< Return to Video

Wees gepassioneerd. Wees moedig. Wees je beste zelf.

  • 0:01 - 0:03
    Pat Mitchell: 8 januari 2011
  • 0:03 - 0:07
    begon als een doodgewone dag.
  • 0:07 - 0:10
    Jullie waren allebei bezig
    met dat wat jullie het liefste doen.
  • 0:10 - 0:12
    Jij had een ontmoeting met kiezers,
  • 0:12 - 0:14
    wat je dolgraag deed
  • 0:14 - 0:15
    als lid van het Congres.
  • 0:15 - 0:18
    En Mark, jij was je volop
    aan het voorbereiden
  • 0:18 - 0:21
    voor je volgende missie
    met de Space Shuttle.
  • 0:21 - 0:25
    En alles wat jullie ooit gepland
  • 0:25 - 0:27
    of gehoopt hadden in jullie leven
  • 0:27 - 0:31
    veranderde plots onomkeerbaar.
  • 0:31 - 0:34
    Mark Kelly: Ja, het is werkelijk
    indrukwekkend hoe alles zo plots
  • 0:34 - 0:36
    kan veranderen voor ieder van ons.
  • 0:36 - 0:38
    Mensen beseffen dat niet.
  • 0:38 - 0:39
    Ik besefte het niet.
  • 0:39 - 0:39
    Gabby Giffords: Ja.
  • 0:39 - 0:41
    MK: Die zaterdagochtend
  • 0:41 - 0:44
    Kreeg ik dat vreselijke telefoontje
  • 0:44 - 0:46
    van Gabby’s stafchef.
  • 0:46 - 0:48
    Ze kon geen verdere informatie geven,
  • 0:48 - 0:50
    enkel “Gabby is neergeschoten.”
  • 0:50 - 0:51
    Ik belde haar later terug
  • 0:51 - 0:54
    en even was ik ervan overtuigd
  • 0:54 - 0:56
    dat ik me dat telefoontje
    gewoon had ingebeeld.
  • 0:56 - 0:58
    Ik belde haar terug en ze zei me
  • 0:58 - 1:00
    dat Gabby in het hoofd geschoten was.
  • 1:00 - 1:02
    Vanaf dat moment wist ik
  • 1:02 - 1:06
    dat ons leven helemaal anders zou zijn.
  • 1:06 - 1:08
    PM: Welke prognose gaven de dokters jou,
  • 1:08 - 1:12
    toen je in het ziekenhuis aankwam,
    over Gabby's toestand
  • 1:12 - 1:14
    en in welke mate je
  • 1:14 - 1:15
    verbetering mocht verwachten?
  • 1:15 - 1:19
    MK: Daarover kunnen ze
    bij een schotwond in het hoofd
  • 1:19 - 1:21
    en een hersentrauma
    meestal niet veel zeggen.
  • 1:21 - 1:23
    Elk geval is anders.
  • 1:23 - 1:26
    In tegenstelling tot een beroerte
  • 1:26 - 1:29
    is het verdere verloop niet voorspelbaar.
  • 1:29 - 1:32
    Dus ze wisten niet hoelang
    Gabby in een coma zou liggen,
  • 1:32 - 1:35
    wanneer dat zou veranderen,
  • 1:35 - 1:38
    of wat de prognose zou zijn.
  • 1:38 - 1:42
    PM: Gabby, ben je bij je herstel
  • 1:42 - 1:46
    op zoek gegaan naar een nieuwe
  • 1:46 - 1:49
    of naar de oude Gabby Giffords?
  • 1:49 - 1:54
    GG: De nieuwe – beter, sterker, harder.
  • 1:54 - 1:58
    (Applaus)
  • 1:58 - 2:01
    MK: Om maar te zeggen,
  • 2:01 - 2:04
    als je naar de foto hier achter ons kijkt,
  • 2:04 - 2:06
    herstellen van zo’n verwonding
  • 2:06 - 2:08
    en er dan sterk en zelfs
    sterker uitkomen
  • 2:08 - 2:10
    is heel moeilijk.
  • 2:10 - 2:11
    Ik ken niemand
  • 2:11 - 2:14
    die zo sterk is als mijn geweldige vrouw.
  • 2:14 - 2:17
    (Applaus)
  • 2:17 - 2:20
    PM: Wanneer wist je
  • 2:20 - 2:23
    dat herstel niet enkel mogelijk was
  • 2:23 - 2:26
    maar dat je zelfs
    nog iets zou terugkrijgen
  • 2:26 - 2:29
    van het leven dat
    jij en Gabby gepland hadden?
  • 2:29 - 2:31
    MK: Voor mij was dat
  • 2:31 - 2:34
    toen Gabby nog half bewusteloos was,
  • 2:34 - 2:40
    en ze iets deed in haar bed
    op de afdeling Intensieve Zorgen
