ดราม่าระดับเทพ: ทำไมเราใช้หญ้าแพรกไหว้ครู? | Point of View x Nestle School Channel

สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

อยากรู้กันมั้ยคะว่าทำไม
เราต้องใช้หญ้าแพรกไหว้ครู

แต่ก่อนที่จะไปรู้กันเนี่ย
บอกเลยนะคะว่าพูดถึงครู

ครูไม่ได้มีแค่ในห้องเรียนค่ะ

สมัยนี้นะคะเราสามารถ
เรียนรู้นอกห้องเรียนได้ด้วย

และที่สำคัญตรงกับหลักสูตรกระทรวงเป๊ะๆๆๆเลยนะคะ

ไม่ว่าใครจะเอาไปใช้สอบ O-NET GAT-PAT กสพท.

9วิชาสามัญ SATmath หรือว่า BMAT นะคะ

ก็สามารถเข้าไปทบทวนและลองทำข้อสอบ
พร้อมๆกับรุ่นพี่ระดับ Top ประเทศ

ที่จะมาเฉลยละเอียดยิบได้ในช่อง
Nestle School Channel ค่ะ

บอกเลยว่าเนื้อหาละเอียดยิบ
ไม่ได้ต่างจากที่ครูสอนในห้องเรียนเลยค่ะ

ส่วนใครที่เข้าไปดูแล้ว
อย่าลืมกด Subscribe กันนะคะ

จะได้ไม่พลาดเลยเวลาที่ต้องติวสอบค่ะ

ที่สำคัญเขามีเป็น App ด้วยนะคะ

ลองไปใช้งานกันได้ค่ะ

เอาละ จบเรื่องที่เค้าฝากมาบอกแล้วนะคะ

เข้าเรื่องของเรากันดีกว่าค่ะ

จริงๆแล้วช่วงสัปดาห์นี้ก็เป็นวันครูด้วยใช่ไหมคะ

ดังนั้นไม่แปลกเลยถ้าเราจะมาคุยเรื่องครูกันค่ะว่า

เฮ้ย ทำไมอยู่ดีๆเราต้องเอาหญ้าแพรกมาไหว้ครู

ซึ่งเรื่องนี้บอกว่าวิวขออนุญาต
ตอบด้วยดราม่าระดับเทพค่ะ

รับรองว่าเรื่องในวันนี้ดราม่าแน่ๆนะคะ

ดังนั้นนะคะอย่าลืม
กดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางค่ะ

จะได้ไม่พลาดข่าวสารดีๆแล้วก็คลิปวิดีโอสนุกๆ
จากช่อง Point of View นะคะ

สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่
ทั้งสนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ

ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

ถ้าเราจะมาพูดถึงว่า
ทำไมเราต้องใช้หญ้าแพรกไหว้ครูนะคะ

เราต้องมาดูที่พิธีไหว้ครูของไทยก่อนว่า

เฮ้ย มันมีต้นไม้ใบหญ้าอะไรที่
เกี่ยวข้องกับการไหว้ครูบ้างนะคะ

ซึ่งเอาจริงๆในสมัยนี้
เวลาเราจัดพานไหว้ครูหรืออะไร

ทุกวันนี้เราก็จัดกันเอามันส์ใช่ไหม

จัดให้แบบว่าตื่นเต้นอลังการ
เป็นการประกวดแฟนซีอะไรกันไปต่างๆแล้ว

แต่จริงๆนะคะในสมัยก่อนมันมีความเชื่ออยู่ค่ะว่า

มันจะมีต้นไม้ดอกไม้จำพวกนึงเนี่ย
ที่เรานิยมนำมาไหว้ครูกันค่ะ

ประกอบไปด้วย หนึ่ง หญ้าแพรกนะคะ
ที่เราจะเล่าถึงในวันนี้

สองคือดอกมะเขือ สามคือดอกเข็ม

และสุดท้ายนะคะ ไม่ใช่ดอกไม้ใบหญ้าค่ะ
แต่ว่าเป็นข้าวตอกนั่นเอง

ทีนี้ถามว่าทำไมต้องใช้สิ่งเหล่านี้ในการไหว้ครูนะคะ

เค้าบอกว่าแต่ละอย่างเนี่ย
มันก็มีความหมายของมันเองค่ะ

อะ หญ้าแพรกเนี่ยนะคะ
ตามความเชื่อไทยเค้าเชื่อกันว่า

สาเหตุที่เราต้องนำหญ้าแพรกมาไหว้ครูเพราะว่า

หญ้าแพรกเป็นตัวแทนของความอดทนค่ะ

คือหญ้าแพรกเนี่ยเป็นหญ้าที่ทนมากนะ
เรียกได้ว่าไปปลูกตรงไหนก็ขึ้นนะ

กระทืบ กระทืบ กระทืบก็ไม่ตาย

อากาศร้อนแห้งแล้งอะไรต่างๆ
หญ้าแพรกอาจจะแค่เหี่ยว อาจจะแค่เหลือง

แต่สุดท้ายเมื่อเจอฝน หญ้าแพรกก็จะกลับมา
งอกงามเหมือนเดิมอีกครั้งนึงนะคะ

ดังนั้นนะคะเราก็เลยนำหญ้าแพรกไปไหว้ครูกันค่ะ

เพื่อเป็นตัวแทนของความเข้มแข็งอดทน
ในการเรียน อะไรทำนองนี้นะคะ

ส่วนดอกมะเขือเนี่ยเป็นตัวแทนของความอ้อนน้อมค่ะ

คือดอกมะเขือเนี่ยนะคะเป็น
ดอกไม้ที่มันจะไม่ชูขึ้นด้านบนค่ะ

มันจะเป็นดอกไม้ที่ค้อมลงอย่างนี้นะคะ

คือถ้าเรานึกถึงดอกไม้ ปกติดอกกุหลาบ
ดอกอะไรอย่างนี้ ส่วนใหญ่มันจะชูขึ้นฟ้าใช่ไหม

แต่ดอกมะเขือนะคะ
จะเป็นดอกค้อมลงค่ะ เพราะว่าอะไร

เพราะว่าดอกมะเขือมันจะกลายเป็น
ก้านของลูกมะเขือในอนาคตไง

ถ้ามันชูขึ้น ลูกมะเขือมันก็หนัก
มันก็พุ่งขึ้น มันก็ไม่รอดนะคะ

ดังนั้นค่ะ เค้าก็เลยบอกว่า

เออ ดอกมะเขือนี่แหละ
ตัวแทนของความอ่อนน้อมถ่อมตน

ถ้าไม่อ่อนน้อมมันจะไม่เจริญงอกงามเป็นผลนะจ๊ะ

ก็เลยนำมาใช้ไหว้ครูนั่นเองค่ะ

ส่วนดอกเข็มเนี่ยอันนี้เป็นคอนเซปต์ค่อนข้างใหม่

เค้าบอกว่าการที่เรานำดอกเข็มไปไหว้ครูนะคะ
จะทำให้สติปัญญาของเราเฉียบแหลมประดุจเข็ม

