-
Not Synced
เจริญพร
-
Not Synced
เร็วไปนิดหนึ่ง
-
Not Synced
แต่ว่าทุกคนพร้อมแล้วก็เริ่มเลย
-
Not Synced
เรื่องการปฏิบัติธรรม
-
Not Synced
เราอย่าคิดว่าเป็นเรื่องยาก
-
Not Synced
ส่วนใหญ่เราชอบคิดว่า
-
Not Synced
การปฏิบัติธรรมต้องไปทำอะไรที่มันยากๆ
-
Not Synced
ที่แท้แล้วการปฏิบัติธรรมอยู่ที่ตัวเราเอง
-
Not Synced
ถ้าเราคอยมีสติรู้ทันตัวเองบ่อยๆ
-
Not Synced
รู้ทันร่างกายรู้ทันจิตใจบ่อยๆ
-
Not Synced
สติจะเกิด
-
Not Synced
สติไม่ใช่เป็นของเกิดได้ง่ายๆ
-
Not Synced
เราต้องอาศัยค่อยๆ ฝึก
-
Not Synced
ค่อยๆ ดู ดูร่างกายบ่อยๆ ดูจิตใจบ่อยๆ
-
Not Synced
ถ้าเราได้เคล็ดลับตัวนี้แล้วการภาวนาจะง่าย
-
Not Synced
เรียกว่าง่ายเพราะมันไม่ได้ทำอะไร
-
Not Synced
เราใช้ชีวิตของเราปกติอย่างนี้
-
Not Synced
หลวงพ่อปราโมทย์ท่านบอกเราบ่อยๆ
-
Not Synced
เวลาจะภาวนาใช้จิตธรรมดาปกติของมนุษย์นี่ล่ะ
-
Not Synced
แต่เราคอยฝึกสติ
-
Not Synced
คอยรู้ทันร่างกาย
-
Not Synced
รู้ทันจิตใจตัวเองบ่อยๆ
-
Not Synced
ร่างกายที่ตัวเองต้องรู้
-
Not Synced
อย่างคนชอบทำอานาปานสติ
-
Not Synced
ก็ดูร่างกายหายใจออก
-
Not Synced
ดูร่างกายหายใจเข้า
-
Not Synced
คนละอัน
-
Not Synced
ส่วนใหญ่พอเราบอก
-
Not Synced
ให้ไปดูร่างกายหายใจออก
-
Not Synced
ไปดูร่างกายหายใจเข้า
-
Not Synced
นักปฏิบัติส่วนใหญ่จะไปเพ่งไปจ้อง
-
Not Synced
จ้องดูลมหายใจ
-
Not Synced
ตัวนี้คือการเพ่ง
-
Not Synced
แต่บางคนพอเราดูลมหายใจออก
-
Not Synced
ดูลมหายใจเข้า
-
Not Synced
ดูไปพักหนึ่งก็ไหลไปคิด
-
Not Synced
ไหลไปฟุ้งซ่าน
-
Not Synced
อันนี้คือหลงขาดสติ
-
Not Synced
ทำอย่างไรเราจะดูร่างกายหายใจออก
-
Not Synced
ร่างกายหายใจเข้าได้บ่อยๆ
-
Not Synced
ถ้าเราดูได้บ่อยๆ
-
Not Synced
ต่อไปร่างกายหายใจออกก็รู้สึกตัว
-
Not Synced
ร่างกายหายใจเข้าก็จะรู้สึกตัว
-
Not Synced
หัดสังเกตสภาวะไป
-
Not Synced
อย่างเราจงใจดูลมหายใจเข้า
-
Not Synced
ดูลมหายใจออก
-
Not Synced
นี่คือการเพ่ง
-
Not Synced
แต่ถ้าเราดูลมหายใจเข้า
-
Not Synced
หายใจออกแล้วใจไหลไปคิด
-
Not Synced
ไหลไปฟุ้งซ่าน อันนี้คือขาดสติ
-
Not Synced
แต่ถ้าเรามีสติระลึกรู้
-
Not Synced
เห็นร่างกายหายใจออกก็รู้
-
Not Synced
เห็นร่างกายหายใจเข้าก็รู้
-
Not Synced
อันนี้คือเรามีสติ
-
Not Synced
ถ้าคนชอบอานาปานสติ
-
Not Synced