  • 2:40 - 2:41
    dat ze vroeger altijd deed
  • 2:41 - 2:44
    wanneer we bijvoorbeeld
    aten in een restaurant.
  • 2:44 - 2:46
    Ze deed mijn ring uit
  • 2:46 - 2:49
    en verplaatste hem
    van de ene vinger naar de andere.
  • 2:49 - 2:51
    Toen wist ik
  • 2:51 - 2:52
    dat ze er nog was.
  • 2:52 - 2:54
    PM: Er waren ook bepaalde woorden.
  • 2:54 - 2:57
    Verraste ze je niet
    met woorden in het begin?
  • 2:57 - 3:03
    MK: Het was moeilijk in het begin.
    GG: Wat? Wat? Kip. Kip. Kip.
  • 3:03 - 3:04
    MK: Ja, dat was het.
  • 3:04 - 3:08
    Dat was Gabby’s volledige woordenschat
  • 3:08 - 3:09
    in die eerste maand.
  • 3:09 - 3:12
    Om een of andere reden heeft ze afasie,
  • 3:12 - 3:14
    moeilijkheden om te communiceren.
  • 3:14 - 3:16
    Ze vond een houvast in het woord "kip"
  • 3:16 - 3:19
    wat niet het beste,
    maar zeker niet het slechte is.
  • 3:19 - 3:21
    (Gelach)
  • 3:21 - 3:23
    We waren eigenlijk bezorgd
  • 3:23 - 3:27
    dat ze een slechter woord zou kiezen.
  • 3:27 - 3:29
    PM: Gabby, wat was jouw grootste uitdaging
  • 3:29 - 3:32
    tijdens jouw herstel?
  • 3:32 - 3:36
    GG: Praten. Heel, heel moeilijk.
  • 3:36 - 3:39
    MK: Gabby weet wat ze wilt zeggen,
  • 3:39 - 3:41
    maar dat lukt niet altijd.
  • 3:41 - 3:42
    Ze begrijpt alles,
  • 3:42 - 3:45
    maar communiceren is moeilijk voor haar
  • 3:45 - 3:48
    omdat het gedeelte van het brein
  • 3:48 - 3:51
    dat daarvoor instaat
  • 3:51 - 3:53
    aan de linkerkant van het hoofd ligt
  • 3:53 - 3:55
    en de kogel is daar doorheen gegaan.
  • 3:55 - 3:57
    PM: Dus jij hebt een gevaarlijke taak:
  • 3:57 - 3:59
    spreken in haar plaats.
  • 3:59 - 4:01
    MK: Inderdaad.
  • 4:01 - 4:05
    Dat is misschien wel het gevaarlijkste
    wat ik ooit gedaan heb.
  • 4:05 - 4:07
    PM: Gabby, ben je optimistisch
  • 4:07 - 4:10
    over je verdere herstel -
  • 4:10 - 4:12
    lopen, praten,
  • 4:12 - 4:15
    je arm en been kunnen bewegen?
  • 4:15 - 4:19
    GG: Ik ben optimistisch.
    Ik heb een lange, moeilijke weg te gaan,
  • 4:19 - 4:22
    maar ik ben optimistisch.
  • 4:22 - 4:25
    PM: Dat lijkt de belangrijkste eigenschap
    van Gabby Giffords, niet?
  • 4:25 - 4:27
    (Applaus)
  • 4:27 - 4:28
    MK: Dat is altijd zo geweest.
  • 4:28 - 4:31
    Gabby werkt ongelooflijk hard, elke dag.
  • 4:31 - 4:34
    GG: Op de loopband,
    ik heb op mijn loopband gelopen,
  • 4:34 - 4:37
    lessen Spaans, hoorn spelen.
  • 4:37 - 4:40
    MK: Enkel mijn vrouw zou dat kunnen -
  • 4:40 - 4:42
    als je haar vroeger al kende,
  • 4:42 - 4:44
    zou je dit begrijpen -
  • 4:44 - 4:45
    iemand die gewond raakte,
  • 4:45 - 4:48
    zulke moeilijkheden heeft
    om te communiceren
  • 4:48 - 4:50
    en spraaktherapie volgt,
  • 4:50 - 4:52
    die plots, nu een maand geleden, zegt:
  • 4:52 - 4:56
    "Ik wil weer Spaans gaan leren."
  • 4:56 - 4:59
    PM: Laten we eens kijken
    naar de vrouw zelf.
  • 4:59 - 5:02
    Dit is uit de tijd
    voordat jij Gabby ontmoet had.
  • 5:02 - 5:05
    Hier zit ze op een bromfiets,
  • 5:05 - 5:07
    maar ik heb begrepen
  • 5:07 - 5:11
    dat ze op deze foto
    braver lijkt dan ze toen was.
  • 5:11 - 5:13
    MK: Gabby reed vroeger met motoren.
  • 5:13 - 5:15
    Dat is een bromfiets
  • 5:15 - 5:19
