Part 1 - The Adventures of Sherlock Holmes Audiobook by Sir Arthur Conan Doyle (Adventures 01-02)

Part 1. Classic Literature VideoBook with synchronized text, interactive transcript, and closed captions in multiple languages. Audio courtesy of Librivox. Read by Mark F. Smith.

Playlist for The Adventures of Sherlock Holmes by Sir Arthur Conan Doyle: http://www.youtube.com/playlist?list=PL7BE1C414529B0F4E

The Adventures of Sherlock Holmes free audiobook at Librivox: http://librivox.org/the-adventures-of-sherlock-holmes-by-sir-arthur-conan-doyle-2/

The Adventures of Sherlock Holmes free eBook at Project Gutenberg: http://www.gutenberg.org/ebooks/1661

The Adventures of Sherlock Holmes at Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventures_of_Sherlock_Holmes

View a list of all our videobooks: http://www.ccprose.com/booklist

Die avonture van Sherlock Holmes deur Sir Arthur Conan Doyle

Adventure I. 'n skandaal in Bohemië

I. Om Sherlock Holmes Sy is altyd die vrou.

Ek het selde gehoor het hom noem haar onder enige ander naam.

In sy oë is sy verduisterings en oorheers die hele van haar geslag.

Dit was nie dat hy enige emosie wat verwant is aan liefde vir Irene Adler gevoel.

Alle emosies, en dat 'n besonder, was gruwelike na sy koue, akkuraat, maar

pragtig gebalanseerde gedagte.

Hy was, ek neem dit, die mees volmaakte redenasie en die waarneming van masjien dat die

wêreld het gesien, maar as 'n minnaar sou hy homself in' n valse posisie geplaas het.

Hy het nooit gepraat van die sagter passies, behalwe met 'n skimp en' n ginnegappen.

Hulle was voortreflike dinge vir die waarnemer - uitstekend vir die teken van die sluier

van mense se motiewe en aksies.

Maar vir die opgeleide redenaar sulke indringers te erken in sy eie delikate en fyn

aangepaste temperament was 'n steurende faktor in te voer wat kan gooi' n

twyfel oor al sy geestelike resultate.

Grit in 'n sensitiewe instrument, of' n kraak in een van sy eie hoë-energie lense, sal

nie meer ontstellend as 'n sterk emosie in' n aard soos sy.

En tog was daar maar een vrou vir hom, en dat die vrou was die einde van die Irene-Adler,

twyfelagtige en twyfelagtige geheue. Ek het gesien die afgelope tyd bietjie van Holmes.

My huwelik het ons weg van mekaar gedryf.

My eie volkome geluk, en die huis-gesentreerde belange wat opstaan om die

man wat vir die eerste keer vind self die meester van sy eie eienaar, was voldoende om

absorbeer al my aandag, terwyl Holmes, wat

n afsku gehad het elke vorm van die samelewing met sy hele Boheemse siel, bly in ons

losies in Baker Street, begrawe onder sy ou boeke, en afwisselend van week tot

week tussen kokaïen en ambisie, die

lomerigheid van die dwelms, en die gloed van energie van sy eie gretig natuur.

Hy was nog steeds, soos altyd, diep gelok deur die studie van misdaad, en beset sy

geweldige fakulteite en buitengewone waarnemingsvermoë in die volgende uit dié

leidrade, en die skoonmaak van daardie verborgenhede

wat so hopeloos deur die amptelike polisie in die steek gelaat het.

Van tyd tot tyd wat ek hoor sommige vaag rekening van sy handelinge van sy dagvaarding

Odessa in die geval van die moord Trepoff, van sy opruim van die enkelvoud tragedie

van die Atkinson broers by Trincomalee,

en uiteindelik van die sending wat hy bereik het so delikaat en suksesvol

vir die regerende familie van Holland.

Maar buite hierdie tekens van sy aktiwiteite, wat ek net gedeel met al die

lesers van die daaglikse pers, het ek geweet min van my ou vriend en metgesel.

Een nag - dit was op die twintigste van Maart, 1888 - ek was op pad terug van 'n reis

aan 'n pasiënt (want ek het nou teruggekeer na' n siviele praktyk), wanneer my pad my deur

Baker Street.

As ek verby die deur van goed onthou, wat altyd in my gedagte wat verband hou met

my wooing, en met die donker voorvalle van die Study in Scarlet, ek is in beslag geneem met 'n

ywerige begeerte Holmes weer te sien, en te

weet hoe hy sy buitengewone magte was in diens.

Sy kamer was helder verlig, en, net soos ek opkyk, sien ek sy lang, spaar

slaag figuur twee keer in 'n donker silhoeët teen die blinde.

Hy was die kamer pacing vinnig, gretig, met sy kop gesink op sy bors en sy

hande saamgevou agter hom.

Vir my is, wat geweet het sy elke bui en gewoonte, sy houding en die wyse vertel hul eie

storie. Hy was weer by die werk.

Hy het opgestaan uit sy dwelms geskep drome en warm was oor die reuk van 'n paar nuwe

probleem.

Ek lui die klokkie en is getoon na die kamer wat voorheen in deel my

eie. Sy manier is nie oordrewe nie.

Dit is selde, maar hy was bly, dink ek, om my te sien.

Met skaars 'n woord nie, maar met' n vriendelik oog, waai hy vir my na 'n leunstoel,

gooi oor sy geval van sigare, en 'n gees geval en' n gasogene in aangedui

die hoek.

Toe het hy gaan staan voor die vuur en kyk my in sy enkelvoud introspektiewe mode.

"Eg jou pas," het hy opgemerk. "Ek dink, Watson, wat jy gestel het.

sewe en 'n half pond sedert ek het gesien jy. "

"Sewe," antwoord ek.

"Inderdaad, ek moet 'n bietjie meer gedink het.

Net 'n kleinigheid meer, ek fancy Watson.

En in die praktyk weer, ek waarneem. Jy het nie vir my sê dat jy van plan is om te gaan

in die tuig "." Dan, hoe weet jy? "

"Ek sien dit, ek dit aflei.

Hoe weet ek wat jy het is om jouself baie nat die afgelope tyd, en dat jy

'n baie lomp en sorgelose diensmeisie "?" My liewe Holmes, "sê ek," dit ook

veel nie.

Jy sou seker gewees het verbrand, het jy 'n paar eeue gelede geleef het.

Dit is waar, dat ek moes 'n land loop op Donderdag en huis toe gekom het in' n verskriklike gemors het,

maar as Ek het my klere verander, ek kan nie indink hoe jy dit aflei.

Wat Mary Jane, sy is ongeneeslik, en my vrou het haar aandag gegee nie, maar daar

weer, Ek kan nie sien hoe jy dit uit te werk. "Hy lag vir homself en vryf oor sy lang,

senuweeagtig hande saam.

"Dit is die eenvoud self," sê hy, "my oë my vertel dat op die binnekant van jou

linkerskoen, presies waar die vuur tref dit, is die leer behaal het deur ses byna

parallel sny.

Dit is duidelik dat hulle veroorsaak is deur iemand wat baie roekeloos geskraap om die

kante van die tong om korsagtig modder te verwyder uit.

Dus, jy sien, my dubbele aftrekking dat jy in met vuil weer was, en dat

Jy het 'n besonder kwaadaardige boot-sny eksemplaar van die Londense slavey.

Wat jou praktyk, as 'n man stap in my kamer ruik iodoform, met' n

swart merk van nitraat van die silwer op sy regter wysvinger, en 'n bult op die regte

kant van sy top-hoed te wys waar hy

sy stetoskoop afgeskei het nie, moet ek dof word, inderdaad, as ek uit te spreek nie om hom te word om 'n

aktiewe lid van die mediese beroep. "

Ek kon nie help om te lag oor die gemak waarmee hy verduidelik sy proses van

aftrekking nie.

"Toe ek hoor jy jou redes gee," Ek het opgemerk, "die ding lyk altyd vir my

word so belaglik eenvoudig dat ek maklik kon doen dit self, maar by elke

opeenvolgende aanleg van jou redenasie is ek met stomheid geslaan totdat jy jou proses te verduidelik.

En tog glo ek dat my oë is so goed soos joune. "

"So baie," het hy geantwoord, 'n sigaret aansteek, en gooi hom in

'n leunstoel. "Jy sien, maar jy waarneem nie.

Die onderskeid is duidelik.

Byvoorbeeld, het jy dikwels gesien die stappe wat lei vanaf die saal na hierdie

kamer "." dikwels. "

"Hoe dikwels?"

"Wel, sommige honderde kere." "Toe hoeveel is daar?"

"Hoeveel? Ek weet nie. "

"So!

Jy het nie waargeneem word. En tog is jy gesien het.

Dit is net my punt. Nou, ek weet dat daar sewentien stappe,

want ek het gesien en waargeneem het.

Deur-die-pad, want jy belangstel in hierdie klein probleme, en omdat jy

goed genoeg om een of twee van my onbeduidend ervarings Chronicle, kan jy belangstel

in nie. "

Hy gooi oor 'n vel dik, pienk-getinte nota-papier wat was oop te lê op

die tafel. "Dit het deur die laaste boodskap," sê hy.

"Lees dit hardop."

Die nota is ongedateer en sonder óf handtekening of adres.

"Daar sal roep jou na-nag, by 'n kwart tot 08:00," het dit gesê, "' n

man wat begeer om jou te raadpleeg oor 'n saak van die diepste oomblik.

Jou onlangse dienste aan een van die koninklike huise van Europa het getoon dat jy

wat veilig kan vertrou word met sake wat van 'n belang wat kan skaars

oordrewe.

Hierdie rekening van julle het ons uit alle oorde ontvang.

Wees in jou kamer dan by daardie uur, en neem dit nie verkeerd as jou besoeker dra 'n

masker. "

"Dit is inderdaad 'n raaisel," het ek opgemerk. "Wat dink jy dat dit beteken?"

"Ek het nog geen data. Dit is 'n kapitale fout om te teoretiseer voor

'n mens data.

Ongevoelig begin 'n mens feite te draai te pas teorieë, in plaas van teorieë te pas

feite. Maar die nota self.

Wat aflei jy dit? "

Ek het noukeurig ondersoek die skrif, en die papier waarop dit geskryf is.

"Die man wat dit geskryf het is vermoedelik goed te doen," het opgemerk Ek poog om na te boots

my metgesel se prosesse.

"So 'n vraestel kan nie gekoop word nie onder' n halfkroon 'n pakkie.

Dit is ongewoon sterk en styf "." Heilige - dit is die woord, "sê

Holmes.

"Dit is nie 'n Engelse koerant by. Hou dit aan die lig. "

Ek het dit gedoen, en sien 'n groot "E" met' n klein "g" 'n "P" en' n groot "G" met 'n klein

"T" geweef in die tekstuur van die papier.

"Wat maak jy wat?" Het Holmes. "Die naam van die outeur, geen twyfel nie, of sy

monogram, eerder "Nie almal.

Die "G" met die klein "T" staan vir "Gesellschaft," wat is die Duitse

"Company." Dit is 'n gebruiklike inkrimping soos ons

"Co. '

"P," natuurlik, staan vir "Papier." Nou vir die "Bv."

Laat ons ons Continental Gazet Teer blik op. "

Hy het 'n swaar bruin volume van sy rakke.

"Eglow, Eglonitz - hier is ons, Egria. Dit is in 'n Duits-sprekende land - in

Bohemia, nie ver van Carlsbad.

"Merkwaardig as die toneel van die dood van Wallenstein, en vir sy talle glas-

fabrieke en papier-meule. "Ha, ha, my seun, doen wat jy maak van dat?"

Sy oë het geskitter, en hy het 'n groot blou triomfantelike wolk van sy sigaret.

"Die vraestel was in Bohemië," sê ek. "Presies.

En die man wat die nota geskryf het, is 'n Duitser.

Het jy let op die eienaardige konstruksie van die sin -'This rekening van julle wat ons het

uit alle oorde ontvang 'n Fransman of Russies nie kan hê nie.

geskryf dat.

Dit is die Duitse wat so uncourteous na sy werkwoorde is.

Dit bly net, dus, om te ontdek wat deur die Duitse wat skryf wou

op Boheemse papier en verkies 'n masker dra wat sy gesig.

En hier kom hy, as ek my nie vergis, aan al ons onsekerheid op te los. "

Terwyl hy gepraat het was daar die skerp geluid van perdepote en traliewerk wiele teen

die randsteen, gevolg deur 'n skerp trek by die klok.

Holmes fluit.

"'N paar, deur die klank," sê hy. "Ja," het hy voortgegaan en kyk uit die

venster. "'N mooi klein rijtuig en' n paar

skoonheid.

'N honderd en vyftig ghienies elk. Daar is geld in hierdie geval, Watson, indien

Daar is niks anders nie. "" Ek dink dat ek beter moes gaan, Holmes. "

"Nie 'n bietjie, Doktor.

Bly waar jy is. Ek is verlore sonder my Boswell.

En dit beloof om interessant wees. Dit sou 'n jammerte wees om dit te mis. "

"Maar jou kliënt"

Never mind hom. Ek kan jou hulp wil hê, en so kan hy.

Hier kom hy. Sit in die leunstoel, Doktor, en gee

vir ons jou beste aandag geniet. "

'N stadige en swaar stap, wat op die trap gehoor en in die gang, onderbreek

onmiddellik voor die deur. Dan was daar 'n groot en gesaghebbende

kraan.

"Kom in," sê Holmes. 'N man geloop wat kon skaars gewees het

minder as ses voet ses duim in die hoogte, met die bors en die ledemate van 'n Hercules.

Sy klere was ryk met 'n rykdom wat in Engeland, aanskou verwant

slegte smaak.

Swaar bands van Astrakan was gekap oor die moue en fronte van sy

double-breasted baadjie, terwyl die diep blou mantel wat oor sy skouers gegooi was

is uitgevoer met 'n vlam-gekleurde kant en

beskerm teen die nek met 'n speld wat bestaan uit' n enkel vlam Beryl.

Boots wat uitgebrei halfpad teen sy kalwers, en wat is afgesit op die toppe met

ryk bruin pels, voltooi die indruk van die barbaarse weelde wat deur die voorgestelde

Sy hele voorkoms.

Hy het 'n breërandhoed in sy hand, terwyl hy gedra het oor die boonste deel van sy

gesig, wat strek verby die wangbene, 'n swart klep masker, waarin hy het blykbaar

aangepas daardie oomblik, want sy hand was nog steeds geopper word, te word as hy in.