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์ท่านชอบตัวนี้
-
Not Synced
เพราะท่านฝึกของท่านมาแต่เด็ก
-
Not Synced
สมัยที่พระอาจารย์หัดภาวนา
-
Not Synced
ตัวนี้พระอาจารย์ไม่ค่อยชอบหรอก
-
Not Synced
เพราะสมัยก่อนเป็นโรคภูมิแพ้
-
Not Synced
หายใจไม่ค่อยได้
-
Not Synced
ก็เลยไม่ค่อยชอบทำกรรมฐานตัวนี้
-
Not Synced
แต่ว่าตัวที่พระอาจารย์ชอบทำคือ
-
Not Synced
ร่างกายเคลื่อนไหวเรารู้
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่งเรารู้
-
Not Synced
ร่างกายกระดุกกระดิกเรารู้
-
Not Synced
ร่างกายเคลื่อนไหวตลอดเวลา
-
Not Synced
อย่างบางคนก็กระดุกกระดิก
-
Not Synced
บางคนก็เกาขา
-
Not Synced
บางคนก็ส่ายไปส่ายมา
-
Not Synced
ขยับไปขยับมา
-
Not Synced
คอยรู้สึก รู้สึกบ่อยๆ
-
Not Synced
ร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก
-
Not Synced
เหมือนกันนะถ้าสมมติเรา
-
Not Synced
อย่างบางคนทำกรรมฐานเคลื่อนไหวทำจังหวะ
-
Not Synced
ถ้าเวลาทำจังหวะเราจดจ่อ
-
Not Synced
หรือว่าจงใจทำจังหวะมากเกินไป
-
Not Synced
จงใจดูร่างกายเคลื่อนไหวมากเกินไป
-
Not Synced
นี่คือการเพ่ง
-
Not Synced
หรือว่าเราเคลื่อนไหวไป
-
Not Synced
เคลื่อนไหวจนชำนาญ
-
Not Synced
จำแต่ละรูปได้
-
Not Synced
ทำไปแล้วก็ใจเราเผลอเพลินไป
-
Not Synced
ไหลไปคิดไหลไปฟุ้งซ่าน
-
Not Synced
นี่คือขาดสติ
-
Not Synced
ฉะนั้นเคลื่อนไหวก็คอยรู้สึก
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก
-
Not Synced
ร่างกายกระดุกกระดิกก็รู้สึก
-
Not Synced
เราหัดดูไป ดูไปบ่อยๆ
-
Not Synced
ต่อไปร่างกายเคลื่อนไหวมันจะรู้สึกเอง
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่งมันจะรู้สึกเอง
-
Not Synced
ที่รู้สึกเองตัวนี้คือ
-
Not Synced
สติมันระลึกรู้ร่างกาย
-
Not Synced
อีกตัวหนึ่งร่างกายยืนก็รู้
-
Not Synced
ร่างกายเดินก็รู้
-
Not Synced
ร่างกายนั่งก็รู้
-
Not Synced
ร่างกายนอนก็รู้ หัดดูไป
-
Not Synced
เหมือนกันถ้าเราเจตนาจะดู
-
Not Synced
จงใจดูร่างกายยืน ร่างกายเดิน
-
Not Synced
ร่างกายนั่ง ร่างกายนอน
-
Not Synced
อันนี้คือการเพ่ง
-
Not Synced
หรือว่าเวลาเราดูร่างกายยืน
-
Not Synced
ร่างกายเดิน ร่างกายนั่ง
-
Not Synced
หรือร่างกายนอน
-
Not Synced
แต่เวลาเราดูไปดูมา
-
Not Synced
มันไหลไปคิดไหลไปเพลิดเพลิน
-
Not Synced
นี่คือขาดสติ
-
Not Synced
เราต้องมีสติอยู่กับการรู้รูปยืน
