< Return to Video

آیا در بحران چاقی مفرط مشکل بزرگتری نهفته است؟

  • 0:00 - 0:02
    هيچوقت آن روز را فراموش نمیكنم
  • 0:02 - 0:06
    که در بهار سال ٢٠٠٦
  • 0:06 - 0:07
    در بيمارستان جان هاپكينز
  • 0:07 - 0:10
    دستیارجراح بودم،
  • 0:10 - 0:12
    و مسئول دریافت تماسهای اورژانسی.
  • 0:12 - 0:15
    حدود ساعت ۲بامداد به اورژانس پیج شدم
  • 0:15 - 0:17
    و در آنجا زنی را با زخم پای دیابتی
  • 0:17 - 0:19
    دیدم.
  • 0:19 - 0:22
    هنوز می توانم آن بوی گوشت گندیده را حس کنم
  • 0:22 - 0:26
    در حالی که داشتم پرده را پس بزنم
    تا او را ببینم.
  • 0:26 - 0:28
    و همه آنجا موافق بودند که آن زن
    خیلی مریض بود
  • 0:28 - 0:30
    و باید در بیمارستان میماند.
  • 0:30 - 0:31
    جای سوال نداشت.
  • 0:31 - 0:33
    اما سوالی که از من پرسیده شد متفاوت بود،
  • 0:33 - 0:37
    این که آیا لازم بود قطع عضو شود؟
  • 0:37 - 0:40
    الان که به آن شب فکر میکنم،
  • 0:40 - 0:46
    بطرز نامیدانه ای دوست دارم بگویم
    که آن زن را آن شب
  • 0:46 - 0:49
    با همان همدردی و دلسوزی درمان کردم
  • 0:49 - 0:53
    که به تازه عروس ۲۷ ساله
    نشان دادم
  • 0:53 - 0:55
    که بخاطر کمر درد سه شب قبل
  • 0:55 - 0:56
    به اورژانس آمده بود.
  • 0:56 - 1:01
    و معلوم شد که سرطان لوزالمعده دارد.
  • 1:01 - 1:03
    در مورد او، میدانستم که کاری نیست
    که از دستم بربیاید
  • 1:03 - 1:05
    که واقعا جانش را نجات دهد.
  • 1:05 - 1:07
    سرطانش خیلی پیشرفته بود.
  • 1:07 - 1:09
    اما متعهد بودم که هر کاری
  • 1:09 - 1:12
    از دستم بر میامد را انجام دهم تا احساس
  • 1:12 - 1:14
    راحتی کند. برایش یک پتوی گرم آوردم
  • 1:14 - 1:17
    و یک فنجان قهوه.
  • 1:17 - 1:19
    برای والدینش هم قهوه آوردم.
  • 1:19 - 1:22
    اما مهمتر از همه، اینکه هیچ قضاوتی
    را به او منتقل نکردم
  • 1:22 - 1:24
    چون مشهود بود که کاری نکرده بود
  • 1:24 - 1:26
    تا این اتفاق برایش بیفتد.
  • 1:26 - 1:29
    پس چرا اینطور بود که درست چند شب بعد
  • 1:29 - 1:32
    در همان اتاق اورژانس بودم و مصمم بودم
  • 1:32 - 1:36
    که بیمار دیابتیکی من بحق
    باید قطع عضو میشد،
  • 1:36 - 1:40
    چرا اینطور تلخ تحقیرش کردم؟
  • 1:40 - 1:42
    میدانید برخلاف زن شب قبل
  • 1:42 - 1:44
    این زن دیابت نوع ۲ داشت.
  • 1:44 - 1:46
    چاق بود.
  • 1:46 - 1:48
    و ما می دانیم که از خوردن زیاد
  • 1:48 - 1:50
    و وزرش نکردن کافی است، نه؟
  • 1:50 - 1:53
    منظورم این است که کاملا واضح است.
