< Return to Video

สามทหารลิงผจญภัย รามเกียรติ์ EP.47 | Point of View

  • 0:00 - 0:02
    สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ
  • 0:02 - 0:04
    กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา
  • 0:04 - 0:09
    บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
    พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
  • 0:09 - 0:10
    เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ
  • 0:10 - 0:14
    เป็นไงกันบ้างคะ ติดตามซีรีส์รามเกียรติ์กันมาตั้งยาวนานแล้ว
  • 0:14 - 0:16
    เรื่องราวเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะคะ
  • 0:16 - 0:20
    ส่วนใครที่ยังไม่เคยติดตามซีรีส์นี้นะคะ
    แล้วอยากติดตามตั้งแต่ตอนแรกสุดเลย
  • 0:20 - 0:23
    ก็สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยค่ะ
    วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้วนะคะ
  • 0:23 - 0:25
    เปิดดูกันยาวๆ ไปเลย
  • 0:25 - 0:31
    ส่วนใครที่แบบ โอ้ยเล่าเวิ่นเว้อ รายละเอียดเยอะเกินไป
    ไม่ชอบ ไม่เอาน้ำ อยากได้เนื้อๆ เน้นๆ
  • 0:32 - 0:35
    เรื่องเป็นยังไง จบยังไง เอาแค่ 10 นาทีจบเท่านั้น
  • 0:35 - 0:40
    วิวเคยเล่าไว้แล้วเช่นกันค่ะ แต่ต้องคนที่แบบหูไวนิดนึงนะ
    พูดเร็วมากจริงๆ ในคลิปนั้นนะคะ
  • 0:40 - 0:42
    ก็สามารถกดไปดูได้ ตรงนี้เช่นกันค่ะ
  • 0:42 - 0:44
    โอเค ไม่ต้องเวิ่นเว้อไปไกลนะคะ
  • 0:44 - 0:48
    และแน่นอนนะคะ หลายคนเพิ่งจะมาดูคลิปวิวได้แบบ คลิปสองคลิปเท่านั้น
  • 0:48 - 0:51
    อย่าลืมกดปุ่ม subscribe นะคะ
    แล้วก็กดปุ่มเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้างด้วย
  • 0:51 - 0:53
    เวลามีคลิปวีดีโอใหม่ๆ จะได้รู้ค่ะ
  • 0:53 - 0:56
    นอกจากนี้สามารถติดตามวิวได้ในช่องทางต่างๆ นะคะ
  • 0:56 - 0:59
    จะได้ไม่พลาดข่าวสารอะไรไง เวลาวิวไปออกงานที่ไหนก็ตาม
  • 0:59 - 1:00
    เราจะได้เจอกันค่ะ
  • 1:00 - 1:02
    โอเค เวิ่นเว้อไปไกลแสนไกลนะคะ
  • 1:02 - 1:06
    เราพร้อมที่จะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ
  • 1:06 - 1:07
    ถ้าพร้อมกันแล้วก็
  • 1:07 - 1:08
    ไปฟังกันเลยค่ะ
  • 1:12 - 1:16
    ความเดิมตอนที่แล้วของเรานะคะ
    เริ่มราวเริ่มเข้มข้นขึ้นแล้วใช่ไหมค่ะ
  • 1:16 - 1:19
    เพราะว่าเหล่าลิงเนี่ย ประชุมพลกันอยู่เต็มภูเขาละ
  • 1:19 - 1:22
    เตรียมพร้อมที่จะยกทัพข้ามไปที่กรุงลงกาค่ะ
  • 1:22 - 1:26
    แน่นอนนะคะ สมาชิกกองทัพตอนนี้ก็มีพระรามพระลักษมณ์
    แล้วก็เหล่าลิงเต็มไปหมดเลย
  • 1:26 - 1:30
    แต่วันนี้เราจะมาพูดถึงละครอีกตัวหนึ่ง ซึ่งเป็นอีกสปีชีส์หนึ่งค่ะ
  • 1:30 - 1:34
    ก็คือคนธรรพ์นั่นเอง คนธรรพ์นี่เป็น
    สิ่งมีชีวิตอีกแบบหนึ่งบนสวรรค์นะคะ
  • 1:34 - 1:37
    ซึ่งคนธรรพ์ที่เราจะพูดถึงในวันนี้ชื่อว่าประคนธรรพ์ค่ะ
  • 1:37 - 1:40
    ประคนธรรพ์นี่เป็นเหมือนกึ่งๆ เซเลปประจำสวรรค์
  • 1:40 - 1:43
    เป็นแบบว่าคนธรรพ์ที่มีฤทธิ์มีกำลังมาก
    เรียกได้ว่าเป็นตัวละครที่เก่งประมาณหนึ่งเลย
  • 1:43 - 1:46
    แต่มันจะมีบทบาทน้อยมากดังนั้นเราจะไม่พูดถึงมันเยอะ
  • 1:46 - 1:50
    เอาเป็นว่าประคนธรรพ์นี่นะคะ อยู่ดีๆ
    ก็รู้สึกว่า อยากเที่ยวป่าจังเลย
  • 1:50 - 1:53
    ก็อารมณ์เหมือนกับคนสมัยนี้อยากเที่ยวผับอะไรอย่างงี้
  • 1:53 - 1:57
    ดังนั้นนะคะ ประคนธรรพ์ก็เลยเหาะลงมาค่ะ
    ปรากฏว่าเหาะไปเหาะมา
  • 1:57 - 2:00
    เหาะผ่านภูเขาที่พระรามเนี่ย กำลังรวมพลลิงอยู่
  • 2:00 - 2:05
    เหาะไปก็แบบ เอ๊ะตรงนั้นอะไร ทำไมถึงมีลิงเต็มไปหมดเลย
    มาประชุมรวมกันเราลงไปถามดูดีกว่า
