Ada ve sahil şeridi "oluşturmanın" yeni bir yolu

Sahil kesiminde yaşayan insanları, yükselen deniz seviyesinden korumak için okyanus hareketlerini dizginleyebilseydik ne olurdu? Tasarımcı ve TED Fellow Skylar Tibbits, kumu biriktirmek için okyanus dalgalarından gelen enerjiyi kullanıp aşınmış kıyı bölgelerini onaran dinamik ve uyum sağlayabilen su altı yapı sistemlerini, doğanın güçlerini yıkmak yerine yapmak için kullanarak laboratuvarında nasıl ürettiklerini bizlere gösteriyor.

Neredeyse on yıldır

Self-Assembly Lab'deki işbirlikçilerim ile
materyal sistemleri üzerine çalışıyoruz.

Bunlar, kendilerini
dönüştürebilen, birleştirebilen

ve çevreye uyum sağlayabilen sistemler.

İlk 4D baskı çalışmamızda

yazıcıdan bastığımız
ve suya daldırdığımız nesneler,

sıcaklık ve güneş ışığına
karşı tepki veren

aktif auxetic malzemelere,

yakın zamandaki çalışmamız olan

vücut ısısı ve gözenek değişkenliğine
tepki veren aktif kumaşlara,

hava basıncı ile şekil değiştiren,

bir şekilden diğerine geçen

şişirilebilir yapılar elde ettiğimiz

sıvı baskı işimize

ya da su altına daldırdığımız nesnelerin

dalga enerjisi ile kendi kendilerini

detaylı mobilya gibi objelere çeviren
çalışmamıza dönüştüler.

Ya da büyük boyutlarda
rüzgar enerjisi kullanan

bir metre çapındaki hava balonlarımız

kendilerini inşaat alanının
üzerinde birleştirebiliyorlar.

Tehlikeli ortamlar veya insan ulaşımı
ile lojistiğin zor olduğu

zorlu ve haşin mekanlarda

havada birleşip
içlerindeki helyum gazı bitince

yere yerleşiyorlar

ve sonucunda büyük bir iskelet
yapı ortaya çıkıyor.

Bütün bu araştırmalar,
basit materyalleri alıp

çevrelerindeki kuvvetler olan,

yer çekimi, rüzgar, dalga,
sıcaklık, gün ışığı ile

aktive etmelerini, dönüşümlerini,

birleşmelerini sağlamaktır.

Akıllı cihazları,

karmaşık elektromekanik cihazlar
kullanmadan nasıl yapabiliriz?

Son zamanlarda Maldivlerden
bir grupla yakınlaştık,

bu araştırmayı ve düşünce tarzını,
iklim değişikliği ile ilgili olarak

karşılaştıkları bazı zorluklarda

kullanmak istiyorlardı.

Maldivlerde biri sizinle yakınlaştığında

yapacağınız ilk şey

gezintiye çıkmak istediğinizi söylemektir.

(Gülüşmeler)

Bu harika.

Oraya gittiğimizde

iklim değişikliğinin geleceğini düşünerek

gerçekten çok farklı bir
bakış açısıyla gezdim.

Maldivler batıyor, hayal edebilirsiniz.

Berbat halde o insanlar, ne yapacaklar?

Bizim durağan, insan yapısı
altyapımızın aksine,

onların geleceğin yapılı çevresi
olabileceklerini düşünerek yürüdüm.

Buraya uyum sağlayıp dirençli olabilirler.

Denizlerin seviyesinin artmasına
ve iklim değişikliğine

genel olarak üç bakış açısı vardır.

Bunlardan biri hiçbir şey
yapmadan uzaklaşmak.

Bu oldukça kötü bir fikir.

Dünya nüfusunun yüzde 40'ından fazlası

sahil bölgelerinde yaşadıkça,

deniz seviyesi artıp fırtınalar
daha kötü bir hal aldıkça

iyice suyun altında kalacağız.

Dolayısıyla, bu çetin sorunu
çözmek zorundayız.

İkinci bakış açısına göre ise
bariyerler inşa edebiliriz.

Duvarlar örebiliriz.

Buradaki sorun şu ki

süper dinamik, yüksek enerjili
bir problemle savaşmak için

durağan bir çözüm üretiyoruz

ve doğa her zaman kazanacaktır.

Muhtemelen bu da işe yaramayacak.

Üçüncü yaklaşım ise deniz taraması yapmak.

Deniz taraması, derin okyanuslardan
bir miktar kum çekip

sahillere püskürtmeye denir.

Kuzeydoğu veya Batı tarafında
herhangi bir sahile giderseniz

göreceksiniz ki oralarda yalnızca
hayatta kalmak için yıldan yıla

daha fazla deniz taraması yapılıyor.

Aslında çok iyi bir çözüm yolu değil.

Maldivler için de durum aynı,
ayda bir ada yapabiliyorlar.

Deniz taraması ile yapılan
yepyeni bir ada.

Fakat deniz eko sistemi açısından
oldukça kötü bir durum,

daha sonra deniz taramasına
bağımlı hale geliyorlar.

Her yıl bunu yapmak zorunda kalıyorlar.

Fakat onların bir adayı yaparken
harcadıkları zaman içinde

üç kıyı kordonu kendini inşa ediyor,

burada biriken kumlar çok büyük miktarda,

o kadar büyük ki
teknenizi park edebilirsiniz.

