Wat de Index Sociale Vooruitgang kan onthullen over jouw land

De term 'bruto binnenlands product' wordt vaak behandeld alsof het werd "overgeleverd door God op stenen tafelen". Maar dit concept werd uitgevonden door een econoom in de twintiger jaren van de vorige eeuw. "We hebben een effectievere meetmethode nodig om in de behoeften van de 21e eeuw te voorzien", zegt Michael Green: de Index Sociale Vooruitgang. Met charme en verstand laat hij zien hoe dit hulpmiddel maatschappijen kan meten volgens de drie dimensies die er echt toe doen. Hij onthult de dramatische herschikking van landen als je hem toepast.

Op 4 januari 1934

gaf een jongeman een rapport af

bij het Congres van de Verenigde Staten

dat 80 jaar later,

nog steeds het leven van iedereen
in deze zaal beïnvloedt.

Nog steeds het leven van iedereen
op deze planeet beïnvloedt.

Die jongeman was geen politicus,

hij was geen zakenman,

geen burgerrechtenactivist

en geen godsdienstig leider.

Hij was de meest
onwaarschijnlijke held,

een econoom.

Hij heette Simon Kuznets

en het rapport dat hij
afleverde, had de titel:

"Nationaal inkomen, 1929-1932."

Je denkt nu misschien

dat dit een droog en saai rapport was.

Je hebt helemaal gelijk.

Het was kurkdroog.

Maar dat rapport was de basis

van hoe we tegenwoordig
het succes van landen beoordelen:

wat we kennen als
bruto binnenlands product,

het bbp.

Het bbp heeft ons leven
gedefinieerd en gevormd

in de afgelopen 80 jaar.

Vandaag wil ik praten over

een andere manier om
het succes van landen te meten.

Een andere manier om ons leven
te definiëren en vorm te geven

voor de volgende 80 jaar.

Maar eerst moeten we begrijpen

hoe het bbp onze levens kon overheersen.

Kuznets' rapport werd afgeleverd

tijdens een crisis.

De Amerikaanse economie kelderde

de Grote Depressie in

en beleidsmakers worstelden
met het antwoord.

Ze worstelden, omdat ze niet
wisten wat er gebeurde.

Ze hadden geen data of statistieken.

Dus Kuznets' rapport gaf hen

betrouwbare data van de productie

van de Amerikaanse economie

van jaar tot jaar.

Gewapend met deze informatie

konden beleidsmakers uiteindelijk

een uitweg vinden uit de malaise.

Omdat Kuznets' uitvinding

zo bruikbaar werd gevonden,

verspreidde zij zich over de wereld.

Tegenwoordig produceert

elk land bbp-statistieken.

Maar in dat eerste rapport

plaatste Kuznets zelf een waarschuwing.

Het staat in de inleiding.

Op bladzijde zeven zegt hij:

"Het welzijn van een natie kan daarom

nauwelijks worden afgeleid

uit het meten van het nationaal inkomen

zoals hierboven is gedefinieerd."

Het is niet het beste slogan ter wereld

en het is verpakt in de behoedzame
taal van economen.

Maar zijn boodschap was duidelijk:

bbp is een hulpmiddel

om economische prestaties te meten.

Het meet niet ons welzijn.

Het zou geen gids voor het
nemen van alle beslissingen mogen zijn.

Maar wij hebben Kuznets'
waarschuwing genegeerd.

We leven in een wereld waarin

het bbp een maatstaf voor succes is

in de wereldeconomie.

Onze politici scheppen op
als het bbp stijgt.

Markten komen in beweging

en biljoenen aan kapitaal

verhuizen over de wereld

afgaande op welke landen stijgen

en welke landen dalen,

gemeten in bbp.

Onze maatschappij is

een machine geworden
om meer bbp te creëren.

Maar we weten dat het bbp gebrekkig is.

Het negeert het milieu.

Het telt bommen en gevangenissen
mee als vooruitgang.

Het kan geen geluk of
gemeenschapszin meetellen.

En het zegt niets over
eerlijkheid of gerechtigheid.

Is het daarom verrassend dat onze wereld,

marcherend op het ritme van het bbp,

balanceert op het randje
van een milieuramp

en gevuld is met woede en conflicten?

We hebben een betere manier
nodig om onze maatschappij te meten.

Een meting die gebaseerd is op echte
dingen die ertoe doen voor echte mensen.

Heb ik genoeg te eten?

Kan ik lezen en schrijven?

Ben ik veilig?

Heb ik rechten?

Leef ik in een maatschappij
waar ik niet gediscrimineerd word?

Is mijn toekomst en die van mijn kinderen
beschermd tegen een verwoest milieu?

Dit zijn vragen die het bbp

niet beantwoordt en niet kan beantwoorden.

Natuurlijk zijn er in het
verleden pogingen geweest

om verder dan het bbp te komen.

Maar ik denk dat we
in een tijd leven dat we

klaar zijn voor
een revolutie in de meting.

