1
00:00:00,000 --> 00:00:03,000
Ξεκίνησα την ομάδα Αυτοσχεδιασμός Παντού πριν από 10 χρόνια περίπου

2
00:00:03,000 --> 00:00:06,000
όταν ήρθα στη Νέα Υόρκη για να ασχοληθώ με την υποκριτική και την κωμωδία.

3
00:00:06,000 --> 00:00:09,000
Καθώς ήμουν νεοφερμένος στην πόλη, δεν είχα πρόσβαση σε κάποια σκηνή

4
00:00:09,000 --> 00:00:12,000
κι έτσι αποφάσισα να δημιουργήσω τη δική μου σε δημόσιους χώρους.

5
00:00:12,000 --> 00:00:14,000
Το πρώτο εγχείρημα που θα σας δείξω

6
00:00:14,000 --> 00:00:16,000
είναι η πρώτη Ημέρα Χωρίς Παντελόνι στο Μετρό.

7
00:00:16,000 --> 00:00:18,000
Έγινε τον Ιανουάριο του 2002.

8
00:00:18,000 --> 00:00:20,000
Και αυτή η γυναίκα είναι η πρωταγωνίστρια του βίντεο.

9
00:00:20,000 --> 00:00:22,000
Δεν ξέρει ότι την κινηματογραφούμε.

10
00:00:22,000 --> 00:00:24,000
Έχουμε κρύψει την κάμερα.

11
00:00:24,000 --> 00:00:26,000
Είναι στο τρένο 6 στη Νέα Υόρκη.

12
00:00:26,000 --> 00:00:28,000
Και εδώ είναι η πρώτη στάση της διαδρομής.

13
00:00:28,000 --> 00:00:30,000
Αυτοί είναι δύο Δανοί

14
00:00:30,000 --> 00:00:33,000
που κάθισαν δίπλα στην κρυμμένη κάμερα.

15
00:00:33,000 --> 00:00:35,000
Κι αυτός είμαι εγώ με το καφέ παλτό.

16
00:00:35,000 --> 00:00:37,000
Έξω έχει υπό το μηδέν.

17
00:00:37,000 --> 00:00:39,000
Φοράω καπέλο. Φοράω κασκολ.

18
00:00:39,000 --> 00:00:42,000
Και τώρα η κοπέλα με προσέχει.

19
00:00:44,000 --> 00:00:50,000
(Γέλια)

20
00:00:50,000 --> 00:00:52,000
Όπως βλέπετε, δεν φοράω παντελόνι.

21
00:00:52,000 --> 00:00:55,000
(Γέλια)

22
00:00:55,000 --> 00:00:57,000
Σε αυτό το σημείο --

23
00:00:57,000 --> 00:00:59,000
σε αυτό το σημείο με έχει προσέξει

24
00:00:59,000 --> 00:01:01,000
αλλά στη Νέα Υόρκη τα βαγόνια είναι γεμάτα περίεργους.

25
00:01:01,000 --> 00:01:03,000
Δεν είναι κάτι σπάνιο.

26
00:01:03,000 --> 00:01:06,000
Συνεχίζει να διαβάζει το βιβλίο της, το οποίο έχει τον ατυχή τίτλο "Βιασμός".

27
00:01:06,000 --> 00:01:10,000
(Γέλια)

28
00:01:10,000 --> 00:01:12,000
Πρόσεξε λοιπόν η κοπέλα το περίεργο φαινόμενο

29
00:01:12,000 --> 00:01:14,000
αλλά επέστρεψε στη φυσιολογική ζωή της.

30
00:01:14,000 --> 00:01:16,000
Εντωμεταξύ, έξι φίλοι μου

31
00:01:16,000 --> 00:01:19,000
περιμένουν στους έξι επόμενους σταθμούς, επίσης με τα εσώρουχά τους.

32
00:01:20,000 --> 00:01:22,000
Θα μπουν στο ίδιο βαγόνι ένας-ένας με τη σειρά.

33
00:01:22,000 --> 00:01:25,000
Θα κάνουμε ότι δεν γνωριζόμαστε.

