WEBVTT

00:00:00.835 --> 00:00:02.990
مارک تواین یکی از پایهای ترین مشکلات

00:00:02.990 --> 00:00:06.110
موجود در علوم شناختی را در یک جمله

00:00:06.110 --> 00:00:07.820
خلاصه کردهاست.

00:00:08.410 --> 00:00:11.492
او میگوید: "چیزی شگفت انگیز در
مورد علم وجود دارد.

00:00:11.492 --> 00:00:14.720
فرد حدسهای بسیار عمدهای میزند،

00:00:14.720 --> 00:00:17.924
تنها با سرمایهگذاری ناچیزی در 
حقایق."

00:00:17.924 --> 00:00:19.509
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:00:20.199 --> 00:00:22.803
تواین این را به عنوان یک شوخی مطرح کرد،
اما او درست میگفت:

00:00:22.803 --> 00:00:25.679
علم ویژگی شگفت انگیزی دارد.

00:00:25.679 --> 00:00:29.940
با دیدن چند تکه استخوان، ما
وجود دایناسورها را استنباط کردیم.

00:00:30.910 --> 00:00:34.781
با دیدن خط طیف نوری،
ترکیب یک سحابی را مشخص میسازیم.

00:00:35.471 --> 00:00:38.409
از کرمهای میوه،

00:00:38.409 --> 00:00:41.352
به مکانیزم وراثت پی میبریم،

00:00:41.352 --> 00:00:45.601
و از تصاویر بازسازی شدهی حرکت خون در 
داخل مغز

00:00:45.601 --> 00:00:50.309
یا در مورد من، با استفاده از
رفتار کودکان بسیار کوچک

00:00:50.309 --> 00:00:53.138
تلاش میکنیم نظراتی در مورد
پایههای اساسی مکانیزم

00:00:53.138 --> 00:00:54.756
شناخت انسان ارائه کنیم.

00:00:55.716 --> 00:01:00.475
به طور خاص، در آزمایشگاه من در بخش
مغز و علوم شناختی در دانشگاه MIT

00:01:00.475 --> 00:01:04.129
دههی گذشته را صرفِ
تلاش برای فهم این راز که

00:01:04.129 --> 00:01:08.106
کودکان چگونه اینقدر زیاد و با این سرعت
از چیزهای کم یاد میگیرند.

00:01:08.666 --> 00:01:11.644
زیرا اینطور که مشخص است،
موضوع شگفت انگیز در مورد علم

00:01:11.644 --> 00:01:15.173
موضوع شگفت انگیز در مورد کودکان نیز هست.

00:01:15.173 --> 00:01:17.754
که در واقع، با بیان ملایمتر جمله 
مارک تواین،

00:01:17.754 --> 00:01:22.404
دقیقا توانایی آنها برای
دریافتی عمیق و انتزاعی

00:01:22.404 --> 00:01:27.065
با سرعت و دقت بالا از
دادههای پراکنده و پر نویز میباشد.

00:01:28.355 --> 00:01:30.753
من امروز تنها دو نمونه به شما
ارائه خواهم داد.

00:01:30.753 --> 00:01:33.040
یکی در مورد مشکل تعمیم،

00:01:33.040 --> 00:01:35.890
و دیگری در مورد یک مشکل
در رابطه با علت و معلول است.

00:01:35.890 --> 00:01:38.415
و اگرچه من در مورد کار در آزمایشگاه
خودم سخن میگویم،

00:01:38.415 --> 00:01:41.875
این کار الهام گرفته و مدیون یک رشته است.

00:01:41.875 --> 00:01:46.158
من از مربیان، همکاران و مشارکت کنندگان
در سراسر دنیا متشکرم.

NOTE Paragraph

00:01:47.308 --> 00:01:50.282
اجازه دهید با مشکل تعمیم شروع کنم.

00:01:50.652 --> 00:01:54.785
تعمیم با استفاده از نمونههای کوچکی از
دادهها یکی از مسائل اصلی در علم است.

00:01:54.785 --> 00:01:57.339
ما از بخش کوچکی از
رایدهندگان نظرسنجی میکنیم

00:01:57.339 --> 00:01:59.660
و نتیجهی انتخابات ملی
را پیشبینی میکنیم.

00:02:00.240 --> 00:02:04.165
ما میبینیم که چگونه دسته کوچکی از بیماران
به درمانی در یک آزمایش واکنش نشان میدهند

00:02:04.165 --> 00:02:07.230
و سپس دارو را در بازار ملی عرضه میکنیم.

00:02:07.230 --> 00:02:11.595
اما این موضوع زمانی صحیح است که نمونهها
بهصورت تصادفی از جمعیت انتخاب شده باشد.

00:02:11.595 --> 00:02:14.330
اگر نمونه ما دستچین شده باشد --

00:02:14.330 --> 00:02:16.402
مثلاً، تنها از شهرنشینان نظرسنجی کنیم،

00:02:16.402 --> 00:02:20.790
یا در آزمایشهای کلینیکی برای درمان
بیماریهای قلبی،

00:02:20.790 --> 00:02:22.671
تنها مردان را در نظر بگیریم --

00:02:22.671 --> 00:02:25.829
ممکن است نتایج قابل تعمیم
به جمعیت وسیعتر نباشند.

NOTE Paragraph

00:02:26.479 --> 00:02:30.060
بههمین دلیل دانشمندان به تصادفی
انتخاب شدن نمونهها دقت میکنند.

