-
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ
-
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา
-
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
-
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ
-
เป็นไงกันบ้างคะ ติดตามซีรีส์รามเกียรติ์กันมาตั้งยาวนานแล้ว
-
เรื่องราวเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะคะ
-
ส่วนใครที่ยังไม่เคยติดตามซีรีส์นี้นะคะ
แล้วอยากติดตามตั้งแต่ตอนแรกสุดเลย
-
ก็สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยค่ะ
วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้วนะคะ
-
เปิดดูกันยาวๆ ไปเลย
-
ส่วนใครที่แบบ โอ้ยเล่าเวิ่นเว้อ รายละเอียดเยอะเกินไป
ไม่ชอบ ไม่เอาน้ำ อยากได้เนื้อๆ เน้นๆ
-
เรื่องเป็นยังไง จบยังไง เอาแค่ 10 นาทีจบเท่านั้น
-
วิวเคยเล่าไว้แล้วเช่นกันค่ะ แต่ต้องคนที่แบบหูไวนิดนึงนะ
พูดเร็วมากจริงๆ ในคลิปนั้นนะคะ
-
ก็สามารถกดไปดูได้ ตรงนี้เช่นกันค่ะ
-
โอเค ไม่ต้องเวิ่นเว้อไปไกลนะคะ
-
และแน่นอนนะคะ หลายคนเพิ่งจะมาดูคลิปวิวได้แบบ คลิปสองคลิปเท่านั้น
-
อย่าลืมกดปุ่ม subscribe นะคะ
แล้วก็กดปุ่มเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้างด้วย
-
เวลามีคลิปวีดีโอใหม่ๆ จะได้รู้ค่ะ
-
นอกจากนี้สามารถติดตามวิวได้ในช่องทางต่างๆ นะคะ
-
จะได้ไม่พลาดข่าวสารอะไรไง เวลาวิวไปออกงานที่ไหนก็ตาม
-
เราจะได้เจอกันค่ะ
-
โอเค เวิ่นเว้อไปไกลแสนไกลนะคะ
-
เราพร้อมที่จะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ
-
ถ้าพร้อมกันแล้วก็
-
ไปฟังกันเลยค่ะ
-
ความเดิมตอนที่แล้วของเรานะคะ
เริ่มราวเริ่มเข้มข้นขึ้นแล้วใช่ไหมค่ะ
-
เพราะว่าเหล่าลิงเนี่ย ประชุมพลกันอยู่เต็มภูเขาละ
-
เตรียมพร้อมที่จะยกทัพข้ามไปที่กรุงลงกาค่ะ
-
แน่นอนนะคะ สมาชิกกองทัพตอนนี้ก็มีพระรามพระลักษมณ์
แล้วก็เหล่าลิงเต็มไปหมดเลย
-
แต่วันนี้เราจะมาพูดถึงละครอีกตัวหนึ่ง ซึ่งเป็นอีกสปีชีส์หนึ่งค่ะ
-
ก็คือคนธรรพ์นั่นเอง คนธรรพ์นี่เป็น
สิ่งมีชีวิตอีกแบบหนึ่งบนสวรรค์นะคะ
-
ซึ่งคนธรรพ์ที่เราจะพูดถึงในวันนี้ชื่อว่าประคนธรรพ์ค่ะ
-
ประคนธรรพ์นี่เป็นเหมือนกึ่งๆ เซเลปประจำสวรรค์
-
เป็นแบบว่าคนธรรพ์ที่มีฤทธิ์มีกำลังมาก
เรียกได้ว่าเป็นตัวละครที่เก่งประมาณหนึ่งเลย
-
แต่มันจะมีบทบาทน้อยมากดังนั้นเราจะไม่พูดถึงมันเยอะ
-
เอาเป็นว่าประคนธรรพ์นี่นะคะ อยู่ดีๆ
ก็รู้สึกว่า อยากเที่ยวป่าจังเลย
-
ก็อารมณ์เหมือนกับคนสมัยนี้อยากเที่ยวผับอะไรอย่างงี้
-
ดังนั้นนะคะ ประคนธรรพ์ก็เลยเหาะลงมาค่ะ
ปรากฏว่าเหาะไปเหาะมา
-
เหาะผ่านภูเขาที่พระรามเนี่ย กำลังรวมพลลิงอยู่
-
เหาะไปก็แบบ เอ๊ะตรงนั้นอะไร ทำไมถึงมีลิงเต็มไปหมดเลย
มาประชุมรวมกันเราลงไปถามดูดีกว่า
-
ดังนั้นนะคะ ประคนธรรพ์ก็เลยเหาะลงมาค่ะ
