Πώς να ζήσετε μια ζωή με πρόθεση | Ράιντερ Κάρολ | TEDxYale

Αυτή η ομιλία δόθηκε σε μια ανεξάρτητη εκδήλωση TEDx. Δείτε περισσότερα εδώ: http://ted.com/tedx

Το να είσαι απασχολημένος δεν σημαίνει πάντοτε ότι είσαι παραγωγικός. Ο Ράιντερ Κάρολ μοιράζεται την ιστορία του πώς ένα σύστημα που ανέπτυξε για να διαχειριστεί την παιδική του διαταραχή έλλειψης προσοχής βοηθά τώρα τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να επιτύχουν τους στόχους τους με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ικανοποίηση.

Ο Ράιντερ Κάρολ είναι σχεδιαστής ηλεκτρονικών προϊόντων και εφευρέτης της Bullet Journal. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βιέννη της Αυστρίας, αλλά τώρα ζει στο Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη. Απολαμβάνει να υπηρετεί ως αρχισυντάκτης στο Idean της Νέας Υόρκης. Έχει εμφανιστεί σε άρθρα από τους LA Times, το Wall Street Journal, τη Fast Company, το Bloomberg, το Vogue και το Mashable.

Θεωρώ πως είμαστε υπεύθυνοι

για τη δημιουργία
στιγμών ευτυχίας στη ζωή μας.

Δεν μπορούμε να πάρουμε τα εύσημα
για το ωραίο ηλιοβασίλεμα,

αλλά μπορούμε να πάρουμε τα εύσημα
που βρεθήκαμε εκεί να το δούμε.

Μπορούμε να πάρουμε τα εύσημα
για τις αποφάσεις που πήραμε

και μας επέτρεψαν να ζήσουμε τη στιγμή.

Αποφασίσατε να φύγετε από το σπίτι νωρίς.
Αποφασίσατε να πάτε για ορειβασία.

Αλλά το να παίρνετε σωστές αποφάσεις
είναι πραγματικά δύσκολο.

Είναι κάτι που με βασανίζει
όλη μου τη ζωή.

Όταν ήμουν μικρός διαγνώστηκα με Δ.Ε.Π.Υ.

Τότε δεν γνωρίζαμε πολλά
για αυτή την κατάσταση,

και δεν υπήρχαν πηγές πληροφόρησης,
ούτε καν το διαδίκτυο.

Έτσι τα ελάχιστα διαθέσιμα εργαλεία ήταν
είτε δυσπροσάρμοστα ή περίπλοκα.

Δεν απέδιδαν όπως απέδιδε το μυαλό μου.

Μια μεγάλη παρανόηση σχετικά με το ΔΕΠΥ
είναι η ανικανότητα συγκέντρωσης.

Κατά τη δική μου εμπειρία,
μπορούσα να συγκεντρωθώ.

Απλώς συγκεντρωνόμουν
σε πολλά πράγματα την ίδια στιγμή.

Έτσι για τα υπόλοιπα 25 χρόνια,

κρυφά το έκανα αποστολή μου
να σχεδιάσω τις δικές μου μεθόδους.

Με τον καιρό ξεπέρασα τη ΔΕΠΥ,

αλλά ανακάλυψα πως οι μεθοδολογίες
που είχα αναπτύξει

παρέμεναν επίκαιρες και απίστευτα χρήσιμες

και τις μοιράστηκα με μερικούς φίλους μου.

Εξεπλάγην με τη διαπίστωση
ότι τους φάνηκαν επίσης χρήσιμες.

Ποιος να το φανταζόταν;

Το σχεδίασα για εμένα,

δεν περίμενα ποτέ πως θα λειτουργούσε
και για άλλους ανθρώπους.

Έχοντας αυτό κατά νου,
περίπου τρία χρόνια πριν,

δημιούργησα μια ιστοσελίδα
και μερικά σύντομα βιντεάκια

για να διδάξω το σύστημα σε άλλους,

με την ελπίδα ότι θα τους βοηθήσει
όπως βοήθησε και εμένα.