-
Not Synced
รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน
-
Not Synced
อันนี้ต้องไปค่อยหัดสังเกต
-
Not Synced
เวลาเราหัดดูถ้าเราจงใจเราเจตนาแรงคือการเพ่ง
-
Not Synced
แต่ว่าถ้าเราดูจนชำนาญ
-
Not Synced
เราคิดว่าเราดูอยู่
-
Not Synced
แต่ว่ามันแอบไปคิดแอบไปฟุ้งซ่านคือหลงไป
-
Not Synced
ขาดสติ
-
Not Synced
ทำอย่างไรเราจะฝึกให้มีสติอยู่กับร่างกายบ่อยๆ
-
Not Synced
ถ้าเราฝึกตรงนี้ได้
-
Not Synced
เราไปฝึกเดินจงกรมก็เห็นร่างกายเดินจงกรม
-
Not Synced
มีสติระลึกรู้อยู่ที่การเดินจงกรม
-
Not Synced
แต่นักปฏิบัติส่วนใหญ่ที่ครูบาอาจารย์ท่านบอก
-
Not Synced
ร้อยทั้งร้อยเวลาเราไปเดินจงกรม
-
Not Synced
เราก็ไปเพ่ง
-
Not Synced
ไม่เพ่งบางทีเดินจงกรมไปเดินจนเพลินๆ
-
Not Synced
ก็ไหลไปคิดไหลไปฟุ้งซ่าน
-
Not Synced
อันนี้คือขาดสติ
-
Not Synced
มันคือว่าทำไมนักปฏิบัติส่วนใหญ่
-
Not Synced
ปฏิบัติแล้วไม่ค่อยได้ผล
-
Not Synced
เพราะปฏิบัติแล้วมันไม่ค่อยมีสติ
-
Not Synced
ปฏิบัติแล้วส่วนใหญ่เพ่งเอา
-
Not Synced
อย่างพวกเราคนจีนที่ส่วนใหญ่ที่มาส่งการบ้าน
-
Not Synced
ส่วนใหญ่เราตั้งใจปฏิบัติกันมาก
-
Not Synced
ตั้งใจเรียน ตั้งใจภาวนากันมาก
-
Not Synced
พอถึงเวลาเราจงใจเยอะ
-
Not Synced
พอจงใจเยอะ
-
Not Synced
เราจะกลัวหลงกลัวเผลออะไรอย่างนี้
-
Not Synced
เราก็ไปเพ่งไว้
-
Not Synced
จะพุทโธแล้วก็เพ่งพุทโธ
-
Not Synced
จะดูลมหายใจแล้วก็ไปเพ่งลมหายใจ
-
Not Synced
จะไปเดินจงกรม
-
Not Synced
เราก็ไปเพ่งการเดินจงกรม
-
Not Synced
สติเลยไม่เกิด
-
Not Synced
สติตัวนี้ที่ว่าไม่เกิดคือสัมมาสติ
-
Not Synced
ฉะนั้นเราต้องหัด
-
Not Synced
หัดดูให้มันถูก
-
Not Synced
รู้ไปสบายๆ
-
Not Synced
นี่คือส่วนของร่างกาย
-
Not Synced
สภาวะของรูปธรรมที่เราต้องดู
-
Not Synced
ไม่ต้องดูทั้งหมด
-
Not Synced
ดูตัวที่เราถนั
-
Not Synced
ด ตัวไหนก็ได้ไม่จำเป็นต้องดูทั้งหมดหรอก
-
Not Synced
แต่ว่าถ้าคนที่ท่านสติไวๆ
-
Not Synced
บางทีดูได้ทั้งหมด
-
Not Synced
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์สมัยที่ท่านดู
-
Not Synced
ท่านดูลมหายใจ
-
Not Synced
ตอนหลังท่านไปหัดดูร่างกายเคลื่อนไหว
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่ง
-
Not Synced
ร่างกายกระดุกกระดิกอะไรอย่างนี้
-
Not Synced
ท่านก็หัดรู้สึกตัวตรงนี้ได้
-
Not Synced