  • 1:53 - 1:55
    وقتی داشتم به او در تخت نگاه میکردم،
    با خودم فکر کردم
  • 1:55 - 1:58
    اگر فقط کمی بخودت اهمیت میدادی
  • 1:58 - 2:01
    الان در این وضعیت در آستانه قطع پا
  • 2:01 - 2:03
    با دکتری نبودی
  • 2:03 - 2:07
    که قبلا هیچوقت او را ندیدی.
  • 2:07 - 2:10
    چرا در قضاوت کردن درباره او
    بخودم حق میدادم.
  • 2:10 - 2:13
    واقعا دوست دارم بگویم که نمیدانم.
  • 2:13 - 2:15
    اما راستش اینطور نیست.
  • 2:15 - 2:17
    میدانید در اوج تکبر جوانی،
  • 2:17 - 2:20
    فکر میکردم مشکلش را میدانم.
  • 2:20 - 2:22
    در خوردن زیاده روی کرده. بدشانس بود.
  • 2:22 - 2:26
    دیابت گرفته. پرونده مختومه بود.
  • 2:26 - 2:27
    جالب این که، در آن برهه
    از زندگی
  • 2:27 - 2:29
    من مشغول تحقیق درباره سرطان بودم،
  • 2:29 - 2:32
    دقیقتر این که تداویهای بر پایه ایمنی
    برای ملانوما بود،
  • 2:32 - 2:36
    و در آن جهان راستش یاد گرفته بودم
    همه چیز برایم سوال باشد،
  • 2:36 - 2:38
    همه فرضیه ها را به چالش بکشم
  • 2:38 - 2:42
    و آنها را تا بالاترین حد
    ممکن از استاندارهای علمی نگه دارم.
  • 2:42 - 2:45
    بااینحال وقتی صحبت از
    یک بیماری مثل دیابت بود
  • 2:45 - 2:49
    که آمریکاییها را ۸ برابر بیشتر
    از سرطان پوست می کشد،
  • 2:49 - 2:52
    هیچ وقت آن باور متعارف
    را یکبار هم زیر سوال نبردم.
  • 2:52 - 2:55
    راستش فرض من این بود که توالی آسیب شناسی
    حوادث
  • 2:55 - 2:58
    تکلیف علم را روشن میکرد.
  • 2:58 - 3:01
    سه سال بعد، فهمیدم چقدر اشتباه میکردم.
  • 3:01 - 3:04
    اما این بار خود بیمار بودم.
  • 3:04 - 3:07
    علی رغم سه الی چهار ساعت ورزش روزانه
  • 3:07 - 3:10
    و دنباله روی از هرم غذایی
  • 3:10 - 3:12
    کلی اضافه وزن پیدا کردم و دچار مرضی شدم
  • 3:12 - 3:14
    به اسم سندرم متابولیک.
  • 3:14 - 3:16
    احتمالا بعضی از شما درباره آن شنیدهاید.
  • 3:16 - 3:20
    مقاومت به انسولین پیدا کرده بودم.
  • 3:20 - 3:22
    میتوانید به انسولین بعنوان این
    هورمون اصلی فکر کنید
  • 3:22 - 3:26
    که درباره این که بدن ما با
    غذایی که میخوریم چه کند را تنظیم میکند،
  • 3:26 - 3:29
    این که آن را بسوزاند یا ذخیره کند.
  • 3:29 - 3:31
    اصطلاحا جزء بندی سوخت نام دارد.
  • 3:31 - 3:35
    اکنون ناکارایی در تولید انسولین کافی
    با زندگی ناسازگار است.
  • 3:35 - 3:37
    و مقاومت به انسولین همانطور که
    در نام آن مشخص است
  • 3:37 - 3:40
    وقتی است که سلولهای شما شدیدا به انسولین
  • 3:40 - 3:43
    که سعی دارد کارش را انجام دهد
    مقاومت نشان می دهند.
  • 3:43 - 3:46
    زمانی که در مقابل انسولین
    مقاوم شدید
  • 3:46 - 3:47
    در آستانه ابتلا به دیابت
    قرار میگیرید،
  • 3:47 - 3:49
    که زمانی اتفاق میفتد که لوزالمعده شما
  • 3:49 - 3:52
    در برابر این مقاومت کم میاورد
    و انسولین کافی تولید نمی کند.