Ονόμασα το σύστημα: «The Bullet Journal».

Αν ψάξετε για το Bullet Journal
στο YouTube ή στο Instagram σήμέρα,

θα βρείτε εκατοντάδες
χιλιάδες παραδείγματα

για το πώς άνθρωποι
έχουν προσαρμόσει το Bullet Journal

για να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν
τις προκλήσεις στη ζωή τους.

Αυτά τα βίντεο έχουν αναπαραχθεί
περισσότερες από 5 εκατομμύρια φορές.

Είναι απίστευτο.

Μακάρι να είχα αυτή τη γνώση
όταν βασανιζόμουν ως παιδί.

Γι' αυτό με ενθουσιάζει
που βρίσκομαι εδώ σήμερα

να μοιραστώ μαζί σας
μερικά από όσα έχω μάθει.

Θα μιλήσουμε για το πώς
θα αποσυμφορήσετε το μυαλό σας,

πώς να καλλιεργήσετε την περιέργειά σας,

και πώς να παραμένετε συγκεντρωμένος
με την πάροδο του χρόνου.

Αυτές οι πρακτικές θα σας βοηθήσουν
να καλύψετε το κενό

μεταξύ μιας ζωής χωρίς συγκέντρωση
και μιας όπως την επιθυμείτε.

Όλα ξεκινούν με τους αναλογισμούς.

Μελέτες δείχνουν πώς κάνουμε
περισσότερες από 500.000 σκέψεις

κάθε μέρα.

Έτσι φαίνεται.

Θυμηθείτε ότι, ως παιδί,
το μεγαλύτερο μου πρόβλημα ήταν

ότι εστίαζα σε πάρα πολλά πράγματα
την ίδια στιγμή.

Μήπως σας θυμίζει κάτι;

Όταν συμβαίνει στους ενήλικες,
απλώς λέμε ότι είμαι απασχολημένος.

Αλλά το να είσαι απασχολημένος
δεν σημαίνει πώς είσαι παραγωγικός, σωστά;

Τις περισσότερες φορές,
το να είσαι απασχολημένος

σημαίνει ότι είσαι λειτουργικά βαλτωμένος.

Και τις περισσότερες φορές συμβαίνει
εξαιτίας του συγκλονιστικού ποσού επιλογών

που πρέπει να κάνουμε στη μοντέρνα ζωή.

Η ελευθερία αποφάσεων
είναι σαφέστατα προνόμιο,

αλλά ένα προνόμιο που επισύρει κόστος,

γιατί για καθεμία
από τις επιλογές που κάνουμε,

πρέπει να αποφασίσουμε.

Και κάθε απόφαση
προϋποθέτει να συγκεντρωθούμε.

Και η συγκέντρωση μας στοιχίζει
τους δύο πολυτιμότερους πόρους μας:

την ενέργεια και τον χρόνο μας.

Δεν μας αρέσει να σκεφτόμαστε πώς να
επενδύσουμε την ενέργεια και το χρόνο μας

γιατί είναι πολύ αγχωτικό.

«Τι θέλω να κάνω στη ζωή μου;»

Είναι μια πολύ συγκλονιστική ερώτηση.

Είναι σαν να πηγαίνεις για ψώνια
όταν είσαι ξελιγωμένος στην πείνα

αλλά δεν ξέρεις τι θες να φας.

Το έχετε κάνει ποτέ αυτό;

Μπαίνετε μέσα, και υπάρχουν
ένα εκατομμύριο επιλογές,

μπλοκάρετε αμέσως,

έτσι απλώς διαλέγετε κάθε λογής σαβούρας.

Τα περισσότερα θα καταλήξουν
στο ντουλαπάκι της ντροπής.

Το υπόλοιπα θα λήξουν στο ψυγείο.
Είναι πάντα μια σπατάλη.