-
แน่นอนนะคะเวลาเราตั้งกองทัพมันก็มีการตรวจตรา
รักษาความปลอดภัยต่างๆ
-
ใช่ไหม
-
ดังนั้นเมือมีสิ่งชีวิตแปลกประหลาดหลุดเข้ามา เหล่าพลลิงก็ต้องพยายามวิ่งเข้าไปจะรุมจับ ประคนธรรพ์ก็แบบ
-
โอ้ย หยุดๆๆ หยุดก่อน
-
ฉันไม่ได้มาร้ายๆ ฉันแค่อยากรู้ว่าเธอทำอะไรกัน
ไหนเล่าให้ฟังหน่อย
-
แหม่ ปกติเขาจะเล่ากันไหม ความลับของกองทัพอะไรยังงี้
-
ก็ไม่ควรจะเล่านะแต่เหล่าลิงเล่าหมดเลย ก็แบบว่า
-
อ๋อตอนนี้พระนารายณ์มาประชุมรวมพล นู่นนี่นั่น
-
อวตารมาจะไปปราบทศกัณฐ์
-
เล่าให้ฟังไป แน่นอนนี้ประคนธรรพ์ได้ยินแบบนี้
-
ในฐานะตัวละครที่อยู่ฝ่ายดีนะคะ ในเรื่องรามเกียรติ์
จะรู้สึกเหมือนกันหมดเราจะแยกได้ง่ายมากว่า
-
ตัวละครไหนอยู่ฝ่ายดี ตัวละครไหนอยู่ฝ่ายร้าย
-
เมื่อได้ฟังเรื่องราวนะคะ
-
ประคนธรรพ์อยู่ฝ่ายดีค่ะ ประคนธรรพ์ฟังเรื่องราวเสร็จปุ๊บ
รู้สึกว่าแบบ
-
เฮ้ย พระนารายณ์อวตาร ฉันอยากมีส่วนร่วมกับสิ่งนี้มาก
-
พาฉันไปเฝ้าพระนารายณ์หน่อยนะคะ
-
ดังนั้นเหล่าลิงก็เลยพาประคนธรรพ์นะคะ
-
ไปเฝ้าตามลำดับ ก็ส่งไปหาสุครีพ สุครีพ ส่งให้พระลักษมณ์
-
นู่นนี่นั่น
-
จนสุดท้ายนะคะพระรามก็รู้สึกว่า
เออ ประคนธรรพ์ก็เป็นคนดีมีฝีมือ
-
ก็ โอเค อยากเข้ามาร่วมกองทัพของเราก็เข้ามาเลยจ้า
-
เท่านั้นแล้วก็จบไปนะคะ บทบาทของประคนธรรพ์ในบทนี้
-
เพราะวันนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องที่มันกว่านั้นค่ะ คือ
-
การพผจญภัยของทหารลิง 3 ตนนะคะ
ได้แก่หนุมาน องคต แล้วก็ชมพูพานนั่นเองค่ะ
-
เรื่องของเรื่องก็คือหลังจากที่ประคนธรรพ์
มาฝากเนื้อฝากตัวแล้วเนี่ย
-
คืนนั้นนะคะ พระรามก็กลับไปนอนตามปกติ
-
ปรากฏว่านอนไปนอนมาฝันนู่นฝันนี่ คิดถึงนั่น คิดถึงนี่ เอาเป็นว่าสรุปแล้วนะคะ ตื่นมาคิดถึงนางสีดาค่ะ คิดถึงมาก คิดถึงแบบ
-
ฮือ สีดาของพี่เมื่อไหร่พี่จะได้เจอสีดาสักที ร้องไห้ฟูมฟายนะคะ
-
ดังนั้นค่ะ วันรุ่งขึ้นพอตื่นเช้ามาพระรามก็เลย
จัดการประชุมพลกันค่ะ ประชุมๆ แล้วก็บอกว่า
-
ไม่ได้การแล้ว
-
เราจะต้องไปช่วยนางสีดาแล้วล่ะ
-
เรายกทัพกันไปเลยดีกว่า
-
แต่โชคดีนะคะที่เหล่าทหารของพระรามเนี่ย มีสติ
ก็เลยมีการคัดค้านขึ้นมาประมาณว่า
-
เดี๋ยวๆๆ เคยเล่นเกมมั้งปะ คือ
-
กองทัพใหญ่มาก กองทัพใหญ่ 77 สมุทรไท
จะยกดุ่มๆๆ เข้าไปกรุงลงกา
-
แบบไม่รู้ช่องทางไม่รู้อะไรเลย กรุงลงกาอยู่ไหนยังไม่รู้
-
คือแบบสมัยนั้นไม่ได้มี google map เก็ตไหม
-
จะได้แบบว่า google map พาฉันไปกรุงลงกาหน่อย
แล้วมันจะได้บอกเส้นทาง
-
มันต้องมีคนไปเปิดแมพก่อน
-
เคยเล่นปะเนี่ย สตาร์คงสตาร์คราฟท์ อ่าว มุกซ้ำอีก
-
อะ ไม่เอา เลิกเล่นมุกนี้นะคะ
-
ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยคิดว่า
-
เออ ก็ได้เราก็ควรจะมีการเปิดแมพ
ดังนั้นส่งใครไปดีถึงจะเหมาะกับการเปิดแมพ
-
