Μάρκους Μπερν: Ο χορός του σκαθαριού της κοπριάς

Ένα σκαθάρι κοπριάς έχει έναν εγκέφαλο στο μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού και όμως παρουσιάζει τεράστια νοημοσύνη όταν πρόκειται να κυλήσει την πηγή τροφής του -- περιττώματα ζώων -- σπίτι του. Πώς; Όλο αυτό γίνεται με ένα χορό. (Βιντεοσκοπημένο στο TEDxWitsUniversity.)

Αυτά είναι κακά,

και αυτό που θέλω να κάνω σήμερα είναι να μοιραστώ το πάθος μου

για κακά μαζί σας,

το οποίο ίσως είναι αρκετά δύσκολο,

αλλά, πιστεύω, αυτό που ίσως βρείτε περισσότερο συναρπαστικό

είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν αυτά τα μικρά ζωά τα κακά.

Λοιπόν, αυτό εδώ το ζώο έχει έναν εγκέφαλο

που είναι σε μέγεθος όσο ένας κόκκος ρυζιού, και όμως μπορεί να κάνει πράγματα

που εσείς κι εγώ δεν θα σκεφτόμασταν ποτέ να κάνουμε.

Και, βασικά, αυτό εξελίχθηκε προκειμένου να χειριστεί την πηγή τροφή του,

η οποία είναι η κοπριά.

Οπότε, η ερώτηση είναι, από πoύ ξεκινάμε αυτή την ιστορία;

Και είναι πιο κατάλληλο να αρχίσουμε από το τέλος,

διότι αυτό είναι ένα προϊόν ακαθαρσιών που προέρχεται

από άλλα ζώα, αλλά εξακολουθεί να περιέχει θρεπτικά συστατικά

και υπάρχουν επαρκή θρεπτικά συστατικά εκεί μέσα

ώστε βασικά να ζουν τα σκαθάρια κοπριάς,

και έτσι τα σκαθάρια κοπριάς τρώνε κοπριά και οι προνύμφες τους

τρώνε επίσης κοπριά.

Μεγαλώνουν πλήρως σε μια μπάλα κοπριάς.

Στη Νότιο Αφρική, έχουμε περίπου 800 είδη σκαθαριών κοπριάς,

στην Αφρική έχουμε 2000 είδη σκαθαριών κοπριάς,

και έχουμε περίπου 6000 είδη σκαθαριών κοπριάς παγκοσμίως.

Οπότε, σύμφωνα με τα σκαθάρια κοπριάς, η κοπριά είναι αρκετά καλή.

Αν δεν είστε προετοιμασμένοι να αποκτήσετε κοπριά κάτω από τα νύχια σας

και ριζώσετε μέσα στη κοπριά, δεν θα δείτε ποτέ

το 90 τοις εκατό των ειδών σκαθαριού κοπριάς,

επειδή αυτά πηγαίνουν κατευθείαν μέσα στην κοπριά,

ευθεία από κάτω της κι έπειτα πηγαινοέρχονται

μεταξύ κοπριάς στην επιφάνεια του χώματος

και της φωλιάς που φτιάχνουν υπογείως.

Έτσι, η ερώτηση είναι, πώς χειρίζονται αυτό το υλικό;

Και τα περισσότερα σκαθάρια κοπριάς το τυλίγουν σε ένα είδος πακέτου.

Δέκα τοις εκατό του γένους κάνουν την κοπριά μια μπάλα,

και κυλούν αυτή την μπάλα μακριά από την πηγή κοπριάς,

συνήθως τη θάβουν σε ένα μέρος μακριά από την πηγή κοπριάς,

και έχουν μία πολύ συγκεκριμένη συμπεριφορά

μέσω της οποίας μπορούν να κυλούν τις μπάλες τους.

Έτσι αυτός είναι ένας πολύ περήφανος ιδιοκτήτης μιας όμορφης μπάλας κοπριάς.

Μπορείτε να δείτε είναι αρσενικός

επειδή έχει λίγες τρίχες στο πίσω μέρος των ποδιών εκεί,

και είναι εμφανώς πολύ ευχαριστημένος που κάθεται εκεί πάνω.

Και μετά πρόκειται να πέσει θύμα

βίαιης ληστείας. (Γέλια)

Και αυτή είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη

ότι πρόκειται για έναν πολύτιμο πόρο.