Αλλά ορκίζεστε να μην το ξανακάνετε

καθώς σηκώνετε το ακουστικό
να ξαναπαραγγείλετε πίτσα.

Η κόπωση στη λήψη αποφάσεων
είναι όντως μια νοσηρή κατάσταση

που οδηγεί στην αποφυγή αποφάσεων.

Αντί να αντιμετωπίσουμε αυτές τις σκέψεις,

τις στοιβάζουμε στο πίσω μέρος
του εγκεφαλικού μας ντουλαπιού

μέχρι που να μη μπορούμε
να σκεφτούμε καθαρά.

Αυτό μπορεί να προξενήσει
απίστευτο άγχος και στρες

γιατί νιώθουμε πως χάνουμε τον έλεγχο.

Έχουμε φρακάρει. Χρειαζόμαστε χώρο
για να σκεφτούμε και να εστιάσουμε.

Λοιπόν, πώς κάνουμε χώρο;

Όπως κάνουμε όταν καθαρίζουμε το ντουλάπι,
πρέπει να τα βγάλουμε όλα έξω.

Πρέπει να εξωτερικεύσουμε τις σκέψεις μας
για να αποσυμφορήσουμε το μυαλό μας.

Βρήκα έναν καλό τρόπο για να γίνει αυτό,
φτιάχνοντας έναν πνευματικό ευρετήριο.

Απλώς πάρτε χαρτί και μολύβι,

καταγράψτε τα πράγματα
που πρέπει να κάνετε,

τα πράγματα που καλό είναι να κάνετε,
και αυτά που θέλετε να κάνετε.

Όταν κρατάτε σκέψεις στο μυαλό σας
είναι σαν να θέλετε να πιάσετε το νερό -

είναι σχεδόν απίθανο.

Αλλά με το σημειώνουμε τις σκέψεις μας,
τις αιχμαλωτίζουμε καθαρά

ώστε να τις επεξεργαστούμε αργότερα.

Οπότε τώρα έχουμε
ένα πνευματικό ευρετήριο. Και έπειτα τι;

Αυτό το πνευματικό ευρετήριο
θα σας δώσει μια ξεκάθαρη εικόνα

όσον αφορά το πώς επενδύετε
και το χρόνο και την ενέργειά σας.

Έτσι το επόμενο βήμα
είναι να αναρωτηθείτε: «Γιατί;»

Γιατί τα κάνω αυτά;
Είναι μια απλή ερώτηση.

Αλλά δεν χρειάζεται να κάνετε
κάτι εξωφρενικά δύσκολο.

Απλώς αναρωτηθείτε: «Έχει σημασία αυτό
ή απλώς με κρατάει δέσμιο;»

Φορτώνουμε τον εαυτό μας
με αχρείαστες ευθύνες όλη την ώρα.

Παρασυρόμαστε από όλα τα πράγματα

που πρέπει να κάνουμε
και θα μπορούσαμε να κάνουμε

αλλά ξεχνάμε εντελώς
να ρωτήσουμε τον εαυτό μας,

«Γιατί τα κάνουμε αυτά τα πράγματα;
Ήθελα ποτέ να τα κάνω όλα αυτά;»

Αλλά τώρα έχουμε ένα πνευματικό
ευρετήριο να μας το θυμίζει.

Έτσι, για κάθε αντικείμενο στη λίστα,
αναρωτηθείτε δύο πράγματα.

Ένα: «Είναι ζωτικής σημασίας;»

Είναι σημαντικό στοιχείο, σημαντική πράξη;
Όπως ενοίκιο, φόροι - τέτοια πράγματα.

Δεύτερο: «Έχει σημασία;»

Έχει ουσιαστική σημασία για εσάς
ή για κάποιον που αγαπάτε;

Αν η απάντηση είναι «όχι»
και στα δύο αυτά πράγματα,

βρήκατε κάτι που σας αποδιοργανώνει,
και μπορείτε να το διαγράψετε.

Για κάθε τι που διαγράφετε,
γίνεστε όλο και πιο συγκεντρωμένοι.