คุยกันไปคุยกันมานะคะ ก็เลยรู้สึกว่า
โอเค มีทหารที่เก่งกล้าสามารถอยู่ทั้งหมด 3 ตน ที่ควรจะส่งไป
-
ก็คือ หนุมาน องคต แล้วก็ชมพูพานนั่นเองค่ะ
-
ดังนั้นนะคะ พระรามก็เลยจัดทหารให้กองกำลัง กองกำลังหนึ่งแล้วบอกว่า
-
ให้ 3 นายเนี่ย บุกเข้าไปในกรุงลงกา
-
และแอบไปสื่อข่าวนางสีดาด้วย
-
อย่างน้อยก็ควรจะรู้ใช่ไหมว่าสีดายังมีชีวิตอยู่
-
ไม่ใช่ว่าแบบ บุกไปถึงนะ แล้วนางสีดาไม่ยอมทศกัณฐ์
โดนทศกัณฐ์ฆ่าตายไปแล้วมันก็ไม่คุ้มที่จะบุก นึกออกใช่ไหม
-
และที่สำคัญนะคะ
-
ควรจะไปบอกนางสีดาให้รู้ด้วยว่า
-
ความช่วยเหลือกำลังจะมาถึง
-
เดี๋ยวดีไม่ดีนางสีดาแบบ
-
ทศกัณฐ์เข้ามาแล้ว ฉันฆ่าตัวตาย แอ๊ะ
-
ตายไปก็จบเลยใช่ไหม
-
ดังนั้นนะคะ พระรามก็เลยเรียกหนุมาน ชมพูพาน
แล้วก็องคตเข้ามาค่ะ แล้วก็บอกว่า
-
อะ นี่ นี่คือสไบของนางสีดาที่ฉันเก็บได้กลางทาง
และนี่คือแหวนของนางสีดาที่สดายุให้มา
-
เอาไปให้นางสีดานะ แล้วบอกนางสีดาว่า
-
ความช่วยเหลือกำลังจะมาถึงแล้ว
-
ซึ่งก็เป็นโชคดีของพระรามอีกรอบนะคะ ที่หนุมานได้สติ
หนุมานก็บอกว่า
-
เดี๋ยว ไอ้สองอย่างเนี่ยมันจะไปพิสูจน์ได้ยังไงว่า
ฉันเป็นทหารของพระรามจริงๆ
-
คือพระองค์ลืมไปรึเปล่าว่าเราเพิ่งจะเจอกัน
-
แล้วตอนที่เราเจอกันนี่นางสีดาก็โดนจับไป
แล้ว นางสีดาจะรู้ได้ยังไงว่าข้าเป็นทหารของพระรามจริงๆ
-
เกิดนางสีดาเข้าใจว่าข้าเป็นยักษ์ปลอมตัวมาแล้วทำยังไงอะ
-
นางสีดาไม่รู้นี่ว่าแบบ พระรามจะมามีทหารเป็นลงเป็นลิง
อะไรอย่างงี้
-
เออ แล้วที่สำคัญนะ แหวนนี้กับสไบนี้มันก็ตกอยู่กลางทาง
-
ใครมาเก็บก็ได้
-
ทำยังไงดีนางสีดาถึงจะเชื่อว่าข้าเป็นทหารของพระองค์
-
พระรามนะคะ ก็เลยให้ข้อมูลเพิ่มไปอีกข้อหนึ่งกับหนุมานค่ะ
ซึ่งไม่เข้าใจนะ ว่าพระรามกล้าพูดได้ยังไง
-
กลางที่ประชุมลิงเลย อยู่ดีๆ ก็แบบ
-
อะ โอเค หนุมานได้ ข้าจะบอกความลับข้อหนึ่งกับเจ้า
ถ้าเจ้าไปเจอสีดานะ เจ้าบอกข้อนี้เลย
-
คือข้อนี้เป็นเรื่องที่มีแค่เรารู้กันอยู่ 2 คน 2 คนเท่านั้น
-
ถ้าบอกไปนะ สีดาต้องมั่นใจแน่ๆ เลยว่าข้าเป็นคนส่งเจ้ามา
-
ข้อความนั้นก็คือ
-
ไปบอกสีดานะว่าจำความหลังของเราได้ไหม
-
ตอนนั้นไง ตอนที่ข้าจะไปยกธนูแล้วได้เจ้ามาเป็นเมีย
ก่อนที่ข้าจะยกธนูอะ
-
เจ้าแอบมองข้าอยู่บนหน้าต่าง แล้วข้าก็มองเจ้าขึ้นไปเหมือนกัน
-
ตาของเราก็สบกัน ปิ้ง แล้วทำให้เราหลงรักกัน
-
เอาข้อความนี้ไปบอกสีดานะหนุมาน รับรองไม่มีใครรู้
มีเรารู้กันอยู่ 2 คนเท่านั้น
-
แต่ตอนนี้นี่คือรู้กับทั้งกองทัพละนะ
-
อย่างไรก็ดีนะคะ หนุมานก็จำข้อความนี้ไปค่ะ
-
และหลังจากนั้นไม่นานค่ะ หนุมาน องคต และชมพูพาน
ก็ออกเดินทางไปเพื่อที่จะไปเปิดแมพกรุงลงกานะคะ
-
ซึ่งแน่นอนระหว่างทางก็จะต้องมีการแวะพักอะไรต่างๆ
-
วันหนึ่งนะคะ ทหารลิงทั้ง 3 ตัวเนี่ย
ก็ไปนอนพักอยู่ข้างสระน้ำแห่งหนึ่งค่ะ
-