    maar ze heeft nog altijd een BMW-motor.
  • 5:19 - 5:21
    PM: Rijdt ze daar nog mee?
    MK: Dat is moeilijk
  • 5:21 - 5:24
    omdat ze haar rechterarm niet kan bewegen.
  • 5:24 - 5:28
    Maar ik ken wel wat van klittenband,
  • 5:28 - 5:31
    misschien kunnen we haar
    op de motor krijgen,
  • 5:31 - 5:35
    en haar rechterhand met klittenband
    aan het stuur vastmaken.
  • 5:35 - 5:37
    PM: Misschien krijgen we binnenkort
  • 5:37 - 5:39
    die foto te zien, Gabby.
  • 5:39 - 5:41
    Voordat jullie elkaar ontmoetten,
  • 5:41 - 5:44
    had jij al beslist
  • 5:44 - 5:46
    dat je bij het leger ging
  • 5:46 - 5:49
    en astronaut ging worden.
  • 5:49 - 5:51
    Toen ontmoetten jullie elkaar.
  • 5:51 - 5:54
    Wat trok jou zo aan in Gabby?
  • 5:54 - 5:58
    MK: Vreemd genoeg hebben we elkaar ontmoet
  • 5:58 - 6:00
    de vorige keer dat we in Vancouver waren,
  • 6:00 - 6:03
    zo’n 10 jaar geleden.
    We ontmoetten elkaar
  • 6:03 - 6:07
    op de luchthaven toen we
    allebei onderweg waren
  • 6:07 - 6:09
    naar China.
  • 6:09 - 6:11
    Een reis die ik, vanuit mijn achtergrond,
  • 6:11 - 6:13
    eigenlijk zinloos zou noemen.
  • 6:13 - 6:16
    GG: Studiereis.
  • 6:16 - 6:19
    MK: Zij noemt het een studiereis.
  • 6:19 - 6:22
    Ze was toen senator in haar thuisstaat,
  • 6:22 - 6:25
    We ontmoetten elkaar hier, in Vancouver,
  • 6:25 - 6:26
    op weg naar China.
  • 6:26 - 6:29
    PM: Zou je jullie relatie
    als halsoverkop omschrijven?
  • 6:29 - 6:31
    GG: Nee, nee, nee.
  • 6:31 - 6:33
    (Gelach)
  • 6:33 - 6:35
    Een goede vriend.
  • 6:35 - 6:38
    MK: Ja, we zijn lange tijd
    gewoon vrienden geweest.
  • 6:38 - 6:43
    GG: Ja. (Gelach)
  • 6:43 - 6:49
    MK: Ongeveer een jaar later
  • 6:49 - 6:51
    vroeg ze me mee uit.
  • 6:51 - 6:53
    Naar waar was dat, Gabby?
  • 6:53 - 6:54
    GG: De dodencellen.
  • 6:54 - 6:58
    MK: Ons eerste afspraakje
    was naar de dodencellen
  • 6:58 - 7:02
    in de staatsgevangenis
    in Florence, Arizona,
  • 7:02 - 7:07
    net buiten het district
    waarvan Gabby senator was.
  • 7:07 - 7:09
    Er werd gewerkt aan wetgeving
  • 7:09 - 7:12
    rond criminaliteit en straffen
  • 7:12 - 7:14
    en de doodstraf in Arizona.
  • 7:14 - 7:16
    Niemand wilde meegaan maar ik zei:
  • 7:16 - 7:20
    "Natuurlijk wil ik mee naar de dodencellen."
  • 7:20 - 7:23
    Dat was ons eerste afspraakje.
  • 7:23 - 7:25
    En sindsdien zijn we een koppel.
    GG: Ja.
  • 7:25 - 7:27
    PM: Dat heeft misschien ertoe bijgedragen
  • 7:27 - 7:30
    dat Gabby besloot met jou te trouwen.
  • 7:30 - 7:33
    Je was immers bereid
    naar de dodencel te gaan.
  • 7:33 - 7:34
    MK: Ik denk het ook.
  • 7:34 - 7:38
    PM: Gabby, wat heeft jou
    doen besluiten met Mark te trouwen?
  • 7:38 - 7:44
    GG: Goede vrienden. Beste vrienden.
  • 7:44 - 7:47
    MK: Ik denk dat we altijd al
  • 7:47 - 7:50
    een heel bijzondere relatie gehad hebben.
  • 7:50 - 7:51
    We hebben samen harde momenten doorstaan
  • 7:51 - 7:55
    en zijn er sterker uitgekomen.
    GG: Sterker.
  • 7:55 - 7:58
    PM: Maar ook toen jullie getrouwd waren,
  • 7:58 - 8:01
    bleven jullie heel onafhankelijk.
  • 8:01 - 8:03
    Jullie woonden zelfs niet samen.
  • 8:03 - 8:05
    MK: We pendelden voortdurend op en af
  • 8:05 - 8:08