Τώρα, το πνευματικό σας ευρετήριο είναι
μοιρασμένο σε αυτά που πρέπει να κάνετε,

και τα υπόλοιπα σχετίζονται με όσα
φιλοδοξείτε να κάνετε - τους στόχους σας.

Για να θέσετε στόχους πρέπει να
προετοιμάσετε τον εαυτό σας για επιτυχία.

Και ο καλύτερος τρόπος
που βρήκα για να το κάνω αυτό

είναι να πάρετε τους στόχους σας
και να τους σπάσετε σε μικρά εφικτά έργα.

Αν δεν ξέρετε πώς να μαγειρεύετε,
αλλά θέλετε να μάθετε,

μην αρχίσετε με ένα απίστευτα
πολύπλοκο γεύμα για έξι άτομα.

Ακόμα και αν δεν αποτύχετε πλήρως,

η εμπειρία θα είναι τόσο δυσάρεστη

που κινδυνεύετε να απαγχονίσετε
την περιέργεια σας

για τη μαγειρική γενικά.

Η φυσική περιέργεια είναι
εξαιρετικά σημαντική επειδή είναι γνήσια,

δεν μπορεί να παραποιηθεί.

Αυτά τα μικρά έργα μας επιτρέπουν

να καλλιεργήσουμε τις περιέργειές μας
και να τις βοηθήσουμε να μεγαλώσουν,

ίσως βοηθήσει κάποιες από αυτές
να γίνουν πάθη πλήρους μεγέθους.

Στη χειρότερη περίπτωση,,

θα μάθουμε περισσότερα για εμάς
και για τα πράγματα που θέλουμε.

Έτσι, πώς μοιάζουν αυτά τα μικρά έργα;

Πρώτον, δεν πρέπει
να υπάρχουν εμπόδια στην είσοδο.

Τι σημαίνει αυτό; Δεν χρειάζεται
να περιμένετε κανέναν και τίποτα.

Μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως.

Δεύτερον - πρέπει να έχουν μία σαφώς
καθορισμένη λίστα ενεργειών και δράσεων.

Και τρίτο - θα πρέπει να πάρει
λιγότερο από ένα μήνα για να ολοκληρωθεί.

Εάν εκτιμάτε ότι το σχέδιό σας θα λάβει
περισσότερο από ένα μήνα, δεν πειράζει.

Απλώς σπάστε το σε δύο μικρότερα έργα.

Αυτά τα έργα δεν χρειάζεται καν να είναι
μέρος ενός μεγάλου επικού στόχου.

Μπορούν να είναι αυτοτελείς μικροστόχοι.

Ο πραγματικός στόχος εδώ είναι
να ικανοποιηθεί η περιέργειά σας,

δοκιμάστε να δείτε αν ταιριάζει
ώστε να μη χάνετε χρόνο.

Δυστυχώς, ο χρόνος
δεν είναι ανανεώσιμος πόρος.

Δεν μπορείτε να δημιουργήσετε χρόνο.
Μπορείτε μόνο χρησιμοποιήσετε τον χρόνο.

Είναι δική μας ευθύνη να αφιερώσουμε χρόνο

να αναγνωρίζουμε τα πράγματα
που μας ενδιαφέρουν,

να βρούμε τρόπους να τα κυνηγήσουμε.

επειδή έργο με το έργο, στόχο με το στόχο,

θα καταλάβουμε τι θέλουμε να φάμε.

Θα έχουμε αποκτήσει όλες τις δεξιότητες
για να ετοιμάσουμε ένα όμορφο γεύμα.

Θα πάμε από αυτή την κατάσταση
σε κάτι περισσότερο σε αυτές τις γραμμές.

Αλλά χρειάζεται χρόνος.
Και χρειάζεται αφοσίωση.

Παρακαλώ, σηκώστε τα χέρια σας

αν έχετε επιτύχει ποτέ το στόχο
που ορίσατε για τον εαυτό σας.