ระหว่างที่กำลังนอนพักอยู่แล้วก็พักไพร่พลเต็มไปหมดเลยเนี่ย
ปรากฏว่า
-
สระน้ำแห่งนั้นนะคะ ไม่ใช่สระน้ำว่างค่ะ
แต่เป็นที่อยู่ของยักษ์ตนหนึ่ง ชื่อว่ายักษ์ปักหลั่น
-
ยักษ์ปักหลั่นเนี่ยนะคะ เป็นยักษ์ที่ได้รับคำสั่งไว้ว่า
-
ใครที่มาอยู่บริเวณบ่อน้ำนี้สามารถจับกินได้หมดเลย
-
ดังนั้นนะคะ
-
ตอนกลางคืน ยักษ์ปักหลั่น ซึ่งแบบอดอยากยากแค้น
มานานแสนนาน ไม่มีใครหลงเข้ามาตรงนี้นานแล้วเนี่ย
-
ก็เลยขึ้นมาจากน้ำ ขึ้นมาแล้วก็แบบ
-
โอ้ว ลิงเต็มเลย น่าจะอร่อย เอาไปทำอะไรดีนะ
-
กินสมองลิงดีไหม บำรุงสมองข้าหรือว่าเอาไปทำเนื้อลิงอะไรดี
-
แหม่ ไหนลองเล็งดูซิ จะกินตัวไหนดีนะ
-
อุ๊ย ไอ้ลิงตัวเขียวตัวนั้นน่ะ เครื่องแต่งกายมันดูไฮโซ
-
มันน่าจะเป็นเจ้านายของพวกนี้แน่ๆ จับเจ้านายกินก่อนดีกว่า
-
ว่าแล้วนะคะ ยักษ์ปักหลั่น ซึ่งกำลังเล็งถูกตัวนะคะ
ก็เลยมองไปเห็นองคตค่ะ วิ่งเข้าไปแท่ดๆๆ
-
กระโดดถีบอกองคตค่ะ ปัก โอ้โห้ย องคตโดนถีบก็ตื่นสิค่ะ
แล้วแน่นอนองคตไม่ใช่ลิงกระจอกนึกออกปะ
-
เป็นถึงหลานของพระอินทร์ทีเดียวนะคะ ลูกพาลี
จะไปยอมง่ายๆ ได้ยังไง
-
ดังนั้นนะคะองคตกับยักษ์ปักหลั่นก็เลยมีการ ต่อสู่กันค่ะ สู้ไป สู้มา
-
จนในที่สุดยักษ์ปักหลั่นแพ้ กำลังจะโดนฆ่าละ
ยักษ์ปักหลั่นแบบ
-
หยุด! อย่างเพิ่งฆ่าข้า ข้าผิดไปแล้ว ท่านเป็นใครทำไม
ท่านเก่งจังเลย เล่าให้ข้าฟังหน่อยได้ไหม อะไรอย่างงี้นะคะ
-
ซึ่ง ถ้าเป็นเรื่องที่แบบ make sense เนี่ย องคตก็ไม่ควรจะเล่า เก็ตปะ
-
ตัวเองกำลังจะไปสู้กับยักษ์ แล้วนี่แบบยักษ์อีกตัวหนึ่งอะ
อยู่ดีๆ ก็เล่าเรื่องให้ฟังหมดเลยบอกว่า
-
อ๋อ ข้าเป็นทหารของพระนารายณ์ เนี่ยนะข้าจะพาไพร่พล
ไปเปิดแมพกรุงลงกา ก็เลยมาพักผ่านตรงนี้
-
เจ้าเป็นใครกล้าดียังไงมาพยายามกินข้าเนี่ย ห๊ะ
-
ยักษ์ปักหลั่นได้ยินอย่างนั้นนะคะ ยักษ์ปักหลั่นแบบ
-
โอ้ ทหารพระนารายณ์จริงเหรอ
-
นี่ข้าจะเล่าให้ฟัง จริงๆ แล้วข้าเนี่ย
-
เป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์
-
แต่ว่าโดนคำสาปของพระอินทร์
-
คือ ข้าไปแอบมีความสัมพันธ์อะไรบางอย่างกับนางฟ้า
ในตำหนักของพระอินทร์
-
ดังนั้นนะคะ พระอินทร์ก็เลยสาปข้าไว้บอกว่า
-
ให้ข้าลงมาอยู่ตรงนี้ให้เป็นยักษ์ เมื่อไหร่ก็ตามที่ทหาร
พระนารายณ์เนี่ยเดินทัพผ่านมาแล้วมาถึงแล้วลูบหลังข้านะ
-
ข้าเนี่ยก็จะพ้นจากคำสาปแล้วกลับมาเป็นเทวดาเหมือนเดิม
-
องคตได้ยินแบบนั้นนะคะ องคตก็เลย อ๋อแค่ลูบหลังใช่ไหม
ได้ๆ เดี๋ยวข้าจัดให้ องคตก็เลยจัดการลูบหลังยักษ์ปักหลั่นนะคะ
-
ไปทีสองที
-
ยักษ์ปักหลั่นก็เลยกลายร่าง ฟริ้ง กลับเป็นเทวดา
แล้วก็เหาะขึ้นสวรรค์ไปเลยค่ะ
-
องคตก็กลับมาแล้วก็มาเล่าเรื่องทั้งหมด
ให้หนุมานกับชมพูพานฟัง
-
เสร็จเรื่องยักษ์ปักหลั่นนะคะ ลิงทั้งสามตนก็พาบริวารค่ะ
ออกเดินทางไปต่อ ปรากฏว่า
-
