісьме, а затым ён пайшоў ад мяне, але ён упадзе ў ад

Час ад часу бачыць, што ўсё ў парадку са мной.

У два гадзіны ён папрасіў мяне добры дзень, мне камплімент ад аб'ёму, што ў мяне

напісана, і замкнуў дзверы кабінета пасля мяне.

"Так працягвалася з дня ў дзень, містэр Холмс, а ў суботу менеджэр прыйшоў і

дашчаныя ўніз чатыры залатыя васпаноў для працы майго тыдні.

Тое ж самае было на наступным тыдні, і тое ж тыдзень пасля.

Кожную раніцу я быў там у дзесяць, і кожны дзень я паехаў на два.

Паступова г-н Дункан Рос ўзяў на паступаюць толькі адзін раз па раніцах, а затым, пасля

час, ён не прыйшоў зусім.

Тым не менш, вядома, я ніколі не адважваўся выйсці з пакоя на хвіліну, таму што я не быў упэўнены,

, Калі ён можа прыйсці, і нарыхтоўка была такая добрая, і падыходзіць мне так добра, што я

не рызыкнула б страты ад яго.

"Восем тыдняў памёр, як гэта, і я пісаў пра Abbots і стральба з лука і

Браня і архітэктуры і Атыкі, і выказаў надзею, з стараннасцю, што я мог бы атрымаць на

B перад вельмі доўга.

Гэта каштавала мне што-то ў штукарскі каўпак, і мне прыйшлося даволі амаль запоўненыя паліцы з маімі

пісанняў. І раптам ўвесь бізнэс прыйшоў

да канца. "

«Да канца?" "Так, сэр.

І не пазней чым сёння раніцай.

Я пайшоў да маёй працы, як звычайна, у дзесяць гадзін раніцы, але дзверы была зачынена і зачынены, з

невялікі плошчы кардона забіў на сярэдзіне панэлі з шляху.

Вось ён, і вы можаце прачытаць самі. "

Ён падняў кавалак белага кардону памерам з ліст паштовай паперы.

У ім гаварылася такім чынам: Руды ліга

IS

Распушчаная. 9 кастрычніка 1890.

Шэрлак Холмс і я апытаныя гэта аб'ява коратка і сумна твар за ёй,

пакуль смешны баку справы настолькі overtopped любой іншай

ўвагу, што мы абодва выбухнуў рогатам.

"Я не магу бачыць, што ёсць што-то вельмі смешна", усклікнуў наш кліент, прылівы да

карані яго палымяны галаву.

"Калі вы можаце зрабіць нічога лепш, чым смяяцца трэба мной, я магу пайсці ў іншым месцы."

"Не, няма," усклікнуў Холмс, штурхаючы яго назад у крэсла, з якога ён напалову

падвысіліся.

"Я сапраўды не выпусціце свой выпадак для ўсяго свету.

Гэта найбольш асвяжальна незвычайным. Але ёсць, калі вы прабачце

так, што-то ледзь-ледзь смешна аб гэтым.

Маліцеся, якія меры вы прымалі, калі вы знайшлі карту на дзверы? "

"Я быў узрушаны, сэр. Я не ведаў, што рабіць.

Затым я патэлефанаваў на круглым офісаў, але ніхто з іх не ведаў нічога пра

яго.

Нарэшце, я пайшоў да гаспадара, які з'яўляецца бухгалтарам, якія жывуць на першым паверсе, і

Я спытаў у яго, ці можа ён сказаць мне, што сталася з Руды лігі.

Ён сказаў, што ён ніколі не чуў аб такім органе.

Тады я спытаўся ў яго, хто такі містэр Дункан Рос. Ён адказаў, што імя было новым для яго.

"Ну, кажу," джэнтльмен у доме № 4.

«Што, рыжы чалавек?" "Так".

"О," сказаў ён, "што яго клічуць Уільям Морыс.

Ён быў адвакатам і выкарыстаў маю пакой, як часовыя выгоды, пакуль яго новы

памяшканні былі гатовыя. Ён пераехаў з ўчора.

"Дзе я магу знайсці яго?

"О, у яго новых офісаў. Ён сказаў мне адрас.

Так, 17 каралём Эдуардам стрыт, недалёка ад Святога Паўла.

"Я пачаў, містэр Холмс, але калі я атрымаў на гэты адрас быў мануфактуры

штучныя накаленнікі, і ніхто не ў ім ніколі не чуў ні г-на Ўільяма Морыса або

Г-н Дункан Рос. "

"А што вы рабілі тады?" Спытаў Холмс. "Я пайшоў дадому, каб Саксен-Кобург-сквер і я

узяў радзе майго памочніка. Але ён не мог дапамагчы мне ў любым выпадку.

Ён мог толькі сказаць, што калі б я чакаў, я павінен пачуць па пошце.

Але гэта было не дастаткова добры, містэр Холмс.

Я не хацеў губляць такое месца без барацьбы, так, як я чуў, што вы

былі досыць добрыя, каб даваць парады бедных людзей, якія былі ў ёй мае патрэбу, я прыйшоў права

прэч з вамі. "

"І ты вельмі мудра", сказаў Холмс. "Ваша справа надзвычай выдатнага

адзін, і я буду шчаслівы паглядзець у яе.