Και έτσι αυτοί οι πολύτιμοι πόροι πρέπει να φροντίζονται

και να φυλάσσονται με συγκεκριμένο τρόπο, και νομίζουμε

ότι ο λόγος που απομακρύνουν τις μπάλες τους είναι εξαιτίας αυτού,

λόγω του ανταγωνισμού που περιλαμβάνεται

στο να αποκτήσουν αυτή την κοπριά.

Αυτό το βουνό κοπριάς ήταν βασικά -- ήταν ένα βουνό κοπριάς

15 λεπτά πριν τραβηχτεί η φωτογραφία,

και νομίζουμε ότι ο έντονος ανταγωνισμός

κάνει τα σκαθάρια τόσο καλά προσαρμοσμένα

στο να κυλούν τις μπάλες κοπριάς.

Οπότε, αυτό που πρέπει να φανταστείτε είναι συτό το ζώο εδώ

να διασχίζει τα Αφρικανικά βοσκοτόπια.

Το κεφάλι του είναι κάτω. Περπατά προς τα πίσω.

Είναι ο πιο περίεργος τρόπος να μεταφέρεις το φαγητό σου σε οποιαδήποτε κατεύθυνση,

και πρέπει ταυτοχρόνως να αντιμετωπίσεις τη ζέστη.

Αυτή είναι η Αφρική. Έχει ζέστη.

Έτσι, αυτό που θέλω να μοιραστώ τώρα μαζί σας

είναι μερικά από τα πειράματα που εγώ και οι συνάδελφοί μου

κάναμε για να ερευνήσουμε πώς τα σκαθάρια κοπριάς

χειρίζονται αυτά τα προβλήματα.

Παρακολουθήστε αυτό το σκαθάρι,

και θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω δύο πράγματα.

Το πρώτο είναι πώς αντιμετωπίζει αυτό το εμπόδιο

που βάλαμε στο δρόμο του. Δείτε, κοιτάξτε, κάνει ένα μικρό χορό,

και μετά συνεχίζει προς την ίδια ακριβώς κατεύθυνση

που πήρε στην αρχή.

Ένα μικρό χορό και μετά φεύγει προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Προφανώς, αυτό το ζώο γνωρίζει πού πηγαίνει

και γνωρίζει που θέλει να πάει,

και αυτό είναι ένα πολύ πολύ σημαντικό πράγμα

διότι αν το σκεφτείτε, ότι είστε σε ένα βουνό κοπριάς,

έχετε αυτή τη φοβερή μεγάλη πίτα που θέλετε να απομακρύνετε από όλους τους άλλους,

και ο γρηγορότερος τρόπος να το κάνετε είναι σε μια ευθεία γραμμή.

Έτσι, τους δώσαμε μερικά ακόμη προβλήματα να αντιμετωπίσουν,

και αυτό που κάναμε εδώ είναι ότι γυρίσαμε τον κόσμο

κάτω απ' τα πόδια τους. Και παρατηρείστε την ανταπόκρισή του.

Λοιπόν, ο κόσμος γύρισε κάτω

απ' τα πόδια αυτού του ζώου. Γύρισε 90 μοίρες.

Αλλά αυτό δεν διστάζει. Ξέρει ακριβώς πού θέλει να πάει,

και κατευθύνεται προς τα εκεί.

Οπότε η επόμενή μας ερώτηση μετά ήταν,

πώς το κάνουν αυτό;

Τι κάνουν; Και υπήρξε ένα σημάδι διαθέσιμο.

Κάθε τόσο σκαρφάλωναν στην κορυφή της μπάλας

και κοίταζαν τον κόσμο γύρω τους.

Και τι νομίζετε ότι μπορεί να κοιτούσαν

καθώς σκαρφάλωναν τη μπάλα;

Ποια είναι τα εμφανή σημάδια που μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτό το ζώο

για να κατευθύνει την πορεία του; Και το πιο προφανές

είναι να κοιτάζει τον ουρανό και έτσι σκεφτήκαμε

τώρα τι θα μπορούσαν να κοιτάζουν στον ουρανό;

Και το προφανές ήταν να κοιτάζουν τον ήλιο.

Έτσι, ένα κλασσικό πείραμα

που κάναμε ήταν να μετακινήσουμε τον ήλιο.

Αυτό που θα κάνουμε τώρα είναι να σκεπάσουμε τον ήλιο με μια σανίδα

κι έπειτα να μετακινήσουμε τον ήλιο με έναν καθρέφτη

σε μια τελείως διαφορετική θέση.

Και κοιτάξτε τι κάνει το σκαθάρι.