ไปเจอเมืองอยู่เมืองหนึ่งค่ะ เป็นเมืองร้างแบบไม่มีผู้คนเลย
-
ลิงทั้ง 3 ตัวนะก็รู้สึกว่าแบบ เฮ้ย มันแปลกๆ นะ อะไรยังไง
คุยกันไปคุยกันมาสุดท้ายนะคะหนุมานบอกว่า
-
ไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าเข้าไปดูเอง เดี๋ยวเจ้ารออยู่ข้างนอกนี่แหละ
-
จริงๆ ก็แปลกนะ คือเป็นเมืองร้าง
จริงๆ ก็ควรจะเข้าไปด้วยกันรึเปล่า
-
ก็ไม่รู้นะคะ
-
หนุมานค่ะ เข้าไปในเมืองเข้าถึงก็แบบ
-
เอ๊ ไม่มีคนเลย ตรงไหนก็ไม่มี ตรงไหนก็ไม่มี
-
จนกระทั่งเดินขึ้นไปในปราสาทนะคะ ก็คือเป็นเหมือนแบบ
จุดศูนย์กลางของเมืองนั่นแหละ
-
ปรากฏว่าไปเจอสาวสวยอยู่คนหนึ่งนั่งอยู่ค่ะ
หนุมานเห็นสาวสวย น่ะ นิสัยหนุมานแบบไทยนะ
-
อย่าลืมนะคะว่าตอนนี้เรากำลังเล่าอยู่ในเวอร์ชั่น
-
รามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1
-
เออ หนุมานจะมีความเจ้าชู้เล็กๆ อะนะ แตกต่างจากเวอร์ชั่นอื่นอย่างชัดเจนนะจ๊ะ
-
หนุมานค่ะ เข้าไป แล้วก็ไปเจอสาวสวยนั่งอยู่ หนุมานจีบ
-
หนุมานแบบว่าไงจ๊ะ แม่น้องสาว
มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวอะ
-
บอกพี่มาเถอะ
-
อะไรยังงี้
-
คือเข้าไปแล้วก็แบบมีความหม้อเลยนะคะ
-
ซึ่งสาวคนนั้นค่ะคือนางบุษมาลีค่ะ
นางบุษมาลีแบบ
-
เฮ้ย ลิงที่ไหนอะ เข้ามาทำไมที่นี่ คือฉันอยู่ตรงนี้มาสามหมื่นปี ไม่เคยอะไร สิ่งมีชีวิตไหนเข้ามาตรงนี้เลย
-
ไม่ได้ๆ เจ้าเป็นใคร บอกมาเดี๋ยวนี้นะ อะไรอย่างงี้
-
หนุมานก็มีความแบบเล่าให้ฟัง
-
ไม่กลัวเลยนะ กลัวว่าแบบโดนแบบกำดัก โดนหลอก
ยักษ์มาตั้งเมืองปลอม เอาสาวแปลงมาไว้อะไรงี้ ไม่กลัวเลย
-
หนุมานนะคะ ได้ยินแบบนั้นหนุมานแบบ
แหม่น้องสาวอย่ามากลัวพี่เลย
-
เป็นอะไรรึเปล่าทำไมมาอยู่ตรงนี้คนเดียว เล่าให้พี่ฟังเถอะ
-
นะนะนะ พี่จะได้ช่วยเจ้าไง ถ้าเจ้ามีปัญหาอะไรไง
-
นี่ไม่รู้เหรอ พี่เนี่ยเป็นทหารของพระนารายณ์อวตารเชียวนะ
-
เรื่องอะไรพี่ก็ช่วยได้ทั้งนั้นแหละ
-
น่ะ มีความเอาพระนารายณ์ไปจีบสาวอีกนะคะ
-
นางบุษมาลีนะคะ ก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ดีๆ ก็มีลิงบุกเข้ามาในห้องนอนน่ะนะ แล้วก็มาจีบตัวเอง นางบุษมาลีก็แบบ
-
อุ๊ย อย่ามาแตะเนื้อต้องตัวฉัน เธอเป็นอะไร เธอเป็นใคร
-
มาบอกว่าเป็นทหารพระนารายณ์อะไร มาทำนิสัยแบบนี้
ไม่จริงอะ ไม่เชื่อหรอก
-
ไหนเป็นทหารพระนารายณ์ชื่ออะไรไหนบอกมาซิ
-
หนุมานนะคะ ได้ทีแบบนั้นหนุมานแบบ
-
ข้าชื่อว่ากำแหงหนุมานเป็นทหารเอกของพระนารายณ์
-
ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปที่กรุงลงกา เพื่อไปส่งสารให้นางสีดา
-
เล่าไปหมดเลย เล่าซะละเอียดยิบนะคะ
-
ฝั่งนางบุษมาลี นางบุษมาลีแบบ เฮ้ย คิดอยู่ในหัว
เฮ้ย จริงๆ ฉันก็โดนพระอินทร์สาปลงมานะบอกว่า
-
ให้มาเฝ้าเมืองนี้
-
ถ้าเกิดได้เจอกับทหารของพระนารายณ์ตัวจริง ฉันจะพ้นคำสาป
-
