Znaczenie życia według Simone de Beauvoir - Iseult Gillespie

Zobacz całą lekcję na: https://ed.ted.com/lessons/the-meaning-of-life-according-to-simone-de-beauvoir-iseult-gillespie

W wieku 21 lat Simone de Beauvoir została najmłodszą osobą, która podeszła do egzaminów z filozofii na najbardziej prestiżowym francuskim uniwersytecie. Jednak jak tylko opanowała filozoficzne zasady, chciała się je łamać. Pragnienie odkrywania fizycznego świata do granic możliwości ukształtowało jej późniejsze życie i ostatecznie sprowokowało powstanie nowych myśli filozoficznych. Iseult Gillespie bada życie tej rewolucyjnej myślicielki.

Lekcja: Iseult Gillespie, reżyseria: Sarah Saidan.

W wieku 21 lat Simone de Beauvoir
została najmłodszą osobą zdającą

egzaminy z filozofii na najbardziej
prestiżowej uczelni Francji.

Zaliczyła je śpiewająco.

Ale gdy tylko opanowała
filozoficzne zasady,

miała ochotę je łamać.

Uczono ją platońskiej teorii idei,

która odrzucała świat materialny
jako wadliwe odbicie

wyższych prawd i niezmiennych ideałów.

Dla de Beauvoir życie na Ziemi
było jednak ekscytujące, pełne pasji

i bardzo niezwykłe.

Chęć pełnego odkrywania fizycznego świata
ukształtowała jej późniejsze życie

i doprowadziła do powstania
nowej radykalnej myśli filozoficznej.

Rozmawiając bez końca
z partnerem Jeanem Paulem Sartrem,

de Beauvoir odkrywała wolną wolę,
pożądanie, prawa i obowiązki

oraz wartość osobistego doświadczenia.

Tuż po II wojnie światowej

te idee przekształciły się
w szkołę filozoficzną

najbardziej kojarzoną
z ich pracami, egzystencjalizmem.

Podczas gdy tradycja judeochrześcijańska

utrzymywała, że ludzie rodzą się
z wyznaczonym celem,

de Beauvoir i Sartre zaproponowali
rewolucyjną alternatywę.

Uważali, że ludzie rodzą się wolni

i rozpoczynają istnienie
bez żadnego boskiego planu.

Zdaniem de Beauvoir wolność
to zarówno błogosławieństwo, jak i ciężar.

W "Etyce niejednoznaczności" utrzymywała,
że naszą największą etyczną koniecznością

jest nadanie znaczenia własnemu życiu

i zarazem zapewnienie tego innym.

Jak pisała de Beauvoir,

"Wolność, która chce jedynie
zabraniać wolności, musi zostać wyparta".

Ta filozofia zmusiła uczniów
do poruszania się po niejednoznaczności

i konfliktach, które wywołują
zewnętrzne i wewnętrzne pragnienia.

Próbując odnaleźć własny cel,

de Beauvoir zaczęła wątpić.

Skoro wszyscy mogą dowolnie
realizować swoje cele,

dlaczego ją samą ograniczają
społeczne normy kobiecości.

Mimo wielu opublikowanych
dzieł, nauczania i aktywizmu

de Beauvoir zmagała się z niepoważnym
traktowaniem przez męskich znajomych.

Odrzuciła katolickie wychowanie
i oczekiwania co do założenia rodziny,

żeby studiować na uniwersytecie i pisać
wspomnienia, fikcję i teksty filozoficzne.

Ale ryzyka, jakie podjęła,
decydując się na taki styl życia,

nie rozumiało wielu mężczyzn,

dla których te swobody były oczywiste.

Nie interesowali się pracami de Beauvoir,

które badały kobiecą duchowość

oraz otwarty związek autorki
i jej biseksualizm.

Żeby w pełni przekazać swoje zdanie,

de Beauvoir rozpoczęła pracę
nad najbardziej wymagającą książką.

Tak jak wcześniej tworzyła
podstawy egzystencjalizmu,

teraz zredefiniowała granice płci.

W opublikowanej w 1949 roku "Drugiej płci"
mówiła, że tak jak sens życia,

płeć nie jest z góry wyznaczona.

Rozgłos zdobyły słowa

"Nikt nie rodzi się kobietą,
lecz się nią staje".

A "stać się" kobietą
oznaczało stanie się "drugą płcią".

De Beauvoir definiowała tę alienację
jako proces określania kobiety

jako mniej wartościowej niż mężczyźni,
którzy historycznie określali,

a także byli określani jako
idealne podmioty ludzkie.

Jako "druga" uważała, że kobiety są
postrzegane jako gorsze od mężczyzn

i z tego powodu stale odmawia
im się korzystania z wolności.

"Druga płeć" stała się podstawową
feministyczną lekturą

oferującą szczegółowy
opis historii ucisku kobiet

i mnóstwo własnych anegdot.

Połączenie osobistych doświadczeń
z filozoficznymi rozważaniami

w "Drugiej płci"

stworzyło nowy język do dyskusji
na temat teorii feministycznych.

Obecnie dyskusje wciąż noszą ślad
przeświadczenia de Beauvoir,

że w dążeniu do równości

"nie ma rozdziału
między filozofią a życiem".

Oczywiście jak w przypadku
każdego podstawowego dzieła,

myśli zawarte w "Drugiej płci"
zostały rozwinięte od czasu publikacji.

Wielu współczesnych myślicieli badało
inne sposoby wykluczania ludzi,

o których de Beauvoir nie wspominała.

Zaliczają się do nich kwestie
rasowe i ekonomiczne

oraz szersze spektrum tożsamości
płciowych i seksualnych znanych obecnie.

Odbiór dziedzictwa de Beauvoir komplikują

oskarżenia o nadużycia seksualne
wysunięte przez jej dwóch studentów.

Z ich powodu

odebrano jej prawo wykonywania
zawodu za wykorzystywanie stanowiska.

Ta i inne kwestie powodują,
że życie de Beauvoir jest kontrowersyjne,

a jej praca odzwierciedla niejasny moment
narodzenia się wczesnego feminizmu.

Simone brała udział
w debatach do końca życia.

Tworzyła fikcję, dzieła filozoficzne
i wspomnienia aż do śmierci w 1986 roku.

Obecnie jej dzieła oferują
filozoficzny język,

który można zmieniać, podważać
i przeciw któremu można się buntować.

Rewolucyjna myślicielka byłaby
z takiej reakcji zadowolona.