З таго, што вы сказалі мне, што я думаю, што цалкам магчыма, што больш сур'ёзныя пытанні вісяць ад яе

чым можа здацца на першы погляд "." Grave досыць! ", сказаў г-н Jabez Уілсан.

"Чаму я страціў чатыры фунты на тыдзень."

"Наколькі вы асабіста зацікаўленых", заўважыў Холмс, "я не бачу, што вы

ёсць якія-небудзь скаргі супраць гэтага незвычайнага лігі.

Наадварот, вы, як я разумею, багацей прыкладна на 30 фунтаў, не кажучы ўжо пра

хвіліну веды, якія вы атрымалі на кожны прадмет, які трапляе пад

літары А.

Вы нічога не страцілі іх. "" Не, сэр.

Але я хачу, каб даведацца пра іх, і хто яны такія, і што іх мэтай было ў

гуляць у гэтую свавольства - калі яна была свавольства - на мяне.

Гэта быў даволі дарагім жарт для іх, таму што варта было ім 32 фунта. "

"Мы будзем імкнуцца, каб растлумачыць гэтыя моманты для вас.

І, па-першае, адзін ці два пытання, сп-р Уілсан.

Гэта ваш памочнік які першым назваў вашу ўвагу на рэкламу - як

даўно ён быў з вамі? "

"Каля месяца тады." "Як жа ён прыйдзе?"

"У адказ на рэкламу". "Ці быў ён толькі заяўніка?"

"Не, у мяне была тузін".

"Чаму вы абралі менавіта яго?" "Таму што ён быў зручным і прыйдзе

танна. "" У палове заработнай платы, на самай справе. "

"Так".

"Які ён, гэты Вінцэнт Сполдинг?" "Маленькі, тоўсты целаскладу, вельмі хутка ў сваім

спосабамі, без валасоў на твары, хоць ён не адчувае недахопу ў трыццаць.

Мае белы ўсплёск кіслаты на ілбе ".

Холмс сядзеў у крэсле ў значным хваляванні.

"Я так і думаў", сказаў ён.

"Вы калі-небудзь заўважыў, што яго вушы пракалолі для завушніц?"

"Так, сэр. Ён сказаў мне, што цыганскія зрабіў гэта за яго

, Калі ён быў хлопец ".

"Шум!" Сказаў Холмс, адкідваючыся на глыбокія разважанні.

"Ён усё яшчэ з вамі?" "О, так, сэр, я толькі што пакінула яго".

"І ёсць ваш бізнэс ўдзельнічалі ў вашу адсутнасць?"

"Нішто не скардзіцца, сэр. Там ніколі не вельмі шмат трэба будзе зрабіць у

раніцы. "

"Гэтага дастаткова, сп-р Уілсан. Я буду з задавальненнем дадуць Вам меркаванне

на гэтую тэму на працягу дня або двух.

Сёння субота, і я спадзяюся, што да панядзелка, мы можам прыйсці да зняволення. "

"Ну, Уотсан," сказаў Холмс, калі наш наведвальнік не пакінуў нам ", тое, што Вы робіце з

усё гэта? "

"Я нічога не разумею", я адказаў шчыра. "Гэта самае загадкавае справа."

"Як правіла," сказаў Холмс, "больш мудрагелістыя рэчы, тым менш таямнічага гэта, аказваецца,

быць.

Гэта ваша звычайнай справай, безаблічных злачынстваў, якія сапраўды загадкавае, як і

звычайнае асоба з'яўляецца найбольш цяжка ідэнтыфікаваць.

Але я павінен быць хуткім па гэтым пытанні. "

"Што ты збіраешся рабіць?" Спытаў я.

"Паліць", адказаў ён.

"Цалкам тры трубы праблемы, і я прашу, каб вы не будзеце гаварыць мне за пяцьдзесят

хвілін. "

Ён згарнуўся ў сябе ў крэсле, з яго тонкай калені, складзеных у мэтах яго арліны нос,

і там сядзеў з заплюшчанымі вачыма, і яго чорныя гліняную люльку выкідваючы як

Біль аб нейкай дзіўнай птушкі.

Я прыйшоў да высновы, што ён заснуў, ды і ківаў

сябе, калі ён раптам ускочыў з крэсла з жэстам чалавека, які

адважыўся і паклаў трубку уніз на каміннай паліцы.

"Сарасате гуляе ў зале Сэнт-Джэймс ў другой палове дня", адзначыў ён.

"Як вы думаеце, Уотсан?

Ці можа ваша пацыентаў пазбавіць вас за некалькі гадзін? "

"Мне няма чаго рабіць сёння. Мая практыка ніколі не бывае вельмі займальна. "

"Затым надзеньце капялюш і наперад.

Я іду праз горад першым, і мы можам мець некаторы абед па дарозе.

Я заўважаю, што ёсць шмат нямецкай музыкі на праграме, якая

хутчэй на мой густ, чым італьянскі ці французскую мову.

