Biyolojik cinsiyeti düşünme şeklimiz yanlış

Dünya çapında 150 milyon kişinin interseks -- standart erkek veya kadın tanımına uymayan bir biyolojiye sahip -- doğduğunu biliyor muydunuz? (Rusya'nın popülasyonu kadar insan.) Emily Quinn interseks olduğunu 10 yaşında öğrendi. Gereksiz ameliyatlar öneren doktorların, düşüncesiz beklentileri olan bir toplumun içinde geçmiş hayatından ufuk açıcı deneyimlerini paylaştığı bu bilge ve keyifli konuşmada, kendi varoluşunu ve insanlığın inanılmaz çeşitliliğini de destekliyor.

[Yetişkinlere yönelik içerik barındırır]

Benim bir vajinam var.

(Kahkahalar)

Bilmeniz gerektiğini düşündüm.

Bazılarınız için bu süpriz olmayabilir.

Kadın gibi görünüyorum.

Kadın gibi giyiniyorum, sanırım.

Aslında testislerim de var.

Buraya çıkıp

cinsel organlarımdan bahsetmek
yürek isteyen bir şey.

Birazcık.

Ama ben cesaret veya yüreklilikten
bahsetmiyorum.

Kelimenin tam anlamıyla testislerim var.

Tam burada,

çoğunuzun yumurtalıkları olan yerde.

Ben erkek veya kadın değilim.

Ben bir interseksim.

Çoğu insan biylojik olarak
ya erkek ya da kadın olduğunu düşünüyor

ama aslında durum bundan
çok daha karmaşık.

Bir kişinin interseks olabileceği
pek çok yol var.

Benim durumum,
XY kromozomuyla doğmuş olmak,

muhtemelen bunu
erkek kromozomu olarak bilirsiniz.

Vajina ve vücudumun içindeki
testislerle doğdum.

Testosterona reaksiyon göstermediğimden

ergenlikte göğüslerim çıktı

ama hiç aknem olmadı
veya tüylenme, vücut yağlanması olmadı.

İşte bunu kıskanabilirsiniz.

(Gülüşmeler)

Ama yine de bir rahme sahip değilim,

doğuştan yok,

dolayısıyla regl olmuyorum,
biyolojik olarak çocuk sahibi olamam.

İnsanları cinsel organlarına göre
sınıflandırıyoruz.

Bir bebek doğmadan bile önce,
bir önemi varmış gibi

erkek mi kız mı diye soruyoruz;

sanki istediğimiz cinsiyette olmazsa

daha az heyecan duyacakmışız gibi.

Bacaklarının arasında olan,
o insanı anlatırmış gibi.

Kibarlar mı, cimriler mi, komikler mi?

Zekiler mi?

Büyüyünce ne olmak isterler?

Cinsel organlar esasında
pek de bir şey anlatmıyor.

Yine de kendimizi onlarla tanımlıyoruz.

Bu toplumda insanları sınıflandırmayı,

yaftalamayı seviyoruz.

Bize bir aidiyet duygusu sağlıyor

ve birbirimizle etkileşime
nasıl geçeceğimizi öğretiyor.

Ama büyük bir problem var:

Biyolojik cinsiyet siyah ve beyaz değil.

Bir yelpazeye dağılıyor.

Cinsel organlarınızın yanı sıra
kromozomlarınız da var.

Erbezleriniz, yumurtalıklar ve testisler.

İçsel üreme organlarınız,

hormon üretiminiz, hormon tepkimeniz

ve göğüs gelişimi, tüyler gibi
ikincil cinsiyet nitelikleriniz var.

Biyolojik cinsiyetin bu yedi alanının
çok fazla varyasyonu var.

Yine de biz iki seçeneğe takılıyoruz:

erkek veya dişi.

Bu bana absürt geliyor

çünkü başka hiçbir insani niteliği

ikiye ayırarak düşünemiyorum:

deri rengi, saç, boy, gözler.

Sanki burun A ve burun B'den başka
seçenek yokmuş gibi.

Eğer sonsuz sayıda beden görünüşü,

düşünme şekli,

davranış şekli varsa

biyolojik cinsiyette de
daha fazla çeşit olması

mantıklı değil mi?

XX veya XY kromozomunun yerine

XX ve XY kromozomlarının birlikte
var olabileceğini biliyor muydunuz?

Ya da ekstra X -- XXY
kromozomunuzun olabileceğini?

Veya iki ekstra X -- XXXY.

Öyle sürüp gidiyor.

XX veya XY kromozomuna sahip
"normal" insanlar için

bu ne anlama geliyor?

Benim XY kromozomum var.

DNA'm bir suç mahallinde bulunsaydı --
öyle olacağını söylemiyorum,

ama, anlarsınız ya, göreceğiz.

(Gülüşmeler)

Binlerce yıl sonra
iskeletim bulunacak olsa

erkek ilan edileceğim.

Gerçek bu mu?

Testislerim öyle düşünürdü.

Peki ya geri kalanım?