    tussen Washington, D.C., Houston
  • 8:08 - 8:09
    en Tucson.
  • 8:09 - 8:11
    Soms pendelden we met de klok mee,
  • 8:11 - 8:12
    en soms tegen de klok in,
  • 8:12 - 8:14
    naar die verschillende locaties.
  • 8:14 - 8:18
    We woonden nooit echt samen
  • 8:18 - 8:20
    tot die zaterdagochtend.
  • 8:20 - 8:23
    Binnen het uur nadat
    Gabby was neergeschoten
  • 8:23 - 8:24
    zat ik op een vlucht naar Tucson
  • 8:24 - 8:26
    en dat was het moment
  • 8:26 - 8:29
    dat alles veranderde.
  • 8:29 - 8:31
    PM: Gabby, jij was eerst senator geweest
  • 8:31 - 8:34
    in je thuisstaat
  • 8:34 - 8:37
    en zat toen zes jaar
    in het Amerikaanse Congres.
  • 8:37 - 8:38
    Wat vond jij het leukste
  • 8:38 - 8:41
    aan deel uitmaken van het Congres?
  • 8:41 - 8:44
    GG: Hoog tempo. Hoog tempo.
  • 8:44 - 8:47
    PM: Dat was jouw stijl.
    GG: Ja, ja. Hoog tempo.
  • 8:47 - 8:49
    PM: Ik weet niet of iedereen
    dat zo zou omschrijven.
  • 8:49 - 8:51
    (Gelach)
  • 8:51 - 8:53
    MK: Weet je, wetten maken
  • 8:53 - 8:56
    duurt vaak vreselijk lang,
  • 8:56 - 8:58
    maar mijn vrouw
    en vele andere congresleden
  • 8:58 - 9:00
    die ik persoonlijk ken,
  • 9:00 - 9:01
    werken enorm hard.
  • 9:01 - 9:03
    Gabby liep vaak rond als een halve gek,
  • 9:03 - 9:05
    nam nooit een dag vrijaf,
  • 9:05 - 9:07
    of misschien een halve dag per maand,
  • 9:07 - 9:10
    en werkte elke minuut dat ze wakker was
  • 9:10 - 9:12
    en dat stuwde haar ook vooruit.
  • 9:12 - 9:15
    Nu nog steeds eigenlijk.
    GG: Ja, ja.
  • 9:15 - 9:17
    PM: Ze installeerde zelf zonnepanelen
  • 9:17 - 9:18
    op haar dak.
  • 9:18 - 9:22
    Mark, na dat tragische voorval
  • 9:22 - 9:24
    besloot jij te stoppen als astronaut
  • 9:24 - 9:25
    terwijl het de bedoeling was
  • 9:25 - 9:27
    dat je zou meegaan
  • 9:27 - 9:29
    met de volgende ruimtemissie.
  • 9:29 - 9:30
    Iedereen, ook Gabby,
  • 9:30 - 9:32
    zei dat je toch moest gaan
  • 9:32 - 9:34
    en dat deed je uiteindelijk ook.
  • 9:34 - 9:37
    MK: Ongeveer ja. De dag
    nadat Gabby gewond raakte,
  • 9:37 - 9:39
    belde ik mijn baas, de hoofdastronaut,
  • 9:39 - 9:41
    Dr. Peggy Whitson, en ik zei tegen haar:
  • 9:41 - 9:43
    "Ik weet dat ik naar de ruimte ga
  • 9:43 - 9:45
    binnen drie maanden.
  • 9:45 - 9:47
    Gabby ligt in coma, ik zit in Tucson.
  • 9:47 - 9:49
    Je moet een vervanger zoeken."
  • 9:49 - 9:51
    Ik stopte niet echt als astronaut,
  • 9:51 - 9:54
    maar liet me vervangen voor die ene job.
  • 9:54 - 9:57
    Zo'n twee maanden later begon ik te werken
  • 9:57 - 9:59
    aan het terugkrijgen van mijn job,
  • 9:59 - 10:01
    wat niet gemakkelijk is
  • 10:01 - 10:03
    als je de voornaamste zorgverlener bent.
  • 10:03 - 10:06
    Sommigen hier in het publiek
  • 10:06 - 10:08
    hebben zeker al in die situatie gezeten.
  • 10:08 - 10:10
    Het is een uitdaging maar ooit
  • 10:10 - 10:13
    moet je beslissen wanneer je
    je leven terug gaat opnemen
  • 10:13 - 10:14
    en ik kon toen niet vragen aan Gabby
  • 10:14 - 10:18
    of ze het goed vond dat ik weer
    met de Space Shuttle meeging.
  • 10:18 - 10:21
    Maar ik weet dat ze -
    GG: Ja. Ja. Ja.
  • 10:21 - 10:23
    MK: Ze steunde mijn carriëre voluit
  • 10:23 - 10:25