น่ะ ประมาณนั้นเลย

ส่วนข้าวตอก อันนี้เป็นปริศนาธรรมนิดนึง

รู้จักข้าวตอกกันไหมทุกคน

ข้าวตอกคือการที่เอาข้าวนะคะมาคั่วๆๆๆ

ปกติเค้าจะคั่วกันในกระทะค่ะ

แล้วก็มันก็จะกระเด็น กระเด็น กระเด็น

เหมือนที่เค้าบอกว่า
ดังเป็นข้าวตอกแตกประมาณนั้นแหละ

พอคั่วๆๆ ข้าวมันแตก
มันก็จะกลายเป็นข้าวตอกนะคะ

ซึ่งมันเอามาใช้ประโยชน์ได้
นำมาใช้กิน ใช้ทำนู่นใช้ทำนี่ค่ะ

ทีนี้ถามว่าข้าวตอกเป็นตัวแทนของอะไร

ข้าวตอกนะคะเป็นตัวแทนของความมีระเบียบค่ะ

เอ๊า แล้วเป็นข้าวตอกแตก
แล้วมันมีระเบียบยังไงนะคะ

ก็ต้องบอกว่าพอพูดถึงการคั่วข้าวตอกนี่ล่ะค่ะ
เวลาข้าวตอกอยู่ในกระทะเนี่ยนะคะ

เมล็ดข้าวแต่ละเมล็ดจะโดนโยนลงไปในกระทะค่ะ
ระหว่างคั่วมันก็จะแตกไปนู่น แตกไปนี่

ซึ่งข้าวตอกไหนที่อยู่ในระเบียบวินัยนะคะ
มันก็จะยังอยู่ในกระทะ

อาจจะมีการดิ้นซนบ้าง เด้งบ้าง
ดึ๊งๆๆๆ อะไรอย่างนี้

แต่มันก็ยังอยู่ในกระทะค่ะ

ซึ่งเมล็ดข้าวเหล่านี้ที่ยังอยู่ในกระทะเนี่ยนะคะ

มันก็จะกลายเป็นข้าวตอกที่สามารถ
นำไปใช้ประโยชน์ได้ต่อไปค่ะ

แตกต่างจากเมล็ดข้าวหลายๆเมล็ดนะคะ

ที่พอโยนลงไปเนี่ยมันแตก
แล้วมันก็จะเด้งออกมาจากกระทะ

เป๊าะๆๆๆ

ดังนั้นข้าวเมล็ดไหนนะคะที่กระเด็น
ออกไปนอกกระทะแบบไม่มีระเบียบเนี่ย

ก็จะกลายเป็นข้าวที่ไม่มีประโยชน์นั่นเองค่ะ

สื่อให้เห็นว่าความเชื่อไทยสมัยก่อนเนี่ย
คนที่เป็นนักเรียนก็ต้องอยู่ในระเบียบวินัยนะคะ

ประมาณนี้เลย
อันนี้คือความเชื่อแบบไทย

ทีนี้เราช่างสามอันหลังไปค่ะ
เรามาพูดถึงหญ้าแพรกกันวันนี้

คือจะบอกว่าหญ้าแพรกเนี่ย ถึงความเชื่อแบบไทย
จะบอกว่าเป็นความเข้มแข็งอดทนอะไรต่างๆนะคะ

แต่หญ้าแพรกเนี่ยไปเกี่ยวกับ
ความเชื่อของทางอินเดียด้วยค่ะ

ซึ่งมันแซ่บกว่าของไทยไง

ดังนั้นวันนี้นะคะเราจะมาเล่าเรื่อง
เกี่ยวกับความเชื่ออินเดียกันค่ะ

พูดถึงหญ้าแพรกเนี่ยนะ บอกเลยว่าหญ้าแพรก
เป็นหญ้าที่ค่อนข้างจะฮอตฮิตในอินเดียนะ

มีการกล่าวถึงหลายต่อหลายครั้งเลยทีเดียว

อย่างในคัมภีร์ปุราณะนะคะ
หลายฉบับก็กล่าวถึงหญ้าแพรกค่ะ

เช่น ปุราณะที่ชื่อว่า Bhavisya Purana เนี่ยนะคะ
ก็มีการกล่าวถึงหญ้าแพรกว่า

หญ้าแพรกเป็นหญ้าที่เกิดขึ้นจาก
มือของพระวิษณุหรือพระนารายณ์

ดังนั้นนี่คือหญ้าศักดิ์สิทธิ์

หรือว่าใน Vamana Purana นะคะก็บอกว่า

หญ้าแพรกนี่คือหญ้าที่อยู่กับ
หางของพญานาควาสุกรี

ซึ่งพญานาควาสุกรีเราก็รู้ใช่ไหมคะ
ว่าเป็นพญานาคสำคัญขนาดไหน

แต่วันนี้วิวไม่ได้จะมาเล่าสองตำนานนี้ค่ะ

ตำนานที่เราจะมาเล่าถึงเนี่ย
เกี่ยวข้องกับเทพองค์นึงที่หลายๆคนถามถึง

และอยากให้วิวเล่าเรื่อง
เทพองค์นี้มานานมากแล้วนะคะ

เทพองค์นั้นก็คือ พระพิฆเนศ
หรือว่า พระคเณศ นั่นเองค่ะ

ซึ่งในวันนี้นะคะ
วิวจะเล่าเรื่องพระคเณศเนี่ย

โฟกัสไปเฉพาะเรื่องราวเกี่ยวกับพิธีไหว้ครูนะคะ

อาจจะไม่ได้ไปเล่าถึง
ประวัติต่างๆที่เหลืออะไรนะคะ

ถ้ามีโอกาสเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังในโอกาสหน้าค่ะ

อะ พูดถึงพระคเณศของเรา
เกี่ยวข้องยังไงกับหญ้าแพรก

และเกี่ยวข้องยังไงกับครูนะคะ

ก็ต้องบอกว่าถ้าใครเป็นคนที่บูชาพระคเณศเนี่ย

หรือใครเคยไปเที่ยวที่
เทวสถานโบสถ์พราหมณ์เนี่ยนะคะ

ก็จะเห็นว่าพระคเณศเนี่ย
เวลาเราจะบูชาพระคเณศเนี่ยนะคะ

ก็จะมีของต่างๆที่เราเชื่อกันว่า
เป็นของโปรดของพระคเณศ

ที่เอาไปบูชาแล้วพระคเณศจะเลิฟๆเรามากๆนะคะ

ยกตัวอย่างเช่น ขนมโมทกะ เป็นต้น

อันนี้วิวก็เขียนไว้ในหนังสือเล่มนึงแล้ว

ที่ชื่อว่า วรรณคดีไทยไดเจสต์ เป็นหนังสือรวม
เกร็ดเรื่องราวเกี่ยวกับวรรณคดีแซ่บๆ เล่มสีชมพูๆนะคะ

