Kate Hartman: Giyilebilen İletişim Sanatı

Sanatçı Kate Hartman, kendimizle ve çevremizdekilerle nasıl iletişim kurduğumuzu keşfetmek için giyilebilen elektronikleri kullanıyor. Bu ilginç ve ilgi uyandıran konuşmada bizlere " Kendinle konuş şapkası " , " Şişme Kalp " , " Buzul Saran Kostüm " ve beklenmedik cihazları gösteriyor.

İsmim Kate Hartman.

Bağlantı yapabilceğimiz

ve haberleşebileceğimiz

cihazları yapmaktan hoşlanıyorum.

Bu yüzden ben, insanlar olarak bizim kendimizle,

birbirimizle ve çevremizdekilerle nasıl

ilişkiler kurduğumuzla ilgileniyorum.

(Gülüşmeler)

Durumdan biraz bahsetmek gerekirse,

June' un da belirttiği gibi, ben bir sanatçı, teknoloji uzmanı ve eğitimciyim.

Fiziksel programlama ve giyilebilir elektronik

kursları veriyorum.

Yaptığım şey ya giyilebilir

ya da insan yapısıyla bir şekilde ilişkilendirilebilir.

Ve bu yüzden her seferinde yaptıklarım hakkında

sadece hızlı bir şekilde adreste

organların neden önemli olduğundan bahsediyorum.

Ve çok da kolay.

Herkeste var, hepinizde

Garanti ediyorum, bu odadaki herkesin, sizlerin

şu rahat koltuklarda oturan insanların,

yukarıda laptoplarla çalışanların,

hepimizin vücudu var.

Utanmayın.

Bu bizim için ortak bir şey

ve onlar bizim gibi dünyada birincil arayüzleridir.

Bir etkileşim tasarımcı olarak çalışırken,

veya katılıma değinen bir sanatçı olarak

insan biçiminden beslenen şeyler yaratan

gerçekten güçlü bir boşluk içinde çalışıyoruz.

Bu yüzden kendi içinde

malzeme ve araçları geniş bir yelpaze de kullanırım.

Telsiz radyolardan huni ve plastik borulara kadar

herşey aracılığıyla iletişim kuruyorum.

Yaptığım şeylerden biraz bahsetmek gerekirse,

hikayeye başlayacagım en kolay yer

şapkadır.

Herşey birkaç yıl önce başladı,

bir gece geç bir saatte metroda eve giderken

o arada düşünüyordum.

Çok düşünüp az konuşan biriyimdir.

Ve ne kadar mükemmel olabileceğini düşündüm,

eğer tüm bu seslerin hepsini alabilsem,

kafamın içindeki düşüncelerimin sesleri gibi,

bu sesleri fiziksel olarak serbest bırakabileceğim bir biçime dönüştürsem,

böyle bir biçime çevirebilsem,

başkaları ile paylaşabileceğim sesleri.

Eve gittim ve bu şapkanın ilk örneğini yaptım.

Ve onu Homurdanan Şapka olarak adlandırdım,

çünkü bu şapka homurdanan sesleri çıkarıyordu,

size bu şekilde bağlanan,

ama ayrılabilen

ve başkaları ile paylaşabileceğniz bir şey.

(Gülüşmeler)

Aynı zamanda başka şapkalarda yapıyorum.

Bu Kendinle Konuş Şapkası.

(Gülüşmeler)

Oldukça açıklayıcı.

Fiziksel olarak bir konuşma alanı açmaktadır.

Yüksek sesle konuştuğunuzda

sesinizin kuvveti kulaklarınıza iletiliyor.

(Gülüşmeler)

Ve bu şeyleri yaparken,

nesnenın kendisi değil de daha çok

nesnenin etrafındaki negatif alanla ilgiliydi.

Peki bir kişi bunu taktığında ne olur?

Ne çeşit bir tecrübeye sahipler?

Ve nasıl giyilebilir hale getirilirler?

Bu cihazların bir çoğu

kendimizle hangi tür yolları gerçekten odaklanmamızla ilgilidir.

Şu görülen cihaz Bağırsak Dinleyici olarak adlandırılıyor.

Ve bu alet

aslında kişiye kendi içini

dinleme olanağı veriyor.

(Gülüşmeler)

Ve böylece bazı şeyler

aslında daha fazla ifade ve iletişime yöneliktir.

Ve böylece Şişme Kalp

dış organ

giyen kişi tarafından kendisini ifade edebilmek için kullanılabilir.

Duygularına göre şişirebilir

ve indirebilirler.

Böylece hayranlıktan, şehvete, endişelere, pişmanlığa kadar

bir çok şeyi ifade edebilirler.

(Gülüşmeler)

Ve bunların bazıları

aracılık etmek içindir.

Yani iletişimsiz argümanlar için bir araçtır.

(Gülüşmeler)

Aslında böylece yoğun bir duygusal değişim sağlar,

ama hizmet vermek için

teslim olma kelimesinden özgüllük kaydedilir.

(Gülüşmeler)

Ve son olarak,

bazı şeyler sadece davetiye gibidir.