  • 3:52 - 3:55
    بعد فشار خون شما
    شروع به بالا رفتن میکند
  • 3:55 - 3:58
    و یک سلسله از حوادث مرض شناسی اتفاق میفتد
  • 3:58 - 4:01
    که کنترلشان از حلقه خارج شده و میتوانند
    منتهی به امراض قلبی،
  • 4:01 - 4:05
    سرطان، حتی آلزایمر
  • 4:05 - 4:10
    و قطع عضو شوند، درست
    مثل آن زن چند سال قبل.
  • 4:10 - 4:13
    با این وحشت سریع مشغول
    تغییر دادن رژیم غذایم شدم،
  • 4:13 - 4:15
    با جمع و تفریق کردن
    اغلب چیزهایی که اکثرا
  • 4:15 - 4:18
    برایتان جای شگفتی دارد.
  • 4:18 - 4:22
    این کار را کردم و حدود۱۸ کیلو کم کردم،
    بدون کمترین ورزشی.
  • 4:22 - 4:25
    همانطور که میبینید من دیگر اضافه
    وزن ندارم.
  • 4:25 - 4:27
    مهمتر این که، به انسولین هم مقاومت ندارم.
  • 4:27 - 4:29
    اما از همه مهمتر این است که من
  • 4:29 - 4:33
    ماندم و سه سوالی که همیشه با من است:
  • 4:33 - 4:35
    چرا این اتفاق برای من افتاد که
  • 4:35 - 4:38
    همیشه انقدر مراقب بودم؟
  • 4:38 - 4:41
    آیا این که باور رایج درباره تغذیه
    درباره من ناموفق بود
  • 4:41 - 4:45
    آیا درباره افراد یگر هم صدق می کرد؟
  • 4:45 - 4:47
    و درادامه این پرسشها،
  • 4:47 - 4:50
    وسواس دیوانه واری پیدا کردم
  • 4:50 - 4:53
    در تلاش برای فهم رابطه حقیقی
  • 4:53 - 4:56
    بین چاقی مفرط و مقاومت در برابر انسولین.
  • 4:56 - 4:59
    الان اکثر محققان متعقدند که چاقی مفرط
  • 4:59 - 5:03
    دلیل مقاومت به انسولین است.
  • 5:03 - 5:05
    از جنبه منطقی اگر بخواهید
    مقاومت به انسولین را مداوا کنید،
  • 5:05 - 5:07
    باید وزن شخص را پایین بیاورید، نه؟
  • 5:07 - 5:09
    چاقی مفرط را مداوا می کنید.
  • 5:09 - 5:12
    اما اگر آن را واروانه کنیم چطور؟
  • 5:12 - 5:15
    اگر چاقی مفرط اصلا دلیل
    مقاومت به انسولین نباشد چطور؟
  • 5:15 - 5:19
    درواقع، اگر نشانه یک مشکل عمیقتر باشد چه،
  • 5:19 - 5:22
    نوک یک کوه یخی؟
  • 5:22 - 5:25
    میدانم دیوانهوار به نظر میرسد
    چون ما ظاهر در وسط
  • 5:25 - 5:28
    یک اپیدمی چاقی مفرط قرار داریم.
  • 5:28 - 5:31
    چطور میشود اگر چاقی مفرط
    مکانیزم روبرو شدن
  • 5:31 - 5:35
    برای یک مشکل خیلی خبیثتری باشد
  • 5:35 - 5:36
    که زیر سلولها در جریان است؟
  • 5:36 - 5:39
    قصدم این نیست که بگویم
    چاقی مفرط بیآزار است
  • 5:39 - 5:41
    اما میخواهم نشان دهم که شاید در مقایسه
    با دیگر شیطان متابولیکی،
  • 5:41 - 5:44
    کمتر خطرناک است.
  • 5:44 - 5:47
    میتوانید مقاومت به انسولین را ظرفیت
    کاهش یافته سلولهایمان
  • 5:47 - 5:49
    نسبت به جیره سوخت درنظر بگیرید،
  • 5:49 - 5:51
    همانطور که لحظهای قبل اشاره کردم،
  • 5:51 - 5:53
    آن کالریهای را مصرف میکنیم را برداشته
  • 5:53 - 5:56
    و برخی را بدرستی میسوزاند و برخی
    را بدرستی ذخیره میکند.