00:02:30.060 --> 00:02:32.075
ولی این موضوع چه ربطی به کودکان دارد؟

00:02:32.585 --> 00:02:37.206
خب، کودکان همواره باید نمونههای
کمی از دادهها را تعمیم دهند.

00:02:37.206 --> 00:02:40.364
چند اردک پلاستیکی میبینند و
یاد میگیرند که آنها شناور میمانند.

00:02:40.364 --> 00:02:43.939
یا چند توپ میبینند و یاد میگیرند که
آنها بالا و پایین میپرند.

00:02:43.939 --> 00:02:46.890
و آنها در مورد اردکها و توپها
انتظاراتی پیدا میکنند

00:02:46.890 --> 00:02:49.606
که به سایر اردکهای پلاستیکی و توپها


00:02:49.606 --> 00:02:51.485
در مابقی عمرشان گسترش پیدا میکند.

00:02:51.485 --> 00:02:55.224
و کودکان این نوع تعمیم در
مورد اردکها و توپها را

00:02:55.224 --> 00:02:57.313
باید تقریبا در مورد همه چیز انجام دهند:

00:02:57.313 --> 00:03:01.230
کفش، کشتی، موم و کلم و پادشاهها.

NOTE Paragraph

00:03:02.200 --> 00:03:05.161
بنابراین آیا برای کودکان مهم است که
این مقدار کمی از شواهد که میبینند

00:03:05.161 --> 00:03:08.853
میتواند بیانکننده جمعیت بزرگتری باشد؟

00:03:09.763 --> 00:03:11.663
بیاید بررسی کنیم.

00:03:11.663 --> 00:03:13.386
من به شما دو فیلم نشان خواهم داد.

00:03:13.386 --> 00:03:15.848
هریک بیانکننده یکی از
دو حالت آزمایش میباشد

00:03:15.848 --> 00:03:18.286
و چون شما تنها دو قطعه فیلم میبینید،

00:03:18.286 --> 00:03:20.422
تنها دو کودک نیز خواهید دید،

00:03:20.422 --> 00:03:24.369
و هر دو کودکی تفاوتهای بسیار زیادی با 
یکدیگر دارند.

00:03:24.369 --> 00:03:27.420
ولی در این بخش، این دو کودک
هریک نماینده یک گروه کودکان هستند،

00:03:27.420 --> 00:03:29.315
و تفاوتهایی که شما خواهید دید

00:03:29.315 --> 00:03:34.510
میانگین تفاوتهای رفتاری بین گروههای 
کودکان را، در این شرایط نشان میدهد.

00:03:35.160 --> 00:03:37.743
در هر فیلم، شما میبینید که
یک کودک احتمالاً

00:03:37.743 --> 00:03:41.203
دقیقاً همانکاری را میکند
که از یک کودک انتظار داریم

00:03:41.203 --> 00:03:45.220
و ما نمیتوانیم یک کودک را بیش از مقداری
که اکنون جادویی است، جادویی کنیم.

00:03:46.090 --> 00:03:48.100
ولی در ذهن من چیز جادویی،

00:03:48.100 --> 00:03:50.189
و چیزی که من میخواهم شما به آن دقت کنید،

00:03:50.189 --> 00:03:53.300
تضاد بین این دو حالت است،

00:03:53.300 --> 00:03:56.829
زیرا تنها چیزی که بین این دو فیلم
تفاوت دارد

00:03:56.829 --> 00:04:00.295
شواهد آماری ایست که دو کودک 
مشاهده خواهند کرد.

00:04:01.425 --> 00:04:04.608
ما به کودکان یک جعبه شامل
توپهای آبی و زرد نشان خواهیم داد،

00:04:04.608 --> 00:04:09.228
و همکار من 'هیوان گوان' که در
آن زمان از استنفورد فارغالتحصیل شده بود،

00:04:09.228 --> 00:04:12.305
از این جعبه سه توپ آبی پشت سرهم
بیرون خواهد آورد،

00:04:12.305 --> 00:04:15.428
و وقتی که آن توپها را بیرون بیاورد،
آنها را فشار خواهد داد و

00:04:15.428 --> 00:04:17.541
و توپها صدا میدهند.

00:04:17.541 --> 00:04:20.304
و اگر یک بچه باشید،
مثل یک صحبت در تد است

00:04:20.304 --> 00:04:22.208
از اون بهتر نمیشود.

00:04:22.208 --> 00:04:24.769
(خندهی حضار)

00:04:26.968 --> 00:04:30.627
اما نکتهی مهم این است که بسیار
آسان است که ۳ توپ آبی پشت سر هم از

00:04:30.627 --> 00:04:32.932
یک جعبه که اکثر توپهایش آبی است در آورد.

00:04:32.932 --> 00:04:34.992
میشه با چشمان بسته این کار را کرد.

00:04:34.992 --> 00:04:37.988
این یک نمونهی تصادفی محتمل
از این جامعهی آماری است.

00:04:37.988 --> 00:04:41.720
و اگر بتوان از داخل جعبه به صورت اتفاقی
چیزهایی درآورد که صدا میدهند،

00:04:41.720 --> 00:04:44.559
پس شاید تمام چیزهایی که
درون جعبه هستند صدا میدهند.

00:04:44.559 --> 00:04:48.209
پس شاید کودکان باید انتظار داشته باشند
که توپهای زرد هم صدا بدهند.

