Mahkumların aileleriyle bağlı kalmalarına yardım eden bir uygulama
-
0:01 - 0:02Bir akşam,
-
0:02 - 0:07o zamanlar 5 yaşındaki oğlumla
haberleri izledikten sonra, -
0:07 - 0:11cevap vermemin çok zaman
alacağını düşündüğüm bir soru sordu. -
0:12 - 0:16Karmaşık soruların genelde 8 ya da 9
yaşlarında sorulduğunu düşünürdüm. -
0:17 - 0:21Ama oğlum, ben onu yatırırken
gözlerimin içine baktı -
0:21 - 0:24ve çok ciddi bir ifadeyle
-
0:24 - 0:27"Baba, neden hapse girdin?" diye sordu.
-
0:29 - 0:31Eşim ve ben bu anı sık sık düşündük.
-
0:32 - 0:35Bu sorunun geleceğini biliyorduk
-
0:35 - 0:37ve düzgün ele almak istedik.
-
0:38 - 0:40Ama o gece cevap vermem
gereken bir soru vardı. -
0:41 - 0:46Ben de, 15 yaşında bir çocukken
nasıl hapse girdiğimi -
0:46 - 0:49oğluma anlatmaya karar verdim.
-
0:51 - 0:53Bu fotoğraf çekildiğinde 14 yaşındaydım.
-
0:54 - 0:55Bu annem,
-
0:55 - 0:56kız kardeşim
-
0:56 - 0:59ve bu küçük tatlı bebek de yeğenim.
-
0:59 - 1:01Şu anda 23 yaşında
-
1:01 - 1:05ve ne kadar yaşlandığımı
düşündükçe deli oluyorum. -
1:05 - 1:06(Gülüşmeler)
-
1:07 - 1:09Hayatımın en kötü kararını vermeden
-
1:09 - 1:13birkaç hafta önce çekilmiş
son fotoğraf buydu. -
1:15 - 1:16Bir arkadaşım ve ben
-
1:17 - 1:20arabasında uyuyan bir adama yanaştık,
-
1:20 - 1:22silahımızı çıkardık,
-
1:22 - 1:24arabasının anahtarlarını istedik
-
1:24 - 1:25ve kaçtık.
-
1:26 - 1:29Bu karar beni hakim karşısına çıkardı.
-
1:29 - 1:32Annem ve kız kardeşim
birkaç adım arkamda durup -
1:32 - 1:35maksimum güvenlikli
yetişkin hapishanesinde -
1:35 - 1:398 yıl cezaya çarptırılmamı dinledi.
-
1:41 - 1:44Bu da annemle çekildiğim
diğer aile fotoğrafı. -
1:44 - 1:48Ama bu sefer hapishanenin
ziyaretçi odasındayız. -
1:49 - 1:51Şelaleler ve ağaçlar
-
1:51 - 1:53ve arka plandaki diğer şeyler
sizi aldatmasın. -
1:53 - 1:54(Gülüşmeler)
-
1:54 - 1:57Hayatımın en zor zamanlarıydı.
-
1:58 - 2:03Aslında ilk iki yılımda,
-
2:03 - 2:06hapis cezamı inkar ederek
depresyonla savaştım. -
2:07 - 2:09Anneme sıklıkla şöyle şeyler söylerdim:
-
2:09 - 2:11"Anne, o hakimin bizi Noel'e kadar
-
2:11 - 2:15burada tutacağını
düşünmediğini biliyorum." -
2:15 - 2:18Ya da "... Sevgililer Gününe."
-
2:18 - 2:20Ya da "...okulun son gününe."
-
2:20 - 2:22Ya da "...okulun ilk gününe."
-
2:23 - 2:25Vesaire, vesaire.
-
2:25 - 2:29Bir gün anneme söz verdim.
-
2:29 - 2:32Birisi, o hücrelerde
boğulduğumu görecekti. -
2:32 - 2:37Birisi, bize yeniden nefes
alacağımızı söyleyecekti -
2:37 - 2:40çünkü tek istedikleri
bana ağır bir ders vermekti. -
2:41 - 2:43Ama bir gün, arkadaşım Danny B ile
-
2:43 - 2:45hapishane avlusunda yürürken
-
2:45 - 2:48"Ne kadardır buradasın?" diye sordum.
