< Return to Video

ذهن به طور شگفت انگیز منطقیِ کودکان

  • 0:01 - 0:03
    مارک تواین یکی از پایهای ترین مشکلات
  • 0:03 - 0:06
    موجود در علوم شناختی را در یک جمله
  • 0:06 - 0:08
    خلاصه کردهاست.
  • 0:08 - 0:11
    او میگوید: "چیزی شگفت انگیز در
    مورد علم وجود دارد.
  • 0:11 - 0:15
    فرد حدسهای بسیار عمدهای میزند،
  • 0:15 - 0:18
    تنها با سرمایهگذاری ناچیزی در
    حقایق."
  • 0:18 - 0:20
    (خندهی حضار)
  • 0:20 - 0:23
    تواین این را به عنوان یک شوخی مطرح کرد،
    اما او درست میگفت:
  • 0:23 - 0:26
    علم ویژگی شگفت انگیزی دارد.
  • 0:26 - 0:30
    با دیدن چند تکه استخوان، ما
    وجود دایناسورها را استنباط کردیم.
  • 0:31 - 0:35
    با دیدن خط طیف نوری،
    ترکیب یک سحابی را مشخص میسازیم.
  • 0:35 - 0:38
    از کرمهای میوه،
  • 0:38 - 0:41
    به مکانیزم وراثت پی میبریم،
  • 0:41 - 0:46
    و از تصاویر بازسازی شدهی حرکت خون در
    داخل مغز
  • 0:46 - 0:50
    یا در مورد من، با استفاده از
    رفتار کودکان بسیار کوچک
  • 0:50 - 0:53
    تلاش میکنیم نظراتی در مورد
    پایههای اساسی مکانیزم
  • 0:53 - 0:55
    شناخت انسان ارائه کنیم.
  • 0:56 - 1:00
    به طور خاص، در آزمایشگاه من در بخش
    مغز و علوم شناختی در دانشگاه MIT
  • 1:00 - 1:04
    دههی گذشته را صرفِ
    تلاش برای فهم این راز که
  • 1:04 - 1:08
    کودکان چگونه اینقدر زیاد و با این سرعت
    از چیزهای کم یاد میگیرند.
  • 1:09 - 1:12
    زیرا اینطور که مشخص است،
    موضوع شگفت انگیز در مورد علم
  • 1:12 - 1:15
    موضوع شگفت انگیز در مورد کودکان نیز هست.
  • 1:15 - 1:18
    که در واقع، با بیان ملایمتر جمله
    مارک تواین،
  • 1:18 - 1:22
    دقیقا توانایی آنها برای
    دریافتی عمیق و انتزاعی
  • 1:22 - 1:27
    با سرعت و دقت بالا از
    دادههای پراکنده و پر نویز میباشد.
  • 1:28 - 1:31
    من امروز تنها دو نمونه به شما
    ارائه خواهم داد.
  • 1:31 - 1:33
    یکی در مورد مشکل تعمیم،
  • 1:33 - 1:36
    و دیگری در مورد یک مشکل
    در رابطه با علت و معلول است.
  • 1:36 - 1:38
    و اگرچه من در مورد کار در آزمایشگاه
    خودم سخن میگویم،
  • 1:38 - 1:42
    این کار الهام گرفته و مدیون یک رشته است.
  • 1:42 - 1:46
    من از مربیان، همکاران و مشارکت کنندگان
    در سراسر دنیا متشکرم.
  • 1:47 - 1:50
    اجازه دهید با مشکل تعمیم شروع کنم.
  • 1:51 - 1:55
    تعمیم با استفاده از نمونههای کوچکی از
    دادهها یکی از مسائل اصلی در علم است.
  • 1:55 - 1:57
    ما از بخش کوچکی از
    رایدهندگان نظرسنجی میکنیم
  • 1:57 - 2:00
    و نتیجهی انتخابات ملی
    را پیشبینی میکنیم.
  • 2:00 - 2:04
    ما میبینیم که چگونه دسته کوچکی از بیماران
    به درمانی در یک آزمایش واکنش نشان میدهند
  • 2:04 - 2:07
    و سپس دارو را در بازار ملی عرضه میکنیم.
  • 2:07 - 2:12
    اما این موضوع زمانی صحیح است که نمونهها
    بهصورت تصادفی از جمعیت انتخاب شده باشد.
  • 2:12 - 2:14
    اگر نمونه ما دستچین شده باشد --
  • 2:14 - 2:16
    مثلاً، تنها از شهرنشینان نظرسنجی کنیم،
  • 2:16 - 2:21
    یا در آزمایشهای کلینیکی برای درمان
    بیماریهای قلبی،
  • 2:21 - 2:23
    تنها مردان را در نظر بگیریم --
  • 2:23 - 2:26
    ممکن است نتایج قابل تعمیم
    به جمعیت وسیعتر نباشند.
  • 2:26 - 2:30
    بههمین دلیل دانشمندان به تصادفی
    انتخاب شدن نمونهها دقت میکنند.
