Podemos utilizar as bacterias para detectar o cancro (e quizais curalo)

O cancro de fígado é un dos máis difíciles de detectar, mais o biólogo sintético Tal Danino tivo unha idea moi pouco convencional: Que pasaría se creamos unha probiótica, unha bacteria comestíbel que fose "programada" para atopar tumores de fígado? As súas descubertas suxiren algo que estamos empezando a comprender sobre as bacterias: o seu poder de percepción de quorum, ou faceren algo xuntas unha vez que son un número enorme. Danino, membro de TED, explica como funciona a percepción do quorum -- e que a cooperación entre as bacterias podería algun día cambiar o tratamento do cancro.

Pode que non sexan conscientes disto,

pero hai máis bacterias no voso corpo
ca estrelas en toda a galaxia.

Este fascinante universo
de bacterias no noso interior

é unha parte esencial da nosa saúde,

e a nosa tecnoloxía evoluciona tan rápido

que hoxe podemos programar estas bacterias
igual que programamos computadores.

O diagrama que vemos aquí,

parece a xogada de algún deporte,

mais é en realidade una mostra do
primeiro programa bacteriano que creei.

E o mesmo que escribir código,
podemos imprimir e programar ADN

en forma de diferentes algoritmos e
programas dentro das bacterias.

O que este programa produce
son proteínas fluorescentes

dun xeito rítmico

e xera unha pequena molécula

que permite ás bacterias
comunicarse e sincronizarse,

como poden ver neste filme.

A crecente colonia de
bacterias que ven aquí

é do ancho aproximado dun pelo humano.

O que non poden ver é que
o noso programa xenético

ensina a estas bacterias a produciren
cada unha pequenas moléculas,

e estas moléculas viaxan entre
as miles de bacterias individuais

dicíndolles cando acenderse e apagarse.

E as bacterias sincronízanse
bastante ben a esta escala,

mais debido a que a molécula que as sincroniza
só pode viaxar a unha determinada velocidade,

en colonias maiores de bacterias,
isto resulta en ondas viaxando

entre bacterias que están
lonxe unhas de outras,

e poden ver estas ondas viaxando
de dereita a esquerda na pantalla.

O noso programa xenético
depende dun fenómeno natural,

coñecido como a percepción do quórum,

no cal as bacterias causan comportamentos
cooperativos e virulentos

ao alcanzaren unha densidade crítica.

Vexan a percepción do quórum
en acción nesta película,

onde a crecente colonia de
bacteria só brilla

cando acada unha
densidade alta ou crítica.

O noso programa xenético

produce patróns rítmicos
de proteínas fluorescentes

a medida que a colonia crece.

Esta película e experimento
recibe o nome de A Supernova,

porque semella una estrela estoupando.

Ademáis de programar
estes fermosos patróns,

Pregúntome, que máis podemos
obter destas bacterias?

E decidín explorar como podemos
programar as bacterias

para detectarmos e tratarmos
doenzas coma o cancro.

Un dos feitos máis
sorprendentes das bacterias

é que poden crecer de maneira
natural dentro de tumores.

Isto ocorre porque os tumores

son áreas onde o sistema
inmunitario non ten acceso

e así as bacterias atopan estes tumores

e os usan como lugar protexido
para crecer e multiplicarse.

Comezamos usando bacterias probióticas

que son bacterias inócuas
con beneficios saudables,

e descubrín que, ao seren
inxeridas oralmente por ratos,

estas probióticas crecían selectivamente
dentro de tumores de fígado.

Decatámonos de que o xeito máis conveniente

de salientar a presenza das probióticas,

e, por tanto, a presenza dos tumores,

era facermos que as bacterias
emitisen un sinal

que sería detectable na urina,

e así programamos
específicamente estas probióticas

para facermos unha molécula que
cambiase a cor da urina

para indicar a presenza de cancro.

Demostramos que esta tecnoloxía

podería detectar o cancro de fígado
de forma sensible e específica,

un cancro que é difícil
de atopar doutro xeito.

Pois ben, xa que estas bacterias
se adhiren a tumores,

estamos a programalas
non só para detectarmos o cancro

senón tamén para tratarmos o cancro

producindo moléculas terapéuticas
dende o interior do tumor

que reducen os tumores existentes,

e fixémolo con programas
que usan a percepción do quórum

como viron en anteriores filmes.

Imaxinen inserirmos no futuro
unha probiótica programada

que poida detectar e tratar o cancro,

e incluso outras enfermedades.

A habilidade de programarmos bacterias

e programar vida

abre novos horizontes na
investigación do cancro,

para compartir esta visión,
traballei co artista Vik Muniz

para crearmos o símbolo do universo,

feito enteiramente de bacterias
ou células canceríxenas.

A Miña esperanza é que a beleza e
propósito deste universo microscópico

poida inspirar enfoques novos e creativos
na investigación do cancro.

Grazas.

(Aplausos)