We zijn er klaar voor, want we zagen,

tijdens de financiële crisis van 2008,

hoe onze fetisj voor economische groei

ons op een dwaalspoor zette.

We zagen tijdens de Arabische lente

hoe landen als Tunesië

als economische supersterren
werden beschouwd,

terwijl het maatschappijen waren

die kolkten van ontevredenheid.

We zijn er klaar voor, want we
hebben tegenwoordig de technologie

om data te verzamelen en te analyseren

op een manier die onvoorstelbaar
was voor Kuznets.

Vandaag wil ik jullie kennis laten
maken met de Index Sociale Vooruitgang.

Hij meet het welzijn van een maatschappij

volledig los van het bbp.

Het is een totaal nieuwe
manier om naar de wereld te kijken.

De Index Sociale Vooruitgang

begint bij de definitie van
wat een goede maatschappij is,

gebaseerd op drie dimensies.

Ten eerste: heeft iedereen
de basisbehoeften om te overleven:

voeding, water, onderdak, veiligheid?

Ten tweede: heeft iedereen

toegang tot bouwstenen
om het leven te verbeteren:

onderwijs, informatie, gezondheid
en een duurzame omgeving?

En ten derde: heeft iedereen

de kans om doelen, dromen

en ambities na te streven,

zonder belemmeringen?

Hebben ze rechten,

keuzevrijheid,

vrij van discriminatie

en toegang tot de meest
geavanceerde kennis in de wereld?

Samen vormen deze 12 componenten

het raamwerk voor Sociale Vooruitgang.

Voor elk van deze 12 componenten

hebben we indicatoren om te meten
hoe de landen presteren.

Geen indicatoren voor
inspanning of intentie,

maar echte verwezenlijking.

We meten niet hoeveel een land
besteedt aan gezondheidszorg,

maar we meten de lengte en
de kwaliteit van de levens van mensen.

We meten niet of regeringen
wetten uitvaardigen tegen discriminatie,

maar we meten of mensen
discriminatie ervaren.

Jullie willen graag weten
wie het beste scoort, of niet?

Ik wist het, ik wist het, ik wist het.

Ok, ik zal het laten zien.

Ik laat het zien op deze grafiek.

Dus hier is het dan.

Ik heb sociale vooruitgang op de
verticale as uitgezet.

Hoger is beter.

En dan, ter vergelijking,

voor de lol,

op de horizontale as,
het bbp per inwoner.

Verder naar recht is meer.

Dus het land met de hoogste

sociale vooruitgang in de wereld,

land nummer één op sociale vooruitgang

is

Nieuw-Zeeland.

(Applaus)

Goed gedaan!
Ik moet er maar eens heen gaan.

(Gelach)

Het land met de laagste
sociale vooruitgang,

het spijt me, is Tsjaad.

Misschien volgend jaar naar toe.

(Gelach)

Of misschien het jaar daarna.

Ik weet wat jullie nu denken.

Jullie denken: "Aha,

maar Nieuw-Zeeland heeft een hoger bbp

dan Tsjaad!"

Dat klopt, goed gezien.

Dan laat ik twee andere landen zien.

Hier is de Verenigde Staten --

aanzienlijk rijker dan Nieuw-Zeeland,

maar met een lager niveau
van sociale vooruitgang.

En dan hier Senegal --

heeft een hoger niveau van
sociale vooruitgang dan Tsjaad,

maar een vergelijkbaar bbp.

Dus wat gebeurt hier? Kijk.

Ik zal de overige landen
van de wereld erbij zetten,

de 132 die we konden meten,

elk aangeduid als een stip.

Zo. Een heleboel stipjes.

Ik kan ze uiteraard niet
allemaal behandelen,

dus een paar opvallende.

Het hoogst scorende G7-land is Canada.

Mijn land, het Verenigd Koninkrijk,

is wat middelmatig, wat saai,

maar wat maakt het uit --

we overtreffen Frankrijk tenminste.

(Gelach) (Applaus)

En dan naar de opkomende
economieën, de BRICS,

de leider van de BRICS is Brazilië,
tot mijn genoegen.

(Applaus)

Juich even mee!

Hup, Brazilië.

Het verslaat Zuid-Afrika,

Rusland,

China

en India.

Weggestopt aan de rechterkant,

daar zie je een stip van
een land met veel bbp

maar niet zo veel
sociale vooruitgang --

dat is Koeweit.

Net boven Brazilië

staat een supermacht
in sociale vooruitgang --

dat is Costa Rica.

In sociale vooruitgang gelijk aan
sommige West-Europese landen,

met veel minder bbp.

Mijn plaatje is nu een beetje
rommelig geworden

en ik wil een stapje achteruit.

Dus ik haal even die landen weg

en teken de regressielijn erin.

Deze toont dus de gemiddelde relatie

tussen bbp en sociale vooruitgang.

Het eerste dat opvalt,

is dat er veel ruis ligt

rondom de trendlijn.

Wat dat aantoont,

wat dat empirisch laat zien,

is dat bbp geen noodlot is.