    en ik wist dat ik deed wat juist was.
  • 10:25 - 10:27
    PM: Ik probeer me voor te stellen, Mark,
  • 10:27 - 10:30
    hoe dat voor jou was
    om op missie te vertrekken,
  • 10:30 - 10:34
    hopelijk veilig maar dat is nooit zeker,
  • 10:34 - 10:36
    terwijl je weet dat Gabby -
  • 10:36 - 10:40
    MK: Niet alleen lag ze
    nog in het ziekenhuis,
  • 10:40 - 10:42
    maar op de derde dag van de vlucht,
  • 10:42 - 10:46
    letterlijk terwijl ik het
    internationale ruimtestation ISS naderde
  • 10:46 - 10:49
    en we beiden 28 000
    kilometer per uur vlogen,
  • 10:49 - 10:51
    en terwijl ik uit het raam keek en ook
  • 10:51 - 10:53
    computers in de gaten moest houden,
  • 10:53 - 10:56
    onderging Gabby een hersenoperatie.
  • 10:56 - 10:59
    Dat was om een stuk schedel te vervangen
  • 10:59 - 11:01
    dat ze weggenomen hadden
  • 11:01 - 11:03
    vlak nadat ze was neergeschoten.
  • 11:03 - 11:07
    Die prothese vormt nu
    één hele kant van haar hoofd.
  • 11:07 - 11:09
    Als jullie ooit zouden langskomen
  • 11:09 - 11:12
    bij ons thuis, in Tucson,
  • 11:12 - 11:14
    zou Gabby naar de diepvriezer gaan
  • 11:14 - 11:16
    om het Tupperware-doosje te halen
  • 11:16 - 11:19
    waar de echte schedel in zit. (Gelach)
  • 11:19 - 11:22
    GG: De echte schedel.
    MK: Soms zijn mensen daardoor geschokt.
  • 11:22 - 11:26
    PM: Is dat dan het voorgerecht of dessert?
  • 11:26 - 11:30
    MK: Het brengt het gesprek op gang.
  • 11:30 - 11:32
    PM: Gabby, er is veel gezegd
  • 11:32 - 11:35
    over iets dat jij
    gedaan hebt na Marks vlucht.
  • 11:35 - 11:39
    Je hebt een moedige stap moeten zetten
  • 11:39 - 11:42
    want het Congres zat
    weer eens in een impasse
  • 11:42 - 11:48
    en jij bent van het revalidatiecentrum
  • 11:48 - 11:51
    naar Washington gegaan
  • 11:51 - 11:54
    zodat je daar aanwezig was -
  • 11:54 - 11:56
    ik kan dit amper zeggen
    zonder emotioneel te worden -
  • 11:56 - 11:59
    en de stem kon uitbrengen
  • 11:59 - 12:01
    die mogelijk de beslissende was.
  • 12:01 - 12:04
    GG: Het schuldenplafond. Schuldenplafond.
  • 12:04 - 12:07
    MK: Die stemming vond plaats
  • 12:07 - 12:09
    ongeveer vijf maanden na de schietpartij
  • 12:09 - 12:11
    en ze nam de moedige beslissing
    om terug te gaan.
  • 12:11 - 12:14
    Een omstreden stemming,
  • 12:14 - 12:15
    maar ze wilde er toch bij zijn
  • 12:15 - 12:18
    om haar stem nog één keer te laten horen.
  • 12:18 - 12:20
    PM: Ze nam toen ontslag uit het Congres
  • 12:20 - 12:23
    en begon aan haar trage
  • 12:23 - 12:26
    en moeizame herstel.
  • 12:26 - 12:29
    Hoe ziet je dagelijkse leven er nu uit?
  • 12:29 - 12:32
    MK: Daar zie je Nelson,
    Gabby's assistentiehond.
  • 12:32 - 12:33
    GG: Nelson.
  • 12:33 - 12:35
    MK: Ons nieuwe gezinslid.
    GG: Ja, ja.
  • 12:35 - 12:38
    MK: We haalden hem uit een -
  • 12:38 - 12:40
    GG: Gevangenis. Moord.
  • 12:40 - 12:42
    MK: We hebben dus
    veel connecties met gevangenissen.
  • 12:42 - 12:43
    (Gelach)
  • 12:43 - 12:45
    Nelson kwam van een gevangenis,
  • 12:45 - 12:49
    hij is opgevoed door
    een moordenaar in Massachusetts.
  • 12:49 - 12:53
    Maar met deze hond heeft ze
    goed werk geleverd.
  • 12:53 - 12:55
    Hij is een geweldige assistentiehond.
  • 12:55 - 12:58