ท่านบอกว่ารู้สึกตัวตรงนี้
-
Not Synced
แล้วสติของท่านไวสติท่านเยอะ
-
Not Synced
ท่านบอกตอนนอนนี่มันรู้สึกตัวตลอดเลย
-
Not Synced
ร่างกายพลิกซ้ายพลิกขวาก็รู้หมดเลย
-
Not Synced
ร่างกายเคลื่อนไหว
-
Not Synced
ร่างกายกระดุกกระดิกอะไรรู้สึกหมดเลย
-
Not Synced
ท่านเลยบอกเลยนอนไม่ค่อยสนุกเลย
-
Not Synced
เพราะว่าพอร่างกายขยับปุ๊บก็รู้สึกตัว
-
Not Synced
ร่างกายขยับปุ๊บก็รู้สึกตัวอย่างนี้
-
Not Synced
เราไปหัดนะหัดให้มันรู้สึกตัวขึ้นมา
-
Not Synced
อย่างตอนนั้นพระอาจารย์ที่เล่าให้ฟังวันก่อน
-
Not Synced
พระอาจารย์ก็หัดไปดูร่างกายเคลื่อนไหว
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่ง
-
Not Synced
หัดไปอยู่ 3-4 วัน
-
Not Synced
พอร่างกายเคลื่อนไหวตอนนั้นเราขาดสติ
-
Not Synced
ร่างกายเคลื่อนไหวมันรู้สึกตัวขึ้นมาเลย จิตตื่นออกมา
-
Not Synced
ตัวนี้จะว่ายากก็ยาก
-
Not Synced
แต่ว่าถ้าคนที่ค่อยๆ
-
Not Synced
ฝึกมันจะรู้สึกตัวขึ้นมาได้
-
Not Synced
เวลาเราฝึกก็คืออย่าจงใจเยอะ
-
Not Synced
ถ้าเราจงใจมันคือการเพ่ง
-
Not Synced
ทีนี้เราไม่จงใจมันก็จะหลงขาดสติไป
-
Not Synced
แต่ว่าต้องคอยรู้ร่างกายรู้รูปบ่อยๆ
-
Not Synced
รู้ไปจนกว่ามันจะจำสภาวะได้
-
Not Synced
ต่อไปถ้ามันจำสภาวะของรูปธรรมทั้งหลาย
-
Not Synced
ที่พระอาจารย์เล่าให้ฟังได้
-
Not Synced
เวลามันเคลื่อนไหวมันรู้สึกของมันเอง
-
Not Synced
คล้ายๆ รู้สึกว่าร่างกายมันเคลื่อนไหวมันก็รู้
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่งมันก็รู้
-
Not Synced
ร่างกายยืนเดินนั่งนอนก็รู้
-
Not Synced
ร่างกายหายใจออก
-
Not Synced
ร่างกายหายใจเข้าก็จะรู้
-
Not Synced
นี่ล่ะคือการฝึกสติของการดูร่างกาย
-
Not Synced
ส่วนการดูเวทนา
-
Not Synced
บางคนชอบดูเวทนา
-
Not Synced
เวทนาก็มีความสุข
-
Not Synced
ความทุกข์ ความเฉยๆ
-
Not Synced
อันนี้เวทนาทางใจ
-
Not Synced
เวทนาทางกายก็มีสุขเวทนากับทุกขเวทนา
-
Not Synced
แต่ส่วนใหญ่ดูเวทนาทางกายมันดูยาก
-
Not Synced
ต้องอาศัยสมาธิสูงๆ หน่อย
-
Not Synced
แต่ว่าตัวที่ดูง่ายดูเวทนาทางใจ
-
Not Synced
เวทนาทางใจเกิดตลอดเวลา
-
Not Synced
อย่างตอนนี้เรามีความสุข
-
Not Synced
หรือเรามีความทุกข์หรือว่าเราเฉยๆ
-
Not Synced
เราก็รู้ไป
-
Not Synced
รู้ไปจนกว่ามันจะจำสภาวะของเวทนาพวกนี้ได้
-
Not Synced
สติก็จะเกิดขึ้นมาเอง
-
Not Synced