34
00:01:25,000 --> 00:01:28,000
Και θα συμπεριφερθούμε σαν να

35
00:01:28,000 --> 00:01:31,000
έτυχε δυστυχώς να ξεχάσουμε το παντελόνι μας μια κρύα μέρα του Ιανουαρίου.

36
00:01:31,000 --> 00:01:56,000
(Γέλια)

37
00:01:56,000 --> 00:01:58,000
Εδώ λοιπόν,

38
00:01:58,000 --> 00:02:00,000
αποφασίζει να μαζέψει το βιβλίο με τον βιασμό.

39
00:02:00,000 --> 00:02:02,000
(Γέλια)

40
00:02:02,000 --> 00:02:06,000
Και να έχει το νου της.

41
00:02:06,000 --> 00:02:08,000
Εντωμεταξύ, οι δυο Δανοί αριστερά από την κάμερα,

42
00:02:08,000 --> 00:02:10,000
έχουν λυθεί στα γέλια.

43
00:02:10,000 --> 00:02:12,000
Το θεωρούν το πιο αστείο θέαμα που έχουν δει ποτέ.

44
00:02:12,000 --> 00:02:15,000
Δείτε την εδώ που τους κοιτάζει.

45
00:02:20,000 --> 00:02:22,000
(Γέλια)

46
00:02:22,000 --> 00:02:24,000
Μου αρέσει πολύ αυτό το σημείο του βίντεο

47
00:02:24,000 --> 00:02:27,000
επειδή μέχρι η εμπειρία να γίνει συλλογική,

48
00:02:27,000 --> 00:02:30,000
ήταν μάλλον κάπως τρομακτική

49
00:02:30,000 --> 00:02:32,000
ή τουλάχιστον κάπως περίεργη για την κοπέλα.

50
00:02:32,000 --> 00:02:34,000
Αλλά μόλις έγινε κοινή εμπειρία,

51
00:02:34,000 --> 00:02:36,000
έγινε αστεία, και κάτι με το οποίο θα μπορούσε να γελάσει.

52
00:02:36,000 --> 00:02:38,000
Το τρένο φτάνει τώρα

53
00:02:38,000 --> 00:02:40,000
στην τρίτη στάση της γραμμής 6.

54
00:02:54,000 --> 00:02:57,000
(Γέλια)

55
00:02:57,000 --> 00:02:59,000
Το βίντεο δεν θα τα δείξει όλα.

56
00:02:59,000 --> 00:03:01,000
Η ιστορία συνεχίζεται για άλλες τέσσερις στάσεις.

57
00:03:01,000 --> 00:03:05,000
Συνολικά επτά άντρες μπήκαν ανώνυμα με τα εσώρουχά τους.

58
00:03:05,000 --> 00:03:07,000
Στην όγδοη στάση, μπήκε μια κοπέλα με έναν τεράστιο σάκο

59
00:03:07,000 --> 00:03:10,000
και είπε ότι πουλούσε παντελόνια προς ένα δολάριο --

60
00:03:10,000 --> 00:03:13,000
όπως αυτοί που πουλάνε μπαταρίες ή γλυκά στο τρένο.

61
00:03:13,000 --> 00:03:16,000
Και πολύ σοβαρά, αγοράσαμε όλοι από ένα παντελόνι, το φορέσαμε,

62
00:03:16,000 --> 00:03:19,000
και είπαμε, "Χίλια ευχαριστώ, ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν σήμερα"

63
00:03:19,000 --> 00:03:22,000
και ύστερα βγήκαμε χωρίς να αποκαλύψουμε περί τίνος επρόκειτο

64
00:03:22,000 --> 00:03:24,000
και πήρε ο καθένας τον δρόμο του.

65
00:03:24,000 --> 00:03:26,000
(Χειροκρότημα)

66
00:03:26,000 --> 00:03:28,000
Ευχαριστώ.

67
00:03:30,000 --> 00:03:32,000
Εδώ βλέπουμε μια φωτογραφία που πήραμε από το βίντεο.