Συγχαρητήρια.

(Γέλια)

Τώρα παρακαλώ, σηκώστε ξανά τα χέρια σας,

αν όταν επιτεύχθηκε ένας στόχος σας
ήταν σαν πραγματοποιήθηκε ένα όνειρο,

ήταν ακριβώς όπως νόμιζες
ότι επρόκειτο να είναι.

Εντάξει. Όχι πολλά χέρια. Γιατί αυτό;

Είναι επειδή ο χρόνος έχει περάσει.

Έχετε μάθει νέα πράγματα,
οι περιστάσεις σας έχουν αλλάξει.

Δεν είστε πια το ίδιο πρόσωπο.

Αυτή η πνευματική απογραφή
είναι σαν ένας χάρτης,

και καθώς περιηγούμαστε στη ζωή μας,

πρέπει να αφιερώσουμε
τον εαυτό μας στη συνήθεια

να ενημερώνει τον χάρτη με όλα
τα νέα πράγματα που ανακαλύπτουμε.

Αν δεν το κάνουμε,
ο χάρτης μας γίνεται ανακριβής,

και αρχίζουμε να βγαίνουμε
από την πορεία, πελαγοδρομούμε.

Και ξαφνικά, οι περισπασμοί
αρχίζουν να εισρέουν πάλι στη ζωή μας.

Ακόμα κι αν είναι
μόνο πέντε λεπτά την ημέρα,

πρέπει να αφιερώσουμε
εαυτούς μας σε μια πρακτική

που μας επιτρέπει να κρατήσουμε
το πνευματικό μας ευρετήριο ενημερωμένο.

Με την πάροδο του χρόνου
αυτή η ικανότητα, αυτή η πρακτική,

θα σας παράσχει επίσης
με πολλά προσωπικά δεδομένα,

και τα δεδομένα θα βοηθήσουν
να καταλάβετε στη ζωή σας βαθύτερα:

τι προσπαθήσατε,
τι δεν προσπαθήσατε,

τι πρέπει να κάνετε επιπλέον,
τι λειτουργεί, και τι όχι.

Το εφαρμόζω εδώ και χρόνια,

και μου έδειξε πόση δύναμη έχω πραγματικά
στη διαμόρφωση της ζωής μου.

Επέτρεψε σε ένα παιδί
που βασανιζόταν από ΔΕΠΥ

να βρίσκεται ενώπιόν σας σήμερα.

Επέτρεψε σε αυτόν τον ενήλικα
να ολοκληρώσει την ομιλία,

και σχεδόν τελειώσαμε.

Για να ανακεφαλαιώσουμε:

αναλογιστείτε - αποσυμφορήστε το μυαλό σας
με τη δημιουργία πνευματικού ευρετήριου,

ξεφορτωθείτε ό,τι δεν έχει σημασία.

Επινοήστε - βρείτε τρόπους να επιδιώξετε
τα πράγματα που σας ενδιαφέρουν

με τη δημιουργία μικρών έργων με ουσία.

Αφιερώστε -
θέστε σε μια καθημερινή πρακτική

να διατηρείτε ενημερωμένο
το πνευματικό σας ευρετήριο.

Αναλογιστείτε, επινοήστε, αφιερωθείτε.

Απαλλαγείτε από τα πράγματα
που δεν έχουν σημασία,

έτσι θα έχετε τον χρόνο και την ενέργεια
να εστιάσετε στα πράγματα που έχουν.

Θα σας βοηθήσω να ξεφύγετε
από το να ζείτε μια πολυάσχολη ζωή

και να ζείτε μια ζωή με πρόθεση,
για να κλείσει αυτό το χάσμα.

Μια ζωή με πρόθεση
είναι αυτή που θέλετε να ζήσετε,

όχι αυτή που υπομένετε.

Η ζωή με πρόθεση έχει τη δύναμη

να σας παραχωρήσει περισσότερες
ωραίες στιγμές στον ήλιο.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)