จริงๆ ครูบาอาจารย์บางท่านก็บอกตัวเวทนานี่ดูง่าย
-
Not Synced
แต่จริงๆ มันแล้วแต่คนถนัด
-
Not Synced
ถ้าเราถนัดเราก็ดู
-
Not Synced
ถ้าเราไม่ถนัดเราก็ไปดูตัวอื่น
-
Not Synced
ตัวอีกตัวหนึ่งคือตัวความปรุงแต่ง
-
Not Synced
ปรุงจิต ปรุงกุศล ปรุงอกุศล
-
Not Synced
เราหัดดูไป
-
Not Synced
จิตมีความโกรธเราก็รู้ทัน
-
Not Synced
จิตไม่โกรธเราก็รู้ทัน
-
Not Synced
จิตมีความโลภเราก็รู้ทัน
-
Not Synced
จิตไม่มีความโลภเราก็รู้ทัน
-
Not Synced
หรือจิตหลงเราก็รู้ทัน
-
Not Synced
จิตไม่หลงเราก็รู้
-
Not Synced
แต่ส่วนใหญ่จิตหลงจิตไม่หลงจะดูยาก
-
Not Synced
จิตหลงนี่มีหลายตัว
-
Not Synced
อย่างตัวฟุ้งซ่าน ตัวหดหู่
-
Not Synced
เราค่อยๆ สังเกตไป
-
Not Synced
เราหัดดูสภาวะไป
-
Not Synced
อย่างตัวความโกรธนี่มีเยอะแยะเลย
-
Not Synced
ถ้าเราค่อยๆ สังเกต
-
Not Synced
โกรธแรงๆ โกรธเบาๆ
-
Not Synced
หรือว่าหงุดหงิดอะไรอย่างนี้
-
Not Synced
อย่างรำคาญอะไรอย่างนี้
-
Not Synced
เราหัดดูไป
-
Not Synced
ถ้าเราค่อยๆ สังเกต
-
Not Synced
ค่อยๆ ดูสภาวะของนามธรรมเหล่านี้ไปเรื่อยๆ
-
Not Synced
ต่อไปจิตมันจำสภาวะ
-
Not Synced
ของนามธรรมทั้งหลายเหล่านี้ได้
-
Not Synced
จิตจะตื่นออกมาเอง
-
Not Synced
ถ้าเราจำสภาวะ
-
Not Synced
ของรูปของนามธรรมทั้งหลาย
-
Not Synced
ที่เราฝึกดูสภาวะตัวนี้บ่อยๆ
-
Not Synced
ถ้ามันจำรูปจำนามธรรมพวกนี้บ่อยๆ
-
Not Synced
จิตจะตื่นออกมาเอง
-
Not Synced
แล้วพอมันตื่นออกมาเราจะรู้สึกเลย
-
Not Synced
เราไม่ได้ทำอะไร
-
Not Synced
มันแค่รู้ของมันเฉยๆ
-
Not Synced
แต่ว่าถ้าเรายังบังคับร่างกายบังคับจิตใจ
-
Not Synced
หรือว่ายังไหลไปคิดเรื่องกรรมฐาน
-
Not Synced
ไหลไปคิดเรื่องร่างกาย
-
Not Synced
ไหลไปคิดเรื่องนามธรรมเรื่องจิตใจ
-
Not Synced
สติไม่เกิด
-
Not Synced
ใจไม่ตื่นออกมา
-
Not Synced
ฝึกตัวนี้บ่อยๆ
-
Not Synced
ถ้าเราฝึกพวกนี้ได้บ่อยๆ
-
Not Synced
ใจจะตื่นออกมา
-
Not Synced
ต่อไปร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก
-
Not Synced
นามธรรมเกิดก็รู้สึก
-
Not Synced
เราค่อยๆ ฝึกสติอยู่กับร่างกายอยู่กับจิตใจบ่อยๆ
-
Not Synced
ถ้าเรามีสติตัวนี้ได้มันเกิดสัมมาสติขึ้นมาได้
-
Not Synced
ที่เราระลึกรู้รูปธรรมนามธรรม
-
Not Synced
ในร่างกายในจิตใจของเราตัวนี้ได้บ่อยๆ
-
Not Synced
สัมมาสมาธิจะเกิดขึ้นมาเอง
-
Not Synced
สมัยที่พระอาจารย์ฝึกไม่ได้ว่า.