68
00:03:32,000 --> 00:03:34,000
Μου αρέσει η αντίδραση της κοπέλα τόσο πολύ

69
00:03:34,000 --> 00:03:36,000
Λίγο αργότερα την ίδια μέρα είδα την ταινία

70
00:03:36,000 --> 00:03:38,000
και μου έδωσε το κίνητρο να συνεχίσω αυτό που κάνω.

71
00:03:38,000 --> 00:03:41,000
Και πραγματικά, ένας από τους στόχους του Αυτοσχεδιασμός Παντού

72
00:03:41,000 --> 00:03:43,000
είναι να δημιουργήσει μια σκηνή σε δημόσιο χώρο

73
00:03:43,000 --> 00:03:45,000
που θα αποτελέσει θετική εμπειρία για άλλους ανθρώπους.

74
00:03:45,000 --> 00:03:48,000
Είναι μεν φάρσα αλλά μια φάρσα που μετά θα διηγείσαι σαν μια υπέροχη ιστορία.

75
00:03:48,000 --> 00:03:50,000
Η αντίδραση της κοπέλας με ενέπνευσε

76
00:03:50,000 --> 00:03:52,000
να κάνω και δεύτερη χρονιά την Ημέρα Χωρίς Παντελόνι στο Μετρό.

77
00:03:52,000 --> 00:03:54,000
Και το καθιερώσαμε κάθε χρόνο.

78
00:03:54,000 --> 00:03:56,000
Φέτος τον Ιανουάριο, ήταν η 10η επέτειος της Ημέρας Χωρίς Παντελόνι στο Μετρό

79
00:03:56,000 --> 00:03:59,000
όπου 3.500 διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι

80
00:03:59,000 --> 00:04:01,000
μπήκαν στο τρένο της Νέας Υόρκης φορώντας τα εσώρουχά τους --

81
00:04:01,000 --> 00:04:03,000
σχεδόν σε κάθε γραμμή της πόλης.

82
00:04:03,000 --> 00:04:05,000
Και σε άλλες 50 πόλεις ανά τον κόσμο,

83
00:04:05,000 --> 00:04:07,000
είχαμε επίσης συμμετοχή.

84
00:04:07,000 --> 00:04:09,000
(Γέλια)

85
00:04:09,000 --> 00:04:12,000
Ξεκινώντας μαθήματα αυτοσχεδιασμού στο θέατρο Άπραϊτ Σίτιζενς Μπριγκέιτ

86
00:04:12,000 --> 00:04:15,000
και γνωρίζοντας δημιουργικούς ανθρώπους, ηθοποιούς και κωμικούς,

87
00:04:15,000 --> 00:04:17,000
άρχισα να συγκεντρώνω τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις

88
00:04:17,000 --> 00:04:19,000
ατόμων που ήθελαν να συμμετάσχουν σε κάτι αντίστοιχο.

89
00:04:19,000 --> 00:04:21,000
Για να μπορώ να κάνω παρόμοια εγχειρήματα σε μεγαλύτερη κλίμακα

90
00:04:21,000 --> 00:04:23,000
Μια μέρα λοιπόν περπατούσα στην Γιούνιον Σκουέρ

91
00:04:23,000 --> 00:04:25,000
και είδα αυτό το κτίριο

92
00:04:25,000 --> 00:04:27,000
που μόλις είχε χτιστεί το 2005.

93
00:04:27,000 --> 00:04:30,000
Σε ένα παράθυρο είδα μια κοπέλα που χόρευε.

94
00:04:30,000 --> 00:04:32,000
Και ήταν πολύ παράξενο

95
00:04:32,000 --> 00:04:34,000
διότι ήταν σκοτάδι έξω αλλά εκείνη φωτιζόταν από πίσω

96
00:04:34,000 --> 00:04:36,000
σαν να έπαιζε πάνω σε σκηνή

97
00:04:36,000 --> 00:04:38,000
χωρίς να καταλαβαίνω γιατί το έκανε.

