Andrea Zittel: "Wagon Station Encampment" | ART21 "Exclusive"

[Andrea Zittel: "Obozowisko Przyczep"]

[KOBIETA 1] Jestem tu tylko od tygodnia,

ale chciałabym posiedzieć tu ze dwa.

Sądzę, że to byłoby w sam raz.

Moja praca często ma związek z krajobrazem

- to dla mnie coś w rodzaju badań.

Ludzie jadą na pustynię z wielu powodów.

Od zawsze

ludzie chodzili grupami na wycieczki

albo gotowali sobie posiłki.

Ale potem lubili się gdzieś zaszyć,

i tak właśnie są zaprojektowane przyczepy.

Możesz mieć czas dla siebie

bez poczucia izolacji w grupie, czy coś.

[ŚMIECH]

[KOBIETA 2] Niech ktoś to doceni!

[KOBIETA 1] Chcę to zjeść.

[KOBIETA 2] Chcesz poprosić?

[KOBIETA 1] Jasne.

[KOBIETA 2] Mam też cebulę i jabłka.

[KOBIETA 3] Zazdroszczę [ŚMIECH]

Myślę,
że wspaniale wykorzystała przestrzeń.

I model też jest ciekawy.

To rezydencja prywatna,

nie oficjalna, per se.

Otwiera ją 2 razy w roku, zaprasza gości,

I to jest bardzo nowatorski sposób, w jaki

artyści mogą się spotykać i razem pracować

w środowisku pozbawionym presji.

[KOBIETA 1] Chodziłam często na wycieczki

trochę filmowałam,

trochę czytałam.

Tak, i pracowałam dla czasopisma.

Andrea hojnie podzieliła się tym pomysłem.

Hojność nie zdarza się dziś tak często

jeśli chodzi o ziemię,

więc sądzę, że to naprawdę radykalne.

[ZITTEL] Dobrze, jest nowa sprawa -

papier przywiera pod literami.

Inspiruje mnie mentalność pogranicza

i odgadywanie wszystkiego z drobiazgów.

Były do tej pory dwie generacje przyczep.

Pierwszy typ zwykle rozdawałam znajomym,

a ludzie, z którymi pracowałam

przyjeżdżali tu i zostawali jakiś czas.

Każdy odwiedzał zawsze
tę samą przyczepę,

i przystosowywał ją dla siebie.

W ten sposób każda przyczepa była inna

i miała własną kuchenkę turystyczną.

W pewnym momencie usunęliśmy je

bo zaczynały się już rozpadać.

I od tej pory jeżdżą na wystawy.

A dzięki nim
zrobiliśmy wszystkie przyczepy...

w wersji podstawowej,

tak, jak je zaprojektowałam.

[KOBIETA 3] Ta ma z każdej strony zamek teleskopowy
do otwierania

Są też żyłki do wieszania ubrań.

Z tyłu są drzwi zamykane na zamek,

więc jeśil potrzebujesz przestrzeni
- jest wyjście.

Można przed snem zostawić je otwarte.

Jest jednak chłodno,
więc zwykle je zamykam.

Są też niezbędne półki.

I to właściwie wszystko!

[KOBIETA 2] Oglądałam tu nawet
wędrówkę księżyca po niebie

przez cały wieczór.

Jesteś wewnątrz i możesz widzieć otoczenie

oprawione według pomysłu Andrei,
w sposób świadomy i przemyślany.

[ZITTEL] Teraz mamy społecznościową kuchnię,

prysznice na zewnątrz,
i toalety kompostujące.

To jest trochę jak życie w komunie,

która działa w wyznaczonym czasie.

Przed przyjazdem goście dostają protokoły.

Jeśli chcesz jak Dean naklejać to na każdą

to daj podwójną warstwę.

Jeśli chcesz możesz to też wziąć metr,

i naklejać cztery cale od krawędzi.

Myślę, że Obozowisko Przyczep było jakby
sposobem, jak zacząć zapraszać tu ludzi.

To coś między odosobnieniem,
stałym pobytem

a zwykłym kempingiem.

Nie trzeba tworzyć

kolejnych miejsc wczasowych, bo jest dużo.

Każdy marzy o pustyni.

Ja akurat marzyłam o miejscu pozaziemskim.

NASA testowała warunki życia na Marsie

na stacji na pustyni Mojave,

i zawsze uważałam, że to ciekawe.

To jest krajobraz, wybrany

jako podobny do pozaziemskiego.

a wygląd przyczep jest stylizowany

trochę na kosmiczno-pionierski.

Nie wiem, czy to dziś jest mój styl,

bo to ciągle się zmienia.

Moi pradziadkowie byli pionierami,

żyli na południe stąd, w Imperial Valley.

Tam temperatury są około 10 stopni wyższe

niż tutaj, jest naprawdę gorąco.

Kiedy mam zamiar narzekać - myślę o nich.

Mieszkali w namiocie i myślę,

że polewali ten namiot wodą

dla ochłody.

(odgłosy kroków na piasku)

Śmieszne - wkurzam się, kiedy
ludzie mówią, że nic tu nie ma.

[ZITTEL] OK!

[KOBIETA 2] Bardzo dziękuję!

[ZITTEL] Jasne.

[KOBIETA 2] Było magicznie, inspirująco
i wspaniale.

[ZITTEL] Miło było cię poznać.

[KOBIETA 2] Ciebie też, to zaszczyt.

[ZITTEL] Cześć!

[KOBIETA 3] Naprawdę było miło cię poznać.

Bardzo dziękuję!

Było wspaniale.

[ZITTEL] Dobrej podróży, cześć!

[ZITTEL] To miejsce ma coś szczególnego,

co jak sądzę pozwala ludziom

odnaleźć własny sposób na życie.