Гэта интроспективный, і я жадаю для назірання.

Пойдзем! "

Мы ездзілі на метро, наколькі Aldersgate, і ў некалькіх хвілінах хады узяў нас да

Саксен-Кобург-сквер, сцэны асаблівай гісторыя, якую мы слухалі ў

раніцы.

Гэта быў убогі, маленькі, са слядамі мінуўшчыны дабрабыту месца, дзе чатыры лініі брудна двух-

павярховыя цагляныя хаты выглянуў у невялікае выступаў у корпус, дзе газон

пустазельная трава і некалькі навал выцвілых

лаўровых кустоў зрабілі жорсткай барацьбе супраць задымленай і неконгениальный атмасферу.

Тры пазалочаныя шары і карычневай дошкі з "Jabez WILSON" белымі літарамі, на

Кутні дом, абвясціў месца, дзе нашы руды кліента ажыццяўляецца на яго бізнес.

Шэрлак Холмс спыніўся перад ім з яго галаву набок і паглядзеў усе

больш, з яго вачэй ярка свяціла паміж зморшчаны вечкамі.

Затым ён павольна ішоў па вуліцы, а пасля зноў уніз да кута, па-ранейшаму

гледзячы на востра дамоў.

У рэшце рэшт ён вярнуўся ў ліхвяра, і, энергічна стукнуў па

тратуары палкай два ці тры разы, ён падышоў да дзвярэй і пастукаў.

Было імгненна адкрыта яркі прыгожы, чыста выгалены малады чалавек, які

папрасіў яго крок цалі

"Дзякуй," сказаў Холмс: "Я толькі хацеў спытаць вас, як вы будзеце рухацца далей, каб

Strand "." Трэці права, чацвёрты злева, "адказаў

Памочнік хутка, зачыняючы дзверы.

«Разумны хлопец, што" назіраецца Холмс, як мы сышлі.

"Ён, на мой погляд, чацвёрты разумны чалавек у Лондане, а за смеласць я не ўпэўнены,

што ён не прэтэндуе на траціну.

Я ведаю сёе-тое пра яго раней. "" Відавочна, "сказаў я," г-н Вільсана

Памочнік разлічвае на многае ў гэтай таямніцы Руды лігі.

Я ўпэўнены, што вы пацікавіўся ваш шлях толькі для таго, што вы маглі бачыць яго. "

"Не яму." "Што ж тады?"

"Каленаў штаны".

"А што ты бачыў?" "Тое, што я чакаў убачыць".

"Чаму вы б'яце тратуары?" "Мой мілы доктар, гэта час для

назірання, а не для размоў.

Мы шпіёнаў у краіне праціўніка. Мы ведаем, што-то Саксен-Кобург-сквер.

Давайце цяпер даследаваць часткі, якія ляжаць у аснове яго. "

Дарогі, у якой мы апынуліся, як мы звярнуліся за вуглом ад пенсіі

Саксен-Кобург плошчы прадстаўлены як вялікі адрозненне ад яго, як перад выявай

робіць для назад.

Гэта была адна з галоўных артэрый які перадаў трафік Сіці

поўначы і захаду.

Маставая была заблакаваная з велізарным струменем гандляркі ў падвойнай прыліў

ўнутр і вонкі, у той час як пешаходныя дарожкі былі чорныя ад спяшаючыся рой

пешаходаў.

Цяжка было зразумець, як мы паглядзелі на лінію тонкай крамы і велічны бізнэс

памяшканні, якія яны на самай справе ўпіраецца ў іншы бок на выцвілыя і застойных

квадрат, які мы толькі што пакінулі.

"Пакажыце мне", сказаў Холмс, стоячы ў куце і, зірнуўшы на лініі ", я

хацелася б толькі памятаць парадак хаты тут.

Гэта маё хобі, каб мець дакладнае веданне Лондане.

Існуе Мортимера, тытунёвыя вырабы, невялікі магазін газеты, філіял у Кобург

Гарадскія і прыгарадныя банка, Вегетарыянская Рэстаран і Макфарлейн ў вагон-

Будынак дэпо.

Гэта вядзе нас аж на другі блок.

А цяпер, доктар, мы зрабілі нашу працу, так што час у нас былі некаторыя гульні.

Бутэрброд і кубак кавы, а затым прэч да скрыпцы-зямля, дзе ўсё саладосць

і далікатнасці і гармоніі, і Ёсць няма рыжы кліентаў дапячы нас са сваімі

галаваломак ".

Мой сябар быў захоплены музыка, будучы сам не толькі вельмі здольны

выканаўца, але кампазітар не звычайны заслуга.

Усе другой палове дня ён сядзеў у партэры, загорнуты ў самых дасканалых шчасця,

мякка размахваючы доўгімі, тонкімі пальцамі ў такт музыцы, а яго пяшчотна усміхаючыся

асобы і яго млявыя, летуценныя вочы, як

у адрозненне ад Холмса шпіка-сабака, Холмс нястомнай, кемлівы, гатовыя

перададзена крымінальная агентам, як гэта можна было сабе ўявіць.

