Jak naprawić zepsutą szkołę? Dowodzić bez strachu i mocno kochać
-
0:01 - 0:05To był 1 listopada 2002 roku.
-
0:06 - 0:09Mój pierwszy dzień jako dyrektora,
-
0:10 - 0:14ale raczej nie mój pierwszy dzień
w szkole dystryktu Filadelfia. -
0:15 - 0:18Uczyłam się w szkołach Filadelfii
-
0:19 - 0:22i przez 20 lat nauczałam
kształcenia specjalnego -
0:23 - 0:26w niedofinansowanej szkole
o słabych wynikach, -
0:26 - 0:28w Północnej Filadelfii,
-
0:28 - 0:30gdzie szerzy się przestępczość,
-
0:30 - 0:35a poziom ubóstwa
należy do najwyższych w kraju. -
0:35 - 0:39Wkrótce po moim przybyciu do nowej szkoły,
-
0:39 - 0:42wśród dziewczyn wybucha duża bójka.
-
0:44 - 0:47Po przywróceniu porządku
-
0:48 - 0:51natychmiast zwołałam spotkanie
-
0:51 - 0:53w szkolnym audytorium,
-
0:53 - 0:57aby zaprezentować się
jako nowy dyrektor szkoły. -
0:57 - 1:00(Brawa)
-
1:00 - 1:02Weszłam zła,
-
1:03 - 1:05trochę zdenerwowana -
-
1:05 - 1:06(Śmiech)
-
1:06 - 1:07ale byłam zdeterminowana,
-
1:08 - 1:10aby ustalić zasady dla moich uczniów.
-
1:11 - 1:15Zaczęłam jak najdobitniej wyliczać
-
1:15 - 1:18moje oczekiwania co do ich zachowania
-
1:18 - 1:22i oczekiwania dotyczące tego,
czego mają nauczyć się w szkole. -
1:23 - 1:24W tym momencie
-
1:25 - 1:28dziewczyna z tyłu audytorium
-
1:29 - 1:30wstała
-
1:31 - 1:33i powiedziała: "Proszę Pani!
-
1:34 - 1:35Proszę Pani!".
-
1:36 - 1:40Gdy nasze oczy się spotkały, powiedziała:
-
1:40 - 1:44"Czemu ciągle nazywa to Pani szkołą?
-
1:45 - 1:47To nie jest szkoła".
-
1:49 - 1:50Na jednym oddechu
-
1:51 - 1:55Ashley wyraziła to, co czułam
-
1:55 - 1:58i nigdy nie mogłam do końca wyrazić.
-
1:58 - 2:03Opisała moje własne doświadczenia
chodzenia do kiepskiej szkoły -
2:03 - 2:07w tej samej okolicy
wiele, wiele lat wcześniej. -
2:08 - 2:12Ta szkoła zdecydowanie nie była szkołą.
-
2:13 - 2:18Przesuńmy się o dekadę do 2012 roku,
-
2:19 - 2:24kiedy objęłam posadę dyrektora
w mojej trzeciej kiepskiej szkole. -
2:25 - 2:30Byłam czwartym dyrektorem
Strawberry Mansion w ciągu czterech lat. -
2:31 - 2:35Szkołę oznaczono jako "kiepska
i permanentnie niebezpieczna" -
2:36 - 2:39z powodu niskich wyników
-
2:39 - 2:41oraz dużej ilości broni,
-
2:41 - 2:44narkotyków, napaści i aresztowań.
-
2:46 - 2:50Wkrótce później podeszłam
do drzwi mojej nowej szkoły -
2:50 - 2:52i spróbowałam do niej wejść,
-
2:52 - 2:55ale zastałam drzwi zamknięte łańcuchem.
-
2:55 - 2:59W mojej głowie słyszałem głos Ashley
-
2:59 - 3:02wołający: "Proszę Pani!
-
3:03 - 3:05To nie jest szkoła".
-
3:06 - 3:09Korytarze były ciemne,
słabo oświetlone. -
3:10 - 3:13Tony zepsutych, starych mebli
-
3:13 - 3:15i ławek piętrzyły się w salach,
-
3:15 - 3:20tak samo jak tysiące
niewykorzystywanych materiałów. -
3:21 - 3:23To nie była szkoła.
-
3:24 - 3:26Podczas trwania roku szkolnego
-
3:27 - 3:31zauważyłam, że klasy były prawie puste.