  • 2:30 - 2:32
    ولی این موضوع چه ربطی به کودکان دارد؟
  • 2:33 - 2:37
    خب، کودکان همواره باید نمونههای
    کمی از دادهها را تعمیم دهند.
  • 2:37 - 2:40
    چند اردک پلاستیکی میبینند و
    یاد میگیرند که آنها شناور میمانند.
  • 2:40 - 2:44
    یا چند توپ میبینند و یاد میگیرند که
    آنها بالا و پایین میپرند.
  • 2:44 - 2:47
    و آنها در مورد اردکها و توپها
    انتظاراتی پیدا میکنند
  • 2:47 - 2:50
    که به سایر اردکهای پلاستیکی و توپها
  • 2:50 - 2:51
    در مابقی عمرشان گسترش پیدا میکند.
  • 2:51 - 2:55
    و کودکان این نوع تعمیم در
    مورد اردکها و توپها را
  • 2:55 - 2:57
    باید تقریبا در مورد همه چیز انجام دهند:
  • 2:57 - 3:01
    کفش، کشتی، موم و کلم و پادشاهها.
  • 3:02 - 3:05
    بنابراین آیا برای کودکان مهم است که
    این مقدار کمی از شواهد که میبینند
  • 3:05 - 3:09
    میتواند بیانکننده جمعیت بزرگتری باشد؟
  • 3:10 - 3:12
    بیاید بررسی کنیم.
  • 3:12 - 3:13
    من به شما دو فیلم نشان خواهم داد.
  • 3:13 - 3:16
    هریک بیانکننده یکی از
    دو حالت آزمایش میباشد
  • 3:16 - 3:18
    و چون شما تنها دو قطعه فیلم میبینید،
  • 3:18 - 3:20
    تنها دو کودک نیز خواهید دید،
  • 3:20 - 3:24
    و هر دو کودکی تفاوتهای بسیار زیادی با
    یکدیگر دارند.
  • 3:24 - 3:27
    ولی در این بخش، این دو کودک
    هریک نماینده یک گروه کودکان هستند،
  • 3:27 - 3:29
    و تفاوتهایی که شما خواهید دید
  • 3:29 - 3:35
    میانگین تفاوتهای رفتاری بین گروههای
    کودکان را، در این شرایط نشان میدهد.
  • 3:35 - 3:38
    در هر فیلم، شما میبینید که
    یک کودک احتمالاً
  • 3:38 - 3:41
    دقیقاً همانکاری را میکند
    که از یک کودک انتظار داریم
  • 3:41 - 3:45
    و ما نمیتوانیم یک کودک را بیش از مقداری
    که اکنون جادویی است، جادویی کنیم.
  • 3:46 - 3:48
    ولی در ذهن من چیز جادویی،
  • 3:48 - 3:50
    و چیزی که من میخواهم شما به آن دقت کنید،
  • 3:50 - 3:53
    تضاد بین این دو حالت است،
  • 3:53 - 3:57
    زیرا تنها چیزی که بین این دو فیلم
    تفاوت دارد
  • 3:57 - 4:00
    شواهد آماری ایست که دو کودک
    مشاهده خواهند کرد.
  • 4:01 - 4:05
    ما به کودکان یک جعبه شامل
    توپهای آبی و زرد نشان خواهیم داد،
  • 4:05 - 4:09
    و همکار من 'هیوان گوان' که در
    آن زمان از استنفورد فارغالتحصیل شده بود،
  • 4:09 - 4:12
    از این جعبه سه توپ آبی پشت سرهم
    بیرون خواهد آورد،
  • 4:12 - 4:15
    و وقتی که آن توپها را بیرون بیاورد،
    آنها را فشار خواهد داد و
  • 4:15 - 4:18
    و توپها صدا میدهند.
  • 4:18 - 4:20
    و اگر یک بچه باشید،
    مثل یک صحبت در تد است
  • 4:20 - 4:22
    از اون بهتر نمیشود.
  • 4:22 - 4:25
    (خندهی حضار)
  • 4:27 - 4:31
    اما نکتهی مهم این است که بسیار
    آسان است که ۳ توپ آبی پشت سر هم از
  • 4:31 - 4:33
    یک جعبه که اکثر توپهایش آبی است در آورد.
  • 4:33 - 4:35
    میشه با چشمان بسته این کار را کرد.
  • 4:35 - 4:38
    این یک نمونهی تصادفی محتمل
    از این جامعهی آماری است.
  • 4:38 - 4:42
    و اگر بتوان از داخل جعبه به صورت اتفاقی
    چیزهایی درآورد که صدا میدهند،
  • 4:42 - 4:45
    پس شاید تمام چیزهایی که
    درون جعبه هستند صدا میدهند.
  • 4:45 - 4:48
    پس شاید کودکان باید انتظار داشته باشند
    که توپهای زرد هم صدا بدهند.