-
2:48 - 2:5231 yılını doldurduğunu söyledi.
-
2:53 - 2:55Avuç içlerim terlemeye başladı.
-
2:56 - 2:58Büyük bir acı duydum
-
2:58 - 3:01ve tokat gibi çarptı.
-
3:01 - 3:03Çünkü bu 8 yılımın tamamını
-
3:03 - 3:06doldurmam gerektiğini fark ettiğim andı.
-
3:07 - 3:12Gençken hapse girme hikayesi
-
3:12 - 3:14nadir bir şey değil.
-
3:14 - 3:16Ama aileme göre
-
3:16 - 3:19bu hayatımızda olan en trajik şeydi.
-
3:20 - 3:22Ailemi delice özledim.
-
3:23 - 3:25Tıpkı diğer gençler gibi,
-
3:25 - 3:28Noel sabahında hediyeler açmayı
-
3:28 - 3:31ve arkadaşlarımla liseden
mezun olmayı istedim. -
3:33 - 3:36Hapishanelerdeki sıkı güvenlik yüzünden
-
3:36 - 3:37internet erişimi sınırlı.
-
3:38 - 3:40Kolayca epostalaşma,
-
3:40 - 3:42mesajlaşma
-
3:42 - 3:44ve tabii ki sosyal medya yok.
-
3:45 - 3:52Bu da balo gecesi
ya da üniversite mezuniyeti gibi -
3:52 - 3:56anlamlı anların ya da her gün
katlandığımız tonlarca ücretsiz içeriğin; -
3:56 - 4:03kuzenle, kardeşle ya da en yakın
arkadaşla çok nadir paylaşılması demek. -
4:05 - 4:06Giderek içime kapandım.
-
4:08 - 4:11Çocukluğum
ve onun hayalleri yok oldu. -
4:13 - 4:16Hapishanenin barınak birimindeki
-
4:16 - 4:19her gece gürültüyle kapanan
o çelik kapılar -
4:19 - 4:21beni hızlı büyümeye zorladı.
-
4:23 - 4:25İlk ağızdan söyleyebilirim ki
-
4:25 - 4:28hapishanenin şiddet kartında
bir şey olduğu algısı -
4:28 - 4:30tamamen hatalı bir umut.
-
4:31 - 4:34Annemi bile uzaklaştırmaya çalıştım.
-
4:34 - 4:38Çünkü ödemeli telefon görüşmelerine
-
4:38 - 4:41ya da 1 saatlik görüşme için
8 saat yol gelmeye, -
4:41 - 4:43ziyaretçi odasına girmeden önce
-
4:43 - 4:46o berbat vücut aramalarına
maruz kalmasını istemiyordum. -
4:47 - 4:51Ama buradaki
birçok ebeveynin de bildiği gibi -
4:51 - 4:54bir annenin sevgisini durduramazsınız.
-
4:54 - 4:56(Gülüşmeler)
-
4:56 - 4:57Peki, annem ne yaptı?
-
4:58 - 5:01Ziyaretçi odasında
otururken bir söz verdi. -
5:02 - 5:06Ben eve dönene kadar geçen
her gün mektup yazacağının -
5:06 - 5:07ya da fotoğraf göndereceğinin
-
5:07 - 5:12sözünü verdi.
-
5:13 - 5:176 yıllık cezam kalmıştı.
-
5:17 - 5:20Hayatlarımız etrafımızda parçalanıyordu.
-
5:20 - 5:23Sanki yaz kampındaymışım gibi;
ziyaret odasına hoplayarak, -
5:23 - 5:26bana bir sürü fotoğraf gönderme planıyla
-
5:26 - 5:29tasasız bir kadın geliyor.
-
5:29 - 5:30(Gülüşmeler)
-
5:32 - 5:33Ne kadar da ilginç bir zaman.
-
5:35 - 5:37Bildiğim tek şey,
-
5:37 - 5:40hayatımı kurtaranın
annemin mektupları olduğuydu. -
5:41 - 5:45Bir çizburgerin
ya da mağazadaki bir yatağın -
5:45 - 5:47fotoğrafını çeker --
-
5:47 - 5:50(Gülüşmeler)
-
5:50 - 5:52ve bana bir gün
o yağlı ve sulu hamburgeri -
5:52 - 5:57yiyeceğimi ya da rahat
bir yatakta uyuyacağımı -
5:57 - 5:59söz veren mektuplar yollardı.