-
Not Synced
..ช่วงแรกไม่ได้ว่าฝึกยากเย็นอะไร
-
Not Synced
ฝึกหัดดูสภาวะอย่างนี้
-
Not Synced
ร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก
-
Not Synced
ตอนที่ฝึกมันมีเจตนาแต่ไม่ได้เจตนาแรง
-
Not Synced
เจตนาแรงๆ คือการเพ่งร่างกาย
-
Not Synced
ตัวนี้จะทำให้สัมมาสติไม่เกิด
-
Not Synced
เราหัดดูไปสบายๆ อย่างนี้ล่ะ
-
Not Synced
ดูร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้
-
Not Synced
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้
-
Not Synced
ตามดูร่างกายไปบ่อยๆ
-
Not Synced
พอมันจำรูปของร่างกาย
-
Not Synced
รูปร่างกายตอนนั้นที่พระอาจารย์ดูรูปของร่างกายคือ
-
Not Synced
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง
-
Not Synced
รูปกระดุกกระดิก
-
Not Synced
พอมันจำรูปของพวกนี้ได้
-
Not Synced
ต่อไปเราเคลื่อนไหว
-
Not Synced
สติมันเกิดของมันเอง
-
Not Synced
ตอนสติมันเกิดของมันเองเรายังรู้สึก
-
Not Synced
เออ แปลกดี
-
Not Synced
ไม่คิดว่าตอนที่เราหลงๆ แล้วเราเคลื่อนไหว
-
Not Synced
สติมันจะเกิด
-
Not Synced
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์ท่านเคยเล่า
-
Not Synced
ตอนนั้นท่านไปดูสายหลวงพ่อเทียน
-
Not Synced
ทำกรรมฐานเคลื่อนไหวหยุดนิ่งอะไรอย่างนี้
-
Not Synced
ทำจังหวะ
-
Not Synced
ท่านไปดูแล้วตอนแรกท่านเป็นคนโทสะ
-
Not Synced
ให้ไปทำครบทั้งเซ็ตของจังหวะนั้น 14 หรืออะไรนั่น
-
Not Synced
ท่านบอกว่าทำแล้วมันเยอะไป
-
Not Synced
ท่านไม่ชอบ อะไรที่เยอะๆ
-
Not Synced
ดูแล้วมันรำคาญ
-
Not Synced
ท่านก็เลยไปขยับมือ
-
Not Synced
มือเคลื่อนไหวก็รู้สึก
-
Not Synced
มือกำก็รู้สึก มือแบก็รู้สึก
-
Not Synced
ทำขยับมือแล้วรู้สึกไป
-
Not Synced
ท่านบอกทำอยู่ไม่กี่วันหรอก
-
Not Synced
วันหนึ่งเดินไปที่ถนน
-
Not Synced
เห็นเพื่อน
-
Not Synced
เพื่อนสนิท เพื่อนเก่า
-
Not Synced
ไม่ได้เจอกันนานอยู่ตรงข้ามถนน
-
Not Synced
ตอนที่เห็นดีใจ
-
Not Synced
แต่ว่าไม่เห็นจิต
-
Not Synced
พอขาก้าวจะข้ามถนนไปนี่
-
Not Synced
ด้วยความที่ท่านเคยฝึกขยับมือจนสติเกิดแล้ว
-
Not Synced
พอขาก้าวปุ๊บ
-
Not Synced
สติมันเกิดเลย
-
Not Synced
มันรู้ทัน
-
Not Synced
นี่คือสติที่เกิดอัตโนมัติ
-
Not Synced
เราต้องฝึกจนกว่าสติมันจะเกิดอัตโนมัติ
-
Not Synced
สติอัตโนมัติเป็นเรื่องที่ทำเอาไม่ได้
-
Not Synced
แต่มันรู้สึกตัวของมันเอง
-
Not Synced
ถ้าเรายังบังคับให้มันเกิดมันไม่เกิด
-
Not Synced
ส่วนใหญ่มันจะเพ่ง
-
Not Synced
หรือไปคิดจะให้มันเกิดก็ไม่เกิด
-
Not Synced
ส่วนใหญ่มันจะฟุ้งซ่าน
-
Not Synced
เราค่อยๆ ฝึกนะตัวนี้
-
Not Synced