98
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
Μετά από περίπου 15 δευτερόλεπτα, εμφανίστηκε η φίλη της --

99
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
που κρυβόταν πίσω από μια βιτρίνα --

100
00:04:42,000 --> 00:04:44,000
και γέλασαν και αγκαλιάστηκαν και ύστερα έφυγαν τρέχοντας.

101
00:04:44,000 --> 00:04:46,000
Άρα μάλλον κάποιος την είχε προκαλέσει να το κάνει.

102
00:04:46,000 --> 00:04:48,000
Και αυτό με ενέπνευσε.

103
00:04:48,000 --> 00:04:50,000
Βλέποντας ολόκληρη την πρόσοψη -- 70 παράθυρα συνολικά --

104
00:04:50,000 --> 00:04:52,000
ήξερα τι έπρεπε να κάνω.

105
00:04:52,000 --> 00:04:54,000
(Γέλια)

106
00:04:54,000 --> 00:04:57,000
Ονόμασα το εγχείρημα αυτό, Κοίταζε Ψηλά Περισσότερο. 70 ηθοποιοί ντύθηκαν στα μαύρα.

107
00:04:57,000 --> 00:04:59,000
Δεν πήραμε καμία άδεια.

108
00:04:59,000 --> 00:05:01,000
Δεν ενημερώσαμε τα καταστήματα ότι θα πηγαίναμε.

109
00:05:01,000 --> 00:05:03,000
Κι εγώ ήμουν στο πάρκο και έδινα το σήμα.

110
00:05:03,000 --> 00:05:06,000
Το πρώτο σήμα ήταν να κρατήσουν όλοι ψηλά αυτά τα τεράστια γράμματα

111
00:05:06,000 --> 00:05:08,000
που έγραφαν "Κοίταζε Ψηλά Περισσότερο",

112
00:05:08,000 --> 00:05:11,000
το όνομα του εγχειρήματος.

113
00:05:11,000 --> 00:05:14,000
Το δεύτερο σήμα ήταν για να αρχίσουν όλοι να χοροπηδάνε.

114
00:05:14,000 --> 00:05:17,000
Βλέπετε εδώ που ξεκινάνε.

115
00:05:17,000 --> 00:05:19,000
(Γέλια)

116
00:05:19,000 --> 00:05:21,000
Και μετά χορός. Ξεκίνησαν όλοι να χορεύουν.

117
00:05:21,000 --> 00:05:23,000
Και μετά ήταν τα σόλο, όπου χόρευε μόνο ένας

118
00:05:23,000 --> 00:05:25,000
και οι άλλοι τον έδειχναν.

119
00:05:25,000 --> 00:05:32,000
(Γέλια)

120
00:05:32,000 --> 00:05:34,000
Ύστερα έδωσα ένα νέο σήμα με το χέρι,

121
00:05:34,000 --> 00:05:37,000
για τον επόμενο σολίστα στο μαγαζί Φορέβερ 21,

122
00:05:37,000 --> 00:05:39,000
που χόρεψε και αυτός.

123
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
Έγιναν και διάφορα άλλα πράγματα.

124
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
Άλλοι χοροπηδούσαν πάνω κάτω,

125
00:05:43,000 --> 00:05:45,000
άλλοι έπεφταν στο πάτωμα.

126
00:05:45,000 --> 00:05:47,000
Κι εγώ στεκόμουν χωρίς να με ξέρει κανείς φορώντας τη φόρμα μου,

127
00:05:47,000 --> 00:05:49,000
βάζοντας και βγάζοντας το χέρι μου σε έναν κάδο σκουπιδιών

128
00:05:49,000 --> 00:05:51,000
για να δίνω το σήμα να συνεχίσουν.

129
00:05:51,000 --> 00:05:53,000
Και επειδή ήμασταν στο πάρκο της Γιούνιον Σκουέρ, ακριβώς δίπλα σε έναν σταθμό του μετρό,

130
00:05:53,000 --> 00:05:55,000
μέχρι να τελειώσουμε είχαν μαζευτεί εκατοντάδες άνθρωποι

131
00:05:55,000 --> 00:05:57,000
που σταματούσαν και κοιτούσαν ψηλά

132
00:05:57,000 --> 00:06:00,000
και παρακολουθούσαν τι κάναμε.