-
3:32 - 3:34Uczniowie byli przestraszeni:
-
3:35 - 3:39bali się siadać w rzędach,
bo coś może się stać; -
3:40 - 3:44przerażeni, bo wytykano im
korzystanie z darmowych obiadów. -
3:45 - 3:49Bali się z powodu walk
i ciągłego zastraszania. -
3:50 - 3:53To nie była szkoła.
-
3:55 - 3:58Byli też nauczyciele,
-
3:58 - 4:02którzy ogromnie bali się
o swoje bezpieczeństwo, -
4:03 - 4:08więc mieli niskie oczekiwania
wobec siebie i swoich uczniów, -
4:08 - 4:12i byli kompletnie nieświadomi swej roli
-
4:12 - 4:14w niszczeniu środowiska szkolnego.
-
4:14 - 4:18To było najbardziej problematyczne.
-
4:19 - 4:22Jak widzicie, Ashley miała rację
-
4:23 - 4:25nie tylko w przypadku jej szkoły.
-
4:26 - 4:28Dla zdecydowanie zbyt wielu szkół,
-
4:28 - 4:30dla dzieci żyjących w biedzie
-
4:30 - 4:33ich szkoły nie są tak naprawdę szkołami.
-
4:34 - 4:35Ale można to zmienić.
-
4:36 - 4:41Powiem wam, jak to zrobiliśmy
w Strawberry Mansion High School. -
4:42 - 4:45Każdy, kto ze mną pracował, powie wam,
-
4:46 - 4:48że jestem znana z moich sloganów.
-
4:49 - 4:50(Śmiech)
-
4:50 - 4:54Dzisiaj mam zamiar wykorzystać trzy,
-
4:54 - 4:57które uważam za najważniejsze
w naszym dążeniu do zmian. -
4:58 - 5:00Pierwszy brzmi:
-
5:00 - 5:03Jeśli masz dowodzić, dowódź.
-
5:04 - 5:06Zawsze wierzyłam,
-
5:06 - 5:10że to, co dzieje się w szkole
i to, co się w niej nie dzieje -
5:10 - 5:11zależy od dyrektora.
-
5:12 - 5:13Jestem dyrektorem -
-
5:14 - 5:17ten tytuł wymaga ode mnie dowodzenia.
-
5:18 - 5:21Nie zamierzałam siedzieć w biurze,
-
5:21 - 5:24nie zamierzałam delegować moich zadań,
-
5:24 - 5:27nie zamierzałam bać się
zajmować czymkolwiek, -
5:27 - 5:29co było złe dla dzieci,
-
5:29 - 5:32niezależnie od tego,
czy będę przez to lubiana, czy nie. -
5:33 - 5:35Jestem liderem,
-
5:35 - 5:38więc nie mogę zrobić niczego sama.
-
5:39 - 5:41Zebrałam zespół najwyższej klasy liderów,
-
5:41 - 5:45którzy wierzyli
w możliwości wszystkich dzieci. -
5:45 - 5:48Razem robiliśmy małe rzeczy,
-
5:48 - 5:53takie jak ręczne resetowanie
blokad w szkolnych szafkach, -
5:53 - 5:56aby każdy uczeń
mógł mieć bezpieczną szafkę. -
5:57 - 6:00Udekorowaliśmy każdą tablicę ogłoszeń
-
6:00 - 6:03jasnymi, kolorowymi, pozytywnymi tekstami.
-
6:03 - 6:07Zdjęliśmy łańcuchy z drzwi wejściowych.
-
6:07 - 6:09Wymieniliśmy żarówki,
-
6:09 - 6:12dogłębnie wyczyściliśmy wszystkie sale,
-
6:12 - 6:16wyrzucając każdy podręcznik,
który nie był potrzebny -
6:16 - 6:20i wyrzucając tysiące
starych mebli i materiałów. -
6:21 - 6:24Dziennie wypełnialiśmy dwa kontenery.
-
6:25 - 6:27Oczywiście
-
6:27 - 6:29zajęliśmy się i dużymi rzeczami,
-
6:30 - 6:34wywróciliśmy do góry nogami
cały budżet szkoły, -
6:34 - 6:39żeby przesunąć fundusze,
tak, by mieć więcej nauczycieli i obsługi. -
6:40 - 6:45Przebudowaliśmy cały plan pracy szkoły,
-
6:45 - 6:49zróżnicowaliśmy godziny
rozpoczęcia i kończenia zajęć, -
6:49 - 6:52stworzyliśmy kursy wyrównawcze,
zajęcia dla najlepszych uczniów, -
6:53 - 6:56zajęcia dodatkowe,
doradztwo zawodowe, -
6:56 - 7:03to wszystko w ramach godzin lekcyjnych.
