-
[ΚΑΡΑ ΓΟΥΟΚΕΡ: ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ]
-
[Σικκέμα Τζένκινς & Συνεργάτες, Νέα Υόρκη]
-
Είναι μάλλον εντάξει....
-
Μάλλον θα χρειαστώ σκάλα.
-
Την μετακινείς λίγο;
-
...
-
...
-
...
-
....
-
...
-
...
-
...
-
...
-
...
-
...
-
Και μάλλον...α...
-
...
-
...ωραία...
-
...
-
...
-
Στην πραγματικότητα...
-
πρέπει μάλλον να ευχαριστώ τον εαυτό μου
-
που τότε στα 24 μου κινήθηκα αρκετά σωστά.
-
[ΚΈΝΤΡΟ ΣΧΕΔΙΟΥ: ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ]
-
Όταν άρχισα να παρουσιάζω έργα μου
-
ζούσα στην Πρόβιντενς Ρόουντ Άιλαντ
-
Ήμουν φοιτήτρια.
-
Ήμουν εικοσιτεσάρων ετών
-
και πρωτοεμφανίστηκα με ένα μεγάλο έργο
-
στο Κέντρο Σχεδίου της Νέας Υόρκης.
-
Εδώ το έργο είναι ευαίσθητο, συγκρατείται μόνο
-
με τα άκρα των δαχτύλων.
-
Να ο Χακ Φίνν
-
με το κουστούμι του
-
και το πόδι του θα πάρει θέση κάπου εδώ.
-
Εισέπραττα ενδιαφέρον και περιέργεια.
-
Δεχόμουν τηλεφωνήματα απο πινακοθήκες
-
που ήθελαν να μάθουν περισσότερα,
-
κι απο καλλιτέχνες που με προειδοποιούσαν
-
για τους κίνδυνους της πρώιμης επιτυχίας.
-
Κι εγω σκεφτόμουν:
-
"Δεν ξέρω ακόμη ούτε κι εγώ ποια είμαι"
-
"κι ούτε κι εκείνοι με ξέρουν".
-
"όμως αν μείνω στην Πρόβιντενς"
-
"και παίρνω τις ευκαιρίες όπως ερχονται"
-
"είναι ικανοποιητικά".
-
Δεν ένιωθα έτοιμη να ζήσω στη Νέα Υόρκη.
-
Ήξερα όμως και οτι οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες
-
και πως ήθελα να πάω όταν θα ήμουν έτοιμη.
-
Διδάσκω περίπου 12 χρόνια
-
στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
-
Άρχισα όταν ήμουν πρακτικά ένα παιδί
-
στην ηλικία πολλών τελειοφοίτων
-
και ένιωθα εξαιρετικά άβολα με αυτό.
-
Όταν πρωτοήρθα στη Νέα Υόρκη
-
το νεοσχηματιζόμενο εγώ μου
-
η αίσθηση του εαυτού μου κατακερματίστηκε.
-
Πιστεύω δεν ήθελα το ρόλο
-
για τον οποίο είχα προσληφθεί.
-
Το ρόλο του "νέου επιτυχημένου καλλιτέχνη"
-
που διδάσκει την επιτυχία.
-
Αλλά νομίζω το αποδέχτηκα πια φέτος
-
κάτι πρέπει να ξέρω...πάνε πια 20 χρόνια.
-
Δεν ξέρω τι είναι αυτό
-
αλλά αν συνεχίσω να μιλάω
-
ίσως να αποκαλυφθεί.
-
[Frieze Art Festival NY]
-
Δεν υπάρχει πτυχίο στον κόσμο
-
να σε κατοχυρώνει ως καλλιτέχνη.
-
Δεν είναι όπως το να γίνεσαι γιατρός
-
η κάτι συναφές.
-
Δηλώνεις πως είσαι καλλιτέχνης
-
και επεξεργάζεσαι την πορεία σου.
-
Η καλλιτεχνική σκηνή διαφέρει τώρα πια.
-
Μοιάζει μεγαλύτερη.
-
Υπάρχουν πιο πολλά ερεθίσματα
-
που σε αποσπούν απο αυτό που δημιουργείς.
-
Η πίεση του να συμμορφωθείς
-
με τη γραμμή των Σχολών είναι προβληματική.
-
Νομίζω οτι το βιώνουν αυτό πολλά άτομα.
-
Επίσης οι καλλιτέχνες πουλάνε έργα
-
για να αποπληρώνουν τεράστια δάνεια ΜFA.
-
Έχω πει ήδη στους φοιτητές μου
-
οτι θα αλλάξουν
-
τον κόσμο της τέχνης.
-
Πρέπει να το κάνουν εφόσον μπουν σε αυτόν.
-
Όπως όταν δίνει κανείς προτεραιότητα
-
στην κριτική ανάλυση σε σχέση με
-
τα αντικείμενα, τα προϊόντα η κάτι ανάλογο.
-
Λέω: "Αν αυτό θέλετε...
-
πρέπει με κάπως να το κάνετε να συμβεί.
-
Κι αν είναι πολύ δαπανηρό να γίνει εδώ
-
πραγματοποιήστε το όπου μπορείτε!
-
Μην το θεωρείτε υποβιβασμό.
-
Αν ως φοιτητές εντοπίζετε κακώς κείμενα
-
εκείνα που πρέπει να αλλάξουν
-
τότε πρέπει να αλλάξετε τα πραγματα!