-
5:59 - 6:02Annem hapisten sonra da
bir hayat olduğuna beni inandırdı. -
6:04 - 6:07Annemin, tüm cezaevi birimine
-
6:07 - 6:11dünyada ne olduğuna göz atma
şansı veren mektup ve fotoğraflarıyla -
6:11 - 6:13(Gülüşmeler)
-
6:13 - 6:18yakın arkadaşlarım da hayatı
dolaylı olarak yaşamaya başladı. -
6:19 - 6:248 yıllık hapishane kabuslarından sonra
-
6:26 - 6:28insanlıktan çıkıp,
-
6:28 - 6:30vücut aramalarına maruz kalıp
-
6:30 - 6:35ceset torbalarıyla hapishaneden
çıkan insanları izledikten sonra -
6:35 - 6:37sonunda serbest bırakıldım.
-
6:38 - 6:40Bahse girerim ki
o soğuk şubat sabahında -
6:40 - 6:44beni kimin almaya geldiğini
tahmin edemezsiniz. -
6:44 - 6:46(Gülüşmeler)
-
6:46 - 6:47Tamam tahmin ettiniz --
-
6:47 - 6:48(Gülüşmeler)
-
6:48 - 6:50kız kardeşim ve annem.
-
6:52 - 6:56Gelmesi için dua ettiğimiz yıllar
sonunda önümüzdeydi. -
6:57 - 7:00Parmaklıklar arkasında yaşamanın
acısıysa geride kalmıştı. -
7:01 - 7:03Ya da biz öyle sandık.
-
7:04 - 7:08Hapishanedeki birçok insan
tıpkı benim gibi bir gün eve dönüyor. -
7:08 - 7:10Benim aksime birçoğu,
-
7:10 - 7:16hapis süreci ve sonrasında sahip olduğum
sürekli desteğe sahip değil. -
7:17 - 7:19Mücadele gerçek.
-
7:19 - 7:23Eve döndüğümde bir iş
bulabilmek için bile mücadele ettim. -
7:24 - 7:27Marketler, ipotek şirketleri,
moda perakendelerine kadar -
7:27 - 7:33doldurduğum her başvuru
-
7:33 - 7:36parlak, heyecanlı,
-
7:38 - 7:40kontrol etmemi bekleyen
-
7:40 - 7:42aynı soruyu içeriyordu:
-
7:43 - 7:46"Daha önce herhangi bir suçtan
hüküm giydiniz mi?" -
7:47 - 7:50Dürüst olmak gerekirse,
-
7:50 - 7:52bu anın geleceğini biliyordum.
-
7:52 - 7:55Bu sorunla yüzleşmem
gerekeceğini de biliyordum. -
7:55 - 7:59Bu yüzden hapse girerken oluşturduğum
psikolojik dayanıklılığımı güçlendirdim. -
8:00 - 8:04Ama 40'ın üzerinde başvurum
reddedildikten sonra -
8:04 - 8:06ben bile güvensiz hissettim.
-
8:07 - 8:10Bütün o şeylerin geride kaldığını,
işlerin iyiye gideceğini, -
8:11 - 8:14hayatımı geri alacağımı düşünmüştüm.
-
8:15 - 8:19Ama 15 yaşında verdiğim o karar
-
8:19 - 8:23o ana kadar bile beni avlamaya devam etti.
-
8:24 - 8:25İş arayışındayken
-
8:26 - 8:31aynı soruyu soran
bir başvuruyla karşılaştım. -
8:32 - 8:35Ama bu sefer başka bir
şekide sorulmuştu. -
8:36 - 8:38Şöyle soruyordu:
-
8:38 - 8:42"Son 7 yılda bir suçtan
hüküm giydiniz mi?" -
8:43 - 8:468 yıllık cezamdan sonra
-
8:46 - 8:48(Gülüşmeler)
-
8:48 - 8:53Dürüstlükle söyleyebilirim ki
cezamın üstünden 7 yıl geçmişti. -
8:54 - 8:58Bu soruya dürüst bir
"hayır" ile cevap verebilirdim. -
8:59 - 9:02Sonunda ilk işime girdim.