00:04:48.209 --> 00:04:50.728
آن توپهای زرد، دسته های
با مزهای دارند که

00:04:50.728 --> 00:04:53.585
کودکان اگر بخواهند میتوانند
کارهای دیگری با آنها انجام دهند

00:04:53.585 --> 00:04:55.416
میتوانند آنها را تکان بدهند
یا با آنها ضربه بزنند.

00:04:55.416 --> 00:04:58.002
اما بیاید ببینیم که کودک چکار میکند.

NOTE Paragraph

00:05:00.548 --> 00:05:03.891
(ویدیو) هیوان گوان: اینو میبینی؟
(توپ صدا میدهد)

00:05:04.531 --> 00:05:07.576
اونو دیدی؟
(توپ صدا میدهد)

00:05:08.036 --> 00:05:11.102
باحاله.

00:05:12.706 --> 00:05:14.656
اینو میبینی؟

00:05:14.656 --> 00:05:16.537
(توپ صدا میدهد)

00:05:16.537 --> 00:05:19.190
اووه

NOTE Paragraph

00:05:21.854 --> 00:05:23.967
لارا شولز: بهتون گفتم (خنده)

NOTE Paragraph

00:05:23.967 --> 00:05:27.998
(ویدیو) هیوان: اینو میبینی؟
(توپ صدا میدهد)

00:05:27.998 --> 00:05:32.617
کلارا، این مالِ توعه.
میتونی باهاش بازی کنی.

00:05:39.854 --> 00:05:44.219
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:05:44.219 --> 00:05:47.214
لارا: نیازی نیست صحبت کنم، درسته؟

00:05:47.214 --> 00:05:50.113
خیلی خوب، خوبه که بچهها خصوصیات مربوط به

00:05:50.113 --> 00:05:51.641
توپهای آبی را
به توپهای زرد تعمیم میدهند

00:05:51.641 --> 00:05:54.737
و چشمگیر است که بچهها
با تقلید از ما یاد میگیرند

00:05:54.737 --> 00:05:58.406
اما ما این چیزها را در مورد
بچهها از زمانهای گذشته میدانیم.

00:05:58.406 --> 00:06:00.217
سوال بسیار جالب این است که

00:06:00.217 --> 00:06:03.069
وقتی دقیقا چیز مشابه را
به بچهها نشان میدهیم

00:06:03.069 --> 00:06:06.680
و ما میتوانیم مطمئن باشیم که دقیقا
مشابه است چون یك محفظهی مخفی داریم

00:06:06.680 --> 00:06:08.790
و ما در واقع توپها را از آن خارج میکنیم،

00:06:08.790 --> 00:06:12.268
اما این بار، تنها چیزی که تغییر میدهیم
ظاهر جمعیت آماری است که

00:06:12.268 --> 00:06:15.170
شواهد از آن خارج میشود.

00:06:15.170 --> 00:06:18.723
این بار، به کودکان
سه توپ آبی نشان میدهیم که

00:06:18.723 --> 00:06:22.107
از جعبهای که اکثر
توپهایش زرد است خارج میشوند.

00:06:22.107 --> 00:06:23.429
و حدس بزنید که چه اتفاقی میافتد؟

00:06:23.429 --> 00:06:26.269
نمیتوان به صورت اتفاقی پشت سرهم ۳ توپ آبی

00:06:26.269 --> 00:06:28.753
از جعبهای که اکثر
توپهایش زرد است خارج کرد

00:06:28.753 --> 00:06:32.500
آن شواهدی محتمل از نمونهی انتخابی نیست.

00:06:32.500 --> 00:06:37.623
آن شواهد حاکی از آن است که شاید هیوان
عمدا توپهای آبی را انتخاب میکرده است.

00:06:37.623 --> 00:06:40.206
شاید چیز خاصی در مورد
توپهای آبی وجود دارد.

00:06:40.846 --> 00:06:43.822
شاید فقط توپهای آبی صدا میدهند.

00:06:43.822 --> 00:06:45.717
بیاید ببینیم کودک چکار میکند.

NOTE Paragraph

00:06:45.717 --> 00:06:48.621
(ویدیو) هیوان: اینو میبینی؟
(توپ صدا میدهد)

00:06:50.851 --> 00:06:53.496
این اسباب بازی رو میبینی؟
(توپ صدا میدهد)

00:06:53.496 --> 00:06:58.976
اوه، چقدر باحال بود. میبینی؟
(توپ صدا میدهد)

00:06:58.976 --> 00:07:03.370
این برای توعه که بازی کنی.
میتونی بازی کنی.

NOTE Paragraph

00:07:06.074 --> 00:07:12.421
(نق زدن)
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:07:14.901 --> 00:07:17.649
لورا: شما دو کودک ۱۵ ماهه را دیدید که

00:07:17.649 --> 00:07:19.591
کارهای کاملا متفاوتی انجام دادند

00:07:19.591 --> 00:07:23.190
تنها براساس احتمال
نمونهای که مشاهده کردند.

00:07:23.190 --> 00:07:25.511
اجازه بدید نتایج آزمایشگاهی
را به شما نشان دهم

00:07:25.511 --> 00:07:28.275
بر روی محور عمودی درصد کودکانی را که

00:07:28.275 --> 00:07:30.805
در هر حالت توپ را
فشار دادند مشاهده میکنید

00:07:30.805 --> 00:07:34.520
و همینطور که مشاهده میکنید، کودکان بسیار
بیشتر احتمال دارد که شواهد را تعمیم دهند

00:07:34.520 --> 00:07:37.655
وقتی که نمونهی محتملی از جمعیت آماری
را میبینند

00:07:37.655 --> 00:07:41.393
در مقابل زمانی که شواهد به وضوح
دستچین شدهاند

00:07:41.393 --> 00:07:43.808
و این به یک پیشبینی جالب منجر میشود:

00:07:43.808 --> 00:07:48.676
فرض کنید فقط یک توپ آبی از جعبهای
که اکثر توپهایش زرد است خارج کنیم.