สามารถซื้อหากันได้ตามลิงก์ด้านล่าง

และ ขายทำไม กลับมาก่อนค่ะ

แต่วันนี้เราจะไม่ได้พูดถึงขนมโมทกะนะคะ

เราจะพูดอีกอย่างนึงค่ะ

คือเวลาที่ใครไปไหว้พระคเณศเนี่ยนะคะ
รวมที่โบสถ์พราหมณ์ด้วยเนี่ย

จะเห็นว่าเรานิยมนำ
หญ้าแพรกไปไหว้พระคเณศกันค่ะ

และที่สำคัญนะคะ
เวลาเอาหญ้าแพรกไปไหว้พระคเณศเนี่ย

ไม่ใช่ว่าเอาหญ้าเป็นต้นๆไปไหว้ได้เฉยๆนะคะ

เค้าต้องเอาไปเป็นกำๆค่ะ
แล้วส่วนใหญ่นิยมประมาณ 21 กำ

หรือว่า 21 ต้น ประมาณนี้นะคะ

อะ ทีนี้ถามว่าแล้วทำไมพระคเณศ
ถึงโปรดหญ้าแพรกนะคะ

ก็ต้องบอกว่ามีตำนานที่ใช้
อธิบายเรื่องนี้ถึงสามตำนานด้วยกันค่ะ

เลเวลความแซ่บแตกต่างกันไป
และเลเวลความละเอียดก็แตกต่างกันไป

สองตำนานแรกจะเป็นสองตำนานที่แซ่บกว่า
แต่มีรายละเอียดน้อยมากนะคะ

ส่วนตำนานที่สามเนี่ยจะเป็นตำนานที่แพร่หลายกว่า

แล้วก็อาจจะแซ่บน้อยกว่านิดนึงนะจ๊ะ

ตำนานแรกนะคะกล่าวถึงวันนึงค่ะ

เค้าว่ากันว่ามีอยู่ช่วงนึงนะคะ
พระคเณศกำลังอยู่ในช่วงทำสมาธิอะไรต่างๆค่ะ

ทีนี้มีนางอัปสรอยู่นางนึงเนี่ยนะคะ
เกิดหลงรักพระคเณศค่ะ

รู้สึกว่าแบบโอ๊ย พระคเณศหล่อจังเลย
อยากได้พระคเณศเป็นแฟน

อยากได้เป็นสามี นี่แหละคู่ครองในฝันของชั้น

ดังนั้นนะคะนางอัปสรก็เลยพุ่งตรงมาหา
พระคเณศที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ค่ะ

แล้วก็อ้อนวอนต่างๆ ประมาณว่า

ได้โปรดเถอะท่าน ได้โปรดมาเป็นผัวดิชั้นเถอะ

ชั้นชอบท่านมากเลย อะไรทำนองนี้นะคะ

ซึ่งพระคเณศค่ะ ด้วยความที่นั่งสมาธิอยู่
แล้วก็ไม่ชอบนางไง

พระคเณศก็เลยปฏิเสธไปนะคะ ประมาณว่าแบบ

ไม่เอาอะ ชั้นไม่อยากได้เธอเป็นเมีย

ไม่เอานะ ชั้นนั่งสมาธิของชั้นอยู่ดีๆ
อย่ามายุ่ง นะคะ

ซึ่งทำให้นางอัปสรตนนั้นนะคะ โกรธมากค่ะ

นางอัปสรแบบนี่อะไร
นี่คือการหักหน้าผู้หญิงอย่างใหญ่หลวง

คือชั้นอุตส่าห์มาอ้อนวอนขอร้อง
ขอให้เธอมาเป็นของชั้น

แล้วเธอยังจะมาหักหน้าชั้นแบบนี้อีก ชั้นรับไม่ได้

ดังนั้นนางอัปสรนางนั้นนะคะ
ก็เลยสาปพระคเณศค่ะ

สาปบอกว่าในเมื่อเธอมาโกรธชั้น ไม่รับรักชั้น

ดังนั้นชั้นขอสาปให้เธอหัวร้อน

ขอให้เธอจงหัวร้อนตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เปรี้ยง! นะคะ

