Animasyon temelleri: Zamanlama ve aralık sanatı - TED-Ed

Tam dersi görüntüleyin: http://ed.ted.com/lessons/animation-basics-the-art-of-timing-and-spacing-ted-ed

Bir slayt gösterisini gerçekten harika bir animasyondan ayıran şey, uzman zamanlama ve aralıktır. TED-Ed, çeşitli zıplayan topları manipüle ederek kareden kareye en küçük ayarlamaların nasıl büyük fark yaratabileceğini gösteriyor.

Ders ve animasyon: TED-Ed.

Animasyon tekniğinin 20. yüzyıl
büyük öncüsü Norman McLaren şöyle demişti:

"Animasyon hareket eden
çizim sanatı değil,

çizilen hareketlerin sanatıdır.

Her kare arasında ne olduğu
her karede olanlardan daha önemlidir."

Ne demek istemişti?

Bir nesnenin hareketli görünmesi için

mutlaka konumunun
zamanla değişmesi gerekir.

Zaman geçerse
ve konumunda değişiklik olmazsa

nesne hareketsiz görünecektir.

Zamanın geçişi ile o zamanda meydana gelen
değişim miktarı arasındaki bu ilişki;

müzik, dans veya sinema gibi zaman temelli
her sanat formunun merkezinde yer alır.

Kareler arasındaki değişimin hızını
ve miktarını manipüle etmek,

animasyona hayatın yanılsamasını
aktarma yeteneği veren gizli simyadır.

Animasyonda bunu yapmak için
kullandığımız iki temel prensip vardır:

Zamanlama ve aralık.

Aralarındaki ilişkiyi resimlemek için
zamansız bir örnek kullanacağız:

Zıplayan top.

Zamanlamayı düşünmenin bir yolu,

bir eylemin gerçekleştiği
hız veya tempo olmasıdır.

Bir eylemin hızını,

kaç tane resim veya kare ile
gerçekleştiğine göre belirleriz.

Bir şey ne kadar çok karede gerçekleşirse
ekranda o kadar çok zaman geçirir

bu yüzden eylem o kadar yavaş olur.

Bir şey ne kadar az karede gerçekleşirse
ekran süresi o kadar az olur

ve bu da bize daha hızlı eylem sağlar.

Zamanlama hızdan daha fazlasıdır,

aynı zamanda ritimle de ilgilidir.

Bir davul ritmi veya melodi sadece
bir şarkı çalınırken olduğu gibi

bir eylemin zamanlaması
yalnızca gerçekleşirken var olur.

Bunu kelimelerle anlatabilirsiniz;

diyelim ki bir şey 6 kare, 18 kare vb.

Ama gerçekten anlamak için
onu canlandırmanız

ya da gerçek zamanda olacağı gibi
deneyimlemeniz gerekir.

Bir eylemin zamanlaması,

tamamen sahnenin bağlamına
ve ne iletmeye çalıştığınıza bağlıdır.

Hareket eden ne yapıyor ve neden?

Örneğimizi ele alalım.

Bir topun zıplamasını sağlayan nedir?

Burada bahsettiğimiz eylem

etkileşimde bulunan fiziksel güçlerin,

topun hareket halinde kalma eğiliminin

veya momentum gücüne karşı
onu Dünya'ya geri getiren

sabit yerçekimi kuvvetinin bir sonucudur.

Bu görünmez kuvvetlerin uygulanma derecesi

ve topun neden bu şekilde
davrandığının hepsi

topun fiziksel özelliklerine bağlıdır.

Bir golf topu küçük, sert ve hafiftir.

Bir lastik top küçük, yumuşak
ve daha hafiftir.

Bir plaj topu büyük, yumuşak ve hafiftir

ve bir bowling topu
büyük, sert ve ağırdır.

Yani her top, özelliklerine göre
çok farklı davranır.

Her birinin görsel ritmini anlayalım.