00:07:48.896 --> 00:07:52.765
نمیشود پشت سرهم ۳ توپ آبی از
جعبهی پر از توپهای زرد خارج کرد،

00:07:52.765 --> 00:07:55.220
اما ممکن است که فقط یک
توپ آبی به صورت اتفاقی خارج کرد.

00:07:55.220 --> 00:07:57.190
آن یک نمونهی غیر محتمل نیست.

00:07:57.190 --> 00:07:59.414
و اگر بشود به صورت اتفاقی از
داخل جعبه شئ ای

00:07:59.414 --> 00:08:03.401
خارج کرد که صدا میدهد،
شاید همهی اشیای درون جعبه صدا میدهند.

00:08:03.875 --> 00:08:08.320
پس با وجود اینکه کودکان شواهد
کمتری از صدا دادن خواهند دید،

00:08:08.320 --> 00:08:10.562
و فعالیتهای کمتری برای تقلید دارند

00:08:10.562 --> 00:08:13.905
در این حالت با یک توپ در مقایسه با
حالتی که دیدید،

00:08:13.905 --> 00:08:17.797
ما پیشبینی کردیم که بچهها
بیشتر توپ را فشار میدهند،

00:08:17.797 --> 00:08:20.691
و این دقیقا چیزی است که پیدا کردیم.

00:08:20.691 --> 00:08:25.102
پس کودکان ۱۵ ماهه در این موضوع،
مانند دانشمندان،

00:08:25.102 --> 00:08:28.190
اهمیت میدهند که آیا
نمونه اتفاقی است یا نه،

00:08:28.190 --> 00:08:31.697
و آنها از این استفاده میکنند
تا انتظاراتی از دنیا شکل دهند:

00:08:31.697 --> 00:08:33.879
چه چیزی صدا میدهد و چه چیزی صدا نمیدهد،

00:08:33.879 --> 00:08:37.024
چه چیز را کاوش کنند و
از چه چیز چشمپوشی کنند.

NOTE Paragraph

00:08:38.384 --> 00:08:40.450
اجازه بدید یک مثال دیگه به شما نشان دهم،

00:08:40.450 --> 00:08:43.180
این بار دربارهی یک مشکل در علت و معلول.

00:08:43.180 --> 00:08:45.619
و این با یک مشکل از نوع
شواهد سر در گم آغاز میشود که

00:08:45.619 --> 00:08:47.291
همهی ما داریم و عبارت از این است که

00:08:47.291 --> 00:08:49.311
ما همه بخشی از دنیا هستیم.

00:08:49.311 --> 00:08:52.747
و این ممکن است از نظر شما یک مشکل نباشد،
اما مانند بیشتر مشکلها،

00:08:52.747 --> 00:08:55.084
این فقط وقتی مشکل است
که کارها خراب میشود.

00:08:55.464 --> 00:08:57.275
به عنوان مثال، این کودک را در نظر بگیرید.

00:08:57.275 --> 00:08:58.980
اوضاع برایش خوب پیش نمی رود.

00:08:58.980 --> 00:09:01.251
میخواهد صدای این اسباب بازی را در بیاورد
اما نمیتواند.

00:09:01.251 --> 00:09:03.780
یک کلیپ چند ثانیهای به شما نشان میدهم.

00:09:09.340 --> 00:09:11.260
و به طور گسترده، ۲ حالت وجود دارد:

00:09:11.260 --> 00:09:13.894
شاید او کار اشتباهی انجام میدهد،

00:09:13.894 --> 00:09:18.110
یا شاید اسباب بازی مشکل دارد.

00:09:18.110 --> 00:09:20.221
پس در آزمایش بعدی

00:09:20.221 --> 00:09:23.518
ما به کودکان فقط مقدار بسیار کمی
اطلاعات آماری خواهیم داد

00:09:23.518 --> 00:09:26.100
در حمایت از یک فرضیه در مقابل دیگری،

00:09:26.100 --> 00:09:29.555
و میخواهیم ببینیم که آیا کودکان میتوانند
از آن استفاده کنند تا تصمیمات مختلف

00:09:29.555 --> 00:09:31.389
دربارهی کاری که
میخواهند انجام دهند بگیرند.

NOTE Paragraph

00:09:31.389 --> 00:09:33.411
این هم نحوهی انجام آزمایش

00:09:34.071 --> 00:09:37.101
هیوان تلاش میکند صدای
اسباب بازی را در بیاورد و موفق میشود.

00:09:37.101 --> 00:09:40.421
سپس من دوبار تلاش میکنم و
هر دوبار شکست میخورم،

00:09:40.421 --> 00:09:43.533
و سپس هیوان دوباره
تلاش میکند و موفق میشود.

00:09:43.533 --> 00:09:46.705
و این تقریبا رابطهی من با دانشجویان

00:09:46.705 --> 00:09:49.540
رشتههای تکنولوژی در مقابل
هیئت مدیره را خلاصه میکند.