  • 4:48 - 4:51
    آن توپهای زرد، دسته های
    با مزهای دارند که
  • 4:51 - 4:54
    کودکان اگر بخواهند میتوانند
    کارهای دیگری با آنها انجام دهند
  • 4:54 - 4:55
    میتوانند آنها را تکان بدهند
    یا با آنها ضربه بزنند.
  • 4:55 - 4:58
    اما بیاید ببینیم که کودک چکار میکند.
  • 5:01 - 5:04
    (ویدیو) هیوان گوان: اینو میبینی؟
    (توپ صدا میدهد)
  • 5:05 - 5:08
    اونو دیدی؟
    (توپ صدا میدهد)
  • 5:08 - 5:11
    باحاله.
  • 5:13 - 5:15
    اینو میبینی؟
  • 5:15 - 5:17
    (توپ صدا میدهد)
  • 5:17 - 5:19
    اووه
  • 5:22 - 5:24
    لارا شولز: بهتون گفتم (خنده)
  • 5:24 - 5:28
    (ویدیو) هیوان: اینو میبینی؟
    (توپ صدا میدهد)
  • 5:28 - 5:33
    کلارا، این مالِ توعه.
    میتونی باهاش بازی کنی.
  • 5:40 - 5:44
    (خندهی حضار)
  • 5:44 - 5:47
    لارا: نیازی نیست صحبت کنم، درسته؟
  • 5:47 - 5:50
    خیلی خوب، خوبه که بچهها خصوصیات مربوط به
  • 5:50 - 5:52
    توپهای آبی را
    به توپهای زرد تعمیم میدهند
  • 5:52 - 5:55
    و چشمگیر است که بچهها
    با تقلید از ما یاد میگیرند
  • 5:55 - 5:58
    اما ما این چیزها را در مورد
    بچهها از زمانهای گذشته میدانیم.
  • 5:58 - 6:00
    سوال بسیار جالب این است که
  • 6:00 - 6:03
    وقتی دقیقا چیز مشابه را
    به بچهها نشان میدهیم
  • 6:03 - 6:07
    و ما میتوانیم مطمئن باشیم که دقیقا
    مشابه است چون یك محفظهی مخفی داریم
  • 6:07 - 6:09
    و ما در واقع توپها را از آن خارج میکنیم،
  • 6:09 - 6:12
    اما این بار، تنها چیزی که تغییر میدهیم
    ظاهر جمعیت آماری است که
  • 6:12 - 6:15
    شواهد از آن خارج میشود.
  • 6:15 - 6:19
    این بار، به کودکان
    سه توپ آبی نشان میدهیم که
  • 6:19 - 6:22
    از جعبهای که اکثر
    توپهایش زرد است خارج میشوند.
  • 6:22 - 6:23
    و حدس بزنید که چه اتفاقی میافتد؟
  • 6:23 - 6:26
    نمیتوان به صورت اتفاقی پشت سرهم ۳ توپ آبی
  • 6:26 - 6:29
    از جعبهای که اکثر
    توپهایش زرد است خارج کرد
  • 6:29 - 6:32
    آن شواهدی محتمل از نمونهی انتخابی نیست.
  • 6:32 - 6:38
    آن شواهد حاکی از آن است که شاید هیوان
    عمدا توپهای آبی را انتخاب میکرده است.
  • 6:38 - 6:40
    شاید چیز خاصی در مورد
    توپهای آبی وجود دارد.
  • 6:41 - 6:44
    شاید فقط توپهای آبی صدا میدهند.
  • 6:44 - 6:46
    بیاید ببینیم کودک چکار میکند.
  • 6:46 - 6:49
    (ویدیو) هیوان: اینو میبینی؟
    (توپ صدا میدهد)
  • 6:51 - 6:53
    این اسباب بازی رو میبینی؟
    (توپ صدا میدهد)
  • 6:53 - 6:59
    اوه، چقدر باحال بود. میبینی؟
    (توپ صدا میدهد)
  • 6:59 - 7:03
    این برای توعه که بازی کنی.
    میتونی بازی کنی.
  • 7:06 - 7:12
    (نق زدن)
    (خندهی حضار)
  • 7:15 - 7:18
    لورا: شما دو کودک ۱۵ ماهه را دیدید که
  • 7:18 - 7:20
    کارهای کاملا متفاوتی انجام دادند
  • 7:20 - 7:23
    تنها براساس احتمال
    نمونهای که مشاهده کردند.
  • 7:23 - 7:26
    اجازه بدید نتایج آزمایشگاهی
    را به شما نشان دهم
  • 7:26 - 7:28
    بر روی محور عمودی درصد کودکانی را که
  • 7:28 - 7:31
    در هر حالت توپ را
    فشار دادند مشاهده میکنید
  • 7:31 - 7:35
    و همینطور که مشاهده میکنید، کودکان بسیار
    بیشتر احتمال دارد که شواهد را تعمیم دهند
  • 7:35 - 7:38
    وقتی که نمونهی محتملی از جمعیت آماری
    را میبینند
  • 7:38 - 7:41
    در مقابل زمانی که شواهد به وضوح
    دستچین شدهاند
  • 7:41 - 7:44
    و این به یک پیشبینی جالب منجر میشود:
  • 7:44 - 7:49
    فرض کنید فقط یک توپ آبی از جعبهای
    که اکثر توپهایش زرد است خارج کنیم.