มันต้องเห็นทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม
-
Not Synced
เห็นตัวสภาวะจริงๆ
-
Not Synced
แล้วมีสติคอยระลึกรู้บ่อยๆ
-
Not Synced
จะดูร่างกายหายใจออกก็ได้
-
Not Synced
จะดูร่างกายหายใจเข้าก็ได้
-
Not Synced
หรือดูรูปหายใจออก
-
Not Synced
ดูรูปหายใจเข้า
-
Not Synced
ดูรูปยืน รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน
-
Not Synced
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง
-
Not Synced
เราหัดดูไป
-
Not Synced
จริงๆ รูปมีมากกว่านี้
-
Not Synced
แต่ว่าอันนี้คือเหมาะกับพวกเรา
-
Not Synced
เหมาะกับพวกเราที่ไม่ได้ทรงสมาธิ
-
Not Synced
จิตไม่ได้ทรงฌาน
-
Not Synced
จริงๆ อย่างรุ่นครูบาอาจารย์ท่านดูกัน
-
Not Synced
ท่านดูกันถึงธาตุ 4 อย่างนี้
-
Not Synced
ในร่างกายแต่ละอวัยวะ
-
Not Synced
พอแยกๆ ออกไปกลายเป็นธาตุ
-
Not Synced
ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุลม ธาตุไฟ
-
Not Synced
แต่ตัวนี้มันยาก
-
Not Synced
ถ้าให้เราไปภาวนาส่วนใหญ่ก็จะคิดเอา
-
Not Synced
ทีนี้รูปที่เราดูได้ง่ายๆ
-
Not Synced
อย่างที่พระอาจารย์เล่า
-
Not Synced
รูปร่างกายหายใจออก
-
Not Synced
ร่างกายหายใจเข้า
-
Not Synced
อันนี้รูปที่เราดูได้
-
Not Synced
หรือรูปยืน รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน
-
Not Synced
อันนี้เราดูได้
-
Not Synced
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง
-
Not Synced
อันนี้เราดูได้
-
Not Synced
นามธรรมอย่างจิตมีความสุขเรารู้
-
Not Synced
จิตมีความทุกข์เรารู้
-
Not Synced
จิตเฉยๆ เรารู้
-
Not Synced
จิตเรามีความโกรธเรารู้
-
Not Synced
จิตเราไม่มีความโกรธเรารู้
-
Not Synced
จิตเรามีความโลภเราก็รู้
-
Not Synced
จิตไม่มีความโลภเราก็รู้
-
Not Synced
จิตหลงเราก็รู้
-
Not Synced
จิตไม่หลงเราก็รู้
-
Not Synced
จิตฟุ้งซ่านจิตหดหู่เราก็หัดรู้ไป
-
Not Synced
นี่คือสภาวธรรมที่เราดูได้
-
Not Synced
ถ้าเราดูตัวนี้ได้บ่อยๆ
-
Not Synced
สัมมาสติจะเกิดเอง
-
Not Synced
ฝึกไปมันไม่ยากหรอก
-
Not Synced
เราอย่าไปคร่ำเคร่งกับการภาวนา
-
Not Synced
หรืออย่าไปคิดธรรมะเอา
-
Not Synced
แต่ดูให้เห็นเนื้อแท้
-
Not Synced
ให้เห็นแก่นสารของการปฏิบัติ
-
Not Synced
คือต้องเห็นสภาวะ
-
Not Synced
แล้วมีตามรู้ตามดูบ่อยๆ
-
Not Synced
จนจิตจำสภาวะของรูปธรรมนามธรรมได้
-
Not Synced
ต่อไปสัมมาสติจะเกิดขึ้นเอง
-
Not Synced
สมัยก่อนพระอาจารย์ฝึก
-
Not Synced
ไม่ได้คิดว่ามันจะเกิด
-
Not Synced
ตอนนั้นเรียนกับหลวงพ่อไม่เข้าใจหรอกเรื่องสติ
-
Not Synced
พอไม่เข้าใจเราก็ไปหัดทำเลยง่ายๆ อย่างนี้ล่ะ