Her top kendi vuruşunu oynar

ve kendisi ile ekranda gezinmek için
geçen süre hakkında bir şeyler söyler.

Bu vuruşların görsel ritmi zamanlamadır.

Topumuzu basit bir çizim döngüsü ile

yukarı ve aşağı zıplatarak
hareketlendirmeye başlayalım.

Buraya bir daire çizeceğiz,

ona başlangıç noktamız olan
A noktası diyeceğiz.

Burası da yere çarptıracağımız B noktası.

Diyelim ki yere düşüp tekrar yukarı çıkmak
yaklaşık bir saniye sürüyor.

Bu, bizim zamanlamamız.

Aralığımız daireyi karenin içerisinde,

A ve B noktaları arasında
konumlandırdığımız yerdir.

Topumuzu eşit aralıklarla
hareket ettirseydik

böyle bir şey elde ederdik.

Bize kendisi hakkında aslında
herhangi bir şey söylemiyor.

Asansörde sıçrayan bir top mu
yoksa daire mi?

Görüntümüze tekrar bakalım

ve her top zıpladığında
neler olup bittiğini düşünelim.

Yerle her çarpışmanın ardından

topun yukarı doğru momentumu
sonunda yerçekimi tarafından aşılır.

Bu, her yayın zirvesinde olur.

Objeler yön değiştirdiğinde
hareket en yavaştır.

Burada topun ardışık pozisyonlarının
birbirine yakın olduğunu görüyoruz.

Top düşerken hızlanır

ve yere yaklaşıp çarptığında
en hızlı halini alır.

Burada her pozisyonun birbirinden
daha uzak olduğunu görüyoruz.

Kareler arasındaki
konum değişikliği aralıktır.

Değişiklik ne kadar küçükse
eylem o kadar yavaş görünecektir.

Değişim ne kadar çok olursa
o kadar hızlı görünecektir.

Bir eylemin yavaşlaması için

konumdaki her değişikliğin önündeki
değişiklikten daha az olması gerekir.

Aynı şekilde bir eylemin hızlanması için

birbirini izleyen her değişiklik
daha büyük olmalıdır.

Görüntüde izlediklerimizi yansıtmak için

canlandırılmış zıplamamızın
mekanik aralığı değiştirelim.

Zirvede yavaş, yere çarptığında hızlı.

Basitçe aralığı ayarlayarak

hareketteki momentum ve yerçekimi
kuvvetlerini sezdirmeyi başardık

ve çok daha gerçekçi
bir hareket elde ettik.

Aynı zamanlama ancak farklı aralıklar

bize çok farklı sonuçlar verir.

Gerçekte bir top zıplarken

yerçekimi fiziği, sonunda topun
hareket halinde kalma eğilimini bozar.

Bunu, art arda gelen her sıçramanın

azalan yüksekliğinde,
burada görebilirsiniz.

Ama yine bu azalma topun özelliklerine
göre değişiklik göstermektedir.

Bu daireler aynı boyutta olsalar da

her biri bize nasıl
hareket ettikleriyle ilgili,

kendileri hakkında
farklı bir hikaye anlatıyorlar.

Bu zamanlama
ve aralık ilkeleri arasındaki ilişki

sayısız şekilde uygulanabilir

ve her tür eylemi
canlandırmak için kullanılabilir:

Yo-yo,

yumruk,

hafif vuruş,

itme,

testere,

gökyüzünde gezinen Güneş,

sarkaç.

Animasyon, zamana dayalı
bir sanat biçimidir.

İllüstrasyon veya resim gibi

diğer grafik sanatlarının
estetik unsurlarını içerebilir

ancak animasyonu ayıran şey,

burada gördüğünüz şeyin
görmediğinizden daha az önemli olmasıdır.

Objenin iki boyutlu görünümü

bize sadece kendisi
hakkında çok şey anlatır.

Sadece hareket halindeyken
doğasını gerçekten anlarız.