Κάνει ένα μικρό διπλό χορό,

και μετά συνεχίζει στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση

που είχε από την αρχή.

Τι συμβαίνει τώρα; Είναι ξεκάθαρο ότι κοιτάζουν τον ήλιο.

Ο ήλιος είναι ένα πολύ σημαντικό γι'αυτά σημάδι στον ουρανό.

Το θέμα είναι ότι ο ήλιος δεν είναι πάντα διαθέσιμος για σας,

διότι στο ηλιοβασίλεμα εξαφανίζεται κάτω από τον ορίζοντα.

Αυτό που συμβαίνει στον ουρανό εδώ

είναι ότι υπάρχει ένα σπουδαίο μεγάλο μοτίβο πολωμένου φωτός στον ουρανό

που εσείς κι εγώ δεν μπορούμε να δούμε. Έτσι έχουν φτιαχτεί τα μάτια μας.

Αλλά ο ήλιος είναι στον ορίζοντα εδώ

και γνωρίζουμε ότι όταν ο ήλιος είναι στον ορίζοντα,

ας πούμε ότι είναι σε αυτή τη μεριά,

υπάρχει ένα βόρειο-νότιο, ένα τεράστιο μονοπάτι σε όλο τον ουρανό

πολωμένου φωτός που εμείς δεν μπορούμε να δούμε

που τα σκαθάρια μπορούν.

Πώς το εξετάζουμε αυτό; Λοιπόν, αυτό είναι εύκολο.

Αυτό που κάνουμε είναι ότι παίρνουμε ένα πολυ μεγάλο φίλτρο πόλωσης

τοποθετούμε το σκαθάρι από κάτω του και το φίλτρο έχει τις σωστές γωνίες

προς το μοτίβο πόλωσης του ουρανού.

Το σκαθάρι βγαίνει κάτω απ' το φίλτρο

και παίρνει στροφή προς τα δεξιά,

επειδή επανέρχεται κάτω απ' τον ουρανό

από τον οποίο προσανατολιζόταν αρχικά

και μετά προσανατολίζεται και πάλι προς

την κατεύθυνση που είχε αρχικά.

Εμφανώς τα σκαθάρια μπορούν να δουν το πολωμένο φως.

Οκ, αυτό που έχουμε μέχρι στιγμής είναι

τι κάνουν τα σκαθάρια; Κυλούν τις μπάλες.

Πώς το κάνουν αυτό; Λοιπόν, τις κυλούν σε ευθεία γραμμή.

Πώς διατηρούν τη συγκεκριμένη ευθεία γραμμή;

Λοιπόν, κοιτάζουν τα ουράνια σημάδια στον ουρανό,

μερικά απ' τα οποία εσείς κι εγώ δεν μπορούμε να δούμε.

Όμως, πώς διάλεξαν αυτά τα ουράνια σημάδια;

Αυτό ήταν που μας ενδιέφερε στη συνέχεια.

Και ήταν αυτή η συγκεκριμένη μικρή συμπεριφορά, ο χορός,

που θεωρούσαμε σημαντικό, διότι κοιτάξτε,

σταματά κάθε τόσο

και μετά ξεκινά προς την κατεύθυνση που θέλει να πάει.

Τι κάνουν όταν κάνουν αυτό το χορό;

Πόσο μακριά μπορούμε να τα οδηγήσουμε πριν αυτά προσανατολιστούν και πάλι;

Και σε αυτό το πείραμα εδώ, τα σπρώξαμε

σε ένα κανάλι, και βλέπετε δεν τον

πιέσαμε ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο κανάλι,

και σταδιακά αλλάξαμε τη θέση του σκαθαριού κατά 180 μοίρες

μέχρι που αυτό κατέληξε να πηγαίνει στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση

από αυτή που ήθελε να πάει αρχικά.

Και ας δούμε ποια είναι η αντίδρασή του

καθώς προχωρά στις 90 μοίρες εδώ,

και τώρα πρόκειται να -- όταν καταλήγει εδώ κάτω,

θα είναι στην λάθος κατεύθυνση κατά 180 μοίρες.

Και δείτε ποια είναι απόκρισή του.

Κάνει ένα μικρό χορό, γυρνάει,

και πάει πίσω μέσα. Ξέρει ακριβώς πού πηγαίνει.

Ξέρει ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα

και ξέρει ακριβώς πώς να το λύσει

και ο χορός είναι αυτή η μεταβατική συμπεριφορά

που τους επιτρέπει να επαναπροσανατολίζουν τους εαυτούς τους.

