Τσάρλι Τοντ: η συλλογική εμπειρία της κωμικότητας
-
0:00 - 0:03Ξεκίνησα την ομάδα Αυτοσχεδιασμός Παντού πριν από 10 χρόνια περίπου
-
0:03 - 0:06όταν ήρθα στη Νέα Υόρκη για να ασχοληθώ με την υποκριτική και την κωμωδία.
-
0:06 - 0:09Καθώς ήμουν νεοφερμένος στην πόλη, δεν είχα πρόσβαση σε κάποια σκηνή
-
0:09 - 0:12κι έτσι αποφάσισα να δημιουργήσω τη δική μου σε δημόσιους χώρους.
-
0:12 - 0:14Το πρώτο εγχείρημα που θα σας δείξω
-
0:14 - 0:16είναι η πρώτη Ημέρα Χωρίς Παντελόνι στο Μετρό.
-
0:16 - 0:18Έγινε τον Ιανουάριο του 2002.
-
0:18 - 0:20Και αυτή η γυναίκα είναι η πρωταγωνίστρια του βίντεο.
-
0:20 - 0:22Δεν ξέρει ότι την κινηματογραφούμε.
-
0:22 - 0:24Έχουμε κρύψει την κάμερα.
-
0:24 - 0:26Είναι στο τρένο 6 στη Νέα Υόρκη.
-
0:26 - 0:28Και εδώ είναι η πρώτη στάση της διαδρομής.
-
0:28 - 0:30Αυτοί είναι δύο Δανοί
-
0:30 - 0:33που κάθισαν δίπλα στην κρυμμένη κάμερα.
-
0:33 - 0:35Κι αυτός είμαι εγώ με το καφέ παλτό.
-
0:35 - 0:37Έξω έχει υπό το μηδέν.
-
0:37 - 0:39Φοράω καπέλο. Φοράω κασκολ.
-
0:39 - 0:42Και τώρα η κοπέλα με προσέχει.
-
0:44 - 0:50(Γέλια)
-
0:50 - 0:52Όπως βλέπετε, δεν φοράω παντελόνι.
-
0:52 - 0:55(Γέλια)
-
0:55 - 0:57Σε αυτό το σημείο --
-
0:57 - 0:59σε αυτό το σημείο με έχει προσέξει
-
0:59 - 1:01αλλά στη Νέα Υόρκη τα βαγόνια είναι γεμάτα περίεργους.
-
1:01 - 1:03Δεν είναι κάτι σπάνιο.
-
1:03 - 1:06Συνεχίζει να διαβάζει το βιβλίο της, το οποίο έχει τον ατυχή τίτλο "Βιασμός".
-
1:06 - 1:10(Γέλια)
-
1:10 - 1:12Πρόσεξε λοιπόν η κοπέλα το περίεργο φαινόμενο
-
1:12 - 1:14αλλά επέστρεψε στη φυσιολογική ζωή της.
-
1:14 - 1:16Εντωμεταξύ, έξι φίλοι μου
-
1:16 - 1:19περιμένουν στους έξι επόμενους σταθμούς, επίσης με τα εσώρουχά τους.
-
1:20 - 1:22Θα μπουν στο ίδιο βαγόνι ένας-ένας με τη σειρά.
-
1:22 - 1:25Θα κάνουμε ότι δεν γνωριζόμαστε.
-
1:25 - 1:28Και θα συμπεριφερθούμε σαν να
-
1:28 - 1:31έτυχε δυστυχώς να ξεχάσουμε το παντελόνι μας μια κρύα μέρα του Ιανουαρίου.
-
1:31 - 1:56(Γέλια)
-
1:56 - 1:58Εδώ λοιπόν,
-
1:58 - 2:00αποφασίζει να μαζέψει το βιβλίο με τον βιασμό.
-
2:00 - 2:02(Γέλια)
-
2:02 - 2:06Και να έχει το νου της.
-
2:06 - 2:08Εντωμεταξύ, οι δυο Δανοί αριστερά από την κάμερα,
-
2:08 - 2:10έχουν λυθεί στα γέλια.
-
2:10 - 2:12Το θεωρούν το πιο αστείο θέαμα που έχουν δει ποτέ.
-
2:12 - 2:15Δείτε την εδώ που τους κοιτάζει.
-
2:20 - 2:22(Γέλια)
-
2:22 - 2:24Μου αρέσει πολύ αυτό το σημείο του βίντεο
-
2:24 - 2:27επειδή μέχρι η εμπειρία να γίνει συλλογική,
-
2:27 - 2:30ήταν μάλλον κάπως τρομακτική
-
2:30 - 2:32ή τουλάχιστον κάπως περίεργη για την κοπέλα.