133
00:06:01,000 --> 00:06:03,000
Αυτή η φωτογραφία είναι καλύτερη.

134
00:06:03,000 --> 00:06:05,000
Αυτή λοιπόν η δράση

135
00:06:05,000 --> 00:06:07,000
προέκυψε από μια στιμή

136
00:06:07,000 --> 00:06:09,000
της οποίας έγινα μάρτυρας τυχαία.

137
00:06:09,000 --> 00:06:11,000
Την επόμενη ιδέα που θα σας δείξω

138
00:06:11,000 --> 00:06:13,000
μου την έστειλε ένας άγνωστος μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

139
00:06:13,000 --> 00:06:16,000
Ένας μαθητής γυμνασίου από το Τέξας μου έγραψε το 2006

140
00:06:16,000 --> 00:06:18,000
και είπε, "Πρέπει να μαζέψεις όσους περισσότερους μπορείς

141
00:06:18,000 --> 00:06:21,000
με μπλε μπλούζα και μπεζ παντελόνι

142
00:06:21,000 --> 00:06:23,000
και να τους στείλεις σε ένα κατάστημα Μπεστ Μπάι".

143
00:06:23,000 --> 00:06:27,000
(Γέλια)

144
00:06:27,000 --> 00:06:29,000
(Χειροκρότημα)

145
00:06:29,000 --> 00:06:31,000
Απάντησα αμέσως στο παιδί αυτό

146
00:06:31,000 --> 00:06:33,000
και του είπα, "Ναι, έχεις δίκιο.

147
00:06:33,000 --> 00:06:35,000
Νομίζω ότι θα το δοκιμάσω το σαββατοκύριακο. Σε ευχαριστώ".

148
00:06:35,000 --> 00:06:37,000
Και να το βίντεο.

149
00:06:37,000 --> 00:06:39,000
Είμαστε και πάλι στο 2005.

150
00:06:39,000 --> 00:06:42,000
Αυτό είναι το Μπεστ Μπάι στη Νέα Υόρκη.

151
00:06:42,000 --> 00:06:44,000
Εμφανίστηκαν περίπου 80 άνθρωποι για να συμμετάσχουν,

152
00:06:44,000 --> 00:06:46,000
οι οποίοι μπαίνουν ένας-ένας.

153
00:06:46,000 --> 00:06:48,000
Ήρθε ένα οκτάχρονο κορίτσι, ένα δεκάχρονο κορίτσι.

154
00:06:48,000 --> 00:06:50,000
Ένας κύριος 65 ετών

155
00:06:50,000 --> 00:06:52,000
συμμετείχε και αυτός.

156
00:06:52,000 --> 00:06:54,000
Άνθρωποι τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους.

157
00:06:54,000 --> 00:06:57,000
Και τους είπα, "Μην δουλεύετε. Μην κάνετε ότι δουλεύετε.

158
00:06:57,000 --> 00:06:59,000
Αλλά και μην ψωνίζετε.

159
00:06:59,000 --> 00:07:01,000
Να στέκεστε κάπου και να μην κοιτάτε τα προϊόντα".

160
00:07:01,000 --> 00:07:03,000
Οι κανονικοί υπάλληλοι

161
00:07:03,000 --> 00:07:05,000
ξεχωρίζουν από τις κίτρινες ετικέτες πάνω στην μπλούζα.

162
00:07:05,000 --> 00:07:07,000
Όλοι οι άλλοι είναι οι ηθοποιοί μας.

163
00:07:07,000 --> 00:07:09,000
(Γέλια)

164
00:07:09,000 --> 00:07:11,000
Οι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι το βρήκαν πολύ αστείο.

165
00:07:11,000 --> 00:07:13,000
Και πολλοί πήγαν να πάρουν τις φωτογραφικές μηχανές τους από τις τσάντες τους

166
00:07:13,000 --> 00:07:15,000
για βγουν φωτογραφία μαζί μας.