  • 7:49 - 7:53
    نمیشود پشت سرهم ۳ توپ آبی از
    جعبهی پر از توپهای زرد خارج کرد،
  • 7:53 - 7:55
    اما ممکن است که فقط یک
    توپ آبی به صورت اتفاقی خارج کرد.
  • 7:55 - 7:57
    آن یک نمونهی غیر محتمل نیست.
  • 7:57 - 7:59
    و اگر بشود به صورت اتفاقی از
    داخل جعبه شئ ای
  • 7:59 - 8:03
    خارج کرد که صدا میدهد،
    شاید همهی اشیای درون جعبه صدا میدهند.
  • 8:04 - 8:08
    پس با وجود اینکه کودکان شواهد
    کمتری از صدا دادن خواهند دید،
  • 8:08 - 8:11
    و فعالیتهای کمتری برای تقلید دارند
  • 8:11 - 8:14
    در این حالت با یک توپ در مقایسه با
    حالتی که دیدید،
  • 8:14 - 8:18
    ما پیشبینی کردیم که بچهها
    بیشتر توپ را فشار میدهند،
  • 8:18 - 8:21
    و این دقیقا چیزی است که پیدا کردیم.
  • 8:21 - 8:25
    پس کودکان ۱۵ ماهه در این موضوع،
    مانند دانشمندان،
  • 8:25 - 8:28
    اهمیت میدهند که آیا
    نمونه اتفاقی است یا نه،
  • 8:28 - 8:32
    و آنها از این استفاده میکنند
    تا انتظاراتی از دنیا شکل دهند:
  • 8:32 - 8:34
    چه چیزی صدا میدهد و چه چیزی صدا نمیدهد،
  • 8:34 - 8:37
    چه چیز را کاوش کنند و
    از چه چیز چشمپوشی کنند.
  • 8:38 - 8:40
    اجازه بدید یک مثال دیگه به شما نشان دهم،
  • 8:40 - 8:43
    این بار دربارهی یک مشکل در علت و معلول.
  • 8:43 - 8:46
    و این با یک مشکل از نوع
    شواهد سر در گم آغاز میشود که
  • 8:46 - 8:47
    همهی ما داریم و عبارت از این است که
  • 8:47 - 8:49
    ما همه بخشی از دنیا هستیم.
  • 8:49 - 8:53
    و این ممکن است از نظر شما یک مشکل نباشد،
    اما مانند بیشتر مشکلها،
  • 8:53 - 8:55
    این فقط وقتی مشکل است
    که کارها خراب میشود.
  • 8:55 - 8:57
    به عنوان مثال، این کودک را در نظر بگیرید.
  • 8:57 - 8:59
    اوضاع برایش خوب پیش نمی رود.
  • 8:59 - 9:01
    میخواهد صدای این اسباب بازی را در بیاورد
    اما نمیتواند.
  • 9:01 - 9:04
    یک کلیپ چند ثانیهای به شما نشان میدهم.
  • 9:09 - 9:11
    و به طور گسترده، ۲ حالت وجود دارد:
  • 9:11 - 9:14
    شاید او کار اشتباهی انجام میدهد،
  • 9:14 - 9:18
    یا شاید اسباب بازی مشکل دارد.
  • 9:18 - 9:20
    پس در آزمایش بعدی
  • 9:20 - 9:24
    ما به کودکان فقط مقدار بسیار کمی
    اطلاعات آماری خواهیم داد
  • 9:24 - 9:26
    در حمایت از یک فرضیه در مقابل دیگری،
  • 9:26 - 9:30
    و میخواهیم ببینیم که آیا کودکان میتوانند
    از آن استفاده کنند تا تصمیمات مختلف
  • 9:30 - 9:31
    دربارهی کاری که
    میخواهند انجام دهند بگیرند.
  • 9:31 - 9:33
    این هم نحوهی انجام آزمایش
  • 9:34 - 9:37
    هیوان تلاش میکند صدای
    اسباب بازی را در بیاورد و موفق میشود.
  • 9:37 - 9:40
    سپس من دوبار تلاش میکنم و
    هر دوبار شکست میخورم،
  • 9:40 - 9:44
    و سپس هیوان دوباره
    تلاش میکند و موفق میشود.
  • 9:44 - 9:47
    و این تقریبا رابطهی من با دانشجویان
  • 9:47 - 9:50
    رشتههای تکنولوژی در مقابل
    هیئت مدیره را خلاصه میکند.
  • 9:50 - 9:53
    اما نکتهی مهم اینجا این است که این
    شواهد کمی از این ارائه میکند که
  • 9:53 - 9:57
    مشکل از اسباب بازی نیست،
    از شخصی است که با آن بازی میکند.