Έτσι, αυτό είναι ο χορός, όμως μετά από πολλά χρόνια

που καθόμασταν στην αφρικανική πεδιάδα παρακολουθώντας τα σκαθάρια τις ωραίες ζεστές μέρες,

παρατηρήσαμε ότι υπήρχε μια άλλη συμπεριφορά

σχετική με τη χορευτική συμπεριφορά.

Κάθε τόσο, όταν σκαρφαλώνουν στην κορυφή της μπάλας,

σκουπίζουν τα πρόσωπά τους.

Και τον βλέπετε να το κάνει πάλι.

Τώρα σκεφτήκαμε, τι μπορεί να συμβαίνει εδώ;

Προφανώς το έδαφος είναι πολύ ζεστό και όταν το έδαφος είναι ζεστό,

χορεύουν συχνότερα και όταν κάνουν αυτό το συγκεκριμένο χορό,

σκουπίζουν το κάτω μέρος του προσώπου τους.

Και σκεφτήκαμε ότι ίσως ήταν μια συμπεριφορά θερμορύθμισης.

Σκεφτήκαμε πως ίσως προσπαθούσαν να

σηκωθούν απ' το ζεστό χώμα και επίσης να φτύσουν στο πρόσωπό τους

για να δροσίσουν το κεφάλι τους.

Οπότε σχεδιάσαμε δύο αρένες.

Η μία ήταν ζεστή, η άλλη ήταν κρύα.

Σκεπάσαμε αυτήν. Αφήσαμε εκείνη ζεστή.

Και μετά αυτό που κάναμε ήταν να τα βιντεοσκοπήσουμε με μια θερμική κάμερα.

Έτσι, αυτό που κοιτάτε εδώ είναι μια θερμική απεικόνιση

του συστήματος και αυτό που βλέπετε εδώ να ανεβαίνει

από τα κακά είναι μια δροσερή μπάλα κοπριάς.

Η αλήθεια είναι, αν κοιτάξετε τη θερμοκρασία εδώ,

η κοπριά είναι δροσερή (κουλ, λογοπαίγνιο). (Γέλια)

Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι να συγκρίνουμε τη θερμοκρασία

του σκαθαριού προς το φόντο.

Το φόντο εδώ είναι γύρω στους 50 βαθμούς Κελσίου.

Το σκαθάρι το ίδιο και η μπάλα είναι μάλλον κάπου στους

30 με 35 βαθμούς Κελσίου,

άρα αυτή είναι μια μεγάλη μπάλα παγωτού

που αυτό το σκαθάρι μεταφέρει τώρα στο ζεστό βοσκοτόπι.

Δεν τη σκαρφαλώνει. Δεν χορεύει, διότι

η θερμοκρασία του σώματός του είναι σχετικά χαμηλή.

Είναι περίπου ίδια με τη δική σας και τη δική μου.

Και το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι ο μικρός εγκέφαλος είναι αρκετά δροσερός.

Όμως αν αντιπαραβάλλουμε τώρα τι συμβαίνει στο ζεστό περιβάλλον,

δείτε τη θερμοκρασία του χώματος.

Είναι έως και 55 με 60 βαθμούς Κελσίου.

Παρακολουθείστε τώρα πόσο συχνά το σκαθάρι χορεύει.

Και κοιτάξτε τα μπροστινά του πόδια. Καίγονται.

Η μπάλα αφήνει μικρή θερμική σκιά,

και το σκαθάρι σκαρφαλώνει στην κορυφή της μπάλας

και σκουπίζει το πρόσωπό του και προσπαθεί συνεχώς να δροσιστεί,

νομίζουμε, και να αποφύγει τη ζεστή άμμο στην οποία περπατά.

Και αυτό που κάναμε ήταν να βάλουμε μικρές μπότες σε αυτά τα πόδια,

καθώς με αυτό τον τρόπο θα εξετάζαμε αν τα πόδια

συμμετείχαν στην αίσθηση της θερμοκρασίας του χώματος.

Και αν κοιτάξετε εδώ, σκαρφαλώνουν πολύ λιγότερο στη μπάλα

με μπότες από ότι σκαρφάλωναν χωρίς μπότες.

Τις περιγράψαμε ως δροσερές μπότες.

Ήταν μια οδοντική ένωση που χρησιμοποιήσαμε για να φτιάξουμε τις μπότες.