  • 2:06 - 2:08
    ดังนั้นนะคะ ประคนธรรพ์ก็เลยเหาะลงมาค่ะ
  • 2:08 - 2:12
    แน่นอนนะคะเวลาเราตั้งกองทัพมันก็มีการตรวจตรา
    รักษาความปลอดภัยต่างๆ
  • 2:12 - 2:12
    ใช่ไหม
  • 2:12 - 2:18
    ดังนั้นเมือมีสิ่งชีวิตแปลกประหลาดหลุดเข้ามา เหล่าพลลิงก็ต้องพยายามวิ่งเข้าไปจะรุมจับ ประคนธรรพ์ก็แบบ
  • 2:18 - 2:19
    โอ้ย หยุดๆๆ หยุดก่อน
  • 2:19 - 2:23
    ฉันไม่ได้มาร้ายๆ ฉันแค่อยากรู้ว่าเธอทำอะไรกัน
    ไหนเล่าให้ฟังหน่อย
  • 2:23 - 2:26
    แหม่ ปกติเขาจะเล่ากันไหม ความลับของกองทัพอะไรยังงี้
  • 2:26 - 2:28
    ก็ไม่ควรจะเล่านะแต่เหล่าลิงเล่าหมดเลย ก็แบบว่า
  • 2:28 - 2:31
    อ๋อตอนนี้พระนารายณ์มาประชุมรวมพล นู่นนี่นั่น
  • 2:31 - 2:33
    อวตารมาจะไปปราบทศกัณฐ์
  • 2:33 - 2:35
    เล่าให้ฟังไป แน่นอนนี้ประคนธรรพ์ได้ยินแบบนี้
  • 2:35 - 2:40
    ในฐานะตัวละครที่อยู่ฝ่ายดีนะคะ ในเรื่องรามเกียรติ์
    จะรู้สึกเหมือนกันหมดเราจะแยกได้ง่ายมากว่า
  • 2:40 - 2:42
    ตัวละครไหนอยู่ฝ่ายดี ตัวละครไหนอยู่ฝ่ายร้าย
  • 2:42 - 2:44
    เมื่อได้ฟังเรื่องราวนะคะ
  • 2:44 - 2:47
    ประคนธรรพ์อยู่ฝ่ายดีค่ะ ประคนธรรพ์ฟังเรื่องราวเสร็จปุ๊บ
    รู้สึกว่าแบบ
  • 2:47 - 2:51
    เฮ้ย พระนารายณ์อวตาร ฉันอยากมีส่วนร่วมกับสิ่งนี้มาก
  • 2:51 - 2:53
    พาฉันไปเฝ้าพระนารายณ์หน่อยนะคะ
  • 2:53 - 2:55
    ดังนั้นเหล่าลิงก็เลยพาประคนธรรพ์นะคะ
  • 2:55 - 2:58
    ไปเฝ้าตามลำดับ ก็ส่งไปหาสุครีพ สุครีพ ส่งให้พระลักษมณ์
  • 2:58 - 2:58
    นู่นนี่นั่น
  • 2:59 - 3:02
    จนสุดท้ายนะคะพระรามก็รู้สึกว่า
    เออ ประคนธรรพ์ก็เป็นคนดีมีฝีมือ
  • 3:02 - 3:05
    ก็ โอเค อยากเข้ามาร่วมกองทัพของเราก็เข้ามาเลยจ้า
  • 3:05 - 3:08
    เท่านั้นแล้วก็จบไปนะคะ บทบาทของประคนธรรพ์ในบทนี้
  • 3:08 - 3:10
    เพราะวันนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องที่มันกว่านั้นค่ะ คือ
  • 3:10 - 3:16
    การพผจญภัยของทหารลิง 3 ตนนะคะ
    ได้แก่หนุมาน องคต แล้วก็ชมพูพานนั่นเองค่ะ
  • 3:16 - 3:19
    เรื่องของเรื่องก็คือหลังจากที่ประคนธรรพ์
    มาฝากเนื้อฝากตัวแล้วเนี่ย
  • 3:19 - 3:21
    คืนนั้นนะคะ พระรามก็กลับไปนอนตามปกติ
  • 3:21 - 3:28
    ปรากฏว่านอนไปนอนมาฝันนู่นฝันนี่ คิดถึงนั่น คิดถึงนี่ เอาเป็นว่าสรุปแล้วนะคะ ตื่นมาคิดถึงนางสีดาค่ะ คิดถึงมาก คิดถึงแบบ
  • 3:28 - 3:34
    ฮือ สีดาของพี่เมื่อไหร่พี่จะได้เจอสีดาสักที ร้องไห้ฟูมฟายนะคะ
  • 3:34 - 3:40
    ดังนั้นค่ะ วันรุ่งขึ้นพอตื่นเช้ามาพระรามก็เลย
    จัดการประชุมพลกันค่ะ ประชุมๆ แล้วก็บอกว่า
  • 3:40 - 3:41
    ไม่ได้การแล้ว
  • 3:41 - 3:43
    เราจะต้องไปช่วยนางสีดาแล้วล่ะ
  • 3:43 - 3:45
    เรายกทัพกันไปเลยดีกว่า
  • 3:45 - 3:49
    แต่โชคดีนะคะที่เหล่าทหารของพระรามเนี่ย มีสติ
    ก็เลยมีการคัดค้านขึ้นมาประมาณว่า
  • 3:50 - 3:52
    เดี๋ยวๆๆ เคยเล่นเกมมั้งปะ คือ
  • 3:52 - 3:56
    กองทัพใหญ่มาก กองทัพใหญ่ 77 สมุทรไท
    จะยกดุ่มๆๆ เข้าไปกรุงลงกา
  • 3:56 - 3:59
    แบบไม่รู้ช่องทางไม่รู้อะไรเลย กรุงลงกาอยู่ไหนยังไม่รู้
  • 3:59 - 4:01
    คือแบบสมัยนั้นไม่ได้มี google map เก็ตไหม
  • 4:01 - 4:05
    จะได้แบบว่า google map พาฉันไปกรุงลงกาหน่อย
    แล้วมันจะได้บอกเส้นทาง
  • 4:05 - 4:07
    มันต้องมีคนไปเปิดแมพก่อน
  • 4:07 - 4:10
    เคยเล่นปะเนี่ย สตาร์คงสตาร์คราฟท์ อ่าว มุกซ้ำอีก
  • 4:10 - 4:11
    อะ ไม่เอา เลิกเล่นมุกนี้นะคะ
  • 4:11 - 4:13
    ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยคิดว่า
  • 4:13 - 4:17
    เออ ก็ได้เราก็ควรจะมีการเปิดแมพ
    ดังนั้นส่งใครไปดีถึงจะเหมาะกับการเปิดแมพ