  • 9:57 - 9:59
    بعضی افراد میتوانند صدایِ
    اسباب بازی را در بیاورند
  • 9:59 - 10:00
    و بعضی نمیتوانند.
  • 10:01 - 10:04
    حالا، وقتی که کودک اسباب بازی را میگیرد،
    او باید یک انتخاب کند.
  • 10:04 - 10:06
    مادرش هم همانجا است
  • 10:06 - 10:10
    پس او میتواند اسباب بازی را به او بدهد و
    شخص را عوض کند،
  • 10:10 - 10:13
    اما یک اسباب بازی دیگر
    هم در انتهای پارچه است
  • 10:13 - 10:16
    و او میتواند پارچه را به سمت خود بکشد
    و اسباب بازی را عوض کند.
  • 10:16 - 10:19
    خب بیاید ببینیم کودک چکار میکند.
  • 10:19 - 10:23
    (ویدیو) هیوان: دو - سه. حالا!
    (صدای موسیقی)
  • 10:23 - 10:26
    لورا: یک - دو - سه، حالا!
  • 10:26 - 10:33
    آرتور من یک بار دیگر تلاش میکنم.
    یک - دو - سه، حالا!
  • 10:34 - 10:36
    هیوان: آرتور، بزار من دوباره امتحان کنم،
    باشه؟
  • 10:36 - 10:41
    یک - دو - سه، حالا!
    (صدای موسیقی)
  • 10:42 - 10:43
    اونو ببین.
    این اسباب بازیها رو یادت هست؟
  • 10:43 - 10:47
    این اسباب بازیها رو میبینی؟ آره، من
    اینو اینجا میزارم،
  • 10:47 - 10:49
    و این یکی را به تو میدهم.
  • 10:49 - 10:51
    میتونی باهاش بازی کنی.
  • 11:11 - 11:16
    باشه لورا، اما مشخصه که
    کودکان عاشق مادرشان هستند.
  • 11:16 - 11:18
    البته که کودکان اسباب بازیهایشان
    را به مادرشان میدهند
  • 11:18 - 11:20
    وقتی نمیتوانند آنها را به کار بیاندازند.
  • 11:20 - 11:24
    پس دوباره، سوال بسیار مهم این است که
    وقتی که دادههای آماری را
  • 11:24 - 11:27
    اندکی تغییر دهیم چه اتفاقی میافتد.
  • 11:27 - 11:31
    این بار کودکان با همان ترتیب قبلی
    خواهند دید که اسباب بازی کار میکند یا خیر
  • 11:31 - 11:33
    اما ما ترتیب شهود را عوض میکنیم.
  • 11:33 - 11:38
    این بار هیوان یک بار موفق میشود و
    یک بار شکست میخورد و من هم همچنین.
  • 11:38 - 11:43
    و این حاکی از این است که فرقی نمیکند
    که چه کسی از اسباب بازی استفاده میکند،
  • 11:43 - 11:45
    اسباب بازی خراب است.
    گاهی اوقات کار نمیکند.
  • 11:45 - 11:47
    دوباره، کودک یک انتخاب خواهد داشت.
  • 11:47 - 11:51
    مادرش کنار اوست،
    پس او میتواند شخص را عوض کند،
  • 11:51 - 11:54
    و اسباب بازی دیگری در
    انتهای پارچه خواهد بود
  • 11:54 - 11:55
    بیاید نگاه کنیم که چکار میکند.
  • 11:55 - 12:00
    (ویدیو) هیوان: دو - سه، حالا!
    (صدای موسیقی)
  • 12:00 - 12:05
    بزار یک بار دیگه امتحان کنم.
    یک - دو - سه، حالا!
  • 12:05 - 12:07
    هممم.
  • 12:08 - 12:11
    لورا: بزار من امتحان کنم کلارا
  • 12:11 - 12:15
    یک - دو - سه، حالا!
  • 12:15 - 12:17
    همم، بزار دوباره امتحان کنم.
  • 12:17 - 12:23
    یک - دو - سه، حالا!
    (صدای موسیقی)
  • 12:23 - 12:25
    هیوان: من اینو اینجا میگذارم،
  • 12:25 - 12:27
    و این یکیو به تو میدهم.
  • 12:27 - 12:31
    میتونی باهاش بازی کنی.
  • 12:46 - 12:51
    (تشویق حضار)
  • 12:53 - 12:55
    لورا: اجازه بدید نتایج آزمایش
    را به شما نشان دهم
  • 12:55 - 12:58
    بر روی محور عمودی,
    توزیع انتخاب کودکان
  • 12:58 - 13:00
    در هر حالت را مشاهده میکنید،
  • 13:00 - 13:05
    و میبینید که توزیع انتخاباتی
    که کودکان میکنند
  • 13:05 - 13:08
    به شواهدی که مشاهده میکنند بستگی دارد.