แล้วนางอัปสรนางนั้นก็จากไปค่ะ

ทิ้งให้พระคเณศนะคะหัวร้อนอยู่อย่างนั้น

คือไม่รู้ว่าหัวร้อนเพราะโกรธ
หรือว่าหัวร้อนเพราะโดนสาปอะนะ

ก็เรียกได้ว่าร้อน
แล้วไม่ใช่ร้อนแบบโกรธเฉยๆ

คือร้อนจริงๆ ร้อนแบบเหมือนเป็นไข้นะคะ

คือสมัยก่อนมันคงไม่มีที่แปะลดไข้อะนะ

ดังนั้นพระคเณศนะคะก็เลยพยายาม
หานู่นหานี่หานั่นมาแปะหัวตัวเองค่ะ

แปะยังไงก็ไม่หายนะคะ

จนสุดท้ายไปได้ของอย่างนึงมาค่ะ

เดาไม่ยากหรอก เกริ่นชื่อเรื่องมาขนาดนี้แล้ว

พระคเณศไปได้หญ้าแพรกมานี่แหละค่ะ

เอามาแปะหัว

แล้วก็ค้นพบว่า อุ้ย มันเย็นสบาย
มีฤทธิ์ลดความร้อน ชั้นหัวเย็นแล้ว

ตั้งแต่นั้นมานะคะ หญ้าแพรกก็เลย
กลายเป็นของโปรดของพระคเณศค่ะ

และนี่คือตำนานที่หนึ่งนะคะ

ตำนานที่สองค่ะ คล้ายๆกับตำนานแรกนะคะ

แต่ว่าลง detail มากขึ้นอีกนิดนึง

ตำนานนี้จะมีความดราม่ามาก
สมกับชื่อหัวข้อดราม่าระดับเทพของเราจริงๆ

ตำนานนี้นะคะกล่าวถึงนางอัปสรตนนึงค่ะ
ชื่อว่า Durva นะคะ

Durva อะไรประมาณอย่างนี้แหละ
คืออ่านมาเป็นภาษาอังกฤษอะนะ

ซึ่งนี่คือชื่อภาษาสันสกฤตของหญ้าแพรกนะคะ

นางเนี่ยหลงรักพระคเณศมานานแล้วค่ะ

เหมือนเรื่องแรกเป๊ะเลย

ต่างกันนิดนึงคือเรื่องแรกนางนกใช่ไหม

แต่ว่าเรื่องนี้ค่ะ นางอัปสร Durva เนี่ยรักพระคเณศ

แล้วพระคเณศก็รักด้วย

สองคนนี้รักกันค่ะ

คือเหมือนกับว่ากำลังเล็งๆกันอยู่
แบบว่าชั้นชอบเธอ ชั้นชอบเธอ

แต่ว่ามีคนนึงนะคะที่ไม่ปลื้ม

ตามสไตล์เลย คนที่ไม่ปลื้มก็คือ

แม่ผัวนั่นเองค่ะ

พระอุมาซึ่งเป็นแม่ของพระคเณศนะคะ

ไม่ชอบนางอัปสรตนนี้เลยประมาณว่าแบบ

เธอเป็นนางอัปสรผู้ต่ำต้อย ลูกชั้นเป็นถึง
ลูกแห่งเทพเจ้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