Van die onderste deel van die gesig het Hy verskyn aan 'n man van' n sterk karakter te wees, met 'n

dik lip hang, en 'n lang, reguit ken suggestief van' n besluit gestoot na die

lengte van die koppigheid.

"Jy het my nota?" Vra hy met 'n diep harde stem en' n sterk gemerk Duits

aksent. "Ek het jou gesê dat ek sou noem."

Hy kyk van die een na die ander van ons, asof onseker wat aan te spreek.

"Bid neem 'n stoel," sê Holmes.

"Dit is my vriend en kollega, Dr Watson, wat is soms goed genoeg is om

Help my in my gevalle. Wie het ek die eer aan te spreek? "

"Jy kan spreek my as die graaf Von Kramm, 'n Boheemse edelman.

Ek verstaan dat hierdie man, jou vriend, is 'n man van eer en diskresie,

wie ek kan vertrou met 'n saak van die uiterste belang.

Indien nie, moet ek veel liewer alleen om te kommunikeer met jou. "

Ek het opgestaan om te gaan, maar Holmes het my deur die pols en stoot my terug in my stoel.

"Dit is beide, of geen," sê hy.

"Jy kan sê voor hierdie man enige iets wat jy dalk vir my sê."

Die telling haal sy breë skouers.

"Dan moet ek begin," sê hy, "deur bindend julle albei na die absolute geheimhouding vir twee jaar;

aan die einde van daardie tyd het die saak van geen belang sal wees.

Op die oomblik is dit nie te veel om te sê dat dit is van so 'n gewig nie, dit kan' n

invloed op die Europese geskiedenis. "" Ek belowe, "sê Holmes.

"En I."

"Jy sal hierdie masker verskoning," het voortgegaan om ons vreemde besoeker.

"Die Augustus persoon wat my in diens wil sy agent te wees onbekend aan u, en ek kan

bely in 'n keer dat die titel wat ek het net genoem myself, is nie presies my

"Ek was bewus van dit," sê Holmes droogweg opgemerk.

eie. "

"Die omstandighede is van groot lekkerny, en elke voorsorgmaatreël wat geneem moet word

blus wat kan groei tot 'n enorme skandaal en ernstig een van die kompromie

huidige families van Europa.

Om te praat duidelik, die saak impliseer die groot huis van Ormstein, oorerflike konings

van Bohemië. "

"Ek was ook bewus van wat," prewel Holmes, die vestiging van homself af in sy

stoel en die sluiting van sy oë.

Ons besoeker loer met 'n paar oënskynlike verrassing op die loom, loungen figuur van

die man wat geen twyfel het voorgestel aan hom as die mees indringende redenaar en die meeste

energieke agent in Europa.

Holmes heropen stadig sy oë oop en kyk ongeduldig na sy reuse-kliënt.

"As jou Majesteit sal verwerdig om jou saak te stel," het hy opgemerk, "Ek moet

beter in staat om u te adviseer. "

Die man spring uit sy stoel en stap op en af in die kamer in onbeheerbare

geroer word.

Dan, met 'n gebaar van wanhoop, skeur hy die masker van sy gesig en dit gegooi

op die grond. "Jy is reg," het hy uitgeroep, "Ek is die Koning.

Hoekom moet ek probeer om dit te verberg nie? "

"Hoekom, inderdaad?" Prewel Holmes.

"U Majesteit het nie gepraat, voordat ek bewus was dat ek Wilhelm was die aanspreek van

Gottsreich Sigismond von Ormstein, Groothertog van Cassel-Felstein, en oorerflike

Koning van Bohemië. "

"Maar jy kan verstaan," sê ons vreemde besoeker, gaan sit weer en verby

sy hand oor sy hoë wit voorkop, "jy kan verstaan dat ek nie gewoond is aan

doen so 'n besigheid in my eie persoon.

Tog is die saak is so fyn dat ek nie kan vertrou dit sonder om aan 'n agent

myself in sy krag. Ek het gekom incognito van Praag vir die

doel van die raadpleging van jou. "

"Dan bid raadpleeg," sê Holmes, sluit sy oë weer.

"Die feite is kortliks die volgende: sowat vyf jaar gelede, tydens 'n lang besoek aan

Warskou, ek het die kennis van die bekende avonturiere Irene Adler.

Die naam is geen twyfel aan u bekend. "

"Asseblief kyk haar in my indeks, dokter," prewel Holmes, sonder om sy oë oop.

Vir baie jare het hy aangeneem het 'n stelsel van docketing al die paragrawe met betrekking tot mans en

dinge, sodat dit moeilik was om 'n vak of' n persoon te noem wat hy nie kon

gelyktydig inligting verskaf.

In hierdie geval het ek haar biografie landgebonde tussen dié van 'n Hebreeuse

Rabbi en dié van 'n personeel-bevelvoerder wat geskryf het' n monografie oor die diepsee

visse.

"Laat ek sien!" Sê Holmes. "Hum!

Gebore in New Jersey in die jaar 1858. Contralto - hum!

La Scala, neurie!

Prima Donna Imperial Opera van Warskou - ja! Afgetree uit opera stadium - ha!

Woon in Londen - so baie!

U Majesteit, as Ek verstaan, verstrengel geraak het met hierdie jong persoon, skryf haar

sommige gedrang te bring briewe, en is nou soekers van daardie briewe terug te kry. "

"Presies so.

Maar hoe - "Was daar 'n geheime huwelik?"

"Nie een nie." Geen wetlike vraestelle of sertifikate? "

"Nie een nie."

"Dan sal ek nie jou Majesteit te volg. As hierdie jong persoon moet produseer haar

briewe vir afpers of ander doeleindes, is hoe sy hulle egtheid te bewys? "

"Daar is die skrif nie."

"Pooh, Pooh! Vervalsing. "

"My persoonlike opmerking-papier." Gesteel is. "

"My eie seël."

"Nageboots." "My foto."

"Gekoop het." "Ons was albei in die foto."

"O, liewe!

Dit is baie sleg! U Majesteit gepleeg is inderdaad 'n

Indiscretion "" Ek was mal stapelgek. "

"Jy moet jouself ernstig die gedrang."

"Ek was net kroonprins. Ek was nog jonk.

Ek is maar dertig nou "" Dit moet verhaal word. "

"Ons het probeer en misluk."

"U Majesteit moet betaal. Dit moet gekoop word. "

"Sy sal nie verkoop nie." "Gesteel word, dan."

"Vyf pogings het plaasgevind.

Twee inbrekers in my betaal geplunder haar huis.

Sodra ons herlei haar bagasie toe sy gereis.

Twee keer het sy is afleiden.

Daar is geen uitslag "." Geen teken van dit? "

"Absoluut niemand" het Holmes lag.

"Dit is nogal 'n mooi klein probleem," sê hy.

"Maar 'n baie ernstige een vir my," het teruggekeer om die koning verwytend.

"Baie, inderdaad.

En wat doen sy voorstel te doen met die foto? "

"Om my te ruïneer." "Maar hoe?"

"Ek is getroud te wees."

"Ek het gehoor." "Om Clotilde Lothman von Sakse-Meningen

tweede dogter van die Koning van Skandinawië. Jy kan die streng beginsels van haar weet

familie.

Sy is self die siel van die lekkerny. 'N skaduwee van' n twyfel my gedrag sou

bring die saak tot 'n einde "." En Irene Adler? "

"Dreig om die foto te stuur.

En sy sal dit doen. Ek weet dat sy dit sal doen.

Jy ken haar nie, maar sy het 'n siel is van staal.

Sy het die gesig van die mooiste van vroue, en die gees van die mees vasberade van

mans.

Eerder as wat ek moet 'n ander vrou trou, is daar geen lengtes wat sy sou nie

gaan - Geen "Jy is seker dat sy nie gestuur het om dit

nie? "

"Ek is seker." "En hoekom?"

"Omdat sy het gesê dat sy dit sou stuur op die dag toe die verlowing was

openbaar verkondig.

Dit sal volgende Maandag "." O, dan het ons nog drie dae, "sê

Holmes met 'n gaap.

"Dit is baie gelukkig, soos ek al een of twee sake van belang om te kyk na net

op die oomblik. U Majesteit, natuurlik, bly in

Londen op die oomblik nie? "

"Natuurlik. Jy kry my aan die Langham onder die

naam van die graaf Von Kramm. "" Dan sal ek laat val jy 'n reël om jou te laat

weet hoe ons vorder. "

"Bid dit doen. Ek sal al die angs word. "

"Dan, as die geld?" Jy het carte blanche. "

"Absoluut?"

"Ek sê vir julle dat ek een van die provinsies van my koninkryk sal gee om dit te

foto. "" En vir die huidige uitgawes? "

Die koning het 'n swaar klipspringer leer tas onder sy kleed en lê dit op die

tafel. "Daar is £ 300 in goud en

700 in note, "het hy gesê.

Holmes geskryf 'n kwitansie op' n vel van sy nota boek en dit aan hom oorhandig.

"En Mademoiselle se adres?" Het hy gevra. "Is Briony Lodge, Serpentine Avenue, St.

John's Wood. "

Holmes het 'n aantekening daarvan. "Een ander vraag," sê hy.

"Was die foto 'n kas?" Dit was. "

"Dan, goeie-nag, U Majesteit, en ek vertrou dat ons binnekort sal 'n paar goeie

nuus vir jou.

En goeie-nag, Watson, "het hy bygevoeg, soos die wiele van die koninklike rijtuig afgedraai

die straat.

"As jy goed genoeg is om te roep tot môre middag teen drie-uur moet ek

graag hierdie klein saak te klets saam met julle. "

II. 03:00 Ek was juis op Baker

Street, maar Holmes het nog nie terug nie.

Die waardin het my meegedeel dat hy die huis verlaat het kort ná 08:00 in

die oggend.

Ek gaan sit langs die vuur, maar met die bedoeling van die wag hom egter lank

hy kan wees.

Ek was al diep in sy ondersoek belangstel, want, al was dit omring deur

nie een van die woede en vreemde eienskappe wat verband hou met die twee misdade is wat ek

reeds aangeteken is, nog steeds, die aard van

die geval is en die verhewe stasie van sy kliënt het dit 'n karakter van sy eie.

Trouens, afgesien van die aard van die ondersoek wat my vriend het op,

Daar was iets in sy meesterlike greep van 'n situasie, en sy skerp, skerp

redenasie, wat dit 'n plesier om my

sy stelsel van die werk te bestudeer, en die vinnige, subtiele metodes om te volg wat hy

disentangled die mees onlosmaaklik verborgenhede.

So gewoond was ek na sy onveranderbare sukses dat die moontlikheid van sy

gebreke het opgehou om in my kop.

Dit was naby aan vier voor die deur oopgemaak het, en 'n dronk-soek bruidegom, siek-

kempt en newe-baard, met 'n ontsteekte gesig en berug klere, geloop het in

die kamer.

Gewoond soos ek na my vriend se ongelooflike kragte in die gebruik van verbloem was, moes ek

drie keer kyk voordat ek is seker dat dit wel hy was.

Met 'n kopknik verdwyn hy in die slaapkamer, waar hy na vore gekom in vyf minute tweed-

geskik is en gerespekteerde, soos van ouds.

Om sy hande in sy sakke, hy steek sy bene voor die vuur

en lag hartlik vir 'n paar minute.

"Wel, regtig!" Het hy uitgeroep het, en toe het hy verstik en lag weer totdat hy

verplig om terug te lieg, pap en hulpeloos, in die stoel.

"Wat is dit?"

"Dit is nogal ook snaaks. Ek is seker dat jy nooit kon raai hoe ek

in diens my oggend, of wat ek geëindig het deur te doen. "

"Ek kan nie dink nie.

Ek veronderstel dat jy die gewoontes kyk, en miskien die huis van Mej.

Irene Adler "" nogal so, maar die opvolger was nogal

ongewoon nie.

Ek sal jou vertel egter. Ek het die huis 'n bietjie na agt

uur vanoggend in die karakter van 'n bruidegom uit te werk.

Daar is 'n wonderlike simpatie en Vrymesselary onder Horsey mans.

Wees een van hulle, en jy sal weet dat daar is om te weet.

Ek het gou gevind dat Briony Lodge.

Dit is 'n juweel villa met' n tuin aan die agterkant, maar gebou uit voor 'n reg tot

die pad, twee stories. Chubb slot aan die deur.

Groot sit-kamer op die regterkant, goed verstrek, met 'n lang vensters byna tot op die

vloer, en diegene verregaande Engels venster hegstukke wat 'n kind kon oopmaak.

Agter was daar niks merkwaardige is nie, behalwe dat die gang venster bereik kan word

van die top van die koetshuis.

Ek loop rond en ondersoek dit nou van elke punt van die oog, maar sonder

let op enigiets anders van belang is.

"Ek lounged dan af in die straat en gevind dat, as wat ek verwag het, was daar 'n Mews in' n

baan wat loop deur 'n muur van die tuin.

Ek het die ostlers geleen het om 'n hand in hul perde af te vryf, en in ruil ontvang

dubbeltje, 'n glas van die helfte en' n halwe, twee vul van shag tabak, en soveel

inligting as wat ek kon begeer oor juffrou

Adler, niks om te sê van 'n halfdosyn ander mense in die omgewing by wie ek was

nie in die minste belangstel, maar wie se biografieë Ek was verplig om na te luister. "

"En wat van Irene Adler?"

Vra ek. "O, sy het al die manne se koppe

af in daardie deel. Sy is die daintiest ding onder 'n kappie

op hierdie planeet.

So sê die Serpentine-Mews, na 'n man. Sy bly stil, sing by konserte,

verdryf op vyf elke dag, en die opbrengs op sewe skerp vir aandete.

Selde gaan uit op ander tye, behalwe wanneer sy sing.

Het net een manlike besoeker, maar 'n goeie deel van hom.

Hy is donker, aantreklike, en haastig, nooit oproepe minder as een keer 'n dag, en dikwels

twee keer. Hy is 'n mnr. Godfrey Norton, van die binneste

Tempel.

Kyk na die voordele van 'n koetsier as' n vertroueling.

Hulle het hom gedryf huis 'n dosyn keer van Serpentine-Mews, en het geweet dat alles oor hom.

Toe moes ek luister na alles wat hulle het om te vertel, het ek begin om te loop op en af naby

Briony Lodge weer, en dink oor my plan van die veldtog.

"Dit Godfrey Norton was klaarblyklik 'n belangrike faktor in die saak.

Hy was 'n prokureur. Dit klink onheilspellend.