เขาเป็นทหารของพระนารายณ์ตัวจริงรึเปล่านะ
-
ไม่ดีๆ เป็นผู้หญิงโดนจีบอยู่ฉันจะต้องแกล้งปัดไปก่อน
-
นางบุษมาลีนะคะก็เลยแบบ
-
อย่ามาบอกว่าตัวเองเป็นทหารพระนารายณ์ชื่อหนุมาน
-
หนุมานตัวจริงอะ ต้องหาวเป็นดาวเป็นเดือน
ต้องแบบลอยขึ้นไปบนฟ้าได้
-
ไม่จริงอะอย่ามา นี่เป็นลิงธรรมดาอย่ามาหลอกกันเลย
อะไรยังงี้นะคะ
-
ซึ่งแน่นอนด้วยสกิลความอยากจีบสาวนะคะ
-
หนุมานก็เลยเหาะขึ้นไปบนอากาศค่ะ แล้วก็หาวเป็นดาว
หาวเป็นเดือนแบบกระจุยกระจายเลย ไม่กลัวเลยนะ ว่า
-
ไพร่พลที่อยู่นอกเมืองจะงง
-
นึกสภาพองคตกับชมพูพาน รออยู่นอกเมืองอยู่ดีๆ ก็เจอหนุมานเหาะขึ้นมาอยู่กลางเมืองแล้วก็หาว วิ้ง
-
น่าจะงงน่าดูนะคะ แต่อย่างไรก็ดี ในตัวบทไม่ได้กล่าวไว้ ดังนั้นเรากลับเข้าเรื่องดีกว่า
-
นางบุษมาลีเห็นแบบนั้นนะคะ ก็เลยแบบว่า
-
อุ๊ย นี่มันทหารของพระนารายณ์ตัวจริง
ฉันจะต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้หนุมานฟังเเล้ว
-
นางบุษมาลีก็เลยเล่าให้หนุมานฟังค่ะ บอกว่า
-
เออ เรื่องราวทั้งหมดน่ะ จริงๆ แล้วฉันอะ
เป็นข้ารับใช้ของพระอินทร์อยู่บนสวรรค์
-
แต่ไอ้เมืองเนี่ย จริงๆ มันก็เป็นเมืองปกติธรรมดานี่แหละ
แต่ไอ้เจ้าเมืองอะ ชอบขึ้นเฝ้าพระอินทร์
-
ขึ้นไปถึงก็ไปหม้อนางฟ้าของพระอินทร์อะ
คือแบบมันมีนางอัปสรตนหนึ่ง ชื่อว่านางอัปสรรัมภา
-
จำรัมภากันได้ใช่ไหม ตนนั้นแหละ
คือเป็นนางอัปสรตนโปรดของพระอินทร์ตนหนึ่งอะนะ
-
ทีนี้ กษัตริย์เมืองนี้ชอบ
-
ชอบรัมภามาก แล้วก็อยากจีบอยากได้ ไม่รู้จะทำยังไง
ก็เลยมาชวนฉันให้ฉันไปเป็นเม่สื่อ
-
ปรากฏว่าพระอินทร์จับได้ พระอินทร์ก็เลยสาป แบบว่า
-
ล้างเมืองเนี่ย ทิ้งทั้งเมืองเลย ตายเรียบ
-
แล้วก็เหลือฉันเนี่ย สาปให้ลงมาจากสวรรค์ให้มาอยู่ตรงเนี่ย
รอวันที่ทหารของพระนารายณ์น่ะ เดินทางผ่านมา
-
เดินทางผ่านมาเมื่อไหร่นะ ฉันถึงจะได้พ้นคำสาป
แล้วก็กลับไปอยู่บนสวรรค์เหมือนเดิม
-
ซึ่งแน่นอนนะคะว่าหนุมานบอกว่า
-
โอ้ย เรื่องแค่นี้ ชิลล์มาก
-
เดี๋ยวปลดคำสาปให้ ไม่ใช่แค่เจอด้วย ได้มากกว่าเจออีก
-
แล้วก็แน่นอนนะคะ ด้วยสไตล์หนุมาน หลายๆ คนก็น่าจะรู้นิสัยอยู่แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นน่ะนะ
-
ซึ่งหนังจากเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้นนะคะ
-
นางบุษมาลีก็ลืมไปเลยว่าตัวเองต้องกลับสวรรค์ ก็รู้สึกว่า
เออ ฉันก็ต้องอยู่เป็นเมียหนุมานต่อรึเปล่า
-
แต่หนุมานค่ะ หลังจากได้สิ่งที่ตัวเองต้องการไปแล้ว
-
หนุมานก็บอกว่า เสียใจจังเลยที่เราไม่สามารถได้มีเวลา
ได้อยู่ด้วยกันนานกว่านี้ คือพี่มีภารกิจต้องไป
-
เอาเป็นว่า
-
หักใจซะเถอะนะน้องสาว เดี๋ยวพี่ส่งเจ้ากลับสวรรค์เอง
-
นางบุษมาลีก็แบบ อ่าวๆๆ แล้ว เออ
บนสวรรค์เรื่องความผิดชู้สาว มันก็ผิดรึเปล่า แต่ว่า
-
อย่างไรก็ตามไม่ได้มีกล่าวถึงในตัวบทนะคะ
-