เธอจะมาคู่ควรอะไรกับลูกชั้น

ดังนั้นนะคะ ถามว่าพระอุมาใจร้อนมั้ย

ใจร้อนแน่นอน พระอุมาไม่ทนนะคะ

ปกติเจอแม่ผัวก็แย่พอแล้วนะ

นี่คือเจอแม่ผัวเลเวลแบบพระอุมาทุกคน
ใครจะไปสู้นะคะ

ดังนั้นค่ะ เมื่อไม่ปลื้ม
พระอุมาก็หาทางขัดขวางค่ะ

ด้วยวิธีง่ายๆเลยคือ

อะ ชั้นไม่ชอบใช่ไหม สาปมันเลย

ดังนั้น Durva ชั้นขอสาปเธอให้กลายเป็นต้นไม้

แล้วชั้นจะไม่ให้เธอเป็นต้นไม้สวยงาม
มีดอกออกผลมาให้ลูกชั้นชื่นชมหรอก

ชั้นจะขอสาปให้เธอเป็นแค่หญ้า

เป็นหญ้าธรรมดาสามัญที่หาเจอได้ทุกที่

ให้คนเดินเหยียบไปเหยียบมา

ไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครสังเกต

พระคเณศลูกชั้นจะได้ลืมเธอ นะคะ

แต่ปรากฏว่าแม้นางว่าจะโดนสาป
เป็นหญ้าแล้วนะคะ พระคเณศก็ไม่ลืมค่ะ

และที่สำคัญนางก็มีการสวดมนต์อ้อนวอน
ต่อพระอุมาเรื่อยๆนะคะ ประมาณว่า

หนูไม่ได้อะไรผิด อย่าว่าไรหนูเลย

สวดมนต์อ้อนวอน สวดมนต์อ้อนวอน

ซึ่งตามสเต็ปเนี่ยเราก็รู้กันว่า
พระอิศวร พระอุมาเหมือนกันแหละค่ะ

ใครสวดมนต์อ้อนวอนเยอะๆก็จะใจอ่อนอะนะ

ดังนั้นพระอุมาสุดท้ายก็ใจอ่อนนะคะ

ก็เลยลงมาให้พรค่ะ

แต่จะให้พรแบบอะ เธอกลับมา
เป็นคนได้แล้ว มันก็ไม่ได้ไงคือ

คำสาปที่สาปไปแล้วมันก็เป็นคำสาปที่
ไม่มีใครล้มล้างได้นะคะแม้แต่ตัวเองก็ตาม

ทำได้แต่บิดคำสาปเล็กๆน้อยๆ

ดังนั้นพระอุมาก็เลยบิดคำสาปให้ค่ะบอกว่า

อะ ไม่เป็นไรนะ ถึงเธอจะเป็นหญ้า
แต่ชั้นก็ขอให้เธอเป็นหญ้าโปรดพระคเณศแล้วกัน

ไม่คุ้มเลยเนอะทุกคน
คือแบบแล้วไงอะ เค้ารักกันอะ

เค้าก็จะแต่งงานกันอะ

แล้วเป็นหญ้าของโปรด แล้วไงอะคะ

แต่อย่างไรก็ตามนะคะช่างมันค่ะ
นี่คือตำนานที่สองนะคะ

ว่าทำไมพระคเณศถึงชอบหญ้าแพรกค่ะ

และเราก็มาถึงตำนานที่สามนะคะ

ซึ่งเป็นตำนานที่ค่อนข้างจะฮอตฮิตที่สุด
เป็นตำนานที่หลายๆคนรู้จักดีที่สุดนะคะ

ตำนานนี้กล่าวถึงอสูรตนนึงค่ะ

อสูรตนนี้เป็นลูกของพระยมนะคะ
กับนางอัปสรนางนึง

คือพระยมกับนางอัปสรเนี่ย
เกิดการเริงระบำกันเกิดขึ้นค่ะ

มีการเต้น แดนซ์กันอยู่ ณ ลานแดนซ์ที่นึงนะคะ

ระหว่างที่แดนซ์นะคะ
ก็มีอสูรตนนึงเนี่ยงอกออกมาค่ะ

คือการแดนซ์กันเนี่ยมันอาจจะไม่ใช่
การกระทำที่มีเกียรติอะไรขนาดนั้นนะ

สิ่งที่งอกออกมาก็เลยไม่ใช่เทพค่ะ
แต่ว่าเป็นอสูรนะคะ

ซึ่งอสูรตนนี้นะคะชื่อว่า Analasura ค่ะ

Analasura เนี่ยเกิดมาแล้วก็
มีความสามารถมากๆนะคะ

ประกอบกับเค้าเนี่ยนับถือพระศิวะค่ะ

ก็ไปนั่งสมาธิอะไรต่างๆ

แบบที่วิวบอกเลยว่าพระศิวะเนี่ยใจง่ายนะคะ

นั่งสมาธิอะไรนิดๆหน่อยๆ อะ ให้พร

ถามว่าให้พรว่าอะไร

อะ Analasura
Anala แปลว่าไฟใช่ไหม

งั้นข้าขอให้พรให้เจ้าตาเป็นไฟแล้วกัน

Analasura นะคะก็เลย
กลายเป็นอสูรที่มีฤทธิ์มากค่ะ

แล้วก็มีดวงตาเป็นไฟ
แผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างได้นะคะ

Analasura เนี่ยหลังจากได้พรไปแล้ว
ก็กำเริบเสิบสานค่ะ

ออกอาละวาดไปทั่วเลยนะคะสามโลก
อาละวาดตรงนั้น ตรงนี้ ตรงนู้น

สุดท้ายถึงขั้นขึ้นไปอาละวาดบุกสวรรค์นะคะ
แล้วก็ยึดสวรรค์เลยทีเดียว

เหล่าเทพเหล่าอะไรต่างๆก็เดือดร้อนกันไปหมดเลย

รวมถึงพระอินทร์ก็โดนขับไล่ลงมาจากสวรรค์ด้วย

เหล่าเทพก็ไม่รู้จะทำยังไงนะคะ

ก็พยายามจะหาทางกำจัด
Analasura ด้วยวิธีต่างๆ

ซึ่งตรงนี้ตำนานแต่ละตำนานเล่าไม่เหมือนกันนะ

บางตำนานก็บอกว่าเหล่าเทพก็ไปหาพระศิวะ

บางตำนานก็บอกว่าไปหาพระวิษณุ

ซึ่งพระศิวะกับพระวิษณุเนี่ย
บอกเหมือนกันเลยประมาณว่า

โอ๊ย ไม่ต้องถึงมือข้าหรอก เดี๋ยวอีกแป๊บนึง
พระพิฆเนศก็ทนไม่ไหวแล้วไปจัดการให้แหละ