-
9:03 - 9:07(Alkış)
-
9:08 - 9:11Boya dükkanındaki boyaları
karıştıran eleman bendim. -
9:12 - 9:14Neticede müşteriler mağazaya gelir
-
9:14 - 9:16ve bana sorardı:
-
9:16 - 9:19"Hey Marcus, mutfağımı kaça boyarsın?"
-
9:20 - 9:24"Bayan Johnson, biz mutfak boyamıyoruz,
-
9:24 - 9:27size kendi mutfağınız
boyamanız için boya satıyoruz." -
9:27 - 9:28(Gülüşmeler)
-
9:29 - 9:32Bir ampul yandı
ve müşterilerle boya dükkanındaki -
9:32 - 9:37düzenli işe ihtiyacı olan
boyacılar arasında köprü olan -
9:37 - 9:40bir boya şirketini piyasaya sürdüm.
-
9:41 - 9:43Bir yıl sonra
-
9:43 - 9:46o boya dükkanını bıraktım.
-
9:47 - 9:49Akteden şirketimizi büyüttük
-
9:49 - 9:54ve o zamandan beri tonlarca
reddedilen vatandaşı işe aldım. -
9:54 - 9:58(Alkış)
-
10:01 - 10:03Göğüslerinde "suç" kelimesini
temsilen "S" yazılı -
10:04 - 10:08ülkedeki diğer milyonlarca insan gibi
-
10:08 - 10:12bugün burada bir suçla duruyorum.
-
10:14 - 10:18Tıpkı annemin bana
yıllar önce söz verdiği gibi -
10:18 - 10:21onlara hapisten sonra hayatın
hâlâ var olduğunu göstermek istedim. -
10:23 - 10:25Hayatımın en iyi dönemlerini
yaşamaya başladım. -
10:27 - 10:29Bulutların üzerinde
yaşadığıma inanamıyordum. -
10:30 - 10:34Ama o hücrelerde
birlikte büyüdüğüm arkadaşlarım -
10:34 - 10:39sürekli beni arar ve yaşadığım
yeni hayattan fotoğraflar isterlerdi. -
10:40 - 10:42Seyahat edersem, fotoğraf isterlerdi.
-
10:43 - 10:46Evlendiğimde fotoğraf istediler.
-
10:46 - 10:51Ama oturup mektup yazacak veya
telefonumdaki fotoğrafları çıktı alacak -
10:51 - 10:53zamanım ya da bant aralığım yoktu.
-
10:54 - 10:56Sıklıkla derdim ki:
-
10:56 - 11:00"Dostum, sana mesaj atabilsem
hayatım çok daha kolay olurdu." -
11:02 - 11:06Uygulama marketlerini, bu soruna
çözüm bulabilmek için araştırdıktan -
11:06 - 11:08ve bir şey bulamadıktan sonra
-
11:08 - 11:10Flikshop'u piyasaya sürdük.
-
11:12 - 11:16(Alkış)
-
11:18 - 11:20Şaka yapmıyorum --
-
11:20 - 11:25hapishane telefonu işinin
-
11:25 - 11:28milyar dolarlık endüstri
yaratacağını biliyor muydunuz? -
11:29 - 11:31Bazı işler yağmacıydı.
-
11:31 - 11:36Bu yüzden, bu alanı nasıl bozacağımızı
çözmemiz gerektiğini biliyorduk. -
11:37 - 11:43Flikshop, aile üyelerimize fotoğraf çekme,
çabucak bir mesaj ekleme, -
11:44 - 11:46"gönder"e basma olanağı sağlıyor.
-
11:46 - 11:50Biz de 99 cent'e o fotoğrafı ve mesajı
gerçek bir kartpostala yazdırıyor, -
11:50 - 11:55ülkenin herhangi bir yerinde herhangi bir
hücredeki mahkuma gönderiyoruz. -
11:56 - 12:02(Alkış)
-
12:03 - 12:07Mektup yazmak, telefondan nasıl
fotoğraf yazdırılacağını çözmek, -
12:07 - 12:11dükkana koşup bir kutu zarf almak
-
12:12 - 12:14ve postahaneye gidip damga almaya
-
12:14 - 12:18zamanları olmadığı için dağılan
-
12:18 - 12:21milyonlarca aile var.
-
12:21 - 12:2450 aileyi bağlayarak başladık,
-
12:25 - 12:27sonra 100 aile oldu.