00:09:50.030 --> 00:09:53.322
اما نکتهی مهم اینجا این است که این
شواهد کمی از این ارائه میکند که

00:09:53.322 --> 00:09:56.990
مشکل از اسباب بازی نیست،
از شخصی است که با آن بازی میکند.

00:09:56.990 --> 00:09:59.340
بعضی افراد میتوانند صدایِ
اسباب بازی را در بیاورند

00:09:59.340 --> 00:10:00.299
و بعضی نمیتوانند.

00:10:00.799 --> 00:10:04.212
حالا، وقتی که کودک اسباب بازی را میگیرد،
او باید یک انتخاب کند.

00:10:04.212 --> 00:10:06.400
مادرش هم همانجا است

00:10:06.400 --> 00:10:09.715
پس او میتواند اسباب بازی را به او بدهد و
شخص را عوض کند،

00:10:09.715 --> 00:10:12.873
اما یک اسباب بازی دیگر
هم در انتهای پارچه است

00:10:12.873 --> 00:10:16.425
و او میتواند پارچه را به سمت خود بکشد
و اسباب بازی را عوض کند.

00:10:16.425 --> 00:10:18.515
خب بیاید ببینیم کودک چکار میکند.

NOTE Paragraph

00:10:18.515 --> 00:10:22.698
(ویدیو) هیوان: دو - سه. حالا!
(صدای موسیقی)

00:10:22.698 --> 00:10:25.829
لورا: یک - دو - سه، حالا!

00:10:25.829 --> 00:10:33.211
آرتور من یک بار دیگر تلاش میکنم.
یک - دو - سه، حالا!

00:10:33.677 --> 00:10:36.277
هیوان: آرتور، بزار من دوباره امتحان کنم،
باشه؟

00:10:36.277 --> 00:10:40.827
یک - دو - سه، حالا!
(صدای موسیقی)

00:10:41.583 --> 00:10:43.466
اونو ببین.
این اسباب بازیها رو یادت هست؟

00:10:43.466 --> 00:10:46.730
این اسباب بازیها رو میبینی؟ آره، من
اینو اینجا میزارم،

00:10:46.730 --> 00:10:48.792
و این یکی را به تو میدهم.

00:10:48.792 --> 00:10:51.127
میتونی باهاش بازی کنی.

00:11:11.213 --> 00:11:15.950
باشه لورا، اما مشخصه که
کودکان عاشق مادرشان هستند.

00:11:15.950 --> 00:11:18.132
البته که کودکان اسباب بازیهایشان
را به مادرشان میدهند

00:11:18.132 --> 00:11:20.162
وقتی نمیتوانند آنها را به کار بیاندازند.

00:11:20.162 --> 00:11:23.755
پس دوباره، سوال بسیار مهم این است که
وقتی که دادههای آماری را

00:11:23.755 --> 00:11:26.909
اندکی تغییر دهیم چه اتفاقی میافتد.

00:11:26.909 --> 00:11:30.996
این بار کودکان با همان ترتیب قبلی
خواهند دید که اسباب بازی کار میکند یا خیر

00:11:30.996 --> 00:11:33.411
اما ما ترتیب شهود را عوض میکنیم.

00:11:33.411 --> 00:11:37.822
این بار هیوان یک بار موفق میشود و
یک بار شکست میخورد و من هم همچنین.

00:11:37.822 --> 00:11:43.459
و این حاکی از این است که فرقی نمیکند
که چه کسی از اسباب بازی استفاده میکند،

00:11:43.459 --> 00:11:45.345
اسباب بازی خراب است.
گاهی اوقات کار نمیکند.

00:11:45.345 --> 00:11:47.310
دوباره، کودک یک انتخاب خواهد داشت.

00:11:47.310 --> 00:11:50.706
مادرش کنار اوست،
پس او میتواند شخص را عوض کند،

00:11:50.706 --> 00:11:53.910
و اسباب بازی دیگری در
انتهای پارچه خواهد بود

00:11:53.910 --> 00:11:55.288
بیاید نگاه کنیم که چکار میکند.

NOTE Paragraph

00:11:55.288 --> 00:11:59.636
(ویدیو) هیوان: دو - سه، حالا!
(صدای موسیقی)

00:11:59.636 --> 00:12:04.620
بزار یک بار دیگه امتحان کنم.
یک - دو - سه، حالا!

00:12:05.460 --> 00:12:07.157
هممم.

NOTE Paragraph

00:12:07.950 --> 00:12:10.642
لورا: بزار من امتحان کنم کلارا

00:12:10.642 --> 00:12:14.587
یک - دو - سه، حالا!

00:12:15.265 --> 00:12:17.200
همم، بزار دوباره امتحان کنم.

00:12:17.200 --> 00:12:22.870
یک - دو - سه، حالا!
(صدای موسیقی)

00:12:23.009 --> 00:12:25.242
هیوان: من اینو اینجا میگذارم،

00:12:25.242 --> 00:12:27.243
و این یکیو به تو میدهم.

00:12:27.243 --> 00:12:30.840
میتونی باهاش بازی کنی.

00:12:46.376 --> 00:12:51.273
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:12:52.993 --> 00:12:55.385
لورا: اجازه بدید نتایج آزمایش
را به شما نشان دهم

00:12:55.385 --> 00:12:57.860
بر روی محور عمودی,
توزیع انتخاب کودکان

00:12:57.860 --> 00:13:00.437
در هر حالت را مشاهده میکنید،

00:13:00.437 --> 00:13:04.988
و میبینید که توزیع انتخاباتی
که کودکان میکنند

00:13:04.988 --> 00:13:07.775
به شواهدی که مشاهده میکنند بستگی دارد.

