Πώς τα νανοσωματίδια μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο θεραπείας του καρκίνου

Το 99% των αντικαρκινικών φαρμάκων δεν καταφέρνουν να φτάσουν στους όγκους, καθώς αποβάλλονται από το σώμα πριν προλάβουν να ενεργήσουν. Πώς μπορούμε να χορηγήσουμε καλύτερα τέτοια σωτήρια φάρμακα; Η ιατρική ερευνήτρια, Τζόυ Βόλφραμ, μοιράζεται μαζί μας την πιο προηγμένη ιατρική έρευνα σχετικά με τα νανοσωματίδια -- μικροσκοπικά σωματίδια που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να οδηγούνται τα φάρμακα με ακρίβεια στους όγκους -- και εξηγεί πώς θα μπορούσαν να μείνουν τα φάρμακα περισσότερο στο σώμα, ώστε να επιτεθούν στα κακοήθη κύτταρα.

Ήταν απόγευμα Κυριακής
του περασμένου Απριλίου.

Το τηλέφωνό μου χτυπούσε.

Το σήκωσα.

Η φωνή είπε: «Η Ρεμπέκα είμαι.

Καλώ απλώς για να σε προσκαλέσω

στην κηδεία μου».

Απάντησα: «Τι λες, Ρεμπέκα;»

Και εκείνη μου είπε: «Τζόυ, ως φίλη μου,
πρέπει να με αφήσεις να φύγω.

Ήρθε η ώρα».

Την επόμενη ημέρα, ήταν νεκρή.

Η Ρεμπέκα ήταν 31 χρονών όταν πέθανε.

Πάλευε οκτώ χρόνια
με τον καρκίνο του μαστού.

Προσβλήθηκε τρεις φορές.

Την απογοήτευσα.

Η επιστημονική κοινότητα την απογοήτευσε.

Η ιατρική κοινότητα
την απογοήτευσε επίσης.

Και δεν είναι η μόνη.

Κάθε πέντε δευτερόλεπτα,

κάποιος πεθαίνει από καρκίνο.

Σήμερα, οι ιατρικοί ερευνητές

δεσμευόμαστε ώστε η Ρεμπέκα
και άνθρωποι σαν εκείνη

να είναι οι τελευταίοι ασθενείς
που απογοητεύουμε.

Μόνο η κυβέρνηση των ΗΠΑ,
από τη δεκαετία του 1970,

έχει προσφέρει πάνω από 100 δισεκατομμύρια
στην έρευνα για τον καρκίνο,

σημειώνοντας περιορισμένη πρόοδο,
όσον αφορά στην επιβίωση των ασθενών,

ειδικά σε ορισμένα είδη
πολύ επιθετικών καρκίνων.

Επομένως, χρειαζόμαστε μια αλλαγή,
επειδή είναι ξεκάθαρο,

πως ό,τι κάνουμε
μέχρι στιγμής, δεν αποδίδει.

Αυτό που κάνουμε ως ιατροί
είναι να στέλνουμε πυροσβέστες,

επειδή ο καρκίνος
είναι σαν μια μεγάλη φωτιά.

Τον ρόλο των πυροσβεστών
έχουν τα αντικαρκινικά φάρμακα.

Τους στέλνουμε, όμως,
χωρίς πυροσβεστικό όχημα --

επομένως, δεν έχουν μέσο μεταφοράς,
δεν έχουν σκάλες,

ούτε εξοπλισμό έκτακτης ανάγκης.

Έτσι, πάνω από το 99% από αυτούς
δεν καταφέρουν να φτάσουν στη φωτιά.

Πάνω από το 99% του φαρμάκου
δεν φτάνει ποτέ στον όγκο

επειδή του λείπει
το μέσο μεταφοράς και τα εργαλεία

που θα το μεταφέρει στο σωστό σημείο.

Όπως φαίνεται, όλα έχουν να κάνουν,
ξανά και ξανά με το σημείο.

(Γέλια)

Άρα, χρειαζόμαστε το πυροσβεστικό όχημα
που θα μας πάει ως το σωστό σημείο.

Είμαι εδώ για να σας πω ότι
τέτοια οχήματα είναι τα νανοσωματίδια.

Μπορούμε να φορτώσουμε
τα φάρμακα μέσα στα νανοσωματίδια,

και αυτά με την σειρά τους
να λειτουργήσουν ως μεταφορείς

αλλά και ως ο απαραίτητος εξοπλισμός

που θα οδηγήσει τα αντικαρκινικά φάρμακα
απευθείας στην καρδιά του όγκου.

Τι είναι λοιπόν τα νανοσωματίδια,

και τι πραγματικά σημαίνει
το μέγεθός τους;

Λοιπόν, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί
τύποι νανοσωματιδίων

φτιαγμένοι από διάφορα υλικά,

όπως αυτοί με βάση το μέταλλο,

ή με βάση τα λιπίδια.

Για να αποδώσω όμως
το μέγεθος των νανοσωματιδίων,

πήρα μία τρίχα από τα μαλλιά μου

και την έβαλα κάτω από το μικροσκόπιο.