Op elk niveau van bbp per inwoner

bestaan mogelijkheden
voor meer sociale vooruitgang,

of het risico op minder.

Het tweede dat opvalt

is dat de curve voor arme landen

behoorlijk steil is.

Dat betekent dat als
arme landen een klein beetje

meer bbp kunnen opbrengen

en dat herinvesteren

in artsen, verpleegsters,
watervoorziening,

hygiëne, etc.

dan krijg je een hoop
sociale vooruitgang

voor je bbp-geld.

Dat is goed nieuws: dat hebben we de
afgelopen 20, 30 jaar zien gebeuren

met veel mensen die aan de armoede
werden onttrokken

door economische groei en goed bestuur

in armere landen.

Maar wat hoger op de curve

zien we dat ze afvlakt.

Met elke extra dollar bbp

kun je minder en minder
sociale vooruitgang kopen.

Een steeds groter deel
van de wereldbevolking

leeft in dit deel van de curve,

betekent dat bbp steeds minder

bruikbaar wordt

als leidraad voor onze ontwikkeling.

Ik geef het voorbeeld van Brazilië.

Dit is Brazilië:

de sociale vooruitgang is
ongeveer 70 op 100.

Het bbp per inwoner ligt
rond 14.000 dollar per jaar.

En kijk, Brazilië zit boven de lijn.

Het lukt Brazilië behoorlijk goed om

bbp om te zetten in sociale vooruitgang.

Maar waar gaat Brazilië naartoe?

Laten we aannemen dat Brazilië

kiest voor een gewaagd economisch plan

om het bbp te verdubbelen
in het volgende decennium.

Dat is slechts een half plan.

Het is minder dan een half plan,

want waar wil Brazilië naar toe
in sociale vooruitgang?

Brazilië, het is mogelijk

om te groeien,

het bbp laten groeien,

terwijl de sociale vooruitgang

stagneert of terugloopt.

We willen niet dat Brazilië

wordt als Rusland.

Je wilt dat Brazilië

dat het steeds efficiënter sociale
vooruitgang maakt uit zijn bbp,

zodat het meer wordt als Nieuw-Zeeland.

Dat betekent dat

Brazilië voorrang moet geven aan
sociale vooruitgang

in zijn ontwikkelingsplan

en erop moet toezien dat
er niet alleen groei is,

maar groei met sociale vooruitgang.

Dat is wat de Index Sociale Vooruitgang doet:

hij plaatst de discussie over ontwikkeling
in een nieuw kader,

niet alleen over bbp,

maar inclusieve, duurzame groei

die echte verbetering in het leven
van de mensen brengt.

Het gaat niet alleen over landen.

Eerder dit jaar brachten we

samen met onze vrienden van de
non-profit Imazon hier in Brazilië,

de eerste subnationale
Index Sociale Vooruitgang.

We deden dat voor de Amazoneregio.

Een gebied zo groot als Europa,
24 miljoen mensen,

één van de meest achtergebleven
delen van het land.

Hier zijn de resultaten,

uitgesplitst

in bijna 800 verschillende gemeenschappen.

Met deze gedetailleerde informatie

over de echte kwaliteit van leven

in dit deel van het land,

kunnen Imazon en andere partners

van de overheid, zakenleven en
burgerorganisaties

samenwerken om een ontwikkelingsplan
op te stellen

dat helpt om het leven van mensen
echt te verbeteren

en tegelijkertijd bescherming te bieden
aan het kostbare wereldgoed

van het Amazone-regenwoud.

Dat is pas het begin.

Je kunt een Index Sociale Vooruitgang

opstellen voor elke staat, regio,
stad of gemeenschap.

We kennen allemaal TEDx.

Dit is Sociale Vooruitgang-x.

Dit is een gereedschap
dat iedereen kan gebruiken.

In tegenstelling tot hoe we er
soms over praten,

werd bbp niet door God op
stenen tafelen overgeleverd. (Gelach)

Het is een meetmethode, die
in de 20e eeuw is uitgevonden

om de uitdagingen van de 20e eeuw
het hoofd te bieden.

In de 21e eeuw hebben we

te maken met nieuwe uitdagingen:

vergrijzing, obesitas,
klimaatverandering, etc.

Om die uitdagingen aan te gaan,

hebben we een nieuwe set werktuigen nodig,

nieuwe manieren om
vooruitgang te waarderen.

Stel je voor dat we konden meten

wat non-profit- en
liefdadigheidsinstellingen,

vrijwilligers,
maatschappelijke organisaties

werkelijk bijdragen aan onze maatschappij.

Stel je voor dat bedrijven niet alleen

concurreerden op hun
economische bijdrage,

maar op hun bijdrage
aan sociale vooruitgang.

Stel je voor dat we politici
konden afrekenen

op het werkelijk verbeteren van
de levens van mensen.

Stel je voor dat we konden samenwerken --

overheid, bedrijven,
maatschappelijke organisaties, ik, jij --

en zorgen dat deze eeuw
de eeuw van de sociale vooruitgang wordt.

Dankjewel.

(Applaus)