00:13:07.775 --> 00:13:09.632
پس در سال دوم زندگی،

00:13:09.632 --> 00:13:12.209
کودکان میتوانند از مقدار بسیار کمی
دادههای آماری استفاده کنند تا

00:13:12.209 --> 00:13:15.576
از بین دو استراتژی که از اساس
با یکدیگر متفاوتند انتخاب کنند

00:13:15.576 --> 00:13:17.457
برای ایفای نقش در دنیا:

00:13:17.457 --> 00:13:20.200
درخواست کمک و کاوش

00:13:21.700 --> 00:13:25.134
من الان دو آزمایشِ آزمایشگاهی

00:13:25.134 --> 00:13:28.825
از میان صدها آزمایش که
نکتههای مشابهی را میرسانند، نشان دادم

00:13:28.825 --> 00:13:31.217
چون نکتهی بسیار مهم

00:13:31.217 --> 00:13:36.325
این است که توانایی کودکان در
استنتاج عمیق از دادههای پراکنده و کم

00:13:36.325 --> 00:13:41.666
زمینه ساز تمام تحقیقاتی است که در یادگیریِ
فرهنگی تمامی گونههای خاص انجام میدهیم.

00:13:41.666 --> 00:13:46.263
کودکان تنها با چند مثال در مورد
وسایل جدید یاد میگیرند.

00:13:46.263 --> 00:13:50.980
رابطههای علت و معلولی جدید را
فقط با چند مثال یاد میگیرند.

00:13:51.928 --> 00:13:56.799
آنها حتی کلمههای جدید یاد میگیرند،
در این مورد، زبان اشارهی آمریکایی.

NOTE Paragraph

00:13:56.799 --> 00:13:59.110
میخواهم با فقط دو نکته صحبتم را پایان دهم

00:14:00.050 --> 00:14:03.738
اگر دنیای من، رشتهی مغز و علوم شناختی،
را دنبال میکرده اید،

00:14:03.738 --> 00:14:05.665
در چند سال گذشته،

00:14:05.665 --> 00:14:08.080
سه ایدهی بزرگ توجه شما را جلب کرده است.

00:14:08.080 --> 00:14:11.516
اول؛ اکنون دورهی مغز است.

00:14:11.516 --> 00:14:15.185
و قطعا اکتشافات متناوبی در
علوم اعصاب اتفاق افتاده است:

00:14:15.185 --> 00:14:18.621
مشخص کردن جایگاه کارکردِ تخصصیِ
بخشهایی از قشر مغزی،

00:14:18.621 --> 00:14:21.222
واضح ساختن مغزِ موشها

00:14:21.222 --> 00:14:24.998
فعال کردنِ نورونها با نور

00:14:24.998 --> 00:14:26.994
ایدهی بزرگِ دوم این است که

00:14:26.994 --> 00:14:31.098
اکنون دورهی اطلاعات بزرگ
(big data) و یادگیری ماشینها است،

00:14:31.098 --> 00:14:34.239
و یادگیری ماشینها وعدهی
انقلابی کردن فهم ما از همه چیز،

00:14:34.239 --> 00:14:38.906
از شبکههای اجتماعی تا اپیدمیلوژی
(علم بیماریهای واگیردار) را میدهد.

00:14:38.906 --> 00:14:41.599
و شاید، اینگونه با مشکلاتِ
درک صحنه و پردازش زبان طبیعی

00:14:41.599 --> 00:14:43.592
گلاویز میشود

00:14:43.592 --> 00:14:46.916
تا به ما چیزی در مورد شناخت انسان بگوید.

00:14:47.756 --> 00:14:49.693
و آخرین ایدهی بزرگ که
حتما شنیدهاید این است که

00:14:49.693 --> 00:14:53.080
شاید ایدهی خوبی است که ما
آنقدر زیاد در مورد مغز خواهیم دانست

00:14:53.080 --> 00:14:54.997
و دسترسی بسیار زیادی به
دادههای بزرگ داشته باشیم

00:14:54.997 --> 00:14:57.504
زیرا اگر فقط به دستگاههای خودمان باشد،

00:14:57.504 --> 00:15:01.335
انسانها جایزالخطا هستند،
ما میانبر میزنیم،

00:15:01.335 --> 00:15:04.772
ما گمراه میشویم، ما اشتباه میکنیم،

00:15:04.772 --> 00:15:08.456
ما انحرافات ذهنی داریم،
و به حالتهای بیشماری

00:15:08.456 --> 00:15:11.425
دنیا را اشتباه میفهمیم.

00:15:12.843 --> 00:15:15.792
فکر میکنم اینها همه
داستانهای مهمی هستند،

00:15:15.792 --> 00:15:19.577
و موارد زیادی در مورد معنی انسان بودن
به ما میگویند،

00:15:19.577 --> 00:15:23.106
اما میخواهم توجه کنید که امروز
یک داستان بسیار متفاوت به شما گفتم.

00:15:23.966 --> 00:15:27.773
این یک داستان در مورد ذهن است و نه مغز.