-
2:32 - 2:34Αλλά μόλις έγινε κοινή εμπειρία,
-
2:34 - 2:36έγινε αστεία, και κάτι με το οποίο θα μπορούσε να γελάσει.
-
2:36 - 2:38Το τρένο φτάνει τώρα
-
2:38 - 2:40στην τρίτη στάση της γραμμής 6.
-
2:54 - 2:57(Γέλια)
-
2:57 - 2:59Το βίντεο δεν θα τα δείξει όλα.
-
2:59 - 3:01Η ιστορία συνεχίζεται για άλλες τέσσερις στάσεις.
-
3:01 - 3:05Συνολικά επτά άντρες μπήκαν ανώνυμα με τα εσώρουχά τους.
-
3:05 - 3:07Στην όγδοη στάση, μπήκε μια κοπέλα με έναν τεράστιο σάκο
-
3:07 - 3:10και είπε ότι πουλούσε παντελόνια προς ένα δολάριο --
-
3:10 - 3:13όπως αυτοί που πουλάνε μπαταρίες ή γλυκά στο τρένο.
-
3:13 - 3:16Και πολύ σοβαρά, αγοράσαμε όλοι από ένα παντελόνι, το φορέσαμε,
-
3:16 - 3:19και είπαμε, "Χίλια ευχαριστώ, ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν σήμερα"
-
3:19 - 3:22και ύστερα βγήκαμε χωρίς να αποκαλύψουμε περί τίνος επρόκειτο
-
3:22 - 3:24και πήρε ο καθένας τον δρόμο του.
-
3:24 - 3:26(Χειροκρότημα)
-
3:26 - 3:28Ευχαριστώ.
-
3:30 - 3:32Εδώ βλέπουμε μια φωτογραφία που πήραμε από το βίντεο.
-
3:32 - 3:34Μου αρέσει η αντίδραση της κοπέλα τόσο πολύ
-
3:34 - 3:36Λίγο αργότερα την ίδια μέρα είδα την ταινία
-
3:36 - 3:38και μου έδωσε το κίνητρο να συνεχίσω αυτό που κάνω.
-
3:38 - 3:41Και πραγματικά, ένας από τους στόχους του Αυτοσχεδιασμός Παντού
-
3:41 - 3:43είναι να δημιουργήσει μια σκηνή σε δημόσιο χώρο
-
3:43 - 3:45που θα αποτελέσει θετική εμπειρία για άλλους ανθρώπους.
-
3:45 - 3:48Είναι μεν φάρσα αλλά μια φάρσα που μετά θα διηγείσαι σαν μια υπέροχη ιστορία.
-
3:48 - 3:50Η αντίδραση της κοπέλας με ενέπνευσε
-
3:50 - 3:52να κάνω και δεύτερη χρονιά την Ημέρα Χωρίς Παντελόνι στο Μετρό.
-
3:52 - 3:54Και το καθιερώσαμε κάθε χρόνο.
-
3:54 - 3:56Φέτος τον Ιανουάριο, ήταν η 10η επέτειος της Ημέρας Χωρίς Παντελόνι στο Μετρό
-
3:56 - 3:59όπου 3.500 διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι
-
3:59 - 4:01μπήκαν στο τρένο της Νέας Υόρκης φορώντας τα εσώρουχά τους --
-
4:01 - 4:03σχεδόν σε κάθε γραμμή της πόλης.
-
4:03 - 4:05Και σε άλλες 50 πόλεις ανά τον κόσμο,
-
4:05 - 4:07είχαμε επίσης συμμετοχή.
-
4:07 - 4:09(Γέλια)
-
4:09 - 4:12Ξεκινώντας μαθήματα αυτοσχεδιασμού στο θέατρο Άπραϊτ Σίτιζενς Μπριγκέιτ
-
4:12 - 4:15και γνωρίζοντας δημιουργικούς ανθρώπους, ηθοποιούς και κωμικούς,
-
4:15 - 4:17άρχισα να συγκεντρώνω τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις
-
4:17 - 4:19ατόμων που ήθελαν να συμμετάσχουν σε κάτι αντίστοιχο.