Έχω πολύ λεπτή τρίχα,

άρα η τρίχα μου έχει διάμετρο
περίπου 40.000 νανόμετρα.

Αυτό σημαίνει πως,
αν πάρουμε 400 νανοσωματίδια

και τα βάλουμε το ένα πάνω στο άλλο,

έχουμε το πάχος μίας μόνο τρίχας.

Ηγούμαι ενός εργαστηρίου καταπολέμησης
του καρκίνου και άλλων ασθενειών,

στην κλινική Mayo, εδώ στο Τζάκσονβιλ.

Στην κλινική Mayo,
διαθέτουμε όντως τα εργαλεία

ώστε να αλλάξουν τα πράγματα
για τους ασθενείς,

χάρη σε μεγάλες δωρεές και επιχορηγήσεις
που χρηματοδοτούν την έρευνά μας.

Πώς λοιπόν αυτά τα νανοσωματίδια

καταφέρνουν να μεταφέρουν
τα φάρμακα στον όγκο;

Έχουν ένα ευρύ φάσμα εργαλείων.

Χωρίς τα νανοσωματίδια, τα φάρμακα
αποβάλλονται γρήγορα από το σώμα

μέσω των νεφρών

λόγω του μικρού τους μεγέθους.

Άρα, είναι σαν νερό
που ρέει μέσα από κόσκινο.

Έτσι δεν έχουν τον χρόνο
να φτάσουν στον όγκο.

Εδώ βλέπουμε μια απεικόνισή του.

Βλέπουμε τους πυροσβέστες,
τα αντικαρκινικά φάρμακα.

Κυκλοφορούν στο αίμα,

όμως γρήγορα αποβάλλονται από το σώμα

και δεν καταλήγουν ποτέ
στο εσωτερικό του όγκου.

Ωστόσο, αν βάλουμε αυτά τα φάρμακα
στο εσωτερικό των νανοσωματιδίων,

πλέον τα φάρμακα δεν θα αποβληθούν

διότι τα νανοσωματίδια είναι πολύ μεγάλα.

Και έτσι θα συνεχίσουν
να κυκλοφορούν στο αίμα,

δίνοντας στα φάρμακα χρόνο
να βρουν τον όγκο.

Εδώ βλέπουμε τα αντικαρκινικά φάρμακα,
τους πυροσβέστες,

μέσα στο πυροσβεστικό όχημα,
τα νανοσωματίδια.

Κυκλοφορούν στο αίμα,

δεν αποβάλλονται,

και τελικά καταλήγουν
να φτάσουν στον όγκο.

Έτσι, ποια άλλα εργαλεία
διαθέτουν τα νανοσωματίδια;

Μπορούν να προστατεύσουν τα φάρμακα
από το να καταστραφούν μέσα στο σώμα.

Υπάρχουν κάποια πολύ σημαντικά
αλλά εξίσου ευαίσθητα φάρμακα

που αποδομούνται πολύ εύκολα
από τα ένζυμα στο αίμα.

Επομένως, χωρίς την προστασία
των νανοσωματιδίων,

δεν θα είναι σε θέση να λειτουργήσουν.

Επίσης, τα νανοσωματίδια διαθέτουν
στην επιφάνειά τους προεκτάσεις

που μοιάζουν με μικρά χεράκια με δάχτυλα,
με τα οποία πιάνονται από τον όγκο

και προσαρμόζονται επάνω του,

ώστε όταν τα νανοσωματίδια κυκλοφορούν

να μπορούν να προσκολλώνται
επάνω στα καρκινικά κύτταρα,

εξασφαλίζοντας στα αντικαρκινικά φάρμακα
περισσότερο χρόνο να ενεργήσουν.

Αυτά αποτελούν μόνο μερικά
από τα πολλά εργαλεία των νανοσωματιδίων.

Σήμερα,

έχουμε πάνω από 10 κλινικώς εγκεκριμένα
νανοσωματίδια για τον καρκίνο

που χορηγούνται σε ασθενείς παγκοσμίως.

Παρόλα αυτά, έχουμε ασθενείς
όπως η Ρεμπέκα, που πεθαίνουν.

Άρα, ποιες είναι οι μείζονες
προκλήσεις και περιορισμοί

με τα ως τώρα εγκεκριμένα νανοσωματίδια;

Μια σημαντική πρόκληση είναι το ήπαρ,

διότι αποτελεί το σύστημα
φιλτραρίσματος του σώματός μας,

που αναγνωρίζει και καταστρέφει
τα ξένα σώματα,

όπως τους ιούς, τα βακτήρια,
και τα νανοσωματίδια.

Τα ανοσοκύτταρα στο ήπαρ
«τρώνε» τα νανοσωματίδια,

εμποδίζοντάς τα
από το να φτάσουν στον όγκο.

Εδώ βλέπουμε μια απεικόνιση
όπου οι νεφροί παύουν να είναι πρόβλημα,

όμως, τα πυροσβεστικά μας οχήματα,
τα νανοσωματίδια,

εγκλωβίζονται στο ήπαρ

και έτσι λίγα μόνο από αυτά
φτάνουν τελικά στον όγκο.