00:15:27.773 --> 00:15:30.779
و به طور مشخص، این یک داستان
در مورد انواع محاسباتی است که

00:15:30.779 --> 00:15:33.369
ذهن منحصر به فرد انسان میتواند انجام دهد،

00:15:33.369 --> 00:15:37.313
که شامل دانش عمیق،
طبقهبندی شده و توانایی یاد گرفتن از

00:15:37.313 --> 00:15:42.581
حجم کمی از دادهها،
شواهدی فقط از چند مثال. می شود

00:15:44.301 --> 00:15:48.600
و اساسا، داستانی دربارهی این است که چگونه
با شروع از کودکانی بسیار کوچک

00:15:48.600 --> 00:15:52.780
و ادامه دادن تمام مسیر تا
بزرگترین دستاوردهایِ

00:15:52.780 --> 00:15:56.623
تمدنِ ما،

00:15:56.623 --> 00:15:58.620
ما دنیا را درست درک میکنیم.

NOTE Paragraph

00:16:00.433 --> 00:16:05.700
دوستان، ذهنِ انسانها تنها
از مقدار کم دادهها یاد نمیگیرد.

00:16:06.285 --> 00:16:08.386
ذهنِ انسان به ایدههای
کاملا جدید فکر میکند.

00:16:08.746 --> 00:16:11.787
ذهنِ انسان کاوش و کشف میکند،

00:16:11.787 --> 00:16:17.060
و ذهنِ انسان هنر و ادبیات
و شعر و تئاتر تولید میکند،

00:16:17.070 --> 00:16:20.830
و ذهنِ انسان از دیگر
انسانها مراقبت میکند:

00:16:20.830 --> 00:16:24.257
افرادِ مسن، کودکان و بیمارانِ ما.

00:16:24.517 --> 00:16:26.884
ما حتی آنها را درمان میکنیم.

00:16:27.564 --> 00:16:30.667
در سالهای آتی، ما نوآوریهایی
در فناوری خواهیم دید که

00:16:30.667 --> 00:16:34.464
فراتر از هرچیزی است که
حتی بتوانم تجسم کنم،

00:16:34.464 --> 00:16:36.614
اما بسیار کم احتمال دارد که

00:16:36.614 --> 00:16:42.323
چیزی ببینیم که نزدیک به
قدرتِ محاسباتیِ کودکِ انسان باشد.

00:16:42.323 --> 00:16:46.621
در طول عمر من یا شما.

00:16:46.621 --> 00:16:51.668
اگر ما در روی یادگیری و پیشرفتِ این
یادگیرندگانِ قدرتمند سرمایهگذاری کنیم،

00:16:51.668 --> 00:16:54.585
در نوزادان و کودکان

00:16:54.585 --> 00:16:56.411
و مادران و پدران

00:16:56.411 --> 00:16:59.110
سرپرستان و معلمان

00:16:59.110 --> 00:17:03.280
به نوعی که در قدرتمندترین و ظریفترین
گونههای تکنولوژی،

00:17:03.280 --> 00:17:06.498
مهندسی و طراحی سرمایهگذاری میکنیم،

00:17:06.498 --> 00:17:09.437
ما فقط برای یک آیندهیِ
بهتر رویا پردازی نمیکنیم،

00:17:09.437 --> 00:17:11.564
برای آن برنامهریزی میکنیم.

NOTE Paragraph

00:17:11.564 --> 00:17:13.909
بسیار متشکرم.

NOTE Paragraph

00:17:13.909 --> 00:17:17.330
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:17:17.810 --> 00:17:22.236
کریس اندرسون: لورا، متشکرم.
من یک سوال از تو دارم.

00:17:22.236 --> 00:17:24.595
اول از همه، تحقیقات تو دیوانه کننده است.

00:17:24.595 --> 00:17:28.320
منظورم اینه که، کی چنین آزمایشی
رو طراحی میکنه؟(خنده)

00:17:29.150 --> 00:17:30.940
چند بار آن را نگاه کردهام،

00:17:30.940 --> 00:17:34.162
و صادقانه بگم، هنوز باورم نمیشه
که آن اتفاقها ممکن است،

00:17:34.162 --> 00:17:37.320
اما افراد دیگری هم آزمایشهای
مشابهی انجام دادهاند، مشخص است:

00:17:37.320 --> 00:17:38.953
کودکان واقعا نابغهاند.

NOTE Paragraph

00:17:38.953 --> 00:17:41.960
لارا: میدونی، در آزمایشهای ما
بسیار چشمگیر به نظر میآیند،

00:17:41.960 --> 00:17:44.612
اما در مورد این فکر کن که در زندگیِ
واقعی چگونه به نظر میآیند، درسته؟

00:17:44.612 --> 00:17:45.762
به عنوان یک نوزاد شروع میکند.

00:17:45.762 --> 00:17:47.769
۱۸ ماه بعد،
با ما صحبت میکند،

00:17:47.769 --> 00:17:50.810
و اولین کلمههای کودکان
فقط چیزهایی مثل توپ و اردک نیست،

00:17:50.810 --> 00:17:53.691
چیزهایی مثل «رفت» است
که به ناپدید شدن باز میگردد،

00:17:53.691 --> 00:17:55.974
یا «اوه-اوه» که به فعالیتهایِ
غیرعمدی باز میگردد.

00:17:55.974 --> 00:17:57.536
باید آنقدر قدرتمند باشد.

00:17:57.536 --> 00:18:00.311
باید از هر چیزی که نشانتان
دادم قدرتمندتر باشد.

00:18:00.311 --> 00:18:02.285
آنها در حال فهم تمام دنیا هستند.