-
4:19 - 4:21Για να μπορώ να κάνω παρόμοια εγχειρήματα σε μεγαλύτερη κλίμακα
-
4:21 - 4:23Μια μέρα λοιπόν περπατούσα στην Γιούνιον Σκουέρ
-
4:23 - 4:25και είδα αυτό το κτίριο
-
4:25 - 4:27που μόλις είχε χτιστεί το 2005.
-
4:27 - 4:30Σε ένα παράθυρο είδα μια κοπέλα που χόρευε.
-
4:30 - 4:32Και ήταν πολύ παράξενο
-
4:32 - 4:34διότι ήταν σκοτάδι έξω αλλά εκείνη φωτιζόταν από πίσω
-
4:34 - 4:36σαν να έπαιζε πάνω σε σκηνή
-
4:36 - 4:38χωρίς να καταλαβαίνω γιατί το έκανε.
-
4:38 - 4:40Μετά από περίπου 15 δευτερόλεπτα, εμφανίστηκε η φίλη της --
-
4:40 - 4:42που κρυβόταν πίσω από μια βιτρίνα --
-
4:42 - 4:44και γέλασαν και αγκαλιάστηκαν και ύστερα έφυγαν τρέχοντας.
-
4:44 - 4:46Άρα μάλλον κάποιος την είχε προκαλέσει να το κάνει.
-
4:46 - 4:48Και αυτό με ενέπνευσε.
-
4:48 - 4:50Βλέποντας ολόκληρη την πρόσοψη -- 70 παράθυρα συνολικά --
-
4:50 - 4:52ήξερα τι έπρεπε να κάνω.
-
4:52 - 4:54(Γέλια)
-
4:54 - 4:57Ονόμασα το εγχείρημα αυτό, Κοίταζε Ψηλά Περισσότερο. 70 ηθοποιοί ντύθηκαν στα μαύρα.
-
4:57 - 4:59Δεν πήραμε καμία άδεια.
-
4:59 - 5:01Δεν ενημερώσαμε τα καταστήματα ότι θα πηγαίναμε.
-
5:01 - 5:03Κι εγώ ήμουν στο πάρκο και έδινα το σήμα.
-
5:03 - 5:06Το πρώτο σήμα ήταν να κρατήσουν όλοι ψηλά αυτά τα τεράστια γράμματα
-
5:06 - 5:08που έγραφαν "Κοίταζε Ψηλά Περισσότερο",
-
5:08 - 5:11το όνομα του εγχειρήματος.
-
5:11 - 5:14Το δεύτερο σήμα ήταν για να αρχίσουν όλοι να χοροπηδάνε.
-
5:14 - 5:17Βλέπετε εδώ που ξεκινάνε.
-
5:17 - 5:19(Γέλια)
-
5:19 - 5:21Και μετά χορός. Ξεκίνησαν όλοι να χορεύουν.
-
5:21 - 5:23Και μετά ήταν τα σόλο, όπου χόρευε μόνο ένας
-
5:23 - 5:25και οι άλλοι τον έδειχναν.
-
5:25 - 5:32(Γέλια)
-
5:32 - 5:34Ύστερα έδωσα ένα νέο σήμα με το χέρι,
-
5:34 - 5:37για τον επόμενο σολίστα στο μαγαζί Φορέβερ 21,
-
5:37 - 5:39που χόρεψε και αυτός.
-
5:39 - 5:41Έγιναν και διάφορα άλλα πράγματα.
-
5:41 - 5:43Άλλοι χοροπηδούσαν πάνω κάτω,
-
5:43 - 5:45άλλοι έπεφταν στο πάτωμα.
-
5:45 - 5:47Κι εγώ στεκόμουν χωρίς να με ξέρει κανείς φορώντας τη φόρμα μου,
-
5:47 - 5:49βάζοντας και βγάζοντας το χέρι μου σε έναν κάδο σκουπιδιών
-
5:49 - 5:51για να δίνω το σήμα να συνεχίσουν.
-
5:51 - 5:53Και επειδή ήμασταν στο πάρκο της Γιούνιον Σκουέρ, ακριβώς δίπλα σε έναν σταθμό του μετρό,
-
5:53 - 5:55μέχρι να τελειώσουμε είχαν μαζευτεί εκατοντάδες άνθρωποι
-
5:55 - 5:57που σταματούσαν και κοιτούσαν ψηλά
-
5:57 - 6:00και παρακολουθούσαν τι κάναμε.
-
6:01 - 6:03Αυτή η φωτογραφία είναι καλύτερη.
-
6:03 - 6:05Αυτή λοιπόν η δράση
-
6:05 - 6:07προέκυψε από μια στιμή
-
6:07 - 6:09της οποίας έγινα μάρτυρας τυχαία.