-
7:04 - 7:07Stworzyliśmy plan rozmieszczenia,
-
7:08 - 7:13który ustalał, gdzie każdy
z pracowników lub policjantów -
7:13 - 7:16będzie w danym czasie.
-
7:16 - 7:19Monitorowaliśmy ich cały czas.
-
7:19 - 7:22Naszym najlepszym pomysłem było
-
7:22 - 7:26opracowanie szkolnego programu dyscypliny
-
7:26 - 7:28nazwanego "nienegocjowalne".
-
7:28 - 7:30To był system oceny zachowania,
-
7:32 - 7:37mający na celu ciągłe
promowanie dobrego zachowania. -
7:37 - 7:38Wyniki?
-
7:39 - 7:43Szkoła została wykreślona
z listy miejsc niebezpiecznych -
7:43 - 7:46już po roku -
-
7:46 - 7:49(Brawa) -
-
7:52 - 7:56choć była na niej
przez ostatnich pięć lat z rzędu. -
7:57 - 8:01Liderzy sprawiają,
że niemożliwe staje się możliwe. -
8:02 - 8:04Przejdę teraz do drugiego sloganu:
-
8:05 - 8:07I co z tego? Co teraz?
-
8:07 - 8:09(Śmiech)
-
8:09 - 8:13(Brawa)
-
8:13 - 8:15Kiedy patrzymy na dane
-
8:16 - 8:18i spotkamy się z pracownikami,
-
8:18 - 8:20słyszymy wiele wymówek
-
8:20 - 8:24dotyczących niskich wyników
i bezpieczeństwa szkoły. -
8:24 - 8:29Mówili, że tylko 68% dzieci
przychodzi do szkoły regularnie, -
8:29 - 8:32100 procent żyje w biedzie,
-
8:33 - 8:36tylko jeden procent rodziców
współpracuje ze szkołą, -
8:36 - 8:38a wiele dzieci
-
8:38 - 8:41pochodzi z niepełnych domów
lub ma bliskich w więzieniu. -
8:41 - 8:4639 procent uczniów ma
specjalne potrzeby edukacyjne, -
8:46 - 8:48zaś dane stanowe wskazywały,
-
8:49 - 8:53że tylko sześć procent uczniów
było biegłych w matematyce, -
8:53 - 8:56a dziesięć w literaturze.
-
8:59 - 9:03Po tym, jak opowiedzieli te historyjki
-
9:03 - 9:07o strasznych warunkach życia dzieci,
-
9:07 - 9:08popatrzyłam na nich
-
9:09 - 9:13i powiedziałam: "I co z tego? Co teraz?
-
9:13 - 9:15Co z tym zrobimy?".
-
9:15 - 9:18(Brawa)
-
9:21 - 9:26Wyeliminowanie wymówek na każdym kroku
stało się moim najważniejszym obowiązkiem. -
9:27 - 9:30Zajęliśmy się tymi wymówkami
-
9:30 - 9:32poprzez obowiązkowe doszkalanie zawodowe,
-
9:32 - 9:37torujące drogę całkowitemu skupieniu
na nauczaniu i uczeniu się. -
9:38 - 9:40Po wielu obserwacjach
-
9:40 - 9:45okazało się, że nauczyciele
wiedzieli, czego uczyć, -
9:45 - 9:48ale nie wiedzieli, jak uczyć
-
9:48 - 9:51tak wiele dzieci
z tak rozległymi zdolnościami. -
9:52 - 9:57Opracowaliśmy więc
sposób przeprowadzania lekcji. -
9:57 - 10:01Skupia się on na nauczaniu małych grup,
-
10:01 - 10:04co umożliwia spełnienie potrzeb
-
10:04 - 10:06każdego ucznia w klasie.
-
10:07 - 10:08Wyniki?
-
10:09 - 10:14Z danych stanowych wyszło,
że w ciągu jednego roku -
10:14 - 10:18nasze wyniki wzrosły
o 171 procent w matematyce -
10:18 - 10:21i 107 procent w literaturze.
-
10:21 - 10:24(Brawa)
-
10:25 - 10:28Mamy bardzo długą drogę do przebycia,
-
10:28 - 10:30bardzo długą drogę,
-
10:31 - 10:37ale możemy pokonać każdą trudność
dzięki postawie "I co z tego? Co teraz?". -
10:38 - 10:42To doprowadziło mnie
do trzeciego i ostatniego sloganu. -
10:42 - 10:44(Śmiech)
-
10:44 - 10:48"Jeśli nikt dzisiaj
nie powiedział, że cię kocha -
10:49 - 10:52pamiętaj, że ja zawszę cię kocham".
