Maryam Hoseini's Every Day Abstractions | Art21 "New York Close Up"

Gowanus, Brooklyn

nakasalalay sa pang-araw araw na buhay ang artista

pang araw-araw na ugnayan at pulitika

at ang halaga ng trabaho ay tukoy sa represenation ng sarili

"Maryam Hoseini's araw-araw na abstraksyons"

Nung una ko na isip na hilig ko ay gumuhit

ay nung trese anos ako.

May guro ako sa paaralan ko,

at kung paano sya mag turo-

bukod dito malakas ang kanyang pagkatao

bilang babae sa lugar na gaya ng Iran-

doon ako naging sobrang interasado.

alalang alala ko pa nung nasabi ko sa sarili ko,

"gusto ko lang ay magpunta sa mga clase na guguhit ako"

"gusto ko pagpatuloy gumawa"

at patong--patong ang tambak ng mga papel sa bahay ng magulang ko.

Palagi, ramdam ko na ako ay isang mang-guguhit.

magsisimula ako mula dito, gagawa ng ipipinta,

tapos guguhitan ko muli sa ibabaw nito.

madalas pabalik-balik.

Minsan may pinagawang sikat na tula sa akin,

"Layla and Majnun."

tungkol sa pinagbabawal na pag-ibig.

Gumawa ako ng serye,

"Mga lihim sa pagitan ng kanyang sarili at ang kanyang anino."

mas interesado ako sa babeng karakter

dahil tila'ng walang nagbibigay halaga sa kanya.

dahil puro na lang si Majnun at paano sya na baliw.

inusisa ko si Laylah bilang napaka-hinang babae

na pinag-bawalan mag salita

o mag-nais

ng kanyang tunay na gusto.

naisip ko ang trabaho ay pinag-halong katatawanan at takot

may sandali na tatawa ka talaga

kahit na ikaw ay may kinakatakutan,

sa aking unang mga ipininta

yung ispasiyo at mga pigura ay mas madaling mabasa.

sa mga nakaraang taon

talagang ginamit ko ang kakahayang iyon.

Pinili ko na ipakita ang mga katawan na walang ulo

dahil sa pulitika na nakapalibot sa pagkakakilanlan.

itong mga basag na ispasiyo

at mga basag na katawan

kahit papano ito ay larawan ng sarili ko na karanasan sa buhay,

bilang dahuyan

at bilang isang tao na di maaring pumunta sa aking bansa,

at bumalik sa trabaho at buhay dito sa amerika.

ito'ng mga katawan ay balisa.

ngunit sa kanila nito sila ay malakas din.

Binibigyan ko ng kapangyarihan.

Patuloy ko naiisip ang pakikipag-ugnayan ng katawan sa loob ng larawang ipininta.

at ng relasyon nito sa pisikal na ispasiyo.

interasado ako sa ispasiyo sa pagitan ng ipininta at iginuhit,

pampubliko at privado.

Sa pagitan ng ispasiyp may nalalaan na anyo ng pagiging bukas

para makagalaw ang mga katawan tuloy-tuloy

para sa interpretasyon ng manonood.

ang pagdalo ng mga tao doon,

halos nakukumpleto ito

o nagtatayo nito'ng

pagganap doon.