  • 13:08 - 13:10
    پس در سال دوم زندگی،
  • 13:10 - 13:12
    کودکان میتوانند از مقدار بسیار کمی
    دادههای آماری استفاده کنند تا
  • 13:12 - 13:16
    از بین دو استراتژی که از اساس
    با یکدیگر متفاوتند انتخاب کنند
  • 13:16 - 13:17
    برای ایفای نقش در دنیا:
  • 13:17 - 13:20
    درخواست کمک و کاوش
  • 13:22 - 13:25
    من الان دو آزمایشِ آزمایشگاهی
  • 13:25 - 13:29
    از میان صدها آزمایش که
    نکتههای مشابهی را میرسانند، نشان دادم
  • 13:29 - 13:31
    چون نکتهی بسیار مهم
  • 13:31 - 13:36
    این است که توانایی کودکان در
    استنتاج عمیق از دادههای پراکنده و کم
  • 13:36 - 13:42
    زمینه ساز تمام تحقیقاتی است که در یادگیریِ
    فرهنگی تمامی گونههای خاص انجام میدهیم.
  • 13:42 - 13:46
    کودکان تنها با چند مثال در مورد
    وسایل جدید یاد میگیرند.
  • 13:46 - 13:51
    رابطههای علت و معلولی جدید را
    فقط با چند مثال یاد میگیرند.
  • 13:52 - 13:57
    آنها حتی کلمههای جدید یاد میگیرند،
    در این مورد، زبان اشارهی آمریکایی.
  • 13:57 - 13:59
    میخواهم با فقط دو نکته صحبتم را پایان دهم
  • 14:00 - 14:04
    اگر دنیای من، رشتهی مغز و علوم شناختی،
    را دنبال میکرده اید،
  • 14:04 - 14:06
    در چند سال گذشته،
  • 14:06 - 14:08
    سه ایدهی بزرگ توجه شما را جلب کرده است.
  • 14:08 - 14:12
    اول؛ اکنون دورهی مغز است.
  • 14:12 - 14:15
    و قطعا اکتشافات متناوبی در
    علوم اعصاب اتفاق افتاده است:
  • 14:15 - 14:19
    مشخص کردن جایگاه کارکردِ تخصصیِ
    بخشهایی از قشر مغزی،
  • 14:19 - 14:21
    واضح ساختن مغزِ موشها
  • 14:21 - 14:25
    فعال کردنِ نورونها با نور
  • 14:25 - 14:27
    ایدهی بزرگِ دوم این است که
  • 14:27 - 14:31
    اکنون دورهی اطلاعات بزرگ
    (big data) و یادگیری ماشینها است،
  • 14:31 - 14:34
    و یادگیری ماشینها وعدهی
    انقلابی کردن فهم ما از همه چیز،
  • 14:34 - 14:39
    از شبکههای اجتماعی تا اپیدمیلوژی
    (علم بیماریهای واگیردار) را میدهد.
  • 14:39 - 14:42
    و شاید، اینگونه با مشکلاتِ
    درک صحنه و پردازش زبان طبیعی
  • 14:42 - 14:44
    گلاویز میشود
  • 14:44 - 14:47
    تا به ما چیزی در مورد شناخت انسان بگوید.
  • 14:48 - 14:50
    و آخرین ایدهی بزرگ که
    حتما شنیدهاید این است که
  • 14:50 - 14:53
    شاید ایدهی خوبی است که ما
    آنقدر زیاد در مورد مغز خواهیم دانست
  • 14:53 - 14:55
    و دسترسی بسیار زیادی به
    دادههای بزرگ داشته باشیم
  • 14:55 - 14:58
    زیرا اگر فقط به دستگاههای خودمان باشد،
  • 14:58 - 15:01
    انسانها جایزالخطا هستند،
    ما میانبر میزنیم،
  • 15:01 - 15:05
    ما گمراه میشویم، ما اشتباه میکنیم،
  • 15:05 - 15:08
    ما انحرافات ذهنی داریم،
    و به حالتهای بیشماری
  • 15:08 - 15:11
    دنیا را اشتباه میفهمیم.
  • 15:13 - 15:16
    فکر میکنم اینها همه
    داستانهای مهمی هستند،
  • 15:16 - 15:20
    و موارد زیادی در مورد معنی انسان بودن
    به ما میگویند،
  • 15:20 - 15:23
    اما میخواهم توجه کنید که امروز
    یک داستان بسیار متفاوت به شما گفتم.
  • 15:24 - 15:28
    این یک داستان در مورد ذهن است و نه مغز.
  • 15:28 - 15:31
    و به طور مشخص، این یک داستان
    در مورد انواع محاسباتی است که
  • 15:31 - 15:33
    ذهن منحصر به فرد انسان میتواند انجام دهد،
  • 15:33 - 15:37
    که شامل دانش عمیق،
    طبقهبندی شده و توانایی یاد گرفتن از
  • 15:37 - 15:43
    حجم کمی از دادهها،
    شواهدی فقط از چند مثال. می شود
  • 15:44 - 15:49
    و اساسا، داستانی دربارهی این است که چگونه
    با شروع از کودکانی بسیار کوچک
  • 15:49 - 15:53
    و ادامه دادن تمام مسیر تا
    بزرگترین دستاوردهایِ
  • 15:53 - 15:57
    تمدنِ ما،
  • 15:57 - 15:59
    ما دنیا را درست درک میکنیم.