Ya da bir kadın, yumurtalık kanseri olsa
ve yumurtalıklarını alsalar?

Hâlâ bir kadın sayılır mı?

Testissiz veya yumurtalıksız doğan
ya da yalnızca birine

veya testis ve yumurtalığa sahip
intersekslere ne demeli?

Hangi sınıftalar?

Kadın olmak için
rahminiz olmak zorunda mı?

Rahmi olmayan nicelerimiz var.

Herkesin en sevdiği parça, cinsel organ:

ikisinden birine sahipsinizdir değil mi?

15 cm uzunluğunda ve bu kalınlıkta
bir penisiniz olacak

ve 90 derecelik açıyla
vücudunuzdan pörtleyecek

ya da içerden şu genişlikte bir vajinanız

ve vajinal ağzınızın üstünde
bir klitorisiniz olacak

ve tam da görünmesi gerektiği gibi
görünen bir labyanız olacak,

o bir ara izlediğiniz porno filme göre.

Hangisi, biliyorsunuz.

Ömrünüzde birden fazla
seks partneriniz olduysa

ve hepsini bir sıraya dizerseniz

eminim ki cinsel organlarından
kim olduklarını çıkarabilirsiniz.

(Gülüşmeler)

Bir düşünün.

Devam edin.

(Gülüşmeler)

Görüyorum.

Yargılamıyorum.

Sadece fark edin.

Hepsi farklı değil mi?

Cinsiyet ve ikili cinsiyet
toplumda öylesine yerleşik ki

düşünmeden edemiyoruz.

Birbirimizi gözü kapalı sınıflandırıyoruz,

gerçekten önemliymiş gibi.

Biri gelip de sorgulamamıza
sebep olana dek.

Ve beni bir istisna, anormallik,
aykırı değer olarak görüyorsanız:

İnterseks bireyler
toplumun %2'sini oluşturuyor.

Genetik kızıl saçlılar ile
aynı yüzdelik oran.

Kabaca 150 milyon insana denk geliyor,

Rusya'nın tüm nüfusundan daha fazla.

Çok kalabalığız, söylemeye gerek yok.

Yeni veya nadir değiliz.

Sadece görünmeziz.

Tarihte, her kültürde vardık.

Yine de hakkında hiç konuşmadık.

Hatta pek çok insan interseks olduğunu
bilmiyor olabilir.

Hiç kromozomlarınızı ölçmek için
karyotip testine girdiniz mi?

Tüm hormon seviyelerinizi gösteren
tam kan sayımı yaptırdınız mı?

Bir arkadaşım geçen sene,
50'lerinde bunu öğrendi.

ABD'nin interseks insan hakları

lider kuruluşu olan
interACT'in yönetici müdürü,

41 yaşında interseks olduğunu öğrendi.

Doktorları 15 yaşında fark etmişler

ama ona söylememişler.

"Tam" bir kadın olmadığını

öğrenmesinden daha iyi diye düşünerek

kanser olduğunu söylemişler.

Bu gibi şeyler çok oluyor.

İntersekslere yalan söyleniyor
veya bedenleri onlardan gizleniyor

ve bir çoğuna bu süpriz oluyor.

Ama biz alay etmek veya utandırmak dışında
cinsiyete veya bedene dair

neredeyse hiç konuşmuyoruz.

Ben interseks olduğumu 10 yaşında öğrendim

ve çoğunlukla bu gerçekle ilgili rahattım.

Beni altüst etmedi,

dünyaya dair anlayışım hâlâ gelişmekteydi.

Toplumun beklentilerini karşılamadığımı

yaşım ilerleyene kadar fark etmedim,

hiçbir yere ait değildim, anormaldim.

İşte utanç o zaman başladı.

Kaç defa cinsiyeti açısından
"yanlış" oyuncakları seçen

bir çocuk gördünüz?

Ya da "yanlış" giyinen?

Her zaman, değil mi?

Çocuklarda cinsiyet mevhumu yoktur,

olmaları gereken kişiyle
veya sevmeleri, hoşlanmaları

gereken kişiyle ilgili utanç duymazlar.

Bunların hiçbirini önemsemezler.

Biz onlara yerleştirene kadar
utancı bilmezler.

Bana da yalan söyleyen doktorlar oldu.

10 yaşındayken testislerimi aldırmazsam

kanser olabileceğimi söylediler.

Sonra bunu her yıl tekrarladılar.

Bugün bile onları aldırmamı isteyen
doktorlar var.

Ama gerçekten buna gerek yok.

Tipik bir XY erkeğinin,
sizin gibi testisleri varsa

ve biri inmemiş testis ise

kansere dönüşmesi
yüksek olasılık --

veya daha yüksek olasılık.

Isıl düzenleme gerekiyor.

Soğumak üzere aşağı düşmesi

veya ısınmak üzere büzülmesi için.

Benimkilerdeyse gerekmiyor.

Testosterona cevap vermiyorlar,
sperm üretmiyorlar.

İçimde gayet iyiler.

Yine de interseks bireylerle ilgili
bilgi az olduğundan

doktorlarım aradaki farkı anlayamadı.