-
10:53 - 10:55Moi uczniowie mają problemy:
-
10:56 - 11:00społeczne, emocjonalne
i ekonomiczne problemy, -
11:00 - 11:03których sobie nie wyobrażacie.
-
11:03 - 11:05Niektórzy z nich sami są rodzicami,
-
11:05 - 11:08inni są całkiem samotni.
-
11:09 - 11:13Jeśli zapytalibyście się mnie o sekret
-
11:13 - 11:17pozwalający dalej rozwijać
Strawberry Mansion, -
11:17 - 11:21powiedziałabym,
że kocham moich uczniów -
11:21 - 11:23i wierzę w ich możliwości.
-
11:23 - 11:25Bezwarunkowo.
-
11:26 - 11:28Kiedy ich obserwuję,
-
11:28 - 11:31widzę, kim mogą się stać,
-
11:32 - 11:36ponieważ jestem jedną z nich.
-
11:37 - 11:39Dorastałam w biednej rodzinie
w Północnej Filadelfii. -
11:40 - 11:45Wiem, jak to jest chodzić
do szkoły, która nie jest szkołą. -
11:46 - 11:49Sama kiedyś zastanawiałam się,
-
11:49 - 11:53czy będę miała możliwość wyjść z biedy.
-
11:54 - 11:57Dzięki mojej niesamowitej matce
-
11:58 - 12:02miałam jednak możliwość marzenia
-
12:02 - 12:04mimo otaczającej mnie biedy.
-
12:05 - 12:06Więc -
-
12:06 - 12:09(Brawa)
-
12:09 - 12:14jeśli mam prowadzić moich uczniów
-
12:14 - 12:17w kierunku ich marzeń i celów życiowych
-
12:17 - 12:19muszę poznać, kim są.
-
12:20 - 12:23Muszę spędzać z nimi czas,
-
12:23 - 12:25więc codziennie prowadzę stołówkę.
-
12:25 - 12:27(Śmiech)
-
12:27 - 12:28Kiedy tam jestem,
-
12:29 - 12:33rozmawiam o bardzo osobistych rzeczach,
-
12:34 - 12:36a kiedy mają urodziny
-
12:36 - 12:38śpiewam "Happy Birthday",
-
12:38 - 12:40chociaż kompletnie nie umiem śpiewać.
-
12:40 - 12:42(Śmiech)
-
12:42 - 12:44Często pytam ich,
-
12:44 - 12:48"Czemu chcecie, abym śpiewała,
skoro ja w ogóle nie umiem śpiewać"? -
12:48 - 12:50(Śmiech)
-
12:50 - 12:52Odpowiadali:
-
12:52 - 12:55"Ponieważ lubimy czuć się wyróżnieni".
-
12:56 - 12:59Co miesiąc organizujemy otwarte spotkania,
-
13:00 - 13:03żeby wysłuchać ich problemów
-
13:03 - 13:06i dowiedzieć się, o czym myślą.
-
13:07 - 13:12Pytają nas wtedy na przykład:
"Dlaczego musimy przestrzegać zasad?". -
13:12 - 13:15"Czemu jest aż tyle konsekwencji?".
-
13:15 - 13:18"Czemu nie możemy robić tego, co chcemy?".
-
13:18 - 13:20(Śmiech)
-
13:20 - 13:24Kiedy pytają, na każde pytanie
odpowiadam szczerze. -
13:25 - 13:31To pomaga wyjaśnić
wszelkie nieporozumienia. -
13:32 - 13:35Z każdej chwili można się czegoś nauczyć.
-
13:37 - 13:41Moją nagrodą
-
13:43 - 13:47za to, że nie negocjuję
moich zasad i konsekwencji, -
13:48 - 13:50jest ich szacunek.
-
13:51 - 13:52Wymagam tego
-
13:53 - 13:57i dzięki temu możemy działać razem.
-
13:58 - 14:02Moje oczekiwania są jasne,
-
14:02 - 14:07powtarzam je codziennie przez radiowęzeł.
-
14:08 - 14:09Przypominam im -
-
14:09 - 14:12(Śmiech)
-
14:12 - 14:15Przypominam im o podstawowych wartościach,
-
14:15 - 14:20skupieniu, tradycji i doskonałości,
-
14:20 - 14:23uczciwości i wytrwałości.