167
00:07:15,000 --> 00:07:18,000
Πολλοί αστειεύτηκαν μαζί μας και προσπάθησαν να μας κάνουν

168
00:07:18,000 --> 00:07:21,000
να κουβαλήσουμε βαριές τηλεοράσεις για τους πελάτες.

169
00:07:21,000 --> 00:07:24,000
Οι υπεύθυνοι και οι φύλακες όμως,

170
00:07:24,000 --> 00:07:26,000
δεν το βρήκαν ιδιαίτερα αστείο.

171
00:07:26,000 --> 00:07:28,000
Τους βλέπετε εδώ.

172
00:07:28,000 --> 00:07:31,000
Φοράνε ή κίτρινη ή μαύρη μπλούζα.

173
00:07:31,000 --> 00:07:33,000
Και μετά από 10 λεπτά περίπου

174
00:07:33,000 --> 00:07:35,000
οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να καλέσουν την αστυνομία.

175
00:07:35,000 --> 00:07:38,000
(Γέλια)

176
00:07:38,000 --> 00:07:40,000
Άρχισαν λοιπόν να τρέχουν παντού

177
00:07:40,000 --> 00:07:43,000
και να λένε σε όλους ότι ερχόταν η αστυνομία και να προσέχουμε.

178
00:07:43,000 --> 00:07:46,000
Εδώ βλέπετε τους αστυνομικούς.

179
00:07:46,000 --> 00:07:49,000
Εδώ είναι ένας αστυνομικός με μαύρα, που τον τραβάει μια κρυμμένη κάμερα.

180
00:07:49,000 --> 00:07:51,000
Τελικά, η αστυνομία αναγκάστηκε να ενημερώσει τη διεύθυνση του Μπεστ Μπάι

181
00:07:51,000 --> 00:07:53,000
ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν παράνομο

182
00:07:53,000 --> 00:07:55,000
να φοράει κανείς μπλε μπλούζα και μπεζ παντελόνι.

183
00:07:55,000 --> 00:07:57,000
(Γέλια)

184
00:07:57,000 --> 00:08:01,000
(Χειροκρότημα)

185
00:08:01,000 --> 00:08:03,000
Ευχαριστώ.

186
00:08:03,000 --> 00:08:06,000
(Χειροκρότημα)

187
00:08:06,000 --> 00:08:09,000
Ήμασταν στο κατάστημα 20 λεπτά και χαρήκαμε που φύγαμε.

188
00:08:09,000 --> 00:08:11,000
Οι υπεύθυνοι προσπάθησαν επίσης

189
00:08:11,000 --> 00:08:13,000
να βρουν τις κάμερες που είχαμε.

190
00:08:13,000 --> 00:08:16,000
Και έπιασαν μερικούς που τις είχαν κρύψει στους σάκους τους.

191
00:08:16,000 --> 00:08:18,000
Αλλά η μία κάμερα που δεν βρήκαν ποτέ

192
00:08:18,000 --> 00:08:20,000
ήταν ενός ανθρώπου που συμμετείχε, ο οποίος είχε μαζί του μια άδεια κασέτα,

193
00:08:20,000 --> 00:08:22,000
πήγε στο τμήμα του καταστήματος με τις κάμερες

194
00:08:22,000 --> 00:08:24,000
και την έβαλε σε μία από τις κάμερες που υπήρχαν

195
00:08:24,000 --> 00:08:27,000
και έκανε ότι ψώνιζε.

196
00:08:27,000 --> 00:08:30,000
Μου αρέσει η ιδέα ότι χρησιμοποιήσαμε τη δική τους τεχνολογία εναντίον τους.

197
00:08:30,000 --> 00:08:32,000
(Γέλια)

198
00:08:32,000 --> 00:08:34,000
Πιστεύω ότι οι καλύτερες δράσεις μας είναι αυτές που γίνονται σε συγκεκριμένα μέρη

199
00:08:34,000 --> 00:08:36,000
και για συγκεκριμένο λόγο.

200
00:08:36,000 --> 00:08:38,000
Ένα πρωί, είχα πάρει το μετρό.