Wat was die verhouding tussen hulle, en wat die voorwerp van sy herhaalde besoeke?

Was sy sy kliënt, sy vriend, of sy minnares?

Indien die voormalige, het sy waarskynlik oorgedra die foto aan sy hou.

Indien die laasgenoemde, was dit minder waarskynlik.

Op die probleem van hierdie vraag hang af of ek moet my werk voortgaan Briony

Lodge, of draai my aandag na die man se kamers in die tempel.

Dit was 'n delikate punt, en dit verbreed die gebied van my ondersoek.

Ek vrees dat ek jou gebaar het met hierdie besonderhede, maar ek het om jou te laat my klein sien

probleme, as jy die situasie te verstaan. "

"Ek jou volgende nou," het ek geantwoord.

"Ek was nog die balansering van die saak in my gedagtes toe 'n tweewielig huur rijtuig cab gery tot Briony

Lodge, en 'n man spring uit.

Hy was 'n merkwaardig mooi man, donker, aquiline en Baard - blykbaar die man

van wie ek gehoor het.

Hy blyk te wees in 'n groot haas, skree vir die koetsier om te wag, en verby die gesmeer

bediende wat die deur oop met die lug van 'n man wat deeglik by die huis was.

"Hy was in die huis sowat 'n halfuur, en ek kon vang n kykie van hom in die

vensters van die sitkamer, loop op en af, gesels opgewonde, en die waai van sy

arms.

Haar ek kon niks sien nie. Tans is hy na vore gekom, op soek na nog meer

ontsteld as voorheen.

As hy optrek na die kajuit, trek hy 'n goue horlosie uit sy sak en kyk na dit

ernstig, "Ry soos die duiwel," het hy geskreeu, "eerste Bruto & Hankey in

Regent Street, en dan na die Kerk van St Monica in die Edgeware Road.

Die helfte van 'n-Guinee as jy dit in twintig minute! "

"Weg hulle het gegaan en ek het net gewonder of ek nie moet goed doen om hulle te volg

wanneer die baan het 'n netjiese klein Landau, die koetsier met sy jas net die helfte van

knoop, en sy das onder sy oor, terwyl

al die tags van sy harnas is uit te steek van die gespes.

Dit het nie getrek voordat sy geskiet is uit die saal se deur en in dit.

Ek het net 'n blik op die oomblik van haar gevang, maar sy was' n pragtige vrou, met 'n

gesig wat 'n mens kan sterf vir.

"Die Kerk van St Monica, John," het sy uitgeroep, "en die helfte van 'n soewereine as jy by

dit in twintig minute. "Dit was heeltemal te goed om te verloor, Watson nie.

Ek was net te balanseer of ek moet hardloop vir dit, of ek moet sitplek agter

haar Landau toe 'n taxi gekom het deur middel van die straat.

Die bestuurder kyk twee keer by so 'n bles tarief nie, maar ek het voordat hy kon gespring

"Die Kerk van St Monica," sê ek, "en die helfte van 'n soewereine as jy dit in twintig bereik

voorwerp.

minute. "

Dit was 25 minute om te twaalf, en natuurlik was dit duidelik genoeg wat in

die wind. "My koetsier vinnig gery het.

Ek dink nie wat ek nog ooit gery vinniger nie, maar die ander was daar voor ons.

Die kajuit en die landauer met hul stomende perde in die voorkant van die deur was toe ek

aangekom het.

Ek betaal die man en haastig in die kerk. Daar was nie 'n siel is daar behalwe die twee

wie ek gevolg het, en 'n surpliced predikant, wat gelyk te wees expostulating

saam met hulle.

Hulle was al drie staan in 'n knoop in die voorkant van die altaar.

Ek lounged die zijbeuk soos enige ander idler wat in 'n kerk gedaal het.

Skielik, tot my verbasing, het die drie by die altaar die gesig gestaar het om na my, en Godfrey Norton

kom so hard as wat hy kan na my.

"Dankie God," het hy uitgeroep.

"Jy sal dit doen. Kom kyk!

"Kom!" Wat dan? "

Vra ek.

"Kom, man, kom, net drie minute, of sal dit nie wettig nie."

"Ek was half-sleep op die altaar, en voor ek geweet het waar ek was, het ek myself gevind

antwoorde gemompel wat in my oor gefluister is, en vouching vir die dinge wat ek

niks geweet, en in die algemeen te help in

die veilige vasmaak van Irene Adler, oujongnooi, Godfrey Norton, bachelor.

Dit was alles gedoen in 'n oomblik, en daar was die man bedank my op die een

kant en die dame aan die ander kant, terwyl die predikant straal op my voor.

Dit was die mees verregaande standpunt wat ek ooit myself gevind in my lewe, en

dit was die gedagte van dit wat begin my lag nou net.

Dit blyk dat daar n mate van informaliteit oor hul lisensie was, dat die

predikant het absoluut geweier om hulle te trou sonder 'n getuie van een of ander aard, en dat my

gelukkig voorkoms gered die bruidegom uit

om te Sally uit in die strate op soek na 'n goeie man.

Die bruid het my 'n soewereine, en ek bedoel dit te dra op my horlosie-ketting in die geheue van

die geleentheid. "

"Dit is 'n baie onverwagse wending van sake," sê ek, "en wat dan?"

"Wel, ek het gevind dat my planne baie ernstig bedreig.

Dit het gelyk asof die twee kan 'n onmiddellike vertrek neem, en so noodsaak

baie vinnige en energiek maatreëls op my deel.

By die kerk se deur, egter, het hulle geskei, hy ry terug na die tempel,

en sy na haar eie huis. "Ek sal ry in die park op vyf as

gewone, "sê sy terwyl sy hom verlaat het.

Ek hoor nie meer nie. Hulle ry in verskillende rigtings weg.

en ek het my eie reëlings te tref. "

"Watter?"

"Sommige koue bees-en 'n glas bier," antwoord hy, lui die klokkie.

"Ek is te besig om te dink aan kos, en ek is waarskynlik besiger nog steeds

aand.

By the way, Dokter, sal ek jou samewerking wil hê. "

"Ek sal bly wees." "Jy nie omgee nie die oortreding van die wet?"

"Nie in die minste."

"Ook die bestuur van 'n kans van arrestasie?" "Nie in' n goeie doel."

"O, die oorsaak is uitstekend!" "Dan is ek jou man."

"Ek was seker dat ek kan staatmaak op jou."

"Maar wat is dit wat jy wil?" Wanneer Mrs Turner het in die skinkbord gebring I

sal dit vir jou duidelik.

Nou, "het hy gesê as hy draai hongerig op die eenvoudige tarief dat ons waardin het,

"Ek moet dit bespreek, terwyl ek eet, want ek het nie veel tyd.

Dit is nou amper vyf.

In twee uur moet ons op die toneel van aksie.

Mej Irene, of Madame, eerder terugkeer van haar ry op sewe.

Ons moet ten Briony Lodge om haar te ontmoet. "

"En wat dan?" Jy moet verlof wat aan my.

Ek het reeds gereël is om plaas te vind. Daar is net een punt op wat ek moet

aandring.

Jy moet nie inmeng nie, kom wat wil. Verstaan jy? "

"Ek is neutraal te wees?" "Niks te doen nie.

Daar sal waarskynlik 'n paar klein onaangenaamheid.

Moet nie aansluit by dit. Dit sal in my oorgedra aan die einde

huis.

Vier of vyf minute daarna die sitkamer venster sal oopmaak.

Jy is na die stasie om jouself op daardie oop venster te sluit. "

"Ja."

"Jy is om my te kyk, want Ek sal sigbaar wees aan jou."

"Ja."

"En wanneer ek lig my hand - so - jy sal gooi in die kamer wat ek gee om jou te

gooi, en sal op dieselfde tyd, verhoog die geskreeu van 'n brand.

U het my volg? "

"Heeltemal." "Dit is niks baie formidabele," het hy gesê.

die neem van 'n lang sigaar vormige rol uit sy sak.

"Dit is 'n gewone loodgieter se rook-vuurpyl, toegerus met' n pet aan albei kante om dit te maak

self-verligting. Jou taak is beperk tot daardie.

As jy jou geskreeu van 'n brand verhoog, sal dit geneem word deur' n hele aantal mense.

Jy kan dan aan die einde van die straat loop, en Ek sal weer by mekaar wat jy in tien minute.

Ek hoop dat ek myself duidelik gemaak het? "

"Ek is om neutraal te bly, om naby die venster te kry, om jou te kyk, en by die sein

gooi in hierdie voorwerp, dan is die uitroep van 'n brand in te samel, en om jou te wag op die hoek van

die straat. "

"Presies." "Toe jy dalk heeltemal staatmaak op my."

"Dit is uitstekend. Ek dink, miskien is, is dit byna tyd dat ek

voor te berei vir die nuwe rol wat ek het om te speel. "

Hy verdwyn in sy slaapkamer en teruggestuur word in 'n paar minute in die karakter

'n lieflik en simpel predikant van die non-conformist.

Sy breë swart hoed, sy sakkerige broek, sy wit das, sy simpatieke glimlag, en

algemene voorkoms van loer en welwillende nuuskierigheid was soos mnr John Hare alleen

kon geëwenaar.

Dit was nie bloot dat Holmes sy kostuum verander het.

Sy uitdrukking, sy wyse, sy siel was te wissel met elke nuwe deel wat

hy aanvaar word.

Die stadium verloor 'n goeie akteur, selfs as die wetenskap verloor het' n akute redenaar, toe hy

'n spesialis in misdaad geword het.

Dit was kwart oor ses toe ons Baker Street, en wou dit nog tien

minute na die uur wanneer ons onsself in Serpentine Avenue gevind.

Dit was al skemer, en die lampe was net verlig as ons op en af gestap

in die voorkant van Briony Lodge, wag vir die koms van die bewoner.

Die huis is net soos ek dit het uitgebeeld van Sherlock Holmes 'n bondige

beskrywing, maar die ligging blyk te wees minder private as wat ek verwag het.

Inteendeel, vir 'n klein straat in' n rustige omgewing, was dit opmerklik

animated.

Daar was 'n groep van armoedig geklede mans rook en lag in' n hoek, 'n

skêr-grinder met sy wiel, twee wagte wat flirt met 'n verpleegster-

meisie, en 'n paar goed-geklede jong manne

wat was loungen op en af met sigare in hul monde.

"Jy sien," het opgemerk Holmes, as ons tempo heen en weer in die voorkant van die huis, "hierdie

huwelik vereenvoudig eerder sake. Die foto word 'n tweesnydende

wapen nou.

Die kanse is dat sy sou wees as sku sy gesien word deur mnr. Godfrey Norton, soos

ons kliënt is om die koms van die oë van sy prinses.

Nou is die vraag, waar gaan ons die foto te vind? "

"Waar, inderdaad?" Dit is onwaarskynlik dat sy dra dit

met haar.

Dit is kabinet grootte. Te groot vir maklike verberging oor 'n

n vrou se rok. Sy weet dat die Koning in staat is om

haar afleiden en deursoek.

Twee pogings van die soort is reeds gemaak.

Ons kan dit neem, dan, dat sy nie dra dit oor met haar. "

"Waar dan?"

"Haar bankier of haar prokureur. Daar is een wat 'n dubbele moontlikheid.

Maar ek is geneig om nie te dink nie. Vroue is van nature geheimsinnig, en hulle

graag hul eie afskei om te doen.

Hoekom sy oorhandig dit aan iemand anders? Sy kon haar eie voogdyskap vertrou nie, maar

Sy kon nie sê wat die indirekte of politieke invloed kan gebring word

dra op 'n sakeman.

Naas, onthou dat sy het besluit om dit te gebruik binne 'n paar dae.

Dit moet waar sy haar hande op kan lê.

Dit moet in haar eie huis. "

"Maar dit het twee keer ingebreek." Neus kry!

Hulle het nie geweet hoe om te kyk "" Maar hoe sal jy kyk? "

"Ek sal nie kyk nie."

"Wat dan?" Ek sal kry haar om my te wys. "

"Maar sy sal weier nie." "Sy sal nie in staat wees om nie.

Maar ek hoor die gedruis van die wiele.

Dit is haar vervoer. Nou my bevele tot op die letter uit te voer. "

As hy praat die glans van die newe-ligte van 'n koets het om die kurwe van die

Avenue.

Dit was 'n slim klein Landau wat rammel tot by die ingang van Briony Lodge.

Soos dit opgetrek het, het een van die leeglêery mans op die hoek verpletter daarna uit om die deur oop te maak

in die hoop van 'n koper te verdien, maar was elbowed weg deur' n ander leeglêer, wat

storm met dieselfde bedoeling.

'N hewige rusie uitgebreek het, wat is verhoog deur die twee wagte wat het

kante met een van die ligstoelen, en deur die skêr-grinder, wat ewe warm op

die ander kant.

'N slag getref was, en in' n oomblik die vrou, wat van haar vervoer trap het,

was die sentrum van 'n klein knoop van gespoel en sukkel mans, wat getref wreedaardig by

mekaar met hul vuiste en stokke.

Holmes verpletter in die skare om die vrou te beskerm, maar net soos hy by haar het hy 'n

huil en val op die grond, met die bloed loop vryelik oor sy wange.

Op sy val het die wagte het op hul hakke in een rigting en die ligstoelen in

die ander, terwyl 'n aantal van beter geklede mense, wat gekyk het die veldslag sonder

deel te neem aan, druk om die vrou te help en by te woon aan die beseerde man.

Irene Adler, soos ek nog sal noem haar, het haastig die stappe, maar sy staan by die

met haar pragtige figuur wat teen die ligte van die saal, kyk terug in

die straat.

"Is die arme man baie seer?" Het sy gevra.

"Hy is dood," roep verskeie stemme. "Nee, nee, daar is lewe in hom!" Skree

'n ander.

"Maar hy sal weg wees voordat jy hom na die hospitaal kan kry."

"He'sa dapper kêrel," sê 'n vrou. "Hulle sou gehad het om die vrou se beursie en

kyk as dit nie was vir hom.

Hulle het 'n bende en' n rowwe een ook. Ag, is hy nou asemhaal. "

"Hy kan nie lieg nie in die straat. Mag ons bring hom in, MARM? "

"Sekerlik.

Bring hom in die sitkamer. Daar is 'n gemaklike rusbank.

Op hierdie manier, asseblief! "

Stadig en plegtig hy was in Briony Lodge gedra en uitgelê is in die skoolhoof

kamer, terwyl ek nog steeds die verrigtinge van my pos waargeneem deur die venster.