Паводле яго асаблівы характар дваістага характару па чарзе заявіла пра сябе, і яго

крайняя дакладнасць і хітрасць прадстаўлены, як я часта думаў,

рэакцыя на паэтычнае і

сузіральна настрой, якое час ад часу пераважала ў ім.

Размах яго прырода ўзяла яго ад экстрэмальных пагоня ў пажыралых энергію, і,

як я добра ведаў, ён ніколі не быў так па-сапраўднаму грозным, як, калі, на працягу некалькіх дзён запар, ён

былі разваліўшыся ў крэсле пасярод яго

імправізацыі і яго старадрукаваныя выданні.

Тады гэта было тое, што пажада пагоні раптам нападзе на яго і што яго

бліскучы разумнай сілы падымецца да ўзроўню інтуіцыі, пакуль тыя, хто быў

знаёмы з яго метадамі будзе выглядаць

скоса на яго як на чалавека, чые веды не ў іншых смяротных.

Калі я ўбачыў яго ў той дзень так ахутаныя ў музыку ў зале Сэнт-Джэймс я адчуваў,

, Што бядотнае час могуць прыехаць на тых, каго ён паставіў перад сабой, каб высачыць.

"Вы хочаце, каб ісці дадому, без сумневу, доктар", ён заўважыў, як мы з'явіліся.

"Так, гэта было б так жа". "І ў мяне ёсць бізнэс, каб зрабіць, які будзе

заняць некалькі гадзін.

Гэты бізнэс у Кобург плошчы сур'ёзна "." Чаму гэта сур'ёзна? "

"Значныя злачынствы ў сузіранні. У мяне ёсць усе падставы меркаваць, што мы

павінна быць своечасова, каб спыніць яго.

Але сёння час суботы, а ўскладняе справу.

Я буду мець патрэбу ў вашай дапамогі сёння вечарам. "" У які час? "

"Дзесяць будзе дастаткова рана."

"Я буду на Бэйкер-стрыт у дзесяць." "Вельмі добра.

І, я кажу, доктар, можа быць якой-небудзь небяспека, так ласкава прадаставіў сваё войска

рэвальвер ў кішэні ".

Ён махнуў рукой, павярнуўся на абцасах і знік у адно імгненне ў натоўпе.

Я веру, што я не больш шчыльнай, чым мае суседзі, але я заўсёды быў з прыгнечанымі

сэнс маёй ўласнай дурасці ў маіх адносінах з Шэрлакам Холмсам.

Тут я чуў, што ён пачуў, што я бачыў, што ён бачыў, і ўсё ж ад яго

слоў было відаць, што ён ясна бачыў не толькі тое, што адбылося, але тое, што было

вось-вось адбудзецца, тады для мяне ўсё гэта справа была да гэтага часу блытаюць і гратэску.

Як я паехаў дадому ў мой дом у Кенсінгтон Я думаў над усім гэтым, ад надзвычайных

Гісторыя рыжы капір "Энцыклапедыі" аж да наведвання Саксен-

Кобург плошчы, і злавесныя словы, з якімі ён падзяліў са мной.

Што ж гэта за начны экспедыцыі, і чаму я павінен ісці ўзброеныя?

Дзе былі мы ідзем, і што нам было рабіць?

Я намёк ад Холмса, што гэта памочнік паголены ліхвяра было

грозным чалавекам - чалавекам, які мог бы гуляць глыбокія гульні.

Я спрабаваў разгадаць яго, але адмовіўся ад яго ў роспачы, і ўсталюеце ў бок, пакуль пытанне

ноччу павінны прынесці тлумачэнне.

Было чвэрць дзесятага, калі я пачаў з дому і накіраваўся праз парк,

і так праз Оксфард-стрыт на Бэйкер-стрыт.

Два hansoms стаялі каля дзвярэй, і калі я ўвайшоў ўрывак я чуў гук

галасоў зверху.

Пры ўваходзе ў яго пакоі я знайшоў Холмс ў ажыўлены размову з двума мужчынамі, адзін з

якіх я даведаўся, як Пітэр Джонс, афіцыйным агентам паліцыі, а другі быў

доўгія, тонкія, сумным тварам чалавека, з вельмі

бліскучай капелюшы і прыгнятальна рэспектабельны сурдут.

"Ха!

Наша партыя з'яўляецца поўным ", сказаў Холмс, зашпільваючы бушлаце і, узяўшы яго

багаты ўраджай палявання ад стойкі. "Уотсан, я думаю, вы ведаеце, містэр Джонс, з

Скотланд-Ярд?

Дазвольце мне прадставіць вам г-н Merryweather, якая павінна быць нашым спадарожнікам ў гэтую ноч у

прыгода ".

"Мы палявання ў пары зноў, доктар, ці бачыце," сказаў Джонс у сваім ўскосныя

чынам. "Наш сябар тут выдатны чалавек для

пачынаючы пагоні.

Усё, што ён хоча, стары сабака, каб дапамагчы яму зрабіць бегла ".