-
6:09 - 6:11Την επόμενη ιδέα που θα σας δείξω
-
6:11 - 6:13μου την έστειλε ένας άγνωστος μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
-
6:13 - 6:16Ένας μαθητής γυμνασίου από το Τέξας μου έγραψε το 2006
-
6:16 - 6:18και είπε, "Πρέπει να μαζέψεις όσους περισσότερους μπορείς
-
6:18 - 6:21με μπλε μπλούζα και μπεζ παντελόνι
-
6:21 - 6:23και να τους στείλεις σε ένα κατάστημα Μπεστ Μπάι".
-
6:23 - 6:27(Γέλια)
-
6:27 - 6:29(Χειροκρότημα)
-
6:29 - 6:31Απάντησα αμέσως στο παιδί αυτό
-
6:31 - 6:33και του είπα, "Ναι, έχεις δίκιο.
-
6:33 - 6:35Νομίζω ότι θα το δοκιμάσω το σαββατοκύριακο. Σε ευχαριστώ".
-
6:35 - 6:37Και να το βίντεο.
-
6:37 - 6:39Είμαστε και πάλι στο 2005.
-
6:39 - 6:42Αυτό είναι το Μπεστ Μπάι στη Νέα Υόρκη.
-
6:42 - 6:44Εμφανίστηκαν περίπου 80 άνθρωποι για να συμμετάσχουν,
-
6:44 - 6:46οι οποίοι μπαίνουν ένας-ένας.
-
6:46 - 6:48Ήρθε ένα οκτάχρονο κορίτσι, ένα δεκάχρονο κορίτσι.
-
6:48 - 6:50Ένας κύριος 65 ετών
-
6:50 - 6:52συμμετείχε και αυτός.
-
6:52 - 6:54Άνθρωποι τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους.
-
6:54 - 6:57Και τους είπα, "Μην δουλεύετε. Μην κάνετε ότι δουλεύετε.
-
6:57 - 6:59Αλλά και μην ψωνίζετε.
-
6:59 - 7:01Να στέκεστε κάπου και να μην κοιτάτε τα προϊόντα".
-
7:01 - 7:03Οι κανονικοί υπάλληλοι
-
7:03 - 7:05ξεχωρίζουν από τις κίτρινες ετικέτες πάνω στην μπλούζα.
-
7:05 - 7:07Όλοι οι άλλοι είναι οι ηθοποιοί μας.
-
7:07 - 7:09(Γέλια)
-
7:09 - 7:11Οι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι το βρήκαν πολύ αστείο.
-
7:11 - 7:13Και πολλοί πήγαν να πάρουν τις φωτογραφικές μηχανές τους από τις τσάντες τους
-
7:13 - 7:15για βγουν φωτογραφία μαζί μας.
-
7:15 - 7:18Πολλοί αστειεύτηκαν μαζί μας και προσπάθησαν να μας κάνουν
-
7:18 - 7:21να κουβαλήσουμε βαριές τηλεοράσεις για τους πελάτες.
-
7:21 - 7:24Οι υπεύθυνοι και οι φύλακες όμως,
-
7:24 - 7:26δεν το βρήκαν ιδιαίτερα αστείο.
-
7:26 - 7:28Τους βλέπετε εδώ.
-
7:28 - 7:31Φοράνε ή κίτρινη ή μαύρη μπλούζα.
-
7:31 - 7:33Και μετά από 10 λεπτά περίπου
-
7:33 - 7:35οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να καλέσουν την αστυνομία.
-
7:35 - 7:38(Γέλια)
-
7:38 - 7:40Άρχισαν λοιπόν να τρέχουν παντού
-
7:40 - 7:43και να λένε σε όλους ότι ερχόταν η αστυνομία και να προσέχουμε.
-
7:43 - 7:46Εδώ βλέπετε τους αστυνομικούς.
-
7:46 - 7:49Εδώ είναι ένας αστυνομικός με μαύρα, που τον τραβάει μια κρυμμένη κάμερα.
-
7:49 - 7:51Τελικά, η αστυνομία αναγκάστηκε να ενημερώσει τη διεύθυνση του Μπεστ Μπάι
-
7:51 - 7:53ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν παράνομο
-
7:53 - 7:55να φοράει κανείς μπλε μπλούζα και μπεζ παντελόνι.