  • 5:56 - 5:58
    زمانی که به انسولین مقاوم شویم
  • 5:58 - 6:01
    همایستایی در آن توازن از این وضعیت
    منحرف میشود.
  • 6:01 - 6:04
    پس وقتی انسولین به سلولی بگوید
  • 6:04 - 6:06
    که میخواهم انرژی بیشتری بسوزانی،
  • 6:06 - 6:08
    سلول آن را ایمن تلقی میکند،
    در واقع میگوید،
  • 6:08 - 6:12
    «نه متشکرم، راستش لازمه این انرژی
    را ذخیره کنم.»
  • 6:12 - 6:14
    و چون سلولهای چربی درواقع فاقد اکثریت
  • 6:14 - 6:17
    پیچیدگی مکانیزم سلولی موجود
    در سلولهای دیگر هستند،
  • 6:17 - 6:20
    احتمالا بهترین مکان برای ذخیره
    آن هستند.
  • 6:20 - 6:25
    بنابراین برای بیشتر ما، حدود ۷۵ میلیون
    آمریکایی
  • 6:25 - 6:29
    پاسخ مناسب به مقاومت به انسولین
  • 6:29 - 6:33
    شاید در واقع ذخیره آن در قالب چربی است
    و نه برعکس.
  • 6:33 - 6:39
    ابتلا به مقاومت به انسولین
    در پاسخ به چاقی.
  • 6:39 - 6:41
    این واقعا یک تمایز نامحسوس است،
  • 6:41 - 6:44
    اما پیامدش میتواند عمیق باشد.
  • 6:44 - 6:47
    مقایسه پایین را تصور کنید:
  • 6:47 - 6:50
    به کبودی که روی قلم پایتانایجاد شده
    فکر کنید
  • 6:50 - 6:53
    که نتیجه کوبیدن تصادفی آن به میز مبلهاست.
  • 6:53 - 6:56
    مسلما کبودی خیلی دردناک است و مطمئنا
  • 6:56 - 6:59
    از آن لکه بدرنگ دلخوشی ندارید، اما خب همه
    میدانیم
  • 6:59 - 7:03
    که آن کبودی مورد نظر مشکل خاصی نیست.
  • 7:03 - 7:06
    در واقع، برعکس هم است. یک واکنش سالم
    به ضربه،
  • 7:06 - 7:09
    همه این سلولهای ایمن به محل زخم
    هجوم میبرند
  • 7:09 - 7:12
    تا آوار سلولی را درمان کنند
    و از شیوع عفونت
  • 7:12 - 7:15
    به جاهای دیگر بدن جلوگیری کنند.
  • 7:15 - 7:19
    حالا تصور کنید که کبودیها
    را مشکل در نظر میگرفتیم،
  • 7:19 - 7:22
    و یک دم و دستگاه پزشکی عظیم
  • 7:22 - 7:25
    و الگوی رفتاری جهت درمان
    کبودیها راه میانداختیم:
  • 7:25 - 7:28
    کرمهای پوشش دهنده، مسکنها و غیره،
  • 7:28 - 7:30
    در حالیکه از این واقعیت چشم پوشی میکردیم
  • 7:30 - 7:34
    که آدمها هنوز قلم پایشان
    را به میز مبل میکوبند.
  • 7:34 - 7:37
    چقدر بهتر بود اگر علت را درمان میکردیم--
  • 7:37 - 7:39
    با گفتن این به آدمها
    که موقع
  • 7:39 - 7:40
    راه رفتن دراتاقنشیمن
    حواسشان را جمع کنند--
  • 7:40 - 7:43
    تا به معلول؟
  • 7:43 - 7:45
    تخیص درست علت و معلول است
  • 7:45 - 7:48
    که در جهان تاثیرگذار است.