  • 16:00 - 16:06
    دوستان، ذهنِ انسانها تنها
    از مقدار کم دادهها یاد نمیگیرد.
  • 16:06 - 16:08
    ذهنِ انسان به ایدههای
    کاملا جدید فکر میکند.
  • 16:09 - 16:12
    ذهنِ انسان کاوش و کشف میکند،
  • 16:12 - 16:17
    و ذهنِ انسان هنر و ادبیات
    و شعر و تئاتر تولید میکند،
  • 16:17 - 16:21
    و ذهنِ انسان از دیگر
    انسانها مراقبت میکند:
  • 16:21 - 16:24
    افرادِ مسن، کودکان و بیمارانِ ما.
  • 16:25 - 16:27
    ما حتی آنها را درمان میکنیم.
  • 16:28 - 16:31
    در سالهای آتی، ما نوآوریهایی
    در فناوری خواهیم دید که
  • 16:31 - 16:34
    فراتر از هرچیزی است که
    حتی بتوانم تجسم کنم،
  • 16:34 - 16:37
    اما بسیار کم احتمال دارد که
  • 16:37 - 16:42
    چیزی ببینیم که نزدیک به
    قدرتِ محاسباتیِ کودکِ انسان باشد.
  • 16:42 - 16:47
    در طول عمر من یا شما.
  • 16:47 - 16:52
    اگر ما در روی یادگیری و پیشرفتِ این
    یادگیرندگانِ قدرتمند سرمایهگذاری کنیم،
  • 16:52 - 16:55
    در نوزادان و کودکان
  • 16:55 - 16:56
    و مادران و پدران
  • 16:56 - 16:59
    سرپرستان و معلمان
  • 16:59 - 17:03
    به نوعی که در قدرتمندترین و ظریفترین
    گونههای تکنولوژی،
  • 17:03 - 17:06
    مهندسی و طراحی سرمایهگذاری میکنیم،
  • 17:06 - 17:09
    ما فقط برای یک آیندهیِ
    بهتر رویا پردازی نمیکنیم،
  • 17:09 - 17:12
    برای آن برنامهریزی میکنیم.
  • 17:12 - 17:14
    بسیار متشکرم.
  • 17:14 - 17:17
    (تشویق حضار)
  • 17:18 - 17:22
    کریس اندرسون: لورا، متشکرم.
    من یک سوال از تو دارم.
  • 17:22 - 17:25
    اول از همه، تحقیقات تو دیوانه کننده است.
  • 17:25 - 17:28
    منظورم اینه که، کی چنین آزمایشی
    رو طراحی میکنه؟(خنده)
  • 17:29 - 17:31
    چند بار آن را نگاه کردهام،
  • 17:31 - 17:34
    و صادقانه بگم، هنوز باورم نمیشه
    که آن اتفاقها ممکن است،
  • 17:34 - 17:37
    اما افراد دیگری هم آزمایشهای
    مشابهی انجام دادهاند، مشخص است:
  • 17:37 - 17:39
    کودکان واقعا نابغهاند.
  • 17:39 - 17:42
    لارا: میدونی، در آزمایشهای ما
    بسیار چشمگیر به نظر میآیند،
  • 17:42 - 17:45
    اما در مورد این فکر کن که در زندگیِ
    واقعی چگونه به نظر میآیند، درسته؟
  • 17:45 - 17:46
    به عنوان یک نوزاد شروع میکند.
  • 17:46 - 17:48
    ۱۸ ماه بعد،
    با ما صحبت میکند،
  • 17:48 - 17:51
    و اولین کلمههای کودکان
    فقط چیزهایی مثل توپ و اردک نیست،
  • 17:51 - 17:54
    چیزهایی مثل «رفت» است
    که به ناپدید شدن باز میگردد،
  • 17:54 - 17:56
    یا «اوه-اوه» که به فعالیتهایِ
    غیرعمدی باز میگردد.
  • 17:56 - 17:58
    باید آنقدر قدرتمند باشد.
  • 17:58 - 18:00
    باید از هر چیزی که نشانتان
    دادم قدرتمندتر باشد.
  • 18:00 - 18:02
    آنها در حال فهم تمام دنیا هستند.
  • 18:02 - 18:05
    یک کودکِ ۴ ساله تقریبا در مورد
    همه چیز میتواند با ما صحبت کند.
  • 18:05 - 18:07
    (تشویق حضار)
  • 18:07 - 18:10
    کریس: و اگر درست متوجه شده باشم، نکتهی
    کلیدی دیگری که بیان میکنی این است که
  • 18:10 - 18:13
    ما این سالها را گذراندیم که
    صحبتهای زیادی در مورد اینکه
  • 18:13 - 18:15
    ذهنهای ما چقدر دمدمی و پر مشکل است،
    وجود داشته است
  • 18:15 - 18:18
    اقتصاد رفتاری و تمام تئوریهای پشت آن
  • 18:18 - 18:20
    که ما عواملِ منطقی نیستیم.