-
7:55 - 7:57(Γέλια)
-
7:57 - 8:01(Χειροκρότημα)
-
8:01 - 8:03Ευχαριστώ.
-
8:03 - 8:06(Χειροκρότημα)
-
8:06 - 8:09Ήμασταν στο κατάστημα 20 λεπτά και χαρήκαμε που φύγαμε.
-
8:09 - 8:11Οι υπεύθυνοι προσπάθησαν επίσης
-
8:11 - 8:13να βρουν τις κάμερες που είχαμε.
-
8:13 - 8:16Και έπιασαν μερικούς που τις είχαν κρύψει στους σάκους τους.
-
8:16 - 8:18Αλλά η μία κάμερα που δεν βρήκαν ποτέ
-
8:18 - 8:20ήταν ενός ανθρώπου που συμμετείχε, ο οποίος είχε μαζί του μια άδεια κασέτα,
-
8:20 - 8:22πήγε στο τμήμα του καταστήματος με τις κάμερες
-
8:22 - 8:24και την έβαλε σε μία από τις κάμερες που υπήρχαν
-
8:24 - 8:27και έκανε ότι ψώνιζε.
-
8:27 - 8:30Μου αρέσει η ιδέα ότι χρησιμοποιήσαμε τη δική τους τεχνολογία εναντίον τους.
-
8:30 - 8:32(Γέλια)
-
8:32 - 8:34Πιστεύω ότι οι καλύτερες δράσεις μας είναι αυτές που γίνονται σε συγκεκριμένα μέρη
-
8:34 - 8:36και για συγκεκριμένο λόγο.
-
8:36 - 8:38Ένα πρωί, είχα πάρει το μετρό.
-
8:38 - 8:40Θα άλλαζα στον σταθμό της 53ης Οδού,
-
8:40 - 8:42εκεί όπου βρίσκονται αυτές οι δύο γιγάντιες κυλιόμενες σκάλες.
-
8:42 - 8:45Είναι πολύ καταθλιπτικό μέρος το πρωί, γίνεται το αδιαχώρητο.
-
8:45 - 8:47Αποφάσισα λοιπόν να στήσω μια σκηνή
-
8:47 - 8:50που θα έδινε χαρά στο σημείο εκείνο για ένα πρωί.
-
8:51 - 8:53Ήταν το χειμώνα του 2009 --
-
8:53 - 8:558:30 το πρωί.
-
8:55 - 8:57Την πρωινή ώρα αιχμής.
-
8:57 - 8:59Έξω είχε πολύ κρύο.
-
8:59 - 9:01Ο κόσμος ερχόταν από το Κουίνς,
-
9:01 - 9:04άλλαζε από το τρένο Ε στο τρένο 6.
-
9:04 - 9:06Και ανέβαινε τις γιγάντιες κυλιόμενες
-
9:06 - 9:09καθ' οδόν για τη δουλειά του.
-
9:19 - 9:29(Γέλια)
-
9:31 - 9:33(Γέλια)
-
9:33 - 9:39(Χειροκρότημα)
-
9:39 - 9:41Ευχαριστώ.
-
9:41 - 9:44Σε αυτήν τη φωτογραφία φαίνεται καλύτερα κάπως.
-
9:44 - 9:46Αυτός ο άντρας έκανε 2.000 χειραψίες εκείνη την ημέρα
-
9:46 - 9:48και έπλυνε τα χέρια του πριν και μετά
-
9:48 - 9:50και δεν αρρώστησε.
-
9:50 - 9:52Ούτε εδώ είχαμε πάρει άδεια,
-
9:52 - 9:54αν και δεν φάνηκε να απασχολεί κανέναν.
-
9:54 - 9:56Στη διάρκεια των ετών,
-
9:56 - 9:59μια από τις συχνότερες επικρίσεις που δέχεται ο Αυτοσχεδιασμός Παντού
-
9:59 - 10:01από ανώνυμα σχόλια στο YouTube,
-
10:01 - 10:04είναι η εξής: "Όλοι αυτοί πρέπει να έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο".
-
10:04 - 10:07Ξέρετε, δεν αρέσει πάντα σε όλους αυτό που κάνεις
-
10:07 - 10:09και έχω αποκτήσει ανοσία πλέον χάρη σε αυτά τα διαδικτυακά σχόλια
-
10:09 - 10:11αλλά το συγκεκριμένο πάντα με ενοχλούσε
-
10:11 - 10:13επειδή δεν έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο διαθέσιμο.