"Я спадзяюся, дзікі гусь не можа апынуцца канцы нашай пагоні", заўважыў містэр

Merryweather змрочна.

"Вы можаце размясціць значную упэўненасць у містэр Холмс, сэр", сказаў паліцэйскі агент

узнёсла.

"У яго ёсць свой маленькі метады, якія, калі ён не будзе пярэчыць, калі я кажу так, на ўсялякі

занадта тэарэтычным і фантастычным, але ў яго ёсць задаткі дэтэктыў ў ім.

Гэта не занадта шмат, каб сказаць, што адзін ці два разы, а ў тым, што бізнес Шолто

забойства і Агра скарб, ён быў больш правільным, чым амаль афіцыйнай

сілы ".

"О, калі вы так кажаце, містэр Джонс, усё ў парадку", сказаў незнаёмец з павагай.

"Тым не менш, прызнаюся, я сумую па сваёй гумы.

Гэта першы суботні вечар на працягу сямі-і-дваццаць гадоў, што ў мяне не было маёй

гуму ".

"Я думаю, вы знойдзеце", сказаў Шэрлак Холмс, "што вы будзеце гуляць за вышэйшыя

долю да ночы, чым вы калі-небудзь рабіў яшчэ, і што гульня будзе больш захапляльным.

Для Вас, г-н Merryweather, стаўка будзе каля 30000 фунтаў, і для вас, Джонс,

гэта будзе чалавек, на якога вы жадаеце скласці рукі ".

"Джон Клей, забойца, злодзей, нешта страшэннай, і фальсіфікатараў.

He'sa маладога чалавека, г-н Merryweather, але ён на чале сваёй прафесіі, і я

палічыў за лепшае б мае бранзалеты на яго, чым на якіх-небудзь крымінальных ў Лондане.

He'sa выдатны чалавек, малады Джон Клей.

Яго дзед быў каралеўскі герцага, а сам ён быў у Ітан і Оксфардзе.

Яго мозг гэтак жа хітрым, як яго пальцы, і хоць мы сустракаемся з прыкметамі яго на кожным кроку,

мы ніколі не ведаем, дзе знайсці самога чалавека.

Ён будзе здзяйсняць крадзеж з узломам у Шатландыі адзін тыдзень, і будзе збіраць грошы для стварэння дзіцячага дома

у Корнуолл далей. Я быў на яго след на працягу многіх гадоў і маюць

ў вочы не бачыў яго яшчэ ".

«Я спадзяюся, што я, можа, задавальненне прадставіць вам сёньня ўвечары.

У мяне быў адзін ці два невялікіх аказваецца таксама з г-ном Джонам Клеем, і я згодны з вамі, што ён

стаіць на чале сваёй прафесіі.

Гэта апошнія дзесяць, аднак, і даволі шмат часу, што мы пачалі.

Калі ў вас два зойме першае двухколавы экіпаж, Уотсан, і я буду прытрымлівацца у секунду ".

Шэрлак Холмс быў не вельмі камунікатыўнай падчас доўгай дарогі і лёг у

Кабіна напяваць мелодыі, якія ён чуў ў другой палове дня.

Мы грукатам праз бясконцы лабірынт газу асветленых вуліцах, пакуль мы выйшлі на

Фаррингтон-стрыт. "Мы блізкія цяпер там", мой сябар

заўважыў.

"Гэты хлопец Merryweather з'яўляецца дырэктарам банка і асабіста зацікаўлены ў

справа. Я падумаў, што, як добра мець Джонс з намі

таксама.

Ён не дрэнны хлопец, хоць абсалютны ідыёт ў сваёй прафесіі.

У яго ёсць адна станоўчая цнота.

Ён гэтак жа адважны, як бульдог, і як чэпка, як рак, калі ён атрымлівае свае кіпцюры

на каго-небудзь. Вось і мы, і яны чакаюць нас. "

Мы прыйшлі да таго ж перапоўненай вуліцы, у якім мы знайшлі

сябе па раніцах.

Нашы кабіны былі знятыя, і, вынікаючы ўказанням г-н Merryweather, мы прайшлі

ўніз вузкі праход і праз бакавыя дзверы, якую ён адкрыў для нас.

У рамках быў невялікі калідор, які завяршыўся ў вельмі масіўныя жалезныя вароты.

Гэта таксама быў адкрыты, і вялі ўніз палёт абмоткі каменных прыступак, якая абрываецца на

іншага грознага брамы.

Г-н Merryweather спыніўся на святло ліхтара, а затым праводзілі нас па цёмнай,

Зямля пахкія праход, і вось, пасля адкрыцця трэцяй дзверы, у велізарным сховішча або

склеп, які быў завалены вакол скрынямі і масіўныя скрынкі.

"Вы не вельмі ўразлівыя зверху", Холмс заўважыў, як ён падняў ліхтар

і глядзеў пра яго.

"Нор знізу», сказаў г-н Merryweather, стукнуўшы палкай па сцягі, якія

выкладзеныя падлогу. "Ну, божа мой, гэта гучыць даволі спадзіста!" Ён

заўважыў, гледзячы ў зьдзіўленьні.