Die lampe was verlig, maar die blindings het nie is opgestel, sodat ek kon sien Holmes

as hy lê op die rusbank.

Ek weet nie of hy in beslag geneem is met wroeging op daardie oomblik vir die deel hy

speel, maar ek weet dat ek nooit meer harte skaam vir myself in my lewe gevoel

as toe ek sien die pragtige skepsel

teen wie ek was saamgesweer het, of die genade en goedheid wat sy gewag het op

die beseerde man.

En tog is dit die swartste verraad Holmes om nou terug te trek uit die deel sou word

wat hy gehad het intrusted is vir my. Ek het my hart verhard, en die rook het

vuurpyl uit onder my Ulster.

Na alles, het ek gedink, ons is nie beseer haar.

Ons is maar die voorkoms van haar uit te beseer ander.

Holmes het regop gaan sit op die rusbank, en ek sien hom beweging soos 'n man wat in die behoefte van

lug. 'N slavin gehaas oor en gooi oop

venster.

Op dieselfde oomblik het ek gesien het hom op te lig sy hand en op die sein ek gooi my vuurpyl

in die kamer met 'n geskreeu van "Fire!"

Die woord was skaars uit my mond as die hele skare, goed geklee

en siek - here, ostlers, en dienaar-slavinne - saam in 'n algemene gil van

"Vuur!"

Dik rookwolke krul deur die kamer en uit by die oop venster.

Ek het 'n glimp van die gedruis van syfers, en' n oomblik later die stem van Holmes

binne hulle te verseker dat dit 'n vals alarm was.

Gly deur die skree skare Ek het my pad na die hoek van die straat, en in

tien minute was bly om my vriendin se arm te vind in my, en weg van

die toneel van die oproer.

Hy stap vinnig en in stilte vir 'n paar minute totdat ons van die hand gewys het een van die

die stil strate wat lei na die Edgeware Road.

"Jy het dit baie mooi, Dokter," het hy opgemerk.

"Niks kon beter gewees het. Dit is alles reg. "

"Jy moet die foto?"

"Ek weet waar dit is." "En hoe het jy uitgevind?"

"Sy het vir my gewys, soos ek vir jou gesê het sy sou." Ek is steeds in die donker. "

"Ek wil nie 'n raaisel te maak," sê hy, lag.

"Die saak is heeltemal eenvoudig. Jy, natuurlik, sien dat almal in die

Die straat was 'n medepligtige.

Hulle was almal wat betrokke is vir die aand "" Ek het reg geraai so veel. ".

"Dan, wanneer die ry uitgebreek het, moes ek 'n bietjie klam rooi verf in die palm van my

hand.

Ek het ingestorm, het hy neergeval my hand na my gesig geklap, en het 'n erbarmelijk

skouspel. Dit is 'n ou truuk. "

"Dit het ek ook kan peil."

"Dan sal hulle het my in Sy was verplig om my te hê.

Wat anders kon sy doen? En in haar sitkamer, wat die

baie kamer wat ek vermoed het.

Dit lê tussen dit en haar slaapkamer, en ek was vasbeslote om waar jy kan kyk.

Hulle het my op 'n rusbank, het ek beduie vir die lug, was hulle verplig om die oop te maak

venster, en jy het jou kans gehad. "

"Hoe het dit jou help?" "Dit was belangrik.

Wanneer 'n vrou dink dat haar huis is aan die brand gesteek, haar instink is om op een slag te jaag

die ding wat sy waardes mees.

Dit is 'n perfek oorweldigende impuls, en ek het meer as een keer geneem voordeel van

nie.

In die geval van die vervanging van die Darlington-skandaal was dit gebruik om my, en ook in

die Arnsworth Castle besigheid. 'N getroude vrou gryp na haar baba,' n

ongetroude een bereik vir haar juweel-box.

Nou was dit vir my duidelik dat ons dame van tot-dag het niks in die huis meer kosbaar

as wat ons is op soek na aan haar. Sy sou jaag om dit te beveilig.

Die alarm van die vuur was pragtig gedoen.

Die rook en skree genoeg senuwees van staal te skud.

Sy het gereageer pragtig.

Die foto is in 'n reses agter' n gly paneel net bo die reg klok-

trek. Sy was daar in 'n oomblik, en Ek het' n

blik dit as sy half-trek dit uit.

Toe het ek uitgeroep dat dit 'n vals alarm was, het sy dit vervang het, loer by die vuurpyl,

vinnig uit die kamer, en ek het haar nie gesien sedert.

Ek het opgestaan, en maak my verskonings, ontsnap uit die huis.

Ek het geaarsel of om te probeer om die foto om op een slag te beveilig, maar die koetsier

gekom het, en soos hy kyk na my eng dit gelyk veiliger om te wag.

'N bietjie meer as overijling kan ruïneer alles. "

"En nou?" Ek het gevra.

"Ons strewe is feitlik klaar. Ek sal bel met die Koning môre, en

saam met jou, as jy omgee om saam met ons.

Ons sal in die sitkamer te wag vir die dame gewys word, maar dit is waarskynlik dat

toe sy kom, vind sy kan nie ons of die foto nie.

Dit mag dalk 'n tevredenheid van Sy Majesteit dit met sy eie hande te herwin. "

"En wanneer sal jy roep nie?" Op agt in die oggend.

Sy sal word nie, sodat ons sal 'n duidelike veld.

Buitendien, moet ons vinnige, vir die huwelik kan 'n volledige verandering in haar beteken

lewe en gewoontes.

Ek moet draad aan die Koning sonder versuim "Ons Baker Street bereik het en opgehou het.

by die deur. Hy is op soek sy sakke vir die sleutel

toe het iemand verbygaan gesê:

"Goeie-nag, meneer Sherlock Holmes." Daar is verskeie mense op die sypaadjie

by die tyd, maar die groet verskyn om te kom uit 'n skraal jeug in' n Ulster wat

haastig deur.

"Ek het daardie stem voor die gehoor," sê Holmes, die dof verligte straat afkyk.

"Nou, ek wonder wat die drommel wat kon gewees het."

III. Ek het gaan slaap by Baker Street daardie aand, en ons

is besig om ons roosterbrood en koffie in die oggend wanneer die Koning van Boheme gehaas

in die kamer.

"Jy moet regtig dit gekry het!" Het hy uitgeroep het, gryp Sherlock Holmes deur een van die skouer

en soek gretig na sy gesig. "Nog nie."

"Maar jy het hoop?"

"Ek het hoop." "Toe, kom.

Ek is al ongeduld te gegaan word "." Ons moet 'n taxi hê. "

"Nee, is my rijtuig wag."

"Dan wat saak maak dit makliker." Ons neergedaal en begin weer vir

Briony Lodge. "Irene Adler is getroud nie," het opgemerk Holmes.

"Getroud!

Wanneer "" Gister het. "?

"Maar wie?" "Om 'n Engelse prokureur wat die naam van Norton."

"Maar sy kon nie lief vir hom."

"Ek is in die hoop dat sy nie." "En hoekom in die hoop?"

"Omdat dit jou Majesteit alle vrees vir die toekoms ergernis spaar.

As die dame is lief vir haar man, sy nie lief vir U Majesteit.

As sy nie lief vir jou Majesteit nie, daar is geen rede hoekom sy moet inmeng met

jou Majesteit se plan. "

"Dit is waar. En tog - Goed!

Ek wens sy was van my eie stasie! Wat 'n koningin was sy sou gemaak het! "

Hy terugval in 'n Moody stilte, wat nie gebreek was, totdat ons getrek in die Serpentine

Avenue. Die ingang van Briony Lodge is oop, en 'n

Bejaarde vrou op die trappe gestaan het.

Sy kyk ons met 'n sardoniese oog as ons trap van die rijtuig.

"Mnr Sherlock Holmes, Ek glo, "sê? Sy.

"Ek is mnr. Holmes," antwoord my metgesel, kyk na haar met 'n bevraagtekening en

eerder geskrik blik. "Inderdaad!

My meesteres het my vertel dat jy geneig is om te bel.

Sy het vanoggend saam met haar man deur die 5:15 trein van Charing Cross vir die

Kontinent. "

"Wat!" Sherlock Holmes steier terug, wit met

hartseer en verrassing. "Bedoel jy dat sy Engeland verlaat het?"

"Nooit terug te keer."

"En die koerante?" Vra die koning hees. "Alles is verlore."

"Ons sal sien."

Hy stoot die kneg verby en storm in die salon, gevolg deur die Koning en

myself.

Die meubels was verstrooi in elke rigting, met afgetakel rakke en oop

laaie, asof die vrou het haastig geplunder hulle voor haar vlug.

Holmes storm op die klok-trek, skeur terug 'n klein gly sluiter en steil in sy

hand, trek 'n foto en' n brief.

Die foto is van Irene Adler haarself in aanddrag, die brief was

superscribed te "Sherlock Holmes, Esq. Tot versoek om gelaat te word. "

My vriend, skeur dit oop en ons al drie lees dit saam.

Dit is gedateer teen middernag van die vorige nag en hardloop op hierdie manier:

"My liewe MR. Sherlock Holmes, - Jy het regtig baie goed.

Jy het my heeltemal in. Eers nadat die alarm van die vuur, het ek nie 'n

verdenking.

Maar dan, toe ek uitgevind het hoe ek myself verraai het, het ek begin om te dink.

Ek het teen jou maande gelede gewaarsku. Ek het gesê dat as die koning in diens

'n agent sou dit beslis jy.

En het jou adres vir my gegee het. Tog, met al hierdie, jy het my openbaar wat

jy wou weet.

Selfs nadat ek het agterdogtig geraak het, het ek gevind dat dit moeilik om te dink wat verkeerd was van so 'n dierbare, soort ou

dominee. Maar, jy weet, ek is opgelei as 'n

aktrise myself.

Manlike kostuum is niks nuut vir my. Ek het dikwels neem voordeel van die vryheid wat

Dit gee.

Het ek ook gestuur om Johannes, die bok, om jou te kyk, hardloop trappe, klim in my loop-klere,

soos ek hulle noem en neergedaal, net as jy vertrek.

"Wel, Ek het jou by jou huis, en so seker gemaak dat ek werklik was 'n voorwerp van

belang is vir die gevierde mnr. Sherlock Holmes.

Toe het ek eerder imprudently, wens julle 'n goeie-nag, en begin om die Tempel te

sien my man.

"Ons albei het gedink die beste bron is die vlug, wanneer dit nagestreef word deur so 'n formidabele

antagonis, so sal jy die nes leeg wanneer jy môre noem.

Wat na die foto, kan u kliënt rus in vrede.

Ek is lief en ek deur 'n beter man as hy liefgehad.

Die Koning kan doen wat hy wil sonder enige verhindering van wie hy is wreed

onreg gedoen word.

Ek hou dit net om myself te beskerm, en om 'n wapen wat sal altyd veilig te bewaar

my van enige stappe wat hy in die toekoms kan neem.

Ek verlaat 'n foto wat hy kan sorg om dit in besit te neem, en ek bly, liewe mnr. Sherlock

Holmes, "Baie werklik joune," Irene Norton, née

Adler. "

"Wat 'n vrou - O, wat' n vrou!" Roep die Koning van Boheme, toe ons al drie gelees

hierdie brief. "Het ek nie vertel hoe vinnig en vasberade

sy was?

Sou sy nie 'n bewonderenswaardige koningin gemaak het? Is dit nie 'n jammerte dat sy nie op my

vlak? "

"Van wat ek gesien het van die dame Sy lyk inderdaad op 'n heel ander

vlak U Majesteit, "sê Holmes koud.

"Ek is jammer dat ek nie in staat was om jou Majesteit se besigheid te bring na 'n meer

suksesvolle afsluiting "." Inteendeel, my liewe meneer, "roep die

King, "niks meer suksesvol kan wees.

Ek weet dat haar woord is ongeskonde. Die foto is nou so veilig asof dit

in die vuur. "" Ek is bly om te hoor jou Majesteit so sê. "

"Ek is geweldig baie dank verskuldig aan jou.

Bid vir my sê in watter manier ek kan jou beloon. Hierdie ring - "Hy glip 'n smarag slang

ring van sy vinger en hou dit op die palm van sy hand.

"U Majesteit het iets wat ek moet nog meer baie waarde," sê Holmes.

"Jy het maar dit te noem." "Hierdie foto!"

Die Koning staar hom aan in verbasing.

"Irene se foto!" Het hy uitgeroep. "Sekerlik, as jy wil."

"Ek dank U Majesteit. Dan is daar nie meer gedoen moet word in die

saak nie.

Ek het die eer om te wens dat jy 'n baie goeie-oggend. "

Hy buig, en draai weg sonder om die waarneming van die hand wat die koning het

uitgestrek na hom, het hy in my maatskappy vir sy kamers.

En dit is hoe 'n groot skandaal gedreig het om die koninkryk van Bohemië te beïnvloed, en hoe

die beste planne van mnr. Sherlock Holmes is geslaan deur 'n vrou se wit.

Hy gebruik vrolik te maak oor die bekwaamheid van vroue, maar ek het hom nie gehoor het nie doen dit

laat.

En wanneer hy praat van Irene Adler, of wanneer hy verwys na haar foto, dit is altyd

onder die eerbare titel van die vrou.

>

Die avonture van Sherlock Holmes deur Sir Arthur Conan Doyle

Adventure II. DIE ROOIKOPKWELEA liga

Ek het 'n beroep op my vriend, mnr. Sherlock Holmes, een dag in die herfs van die vorige jaar

En het hom gevind in diep gesprek met 'n baie stewige, bloeiend in die gesig, bejaarde man

met 'n vurige rooi hare.

Met 'n verskoning vir my intrusie, ek was om te onttrek toe Holmes trek my

skielik in die kamer en die deur agter my gesluit.

"Jy kan moontlik nie gekom het op 'n beter tyd, my liewe Watson," het hy gesê

vriendelik. "Ek was bang dat jy besig is."

"So ek.

Baie "" Toe het ek kan nie wag in die volgende kamer. "

"Glad nie.

Hierdie man, mnr Wilson, is my metgesel en medewerker in baie van my mees

suksesvolle gevalle, en ek het geen twyfel dat hy van die uiterste gebruik om my in joune sal wees

ook. "

Die gesette man die helfte van sy stoel af opgestaan en het 'n Bob van groet, met' n

vinnige klein ondervraging blik van sy klein vet omring oë.

"Probeer om die bank," sê Holmes, relapsing in sy leunstoel en om sy

vingerpunte saam, soos sy gewoonte was wanneer dit by regterlike buie.