Yerinde ziyaret olarak
adlandırılan şey bu.

Gerçekten zor iş.

(Gülüşmeler)

Boston'un kışlarında durum böyle.

Doğal yollarla biriken devasa
miktardaki bu kumlar

yalnızca dalgaların gücüne

ve okyanus topoğrafyasına dayanır.

Bunun üzerinde çalışmaya başladık.

Kıyı kordonları neden oluşur?

Eğer bir bağlantı kurabilirsek

bunu anlayabilir ve kullanabiliriz.

Bu oluşumlar, okyanustaki enerji miktarına

ve kumun birikmesini kolaylaştıran
arazi topoğrafyasına bağlıdır.

Bizim teklifimiz ise yıkmaktan
ziyade yapmak için

doğanın güçleri ile birlikte çalışmak.

MIT'deki laboratuvarımda bir
dalga tankı geliştirdik,

dalga pompalayan büyük bir tank.

Su altına geometriler yerleştirdik.

Her türden geometriyi denedik.

Dalgalar geometri ile etkileşim kuruyor

ve türbülans üreterek kumu
biriktirmeye başlıyor.

Böylece kumlar, kendi kendilerine
kıyı kordonları oluşturuyor.

Burada havadan görünüşü var.

Sol tarafta büyüyen
sahilleri görüyorsunuz.

Ortada oluşan kıyı kordonu var.

Bunlar, dalga gücüyle birleşip kıyı
kordonlarını oluşturan geometrilerdir.

Bir tanesini üretmeye başladık,
Şubatta Boston'daydı.

Geniş kanvas rulolarımız var.

Bu, doğada çözünebilen,

çok ucuz ve çalışması kolay bir madde.

Bu maddeyi geniş keselere diktik

ve sonrasında buraya geri geldik.

Ne düşündüğünüzü biliyorum,
bu Fyre Festivali değildi.

(Gülüşmeler)

Bu hayatın kendisi, bu gerçek.

Oraya giderken bavulumuzda
bu kanvas keseler vardı,

güneşten yanmıştık çünkü Boston kışıydı,

sonra bu keseleri kumla doldurup
suyun altına yerleştirdik.

Bunlar tankta gördüğünüzle
tıpa tıp aynı geometrilerdi,

sadece göz kararıydı.

Kumla dolu geniş nesneleri
suyun altına yerleştirdik,

son derece basit geometrilerdi.

Gördüğünüz gibi önlerinde duru su var.

Dalgalar çarpışıyor.

Oldukça duru.

Arka tarafında ise türbülans oluşuyor.

Su ile kum karışıyor.

Tortuların taşınmasına ve böylece
kumun birikmesine neden oluyor.

Burada bizi ziyaret eden iri vatoz
balıklarını görüyorsunuz.

Soldaki birinci gün,
sağdaki de üçüncü gün.

Açık alanlardaki kum
tepeciklerini görüyorsunuz,

kumlar buralarda yalnızca
iki günde birikiyor.

Bu geçen Şubat ayıydı ve daha
devam eden birçok iş var.

Bu, daha araştırmanın başlangıçtaki hali.

Gelecek yıl veya daha ileri bir zamanda,

uydudan gelen görüntüler
ve batimetri verileri aracılığıyla

doğada kumun doğal olarak birikmesinin

kısa ve uzun vadede
etkilerini anlamak için

bunun üzerine çalışıyor olacağız.

Daha büyük vizyonumuz ise

su altında kalabilen
geometriler geliştirmek,

tıpkı suya daldırıp
yüzdürebileceğimiz denizaltılar

ve ayarlanabilir yapay kayalıklar gibi.

Onları konuşlandırabilirsiniz.

Herhangi bir yönden
bir fırtına yaklaşıyorsa

veya mevsimler değişiyorsa

bu ayarlanabilir yapıları,

kumları biriktiren dalga gücünden
yararlanmak için kullanabilirsiniz.

Bize göre bu, dünyanın
birçok kıyı bölgesinde

veya adalarda kullanılabilir.

Fakat daha akıllı çevre,

daha akıllı binalar, arabalar, kıyafetler
geliştirmeyi düşündüğümüzde

bu bir bakıma daha fazla güç,

daha fazla batarya, cihaz,
maliyet, karmaşıklık

ve nihayetinde daha fazla
kayıp anlamına geliyor.

Daima daha az ile daha akıllı
şeyleri nasıl üreteceğimizi düşünüyoruz.

Nasıl basit ve akıllı şeyler üretiriz?

Laboratuvarda bu proje için
özellikle önerdiğimiz şey

dalgalar gibi çevredeki kuvvetlerle
işbirliği yapıp biriken,

yani uyum sağlayan

kum gibi basit maddeleri kullanmak.

Sizinle çalışmak isteriz, bunu
geliştirmek, hesaplamak

ve bu düşünceyi uygulamak
için bizimle bir olun.

İklim değişikliği için bunun farklı
bir model olduğunu düşünüyoruz,

direnç ve korkudan ziyade

uyum ve elastikiyetle ilgili bir model.

Doğal yıkımları doğal yapımlara
dönüştürmemize yardım edin.

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)