  • 7:48 - 7:51
    تشخیص اشتباه، و صنعت دارویی
  • 7:51 - 7:54
    کماکان میتواند به نفع سهامداران آن باشد
  • 7:54 - 7:57
    اما تاثیی در بهبود کبودیهای قلم پای
    مردم ندارد.
  • 7:57 - 8:00
    علت و معلول.
  • 8:00 - 8:02
    بنابراین پیشنهادم این است
  • 8:02 - 8:05
    شاید ما تشخیص غلط علت و معلول زا
  • 8:05 - 8:08
    در چاقی مفرط و مقاومت به انسولین داریم.
  • 8:08 - 8:09
    شاید از خودمان بپرسیم،
  • 8:09 - 8:13
    آیا ممکن است که مقاومت به انسولین باعث
    افزایش وزن
  • 8:13 - 8:15
    و امراض مرتبط به چاقی مفرط باشد،
  • 8:15 - 8:17
    حداقل در بیشت آدمها؟
  • 8:17 - 8:20
    چطور میشود اگر چاقی مفرط
    تنها یک واکنش متابولیک
  • 8:20 - 8:22
    به چیز تهدیدآمیزتری باشد،
  • 8:22 - 8:24
    یک اپیدمی نهفته،
  • 8:24 - 8:27
    چیزی که باید نگرانش باشیم؟
  • 8:27 - 8:28
    بیایید به چند واقعیت الهامگر
    نگاه کنیم.
  • 8:28 - 8:31
    میدانیم که ۳۰ میلیون آمریکایی مبتلا به
    چاقی مفرط
  • 8:31 - 8:34
    در ایالات متحده مشکل
    مقاومت به انسولین را ندارند.
  • 8:34 - 8:36
    و راستی آنها بهیچوجه نسبت به افراد لاغر
  • 8:36 - 8:39
    در معرض ابتلا به بیماری بیشتری
    قرار ندارند.
  • 8:39 - 8:42
    همینطور میدانیم که شش میلیون آدم لاغر
  • 8:42 - 8:45
    در ایالات متحده هستند که به انسولین مقاوم
    هستند،
  • 8:45 - 8:48
    و راستی آنها حتی در معرض خطر بیشتری
    در ابتلا به امراض متابولیکی
  • 8:48 - 8:50
    که لحظهای پیش ذکر کردم،
    قرار دارند
  • 8:50 - 8:52
    تا همتایان مبتلا به چاقی مفرطشان.
  • 8:52 - 8:54
    الان من دلیلش را نمیدانم اما شاید
    برای این باشد
  • 8:54 - 8:57
    که در موارد آنها، سلولهایشان
    به درستی تشخیص نمیدهد
  • 8:57 - 9:00
    که با انرژی اضافه چه کند.
  • 9:00 - 9:04
    پس میتوانید چاق مفرط باشید
    و مقاوم به انسولین نباشید
  • 9:04 - 9:05
    و لاغر باشید و مقاوم به انسولین،
  • 9:05 - 9:10
    که پیشنهاد میکند چاقی مفرط
    شاید تنها یک پروکسی باشد
  • 9:10 - 9:13
    برای آنچه در جریان است.
  • 9:13 - 9:15
    پس شاید ما در جنگی اشتباهی هستیم،
  • 9:15 - 9:19
    نبرد با چاقی مفرط بجای مقاومت به انسولین؟
  • 9:19 - 9:22
    حتی بدتر این که با سرزنش کردن چاقی مفرط
  • 9:22 - 9:25
    قربانیهای آن را سرزنش کنیم؟
  • 9:25 - 9:29
    چطور میشود اگر برخی از ایدههای بنیادی
    ما درباره چاقی مفرط
  • 9:29 - 9:31
    غلط باشند؟
  • 9:31 - 9:35
    شخصا، دیگر نمی توانم تجمل
    تکبر داشتن را تحمل کنم،
  • 9:35 - 9:37
    چه برسد به تکبر قطعیت.
  • 9:37 - 9:40
    من ایده خودم درباره آنچه میتواند
    قلب این ماجرا باشد را دارم
  • 9:40 - 9:42
    اما به نظر بقیه هم مشتاقم.