แล้วที่สำคัญนะคะ
-
หนุมานเท่านี้ยังไม่พอ หนุมานยังไปถามนางบุษมาลีอีกบอกว่า
-
เออ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ภารกิจพี่เนี่ย
คือพี่จะต้องไปกรุงลงกาใช่ไหม
-
บอกทางพี่หน่อยสิ
-
นอกจากจะไม่รับผิดชอบแล้ว ยังไปถามทางเขาอีกน่ะนะ
-
ซึ่งนางบุษมาลีนะคะ สุดท้ายก็ต้องบอกทางหนุมานไป
แล้วก็หักใจไปอะนะ
-
อ๋อ เนี่ยนะ เดินทางไปตรงนู่น เดี๋ยวไปตรงนู่นเสร็จจะไปเจอนางฟ้าอีกองค์หนึ่งอยู่กลางสระน้ำ ไปถามตรงนั้นแล้วกันนะ
-
ว่าแต่ตอนนี้ส่งข้ากลับสวรรค์ได้รึยัง
-
หนุมานนะคะ ก็เลยอุ้มนางบุษมาลีแล้วก็โยนขึ้นฟ้า
ส่งกลับสวรรค์ไปค่ะ
-
ว่าแล้วก็กลับออกมาข้างนอก แล้วก็เล่าเรื่องราวทั้งหมด
ก็ไม่รู้ว่าทั้งหมดขนาดไหนนะคะ
-
ให้ชมพูพานกับองคตฟังค่ะ แล้วทั้งหมดก็ออกเดินทางต่อไป
-
ไปถึงก็ไปเจอนางฟ้ากลางน้ำเหมือนกัน
แต่อันนี้ไม่ได้โดนสาปไว้
-
อันนี้เป็นข้ารับใช้ของพระอิศวร ซึ่งพระอิศวรสั่งเอาไว้บอกว่า
-
เออ เดี๋ยวพอพวกหนุมานผ่านมาเมื่อไหร่ให้บอกทางเนาะ
นางฟ้ากลางน้ำก็ทางต่อไปบอกว่า
-
เออ เดี๋ยวให้ไปตรงนู่น ไปตรงนู่นจะไปเจอพระฤาษี
-
ซึ่งแน่นอนทุกคนก็ต้องเชื่อ ก็ยกทัพกันต่อไป
ไปเจอพระฤาษี พระฤาษีก็บอกว่า
-
ให้เดินทางข้ามน้ำไปฝั่งนู่น
-
อะ ทุกคนก็เดินทางข้ามน้ำตามพระฤาษีไป
-
ไปตรงนู่น
-
ปรากฏว่าไปอยู่บนภูเขาแห่งหนึ่งค่ะ
-
อยู่ที่หน้าถ้ำ เป็นถ้ำใหญ่มากแห่งหนึ่ง
-
ลิงทุกตัวรู้สึกว่าแบบ
-
หนาวอะ คืนนี้พักแรมคืนนี้หนาวจังเลย
-
ก่อไฟผิงกันดีกว่า
-
ว่าแล้วนะคะ เหล่าลิงก็ก่อไฟผิงกัน แล้วก็อารมณ์แบบ
เรื่องเล่ารอบกองไฟอะ
-
ประมาณว่าเล่นละครรอบกองไฟกันอยู่ดีๆ ก็ปรึกษากันขึ้นมาซะอย่างงั้นเลย บอกว่า
-
พวกเราทุกคน เราจะตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ให้สมกับที่
เราเป็นทหารของพระนารายณ์
-
ให้ไว้ชื่อของเรา
-
ให้เหมือนกับพญานกสดายุ
-
ซึ่งอุตสาห์สละชีพเพื่อปกป้องนางสีดา
พวกเราจะสานต่อปณิธานนั้น
-
ปรากฏว่าพอประโยคนี้หลุดออกมาค่ะ
-
ภูเขาสั่ง ภูเขาทั้งหลังแบบ กึกๆๆ
-
เรื่องจริงๆ ก็คือมีนกอีกตัวหนึ่งค่ะ
อยู่ในถ้ำชื่อว่าพญานกสัมพาที
-
พญานกสัมพาทีเนี่ยนะคะ
-
เป็นพี่ชายของพญานกสดายุ
-
ปรากฏว่าวันหนึ่งเนี่ย ตอนที่ทั้งสองตัวกำลังเด็กๆ เนี่ยนะ
พญานกสดายุเนี่ย เกิดเห็นพระอาทิตย์ลอยผ่านบนท้องฟ้า
-
มา
-
สดายุเข้าใจไปเองว่า อู้วหู้ว
อันนี้จะต้องเป็นผลไม้ชนิดใหม่แน่เลย กำลังสุกแดงน่ากิน
-
ด้วยความที่เป็นนกที่มีฤทธิ์มากนะคะ ก็เลยเหาะขึ้นไป
จะไปกินพระอาทิตย์ค่ะ
-
สัมพาทีพยายามจะห้ามน้อง ห้ามยังไงก็ห้ามไม่ทัน
ปรากฏว่าไปจะถึงละ
-
แน่นอนพระอาทิตย์ก็ต้องโกรธ อยู่ดีๆ นกที่ไหนก็ไม่รู้
บังอาจจะมากินฉัน
-
พระอาทิตย์ นะคะ ก็เลยแผ่แสงแรงมาก สาดมา พรึ่บ
ประหนึ่งกรุงเทพในเดือนเมษายน
-
แดด เนี่ยนะคะ กำลังจะเผาสดายุ ปรากฏว่าสัมพาทีเห็นค่ะ