-
12:28 - 12:31Sonra 500 aile oldu.
-
12:31 - 12:34Bugün, söylemekten gurur duyuyorum ki
-
12:34 - 12:38ülke çapında
-
12:38 - 12:40140 binden fazla aileyi bağladık.
-
12:40 - 12:45(Alkış)
-
12:47 - 12:51Hapishanedeki insanlardan
-
12:51 - 12:53masamı doldurup taşıran
epostalar alıyoruz. -
12:54 - 12:55Bunlardan birisi olan Jason;
-
12:56 - 12:59"Dün gece,
-
12:59 - 13:02beni motive eden bir sürü
cümleyle dolu 15 kartpostal aldım. -
13:02 - 13:05Sana yazıp teşekkür etmek istedim." diyor.
-
13:06 - 13:08Ya da
-
13:08 - 13:12"Bugün sevgi dolu 6 kartpostal aldım.
-
13:12 - 13:15Bu sevgi çatısının nereden geldiğini
bilmiyorum." diyen George. -
13:16 - 13:18Hapishanedeki ailesine
Flikshop kartpostalları yollayan -
13:19 - 13:21bir çocukla tanışabilme
fırsatına sahip olduğum için -
13:22 - 13:25ne kadar şanslı olduğuma inanamıyorum.
-
13:26 - 13:31Bazen Beyaz Saray'a bile gidip,
halka hitap edip -
13:31 - 13:36suçlular için adalet reformuna olan
ihtiyacımız hakkında konuşabiliyorum. -
13:37 - 13:42Bu hikaye benim için inanılmaz
çünkü hayatım her zaman böyle değildi. -
13:44 - 13:50Yaklaşık 3'e 2 metrelik hücrede,
-
13:50 - 13:57doldurması gereken 43 yılı olan,
22 yaşında bir adamla yaşıyor; -
13:57 - 14:00o yataklarda oturup
-
14:00 - 14:04büyük ihtimalle o hücrelerde
öleceğimizi düşünüyordum. -
14:05 - 14:10Biliyorum ki toplu hapsetme
kitlesiyle dolu dönemimiz -
14:10 - 14:14ve hapse girecek insanlarla ilgili
haberlerde gördüğümüz şeyler; -
14:14 - 14:16çözümüne yardım etmek,
başa çıkmak için -
14:16 - 14:19birleşmemiz gereken
büyük bir toplumsal sorun. -
14:19 - 14:21Eğer amacımız, en gerekli ortamlarda
-
14:21 - 14:27aile bağlarını kurmaksa
-
14:27 - 14:29bu konuda inançlıyım.
-
14:29 - 14:33Bu, doğru yolda atılan
büyük bir adım. -
14:34 - 14:37Aslında hayatımın bu evresini seviyorum.
-
14:37 - 14:40Şu anda bulunduğum bu bölümü.
-
14:41 - 14:45Ama bu evrede benden daha çok
eğlenenin kim olduğunu biliyor musunuz? -
14:46 - 14:47Annem.
-
14:47 - 14:48(Gülüşmeler)
-
14:48 - 14:50Seni seviyorum anne. Teşekkür ederim.
-
14:50 - 14:53(Alkış)
- Title:
- Mahkumların aileleriyle bağlı kalmalarına yardım eden bir uygulama
- Speaker:
- Marcus Bullock
- Description:
-
Marcus Bullock; 8 yıldan fazla süren hapis cezası boyunca, annesinin sevgisiyle ve dış dünyadan gönderilen mektup ve fotoğraflarla donatıldı. Yıllar sonra bir girişimci olarak kendine "Hapisteki insanların aileleriyle bağlı kalmasını nasıl kolaylaştırabilirim?" diye sordu. Flikshop'a girin: Ailelerin hapisteki sevdiklerine kartpostal yollamasını sağlayan ve önemli bir destek hattının açılmasına yardım eden bir uygulama.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:06
Cihan Ekmekçi approved Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families | ||
Cihan Ekmekçi edited Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families | ||
Ezgisu Karakaya accepted Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families | ||
Ezgisu Karakaya edited Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families | ||
Sara Ozturk edited Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families | ||
Sara Ozturk edited Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families | ||
Figen Ergürbüz declined Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families | ||
Cihan Ekmekçi rejected Turkish subtitles for An app that helps incarcerated people stay connected to their families |