201
00:08:38,000 --> 00:08:40,000
Θα άλλαζα στον σταθμό της 53ης Οδού,

202
00:08:40,000 --> 00:08:42,000
εκεί όπου βρίσκονται αυτές οι δύο γιγάντιες κυλιόμενες σκάλες.

203
00:08:42,000 --> 00:08:45,000
Είναι πολύ καταθλιπτικό μέρος το πρωί, γίνεται το αδιαχώρητο.

204
00:08:45,000 --> 00:08:47,000
Αποφάσισα λοιπόν να στήσω μια σκηνή

205
00:08:47,000 --> 00:08:50,000
που θα έδινε χαρά στο σημείο εκείνο για ένα πρωί.

206
00:08:51,000 --> 00:08:53,000
Ήταν το χειμώνα του 2009 --

207
00:08:53,000 --> 00:08:55,000
8:30 το πρωί.

208
00:08:55,000 --> 00:08:57,000
Την πρωινή ώρα αιχμής.

209
00:08:57,000 --> 00:08:59,000
Έξω είχε πολύ κρύο.

210
00:08:59,000 --> 00:09:01,000
Ο κόσμος ερχόταν από το Κουίνς,

211
00:09:01,000 --> 00:09:04,000
άλλαζε από το τρένο Ε στο τρένο 6.

212
00:09:04,000 --> 00:09:06,000
Και ανέβαινε τις γιγάντιες κυλιόμενες

213
00:09:06,000 --> 00:09:09,000
καθ' οδόν για τη δουλειά του.

214
00:09:19,000 --> 00:09:29,000
(Γέλια)

215
00:09:31,000 --> 00:09:33,000
(Γέλια)

216
00:09:33,000 --> 00:09:39,000
(Χειροκρότημα)

217
00:09:39,000 --> 00:09:41,000
Ευχαριστώ.

218
00:09:41,000 --> 00:09:44,000
Σε αυτήν τη φωτογραφία φαίνεται καλύτερα κάπως.

219
00:09:44,000 --> 00:09:46,000
Αυτός ο άντρας έκανε 2.000 χειραψίες εκείνη την ημέρα

220
00:09:46,000 --> 00:09:48,000
και έπλυνε τα χέρια του πριν και μετά

221
00:09:48,000 --> 00:09:50,000
και δεν αρρώστησε.

222
00:09:50,000 --> 00:09:52,000
Ούτε εδώ είχαμε πάρει άδεια,

223
00:09:52,000 --> 00:09:54,000
αν και δεν φάνηκε να απασχολεί κανέναν.

224
00:09:54,000 --> 00:09:56,000
Στη διάρκεια των ετών,

225
00:09:56,000 --> 00:09:59,000
μια από τις συχνότερες επικρίσεις που δέχεται ο Αυτοσχεδιασμός Παντού

226
00:09:59,000 --> 00:10:01,000
από ανώνυμα σχόλια στο YouTube,

227
00:10:01,000 --> 00:10:04,000
είναι η εξής: "Όλοι αυτοί πρέπει να έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο".

228
00:10:04,000 --> 00:10:07,000
Ξέρετε, δεν αρέσει πάντα σε όλους αυτό που κάνεις

229
00:10:07,000 --> 00:10:09,000
και έχω αποκτήσει ανοσία πλέον χάρη σε αυτά τα διαδικτυακά σχόλια

230
00:10:09,000 --> 00:10:11,000
αλλά το συγκεκριμένο πάντα με ενοχλούσε

231
00:10:11,000 --> 00:10:13,000
επειδή δεν έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο διαθέσιμο.

232
00:10:13,000 --> 00:10:16,000
Οι συμμετέχοντες σε δράσεις του Αυτοσχεδιασμός Παντού

233
00:10:16,000 --> 00:10:18,000
έχουν τον ίδιο ελεύθερο χρόνο με τους υπόλοιπους Νεοϋορκέζους,

234
00:10:18,000 --> 00:10:20,000
απλά κάποιες φορές επιλέγουν

235
00:10:20,000 --> 00:10:22,000
να τον περάσουν με ασυνήθιστο τρόπο.

