-
- "Bir, ki, üç, dört!"
-
Merhaba, ben Tony ve Every Frame a Painting'desiniz.
-
Bugün size yaptığı işe bayıldığım bir yönetmenden bahsedeceğim.
-
Ama izninizle önce bir şeyi belirteyim,
-
bana göre günümüzün komedi filmleri, özellikle Amerikan yapımı olanlar,
-
yollarını tamamiyle kaybetmiş durumdalar.
-
Her ne kadar şakalardan, aktörlerden, diyaloglardan
-
ya da öykülerden nefret ediyor olmasam da bunlarda büyük sorunlar var.
-
Asıl endişem ise film yapımı konusunda
-
görselin ve sesin şakaları geliştirmede kullanılışında, ne desem...
-
- "Ne?
- Çok sıkıcııııııı
-
Sil."
-
Bakın, herkesin kendine has bir damak tadı vardır
-
Sizin komik bulduğunuz şey sizin için komiktir.
Yani, söylediğim şey bu filmlerin ya da onları beğeniyorsanız
-
sizin berbat olduğunuzu söylemiyorum.
Benim söylemeye çalıştığım şey
-
bu filmlerin aslında birer film olmadıkları.
Bunlar, birazcık kurgulanmış canlandırmalar.
-
Herkes oldukları yerde sabit duruyor ve yakın planda birbirleriyle konuşuyorlar.
-
Neredeyse hiçbir şaka görsel olarak var olmuyor. Hepsi sesler tarafından yönlendiriliyor.
-
Ve sesin tüm yelpazesi de değil üstelik,
sadece diyaloglar. bu gerçekten üzücü.
-
Çünkü bu beyaz perdenin mümkün kıldığı şeylerin sadece küçük bir parçası.
-
Aslında görsel komedi, animasyon filmlerinin bir kısmında
-
ve bazı reklamlarda, arkaplanda işlemeye devam ediyor.
-
İşte bu yüzden, eğer bu çeşit şeyleri seviyorsanız, size Edgar Wright'ı kesinlikle tavsiye ederim.
-
- "Sen doktorsun, aş bunu artık.
- Evet anasını satayım."
-
Edgar bu tarz filmlerde kullanabileceği tüm olanakları kullanabilen çok az yönetmenden biri
-
Ve bu yüzden komediyi başkalarının bakmadığı yerlerde bulabiliyor
-
İşte bir örnek.
-
Diyelim ki karakterin hikaye gereği bir şehirden diğerine taşınması gerekiyor
-
Bunu nasıl çekersiniz ve bundan şaka çıkartabilir misiniz?
-
Aslında hayır
-
Eğer ikinci bir çekim ekibini yapmaya gönderip
-
ekip bütün çekimleri solda sağa pan ile çekip
-
şehirlerin bütün önemli binalarını ve levhalarını dahil edip
-
helikopter görüntüleriyle beraber kullanıp
-
altına da seyirci sıkılmasın diye yüksek tempolu müzik koyarsanız
-
tabi ki hayır...
-
Bu tembel film yapımı ve çok sıkıcı
Milyonlarca kez gördük
-
Böyle bir sahnede daha yartıcı olmaya çalışırsak ne olur peki?
-
İşte bu
-
ve bu sadece bir dizi hızlı kesme kurgu değil
-
çok fazla iyi görsel hikaye anlatımı var
-
Bu iki taksi çekimi
-
tam olarak nereden nereye gittiğimizi anlatıyor
-
Bu iki çekim uygarlıktan uzaklaştığımızı anlatıyor
-
Ana karakterimiz sürekli kameraya veya sağa bakıyor
-
böylece ekran bakış yönü kuralı korunuyor
-
Müzik burda kısılıyor
-
böylece kulak tırmalayan ses efekti daha etkili oluyor
-
Hatta Simon Pegg ve Ryan Gosling'in inanılmaz
performansları da oldukça iyi
-
Peki bu sadece içerikten bağımsız tek bir örnekti
-
Haklısınız. Hiç adil değil.