"Я сапраўды павінен прасіць вас, каб быць крыху больш спакойным!" Сказаў Холмс сурова.

"Вы ўжо пад пагрозу ўвесь поспех нашай экспедыцыі.

Ці магу я прасіць, што вы бы дабро, каб сесці на адзін з тых,

скрынкі, і не ўмешвацца? "

Г-н ўрачыстае Merryweather прысеў на скрынку, з вельмі параненых

выраз на ягоным твары, а Холмс ўпаў на калені на падлогу і, з

ліхтар і лупу, пачаў

вывучыць падрабязна шчыліны паміж камянямі.

Некалькі секунд было дастаткова, каб задаволіць яго, бо ён ускочыў на ногі і засунуў

шкло ў кішэню.

"У нас ёсць па меншай меры за гадзіну да нас", заўважыў ён, "таму што яны наўрад ці прымаць якія-небудзь

крокі, пакуль добрыя ламбарда надзейна ў ложку.

Тады яны не будуць губляць ні хвіліны, бо раней яны робяць сваю працу больш часу,

яны будуць мець для іх уцёкаў.

Мы ў цяперашні час, доктар - як, несумненна, вы адгадалі - у падвале Сіці

Філіял аднаго з асноўных банкаў Лондана.

Г-н Merryweather з'яўляецца старшынёй дырэктараў, і ён растлумачыць вам, што

Ёсьць прычыны, чаму больш смелыя злачынцаў Лондана павінны

Значны інтарэс у гэтым склепе ў цяперашні час. "

"Гэта наша французскае золата", прашаптаў дырэктар.

"У нас было некалькі папярэджанняў, што спроба можа быць зробленая на яго."

"Ваша французскае золата"?

"Так. У нас быў выпадак некалькі месяцаў таму, каб умацаваць нашы рэсурсы і пазыковыя для

З гэтай мэтай 30000 Напалеон ад Банка Францыі.

Як стала вядома, што ў нас ніколі не было падставай для распакавання грошы, і што яна

да гэтага часу ляжыць у нашым падвале.

Скрыня, на якім я сяджу змяшчае 2000 Напалеон спакаваныя паміж пластамі свінцу

фальгі.

Наш рэзерв зліткі значна больш, чым у цяперашні час, як правіла, захоўваецца ў адным

філіяла, і рэжысёры былі асцярогі па гэтым пытанні. "

"Якія былі вельмі добра абгрунтавана," назіраецца Холмс.

"А цяпер настаў час, каб мы арганізавалі нашы маленькія планы.

Я чакаю, што на працягу гадзіны пытанняў прыйдзе да галавы.

У той жа час г-н Merryweather, мы павінны пакласці на экране, што цёмны ліхтар ".

"І сядзець у цемры?"

"Я баюся гэтага. Я прынёс калоду карт у кішэні,

і я падумаў, што, як мы былі Partie Carrée, вы, магчыма, ваш гумы пасля

ўсіх.

Але я бачу, што падрыхтоўкі ворага зайшлі так далёка, што мы не можам рызыкаваць

Прысутнасць святла. І, у першую чаргу, мы павінны выбраць наш

пазіцыі.

Гэтыя адважныя людзі, і хоць мы павінны прымаць іх у невыгоднае становішча, яны могуць прычыніць нам

якой-небудзь шкоду, калі мы не асцярожныя. Я буду стаяць за гэты скрыню, і вы

схаваць сябе за іх.

Потым, калі я выбліск святла на іх, блізкія па імкліва.

Калі яны агнём, Уотсан, няма згрызот сумлення пра стральбе іх. "

Я паклаў рэвальвер, ўзводзе, на вяршыні драўляны скрыню, за якім я прысеў.

Холмс стрэл слізгаць перад яго ліхтар і пакінуў нас у апраметнай цемры -

такі абсалютнай цемры, як я ніколі не адчуваў.

Пах гарачага металу засталіся запэўніць нас, што святло быў усё яшчэ там, гатовы да

ўспышка з ў любы момант.

Для мяне з маімі нервамі працаваў да кроку працягласць, было што-то

цяжка і падпарадкавання ў раптоўны змрок, так і ў халодным сырам паветры

скляпеннем.

"У іх, акрамя аднаго адступлення", прашаптаў Холмс.

"Гэта значыць, зваротна праз дом у Саксен-Кобург-сквер.

Спадзяюся, што Вы зрабілі тое, што я прасіў вас, Джонс? "

"У мяне ёсць інспектара і двух афіцэраў чакае на ўваходных дзвярэй."

"Тады мы спыніліся ўсе дзіркі.

І зараз мы павінны маўчаць і чакаць. "Якая-то час здавалася!

З параўнання адзначае, пасля гэта быў усяго толькі гадзіну з чвэрцю, але гэта, здавалася,

мне, што ноччу павінна быць амаль не засталося, і світанак, парушаюць над намі.