Και επίσης κατεβάσαμε τη θερμοκρασία της μπάλας κοπριάς και μπορέσαμε

να βάλουμε τη μπάλα στο ψυγείο, τους δώσαμε μια ωραία δροσερή μπάλα κοπριάς,

και σκαρφάλωναν στη μπάλα πολύ λιγότερο

απ' ότι όταν είχαν μια ζεστή μπάλα.

Αυτό ονομάζεται μείωση επιφάνειας έκθεσης του σώματος στον ήλιο. Είναι μία θερμική συμπεριφορά

που εσείς κι εγώ εμφανίζουμε όταν διασχίζουμε την άμμο,

πηδάμε σε μια πετσέτα, σε κάποιον ανήκει η πετσέτα --

"Συγγνώμη, πατάω στην πετσέτα σας." --

και τότε φεύγετε τρέχοντας στην πετσέτα κάποιου άλλου,

και έτσι δεν καίγονται τα πόδια σας.

Και αυτό ακριβώς κάνουν τα σκαθάρια εδώ.

Ωστόσο, υπάρχει άλλη μια ιστορία που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας,

και αυτή είναι το συγκεκριμένο είδος.

Είναι από το γένος Pachysoma.

Υπάρχουν 13 είδη σε αυτό το γένος και έχουν

μία συγκεκριμένη συμπεριφορά που νομίζω θα σας φανεί ενδιαφέρουσα.

Αυτό είναι ένα σκαθάρι κοπριάς. Παρακολουθήστε τί κάνει.

Μπορείτε να δείτε τη διαφορά;

Συνήθως δεν προχωρούν τόσο αργά. Είναι σε αργή κίνηση.

Αλλά περπατά προς τα μπρος

και βασικά παίρνει ένα σβώλο ξερής κοπριάς μαζί του.

Αυτό είναι ένα διαφορετικό είδος του ίδιου γένους

αλλά με την ίδια συμπεριφορά αναζήτησης τροφής.

Υπάρχει άλλη μια ενδιαφέρουσα πλευρά

της συμπεριφοράς του σκαθαριού κοπριάς, την οποία βρήκαμε πολύ συναρπαστική

και είναι ότι αναζητεί τροφή και εφοδιάζει μια φωλιά.

Οπότε παρακολουθήστε αυτό το άτομο, αυτό που προσπαθεί να κάνει

είναι να φτιάξει μια φωλιά.

Και δεν του αρέσει η πρώτη του στάση,

όμως αλλάζει σε μια δεύτερη στάση

και περίπου 50 λεπτά αργότερα, αυτή η φωλιά έχει ολοκληρωθεί

και αυτό πάει να ψάξει για τροφή και να εφοδιαστεί

από ένα σωρό με σβώλους ξηρής κοπριάς.

Και αυτό που θέλω να παρατηρήσετε είναι
η διαδρομή αναχώρησης

σε σύγκριση με τη διαδρομή επιστροφής και συγκρίνετέ τα.

Σε γενικές γραμμές θα δείτε ότι η διαδρομή επιστροφής

είναι πολύ πιο άμεση από τη διαδρομή αναχώρησης.

Στη διαδρομή αναχώρησης, πάντα ψάχνει

για ένα νέο βουναλάκι κοπριάς.

Επιστρέφοντας σπίτι, ξέρει πού είναι το σπίτι του

και θέλει πάντα να πηγαίνει κατευθείαν προς αυτό.

Σημαντικό εδώ είναι πως δεν πρόκειται για ταξίδι μίας κατεύθυνσης,

όπως στα περισσότερα σκαθάρια κοπριάς. Το ταξίδι εδώ επαναλαμβάνεται

μπρος πίσω μεταξύ του σημείου ανεφοδιασμού και της φωλιάς.

Και παρακολουθήστε, θα δείτε

άλλο ένα έγκλημα της Νοτίου Αφρικής να λαμβάνει χώρα τώρα. (Γέλια)

Και ο γείτονάς του, του κλέβει ένα σβώλο κοπριάς.

Οπότε αυτό που βλέπουμε εδώ είναι

μια συμπεριφορά που ονομάζεται ολοκλήρωση διαδρομής.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το σκαθάρι

έχει σε ένα σημείο το σπίτι του, βγαίνει κάνοντας μια πολύπλοκη διαδρομή

ψάχνοντας τροφή και τότε, όταν βρει τροφή,

πηγαίνει κατευθείαν σπίτι. Γνωρίζει ακριβώς πού βρίσκεται το σπίτι του.