  • 9:42 - 9:45
    الان فرضیه من که معمولا بقیه
    درباره آن سوال میکنند
  • 9:45 - 9:47
    این است.
  • 9:47 - 9:50
    اگر از خود بپرسید که یک سلول وقتی
    مقاوم به انسولین میشود
  • 9:50 - 9:51
    تلاش میکند خودش را از چی محافظت کند
  • 9:51 - 9:54
    پاسخ شاید خیلی هم غذا نباشد.
  • 9:54 - 9:58
    احتمالا بیشتر گلوکوز است: قند خون.
  • 9:58 - 10:00
    الان میدانیم که نشاسته
    و غلات تصفیه شده
  • 10:00 - 10:02
    در کوتاه مدت قند خون را بالا میبرند،
  • 10:02 - 10:04
    و حتی این دلیل هم وجود دارد که شکر
  • 10:04 - 10:07
    مستقیما منجر به مقاومت انسولینی شود.
  • 10:07 - 10:11
    پس اگر این پروسه های فیزیولویکی
    را به کار بگیرید،
  • 10:11 - 10:14
    این فرضیه را خواهم داشت
    که احتمالا مصرف بالای
  • 10:14 - 10:17
    نشاسته و غلات تصفیه شده است که باعث
  • 10:17 - 10:22
    اپیدمی چاقی مفرط و دیابت میشود،
  • 10:22 - 10:24
    اما البته از طریق مقاومت به انسولین
  • 10:24 - 10:28
    و نه صرفا فقط پرخوری و کم تحرکی.
  • 10:28 - 10:30
    وقتی چند سال پیش ۱۸ کیلو کم کردم،
  • 10:30 - 10:33
    صرفا با محدود کردن آن چیزها بود،
  • 10:33 - 10:36
    که قبول نشان دهنده این است که
  • 10:36 - 10:39
    غرض من بر پایه تجربه شخصی است.
  • 10:39 - 10:41
    اما این به معنای اشتباه بودن غرض من نیست،
  • 10:41 - 10:45
    مهمتر از همه، همه اینها را
    میتوان از جنبه علمی آزمایش کرد.
  • 10:45 - 10:48
    اما گام اول پذیرفتن این احتمال است
  • 10:48 - 10:51
    که باورهای فعلی ما درباره چاقی مفرط،
  • 10:51 - 10:54
    دیابت و مقاومت به انسولین
    میتواند اشتباه باشد
  • 10:54 - 10:57
    و بنابراین باشد آزمایش شود.
  • 10:57 - 10:59
    من حرفهام را روی این قضیه
    شرط میبندم.
  • 10:59 - 11:03
    امروز، همه وقتم را به کار کردن
    روی این مشکل اختصاص دادم،
  • 11:03 - 11:06
    و هر جایی که علم من را ببرد خواهم رفت.
  • 11:06 - 11:10
    تصمیم گرفته آنچه دیگر نمیتوانم
    و نخواهم انجام داد
  • 11:10 - 11:13
    تظاهر به داشتن جوابهاست وقتی که ندارم.
  • 11:13 - 11:17
    بحد کافی از دانستن آنچه
    نمی دانم کوچک شده ام.
  • 11:17 - 11:19
    سال گذشته، بحد کافی خوش شانس بودم
  • 11:19 - 11:22
    که با بهترین تیم
    از محققان چاقی و دیابت کشور
  • 11:22 - 11:26
    روی این مشکل کار کنم
  • 11:26 - 11:27
    و بهترین بخش آن مثل این است
  • 11:27 - 11:31
    که آبراهام لینکلن خودش را با تیمی از
    حریفانش احاطه کند.
  • 11:31 - 11:33
    این کاری بود که ما کردیم.
  • 11:33 - 11:36
    ما یک تیم از رقبای علمی را استخدام کردیم،
  • 11:36 - 11:39
    بهترین و درخشانترینی که فرضیههای متفاوت
  • 11:39 - 11:41
    درباره جوهر این اپیدمی دارند.
  • 11:41 - 11:43
    بعضی فکر میکنند بخاطر مصرف
    کالری خیلی زیاد است.