Мае канечнасці былі зьнясіленыя і цвёрдай, бо я баяўся змяняць сваю пазіцыю, аднак мае нервы

працаваў да вышэйшай ступені напругі, і мой слых быў настолькі вострым, што я мог бы

не толькі пачуць далікатнае дыханне маёй

таварышы, але я мог адрозніць больш глыбокі, больш цяжкі ўдых з грувасткіх

Джонс з тонкага, уздыхаючы ведама дырэктарам банка.

З маёй пазіцыі я мог глядзець па справе ў напрамку падлогі.

Раптам вочы злавіў водбліск святла.

Спачатку гэта было, але злавесныя іскры на каменны тратуар.

Тады гэта падоўжаны, пакуль яна стала жоўтай лініі, а затым, без папярэджання

і гукам, рана, здавалася, адкрытыя і рука з'явілася, белая, амаль жаноцкія боку,

які думае а ў цэнтры маленькай плошчай святла.

За хвіліну або больш боку, з яго курчачыся пальцы, тырчэлі з

падлогу.

Тады ён быў зняты жа раптоўна, як з'явіўся, і ўсё было цёмна раз выратаваць

аднаго злавесныя іскры, якая адзначана шчыліну паміж камянямі.

Яго знікненне, аднак, быў, але кароткачасовы.

З разьдзірае, якія рвуцца гук, адзін з шырокіх, белых камянёў, перавярнуўся на яго

боку і левы квадрат, зіяючая дзірка, праз якую струменевым святле

ліхтар.

За гранню там выглядалі чыстае, хлапечы твар, якія выглядалі жыва пра гэта,

а затым, з рукой па абодва бакі дыяфрагмы, звярнуў сабе плячо высокаму і

вышынёй па пояс, пакуль адно калена спачывае на краі.

У іншы момант, калі ён стаяў у баку адтуліну і перавозкі за ім

кампаньён, гнуткае і малыя, як ён сам, з бледным тварам і шоку вельмі чырвонае

"Усё ясна", прашаптаў ён. "Вы долата і сумкі?

валасы.

Вялікі Скот! Jump, Арчы, скакаць, і я буду пампаваць за гэта! "

Шэрлак Холмс выскачыў і схапіў парушальніка за каўнер.

Іншыя нырнуў у дзірку, і я пачуў гук разьдзірае тканінай, бо Джонс

схапіўся за спадніцы.

Святло успыхнуў на ствале рэвальвера, але паляванне ўраджай Холмс прыйшоў

ўніз на запясце чалавека, і пісталет чокнуліся на каменную падлогу.

"Гэта бескарысна, Джон Клей," ветліва сказаў Холмс.

"У вас няма шанцаў." "Так што не бачу", іншыя адказалі

усё прахалоду.

"Мне здаецца, што мой прыяцель усё ў парадку, хоць я бачу, у вас ёсць яго фалды".

"Ёсць тры чалавекі, чакалі яго ў дзвярэй", сказаў Холмс.

«Ах, вось як!

Вы, здаецца, зрабілі рэч вельмі цалкам.

Я павінен хваліць вас. "" І я вас, "адказаў Холмс.

"Ваш рыжы ідэя была цалкам новай і эфектыўнай".

"Вы ўбачыце, ваш прыяцель зноў у цяперашні час", сказаў Джонс.

"Ён хутка спускацца ў адтуліны, чым я.

Проста пратрымацца ў той час як я магу выправіць дэрбі ".

"Я прашу, каб вы не чапайце мяне свае брудныя рукі", заўважыў наш зняволенага

кайданкі стукалі на яго запясцях. "Вы не можаце ведаць, што ў мяне ёсць каралеўскі

кроў у маіх жылах.

Будзьце ласкавы, таксама, калі вы звяртаецеся мяне заўсёды казаць «сэр» і «калі ласка».

"Добра", сказаў Джонс з поглядам і хіхікае.

"Ну, прашу вас, сэр, марш наверх, дзе мы можам атрымаць кабіны для выканання

Ваша Высокасць ў паліцэйскім участку? "" Так будзе лепш ", сказаў Джон Клей спакойна.

Ён зрабіў шырокі паклон ўтрох і пайшоў спакойна па-за пад вартай

дэтэктыў.

"Сапраўды, містэр Холмс", сказаў г-н Merryweather як мы рушылі ўслед за імі з склепа ", я

не ведаю, як банк можа падзякаваць вас ці адплаціць табе.

Існуе ніякіх сумневаў, што вы выявілі і перамог у самой поўным чынам

адным з самых рашучых спробы рабавання банка, калі-небудзь прыйдзе ў маім

досвед ".

"У мяне быў адзін ці два невялікіх ацэнкі маіх уласных разлічыцца з г-ном Джонам Клеем," сказаў

Холмс.

"Я быў у нейкі невялікі выдатак па гэтым пытанні, які я чакаю банка

вярнуць, але акрамя гэтага я пераканаўча згашаны маючы вопыт, які

шмат у чым унікальная, і на слых

вельмі выдатны аповяд аб Руды лігі ".