  • 4:17 - 4:23
    คุยกันไปคุยกันมานะคะ ก็เลยรู้สึกว่า
    โอเค มีทหารที่เก่งกล้าสามารถอยู่ทั้งหมด 3 ตน ที่ควรจะส่งไป
  • 4:23 - 4:26
    ก็คือ หนุมาน องคต แล้วก็ชมพูพานนั่นเองค่ะ
  • 4:26 - 4:30
    ดังนั้นนะคะ พระรามก็เลยจัดทหารให้กองกำลัง กองกำลังหนึ่งแล้วบอกว่า
  • 4:30 - 4:33
    ให้ 3 นายเนี่ย บุกเข้าไปในกรุงลงกา
  • 4:33 - 4:35
    และแอบไปสื่อข่าวนางสีดาด้วย
  • 4:35 - 4:37
    อย่างน้อยก็ควรจะรู้ใช่ไหมว่าสีดายังมีชีวิตอยู่
  • 4:37 - 4:43
    ไม่ใช่ว่าแบบ บุกไปถึงนะ แล้วนางสีดาไม่ยอมทศกัณฐ์
    โดนทศกัณฐ์ฆ่าตายไปแล้วมันก็ไม่คุ้มที่จะบุก นึกออกใช่ไหม
  • 4:43 - 4:44
    และที่สำคัญนะคะ
  • 4:44 - 4:46
    ควรจะไปบอกนางสีดาให้รู้ด้วยว่า
  • 4:46 - 4:48
    ความช่วยเหลือกำลังจะมาถึง
  • 4:48 - 4:49
    เดี๋ยวดีไม่ดีนางสีดาแบบ
  • 4:49 - 4:52
    ทศกัณฐ์เข้ามาแล้ว ฉันฆ่าตัวตาย แอ๊ะ
  • 4:52 - 4:54
    ตายไปก็จบเลยใช่ไหม
  • 4:54 - 4:58
    ดังนั้นนะคะ พระรามก็เลยเรียกหนุมาน ชมพูพาน
    แล้วก็องคตเข้ามาค่ะ แล้วก็บอกว่า
  • 4:58 - 5:04
    อะ นี่ นี่คือสไบของนางสีดาที่ฉันเก็บได้กลางทาง
    และนี่คือแหวนของนางสีดาที่สดายุให้มา
  • 5:04 - 5:06
    เอาไปให้นางสีดานะ แล้วบอกนางสีดาว่า
  • 5:06 - 5:08
    ความช่วยเหลือกำลังจะมาถึงแล้ว
  • 5:08 - 5:12
    ซึ่งก็เป็นโชคดีของพระรามอีกรอบนะคะ ที่หนุมานได้สติ
    หนุมานก็บอกว่า
  • 5:12 - 5:17
    เดี๋ยว ไอ้สองอย่างเนี่ยมันจะไปพิสูจน์ได้ยังไงว่า
    ฉันเป็นทหารของพระรามจริงๆ
  • 5:17 - 5:20
    คือพระองค์ลืมไปรึเปล่าว่าเราเพิ่งจะเจอกัน
  • 5:20 - 5:25
    แล้วตอนที่เราเจอกันนี่นางสีดาก็โดนจับไป
    แล้ว นางสีดาจะรู้ได้ยังไงว่าข้าเป็นทหารของพระรามจริงๆ
  • 5:25 - 5:28
    เกิดนางสีดาเข้าใจว่าข้าเป็นยักษ์ปลอมตัวมาแล้วทำยังไงอะ
  • 5:28 - 5:33
    นางสีดาไม่รู้นี่ว่าแบบ พระรามจะมามีทหารเป็นลงเป็นลิง
    อะไรอย่างงี้
  • 5:33 - 5:36
    เออ แล้วที่สำคัญนะ แหวนนี้กับสไบนี้มันก็ตกอยู่กลางทาง
  • 5:36 - 5:38
    ใครมาเก็บก็ได้
  • 5:38 - 5:41
    ทำยังไงดีนางสีดาถึงจะเชื่อว่าข้าเป็นทหารของพระองค์
  • 5:41 - 5:46
    พระรามนะคะ ก็เลยให้ข้อมูลเพิ่มไปอีกข้อหนึ่งกับหนุมานค่ะ
    ซึ่งไม่เข้าใจนะ ว่าพระรามกล้าพูดได้ยังไง
  • 5:46 - 5:48
    กลางที่ประชุมลิงเลย อยู่ดีๆ ก็แบบ
  • 5:48 - 5:54
    อะ โอเค หนุมานได้ ข้าจะบอกความลับข้อหนึ่งกับเจ้า
    ถ้าเจ้าไปเจอสีดานะ เจ้าบอกข้อนี้เลย
  • 5:54 - 5:57
    คือข้อนี้เป็นเรื่องที่มีแค่เรารู้กันอยู่ 2 คน 2 คนเท่านั้น
  • 5:57 - 6:01
    ถ้าบอกไปนะ สีดาต้องมั่นใจแน่ๆ เลยว่าข้าเป็นคนส่งเจ้ามา
  • 6:01 - 6:02
    ข้อความนั้นก็คือ
  • 6:02 - 6:05
    ไปบอกสีดานะว่าจำความหลังของเราได้ไหม
  • 6:05 - 6:10
    ตอนนั้นไง ตอนที่ข้าจะไปยกธนูแล้วได้เจ้ามาเป็นเมีย
    ก่อนที่ข้าจะยกธนูอะ
  • 6:10 - 6:13
    เจ้าแอบมองข้าอยู่บนหน้าต่าง แล้วข้าก็มองเจ้าขึ้นไปเหมือนกัน
  • 6:13 - 6:17
    ตาของเราก็สบกัน ปิ้ง แล้วทำให้เราหลงรักกัน
  • 6:17 - 6:21
    เอาข้อความนี้ไปบอกสีดานะหนุมาน รับรองไม่มีใครรู้
    มีเรารู้กันอยู่ 2 คนเท่านั้น
  • 6:21 - 6:23
    แต่ตอนนี้นี่คือรู้กับทั้งกองทัพละนะ
  • 6:23 - 6:26
    อย่างไรก็ดีนะคะ หนุมานก็จำข้อความนี้ไปค่ะ
  • 6:26 - 6:31
    และหลังจากนั้นไม่นานค่ะ หนุมาน องคต และชมพูพาน
    ก็ออกเดินทางไปเพื่อที่จะไปเปิดแมพกรุงลงกานะคะ
  • 6:31 - 6:34
    ซึ่งแน่นอนระหว่างทางก็จะต้องมีการแวะพักอะไรต่างๆ
  • 6:34 - 6:38
    วันหนึ่งนะคะ ทหารลิงทั้ง 3 ตัวเนี่ย
    ก็ไปนอนพักอยู่ข้างสระน้ำแห่งหนึ่งค่ะ
  • 6:38 - 6:42