-
10:13 - 10:16Οι συμμετέχοντες σε δράσεις του Αυτοσχεδιασμός Παντού
-
10:16 - 10:18έχουν τον ίδιο ελεύθερο χρόνο με τους υπόλοιπους Νεοϋορκέζους,
-
10:18 - 10:20απλά κάποιες φορές επιλέγουν
-
10:20 - 10:22να τον περάσουν με ασυνήθιστο τρόπο.
-
10:22 - 10:24Ξέρετε ότι κάθε Σάββατο και Κυριακή
-
10:24 - 10:26το φθινόπωρο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι
-
10:26 - 10:28πηγαίνουν στο γήπεδο να δουν αγώνες.
-
10:28 - 10:31Ποτέ δεν είδα κάποιον να σχολιάζει, βλέποντας έναν ποδοσφαιρικό αγώνα,
-
10:31 - 10:34"Κοίτα όλους αυτούς στις κερκίδες, πρέπει να έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο".
-
10:34 - 10:36Φυσικά δεν έχουν.
-
10:36 - 10:38Είναι ένας πάρα πολύ ωραίος τρόπος να περάσεις το απόγευμα του σαββατοκύριακου,
-
10:38 - 10:41παρακολουθώντας έναν αγώνα στο γήπεδο.
-
10:41 - 10:43Εξίσου όμως ωραίος τρόπος
-
10:43 - 10:46είναι να περάσεις ένα απόγευμα ακίνητος σαν άγαλμα μαζί με 200 ανθρώπους
-
10:46 - 10:48στον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό
-
10:48 - 10:51ή ντυμένος κυνηγός φαντασμάτων
-
10:51 - 10:53τρέχοντας μέσα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.
-
10:53 - 10:55(Γέλια)
-
10:55 - 10:58Ή ακούγοντας το ίδιο ΜΡ3 με άλλους 3.000 ανθρώπους
-
10:58 - 11:01και χορεύοντας σιωπηλά στο πάρκο
-
11:01 - 11:03ή τραγουδώντας ένα τραγούδι μέσα στο σούπερ μάρκετ
-
11:03 - 11:05στο πλαίσιο ενός αυθόρμητου μιούζικαλ
-
11:05 - 11:08ή βουτώντας στον ωκεανό στο Κόνι Άιλαντ ντυμένος με τα καλά σου.
-
11:08 - 11:11Όταν ήμασταν παιδιά, μας έμαθαν να παίζουμε.
-
11:11 - 11:13Και δεν μας έδωσαν ποτέ τον λόγο για τον οποίο πρέπει να παίζουμε.
-
11:13 - 11:16Απλώς το παιχνίδι είναι αποδεκτό σαν κάτι καλό.
-
11:16 - 11:19Και αυτό πιστεύω ότι είναι ο σκοπός του Αυτοσχεδιασμός Παντού.
-
11:19 - 11:21Το γεγονός ότι δεν υπάρχει σκοπός και δεν χρειάζεται να υπάρχει.
-
11:21 - 11:23Δεν χρειαζόμαστε κάποια αιτία.
-
11:23 - 11:25Φτάνει να διασκεδάζουμε,
-
11:25 - 11:27φτάνει να είναι μια αστεία ιδέα,
-
11:27 - 11:30φτάνει να διασκεδάζουν και όλοι όσοι παρακολουθούν,
-
11:30 - 11:32αυτό μας αρκεί.
-
11:32 - 11:34Νομίζω ότι ως ενήλικες πρέπει να μάθουμε
-
11:34 - 11:36ότι δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να παίζουμε.
-
11:36 - 11:38Σας ευχαριστώ πολύ.
-
11:38 - 11:43(Χειροκρότημα)
- Title:
- Τσάρλι Τοντ: η συλλογική εμπειρία της κωμικότητας
- Speaker:
- Charlie Todd
- Description:
-
Ο Τσάρλι Τοντ στήνει περίεργες, ξεκαρδιστικές και αναπάντεχες σκηνές σε δημόσιους χώρους. Εβδομήντα χορευτές συγχρονίζονται μεταξύ τους πίσω από βιτρίνες καταστημάτων, "κυνηγοί φαντασμάτων" τρέχουν μέσα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης και στο μετρό γιορτάζουν την ημέρα χωρίς παντελόνι. Στο TEDxBloomington μας παρουσιάζει την ομάδα του "Αυτοσχεδιασμός Παντού", η οποία χρησιμοποιεί αυτές τις σκηνές για να φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά.
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 11:44
![]() |
Retired user added a translation |