"Ek weet, my liewe Watson, wat jy deel my liefde van alles wat is vreemd en buite die

konvensies en sleur roetine van die daaglikse lewe.

Jy het gewys het deur die entoesiasme wat gevra het om jou om jou smaak vir

Chronicle, en, as jy wil verskoon my sê: ja, 'n bietjie so baie om te versier

my eie klein avonture. "

"Julle gevalle het inderdaad van die grootste belang vir my," het ek onderhou.

"Jy sal onthou dat ek opgemerk het die ander dag, net voor ons gegaan het in die

baie eenvoudige probleem deur Miss Mary Sutherland, wat vir vreemde effekte en

buitengewone kombinasies wat ons moet gaan

lewe self, wat altyd baie meer durf as enige poging van die verbeelding. "

"'N voorstel wat ek het die vryheid van die twyfel."

"Jy het, Dokter, maar nie minder moet jy kom om na my mening, want anders het ek

hou op hei feit op die feit op jou totdat jou rede breek onder hulle

en erken dat ek reg te wees.

Nou, Mnr Jabez Wilson hier is goed genoeg om te roep my vanoggend, en om te

begin 'n narratiewe wat beloof om een van die mees enkelvoud wat ek geluister het

vir 'n geruime tyd.

Julle het gehoor my opmerking dat die vreemdste en mees unieke dinge is baie dikwels

nie met die groter, maar met die kleiner misdade verbind, en soms, inderdaad,

waar daar ruimte vir twyfel of enige positiewe misdaad gepleeg is.

Sover ek gehoor het is dit onmoontlik vir my om te sê of die huidige geval is 'n

geval van misdaad of nie, maar die verloop van die gebeure is seker een van die mees enkelvoud

wat ek nog ooit geluister na.

Miskien, mnr Wilson, sou jy die groot guns om te hervat jou

verhaal.

Ek vra jou nie net omdat my vriend Dr Watson het nie die opening deel nie gehoor het nie, maar

ook omdat die eienaardige aard van die storie maak my angstig om elke

moontlike detail van jou lippe.

As 'n reël, toe ek' n effense aanduiding van die verloop van die gebeure gehoor het, het ek

deur die duisende ander soortgelyke gevalle wat voorkom in staat om myself te lei my

geheue.

In die huidige geval is ek gedwing om te erken dat die feite is, na die beste van my

geloof, uniek. "

Die deftig kliënt opgeblase sy bors met 'n voorkoms van' n bietjie trots en

trek 'n vuil en gekreukel koerant van die binnekant van die sak van sy kapotjas.

Terwyl hy kyk af die advertensie-kolom, met sy kop vorentoe stoot en

die papier met rek uit op sy knie, het ek 'n goeie blik op die man en

gepoog om, na die mode van my

metgesel, die aanduidings wat deur sy rok of te lees

voorkoms. Ek het nie baie kry, maar, deur my

inspeksie.

Ons besoeker gebaar elke punt van 'n gemiddelde alledaags Britse handelaar,

vetsugtig is, hoogdrawende, en stadig.

Hy het eerder zakkerig grys herder check broek, 'n nie oor-skoon swart rok

jas, in die voor oopgeknoop en 'n vaal onderbaadjie met' n swaar onbeschaamd Albert ketting,

, en 'n vierkantige bietjie van metaal deurboor hang af as' n ornament.

'N uitgerafelde top-hoed en' n verbleikte bruin jas met 'n geplooide fluweel kraag lê op' n

stoel langs hom.

Altesaam, kyk soos ek wil, daar is niks merkwaardig oor die man slaan, maar sy

brandende rooi kop, en die uitdrukking van uiterste hartseer en ontevredenheid oor sy

funksies.

Sherlock Holmes 'n vinnige oog het in my beroep, en hy skud sy kop met' n

glimlag as hy my bevraagteken blik opgemerk.

"Behalwe vir die ooglopende feite wat hy het op 'n sekere tyd gedoen handearbeid, dat hy neem

snuif, dat hy 'n Vrymesselaar, wat hy in China is, en dat hy gedoen het' n

aansienlike bedrag van die skryf van die afgelope tyd, kan ek aflei niks anders nie. "

Mnr Jabez Wilson het begin in sy stoel, met sy wysvinger op die papier, maar sy

oë op my metgesel.

"Hoe, in die naam van goeie geluk, het jy weet wat, mnr. Holmes?" Het hy gevra.

"Hoe het jy geweet, byvoorbeeld, wat ek gedoen het handearbeid het.

Dit is so waar as evangelie nie, want ek het begin as 'n skip se timmerman. "

"Jou hande, my liewe meneer. U regterhand is nogal 'n grootte groter is as

jou linkerkant.

Jy het met dit gewerk het, en die spiere meer ontwikkeld is. "

"Wel, die snuif, dan, en die Vrymesselary nie?"

"Ek sal nie jou intelligensie beledig deur te vertel hoe ek lees dat, veral as

eerder teen die streng reëls van u bestelling, gebruik jy 'n boog-en-kompas

breastpin. "

"Ag, natuurlik, ek het vergeet dat. Maar die skrif? "

"Wat anders kan aangedui word deur die regte cuff so blink is vir vyf duim, en die

het een met die gladde kol naby die elmboog waar jy dit op die tafel rus? "

"Wel, maar China?"

"Die vis wat jy dadelik moet getatoeëer bo jou regter pols kon

het net gedoen is in China.

Ek het 'n klein studie van tatoeëermerke en het selfs bygedra tot die literatuur

van die vak.

Dit truuk van die kleuring van die vis se skubbe van 'n delikate pienk is baie eie is aan

China.

Wanneer, benewens, sien ek 'n Chinese munt uit jou horlosie-ketting hang, die saak

nog makliker. "Mnr Jabez Wilson lag swaar.

"Wel, ek het nog nooit!" Sê hy.

"Ek het gedink by die eerste dat jy iets slim gedoen het, maar ek sien dat daar

niks in nie, na alles. "" Ek het begin om te dink, Watson, "sê Holmes,

"Dat ek 'n fout maak om te verduidelik.

"Omne ignotum pro Magnifico," Jy weet, en my arme klein reputasie, soos dit is,

sal skipbreuk ly as ek so openhartige. Kan jy nie vind die advertensie, mnr.

Wilson? "

"Ja, ek het dit nou," antwoord hy met sy dik rooi vinger geplant halfpad

die kolom. "Hier is dit.

Dit is wat dit alles begin het.

Jy lees dit net vir jouself, meneer "Ek het die papier van hom. En lees soos

volg:

"AAN DIE ROOIKOPKWELEA liga: Op die rekening van die erflating van die laat Ezekiah Hopkins,

Libanon, Pennsylvania, VSA, is daar nou 'n ander vakature oop wat reg' n

lid van die liga, 'n salaris van £ 4,' n week vir suiwer nominale dienste.

Alle rooi onder leiding van manne wat 'n klank in liggaam en gees en bo die ouderdom van 21

jaar, in aanmerking kom.

Dien toe in die persoon op Maandag, om 11:00, aan Duncan Ross, by die kantore van

die liga, 7 Pous's Court, Fleet Street. "" Wat op aarde beteken dit? "

Ek ejaculated nadat ek twee keer gelees oor die buitengewone aankondiging.

Holmes lag en vroetel in sy stoel, soos sy gewoonte is wanneer dit in 'n hoë geeste.

"Dit is 'n bietjie off the beaten track, is dit nie?" Sê hy.

"En nou, meneer Wilson, af gaan jy by die kras en vertel ons alles oor jouself, jou

huishouding, en die uitwerking wat hierdie advertensie op jou fortuin gehad het.

Jy sal eers 'n nota, Doktor, van die vraestel en die datum. "

"Dit is die oggend Chronicle van 27 April, 1890.

Net twee maande gelede. "

"Baie goed. Nou, mnr Wilson? "

"Wel, dit is net soos ek het jy vertel, mnr. Sherlock Holmes," sê Jabes

Wilson, slurp sy voorkop, "Ek het 'n klein lommerd houder se besigheid op Coburg

Square, naby die stad.

Dit is nie 'n baie groot saak, en van die laat jare dit nie gedoen het nie meer as net gee

my 'n lewe.

Ek gebruik word om in staat wees om twee assistente te hou, maar nou het ek net een hou, en Ek sal 'n

werk om hom te betaal, maar dat hy bereid is om so te kom vir 'n halwe loon om te leer

besigheid. "

"Wat is die naam van hierdie verplichten jeug?" Sherlock Holmes gevra.

"Sy naam is Vincent Spaulding, en hy is nie so 'n jeug, hetsy.

Dit is moeilik om sy ouderdom te sê.

Ek sou nie wil 'n slimmer assistent, mnr. Holmes, en ek weet baie goed dat hy kon

beter homself en twee keer verdien wat ek in staat is om hom te gee.

Maar, na alles, indien hy oortuig is, hoekom moet ek sit idees in sy kop? "

"Hoekom, inderdaad?

Jy lyk baie gelukkig in 'n employe wat kom onder die volle mark

prys. Dit is nie 'n gemeenskaplike ervaring onder

werkgewers in hierdie tyd.

Ek weet nie dat jou assistent is nie so merkwaardig as jou advertensie. "

"O, hy het sy foute," sê mnr Wilson.

"Nooit was so 'n mens vir fotografie.

Weg te breek en met 'n kamera wanneer hy behoort tot die verbetering van sy gedagtes, en dan duik

af in die kelder soos 'n haas in sy gat om sy foto's te ontwikkel.

Dit is sy skuld nie, maar op die hele he'sa goeie werker.

Daar is geen vise-in hom. "" Hy is nog steeds met jou, I presume? "

"Ja, meneer.

Hy en 'n meisie van veertien, wat' n bietjie van 'n eenvoudige kook en hou die plek

skoon te maak - dit is al wat ek het in die huis, want ek is 'n wewenaar en het nog nooit enige familie.

Ons leef baie rustig, meneer, die drie van ons, en ons hou 'n dak oor ons koppe en betaal

ons skulde, as ons niks doen nie. "Die eerste ding wat ons uit te sit, was dat

advertensie.

Spaulding, kom hy af na die kantoor net hierdie dag agt weke, met hierdie baie

papier in sy hand, en hy sê: "Ek wil aan die Here, mnr Wilson, dat ek

was 'n rooi-kop man. "

"Hoekom wat?" Vra ek.

"Hoekom," sê hy, "hier is nog 'n vakature op die Liga van die Rooi-headed mans.

Dit is die moeite werd om 'n bietjie geluk aan enige mens wat dit kry, en ek verstaan dat

daar meer vakatures as wat daar mense is, sodat die trustees op hul

raadop wat om te doen met die geld.

As my hare sou net verander kleur, Hier is 'n mooi klein krip gereed vir my om te stap

in "" Hoekom, wat is dit dan? "

Vra ek.

Jy sien, mnr. Holmes, Ek is 'n baie stay-at-home-man, en as my besigheid tot my gekom en

in plaas van my om te gaan na dit, ek was dikwels weke op die einde sonder om my voet

oor die deur-mat.

Op dié manier kan ek nie veel weet van wat aangaan buite, en ek was altyd bly

'n bietjie nuus.

"Het jy nog nooit gehoor van die Liga van die Rooi-headed mans?" Vra hy met sy oë

oop te maak. "Nooit."

"Hoekom, ek wonder dat jy in aanmerking jouself vir een van die

vakatures. "" En wat is dit werd? "

Vra ek.

"" Ag, net 'n paar honderd per jaar, maar die werk is skraal, en dit hoef nie

inmeng nie baie met 'n mens se ander beroepe. "

"Wel, jy kan maklik dink dat my spits my ore, vir die besigheid

nie goed vir 'n paar jaar, en' n ekstra paar honderd sou gewees het

baie handig.

"Vertel my alles oor," sê I.

"" Wel, "sê hy, wat my die advertensie," het jy vir jouself kan sien

dat die Liga het 'n vakature, en daar is die adres waar jy moet aansoek doen vir

besonderhede.

Sover ek kan uitmaak, is die huidige gestig deur 'n Amerikaanse miljoenêr, Ezekiah

Hopkins, wat baie eienaardige in sy weë.

Hy was self rooi hare, en hy het 'n groot simpatie vir al die rooi-headed manne, so

toe hy gesterf het, was dit bevind word dat hy sy enorme fortuin verlaat het in die hande van

trustees, met instruksies om die toe te pas

belang is vir die verskaffing van maklik ligplaatsen aan die mense wie se hare is van daardie kleur.

Van al wat ek hoor dit is 'n pragtige betaal en baie min te doen. "

"Maar," sê ek, "daar sal wees miljoene van die rooi-headed manne wat van toepassing sal wees."

"" Nie so baie as wat jy dalk dink, "het hy geantwoord.

"Jy sien dit is regtig beperk tot Londen, en op volwasse mans.

Hierdie Amerikaanse uit Londen begin het toe hy jonk was, en hy wou die ou te doen

dorp 'n goeie beurt.

Dan, weer, het ek gehoor dit nie gebruik om jou aansoek te doen as jou hare is ligte rooi, of donker

rooi, of enigiets nie, maar helder, brandende, 'n vuurrooie.

Nou, as jy vir my gegee om aansoek te doen, Mr Wilson, jy wil net loop in, maar miskien is dit

skaars die moeite werd om jouself uit die pad te sit ter wille van 'n paar

£ 100. "

"Nou, dit is 'n feit, kollegas, soos jy vir julle kan sien, dat my hare is van' n

baie vol en ryk tint, sodat dit lyk vir my dat as daar enige

mededinging in die saak het ek gestaan het as 'n goeie kans soos enige man wat ek ooit ontmoet het.

Vincent Spaulding was soveel weet dat ek gedink het hy kan bewys

nuttig, sodat ek net hom beveel om te sit die luike vir die dag en dadelik kom

saam met my.

Hy was baie gewillig om 'n vakansie te hê, sodat ons die besigheid gesluit en begin af vir

die adres wat aan ons gegee het in die advertensie.

"Ek het nooit hoop dat so 'n gesig om te sien as dit weer, mnr. Holmes.

Van noord, suid, oos en wes elke man wat 'n skaduwee van rooi in sy hare gehad het

trap in die stad om die advertensie te beantwoord.

Fleet Street was met die rooi-headed folk verstik, en die Hof van die Pous se lyk soos 'n

Coster se oranje Barrow.

Ek sou nie gedink het daar is so baie in die hele land gebring is

saam deur die enkele advertensie.