ส่วนอีกตำนานนึงเนี่ยนะคะก็บอกว่า
พระคเณศหรือพระพิฆเนศเนี่ย

อยู่ดีๆก็อยากจัดการอสูรตนนี้ด้วยตนเองนะคะ

อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์สุดท้ายเนี่ยก็เกิดขึ้นก็คือ

พระคเณศเนี่ยนะคะเดินทางมา
เพื่อมาสู้กับ Analasura ค่ะ

ซึ่งมาถึงเนี่ยพระคเณศก็ไม่ได้มา
ในร่างแบบพระคเณศนะจ๊ะ

แต่ว่ามาในร่างเด็กน้อยคนนึงค่ะ

ก็มาแล้วก็มาสู้กับ Analasura

ขณะที่สู้กันไปสู้กันมาเนี่ยนะคะ
อยู่ดีๆมีจังหวะนึงค่ะ

Analasura รู้สึกรำคาญประมาณว่าแบบ

โอ๊ย ไอเด็กคนนี้ ชั้นสู้ไม่ชนะซะที ทำไงดี

ว่าแล้วนะคะ Analasura
ก็กะว่าจะขยายร่างตัวเองค่ะ

แล้วก็กินเด็กน้อยคนนี้เข้าไปเลย

แต่จังหวะนั้นนะคะ
พระพิฆเนศอาศัยจังหวะเดียวกันเนี่ย

ขยายร่างตัวเองใหญ่เบิ้มกว่าค่ะ
ใหญ่แบบใหญ่เบิ้มมม!