-
14:23 - 14:26Przypominam im każdego dnia,
-
14:26 - 14:29jak edukacja naprawdę
może zmienić ich całe życie. -
14:30 - 14:33Każde ogłoszenie kończę tak samo:
-
14:33 - 14:37"Jeśli dzisiaj nikt
nie powiedział, że cię kocha -
14:37 - 14:39pamiętaj, że ja cię kocham
-
14:39 - 14:41i zawszę będę cię kochać".
-
14:42 - 14:44Słowa Ashley:
-
14:45 - 14:48"Proszę Pani,
-
14:48 - 14:51to nie jest szkoła"
-
14:51 - 14:54zawsze już będą w mojej głowie.
-
14:54 - 15:00Jeśli naprawdę chcemy osiągnąć postęp
-
15:00 - 15:02w walce z ubóstwem,
-
15:02 - 15:04musimy mieć pewność,
-
15:04 - 15:09że każda szkoła dla ubogich dzieci
-
15:09 - 15:11jest prawdziwą szkołą,
-
15:11 - 15:14szkołą -
-
15:14 - 15:17(Brawa)
-
15:17 - 15:21szkołą zapewniającą im wiedzę
-
15:21 - 15:25i trening mentalny pozwalający
żyć w otaczającym ich świecie. -
15:26 - 15:29Nie znam wszystkich odpowiedzi,
-
15:29 - 15:35ale wiem, że ci z nas,
którzy są uprzywilejowani -
15:36 - 15:41i odpowiedzialni za prowadzenie
szkół, to których chodzą biedne dzieci -
15:41 - 15:43naprawdę muszą działać.
-
15:43 - 15:47Kiedy napotykamy
na niewyobrażalne trudności, -
15:47 - 15:53musimy zatrzymać się i zastanowić:
"Co z tego? Co teraz? -
15:53 - 15:55Co powinniśmy z tym zrobić?".
-
15:56 - 15:58Kiedy działamy,
-
15:58 - 16:00nie możemy zapomnieć,
-
16:01 - 16:04że każdy z naszych uczniów
-
16:04 - 16:06to tylko dziecko,
-
16:06 - 16:11często przestraszone tym,
czym według świata ma być. -
16:12 - 16:18Niezależnie od tego,
co wmawia im reszta świata, -
16:18 - 16:21powinniśmy dawać im nadzeję,
-
16:21 - 16:24naszą uwagę,
-
16:25 - 16:28niezachwianą wiarę w ich możliwości
-
16:28 - 16:30oraz spójne oczekiwania.
-
16:30 - 16:33Musimy im często mówić:
-
16:33 - 16:37"Jeśli nikt dzisiaj
nie powiedział, że cię kocha -
16:37 - 16:40pamiętaj, że my zawszę cię kochamy".
-
16:40 - 16:41Dziękuję.
-
16:41 - 16:44(Brawa)
-
16:52 - 16:53Dziękuję Ci, Jezu.
- Title:
- Jak naprawić zepsutą szkołę? Dowodzić bez strachu i mocno kochać
- Speaker:
- Linda Cliatt-Wayman
- Description:
-
Od pierwszego dnia pracy jako dyrektor w kiepskiej szkole średniej w Północnej Filadelfii, Linda Cliatt-Wayman była zdeterminowana wprowadzić własne prawa. Szybko zrozumiała, że ma przed sobą bardziej skomplikowane zadanie, niż się wydawało. Z wyczuwalną pasją demonstruje trzy zasady, które pomogły jej naprawić trzy szkoły określane jako "kiepskie i permanentnie niebezpieczne". Ta nieustraszona determinacja do działania - i kochania uczniów, niezależnie od sytuacji - jest modelem dla liderów we wszelkich dziedzinach.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 17:07
Dimitra Papageorgiou approved Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard | ||
Kacper Borowiecki commented on Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard | ||
Marta Bromke edited Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard | ||
Marta Bromke accepted Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard | ||
Marta Bromke edited Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard | ||
Marta Bromke edited Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard | ||
Kacper Borowiecki edited Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard | ||
Kacper Borowiecki edited Polish subtitles for How to fix a broken school? Lead fearlessly, love hard |
Kacper Borowiecki
Fajnie byłoby tylko, gdyby sprawdzający dał jakiś znak, że pracuje nad prelekcją... Bardzo dziękuję za wkład pracy, nie mam uwag, niech tłumaczenie idzie w świat ;-).