< Return to Video

David Hoffman "herşeyi kaybetmek" üzerine

  • 0:01 - 0:04
    9 gün önce bir yangın vardı.
  • 0:05 - 0:07
    Arşivlerim:
  • 0:07 - 0:10
    175 film, 16-milimetre negativim,
  • 0:10 - 0:13
    bütün kitaplarım, babamın kitapları,
  • 0:13 - 0:15
    biriktirirdim --
  • 0:15 - 0:17
    ben bir koleksiyoncuydum, çok büyük, geniş --
  • 0:17 - 0:20
    hepsi yok oldu.
  • 0:20 - 0:22
    Sadece bakakalmıştım,
  • 0:22 - 0:25
    ve ne yapacağımı bilmiyordum.
  • 0:25 - 0:27
    Demek istediğim, bu --
  • 0:27 - 0:30
    ben, sahip olduğum şeyler miydim?
  • 0:30 - 0:33
    Her zaman günü yaşarım -- "Bugün"ü severim.
  • 0:33 - 0:36
    Geleceğe değer veririm.
  • 0:36 - 0:39
    Ve küçükken bana oldukça ilginç bir şey öğretmişlerdi,
  • 0:39 - 0:41
    her zaman kötü bir şeyi iyi bir şeye çevirmek zorundayız.
  • 0:41 - 0:43
    Kötü bir şeyi iyi bir şeye çevirmek zorundayız.
  • 0:43 - 0:45
    Bu kötü bir şeydi! Ben --
  • 0:45 - 0:47
    öksürüyordum. Hastaydım.
  • 0:47 - 0:49
    Bu, benim kamera lensim. İlk lensim --
  • 0:49 - 0:52
    35 yıl önce Bob Dylan filmimi çektiğim lensim.
  • 0:52 - 0:54
    Bu, uzun metrajlı filmim. "Kral, Murray"
  • 0:54 - 0:56
    1970 Cannes Film Festivali ödülünü kazandı --
  • 0:56 - 0:59
    elimdeki tek baskısıydı.
  • 0:59 - 1:01
    Bunlar benim kağıtlarım.
  • 1:01 - 1:03
    Herşey dakikalar içinde olmuştu -- 20 dakika.
  • 1:03 - 1:05
    Epifani beni sarstı. Bir şey beni sarstı.
  • 1:05 - 1:08
    "Kötü bir şeyi iyi bir şeye dönüştürmek zorundasın,"
  • 1:09 - 1:11
    Arkadaşlarıma, komşularıma, kız kardeşime bunu söylemeye başladım.
  • 1:11 - 1:13
    Bu arada, bu "Sputnik", geçen sene çekmiştim.
  • 1:13 - 1:16
    "Sputnik" negatifti. Ona dokunulmamıştı.
  • 1:17 - 1:20
    Bunlar uzun metrajlı çektiğim ve New York'ta iki hafta içinde
  • 1:20 - 1:22
    gösterilecek olan Sputnik'te kullandığım
  • 1:22 - 1:25
    bazı parçalar.
  • 1:26 - 1:28
    Kardeşimi çağırdım. Komşularımı çağırdım. Dedim, "Gelin, kazın."
  • 1:28 - 1:31
    Bu benim, masamdayım.
  • 1:32 - 1:34
    Yapılması 40 küsür sene süren bir masaydı.
  • 1:34 - 1:36
    Bilirsiniz -- bütün herşey.
  • 1:36 - 1:38
    Bu kızım, Jean.
  • 1:38 - 1:40
    O da geldi. Kendisi San Francisco'da bir hemşire.
  • 1:40 - 1:42
    "Kazıp çıkarın" dedim. "Parçalar.
  • 1:42 - 1:44
    Parçaları istiyorum. Kırıntılar ve parçalar."
  • 1:44 - 1:47
    Henüz başlamak üzere olduğum bu fikir aklıma geldi:
  • 1:47 - 1:49
    küçük parça ve kırıntıların hayatı -- sıradaki projem.
  • 1:49 - 1:52
    Bu kız kardeşim. O resimlerle ilgileniyor,
  • 1:52 - 1:55
    çünkü söze gerek bırakmadığını düşündüğüm büyük bir
  • 1:55 - 1:57
    enstantane fotoğraf koleksiyonum var.
  • 1:57 - 1:59
    Ve bunlar da resimlerin bazıları --
  • 1:59 - 2:01