    ระหว่างที่กำลังนอนพักอยู่แล้วก็พักไพร่พลเต็มไปหมดเลยเนี่ย
    ปรากฏว่า
  • 6:42 - 6:48
    สระน้ำแห่งนั้นนะคะ ไม่ใช่สระน้ำว่างค่ะ
    แต่เป็นที่อยู่ของยักษ์ตนหนึ่ง ชื่อว่ายักษ์ปักหลั่น
  • 6:48 - 6:50
    ยักษ์ปักหลั่นเนี่ยนะคะ เป็นยักษ์ที่ได้รับคำสั่งไว้ว่า
  • 6:51 - 6:53
    ใครที่มาอยู่บริเวณบ่อน้ำนี้สามารถจับกินได้หมดเลย
  • 6:53 - 6:54
    ดังนั้นนะคะ
  • 6:54 - 6:59
    ตอนกลางคืน ยักษ์ปักหลั่น ซึ่งแบบอดอยากยากแค้น
    มานานแสนนาน ไม่มีใครหลงเข้ามาตรงนี้นานแล้วเนี่ย
  • 6:59 - 7:01
    ก็เลยขึ้นมาจากน้ำ ขึ้นมาแล้วก็แบบ
  • 7:01 - 7:05
    โอ้ว ลิงเต็มเลย น่าจะอร่อย เอาไปทำอะไรดีนะ
  • 7:05 - 7:10
    กินสมองลิงดีไหม บำรุงสมองข้าหรือว่าเอาไปทำเนื้อลิงอะไรดี
  • 7:10 - 7:12
    แหม่ ไหนลองเล็งดูซิ จะกินตัวไหนดีนะ
  • 7:13 - 7:16
    อุ๊ย ไอ้ลิงตัวเขียวตัวนั้นน่ะ เครื่องแต่งกายมันดูไฮโซ
  • 7:16 - 7:19
    มันน่าจะเป็นเจ้านายของพวกนี้แน่ๆ จับเจ้านายกินก่อนดีกว่า
  • 7:19 - 7:25
    ว่าแล้วนะคะ ยักษ์ปักหลั่น ซึ่งกำลังเล็งถูกตัวนะคะ
    ก็เลยมองไปเห็นองคตค่ะ วิ่งเข้าไปแท่ดๆๆ
  • 7:25 - 7:32
    กระโดดถีบอกองคตค่ะ ปัก โอ้โห้ย องคตโดนถีบก็ตื่นสิค่ะ
    แล้วแน่นอนองคตไม่ใช่ลิงกระจอกนึกออกปะ
  • 7:32 - 7:36
    เป็นถึงหลานของพระอินทร์ทีเดียวนะคะ ลูกพาลี
    จะไปยอมง่ายๆ ได้ยังไง
  • 7:36 - 7:39
    ดังนั้นนะคะองคตกับยักษ์ปักหลั่นก็เลยมีการ ต่อสู่กันค่ะ สู้ไป สู้มา
  • 7:39 - 7:43
    จนในที่สุดยักษ์ปักหลั่นแพ้ กำลังจะโดนฆ่าละ
    ยักษ์ปักหลั่นแบบ
  • 7:43 - 7:50
    หยุด! อย่างเพิ่งฆ่าข้า ข้าผิดไปแล้ว ท่านเป็นใครทำไม
    ท่านเก่งจังเลย เล่าให้ข้าฟังหน่อยได้ไหม อะไรอย่างงี้นะคะ
  • 7:50 - 7:53
    ซึ่ง ถ้าเป็นเรื่องที่แบบ make sense เนี่ย องคตก็ไม่ควรจะเล่า เก็ตปะ
  • 7:53 - 7:57
    ตัวเองกำลังจะไปสู้กับยักษ์ แล้วนี่แบบยักษ์อีกตัวหนึ่งอะ
    อยู่ดีๆ ก็เล่าเรื่องให้ฟังหมดเลยบอกว่า
  • 7:57 - 8:03
    อ๋อ ข้าเป็นทหารของพระนารายณ์ เนี่ยนะข้าจะพาไพร่พล
    ไปเปิดแมพกรุงลงกา ก็เลยมาพักผ่านตรงนี้
  • 8:03 - 8:06
    เจ้าเป็นใครกล้าดียังไงมาพยายามกินข้าเนี่ย ห๊ะ
  • 8:06 - 8:07
    ยักษ์ปักหลั่นได้ยินอย่างนั้นนะคะ ยักษ์ปักหลั่นแบบ
  • 8:08 - 8:10
    โอ้ ทหารพระนารายณ์จริงเหรอ
  • 8:10 - 8:12
    นี่ข้าจะเล่าให้ฟัง จริงๆ แล้วข้าเนี่ย
  • 8:12 - 8:13
    เป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์
  • 8:13 - 8:15
    แต่ว่าโดนคำสาปของพระอินทร์
  • 8:15 - 8:20
    คือ ข้าไปแอบมีความสัมพันธ์อะไรบางอย่างกับนางฟ้า
    ในตำหนักของพระอินทร์
  • 8:20 - 8:23
    ดังนั้นนะคะ พระอินทร์ก็เลยสาปข้าไว้บอกว่า
  • 8:23 - 8:30
    ให้ข้าลงมาอยู่ตรงนี้ให้เป็นยักษ์ เมื่อไหร่ก็ตามที่ทหาร
    พระนารายณ์เนี่ยเดินทัพผ่านมาแล้วมาถึงแล้วลูบหลังข้านะ
  • 8:30 - 8:33
    ข้าเนี่ยก็จะพ้นจากคำสาปแล้วกลับมาเป็นเทวดาเหมือนเดิม
  • 8:33 - 8:40
    องคตได้ยินแบบนั้นนะคะ องคตก็เลย อ๋อแค่ลูบหลังใช่ไหม
    ได้ๆ เดี๋ยวข้าจัดให้ องคตก็เลยจัดการลูบหลังยักษ์ปักหลั่นนะคะ
  • 8:40 - 8:41
    ไปทีสองที
  • 8:41 - 8:47
    ยักษ์ปักหลั่นก็เลยกลายร่าง ฟริ้ง กลับเป็นเทวดา
    แล้วก็เหาะขึ้นสวรรค์ไปเลยค่ะ
  • 8:47 - 8:50
    องคตก็กลับมาแล้วก็มาเล่าเรื่องทั้งหมด
    ให้หนุมานกับชมพูพานฟัง
  • 8:50 - 8:55
    เสร็จเรื่องยักษ์ปักหลั่นนะคะ ลิงทั้งสามตนก็พาบริวารค่ะ
    ออกเดินทางไปต่อ ปรากฏว่า
  • 8:55 - 8:59
    ไปเจอเมืองอยู่เมืองหนึ่งค่ะ เป็นเมืองร้างแบบไม่มีผู้คนเลย
  • 8:59 - 9:04
    ลิงทั้ง 3 ตัวนะก็รู้สึกว่าแบบ เฮ้ย มันแปลกๆ นะ อะไรยังไง
    คุยกันไปคุยกันมาสุดท้ายนะคะหนุมานบอกว่า