Elke skaduwee van kleur hulle was - strooi, suurlemoen, lemoen, baksteen, Iers-setter, lewer,

klei, maar, soos Spaulding gesê, was daar nie baie wat die werklike aanskoulike het vlam

gekleurde tint.

Toe ek sien hoeveel wag, sou ek gegee het dit in wanhoop, maar Spaulding

wou nie daarvan hoor nie.

Hoe hy dit gedoen het kon ek nie dink nie, maar hy stoot en trek en gestamp totdat hy het

my deur die skare, en reg tot die stappe wat gelei het tot die kantoor.

Daar was 'n dubbele stroom op die trap, sommige gaan in die hoop, en' n paar terug kom

moedeloos, maar ons vasgedruk in so goed as wat ons kon en gou gevind onsself in die

kantoor. "

"Jou ervaring 'n baie vermaaklike is nie," het opgemerk Holmes as sy

kliënt onderbreek en verfris sy geheue met 'n groot knippie snuif.

"Bid gaan voort met jou baie interessante stelling."

"Daar was niks in die kantoor, maar 'n paar van hout stoele en' n deal tafel,

agter wat sit 'n klein man met' n kop wat nog rooier as myne.

Hy het gesê 'n paar woorde aan elke kandidaat soos hy gekom het, en dan is hy altyd te vind

n fout in hulle wat hulle sou diskwalifiseer.

Hoe om 'n vakature nie lyk na so' n baie eenvoudige saak wees, nadat al.

Maar toe ons beurt kom die klein man was baie meer gunstig is vir my as aan enige

van die ander, en hy maak die deur toe as wat ons geloop het, sodat hy dalk 'n private

woord met ons.

"" Dit is mnr. Jabez Wilson, "sê my assistent," en hy is bereid om 'n te vul

vakature in die huidige "" En hy is pragtig geskik vir dit, "het die

ander antwoord.

"Hy het elke behoefte. Ek kan nie onthou wanneer ek het gesien iets

so fyn. "

Hy het 'n stap agteruit, draai sy kop skuins aan die een kant, en kyk na my hare totdat ek voel

baie skaam.

Dan skielik gedompel hy vorentoe, wring my hand, en my van harte gelukgewens op my

sukses te maak. "" Dit sal onreg wees om te huiwer, "sê

"Jy sal egter, ek is seker, verskoon my vir die wat 'n duidelike voorsorgmaatreël."

hy.

Met dit het hy gryp my hare in beide sy hande, en pluk totdat ek geskree het met die

pyn.

"Daar is water in jou oë," sê hy as hy my vrygelaat.

"Ek sien dat alles is soos dit moet wees.

Maar ons moet versigtig wees, want ons het twee keer mislei is deur die pruike en een keer deur

verf. Ek kan jou vertel stories van schoenmaker was

wat sou jy afgryse met die menslike natuur. "

Hy stap na die venster en deur dit op die top van sy stem skree dat die

vakature is gevul.

'N kreun van teleurstelling het gekom van onder af, en die volk het al trooped weg in

verskillende rigtings totdat daar was nie 'n rooi-kop gesien kan word, behalwe my eie en dat.

van die bestuurder.

"My naam," sê hy, "is mnr Duncan Ross, en ek self een van die pensioenarisse op

die fonds verlaat het deur ons edele weldoener. Is jy 'n getroude man, mnr Wilson?

Het jy 'n gesin? "

"Ek het geantwoord dat ek nie gehad het nie. "Sy gesig het onmiddellik.

"" Liewe my! "Het hy gesê ernstig," Dit is baie ernstig!

Ek is jammer om te hoor wat sê.

Die fonds is, natuurlik, vir die vermeerdering en verspreiding van die rooi-koppe

sowel as vir hul onderhoud. Dit is uiters jammer dat jy

moet 'n BA word nie. "

"My gesig verleng op hierdie, mnr. Holmes, want ek het gedink dat ek nie die

vakature na alles, maar na dit te dink oor 'n paar minute het hy gesê dat dit

sal alles reg wees.

"" In die geval van 'n ander, "sê hy," die beswaar kan noodlottig wees, maar ons moet

strek 'n punt ten gunste van' n man met so 'n hoof van die hare as joune.

Wanneer sal jy op jou nuwe pligte in staat wees om in te voer nie? "

"" Wel, dit is 'n bietjie ongemaklik, want ek het' n besigheid het, "sê I.

"" Ag, never mind, mnr Wilson! "Sê Vincent Spaulding.

"Ek moet in staat wees om te kyk na wat vir jou."

"Wat sou word om die uur?"

Vra ek. "Tien tot twee."

"Nou is 'n lommerd houder se besigheid is meestal van' n aand gedoen, mnr. Holmes, veral

Donderdag en Vrydag aand, wat net voor betaal-dag is, so dit sal my baie pas

goed om 'n bietjie te verdien in die oggende.

Buitendien, ek het geweet dat my assistent was 'n goeie man, en dat hy aan enigiets sal sien

wat opgedaag het. "" Dit sou my baie goed pas, "sê I.

"En die betaal?"

"4 pond per week." "En die werk?"

"Is suiwer nominale." "Wat doen jy suiwer nominale noem?"

"Wel, jy het in die kantoor te wees, of ten minste in die gebou, die hele tyd.

As jy wil padgee, verbeur jy jou hele posisie vir ewig.

Die testament is baie duidelik op daardie punt.

Jy doen met die voorwaardes voldoen nie as jy hulle beweeg uit die kantoor gedurende daardie tyd. "

"" Dit is net vier uur per dag, en ek moet nie dink dat van die vertrek, "sê I.

"" Nee verskoning gebruik sal maak, "sê mnr Duncan Ross, 'geen siekte of besigheid, of

enigiets anders nie. Daar moet jy bly, of jy verloor jou

Billet. "

"En die werk?" "Is te kopieer uit die" Encyclopaedia

Britannica. "Daar is die eerste volume van dit in daardie

pers.

Jy moet jou eie ink, penne, en vloei-papier nie, maar ons verskaf hierdie tabel

en stoel. Sal u gereed wees tot môre? "

"Sekerlik," het ek geantwoord.

"" Dan, good-bye, Mnr Jabez Wilson, en laat my wens u geluk weer meer op die

belangrike posisie wat jy is gelukkig genoeg om te wen. "

Hy buig my uit die kamer en ek het huis toe gegaan met my assistent, skaars om te weet wat om te

sê of doen, so ek bly by my eie geluk.

"Wel, ek het gedink oor die saak die hele dag, en teen die aand was ek weer in 'n lae geeste;

want ek het nogal oortuig myself dat die hele saak moet 'n paar groot hoax of

bedrog, al wat die voorwerp kan wees wat ek nie kan indink nie.

Dit lyk heeltemal afgelope geloof wat enigiemand kon so 'n testament te maak, of dat dat hulle

sou so 'n bedrag betaal vir die doen van iets so eenvoudig soos die kopiëring van die "Encyclopaedia

Britannica. "

Vincent Spaulding het gedoen wat hy kon om my op te beur, maar deur slaaptyd Ek het redes omkleed

myself uit die hele ding.

Maar, in die oggend ek het my voorgeneem om 'n kyk na dit in elk geval, so ek koop' n

Penny bottel ink, en met 'n pen-pen, en sewe velle folio papier, ek

begin vir die pous se hof.

"Wel, tot my verbasing en vreugde, alles is so reg as moontlik.

Die tabel uiteengesit is gereed vir my, en Mnr Duncan Ross was daar om te sien dat Ek het

redelik om te werk.

Hy begin my af op die letter A, en hy het my verlaat, maar hy sou daal in vanaf

tyd tot tyd om te sien dat alles reg was met my.

02:00 hy het my bevel gegee goeie dag, wat my gekomplimenteer het op die bedrag wat ek gehad het

geskryf is, en sluit die deur van die kantoor na my.

"Dit het op die dag na dag, mnr. Holmes, en die bestuurder het op Saterdag in en

planked down vier goue ponde vir my week se werk.

Dit was die volgende week, en die dieselfde week nadat.

Elke oggend het ek was daar op tien, en elke middag Ek het by twee.

Deur grade mnr Duncan Ross geneem het om te kom in slegs een keer van 'n oggend, en dan, na

'n tyd, het hy nie gekom by.

Tog, natuurlik, ek het nooit gewaag om die kamer te verlaat vir 'n oomblik, want ek was nie seker

wanneer hy sou uitkom, en die staaf was so 'n goeie een, en geskik vir my so goed, dat I

sou nie die risiko loop die verlies daarvan.

"Agt weke oorlede soos hierdie, en ek het geskryf oor Abbots en boog skiet en

Armour en argitektuur Attika, en het gehoop met ywer wat ek kan kry op

die B se voor baie lank.

Dit kos my iets in folio, en ek het mooi byna 'n rak gevul met my

geskrifte. En dan skielik kom die hele besigheid

tot 'n einde. "

"Tot 'n einde?" "Ja, meneer.

En nie later nie as vanoggend.

Ek het soos gewoonlik na my werk op 10:00, maar die deur is gesluit en gesluit, met 'n

klein vierkant van karton gehamer op die middel van die paneel met 'n ryg.

Hier is dit, en jy kan lees vir jouself. "

Hy het 'n stuk wit karton oor die grootte van' n vel van nota-papier.

Dit lees op hierdie wyse: DIE ROOIKOPKWELEA liga

IS

Opgelos is. 9 Oktober 1890.

Sherlock Holmes en ek ondervra hierdie Curt aankondiging en die meewarige gesig agter,

totdat die komiese kant van die saak so heeltemal overtopped elke ander

ag neem dat ons albei bars uit in 'n brul van die lag.

"Ek kan nie sien dat daar iets is wat baie snaaks," roep ons kliënt, spoel up

die wortels van sy vlammende kop.

"As jy kan niks beter as my lag kan doen, kan ek elders gaan."

"Nee, nee," roep Holmes, stoot hom terug in die stoel waarop hy het die helfte van

gestyg het.

"Ek sou regtig nie mis nie jou saak vir die wêreld.

Dit is die mees verfrissende ongewone. Maar daar is, as jy wil verskoon my woord

ja, iets wat net 'n bietjie snaaks daaroor.

Bid watter stappe het jy wanneer jy die kaart op die deur? "

"Ek was uitgesprei, meneer. Ek het nie geweet wat om te doen nie.

En ek het by die kantore deur, maar nie een van hulle was om iets oor te leer ken

nie.

Ten slotte, ek het aan die verhuurder, wat is 'n rekenmeester wat op die grond-vloer woon, en

Ek het hom gevra as hy kon vir my sê wat geword het van die Rooi-headed liga.

Hy het gesê dat hy nog nooit gehoor het van enige sodanige liggaam.

Toe ek hom gevra het wat mnr Duncan Ross was. Hy het geantwoord dat die naam aan hom was.

"" Wel, "sê ek," het die man op nr 4. "

"Wat is die rooi-kop man?" "" Ja. "

"O," sê hy, "sy naam was William Morris.

Hy was 'n prokureur en het met behulp van my kamer as' n tydelike gerief tot sy nuwe

Die perseel is gereed. Hy uitgetrek het gister. "

"Waar kan ek hom kry?"

"O, by sy nuwe kantore. Hy het vertel my die adres.

Ja, 17 King Edward Straat, naby St Paul's. "

"Ek het begin af, mnr. Holmes, maar toe ek na die adres, dit was 'n fabriek van

kunsmatige knie-pette, en niemand het dit nog ooit gehoor het van óf mnr William Morris of

Mnr. Duncan Ross. "

"En wat het jy dan?" Gevra Holmes. "Ek het huis toe gegaan na Sakse-Coburg Square, en ek

het die raad van my assistent. Maar hy kon my nie help nie op enige manier.

Hy kon net sê dat as ek het gewag dat ek moet hoor deur die pos.

Maar dit was nie goed genoeg, mnr. Holmes nie.

Ek het nie wens om so 'n plek sonder' n stryd te verloor, so, soos ek gehoor het dat jy

was goed genoeg om advies te gee aan die arme volk wat dit nodig was, het ek reg

weg vir jou. "

"En jy het baie voorspoedig was," sê Holmes. "Jou saak is 'n uiters merkwaardige

een, en ek sal gelukkig wees om te kyk na dit.

Van wat jy het vir my gesê ek dink dat dit moontlik is dat beitel kwessies van dit hang

as wat dit op die eerste gesig verskyn "." graf genoeg! "sê mnr. Jabez Wilson.

"Hoekom het ek verloor het £ 4 per week."

"So ver as jy persoonlik betrokke is," het opgemerk Holmes, "Ek kan nie sien dat jy

het 'n grief teen hierdie buitengewone liga.

Inteendeel, jy, soos ek verstaan, ryker deur sowat 30 pond, niks van om te sê

die minuut kennis wat jy opgedoen het op elke vak wat onder die

letter A.

Jy het niks verloor deur hulle "" Nee, meneer.

Maar ek wil hê om uit te vind oor hulle, en wie hulle is, en wat hulle doel was om in

hierdie prank speel - as dit 'n prank was - op my.

Dit was 'n redelik duur grap vir hulle nie, want dit kos hulle twee en dertig pond. "

"Ons sal poog om hierdie punte vir jou opklaar.

En, in die eerste, een of twee vrae, mnr. Wilson.

Dit assistent van jou wat vir die eerste keer jou aandag op die advertensie genoem - hoe

lank het hy al met jou? "

"Omtrent 'n maand." "Hoe het hy kom?"

"In antwoord op 'n advertensie." Was hy die enigste kandidaat? "

"Nee, ek het 'n dosyn."

"Hoekom het jy haal hom?" "Omdat hy handig was en sal kom

goedkoop "." half-lone, in werklikheid. "

"Ja."

"Wat is hy, dit Vincent Spaulding?" Klein, stewige gebou, baie vinnig in sy

maniere, geen hare op sy gesig nie, alhoewel hy is nie kort van dertig nie.

Het 'n wit splash van suur op sy voorkop. "

Holmes het regop gaan sit in sy stoel in aansienlike opgewondenheid.

"Ek het so gedink," sê hy.

"Het jy al ooit opgemerk dat sy ore deurboor vir oorbelle?"

"Ja, meneer. Hy het my vertel dat 'n sigeuner wat dit gedoen het vir hom

toe hy 'n seun. "

"Hum!" Sê Holmes, sink terug in 'n diep gedagte.

"Hy is nog met jou?" "O, ja, meneer, ek het net het hom".

"En het jou besigheid in jou afwesigheid?"