00:18:02.285 --> 00:18:05.429
یک کودکِ ۴ ساله تقریبا در مورد
همه چیز میتواند با ما صحبت کند.

00:18:05.429 --> 00:18:07.030
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:18:07.030 --> 00:18:10.444
کریس: و اگر درست متوجه شده باشم، نکتهی
کلیدی دیگری که بیان میکنی این است که

00:18:10.444 --> 00:18:13.198
ما این سالها را گذراندیم که
صحبتهای زیادی در مورد اینکه

00:18:13.198 --> 00:18:15.130
ذهنهای ما چقدر دمدمی و پر مشکل است،
وجود داشته است

00:18:15.130 --> 00:18:17.997
اقتصاد رفتاری و تمام تئوریهای پشت آن

00:18:17.997 --> 00:18:19.600
که ما عواملِ منطقی نیستیم.

00:18:19.600 --> 00:18:23.816
تو در واقع میگویی که داستانِ بزرگتر،
این است که چه مقدار

00:18:23.816 --> 00:18:28.760
نبوغِ خارقالعاده وجود دارد که
مورد توجه و قدردانی قرار نگرفته است.

NOTE Paragraph

00:18:28.760 --> 00:18:30.830
لارا: یکی از نقل قولهای مورد
علاقهی من در روانشناسی

00:18:30.830 --> 00:18:33.120
از «سالامون اش» ِ روانشناسِ اجتماعی است

00:18:33.120 --> 00:18:35.927
و او گفته که وظیفهی اساسی
روانشناسی این است که

00:18:35.927 --> 00:18:38.553
پرده از بدیهیتِ همه چیز بردارد.

00:18:38.553 --> 00:18:43.104
مرتبهی بسیار بزرگی از تصمیمات را
روزانه اتخاذ میکنیم که

00:18:43.104 --> 00:18:44.451
دنیا را درست درک میکنند.

00:18:44.451 --> 00:18:46.583
در مورد اشیا و خصوصیات آنها میدانیم.

00:18:46.583 --> 00:18:49.612
آنها را وقتی بستهبندی شدهاند
یا در تاریکی اند میشناسیم.

00:18:49.612 --> 00:18:50.920
میتوانیم از اتاقها بگذریم.

00:18:50.920 --> 00:18:54.452
میتوانیم بفهمیم که بقیه در مورد چه
فکر میکنند. میتوانیم با آنها صحبت کنیم.

00:18:54.452 --> 00:18:56.682
میتوانیم در فضا حرکت کنیم.
در مورد عددها میدانیم.

00:18:56.682 --> 00:18:59.704
در مورد علت و معلول میدانیم.
در مورد استدلال اخلاقی میدانیم.

00:18:59.704 --> 00:19:02.060
این کار را بدون زحمت انجام میدهیم،
پس نمیبینمش،

00:19:02.060 --> 00:19:04.972
اما اینگونه است که دنیا را درست
درک میکنیم، و این قابل توجه است

00:19:04.972 --> 00:19:07.290
و دستاوردی است که خیلی سخت قابل فهم است.

NOTE Paragraph

00:19:07.290 --> 00:19:09.918
کریس: فکر میکنم افرادی در
میان مخاطبان هستند که

00:19:09.918 --> 00:19:12.156
دیدگاهی در مورد شتاب دادن
به قدرت فناوری دارند که

00:19:12.156 --> 00:19:15.114
ممکن است با جملهی تو که
در طول عمر ما امکان ندارد که

00:19:15.114 --> 00:19:17.732
یک کامپیوتر کاری را انجام دهد که یک
کودک ۳ ساله میتواند انجام دهد انکار کند

00:19:17.732 --> 00:19:20.980
اما این مشخص است که در هر سناریویی،

00:19:20.980 --> 00:19:24.750
ماشینهای ما چیزهای زیادی برای
یاد گرفتن از کودکان نوپای ما دارند.

00:19:26.230 --> 00:19:29.446
لارا:همینطور فکر میکنم، دوستانی که
داریم که در فراگیری ماشین کار میکنند.

00:19:29.446 --> 00:19:33.649
منظورم اینه که، تجربه نشان داده
که هیچوقت نباید بر ضد کودکان یا

00:19:33.649 --> 00:19:37.294
شامپانزهها یا تکنولوژی شرط ببندیم،

00:19:37.294 --> 00:19:41.822
اما این فقط یک تفاوت در مقدار نیست،

00:19:41.822 --> 00:19:43.586
این تفاوتی در نوع است.

00:19:43.586 --> 00:19:45.746
ما کامپیوترهای قدرتمندِ غیرقابل
باوری داریم و

00:19:45.746 --> 00:19:48.137
آنها کارهای پیچیدهی
شگفتآوری انجام میدهند،

00:19:48.137 --> 00:19:51.341
معمولا با حجم بزرگی از دادهها.

00:19:51.341 --> 00:19:53.948
ذهنِ انسان، فکر میکنم
که کار کاملا متفاوتی انجام میدهد

00:19:53.948 --> 00:19:57.843
و فکر میکنم این طبیعت سلسله مراتبی
و ساختیافتهی انسان است که

00:19:57.843 --> 00:19:59.875
چالش واقعی باقی میماند.

NOTE Paragraph

00:19:59.875 --> 00:20:02.936
کریس: لارا شولز، غذای حیرت انگیزی
برای اندیشه بود. بسیار متشکرم.

NOTE Paragraph

00:20:02.936 --> 00:20:05.858
لارا: متشکرم
(تشویق حضار)