  • 11:43 - 11:46
    بقیه فکر می کنند بخاطر چربی بالا در
    تغذیه است.
  • 11:46 - 11:49
    برخی هم فکر میکنند بخاطر نشاسته
    و غلات تصفیه شده است.
  • 11:49 - 11:52
    اما این تیم چند رشتهای متشکل
  • 11:52 - 11:55
    از محققان بشدت بدبین و بینهایت بااستعداد
  • 11:55 - 11:57
    در دو چیز باهم موافقند.
  • 11:57 - 12:01
    نخست این مشکل صرفا خیلی ساده است
    تا به نادیده گرفتن
  • 12:01 - 12:03
    آن ادامه دهیم
    چون فکر می کنیم پاسخ را میدانیم.
  • 12:03 - 12:06
    و دو اگر قصد داریم اشتباه کنیم،
  • 12:06 - 12:09
    اگر قصد داریم با بهترین آزمایشاتی
    که علم پیشنهاد میکند
  • 12:09 - 12:12
    دانایی معتارف را به چالش بکشیم،
  • 12:12 - 12:14
    قادر به حل این مشکل هستیم.
  • 12:14 - 12:17
    میدانم که داشتن یک جواب صحیح
    الان وسوسه برانگیز است،
  • 12:17 - 12:22
    یک جور اقدام یا سیاست، یک نوع
    تجویز رژیمی--
  • 12:22 - 12:23
    این را بخور، آن را نخور--
  • 12:23 - 12:25
    اما اگر بخواهیم درست
    کار کرده باشیم،
  • 12:25 - 12:27
    لازم است که کارعلمی دقیقتری انجام شود
  • 12:27 - 12:30
    قبل از این که نسخه تجویز کنیم.
  • 12:30 - 12:33
    خلاصه این که تیم تحقیقی ما در این رابطه
  • 12:33 - 12:36
    روسی سه موضوع یا پرسش تمرکز کرد.
  • 12:36 - 12:39
    نخست، چطور انواع خوراکیهایی
    که مصرف میکنیم
  • 12:39 - 12:42
    روی سوخت و ساز بدن،
    هورمونها وآنزیمها
  • 12:42 - 12:45
    و مکانیزمهای مولکولی پیچیده اثر دارند؟
  • 12:45 - 12:47
    دوم، با این اطلاعات
  • 12:47 - 12:50
    آیا افراد قادر به ایجاد تغییرات لازم
    در رژیم خود به روشی ایمن
  • 12:50 - 12:53
    و عملی خواهند بود؟
  • 12:53 - 12:56
    و سرانجام، وقتی تشخیص دهیم
    چه تغییرات امن
  • 12:56 - 12:59
    و عملی آدمها می توانند
    در رژیم خود انجام دهند،
  • 12:59 - 13:03
    این که چطور میتوانیم رفتارشان
    را در آن جهت پیش ببریم
  • 13:03 - 13:05
    پس بیشتر حالت پیش فرض را خواهد یافت
  • 13:05 - 13:07
    تا استثنا، نه؟
  • 13:07 - 13:10
    صرف این که بدانید چه کار میکنید به
    این معنا نیست
  • 13:10 - 13:11
    که همیشه باید همان
    را انجام دهید.
  • 13:11 - 13:13
    بعضی وقتها لازم است سرنخهایی
    را به آدمها داد
  • 13:13 - 13:16
    تا آن را آسانتر کند
    و باور کنید یا نه
  • 13:16 - 13:19
    از جنبه علمی هم قابل
    بررسی است.
  • 13:19 - 13:22
    نمیدانم این سفر چطور تمام خواهد شد،
  • 13:22 - 13:26
    اما حداقل آنچه بیشتر برایم روشن است،
    این است که
  • 13:26 - 13:31
    ما نمیتوانیم بیماران دارای اضافه وزن
    و مرض قند خود را سرزنش کنیم
  • 13:31 - 13:34
    آنطور که من کردم.