"Niks om oor te kla nie, meneer. Daar is nooit veel om te doen van 'n

oggend. "

"Dit sal doen, mnr Wilson. Ek sal bly wees om te gee jy 'n mening

op die onderwerp in die loop van 'n dag of twee.

Tot-dag is Saterdag, en ek hoop dat ons teen Maandag tot 'n gevolgtrekking kan kom. "

"Wel, Watson," sê Holmes wanneer ons besoekers aan ons verlaat het, "Wat maak jy van

dit alles? "

"Ek maak niks van dit," antwoord ek eerlik. "Dit is 'n mees geheimsinnige besigheid."

"As 'n reël," sê Holmes, "die meer bisarre' n ding is die minder geheimsinnige dit bewys

wees.

Dit is jou alledaags, uitdrukking misdade wat regtig verwarrend is, net soos 'n

alledaags gesig is die moeilikste om te identifiseer.

Maar ek moet vinnige oor hierdie saak. "

"Wat gaan jy om te doen, dan?" Ek het gevra.

"Om te rook," het hy geantwoord.

"Dit is nogal 'n drie pyp probleem, en ek smeek dat jy nie met my praat vir vyftig

minute. "

Hy krul homself in sy stoel, met sy dun knieë opgetrek na sy valk-agtige neus.

en daar het hy gaan sit met sy oë toe en sy swart klei pyp stoot uit soos die

Handves van 'n paar vreemde voël.

Ek het tot die gevolgtrekking gekom dat hy aan die slaap laat val het, en inderdaad was knik

myself, toe spring hy skielik uit sy stoel met die gebaar van 'n man wat

bestaan uit sy verstand en sit sy pyp op die kaggelrak.

"Sara Sate speel vanmiddag by die St James Hall," het hy opgemerk.

"Wat dink jy, Watson?

Kan jou pasiënte spaar jy vir 'n paar uur? "

"Ek het niks te doen tot-dag nie. My praktyk is baie nooit absorbeer. "

"Dan sit op jou hoed en kom.

Ek gaan eers deur die stad, en ons kan 'n bietjie middagete het op die manier.

Ek sien dat daar 'n goeie deel van die Duitse musiek op die program, wat

eerder meer na my smaak as die Italiaanse of Franse.

Dit is introspektief, en ek wil dring.

Kom saam! "

Ons reis deur die Metro so ver as Aldersgate, en 'n kort afstand het ons

Sakse-Coburg Square, die toneel van die enkelvoud storie wat ons het geluister na

die oggend.

Dit was 'n bietjie, hokkerig, shabby-deftig plek, waar vier lyne van goor twee-

boeiende baksteen huise lyk in 'n klein uitgevaar-in die omhulsel, waar' n grasperk

spichtig gras en 'n paar bondels van verbleikte

lourier-bosse het 'n harde stryd teen' n rook-Laden en sympathiek atmosfeer.

Drie prima balle en 'n bruin bord met "Jabes WILSON" in wit letters op' n

Corner House, die plek waar ons rooi-headed kliënt wat op sy besigheid aangekondig.

Sherlock Holmes voor dit gestop met sy kop op die een kant en kyk dit alles

verby is, met sy oë skyn helder tussen losse deksels.

Toe stap hy stadig die straat, en dan weer af na die hoek nog steeds

kyk skerp op die huise.

Uiteindelik het hy aan die lommerd houder se teruggekeer, en met kragtig klop op die

sypaadjie met sy stok twee of drie keer, het hy opgegaan na die deur en klop.

Dit was onmiddellik geopen deur 'n helder, skoon geskeer jong man, wat

hom gevra het om te stap.

"Dankie," sê Holmes, "Ek het net gewens om jou te vra hoe jy sal gaan van hier af na die

Strand "." Derde reg, vierde links, "antwoord die

assistent dadelik die sluiting van die deur.

"Smart-kêrel, wat", sê Holmes, as ons weggestap.

"Hy is, in my oordeel, die vierde slimste man in Londen, en durf ek is nie seker

dat hy nie 'n eis te wees derde.

Ek het geweet iets van hom nie. "" Klaarblyklik het "sê ek," sê mnr. Wilson se

assistent tel vir 'n goeie deal in hierdie geheim van die Rooi-headed liga.

Ek is seker dat jy jou weg, net om te raadpleeg, dat jy hom kan sien. "

"Nie hy nie." "Wat dan?"

"Die knieë van sy broek."

"En wat het jy sien?" Wat het ek verwag om te sien. "

"Hoekom het jy klop die sypaadjie?" "My liewe dokter, dit is 'n tyd vir

waarneming, nie vir praat.

Ons is spioene in 'n vyand se land. Ons weet iets van Sakse-Coburg Square.

Laat ons nou ondersoek die dele wat agter dit lê. "

Die pad wat ons onsself as ons draai om die hoek van die afgetrede

Sakse-Coburg Square aangebied as 'n groot kontras met die voorkant van' n foto

aan die agterkant.

Dit was een van die hoof slagare wat die verkeer van die Stad oorgedra

noorde en weste.

Die pad is geblokkeer met die geweldige stroom van handel vloei in 'n dubbele gety

binne en na buite, terwyl die voetpaaie met die haas swerm swart was

voetgangers.

Dit was moeilik om te besef dat as ons kyk na die lyn van die mooi winkels en die statige besigheid

perseel wat hulle werklik op die verbleikte en staande op die ander kant abutted

vierkante wat ons het net quitted.

"Laat ek sien," sê Holmes, op die hoek staan en loer langs die lyn, "Ek

wil net aan die orde van die huise om hier te onthou.

Dit is 'n stokperdjie van my' n presiese kennis van Londen te hê.

Daar is Mortimer se, die tabak, die klein koerant winkel, die Coburg-tak van

die Stad en voorstedelike Bank, het die vegetariese restaurant, en McFarlane se vervoer-

die bou van die depot.

Dit dra ons reg op die ander blok.

En nou, Dokter, het ons ons werk gedoen, so dis tyd dat ons het 'n paar speel.

'N toebroodjie en' n koppie koffie, en dan af te viool-land, waar alles is pure soetigheid

en die lekkerny en harmonie, en daar is geen rooi-headed kliënte om ons te kwel met hul

Conundrums. "

My vriend is 'n entoesiastiese musikant, wat homself nie net' n baie bekwame

performer, maar 'n komponis van geen gewone meriete.

Al die middag het hy gaan sit in die stalle toegedraai in die mees volmaakte geluk

saggies waai van sy lang, dun vingers in die tyd van die musiek, terwyl sy saggies glimlag

gesig en sy loom, dromerige oë was soos

in teenstelling met dié van Holmes, die speurder-hound, Holmes die meedoënlose, geestig, gereed-

oorhandig kriminele agent, as dit moontlik was om swanger te raak.

In sy enkelvoud karakter die tweeledige aard om die beurt beweer self, en sy

uiterste juistheid en slim verteenwoordig, soos ek al dikwels gedink, die

reaksie teen die poëtiese en

kontemplatiewe bui wat soms dominant hom.

Die swaai van sy aard het hom van uiterste loomheid verslind energie, en,

soos ek goed geken het, het hy nooit was so werklik formidabele wanneer, vir dae aaneen, het hy

is slap in sy leunstoel te midde van sy

improvisasies en sy swart-letter uitgawes.

Toe was dit dat die begeerlikheid van die jag skielik op hom sou kom, en dat sy

briljante redenasie mag sou styg tot die vlak van intuïsie, tot dié wat

onbekend met sy metodes sou lyk

skuins na hom as 'n man wie se kennis was nie dié van ander sterflinge.

Toe ek hom gesien het daardie middag so enwrapped in die musiek by die St James Hall Ek het gevoel

dat 'n bose tyd op dié wie hy het homself om te jag af kan kom.

"Jy wil om die huis, geen twyfel, Doctor om te gaan," het hy opgemerk, soos ons na vore gekom het.

"Ja, dit sal so goed wees." "En ek het 'n paar sake te doen wat

Neem 'n paar uur.

Dit is 'n ernstige besigheid op Coburg Square "" Hoekom ernstig? "

"'N aansienlike misdaad is in kontemplasie. Ek het elke rede om te glo dat ons

in die tyd sal wees om dit stop te sit.

Maar tot-dag Saterdag word bemoeilik eerder sake.

Ek sal jou help om na-nag wil "." Teen watter tyd? "

"Tien sal vroeg genoeg wees nie."

"Ek sal by Baker Street om tienuur." "Baie goed.

En, sê ek, Dokter, kan daar 'n bietjie gevaar te wees, so vriendelik jou leër

rewolwer in jou sak. "

Hy beduie met sy hand, draai op sy hakke, en in 'n oomblik onder die skare verdwyn.

Ek vertrou dat ek nie meer dig as my bure, maar ek was altyd verdruk met

'n gevoel van my eie onnoselheid in my omgang met Sherlock Holmes.

Hier het ek gehoor het wat hy gehoor het, het ek gesien wat hy gesien het, en nog van sy

woorde was dit duidelik dat hy duidelik nie gesien het nie net wat gebeur het, maar wat was

gaan gebeur, terwyl dit vir my die hele besigheid is nog steeds verward en groteske.

As ek huis toe gery het na my huis in Kensington, het ek gedink oor dit alles, van die buitengewone

storie van die rooi-koppige kopieerder van die "Encyclopaedia" af na die besoek aan Sakse-

Coburg Square, en die onheilspellende woorde waarmee hy van my geskei het.

Wat was hierdie nagtelike ekspedisie, en hoekom moet ek gaan gewapende?

Waar is ons gaan nie, en wat het ons te doen?

Ek het die wenk van Holmes dat hierdie gladde gesig lommerd houder se assistent is 'n

formidabele man - 'n man wat' n diep spel kan speel.

Ek het probeer om dit uit te pluis, maar het dit in die wanhoop en die saak eenkant totdat

Die nag moet bring 'n verduideliking.

Dit was 'n kwart-afgelope nege toe ek begin van die huis en het my manier oor die park het,

en so deur Oxford Street Baker Street.

Twee hansoms het by die deur staan, en as ek in die gang, ek het die geluid gehoor

van stemme van bo af.

Op die ingang van sy kamer het ek gevind Holmes in lewendige gesprek met twee mans, een van

wat ek erken as Peter Jones, die amptelike polisie-agent, terwyl die ander

'n lang, dun, hartseer gesig man, met' n baie

blink hoed en drukkend respektabele manel.

"Ha!

Ons party is voltooi, "sê Holmes, sy ertjie-baadjie te knoop en om sy

swaar jag oes van die rak. "Watson, ek dink jy weet Mr Jones,

Scotland Yard?

Kom ek stel jou aan mnr Merryweather, wat is ons metgesel wees in die na-nag se

avontuur. "

"Ons is weer jag in paartjies, Dokter, jy sien," sê Jones in sy gevolglike

manier. "Ons vriend hier is 'n wonderlike man vir

die begin van 'n Chase.

Al wat hy wil hê, is 'n ou hond te help om hom die loop af te doen. "

"Ek hoop dat 'n wilde gans nie kan bewys aan die einde van ons jaag te wees", sê mnr.

Merryweather bedruk.

"Jy kan 'n aansienlike vertroue in mnr. Holmes, meneer plaas," sê die polisie-agent

uit die hoogte.

"Hy het sy eie metodes, wat, as hy nie my woord so gedagte, net 'n

bietjie te teoretiese en fantasties, maar hy het die bestanddele van 'n speurder in hom.

Dit is nie te veel om te sê dat een keer of twee keer, soos in daardie besigheid van die Sholto

moord en die Agra-skat, het hy meer naastenby korrek is as die amptelike

krag. "

"O, as jy so sê, mnr Jones, dit is alles reg," sê die vreemdeling met respek.

"Tog, ek bely dat ek mis my rubber.

Dit is die eerste Saterdag nag vir sewe-en-twintig jaar wat ek nie het my

rubber. "

"Ek dink jy sal vind," sê Sherlock Holmes, "dat jy sal speel vir 'n hoër

die spel is na-nag as wat jy ooit gedoen het nie, en dat die toneelstuk sal meer opwindend wees.

Vir jou, mnr. Merryweather, sal die spel is sowat £ 30.000, en vir jou, Jones,

Dit sal die man op wie jy wil om jou hande te lê. "

"John Clay, die moordenaar, dief, breekal, en vervalser.

He'sa jong man, mnr. Merryweather, maar hy is aan die hoof van sy beroep, en ek

sou eerder my armbande aan hom as op enige kriminele in Londen.

He'sa merkwaardige man, is die jong John Clay.

Sy oupa was 'n koninklike hertog, en hy self is aan die Eton-en Oxford.

Sy brein is so geslepe soos sy vingers, en al is ons aan die tekens van hom om elke hoek en draai,

ons nooit weet nie waar om ek die man hom.

Hy sal 'n krip in Skotland' n week kraak, en die verhoging van geld om 'n weeshuis te bou

in Cornwall die volgende. Ek het al op sy spoor vir die jaar en het

nooit die oë op hom nie. "

"Ek hoop dat ek die plesier van die invoering van jou vanaand.

Ek het een of twee klein beurte het ook met mnr John Clay, en ek dit met jou eens dat hy

is aan die hoof van sy beroep.

Dit is afgelope tien, maar, en baie tyd dat ons begin het.

As jy twee sal die eerste tweewielig huur rijtuig, Watson en Ek sal volg in die tweede. "

Sherlock Holmes was nie baie kommunikatiewe gedurende die lang ry en lê terug in die

kajuit neurie die wysies wat hy gehoor het in die middag.

Ons rammel deur middel van 'n eindelose doolhof van gas-verligte strate tot ons na vore gekom in

Farrington Street. "Ons is naby daar nou," my vriend

opgemerk.

"Hierdie man Merryweather is 'n bank direkteur, en persoonlik belangstel in die

saak nie. Ek het gedink dit so goed Jones te hê met ons

ook.

Hy is nie 'n slegte kêrel, al is' n absolute swaksinnige in sy beroep.

Hy het 'n positiewe grond.

Hy is so dapper soos 'n bulhond en so taai soos' n kreef as hy sy kloue

op enige iemand. Hier is ons, en hulle wag vir ons. "

Ons het die dieselfde stampvol deurgang wat ons gevind het bereik

onsself in die oggend.

Ons cabs ontslaan is, en na aanleiding van die leiding van mnr. Merryweather, het ons geslaag

'n smal gang af en deur' n sydeur, wat hy vir ons oopgemaak het.

