RSA Animate - Changing Education Paradigms - Ken Robinson

Yeryüzündeki her ülke, şu anda,

eğitim sistemi yeniden şekillendiriyor.

Bunun iki nedeni var.

Birinci neden ekonomik.

İnsanlar, çocuklarımızın 21.yy ekonomilerinde

yerlerini alabilmeleri için

onları nasıl eğitmemiz gerektiği konusunu düşünüyor.

Peki, nasıl yaparız bunu?

Ekonominin gelecek hafta sonunda

ne halde olacağını

tahmin edemeyeceğimize göre,

ki son zamanlardaki çalkantı da bunu gösteriyor.

Nasıl yaparız bunu?

İkinci neden ise kültürel.

Yeryüzündeki her ülke

çocuklarımızı kültürel kimliklerinin farkında olarak

nasıl eğitecebileceğimizi bulmaya çalışıyor.

Böylece

toplumlarımızın kültürel genlerini sürdürürken

bir yandan da küreselleşme sürecinin
bir parçası olabiliriz.

Nasıl çıkacağız bu işin içinden?

Sorun şu ki onlar
geçmişte yaptıklarının aynısını yaparak

geleceği karşılamaya çalışıyorlar.

Bu uğurda milyonlarca çocuğu yabancılaştırıyorlar,

çocuklar okula gitmek için herhangi bir amaç görmüyorlar.

Bizim okula gittiğimi zamanlarda

orada bir hikaye sayesinde tutulabilirdik:

Eğer çok çalışırsan, elinden geleni yaparsan

ve üniversiteden mezun olursan

bir iş sahibi olursun.

Bizim çocuklarımız bu hikayeye inanmıyor.

Ve inanmamakta haklılar bu arada.

Üniversite mezunu olmanız,
olmamanızdan daha iyi

ama bu artık bir garanti değil.

Hele ki bu uğurda, kendinize dair önemli olduğunu

düşündüğünüz şeylerden kopuyorsanız.

Kimileri, standartlarımızı yükseltmemiz
gerektiğini söylüyor.

Sanki bir ilerleme sağlayacakmış gibi.

Öyle mi gerçekten? Evet yükseltmeliyiz.

Neden düşüresiniz ki?

İlgimi çekecek denli beni ikna edecek

bir savla karşılaşmadım.

Peki standartlarımızı yükseltmeli miyiz?
Elbette yükseltmeliyiz.

Sorun şu ki

halihazırdaki eğitim sistemi

başka bir yüzyıl için tasarlandı ve düşünüldü

ve yapılandırıldı.

Bu eğitim sistemi,

Aydınlanma döneminin düşünsel kültüründe

ve Sanayi Devriminin ekonomik koşullarında

tasarlandı.

19. YY'ın ortasına kadar

herhangi bir kamu eğitim sistemi yoktu.

Hiç yoktu denemez.

Cizvitlerden eğitim alabiliyordunuz tabi

eğer paranız varsa.

Ama kamu eğitiminin masrafları vergilerden karşılandı.

herkes için zorunluydu

ve hizmet verilirken ücretsizdi.

Bu devrim yaratan bir fikirdi.

Ve bir çok insan buna karşı çıktı.

Onlar,

sokak çocuklarının ve işçi sınıfı çocuklarının

kamu eğitiminden faydalanmasının

mümkün olmadığını söylediler.

O çocuklar okuma ve yazmayı öğrenmeye
muktedir değiller.

Neden zamanımızı buna harcıyoruz?

Zaten bunlar,

sosyal yapı ve kapasiteye dair

bir dizi varsayımın tamamına dahil.

Bu, zamanın ekonomik zorunluluğu yüzünden yürüdü.

Ama bunun içine doğru ilerlemek

zihnin düşünsel bir modeliydi.

Bu model

Aydınlanma döneminin bilgiye dair görüşüydü.

Bu gerçek bilgi

bir çeşit tümdengelimli akıl yürütmenin gücüne

ve klasiklerin özgün bilgisine bağlıydı

ki biz bunu akademik beceri olarak düşünüyoruz.

Ve bu kamu eğitiminin gen havuzunun dibindedir.

İki tür insan vardır.

Akademik ve akademik olmayan.

Zeki insanlar ve zeki olmayanlar.

Ve bunun sonucunda

bir çok parlak zekalı insan
öyle olmadıklarını düşünüyorlar.

Çünkü onlar belirli bir akıl görüşüne

göre değerlendiriliyorlar.

Böylece iki dayanak noktamız oluyor

Ekonomik ve düşünsel.

Ve bana göre bu model

bir çok insanın yaşamında

bir karmaşaya sebep oluyor.

Bu bazıları için harika.

Bundan fevkalade yararlanan

insanlar var.

Ama çoğu insan bundan yararlanamıyor.

Aksine bunun sıkıntısını yaşıyorlar.

Bu modern bir salgın.

Ve sanki bu yanlış yerleştirilmiş.

Ve sanki bu kurgusal.

Bu DEHB vebası.
(Dikkat Eksikliği-Hiperaktivite Bozukluğu)

Bu Amerika'daki DEHB örneklerinin bir haritası.

Ya da DEHB için yazılan reçetelerin.

Beni yanlış anlamayın.

Ben Dikkat Eksikliği-Hiperaktivite Bozukluğu
diye bir şeyin olmadığını

söylemiyorum.

Böyle bir şeyin olup olmadığını
söyleyecek yeterlilikte değilim.

Psikologların ve çocuk doktorlarının

büyük bir çoğunluğunun

böyle bir şeyin var olduğunu
düşündüklerini biliyorum.

Ama bu hala bir tartışma konusu.

Bu konuda tek bildiğim gerçek

bunun bir salgın olmadığı.

Bu çocuklara düzenli olarak ilaç veriliyor

bademciklerimizi aldırmışız gibi.

Ve aynı garip temele dayanarak

ve aynı sebeple, tıbbi moda.

Çocuklarımız

Yeryüzü tarihinde, uyaranların en yoğun olduğu

bir dönemde yaşıyorlar.

Çocuklarımız bilgi tarafından kuşatılmış

ve bilgi onların dikkatini çekmek için
her türlü ortamdan geliyor.

Bilgisayarlardan,

iPhone'lardan,

reklam panolarından

yüzlerce televizyon kanalından.

Ve biz onları dikkatlerini vermiyorlar diye

cezalandırıyoruz.

Neye?

Çoğu zaman, okuldaki

sıkıcı şeylere.

Standartlaşmış testlerin artışına koşut olarak

DEHB oranının yükselmesi

Bana tamamıyla rastlantıymış gibi gelmiyor.

Şimdi bu çocuklara

odaklanmalarını sağlamak ve sakinleştirmek için

Ritilin ve Adderall veriliyor

ve bu tür şeylerin tümü
çoğunlukla çok tehlikeli ilaçlar.

Ama buna göre, Dikkat Eksikliği Sorunu

ülkenin doğusuna gittikçe artıyor.

İnsanlar Oklahama'da dikkatlerini kaybetmeye başladılar.

Arkansas'ta doğru bir şekilde düşünemez oldular,

ve Washington'a vardıklarında

akıllarını tamamen yitirdiler.

Bunun birbirinden ayrı sebepleri olduğuna inanıyorum.

Bu kurgusal bir salgın.

Sanatı düşündüğünüzde