Μια μελλοντική στρατηγική
για τη βελτίωση των νανοσωματιδίων,

είναι να αφοπλίσουμε προσωρινά
τα ανοσοκύτταρα στο ήπαρ.

Πώς μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό;

Ελέγξαμε λοιπόν τα ήδη
κλινικώς εγκεκριμένα φάρμακα

για άλλες ενδείξεις

μήπως κάποιο από αυτά
μπορεί να αποτρέψει τα ανοσοκύτταρα

από το να «τρώνε» τα νανοσωματίδια.

Απροσδόκητα, σε μία
από τις προκλινικές μας μελέτες,

ανακαλύψαμε πως ένα 70 ετών
φάρμακο κατά της ελονοσίας,

ήταν ικανό να εμποδίσει τα ανοσοκύτταρα
να περικλείσουν τα νανοσωματίδια

έτσι ώστε να ξεφύγουν από το ήπαρ

και να συνεχίσουν το ταξίδι τους
μέχρι τον στόχο τους, τον όγκο.

Εδώ βλέπουμε μια απεικόνιση
όπου παρεμποδίζεται το ήπαρ.

Τα νανοσωματίδια δεν πηγαίνουν εκεί,

και τελικά καταλήγουν στον όγκο.

Έτσι, κάποιες φορές απροσδόκητοι
συνδυασμοί στην επιστήμη

πιθανώς να οδηγήσουν σε νέες λύσεις.

Μία άλλη στρατηγική που βοηθάει

ώστε τα νανοσωματίδια
να μην εγκλωβίζονται στο ήπαρ

είναι να χρησιμοποιηθούν
τα ίδια τα νανοσωματίδια του σώματος.

Ναι -- τι έκπληξη.

Εσύ, και εσύ και εσύ, και όλοι μας
έχουμε πολλά νανοσωματίδια

που κυκλοφορούν στο σώμα μας.

Και ακριβώς επειδή
είναι μέρος του σώματός μας,

το ήπαρ είναι λιγότερο πιθανό
να τα θεωρήσει ξένα.

Αυτά τα βιολογικά νανοσωματίδια
εντοπίζονται στο σάλιο,

στο αίμα, στα ούρα,
στο παγκρεατικό υγρό.

Και μπορούμε να τα συλλέξουμε από το σώμα

και να τα χρησιμοποιήσουμε
ως τα πυροσβεστικά οχήματα των φαρμάκων.

Σε αυτήν την περίπτωση,

τα ανοσοκύτταρα στο ήπαρ
δεν είναι τόσο πιθανό να «φάνε»

τα βιολογικά νανοσωματίδια.

Έτσι, ακολουθούμε την τακτική
του Δούρειου Ίππου

για να ξεγελάσουμε το ήπαρ.

Εδώ βλέπουμε τα βιολογικά νανοσωματίδια

να κυκλοφορούν στο αίμα.

Δεν εντοπίζονται από το ήπαρ,

και φτάνουν τελικά στον όγκο.

Στο μέλλον,

θέλουμε να αξιοποιήσουμε
τα φυσικά νανοσωματίδια

για την χορήγηση αντικαρκινικών φαρμάκων,

να μειώσουμε τις ανεπιθύμητες
παρενέργειες και να σώσουμε ζωές

με το να αποτρέψουμε τα φάρμακα
από το να βρίσκονται στο λάθος σημείο.

Ωστόσο, ένα βασικό πρόβλημα
που προκύπτει είναι:

Πώς απομονώνουμε αυτά τα βιολογικά
νανοσωματίδια σε μεγάλες ποσότητες

χωρίς να τα βλάψουμε;

Το εργαστήριό μου ανέπτυξε
μια αποτελεσματική μέθοδο γι' αυτό.

Μπορούμε να επεξεργαστούμε
μεγάλες ποσότητες υγρών από το σώμα

ώστε να παράγουμε ένα σκεύασμα
υψηλής συγκέντρωσης και ποιότητας

από βιολογικά νανοσωματίδια.

Αυτά τα νανοσωματίδια
δεν είναι διαθέσιμα για κλινική χρήση,

επειδή χρειάζεται κατά μέσο όρο 12 χρόνια

ώστε να φτάσει κάτι από το εργαστήριο

στο ντουλάπι πρώτων βοηθειών σας.

Αυτό είναι και το είδος της πρόκλησης
που απαιτεί ομαδική συνεργασία

επιστημόνων και ιατρών

οι οποίοι αφιερώνουν
τη ζωή τους σε αυτή τη μάχη.

Συνεχίζουμε χάρη στην έμπνευση
που αντλούμε από τους ασθενείς.

Πιστεύω πως αν συνεχίσουμε
να δουλεύουμε πάνω στα νανοφάρμακα,

θα μπορέσουμε να μειώσουμε
τη βλάβη στα υγιή όργανα,

να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής

και να σώσουμε μελλοντικούς ασθενείς.

Φαντάζομαι πως

αν αυτές οι θεραπείες
ήταν διαθέσιμες για τη Ρεμπέκα,

εκείνο το τηλεφώνημά της

θα μπορούσε να είναι μία πρόσκληση

όχι για την κηδεία της,

αλλά για τον γάμο της.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)