    resimlerin yanmış olması bir bakıma güzel gibiydi.
  • 2:01 - 2:03
    Bilmiyordum. Ona baktım --
  • 2:03 - 2:05
    dedim "Vay, bunlar daha mı güzel --"
  • 2:05 - 2:07
    Bu Jimmy Doolittle hakkında bir taslak. Bu filmi televizyon için yapmıştım.
  • 2:07 - 2:10
    O elimdeki tek kopyaydı -- onun parçaları.
  • 2:11 - 2:13
    Kadınlar hakkında fikirler.
  • 2:13 - 2:16
    Ve kendime dedim ki, "Hey, üzerine çok fazla gidiyorsun!
  • 2:16 - 2:19
    Neredeyse ağlayacaksın." Ağlamadım.
  • 2:19 - 2:21
    Ama sadece dedim ki,
  • 2:21 - 2:23
    "Bunlardan bir şey yapacağım, belki gelecek yıla ..."
  • 2:23 - 2:25
    Ve bu ana minettarım,
  • 2:25 - 2:27
    burada sahnedeyim ve bana çok teselli vermiş
  • 2:27 - 2:30
    olan insanlarla birlikteyim,
  • 2:30 - 2:32
    ve TEDcilere şunu söylemek istiyorum:
  • 2:32 - 2:35
    Kendimle gurur duyuyorum. Öyle ki, kötü bir şeyi
  • 2:35 - 2:37
    alıp çevirip, ondan iyi bir şey yapacağım,
  • 2:37 - 2:39
    bütün hepsinden.
  • 2:39 - 2:42
    Bu Arthur Leipzig'in çok sevdiğim orjinal fotografi.
  • 2:42 - 2:44
    Büyük plak koleksiyonum vardı --
  • 2:44 - 2:46
    onları kurtaramadım. Evlat, diyorum ki,
  • 2:46 - 2:49
    filmler yanar, filmler yanar.
  • 2:49 - 2:51
    Misal, bu 16-milimetrelik bir güvenlik filmiydi.
  • 2:51 - 2:53
    Negatiflerin hepsi gitti.
  • 2:54 - 2:55
    Bu babamın, 20 yaşında ilk evlendiğim
  • 2:56 - 2:59
    kadınla evlenmemi söylediği mektup.
  • 3:00 - 3:03
    Bu kızım ve ben
  • 3:04 - 3:06
    Hala orada. Bu sabah oradaydı aslında.
  • 3:06 - 3:08
    Bu benim evim.
  • 3:08 - 3:11
    Ailem Scotts Vadisi'ndeki Hilton Oteli'nde kalıyor.
  • 3:11 - 3:13
    Bu eşim, Heidi,
  • 3:13 - 3:16
    kendisi olanları benim gibi kabullenemedi.
  • 3:16 - 3:19
    Çocuklarım, Davey ve Henry.
  • 3:19 - 3:22
    Oğlum, Davey, otelde iki gece önce.
  • 3:23 - 3:25
    Yani bu üç dakikalık sürede size
  • 3:25 - 3:28
    söylemek istediğim şu: Sizlerle paylaşma şansını elde ettiğim
  • 3:28 - 3:31
    için minnettarım. Gerş döneceğim. TED'de olmayı seviyorum.
  • 3:31 - 3:34
    Onu yaşamaya geldim, ve şu an yaşıyorum.
  • 3:34 - 3:37
    Bu, Bonny Doon'daki -Santa Cruz'un hemen dışındaki- penceremin manzarası,
  • 3:37 - 3:40
    buraya sadece 35 mil ( ~55 km) uzaklıkta.
  • 3:40 - 3:42
    Herkese teşekkür ederim.
  • 3:42 - 3:45
    (Alkışlar)
Title:
David Hoffman "herşeyi kaybetmek" üzerine
Speaker:
David Hoffman
Description:

TED2008'den 9 gün önce, film yapımcısı David Hoffman evini, işyerini ve 30 yıllık tutku dolu koleksiyonunu yok eden bir yangında herşeyini kaybetti. Şimdi o, bir anda yok olan bir hayata dönüp bakıyor -- ve bir de ileriye.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
03:43
Abdülkadir İnel added a translation

Turkish subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.