  • 13:34 - 13:36
    اغلب ما درواقع میخواهیم
    کار درست را انجام دهیم،
  • 13:36 - 13:40
    اما آنها باید بدانند که آن چیست،
  • 13:40 - 13:43
    و باید موفقیت آمیز باشد.
  • 13:43 - 13:47
    رویای روزی را دارم
    که بیماران ما بتوانند
  • 13:47 - 13:49
    از شر کیلوهای اضافه خود راحت شوند
  • 13:49 - 13:52
    و خود را در مقابل مقاومت انسولینی
    درمان کنند،
  • 13:52 - 13:55
    چون ما بعنوان علمای طب
  • 13:55 - 13:57
    خود را از سنگینی بار ذهنی اضافی رها کردیم
  • 13:57 - 14:00
    و خود را بحد کافی در مقابل
    مقاومت ایده جدید
  • 14:00 - 14:03
    در بازگشت به ایده اولیهمان درمان کردیم .
  • 14:03 - 14:07
    ذهن باز، جسارت در دور ریختن ایده های قدیمی
  • 14:07 - 14:11
    که دیگر کارایی ندارند،
  • 14:11 - 14:14
    و درک این که حقیقت علمی قطعی نیست
  • 14:14 - 14:17
    و مدام در حال تکامل است.
  • 14:17 - 14:20
    دنباله رو این میسر بودن برای بیماران ما
  • 14:20 - 14:23
    و علم بهتر است.
  • 14:23 - 14:26
    اگر چاقی مفرطی چیزی بیش از یک پروکسی
  • 14:26 - 14:28
    برای بیماری متابولیک نیست،
  • 14:28 - 14:33
    چه فایدهای دارد که بخواهیم
    آدمهای حامل این پروکسی را تنبیه کنیم.
  • 14:33 - 14:38
    گاهی به آن شبی که هفت سال قبل
    دربخش اورژانس گذراندم
  • 14:38 - 14:40
    فکر میکنم.
  • 14:40 - 14:44
    آرزو میکنم میتوانستم دوباره
    با آن زن صحبت کنم.
  • 14:44 - 14:47
    دوست دارم به او بگویم
    که تا چقدر متاسفم.
  • 14:47 - 14:50
    باید بگویم که بعنوان پزشک من بهترین
  • 14:50 - 14:54
    مراقبت بالینی را که میسر بود ارائه کردم،
  • 14:54 - 14:58
    اما بعنوان یک انسان،
  • 14:58 - 15:00
    من شما را مایوس کردم.
  • 15:00 - 15:04
    شما نیازی به قضاوت و تحقیر من نداشتید.
  • 15:04 - 15:09
    شما به همدلی و شقفت من نیاز داشتید،
  • 15:09 - 15:11
    و بیش از همه به پزشکی نیاز داشتید
  • 15:11 - 15:13
    که مایل باشد این را در نظر بگیرد
  • 15:13 - 15:16
    که شاید شما سیستم را مایوس نکردید.
  • 15:16 - 15:20
    شاید سیستمی که من بخشی از آن بودم،
  • 15:20 - 15:22
    شما را مایوس میکرد.
  • 15:22 - 15:25
    اگر الان مشغول تماشای این هستید،
  • 15:25 - 15:29
    امیدوارم عذرخواهی من را بپذیرید.
  • 15:29 - 15:33
    (تشویق)
Title:
آیا در بحران چاقی مفرط مشکل بزرگتری نهفته است؟
Speaker:
پیتر آتیا
Description:

بعنوان یک جراح جوان، پیتر آتیا حسش به یک بیمار مبتلا به دیابت تحقیرامیز بود. او اضافه وزن داشت و بهمین خاطر برای این که الان نقص عضو می‌شد مقصر بود. اما سالها بعد، آتیا دچار یک سوپرایز پزشکی ناخوشایند شد که باعث شد فکر کند: آیا درک درستی از دیابت داریم؟ آیا پیش درآمدهای دیابت می‌توانند منجر به چاقی مفرط شوند و برعکس نباشد؟ نگاهی به اینکه چطور فرضیه ها ممکن است منجر به ورود ما در نبرد پزشکی اشتباهی گردد.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
15:58

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.