  • 9:05 - 9:08
    ไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าเข้าไปดูเอง เดี๋ยวเจ้ารออยู่ข้างนอกนี่แหละ
  • 9:08 - 9:11
    จริงๆ ก็แปลกนะ คือเป็นเมืองร้าง
    จริงๆ ก็ควรจะเข้าไปด้วยกันรึเปล่า
  • 9:11 - 9:12
    ก็ไม่รู้นะคะ
  • 9:12 - 9:14
    หนุมานค่ะ เข้าไปในเมืองเข้าถึงก็แบบ
  • 9:14 - 9:18
    เอ๊ ไม่มีคนเลย ตรงไหนก็ไม่มี ตรงไหนก็ไม่มี
  • 9:18 - 9:22
    จนกระทั่งเดินขึ้นไปในปราสาทนะคะ ก็คือเป็นเหมือนแบบ
    จุดศูนย์กลางของเมืองนั่นแหละ
  • 9:22 - 9:28
    ปรากฏว่าไปเจอสาวสวยอยู่คนหนึ่งนั่งอยู่ค่ะ
    หนุมานเห็นสาวสวย น่ะ นิสัยหนุมานแบบไทยนะ
  • 9:28 - 9:31
    อย่าลืมนะคะว่าตอนนี้เรากำลังเล่าอยู่ในเวอร์ชั่น
  • 9:31 - 9:35
    รามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
    พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1
  • 9:35 - 9:39
    เออ หนุมานจะมีความเจ้าชู้เล็กๆ อะนะ แตกต่างจากเวอร์ชั่นอื่นอย่างชัดเจนนะจ๊ะ
  • 9:39 - 9:43
    หนุมานค่ะ เข้าไป แล้วก็ไปเจอสาวสวยนั่งอยู่ หนุมานจีบ
  • 9:43 - 9:47
    หนุมานแบบว่าไงจ๊ะ แม่น้องสาว
    มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวอะ
  • 9:47 - 9:47
    บอกพี่มาเถอะ
  • 9:47 - 9:48
    อะไรยังงี้
  • 9:48 - 9:50
    คือเข้าไปแล้วก็แบบมีความหม้อเลยนะคะ
  • 9:50 - 9:53
    ซึ่งสาวคนนั้นค่ะคือนางบุษมาลีค่ะ
    นางบุษมาลีแบบ
  • 9:53 - 10:00
    เฮ้ย ลิงที่ไหนอะ เข้ามาทำไมที่นี่ คือฉันอยู่ตรงนี้มาสามหมื่นปี ไม่เคยอะไร สิ่งมีชีวิตไหนเข้ามาตรงนี้เลย
  • 10:00 - 10:04
    ไม่ได้ๆ เจ้าเป็นใคร บอกมาเดี๋ยวนี้นะ อะไรอย่างงี้
  • 10:04 - 10:06
    หนุมานก็มีความแบบเล่าให้ฟัง
  • 10:06 - 10:12
    ไม่กลัวเลยนะ กลัวว่าแบบโดนแบบกำดัก โดนหลอก
    ยักษ์มาตั้งเมืองปลอม เอาสาวแปลงมาไว้อะไรงี้ ไม่กลัวเลย
  • 10:12 - 10:16
    หนุมานนะคะ ได้ยินแบบนั้นหนุมานแบบ
    แหม่น้องสาวอย่ามากลัวพี่เลย
  • 10:16 - 10:19
    เป็นอะไรรึเปล่าทำไมมาอยู่ตรงนี้คนเดียว เล่าให้พี่ฟังเถอะ
  • 10:19 - 10:23
    นะนะนะ พี่จะได้ช่วยเจ้าไง ถ้าเจ้ามีปัญหาอะไรไง
  • 10:23 - 10:27
    นี่ไม่รู้เหรอ พี่เนี่ยเป็นทหารของพระนารายณ์อวตารเชียวนะ
  • 10:27 - 10:28
    เรื่องอะไรพี่ก็ช่วยได้ทั้งนั้นแหละ
  • 10:28 - 10:31
    น่ะ มีความเอาพระนารายณ์ไปจีบสาวอีกนะคะ
  • 10:31 - 10:37
    นางบุษมาลีนะคะ ก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ดีๆ ก็มีลิงบุกเข้ามาในห้องนอนน่ะนะ แล้วก็มาจีบตัวเอง นางบุษมาลีก็แบบ
  • 10:37 - 10:41
    อุ๊ย อย่ามาแตะเนื้อต้องตัวฉัน เธอเป็นอะไร เธอเป็นใคร
  • 10:41 - 10:45
    มาบอกว่าเป็นทหารพระนารายณ์อะไร มาทำนิสัยแบบนี้
    ไม่จริงอะ ไม่เชื่อหรอก
  • 10:45 - 10:48
    ไหนเป็นทหารพระนารายณ์ชื่ออะไรไหนบอกมาซิ
  • 10:48 - 10:50
    หนุมานนะคะ ได้ทีแบบนั้นหนุมานแบบ
  • 10:50 - 10:53
    ข้าชื่อว่ากำแหงหนุมานเป็นทหารเอกของพระนารายณ์
  • 10:53 - 10:57
    ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปที่กรุงลงกา เพื่อไปส่งสารให้นางสีดา
  • 10:57 - 10:59
    เล่าไปหมดเลย เล่าซะละเอียดยิบนะคะ
  • 10:59 - 11:05
    ฝั่งนางบุษมาลี นางบุษมาลีแบบ เฮ้ย คิดอยู่ในหัว
    เฮ้ย จริงๆ ฉันก็โดนพระอินทร์สาปลงมานะบอกว่า
  • 11:05 - 11:07
    ให้มาเฝ้าเมืองนี้
  • 11:07 - 11:11
    ถ้าเกิดได้เจอกับทหารของพระนารายณ์ตัวจริง ฉันจะพ้นคำสาป
  • 11:11 - 11:14
    เขาเป็นทหารของพระนารายณ์ตัวจริงรึเปล่านะ
  • 11:14 - 11:17
    ไม่ดีๆ เป็นผู้หญิงโดนจีบอยู่ฉันจะต้องแกล้งปัดไปก่อน
  • 11:17 - 11:18
    นางบุษมาลีนะคะก็เลยแบบ
  • 11:19 - 11:22