Yani kelimenin tam anlamıyla Kulak Bender orada birşey koyar

yani birisi kulağınızı kapar

diyorlar ne dersiniz.

İnsanlar arasındaki ilişkilerle

ilgilenmemem rağmen,

ben de çevremizdeki

dünya ile ilgili yollarını düşünüyorum.

New York'a birkaç yıl önce ilk kez taşındığımda,

beni çevreleyen samimi mimari biçimleri

ve bunları daha iyi nasıl istegiğim gibi

bağlantı kuracağımı çok fazla düşünüyordum.

Ve düşündüm, ' hey, iyi!

Belki duvarlar arasında daha iyi bir bağlantı kurmayı,

belki de kendimin duvar gibi olma gereğini istiyorum.

Bu yüzden sırt çantası gibi takabileceğim

giyilebilir bir duvar yaptım.

Ve içine koyabileceğim

beni çevreleyen alanda

kendimi fiziksel türe dönüştürmek

öyleki ya katkıda bulunabilir yada eleştirebilir.

(Gülüşmeler)

Ve böylece kapalı atlama da

doğal dünyadaki yapılı çevrenin ötesinde düşündüğümde,

Botani Karama diye adlandırdığım devam eden projem

aslında ev bitkilerini etkinleştiren

insanların haberleşme tutanaklarına bağlantı kurmasıdır.

Yani bu bitki susuz kaldığında,

bir arama yapabilir,

Veya Twitter'da olduğu gibi bir ileti bırakabilir.

Ve insan/ bitki dinamiği değiştirilir,

çünkü yalnız bir ev bitkisi

aynı anda binlerce insana

ihtiyaçlarını ifade edebilir.

Ve çok çeşit ölçekli düşünme,

son günlerdeki en büyük takıntım olan

tabii ki de buzullar.

Bu yüzden buzulların bu muhteşem varlıkları,

ve onlara takıntılı olmak için çok fazla sebep var,

ama öncelikle ilgilendiğim şey

bir insan- buzul bağlantısıdır.

(Gülüşmeler)

Çünkü bu bir sorun gibi gözüküyor.

Buzullar bizi terketmekte.

Her ikisi de küçültmekte ve geri çekilmekte,

ve bazıları tamamen kayboldu.

Şu anda Kanada 'da yaşıyorum,

bölgedeki buzullardan birisini ziyaret ediyorum.

Ve bu özellikle ilginç,

çünkü, Kuzey Amerika'daki buzulların hepsi,

bir yıl içinde insan trafiğinin en yüksek sesini almaktadır.

Buzultaşı genellikle dağ tipi buzulların açtıkları vadilerin

yan kısımlarında oluşan tortul çökeltilerdir.

İlk karşılaşmanın tecrübesi

beni gerçekten düşündürdü.

İlk defa bir buzul gördüğümde,

Ne yapıyorum?

Bunun için bir sosyal protokol yok.

Nasıl merhaba demesi gerektiğini

bilmeyen ben.

Karın üzerine mesaj yazıyor muyum?

Veya belki buz küpü Mors alfabesi ile

birbirlerine nokta ve çizgi

buz küpleri birleştirebilirim.

Veya belki de kendim için buza yönlendirdiğimde,

buzdan megafon gibi

bir konuşma

cihazı yapmam gerekir.

Ama gerçekten de beni en çok memnun eden tecrübe,

her iyi ilişkide ihtiyacımız

olan dinleme numarasıdır.

Ben gerçekten beni ne kadar etkilediğinden sarsıldım.

Fiziksel oryantasyonun en temel çözümü

perspektif değişiklik

buzul ile ilgili bana yardımcı oldu.

Cihazları kullandığımdan beri

bu günlerde dünyayla nasıl ilişki kurduğumuzu anlamak için

Buzula Sarılma Elbisesi olarak adlandırılan bir cihaz yaptım.

(Gülüşmeler)

Bu nedenle bu ısı inşa malzemesi

buzul buz arasındaki sıcaklık

farkı ile hizmet vermektedir.

Ve bir kez daha, bu daveti

insanlar buzula uzanarak sorar,

ve sarılmak ister.

Evet, bu aslında sadece başlangıç.

Bunlar proje için il derin düşünmelerdir.

Ve sadece duvar gibi olmak istedim,

bu proje ile ben aslında buzul hızının daha fazla olmasını istiyorum.

Amacım,

ilerideki 10 yılımı

işbirlikçi olan projelere

farklı bilim dallarından kişilerle çalışacağım bir yer,

sanatçılar, teknoloji uzmanları, bilim adamları ile

bu tür proje üzerinde çalışmaya devam etmek

ve insan- buzul ilişkilerini nasıl geliştirebileceğimizi sağlamaktır.

Bunun ötesinde,

şunu belirtmek isterim ki,

içinde bulunduğumuz hızla artan haberleşme ve cihaz çağında,

ve gerçekten şahane, heyecan verici ve çekici olan,

ama asıl önemli olan

bizlerin eş zamanlı bir şekilde

merak duygusunu korumak ve kritiklik duygusunu kullandığımız araçlar

hakkında ve dünya ile ilgili hangi yolları düşündüğümdür.

Teşekkürler.

(Alkışlar)