Τώρα, υπάρχουν δύο τρόποι που θα μπορούσε να το κάνει αυτό

και μπορούμε να τους εξετάσουμε με το να τοποθετήσουμε το σκαθάρι

σε μια νέα θέση όταν αυτό βρίσκεται στο σημείο αναζήτησης τροφής.

Αν το σκαθάρι χρησιμοποιεί ορόσημα, θα βρει το δρόμο για το σπίτι του.

Αν χρησιμοποιεί κάτι που ονομάζεται ολοκλήρωση διαδρομής,

δεν θα βρει το δρόμο για το σπίτι. Θα φτάσει στο λάθος μέρος

και αυτό που κάνει εδώ αν χρησιμοποιεί την ολοκλήρωση διαδρομής

είναι ότι μετρά τα βήματά του ή μετρά την απόσταση που διανύει προς μια κατεύθυνση.

Γνωρίζει το δρόμο πίσω και γνωρίζει ότι πρέπει να ΄ναι προς αυτή την κατεύθυνση.

Αν του αλλάξεις θέση, καταλήγει στο λάθος μέρος.

Έτσι, ας δούμε τι συμβαίνει όταν εξετάζουμε αυτό το σκαθάρι

σε ένα παρόμοιο πείραμα.

Λοιπόν, εδώ είναι ο πονηρός μας πειραματιστής.

Αλλάζει θέση στο σκαθάρι

και τώρα πρέπει να δούμε τι πρόκειται να συμβεί.

Έχουμε μια υπόγεια φωλιά. Εκεί είναι το μέρος της τροφής.

Η τροφή έχει τοποθετηθεί σε νέο σημείο.

Αν χρησιμοποιεί τον προσανατολισμό μέσω ορόσημου

θα πρέπει να βρει την υπόγεια φωλιά,

διότι θα μπορεί να αναγνωρίσει τα ορόσημα γύρω του.

Αν χρησιμοποιεί την ολοκλήρωση διαδρομής,

τότε θα πρέπει να καταλήξει στο λάθος μέρος εκεί.

Ας παρακολουθήσουμε τι συμβαίνει

όταν βάλουμε το σκαθάρι σε όλο το πείραμα.

Λοιπόν εδώ είναι.

Πρόκειται να επιστρέψει σπίτι και κοιτάξτε τι συμβαίνει.

Ντροπή.

Δεν έχει ιδέα.

Αρχίζει να ψάχνει το σπίτι του στη σωστή απόσταση

από το φαγητό, αλλά είναι εμφανώς τελείως χαμένο.

Λοιπόν, τώρα ξέρουμε ότι αυτό το ζώο χρησιμοποιεί την ολοκλήρωση διαδρομής

για να βρει το δρόμο του και ο σκληρός πειραματιστής

το οδηγεί πάνω αριστερά και το αφήνει. (Γέλια)

Οπότε, αυτό που ερευνούμε εδώ είναι μια ομάδα ζώων

που χρησιμοποιούν μια πυξίδα και χρησιμοποιούν τον ήλιο ως πυξίδα

για να βρουν το δρόμο τους

και έχουν κάποιο σύστημα

μέτρησης αυτής της απόστασης

και γνωρίζουμε ότι αυτά εδώ τα είδη πραγματικά

μετρούν τα βήματα. Αυτό χρησιμοποιούν ως οδόμετρο,

ένα σύστημα μέτρησης βημάτων για να βρίσκουν το δρόμο πίσω στο σπίτι.

Δεν γνωρίζουμε ακόμη τι χρησιμοποιούν τα σκαθάρια κοπριάς.

Άρα, τι έχουμε μάθει από αυτά τα ζώα

με έναν εγκέφαλο που έχει το μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού;

Λοιπόν, γνωρίζουμε ότι μπορούν να κυλούν μπάλες σε ίσια γραμμή

χρησιμοποιώντας ουράνια σημάδια.

Γνωρίζουμε ότι η χορευτική συμπεριφορά είναι μια συμπεριφορά προσανατολισμού

και είναι επίσης συμπεριφορά ρύθμισης θερμοκρασίας.

και επιπλέον γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιούν ένα σύστημα ολοκλήρωσης διαδρομής

για να βρουν το δρόμο για το σπίτι τους.

Έτσι, για ένα μικρό ζώο που χειρίζεται μια αρκετά αποκρουστική ουσία

μπορούμε πραγματικά να μάθουμε πάρα πολλά από αυτά τα πράγματα,

εμφανίζοντας συμπεριφορές που εσείς κι εγώ πιθανώς δεν είχαμε.

Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)