236
00:10:22,000 --> 00:10:24,000
Ξέρετε ότι κάθε Σάββατο και Κυριακή

237
00:10:24,000 --> 00:10:26,000
το φθινόπωρο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι

238
00:10:26,000 --> 00:10:28,000
πηγαίνουν στο γήπεδο να δουν αγώνες.

239
00:10:28,000 --> 00:10:31,000
Ποτέ δεν είδα κάποιον να σχολιάζει, βλέποντας έναν ποδοσφαιρικό αγώνα,

240
00:10:31,000 --> 00:10:34,000
"Κοίτα όλους αυτούς στις κερκίδες, πρέπει να έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο".

241
00:10:34,000 --> 00:10:36,000
Φυσικά δεν έχουν.

242
00:10:36,000 --> 00:10:38,000
Είναι ένας πάρα πολύ ωραίος τρόπος να περάσεις το απόγευμα του σαββατοκύριακου,

243
00:10:38,000 --> 00:10:41,000
παρακολουθώντας έναν αγώνα στο γήπεδο.

244
00:10:41,000 --> 00:10:43,000
Εξίσου όμως ωραίος τρόπος

245
00:10:43,000 --> 00:10:46,000
είναι να περάσεις ένα απόγευμα ακίνητος σαν άγαλμα μαζί με 200 ανθρώπους

246
00:10:46,000 --> 00:10:48,000
στον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό

247
00:10:48,000 --> 00:10:51,000
ή ντυμένος κυνηγός φαντασμάτων

248
00:10:51,000 --> 00:10:53,000
τρέχοντας μέσα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.

249
00:10:53,000 --> 00:10:55,000
(Γέλια)

250
00:10:55,000 --> 00:10:58,000
Ή ακούγοντας το ίδιο ΜΡ3 με άλλους 3.000 ανθρώπους

251
00:10:58,000 --> 00:11:01,000
και χορεύοντας σιωπηλά στο πάρκο

252
00:11:01,000 --> 00:11:03,000
ή τραγουδώντας ένα τραγούδι μέσα στο σούπερ μάρκετ

253
00:11:03,000 --> 00:11:05,000
στο πλαίσιο ενός αυθόρμητου μιούζικαλ

254
00:11:05,000 --> 00:11:08,000
ή βουτώντας στον ωκεανό στο Κόνι Άιλαντ ντυμένος με τα καλά σου.

255
00:11:08,000 --> 00:11:11,000
Όταν ήμασταν παιδιά, μας έμαθαν να παίζουμε.

256
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
Και δεν μας έδωσαν ποτέ τον λόγο για τον οποίο πρέπει να παίζουμε.

257
00:11:13,000 --> 00:11:16,000
Απλώς το παιχνίδι είναι αποδεκτό σαν κάτι καλό.

258
00:11:16,000 --> 00:11:19,000
Και αυτό πιστεύω ότι είναι ο σκοπός του Αυτοσχεδιασμός Παντού.

259
00:11:19,000 --> 00:11:21,000
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει σκοπός και δεν χρειάζεται να υπάρχει.

260
00:11:21,000 --> 00:11:23,000
Δεν χρειαζόμαστε κάποια αιτία.

261
00:11:23,000 --> 00:11:25,000
Φτάνει να διασκεδάζουμε,

262
00:11:25,000 --> 00:11:27,000
φτάνει να είναι μια αστεία ιδέα,

263
00:11:27,000 --> 00:11:30,000
φτάνει να διασκεδάζουν και όλοι όσοι παρακολουθούν,

264
00:11:30,000 --> 00:11:32,000
αυτό μας αρκεί.

265
00:11:32,000 --> 00:11:34,000
Νομίζω ότι ως ενήλικες πρέπει να μάθουμε

266
00:11:34,000 --> 00:11:36,000
ότι δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να παίζουμε.

267
00:11:36,000 --> 00:11:38,000
Σας ευχαριστώ πολύ.

268
00:11:38,000 --> 00:11:43,000
(Χειροκρότημα)