"Ці бачыце, Уотсан," патлумачыў ён у першыя гадзіны раніцы, калі мы сядзелі за

шклянку віскі з содавай на Бэйкер-стрыт ", было цалкам відавочна з першых

, Што адзіным магчымым аб'ектам гэтай

а фантастычны бізнес аб'явы Лігі, і

капіраванне "Энцыклапедыі", павінна быць, каб атрымаць гэтую не занадта яркай з ламбарда

спосаб колькасць гадзін кожны дзень.

Гэта быў дзіўны спосаб кіравання, але, сапраўды, было б цяжка выказаць здагадку,

лепш.

Метад быў, несумненна, прапанаваў геніяльны розум Клея па колеры яго

саўдзельнік валасы.

4 фунта ў тыдзень было прывабіць, якія павінны прыцягнуць яго, і што гэта было для іх, якія былі

гуляў за тысячы?

Яны змяшчаюць у рэкламе, адзін жулік мае часовы офіс, іншых ізгояў

падахвочвае чалавека звярнуцца за ёй, і разам ім удаецца дамагчыся яго адсутнасць

Кожную раніцу ў тыдзень.

З таго часу, як я пачуў аб памочнікам зайшоўшы за палову заработнай платы, было відавочна,

мне, што ў яго ёсць моцны матыў для забеспячэння сітуацыі ».

"Але як вы маглі здагадацца, што матыў быў?"

"Калі б не было жанчын у дом, я павінен быў падазраваных проста вульгарны

інтрыгі.

Што, зрэшты, было і гаворкі. Дзелавы чалавек быў маленькі, і

нічога не было ў яго хаце, які можа растлумачыць такой дбайнай падрыхтоўкі,

і такія выдаткі, як яны былі ў.

Ён павінен, то, быць чым-небудзь з хаты.

Што б гэта магло быць?

Я думаў пра пяшчоты памочніка да фатаграфіі, і яго трук знікаючай

у склеп. Склеп!

Быў канец гэтай заблытанай ключ.

Тады я зрабіў запыты адносна гэтага таямнічага памочніка і выявіў, што мне даводзілася мець справу з

адзін з самых стромкіх і самых смелых злачынцаў у Лондане.

Ён робіць што-то ў склепе - тое, што прайшло шмат гадзін у дзень

месяцаў запар. Што гэта можа быць, яшчэ раз?

Я мог думаць ні пра што, акрамя таго, што ён бег тунэль для некаторых іншых будынкаў.

"Да гэтага часу я атрымаў, калі мы пайшлі, каб наведаць месца дзеяння.

Я здзіўлены, што вы, перамогшы на тратуары з майго палкай.

Я быў высвятлення ці склеп працягнуў спераду або ззаду.

Гэта не было наперадзе.

Тады я патэлефанаваў у званочак, і, як я спадзяваўся, памочнік адказаў на яго.

У нас былі некаторыя сутычкі, але мы ніколі ў вочы адзін на аднаго раней.

Я амаль не глядзела на яго твар.

Яго калені былі тым, што я хацеў бы бачыць. Вы павінны самі заўважылі, як насіць,

маршчынамі, і афарбоўваюць іх. Яны казалі аб тых гадзін капання.

Адзіны пакінуты Справа ў тым, што яны для капання.

Я пайшоў за кут, убачылі гарадскіх і прыгарадных банк ўпіраецца на нашых сяброў

памяшкання, і адчуваў, што ў мяне вырашыць маю праблему.

Калі вы ехалі дадому пасля канцэрта я заклікаў Скотланд-Ярда і на

старшыня дырэктараў банка, у выніку, што вы бачылі ".

"А як бы Вы маглі сказаць, што яны будуць рабіць свае спробы сёння вечарам?"

Спытаў я.

"Ну, калі яны зачынілі свае офісы Лігі, які быў знакам таго, што яны клапоцяцца не

больш пра прысутнасці г-н Jabez Ўілсана, - іншымі словамі, што яны завяршылі

іх тунэль.

Але важна, што яны павінны выкарыстоўваць яе ў бліжэйшы час, як гэта можа быць знойдзены, або

зліткі могуць быць выдаленыя.

Субота б ім падыходзіць лепш, чым любы іншы дзень, як гэта было б даць ім два дні

за сваё выратаванне. Па ўсіх гэтых прычынах я чакаў, што яны

прыйсці сёння ўвечары. "

"Вы матываванае яго прыгожа", я усклікнуў непадробнай захапленнем.

"Гэта так доўга ланцугі, і тым не менш кожнае звяно гучыць праўдападобна."

"Ён выратаваў мяне ад нуды", ён адказаў, пазяхаючы.

"Нажаль! Я ўжо адчуваю, што набліжаецца да мяне.

Маё жыццё правёў у адной доўгай намаганнямі вырвацца з агульных месцаў існавання.

Гэтыя невялікія праблемы дапаможа мне зрабіць гэта. "" А вы дабрадзей гонкі ",

сказаў І.

Ён паціснуў плячыма. "Ну, можа быць, у рэшце рэшт, ён мае некаторыя

мала карысці ", адзначыў ён. "'L'Homme c'est Нічога - l'oeuvre c'est рэкламуюць"

як Гюстаў Флобер пісаў Жорж Санд ".

>