Binne was daar 'n klein-korridor, wat geëindig het in' n massiewe ysterpoort het.

Dit was ook oop, en 'n vlug van die kronkel van die klip stappe gelei, wat beëindig word by

Nog 'n formidabele hek.

Mnr. Merryweather gestop om 'n lantern aan die lig, en dan het ons gedoen down' n donker,

aarde ruik gang, en ja, na die opening van 'n derde deur, in' n groot kluis of

kelder, wat alle ronde met kratte en massiewe bokse is opgestapel.

"Jy is nie baie kwesbaar is van bo," het Holmes opgemerk terwyl hy die lantern

en kyk omtrent hom.

"Ook nie van onder af," sê mnr. Merryweather, opvallend van sy stok op die vlae wat

langs die vloer. "Hoekom, liewe my, dit klink baie hol!" Het hy

opgemerk het, kyk in die verrassing.

"Ek moet jou vra om 'n bietjie meer rustig te wees!" Sê Holmes erg.

"Jy het reeds die hele sukses van ons ekspedisie in gevaar.

Mag ek smeek dat jy die goedheid om te gaan sit op een van daardie

bokse, en nie in te meng? "

Die plegtige mnr Merryweather sit hom op 'n krat met' n beseerde

uitdrukking op sy gesig, terwyl Holmes het op sy knieë op die vloer geval en, met die

lantern en 'n vergrootglas lens, begin

ondersoek minuut die krake tussen die klippe.

'N paar sekondes volstaan om hom tevrede te stel, want hy spring weer op sy voete en sy

glas in sy sak.

"Ons het minstens 'n uur voor ons," het hy opgemerk, "vir hulle kan skaars neem

stappe totdat die goeie lommerd houder is veilig in die bed.

Toe het hulle 'n minuut nie sal verloor nie, want hoe gouer hulle hul werk doen om die lang tyd

hulle sal vir hul ontsnapping.

Ons is op die oomblik, Doktor - aangesien daar geen twyfel jy divined is - in die kelder van die Stad

tak van een van die vernaamste Londen banke.

Mnr. Merryweather is die voorsitter van direkteure, en hy sal aan u verduidelik dat

daar is redes waarom die meer gewaagde misdadigers van Londen moet 'n

groot belangstelling in hierdie kelder op die oomblik. "

"Dit is ons Franse goud," fluister die direkteur.

"Ons het verskeie waarskuwings dat 'n poging om daarop gemaak kan word."

"Jou Franse goud?"

"Ja. Ons het die geleentheid gehad om 'n paar maande gelede ons hulpbronne te versterk en geleen vir

wat die doel 30.000 Napoleons van die Bank van Frankryk.

Dit het bekend geword het dat ons nooit die geleentheid gehad om die geld uit te pak, en dat dit

is nog steeds in ons kelder lê.

Die krat waarop ek sit 2000 Napoleons verpak tussen die lae van lood bevat

foelie.

Ons reserwe van goud is op die oomblik veel groter as wat gewoonlik in 'n enkele gehou

takkantoor, en die direkteure het bedenkinge oor die onderwerp. "

"Wat baie goed geregverdig," het Holmes waargeneem.

"En nou is dit tyd dat ons ons planne gereël.

Ek verwag dat binne 'n uur sake sal kom om' n kop.

In die tussentyd mnr Merryweather, moet ons die skerm sit oor daardie donker lantern. "

"En in die donker sit?"

"Ek is bang so. Ek het 'n pak kaarte in my sak gebring,

en ek het gedink dat, as ons was 'n partie Carree, kan jy dalk jou rubber na

almal.

Maar ek sien dat die vyand se voorbereidings het so ver dat ons nie kan risiko vir die gegaan

teenwoordigheid van 'n lig. En in die eerste plek, moet ons kies om ons

posisies.

Hierdie is 'n gewaagde mans, en alhoewel ons sal neem hulle op' n nadeel, hulle kan doen om ons

n mate van skade, tensy ons versigtig. Ek sal staan agter hierdie krat, en jy

verberg julleself agter dié.

Toe, toe ek 'n lig op hulle flits, sluit in vinnig.

As hulle brand, Watson, het geen berou oor hulle af te skiet. "

Ek het my rewolwer, oorgehaal, op die top van die hout geval agter wat ek hurk.

Holmes het die skyfie geskiet oor die voorkant van sy lantern en het ons in die donker -

so 'n absolute donkerte soos ek nog nooit ervaar.

Die reuk van warm metaal bly om ons te verseker dat die lig was daar nog steeds, gereed om te

flits uit by 'n oomblik se kennisgewing.

Vir my, met my senuwees gewerk het tot 'n helling van verwagting, was daar iets

depressiewe en subduing in die skielike donkerte, en in die koue klam lug van die

kluis.

"Hulle het maar een Retreat," fluister Holmes.

"Dit is terug deur die huis in Sakse-Coburg Square.

Ek hoop dat wat jy gedoen het wat ek gevra het, het Jones? "

"Ek het 'n inspekteur en die twee offisiere en wag by die voordeur."

"Dan het ons al die gate gestop.

En nou moet ons stil wees en wag "Wat 'n tyd het dit gelyk.!

Van vergelyk notas daarna was dit maar 'n uur en' n kwart, maar dit blyk te

my dat die nag moet amper gegaan het en die dagbreek breek bo ons.

My ledemate was moeg en styf, want ek was bang om my standpunt te verander, tog het my senuwees was

gewerk tot die hoogste toonhoogte van spanning, en my ore was so akute wat ek kon

nie net te hoor die sagte asemhaling van my

partygenote voorgelees is, maar ek kon onderskei tussen die dieper, swaarder in-asem van die lywige

Jones van die dun, sug kennis van die bank direkteur.

Van my posisie wat ek kon sien oor die saak in die rigting van die vloer.

Skielik het my oë gevang die glans van 'n lig.

Aan die begin was dit maar 'n guur vonk op die klip-plaveisel.

Dan is dit verleng uit totdat dit 'n geel lyn, en dan, sonder enige waarskuwing

of klank, 'n sny het oop te maak en' n hand verskyn het, het 'n wit, byna vroulike hand,

wat gevoel het oor in die sentrum van die klein oppervlakte van die lig.

Vir 'n minuut of meer die hand, met die krul vingers, steek uit die

vloer.

Toe was dit net so skielik as wat dit verskyn teruggetrek is, en was alles weer donker stoor die

enkele guur vonk wat gekenmerk deur 'n skrefie tussen die klippe.

Haar verdwyning, was egter maar kortstondige.

Met 'n verscheurend, skeurgeluid, een van die breë wit klippe het op sy

kant en links 'n vierkant, gapende gat, waardeur die lig van' n gestroom

lantern.

Oor die rand loer daar 'n skoon snit, seunsagtige gesig, wat lyk skerp daaroor.

en dan, met 'n hand op beide kante van die diafragma, trek self skouer-hoog en

middellyf-hoog, tot en met sy een knie op die rand gerus.

In nog 'n oomblik het hy aan die kant van die gat staan en is agter hom aan' n sleep

metgesel, lenig en klein soos hy, met 'n bleek gesig en' n skok van baie rooi

"Dit is alles duidelik," het hy gefluister. "Het jy die beitel en die sakke?

hare.

Groot Scott! Spring, Archie, spring, en ek sal swaai want dit! "

Sherlock Holmes het opgeskiet en gryp die indringer deur die kraag.

Die ander duik in die gat af, en ek hoor die geluid van verscheurend lap as Jones

klou aan sy rompe.

Die lig flits op die loop van 'n rewolwer, maar Holmes se jag-gewas het gekom

neer op die man se pols, en die pistool het klink op die klip vloer.

"Dit is van geen nut, John Clay," sê Holmes doodluiters.

"Jy het geen kans op." "So ek sien," het die ander het geantwoord met die

uiterste koelte.

"Ek fancy dat my pal is alles reg, maar ek sien jy sy baadjie-sterte het."

"Daar is drie manne wat wag vir hom by die deur," sê Holmes.

"O, inderdaad!

Dit lyk of jy het die ding baie volledig gedoen.

Ek moet u komplimenteer "." En Ek julle, "het Holmes beantwoord.

"Jou rooi-aan die hoof idee was baie nuwe en doeltreffend is."

"Jy sal jou pal tans weer sien," het Jones gesê.

"Hy is vinniger klim af van die gate as ek.

Net om uit te hou terwyl ek stel die derbies. "

"Ek smeek dat jy nie aan my raak met jou vuil hande," merk ons gevangene as die

boeie kletter op sy polse. "Jy mag nie daarvan bewus wees dat Ek het die koninklike

bloed in my are.

Het die goedheid, ook, wanneer jy spreek my altyd om te sê 'meneer' en 'asseblief'. "

"Goed," het Jones gesê met 'n staar en' n laggie.

"Wel, sal jy asseblief, meneer, die boonste verdieping van die optog, waar ons kan kry om 'n taxi te dra

jou Hoogheid aan die polisie-stasie? "" Dit is beter, "sê John Klei rustig.

Hy het 'n radikale boog na die drie van ons, en stap rustig af in die bewaring van

die speurder.

"Regtig, mnr. Holmes," sê mnr. Merryweather as ons in hulle voetspore gevolg het nie uit die kelder, "wat ek doen

nie weet hoe die bank kan u bedank of u terugbetaal.

Daar is geen twyfel dat jy opgespoor en verslaan in die mees volledige wyse

een van die mees vasberade pogings om die bank roof wat nog ooit in my kom

ervaring. "

"Ek het een of twee klein punte van my eie op te los met mnr John Clay het," sê

Holmes.

"Ek het op 'n sekere klein koste is oor hierdie saak, wat sal ek die bank verwag

terug te betaal, maar as dit nie ek is ruim terugbetaal deur gehad het van 'n ervaring wat

in baie opsigte uniek, en deur die aanhoor van die

baie merkwaardige verhaal van die rooi hare liga. "

"Jy sien, Watson," het hy verduidelik in die vroeë ure van die oggend as ons gaan sit oor 'n

glas whisky en soda in Baker Street, "Dit was heeltemal duidelik uit die eerste

dat die enigste doel van hierdie

eerder fantastiese besigheid van die advertensie van die huidige en die

kopiëring van die "Encyclopaedia," moet dit nie oor-helder lommerd houder uit te kry

die weg vir 'n aantal ure elke dag.

Dit was 'n eienaardige manier van die bestuur van dit, maar regtig, dit moeilik sou wees om voor te stel

beter.

Die metode is geen twyfel nie voorgestel te Clay se vernuftige verstand deur die kleur van sy

medepligtige se hare.

Die 4 pond 'n week was' n kunsaas wat moet hom nie trek nie, en wat dit aan hulle, wat

speel vir duisende?

Hulle het in die advertensie, een rogue het die tydelike kantoor, die ander rogue

aanhits die man om aansoek te doen vir dit, en saam het hulle daarin slaag om sy afwesigheid te beveilig

elke oggend in die week.

Van die tyd wat ek gehoor het van die assistent wat kom vir 'n halwe lone het, was dit duidelik

vir my dat hy het 'n paar sterk motief vir die verkryging van die situasie. "

"Maar hoe kan jy raai wat was die motief?"

"As daar is vroue in die huis, moet ek vermoed 'n blote vulgêr

intriges.

Dit was egter buite die kwessie. Die man se besigheid was 'n klein een en

daar was niks in sy huis, wat kan rekening vir so 'n uitgebreide voorbereidings nie,

en so 'n uitgawes soos hulle was op.

Dit moet dan, iets uit die huis.

Wat kan dit wees?

Ek het gedink van die assistent se liefde vir fotografie, en sy truuk van verdwynende

in die kelder. Die kelder!

Daar was die einde van hierdie verstrengelde leidraad.

Toe het ek navraag gedoen na hierdie geheimsinnige assistent en gevind dat ek te doen gehad met

een van die coolste en mees gewaagde misdadigers in Londen.

Hy was om iets te doen in die kelder - iets wat baie ure per dag vir

maande op die einde. Wat kan dit wees, weer?

Ek kan aan niks dink nie, behalwe dat hy 'n tonnel loop na' n ander gebou.

"Tot dusver het ek gekry het toe ons die toneel van die aksie te besoek.

Ek is verbaas dat jy deur klop op die sypaadjie met my stok.

Ek was vas te stel of die kelder uitgestrek voor of agter.

Dit was nie in die voorkant.

Toe het ek lui die klokkie, en, soos ek gehoop het, het die assistent antwoord het.

Ons het 'n paar skermutselings nie, maar ons het nog nooit' n oog op mekaar voor.

Ek het skaars kyk op sy gesig.

Sy knieë was wat ek wou sien. Jy moet jouself opgemerk het hoe gedra,

plooie, en lood het hulle was. Hulle het gepraat van daardie ure van grawende.

Die enigste oorblywende punt was wat hulle grawe.

Ek loop om die hoek, sien die Stad en voorstedelike Bank abutted op ons vriend se

perseel is, en voel dat ek het my probleem opgelos.

Wanneer jy huis toe gery het na die konsert wat Ek roep Scotland Yard en op die

voorsitter van die bank direkteure, met die gevolg dat jy gesien het. "

"En hoe kan jy sê dat hulle sal hul poging om na-nag te maak?"

Vra ek.

"Wel, wanneer hulle hul huidige kantore gesluit, wat 'n teken was dat hulle nie omgegee

meer oor mnr. Jabez Wilson se teenwoordigheid - met ander woorde, wat hulle voltooi het

hulle tonnel.

Maar dit was noodsaaklik dat hulle dit behoort binnekort gebruik, soos dit ontdek kan word, of die

goud kan verwyder word.

Saterdag sal pas hulle beter as enige ander dag, want dit sou hulle twee dae

vir hulle ontsnap. Vir al hierdie redes wat ek verwag het hulle

na-nag kom. "

"Jy redes omklede dit pragtig uit," het ek uitgeroep in ongeveinsde bewondering.

"Dit is so lank 'n ketting, en tog elke skakel ringe ware."

"Dit het my gered uit verveling," het hy geantwoord, gapende.

"Wee! Ek het al voel dit sluit in oor my.

My lewe is in 'n poging om te ontsnap uit die gemeen van die bestaan bestee.

Hierdie klein probleme help my om dit te doen. "" En jy is 'n weldoener van die wedren, "

gesê I.

Hy haal sy skouers op. "Wel, dalk, na alles, dit is van 'n paar

min gebruik, "het hy opgemerk. "L'homme c'est rien - l'oeuvre c'est tout,"

Gustave Flaubert skryf aan George Sand. "

>