-
Mochten wij het cel van de
president bekijken?
-
Ja, natuurlijk!
-
Amaai! Kan je het geloven?
-
Het nummer op het deur, 46664, betekende
dat hij het 466ste prisonier was,
-
die in 1964 hier zijn aangekomen.
-
Wij hebben het cel weer ingericht soos
het was toen.
-
(Zacht, vloeiend muziek begint te
klinken)
-
Komen mee. (Geluide van skuifelende
voeten en gedempte stemmen.)
-
Fluisterende stem van Morgan Freeman:
"Vanuit het nacht die mij bedekken
-
pikzwart soos het aardkern
van pool tot pool
-
dank ik welk gode ook al er zijn
-
voor mijn onoorwinlijke ziel.
-
In het strakke klem van omstandichheid
-
heb ik nooit terug gedeinsd of luid gehuild
-
onder het gehammeren van het noodlot
-
is mijn hoofd bebloed, maar ongeboe"!
-
Verwyderd van deze plaats van wraak
en tranen
-
wacht slechts het verschrikking
van het schaduwee
-
En toch vind de bedreiging van de jaren
-
mij vreesloos, en zo zal het blijven.
-
Het maakt niet uit hoe nou het poort
-
of hoe lang het straftlijst
-
Ik ben meester van mij lot,
-
Ek ben kaptein van mijn ziel...