  • 18:20 - 18:24
    تو در واقع میگویی که داستانِ بزرگتر،
    این است که چه مقدار
  • 18:24 - 18:29
    نبوغِ خارقالعاده وجود دارد که
    مورد توجه و قدردانی قرار نگرفته است.
  • 18:29 - 18:31
    لارا: یکی از نقل قولهای مورد
    علاقهی من در روانشناسی
  • 18:31 - 18:33
    از «سالامون اش» ِ روانشناسِ اجتماعی است
  • 18:33 - 18:36
    و او گفته که وظیفهی اساسی
    روانشناسی این است که
  • 18:36 - 18:39
    پرده از بدیهیتِ همه چیز بردارد.
  • 18:39 - 18:43
    مرتبهی بسیار بزرگی از تصمیمات را
    روزانه اتخاذ میکنیم که
  • 18:43 - 18:44
    دنیا را درست درک میکنند.
  • 18:44 - 18:47
    در مورد اشیا و خصوصیات آنها میدانیم.
  • 18:47 - 18:50
    آنها را وقتی بستهبندی شدهاند
    یا در تاریکی اند میشناسیم.
  • 18:50 - 18:51
    میتوانیم از اتاقها بگذریم.
  • 18:51 - 18:54
    میتوانیم بفهمیم که بقیه در مورد چه
    فکر میکنند. میتوانیم با آنها صحبت کنیم.
  • 18:54 - 18:57
    میتوانیم در فضا حرکت کنیم.
    در مورد عددها میدانیم.
  • 18:57 - 19:00
    در مورد علت و معلول میدانیم.
    در مورد استدلال اخلاقی میدانیم.
  • 19:00 - 19:02
    این کار را بدون زحمت انجام میدهیم،
    پس نمیبینمش،
  • 19:02 - 19:05
    اما اینگونه است که دنیا را درست
    درک میکنیم، و این قابل توجه است
  • 19:05 - 19:07
    و دستاوردی است که خیلی سخت قابل فهم است.
  • 19:07 - 19:10
    کریس: فکر میکنم افرادی در
    میان مخاطبان هستند که
  • 19:10 - 19:12
    دیدگاهی در مورد شتاب دادن
    به قدرت فناوری دارند که
  • 19:12 - 19:15
    ممکن است با جملهی تو که
    در طول عمر ما امکان ندارد که
  • 19:15 - 19:18
    یک کامپیوتر کاری را انجام دهد که یک
    کودک ۳ ساله میتواند انجام دهد انکار کند
  • 19:18 - 19:21
    اما این مشخص است که در هر سناریویی،
  • 19:21 - 19:25
    ماشینهای ما چیزهای زیادی برای
    یاد گرفتن از کودکان نوپای ما دارند.
  • 19:26 - 19:29
    لارا:همینطور فکر میکنم، دوستانی که
    داریم که در فراگیری ماشین کار میکنند.
  • 19:29 - 19:34
    منظورم اینه که، تجربه نشان داده
    که هیچوقت نباید بر ضد کودکان یا
  • 19:34 - 19:37
    شامپانزهها یا تکنولوژی شرط ببندیم،
  • 19:37 - 19:42
    اما این فقط یک تفاوت در مقدار نیست،
  • 19:42 - 19:44
    این تفاوتی در نوع است.
  • 19:44 - 19:46
    ما کامپیوترهای قدرتمندِ غیرقابل
    باوری داریم و
  • 19:46 - 19:48
    آنها کارهای پیچیدهی
    شگفتآوری انجام میدهند،
  • 19:48 - 19:51
    معمولا با حجم بزرگی از دادهها.
  • 19:51 - 19:54
    ذهنِ انسان، فکر میکنم
    که کار کاملا متفاوتی انجام میدهد
  • 19:54 - 19:58
    و فکر میکنم این طبیعت سلسله مراتبی
    و ساختیافتهی انسان است که
  • 19:58 - 20:00
    چالش واقعی باقی میماند.
  • 20:00 - 20:03
    کریس: لارا شولز، غذای حیرت انگیزی
    برای اندیشه بود. بسیار متشکرم.
  • 20:03 - 20:06
    لارا: متشکرم
    (تشویق حضار)
Title:
ذهن به طور شگفت انگیز منطقیِ کودکان
Speaker:
لارا شولز
Description:

کودکان چگونه چنین یادگیری بالا با سرعت زیاد از داده‌های کم دارند؟ در یک سخنرانی مفرح و پر از آزمایش، دانشمند علوم شناختی، لارا شولز، نشان می‌دهد که چگونه کودکان ما با به کارگیری منطقی قوی و شگفت انگیز، قبل از آن‌که بتوانند سخن بگویند، تصمیم می‌گیرند.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
20:18

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.