Vücudumu hiçbir zaman tam anlamadılar.

Büyürken

vajina ameliyatını gerekli gören
bir doktorum daha olmuştu.

Dediğine göre beni ameliyat etmezse

bir gün kocamla
"normal seks" yapamayacaktım.

Böyle söyledi.

Sonunda ameliyat olmadım

ve bunun için çok minnettarım.

Seks hayatımı konuşmak için
burada değilim.

(Gülüşmeler)

Ama iyi deyip geçeyim.

(Gülüşmeler)

Ben iyiyim, bedenim iyi.

Ben söylemesem

diğerlerinden farklı olduğumu
anlayamazdınız.

Ben söylemesem
interseks olduğumu bilemezdiniz.

Ama tekrar edeyim,
bedenlere dair anlayışın

sınırlılığı yüzünden
doktorum farkı anlamadı.

Seks hayatım çoğunlukla iyi.

Arada bir beliren tek sorun, bazen,

cinsel etkileşimlerin
doktorların 10 yaşımdan beri

bana tekrar tekrar
dokunduğunu hatırlatması.

Kaçmış olmakta gerçekten şanslıydım --

duygulanacağımı düşünmemiştim --

Gereksiz ameliyatlardan doğan
fiziksel hasarı

atlatmakta gerçekten şanslıydım.

Ama hiçbir interseks birey

varoluşunuzu didikleyen bir toplumda
yaşamanın duygusal yükünden özgür değil.

İnterseks arkadaşlarımın çoğu
bu ameliyatları geçirmişler.

Benimki gibi testisleri genelde alırlar,

Genetik eğilimi, soy geçmişi olmayan tipik
bir kadının meme kanserine yakalanması

benim testis kanserine
yakalanmamdan daha olası.

Ama ona memelerini aldır demiyoruz,
öyle değil mi?

Ameliyat edilmemiş bir intersekse
nadir rastlanıyor.

Bu ameliyatlar genelde
interseks çocukları düzeltmek için var

ama çoğunlukla tersini yapmaya varıyor,

daha fazla fiziksel ve ruhsal

hasara ve soruna yol açıyor.

Doktorlar kötü veya canavar demiyorum.

Doktorların, normal tanımına
uymayanlarımızı

"düzeltmesine" yol açan
bir toplumda yaşadığımızı söylüyorum.

Biz düzeltilmesi gereken
problemler değiliz.

Toplumumuzun
aydınlanması gerekiyor, o kadar.

Bunu sağladığım yollardan biri,

çocuklara, ergenlikte bedene

ne olduğunu anlatan
cinsiyetsiz bir kılavuz hazırlamak.

Kız ya da erkek bedenleri değil --

sadece kendi bedenleri.

Bedenimizin kontrolümüz dışında
yaptıklarına dair beklentilerimiz

sıklıkla gerçekçi değil.

Yani, adamın biri
gösterişli, hipster bir sakala sahipken

başka bir adam
yalnızca az bir bıyığa sahipse

oldukları kişiye dair
bu ne anlatabilir ki?

Hiçbir şey.

Cidden, sadece, kıl foliküllerinin

testosterona farklı şekilde
cevap verdiğini gösterir.

Yine de ne çok defa bir erkeğin
bundan utandığını duymuşuzdur.

Bedenlerimizin yaptığı
veya yapmadığı şeyler hakkında

utanç duymamayı aşılayan

bir toplumda yaşadığımızı hayal edin.

Toplumun biyolojik cinsiyete
bakışını değiştirmek istiyorum --

ki bu büyük bir şey.

Sanırım biraz taşaklı derdiniz.

(Gülüşmeler)

Nihayetinde dünyanın yuvarlaklığını da
kabullendik, değil mi?

Artık geylere zihinsel hasta

veya kadınlara
histeri tanısı koymuyoruz.

Epilepsiyi şeytan işi görmüyoruz.
İyiyiz yani.

(Gülüşmeler)

Toplum olarak daha iyi anladıkça
değişiyor ve evriliyoruz.

Ve biyolojik cinsiyet geniş bir yelpazede,

siyah ya da beyaz değil.

Bu biliş yalnızca
interseks çocukların

fiziksel ve duygusal hasarını önlemeyecek,

bence herkese yardım edecek.

Kimler kadınsı
veya erkeksi olmadığı için

ya da fazla kadınsı,
veya fazla erkeksi olduğu için

yetersiz hissetti?

Sürekli insanları
sınıflandırarak utandırıyoruz

ama bence,

aslında kendi sınıflandırmamıza
girmediğimizi

görmelerini engellemek için
başkalarını utandırıyoruz.

Gerçek şu ki
kimse bir sınıfa girmiyor

çünkü sınıflar yok.

Bu ikililik, bu yanlış
erkek-kadın görüntüsünü

biz inşa ettik.

Ama var olmak zorunda değil.

Yıkabiliriz.

Ve bu benim yapmak istediğim şey.

Bana katılacak mısınız?

Teşekkürler.

(Alkışlar)