    อย่ามาบอกว่าตัวเองเป็นทหารพระนารายณ์ชื่อหนุมาน
  • 11:22 - 11:26
    หนุมานตัวจริงอะ ต้องหาวเป็นดาวเป็นเดือน
    ต้องแบบลอยขึ้นไปบนฟ้าได้
  • 11:26 - 11:30
    ไม่จริงอะอย่ามา นี่เป็นลิงธรรมดาอย่ามาหลอกกันเลย
    อะไรยังงี้นะคะ
  • 11:30 - 11:32
    ซึ่งแน่นอนด้วยสกิลความอยากจีบสาวนะคะ
  • 11:33 - 11:38
    หนุมานก็เลยเหาะขึ้นไปบนอากาศค่ะ แล้วก็หาวเป็นดาว
    หาวเป็นเดือนแบบกระจุยกระจายเลย ไม่กลัวเลยนะ ว่า
  • 11:38 - 11:40
    ไพร่พลที่อยู่นอกเมืองจะงง
  • 11:40 - 11:46
    นึกสภาพองคตกับชมพูพาน รออยู่นอกเมืองอยู่ดีๆ ก็เจอหนุมานเหาะขึ้นมาอยู่กลางเมืองแล้วก็หาว วิ้ง
  • 11:46 - 11:50
    น่าจะงงน่าดูนะคะ แต่อย่างไรก็ดี ในตัวบทไม่ได้กล่าวไว้ ดังนั้นเรากลับเข้าเรื่องดีกว่า
  • 11:50 - 11:52
    นางบุษมาลีเห็นแบบนั้นนะคะ ก็เลยแบบว่า
  • 11:52 - 11:57
    อุ๊ย นี่มันทหารของพระนารายณ์ตัวจริง
    ฉันจะต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้หนุมานฟังเเล้ว
  • 11:57 - 11:59
    นางบุษมาลีก็เลยเล่าให้หนุมานฟังค่ะ บอกว่า
  • 11:59 - 12:03
    เออ เรื่องราวทั้งหมดน่ะ จริงๆ แล้วฉันอะ
    เป็นข้ารับใช้ของพระอินทร์อยู่บนสวรรค์
  • 12:04 - 12:09
    แต่ไอ้เมืองเนี่ย จริงๆ มันก็เป็นเมืองปกติธรรมดานี่แหละ
    แต่ไอ้เจ้าเมืองอะ ชอบขึ้นเฝ้าพระอินทร์
  • 12:09 - 12:14
    ขึ้นไปถึงก็ไปหม้อนางฟ้าของพระอินทร์อะ
    คือแบบมันมีนางอัปสรตนหนึ่ง ชื่อว่านางอัปสรรัมภา
  • 12:14 - 12:18
    จำรัมภากันได้ใช่ไหม ตนนั้นแหละ
    คือเป็นนางอัปสรตนโปรดของพระอินทร์ตนหนึ่งอะนะ
  • 12:18 - 12:20
    ทีนี้ กษัตริย์เมืองนี้ชอบ
  • 12:20 - 12:25
    ชอบรัมภามาก แล้วก็อยากจีบอยากได้ ไม่รู้จะทำยังไง
    ก็เลยมาชวนฉันให้ฉันไปเป็นเม่สื่อ
  • 12:25 - 12:27
    ปรากฏว่าพระอินทร์จับได้ พระอินทร์ก็เลยสาป แบบว่า
  • 12:28 - 12:30
    ล้างเมืองเนี่ย ทิ้งทั้งเมืองเลย ตายเรียบ
  • 12:30 - 12:35
    แล้วก็เหลือฉันเนี่ย สาปให้ลงมาจากสวรรค์ให้มาอยู่ตรงเนี่ย
    รอวันที่ทหารของพระนารายณ์น่ะ เดินทางผ่านมา
  • 12:35 - 12:39
    เดินทางผ่านมาเมื่อไหร่นะ ฉันถึงจะได้พ้นคำสาป
    แล้วก็กลับไปอยู่บนสวรรค์เหมือนเดิม
  • 12:39 - 12:41
    ซึ่งแน่นอนนะคะว่าหนุมานบอกว่า
  • 12:41 - 12:43
    โอ้ย เรื่องแค่นี้ ชิลล์มาก
  • 12:43 - 12:46
    เดี๋ยวปลดคำสาปให้ ไม่ใช่แค่เจอด้วย ได้มากกว่าเจออีก
  • 12:46 - 12:51
    แล้วก็แน่นอนนะคะ ด้วยสไตล์หนุมาน หลายๆ คนก็น่าจะรู้นิสัยอยู่แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นน่ะนะ
  • 12:51 - 12:53
    ซึ่งหนังจากเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้นนะคะ
  • 12:53 - 12:58
    นางบุษมาลีก็ลืมไปเลยว่าตัวเองต้องกลับสวรรค์ ก็รู้สึกว่า
    เออ ฉันก็ต้องอยู่เป็นเมียหนุมานต่อรึเปล่า
  • 12:58 - 13:00
    แต่หนุมานค่ะ หลังจากได้สิ่งที่ตัวเองต้องการไปแล้ว
  • 13:01 - 13:06
    หนุมานก็บอกว่า เสียใจจังเลยที่เราไม่สามารถได้มีเวลา
    ได้อยู่ด้วยกันนานกว่านี้ คือพี่มีภารกิจต้องไป
  • 13:06 - 13:07
    เอาเป็นว่า
  • 13:07 - 13:10
    หักใจซะเถอะนะน้องสาว เดี๋ยวพี่ส่งเจ้ากลับสวรรค์เอง
  • 13:10 - 13:17
    นางบุษมาลีก็แบบ อ่าวๆๆ แล้ว เออ
    บนสวรรค์เรื่องความผิดชู้สาว มันก็ผิดรึเปล่า แต่ว่า
  • 13:17 - 13:20
    อย่างไรก็ตามไม่ได้มีกล่าวถึงในตัวบทนะคะ
  • 13:20 - 13:21
    แล้วที่สำคัญนะคะ
  • 13:21 - 13:24
    หนุมานเท่านี้ยังไม่พอ หนุมานยังไปถามนางบุษมาลีอีกบอกว่า
  • 13:24 - 13:27
    เออ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ภารกิจพี่เนี่ย
    คือพี่จะต้องไปกรุงลงกาใช่ไหม
  • 13:27 - 13:28