    PM: Gabby, wat heb je geleerd
  • 12:58 - 13:03
    uit je ervaringen van de afgelopen jaren?
  • 13:03 - 13:09
    MK: Ja, wat heb je geleerd?
    GG: Hechter. Hechter.
  • 13:09 - 13:10
    PM: Jullie relatie is hechter.
  • 13:10 - 13:14
    Dat moet wel. Jullie zijn
    voortdurend samen.
  • 13:14 - 13:16
    MK: En ook dankbaar, niet?
  • 13:16 - 13:17
    GG: Dankbaar.
  • 13:17 - 13:19
    PM: Dit zijn familie en vrienden.
  • 13:19 - 13:24
    Ik hou van deze foto's omdat ze
  • 13:24 - 13:27
    een beeld geven van
    jullie relatie op dit moment.
  • 13:27 - 13:30
    En Gabby, jij omschrijft het voortdurend
  • 13:30 - 13:36
    als hechter op zoveel manieren. Juist?
  • 13:36 - 13:37
    MK: Als zoiets tragisch gebeurt,
  • 13:37 - 13:40
    kan het een familie
    dichter bij elkaar brengen.
  • 13:40 - 13:42
    Hier kijken we naar de Space Shuttle
  • 13:42 - 13:44
    toen die over Tucson vloog,
  • 13:44 - 13:45
    ruimteveer Endeavour.
  • 13:45 - 13:48
    Ik was gezagvoerder
    tijdens zijn laatste missie.
  • 13:48 - 13:51
    En hier bij zijn allerlaatste vlucht,
    bovenop een vliegtuig,
  • 13:51 - 13:54
    een Boeing 747, op weg naar Los Angeles,
  • 13:54 - 13:59
    liet de NASA hem over Tucson vliegen.
  • 13:59 - 14:03
    PM: Jullie doorstaan
  • 14:03 - 14:04
    al die uitdagingen,
  • 14:04 - 14:07
    dat langzame herstel.
  • 14:07 - 14:09
    Gabby, hoe behoud je ondanks alles
  • 14:09 - 14:13
    toch je optimisme en
    positieve vooruitzichten?
  • 14:13 - 14:16
    GG: Ik wil de wereld verbeteren.
  • 14:16 - 14:24
    (Applaus)
  • 14:24 - 14:25
    PM: En dat doe je
  • 14:25 - 14:28
    terwijl je herstel voor jullie allebei
  • 14:28 - 14:29
    centraal moet blijven staan.
  • 14:29 - 14:32
    Jullie hebben beiden ten dienste gestaan
  • 14:32 - 14:35
    van jullie land en
    jullie blijven dat ook doen
  • 14:35 - 14:38
    met nieuwe initiatieven, een nieuw doel.
  • 14:38 - 14:42
    Gabby, wat staat er nu gepland?
  • 14:42 - 14:45
    GG: Amerikanen voor
    Verantwoorde Oplossingen.
  • 14:45 - 14:49
    MK: Dat is onze commissie
    voor politieke actie
  • 14:49 - 14:53
    waarmee we leden van het Congres
    proberen te overtuigen
  • 14:53 - 14:56
    wapengeweld ernstig te nemen
  • 14:56 - 14:59
    en te proberen redelijke wetten
    doorgevoerd te krijgen.
  • 14:59 - 15:07
    GG: Ja. Ja. (Applaus)
  • 15:07 - 15:10
    MK: Weet je, dit heeft ons
    persoonlijk geraakt,
  • 15:10 - 15:12
    maar we zijn hier pas
    bij betrokken geraakt
  • 15:12 - 15:16
    na de dood van 20 scholieren
  • 15:16 - 15:19
    en kleuters in Newtown, Connecticut
  • 15:19 - 15:22
    en de reacties die we nadien zagen
  • 15:22 - 15:25
    waarbij - wel, kijk wat er
    tot nu toe gebeurd is.
  • 15:25 - 15:27
    De algemene reactie was
  • 15:27 - 15:29
    niets doen.
  • 15:29 - 15:30
    En dat willen we veranderen.
  • 15:30 - 15:32
    PM: 11 grote schietpartijen
  • 15:32 - 15:33
    sinds Newtown,
  • 15:33 - 15:36
    een school per week in
    de eerste twee maanden van vorig jaar.
  • 15:36 - 15:38
    Wat doen jullie anders
  • 15:38 - 15:40
    dan anderen om een evenwicht te creëren
  • 15:40 - 15:43
    tussen rechten en plichten
    voor wapeneigenaars?
  • 15:43 - 15:45
    MK: Wij hebben zelf wapens,
    we steunen wapenbezit.