สัมพาทีรู้สึกว่าแบบ ไม่ได้ฉันจะต้องปกป้องน้อง
-
ก็เลยเอาปีกตัวเองไปรับ ฟึ่บ
-
ดังนั้นนะคะ ขนของสัมพาทีก็เลยร่วมหมดตัวเลยค่ะ
-
แล้วพระอาทิตย์นะคะ ก็สาปซ้ำไว้บอกว่า
-
พวกเจ้าเนี่ยบังอาจมาก ขอให้ขนที่ร่วงไปไม่ต้องขึ้นมาอีกเลย จนกว่าวันไหนก็ตามที่ทหารของพระนารายณ์เนี่ยนะ
-
เดินทางมาจะไปส่งข่าวให้นางสีดาในกรุงลงกา
-
วันนั้นแหละ ถ้าทหารโห่ขึ้นมาพร้อมกัน 3 ครั้ง แบบ โห่โห่โห่
-
แต่ไม่ใช่เสียงนี้ เขาคงแบบ ฮิ้วๆๆ อะไรแบบนี้น่ะนะ
-
ขนถึงจะกลับขึ้นมาเหมือนเดิม
-
ถึงวันนั้นก็ชี้ทางบอกเขาด้วยแล้วกัน
-
นะคะ
-
ดังนั้นนะคะ พอพญานกสัมพาทีออกมา
แล้วก็เล่าเรื่องทั้งนี้ให้หนุมานฟัง
-
หนุมานก็เลยจัดการให้ทหารทั้งหมดเนี่ย โห่ขึ้นมา 3 ครั้งนะคะ
-
ทำให้ปีของพญานกสัมพาทีเนี่ย
-
กลับมาหมดเลยสวยงาม กลายเป็นแบบพญานกฟื้นคืนชีพ
ฟริ้ง ขึ้นมาอีกรอบหนึ่ง
-
แล้วทำไมต้องทำท่าเหมือนตัวเองเป็นพญานกด้วย
ก็ไม่รู้เหมือนกัน
-
เอาเป็นว่าอย่างไรก็ตามค่ะ พญานกสัมพาทีนะคะ ก็เลยตอบแทนลิงต่างๆ ด้วยการบอกว่า
-
อะ ท่านทั้ง 3 ตน ขึ้นมาบนหลังข้ามา ขี่หลังข้าไป
เดี๋ยวข้าพาบินรอบกรุงลงกา 1 รอบ เป็นกรุงลงกาทัวร์นะคะ
-
sightseeing จะได้เห็นแผนที่ของกรุงลงกาทั้งหมด
แล้วก็จดจำได้ เป็นการเปิดแมพกรุงลงกาโดยสมบูรณ์นะคะ
-
แน่นอนว่าลิงทั้ง 3 ตน ก็ต้องขึ้นหลังนกสัมพาทีค่ะ
แล้วก็ดูทั้งหมดแล้วก็จำมาได้นะคะ
-
ซึ่งทำให้วิวรู้สึกว่าเรื่องราวตอนนี้ ค่อนข้างยาวแล้วค่ะ
เดี๋ยวเราค่อยไปดูสัปดาห์หน้าดีกว่าว่า
-
ตอนนี้เดินทางมาถึงกรุงลงกาแล้ว
-
จะเกิดอะไรขึ้น
-
จะมีการผจญภัยที่น่าตื่นเต้นอะไรยังไงบ้างนะคะ
สำหรับวันนี้
-
ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม
-
กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ
-
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ
-
บ๊าย บาย
-
สวัสดีค่ะ
-
เป็นไง เป็นกาผจญภัยที่แบบเก็บแต้มกันไปเรื่อยๆ เลยนะคะ เหมือนแบบว่ามีการส่งต่อกันเป็นทอดๆๆๆ
-
ซึ่งอันนี้วิวก็สงสัยนิดนึงนะ คืออยากรู้มากว่านี่คืออะไร
-
พลอตทั้งหมดมันโดนแพลนไว้แล้วใช่ไหม นอกจากบนสวรรค์จะรู้ว่าแบบ เดี๋ยวพระนารายณ์จะอวตาร
-
เดี๋ยวตรงนั้นจะลงมาเกิดเป็นตรงนี้ เป็นทหารพระนารายณ์
-
ยังอุตสาห์แบบว่าเหมือนปักหมุดบอกทางไว้ตามทางอีกอะ เหมือนสาปคนเอาไว้แบบ
-
เมื่อไหร่ก็ตามนะที่พระนารายณ์อวตาร เธอถึงจะพ้นคำสาป
-
เมื่อไหร่ก็ตามนะที่พระนารายณ์อวตาร เธอถึงจะพ้นคำสาป
-
ไม่ว่าจะเป็นพระอินทร์สาป พระอิศวรสาป
-
พระพรหมก็สาป คือใครก็ตามฤาสงฤาษีสาปกันไปหมดเลย
-
ก็เรียกได้ว่าเป็นอีเวนท์ใหญ่อีเวนท์หนึ่ง
ในโลกของวรรณคดีอินเดียแล้วกันนะคะ
-
เยอะแยะเต็มไปหมดนะจ๊ะ
-
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ
-
วันนี้ลาไปก่อนค่ะ บ๊าย บาย
-
สวัสดีค่ะ