    บอกทางพี่หน่อยสิ
  • 13:28 - 13:31
    นอกจากจะไม่รับผิดชอบแล้ว ยังไปถามทางเขาอีกน่ะนะ
  • 13:31 - 13:35
    ซึ่งนางบุษมาลีนะคะ สุดท้ายก็ต้องบอกทางหนุมานไป
    แล้วก็หักใจไปอะนะ
  • 13:35 - 13:41
    อ๋อ เนี่ยนะ เดินทางไปตรงนู่น เดี๋ยวไปตรงนู่นเสร็จจะไปเจอนางฟ้าอีกองค์หนึ่งอยู่กลางสระน้ำ ไปถามตรงนั้นแล้วกันนะ
  • 13:41 - 13:43
    ว่าแต่ตอนนี้ส่งข้ากลับสวรรค์ได้รึยัง
  • 13:43 - 13:47
    หนุมานนะคะ ก็เลยอุ้มนางบุษมาลีแล้วก็โยนขึ้นฟ้า
    ส่งกลับสวรรค์ไปค่ะ
  • 13:47 - 13:51
    ว่าแล้วก็กลับออกมาข้างนอก แล้วก็เล่าเรื่องราวทั้งหมด
    ก็ไม่รู้ว่าทั้งหมดขนาดไหนนะคะ
  • 13:51 - 13:55
    ให้ชมพูพานกับองคตฟังค่ะ แล้วทั้งหมดก็ออกเดินทางต่อไป
  • 13:55 - 13:59
    ไปถึงก็ไปเจอนางฟ้ากลางน้ำเหมือนกัน
    แต่อันนี้ไม่ได้โดนสาปไว้
  • 13:59 - 14:02
    อันนี้เป็นข้ารับใช้ของพระอิศวร ซึ่งพระอิศวรสั่งเอาไว้บอกว่า
  • 14:02 - 14:07
    เออ เดี๋ยวพอพวกหนุมานผ่านมาเมื่อไหร่ให้บอกทางเนาะ
    นางฟ้ากลางน้ำก็ทางต่อไปบอกว่า
  • 14:07 - 14:10
    เออ เดี๋ยวให้ไปตรงนู่น ไปตรงนู่นจะไปเจอพระฤาษี
  • 14:10 - 14:14
    ซึ่งแน่นอนทุกคนก็ต้องเชื่อ ก็ยกทัพกันต่อไป
    ไปเจอพระฤาษี พระฤาษีก็บอกว่า
  • 14:14 - 14:16
    ให้เดินทางข้ามน้ำไปฝั่งนู่น
  • 14:16 - 14:19
    อะ ทุกคนก็เดินทางข้ามน้ำตามพระฤาษีไป
  • 14:19 - 14:20
    ไปตรงนู่น
  • 14:20 - 14:22
    ปรากฏว่าไปอยู่บนภูเขาแห่งหนึ่งค่ะ
  • 14:22 - 14:24
    อยู่ที่หน้าถ้ำ เป็นถ้ำใหญ่มากแห่งหนึ่ง
  • 14:24 - 14:25
    ลิงทุกตัวรู้สึกว่าแบบ
  • 14:25 - 14:27
    หนาวอะ คืนนี้พักแรมคืนนี้หนาวจังเลย
  • 14:27 - 14:29
    ก่อไฟผิงกันดีกว่า
  • 14:29 - 14:32
    ว่าแล้วนะคะ เหล่าลิงก็ก่อไฟผิงกัน แล้วก็อารมณ์แบบ
    เรื่องเล่ารอบกองไฟอะ
  • 14:32 - 14:36
    ประมาณว่าเล่นละครรอบกองไฟกันอยู่ดีๆ ก็ปรึกษากันขึ้นมาซะอย่างงั้นเลย บอกว่า
  • 14:37 - 14:42
    พวกเราทุกคน เราจะตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ให้สมกับที่
    เราเป็นทหารของพระนารายณ์
  • 14:42 - 14:43
    ให้ไว้ชื่อของเรา
  • 14:43 - 14:45
    ให้เหมือนกับพญานกสดายุ
  • 14:45 - 14:50
    ซึ่งอุตสาห์สละชีพเพื่อปกป้องนางสีดา
    พวกเราจะสานต่อปณิธานนั้น
  • 14:50 - 14:52
    ปรากฏว่าพอประโยคนี้หลุดออกมาค่ะ
  • 14:52 - 14:54
    ภูเขาสั่ง ภูเขาทั้งหลังแบบ กึกๆๆ
  • 14:54 - 14:59
    เรื่องจริงๆ ก็คือมีนกอีกตัวหนึ่งค่ะ
    อยู่ในถ้ำชื่อว่าพญานกสัมพาที
  • 14:59 - 15:00
    พญานกสัมพาทีเนี่ยนะคะ
  • 15:00 - 15:02
    เป็นพี่ชายของพญานกสดายุ
  • 15:02 - 15:09
    ปรากฏว่าวันหนึ่งเนี่ย ตอนที่ทั้งสองตัวกำลังเด็กๆ เนี่ยนะ
    พญานกสดายุเนี่ย เกิดเห็นพระอาทิตย์ลอยผ่านบนท้องฟ้า
  • 15:10 - 15:11
    มา
  • 15:11 - 15:16
    สดายุเข้าใจไปเองว่า อู้วหู้ว
    อันนี้จะต้องเป็นผลไม้ชนิดใหม่แน่เลย กำลังสุกแดงน่ากิน
  • 15:16 - 15:20
    ด้วยความที่เป็นนกที่มีฤทธิ์มากนะคะ ก็เลยเหาะขึ้นไป
    จะไปกินพระอาทิตย์ค่ะ
  • 15:20 - 15:24
    สัมพาทีพยายามจะห้ามน้อง ห้ามยังไงก็ห้ามไม่ทัน
    ปรากฏว่าไปจะถึงละ
  • 15:24 - 15:28
    แน่นอนพระอาทิตย์ก็ต้องโกรธ อยู่ดีๆ นกที่ไหนก็ไม่รู้
    บังอาจจะมากินฉัน
  • 15:28 - 15:33
    พระอาทิตย์ นะคะ ก็เลยแผ่แสงแรงมาก สาดมา พรึ่บ
    ประหนึ่งกรุงเทพในเดือนเมษายน
  • 15:33 - 15:39
    แดด เนี่ยนะคะ กำลังจะเผาสดายุ ปรากฏว่าสัมพาทีเห็นค่ะ
    สัมพาทีรู้สึกว่าแบบ ไม่ได้ฉันจะต้องปกป้องน้อง
  • 15:39 - 15:41
    ก็เลยเอาปีกตัวเองไปรับ ฟึ่บ
  • 15:41 - 15:44
    ดังนั้นนะคะ ขนของสัมพาทีก็เลยร่วมหมดตัวเลยค่ะ
  • 15:44 - 15:46