  • 15:45 - 15:48
    Maar tegelijk moeten we
    er ook alles aan doen
  • 15:48 - 15:50
    om wapens uit de handen te houden
  • 15:50 - 15:52
    van criminelen en psychisch gestoorden.
  • 15:52 - 15:54
    Dat is niet zo moeilijk.
  • 15:54 - 15:56
    Dit is tegenwoordig
  • 15:56 - 16:00
    een van de zeer polariserende
    en politiek gevoelige onderwerpen
  • 16:00 - 16:02
    en we willen terug wat evenwicht brengen
  • 16:02 - 16:04
    in het debat in Washington.
  • 16:04 - 16:06
    PM: Dank je wel voor die inspanning.
  • 16:06 - 16:09
    Voor een moedige vrouw zoals jij,
    met zin voor avontuur
  • 16:09 - 16:11
    is het geen verrassing
  • 16:11 - 16:13
    dat je jezelf blijft uitdagen
  • 16:13 - 16:15
    en er lijken geen grenzen te zijn.
  • 16:15 - 16:17
    Ik wil deze video laten zien
  • 16:17 - 16:19
    van je meest recente avontuur.
  • 16:19 - 16:22
    Kijk eens naar Gabby.
  • 16:22 - 16:26
    MK: Dit is een paar maanden geleden.
  • 16:30 - 16:32
    (Video) MK: Alles in orde?
    Je hebt dat goed gedaan.
  • 16:32 - 16:39
    GG: Ja, prachtig. Dank je wel.
    Prachtig. Oh, dank je wel.
  • 16:39 - 16:43
    Bergen. Prachtige bergen.
  • 16:47 - 16:49
    (Applaus)
  • 16:49 - 16:52
    MK: Ik wil dit nog even zeggen.
  • 16:52 - 16:54
    Eén van de mannen
    met wie Gabby toen sprong
  • 16:54 - 16:56
    was een Navy SEAL
  • 16:56 - 16:58
    die ze ontmoet heeft in Afghanistan
  • 16:58 - 17:00
    en die gewond was geraakt
  • 17:00 - 17:01
    en het heel zwaar heeft gehad.
  • 17:01 - 17:03
    Gabby bezocht hem
  • 17:03 - 17:05
    in het veteranencentrum
  • 17:05 - 17:07
    toen hij door een moeilijke periode ging.
  • 17:07 - 17:08
    Hij herstelde en
  • 17:08 - 17:11
    enkele maanden later
    werd Gabby neergeschoten.
  • 17:11 - 17:14
    Toen was hij er voor haar
    in het ziekenhuis in Houston.
  • 17:14 - 17:16
    Dus ze hebben een hele mooie band.
  • 17:16 - 17:17
    GG: Ja.
  • 17:17 - 17:19
    PM: Wat een mooi moment.
  • 17:19 - 17:21
    Dit is het podium van TED, Gabby,
  • 17:21 - 17:24
    en ik weet dat je heel hard gewerkt hebt
  • 17:24 - 17:27
    om te kiezen welke woorden
    je wilde meegeven
  • 17:27 - 17:29
    aan het publiek.
  • 17:29 - 17:33
    GG: Dank je wel.
  • 17:35 - 17:37
    Hallo iedereen.
  • 17:37 - 17:41
    Bedankt dat we vandaag hier mochten zijn.
  • 17:41 - 17:43
    Het is een lang, moeilijke weg geweest,
  • 17:43 - 17:47
    maar ik merk beterschap.
  • 17:47 - 17:48
    Ik werk hard,
  • 17:48 - 17:52
    met veel therapie - spraaktherapie,
  • 17:52 - 17:55
    fysiotherapie en ook yoga.
  • 17:55 - 17:58
    Maar mijn geest is sterker dan ooit.
  • 17:58 - 18:02
    Ik vecht nog steeds voor een betere wereld
  • 18:02 - 18:05
    en dat kan jij ook doen.
  • 18:05 - 18:08
    Wees betrokken bij je gemeenschap.
  • 18:08 - 18:12
    Wees een leider. Geef het goede voorbeeld.
  • 18:12 - 18:15
    Wees gepassioneerd. Wees moedig.
  • 18:15 - 18:19
    Wees je beste zelf. Dank je wel.
  • 18:19 - 18:21
    (Applaus)
  • 18:21 - 18:25
    MK: Dank je wel.
    GG: Dank je wel.
  • 18:25 - 18:28
    (Applaus)
  • 18:28 - 18:32
    MK: Bedankt, iedereen.
    GG: Tot ziens. (Applaus)
Title:
Wees gepassioneerd. Wees moedig. Wees je beste zelf.
Speaker:
Gabby Giffords en Mark Kelly
Description:

Op 8 januari 2011 werd congreslid Gabby Giffords in het hoofd geschoten tijdens een ontmoeting met kiezers in haar thuisstad Tucson in Arizona. Haar echtgenoot, astronaut Mark Kelly, nam meteen het vliegtuig om bij haar te zijn. In dit emotionele gesprek met Pat Mitchell bespreekt het koppel hun levens van voor en na het incident en bespreken ze ook hun streven naar verantwoord wapengebruik.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
18:48

  • Axel Saffran

    Dag An,

    Ik heb de review gedaan van je eerste vertaling. Je hebt sindsdien alweer aan enkele andere talks gewerkt. Gelukkig maar, dat je veel minder feedback nodig hebt dan anderen die bij ons beginnen :-)

    Het rood dat je ziet in de diffing(versies vergelijken) komt voornamelijk doordat ik nog wat heb geschoven op de tijdbalk om de ondertiteling op de video af te stemmen. Dat was echter ook al grotendeels prima. Verder enkele typisch Vlaamse dingen veranderd: “hierrond” (hieromtrent… de Vlaamse versie vind ik eigenlijk beter), “schotwonde” (schotwond), “aan” …km per uur (met…), “dagdagelijks”. Deze zou ik soms laten staan als het voor een Hollander enkel wat vreemd maar wel begrijpelijk is. Maar als het ook anders opgelost kan worden, is dat misschien toch beter.

    Verder:

    6:52 >> van “dodencel” meervoud gemaakt, omdat “death row” verwijst naar de rij cellen waar de ter dood veroordeelden zitten.

    Verder spreekt het denk ik voor zich. Ik stuur hem nog even terug zodat je hem met de video kan checken. Als je het ergens niet mee eens bent, verander je het maar. Mocht ik er dan écht niet mee kunnen leven, laat ik dat wel weten :-)

    Als je klaar bent, sluit dan gewoon weer af, dan krijg ik hem terug op mijn lijst. Na goedkeuring(afronden review), doe ik of een van mijn collega-LC’s (taalcoördinatoren) de approval en wordt de talk gepubliceerd.

    Tot slot nog (een beetje laat): welkom bij de ploeg! Altijd een verademing om er mensen bij te krijgen die van wanten weten.

    Met vriendelijke groet,

    Axel

    P.S. Misschien wist je dit al: normaliter wordt de titel van de talk niet afgesloten met een punt. Hier zijn die echter nodig vanwege de driedeling.

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.