    แล้วพระอาทิตย์นะคะ ก็สาปซ้ำไว้บอกว่า
  • 15:46 - 15:53
    พวกเจ้าเนี่ยบังอาจมาก ขอให้ขนที่ร่วงไปไม่ต้องขึ้นมาอีกเลย จนกว่าวันไหนก็ตามที่ทหารของพระนารายณ์เนี่ยนะ
  • 15:53 - 15:57
    เดินทางมาจะไปส่งข่าวให้นางสีดาในกรุงลงกา
  • 15:57 - 16:02
    วันนั้นแหละ ถ้าทหารโห่ขึ้นมาพร้อมกัน 3 ครั้ง แบบ โห่โห่โห่
  • 16:02 - 16:04
    แต่ไม่ใช่เสียงนี้ เขาคงแบบ ฮิ้วๆๆ อะไรแบบนี้น่ะนะ
  • 16:04 - 16:06
    ขนถึงจะกลับขึ้นมาเหมือนเดิม
  • 16:06 - 16:08
    ถึงวันนั้นก็ชี้ทางบอกเขาด้วยแล้วกัน
  • 16:08 - 16:08
    นะคะ
  • 16:08 - 16:13
    ดังนั้นนะคะ พอพญานกสัมพาทีออกมา
    แล้วก็เล่าเรื่องทั้งนี้ให้หนุมานฟัง
  • 16:13 - 16:16
    หนุมานก็เลยจัดการให้ทหารทั้งหมดเนี่ย โห่ขึ้นมา 3 ครั้งนะคะ
  • 16:16 - 16:19
    ทำให้ปีของพญานกสัมพาทีเนี่ย
  • 16:19 - 16:23
    กลับมาหมดเลยสวยงาม กลายเป็นแบบพญานกฟื้นคืนชีพ
    ฟริ้ง ขึ้นมาอีกรอบหนึ่ง
  • 16:23 - 16:26
    แล้วทำไมต้องทำท่าเหมือนตัวเองเป็นพญานกด้วย
    ก็ไม่รู้เหมือนกัน
  • 16:26 - 16:31
    เอาเป็นว่าอย่างไรก็ตามค่ะ พญานกสัมพาทีนะคะ ก็เลยตอบแทนลิงต่างๆ ด้วยการบอกว่า
  • 16:31 - 16:37
    อะ ท่านทั้ง 3 ตน ขึ้นมาบนหลังข้ามา ขี่หลังข้าไป
    เดี๋ยวข้าพาบินรอบกรุงลงกา 1 รอบ เป็นกรุงลงกาทัวร์นะคะ
  • 16:37 - 16:43
    sightseeing จะได้เห็นแผนที่ของกรุงลงกาทั้งหมด
    แล้วก็จดจำได้ เป็นการเปิดแมพกรุงลงกาโดยสมบูรณ์นะคะ
  • 16:43 - 16:49
    แน่นอนว่าลิงทั้ง 3 ตน ก็ต้องขึ้นหลังนกสัมพาทีค่ะ
    แล้วก็ดูทั้งหมดแล้วก็จำมาได้นะคะ
  • 16:49 - 16:54
    ซึ่งทำให้วิวรู้สึกว่าเรื่องราวตอนนี้ ค่อนข้างยาวแล้วค่ะ
    เดี๋ยวเราค่อยไปดูสัปดาห์หน้าดีกว่าว่า
  • 16:55 - 16:57
    ตอนนี้เดินทางมาถึงกรุงลงกาแล้ว
  • 16:57 - 16:58
    จะเกิดอะไรขึ้น
  • 16:58 - 17:01
    จะมีการผจญภัยที่น่าตื่นเต้นอะไรยังไงบ้างนะคะ
    สำหรับวันนี้
  • 17:01 - 17:03
    ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม
  • 17:03 - 17:05
    กด like เป็นกำลังใจให้วิว
    แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ
  • 17:05 - 17:07
    แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ
  • 17:07 - 17:08
    บ๊าย บาย
  • 17:08 - 17:09
    สวัสดีค่ะ
  • 17:09 - 17:14
    เป็นไง เป็นกาผจญภัยที่แบบเก็บแต้มกันไปเรื่อยๆ เลยนะคะ เหมือนแบบว่ามีการส่งต่อกันเป็นทอดๆๆๆ
  • 17:15 - 17:18
    ซึ่งอันนี้วิวก็สงสัยนิดนึงนะ คืออยากรู้มากว่านี่คืออะไร
  • 17:18 - 17:22
    พลอตทั้งหมดมันโดนแพลนไว้แล้วใช่ไหม นอกจากบนสวรรค์จะรู้ว่าแบบ เดี๋ยวพระนารายณ์จะอวตาร
  • 17:22 - 17:25
    เดี๋ยวตรงนั้นจะลงมาเกิดเป็นตรงนี้ เป็นทหารพระนารายณ์
  • 17:25 - 17:30
    ยังอุตสาห์แบบว่าเหมือนปักหมุดบอกทางไว้ตามทางอีกอะ เหมือนสาปคนเอาไว้แบบ
  • 17:30 - 17:32
    เมื่อไหร่ก็ตามนะที่พระนารายณ์อวตาร เธอถึงจะพ้นคำสาป
  • 17:33 - 17:35
    เมื่อไหร่ก็ตามนะที่พระนารายณ์อวตาร เธอถึงจะพ้นคำสาป
  • 17:35 - 17:38
    ไม่ว่าจะเป็นพระอินทร์สาป พระอิศวรสาป
  • 17:38 - 17:42
    พระพรหมก็สาป คือใครก็ตามฤาสงฤาษีสาปกันไปหมดเลย
  • 17:42 - 17:47
    ก็เรียกได้ว่าเป็นอีเวนท์ใหญ่อีเวนท์หนึ่ง
    ในโลกของวรรณคดีอินเดียแล้วกันนะคะ
  • 17:47 - 17:48
    เยอะแยะเต็มไปหมดนะจ๊ะ
  • 17:48 - 17:50
    แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ
  • 17:50 - 17:51
    วันนี้ลาไปก่อนค่ะ บ๊าย บาย
  • 17:51 - 17:52
    สวัสดีค่ะ
Title:
สามทหารลิงผจญภัย รามเกียรติ์ EP.47 | Point of View
Description:

more » « less
Duration:
17:53

Thai subtitles

Revisions