เบิ้มขึ้นมาเลยนะคะ แล้วก็

จัดการงับ Analasura เข้าไปในคำเดียวเลยค่ะ

เรียกได้ว่ากลืนลงท้องไปเลย

ทำให้พระคเณศเนี่ยนะคะ
สามารถปราบ Analasura ได้ในที่สุดค่ะ

แต่ ถามว่าเรื่องของเราจบรึยัง

ยังไม่เกี่ยวกับหญ้าแพรกเลยใช่ไหม

ยังไม่จบค่ะ เพราะว่า

ไม่ต้องพระคเณศที่กินอสูรตาไฟ
ลงไปตั้งหนึ่งตนหรอก

นึกสภาพพวกเรากินอะไรแปลกๆ เกิดอะไรขึ้นคะ

แน่นอนว่ากระเพาะต้องมีปัญหาน่ะนะ

พระคเณศค่ะ กิน Analasura ลงไป
เคี้ยวก็ไม่เคี้ยว เป็นตาไฟอีก

ท้องอืด ท้องเฟ้อ

คือในท้องเนี่ยนะคะ เกิดความรู้สึกร้อนรุ่มค่ะ
เหมือนมีไฟไปเผาไหม้อยู่ในท้อง

พระคเณศก็ทรมานมากนะคะ

เหล่าเทพทั้งหลายค่ะก็พยายามจะช่วยพระคเณศ

พระอุมาในฐานะแม่เนี่ยเริ่มก่อนเลย

เอาผงจันทน์นะคะ ผงจันทน์ที่เป็นพวก
เครื่องหอมต่างๆของอินเดียใช่ไหม

ผสมน้งผสมน้ำเอามาลูบตัวพระคเณศก่อน ลูบๆๆ

ลดความร้อนนะลูก ลดความร้อน

ถามว่าความร้อนลดลงไหม

ไม่ลดค่ะ

พระอิศวรไม่มีอะไรอยู่กับตัว
อ้อ ของตัวเองมีงูที่พันอยู่

เออ งูมันก็เป็นสัตว์เลื้อยคลานก็น่าจะเย็นๆนะ

อะ เอางูไปพันตัวพระคเณศ

ก็ไม่ช่วย ความร้อนก็ยังอยู่ในตัวพระคเณศ

พระคเณศก็นอนบิดเลยนะคะ
ประมาณว่าแบบโอ๊ย ทรมาน ทรมานมาก

โอ๊ยมันร้อนไปหมด นะคะ

เหล่าเทพก็ยังไม่หยุดความพยายามค่ะ

เทพองค์ถัดไปที่มาช่วยนะคะก็คือพระวรุณนั่นเอง

หรือว่า Varuna นะคะ
ซึ่งเป็นเทพแห่งฝน

อะ ฟังดูน่าจะช่วยใช่ไหม

เทพแห่งฝนค่ะก็เสกฝนเรียกลมเรียกฝนมา
โปรยน้ำหอบใหญ่เลยค่ะใส่พระคเณศ

ถามว่าช่วยไหม

บอกเลยว่าไม่ค่ะ

ความร้อนก็ยังพวยพุ่งออกจาก
ตัวพระคเณศเหมือนเดิมนะคะ

พระจันทร์ค่ะ พระจันทร์บอกว่า

เออ ชั้นก็เป็นก้อนพระจันทร์กลมๆ น่าจะเย็นๆน้า

คือสมัยก่อน นึกภาพพระจันทร์กับพระอาทิตย์
พระจันทร์มันก็น่าจะเย็นอะนะ

พระจันทร์ก็เลยเอาตัวเองนะคะ
ไปแปะไว้บนหน้าผากพระคเณศ

เหมือนกับเจลลดไข้ประมาณนั้น

กะว่ามันจะช่วยให้มันเย็นลงได้นะคะ

ถามว่าช่วยไหม

บอกเลยว่าไม่ค่ะ เพราะว่า
พระคเณศยังร้อนเหมือนเดิม

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือเกิด
พระคเณศอีกปางนึงขึ้นมานะคะ

ก็คือปางพระคเณศที่มีพระจันทร์เสี้ยวอยู่บนหัว
ที่เรียกว่า พาลจันทร์ นั่นแหละค่ะ

หลายๆคนที่บูชาพระคเณศกันน่าจะเคยเห็นนะคะ

ส่วนเทพองค์ถัดไปที่มาช่วยนะคะ
ก็คือพระวิษณุหรือพระนารายณ์นั่นเอง

พระวิษณุนี่ก็ไม่มีอะไร มีดอกบัวอยู่

ก็เลยเอาดอกบัวมาวางบนพระคเณศ กะว่าจะช่วย

ก็ไม่ช่วยอยู่ดี

ตัวพระคเณศก็ยังร้อนๆๆอยู่นะคะ

จนในที่สุดค่ะ เรื่องราวทั้งหมดนี้
ร้อนไปถึง พระกศยปเทพบิดร นะคะ

พระกศยปนี่ก็บอกว่า อ่าว
พระคเณศตัวร้อนเหรอ มาๆๆ ข้าช่วย

ว่าแล้วนะคะพระกศยปก็เอาหญ้าแพรกนี่ล่ะค่ะ
ทั้งหมด 21 กอเนี่ยนะคะ

มาถักๆๆๆ แล้วก็เอาไปวางบนตัวพระคเณศค่ะ

ตอนแรกทุกคนก็แบบ
โอ๊ย แค่หญ้ามันจะไปรอดเหรอ

แต่ปรากฏว่าตัวพระคเณศเย็นลงจริงๆค่ะ

แล้วในที่สุดพระคเณศก็กลับมา
แฮปปี้กระดี๊กระด๊าเหมือนเดิมนะคะ

ตั้งแต่นั้นมาค่ะ
พระคเณศก็เลยประกาศว่า

หนึ่งในของโปรดของชั้นก็คือหญ้าแพรกนั่นเอง

จงใช้หญ้าแพรกบูชาชั้นนะคะ

และนี่ก็คือเรื่องราวที่ว่าทำไมเรา
ถึงใช้หญ้าแพรกบูชาพระคเณศ

ทีนี้ แล้วใช้หญ้าแพรกบูชาพระคเณศ
เกี่ยวอะไรกับการใช้หญ้าแพรกไหว้ครู

ก็ต้องบอกว่าปกติเวลาเราจัดพิธีไหว้ครูต่างๆค่ะ

หนึ่งในเทพที่เรามักจะนำไปตั้งไว้ใน
ที่บูชาด้วยนะคะก็คือพระคเณศนั่นเอง

โดยเฉพาะการบูชาในสายศิลปวิทยาแขนงต่างๆ

คือถ้าในอินเดียเนี่ย เวลาที่จะบูชาก่อนที่จะ
เริ่มศึกษาวิชาความรู้ศิลปวิทยาอะไรต่างๆ

ส่วนมากจะตั้งทั้งหมดสององค์ด้วยกันค่ะ

องค์แรกคือพระสรัสวตี (สุรัสวดี)
ที่เป็นเทพแห่งศิลปวิทยาการอะไรต่างๆนะคะ

ส่วนพระคเณศเนี่ยตั้งไว้คู่กัน

ถามว่าทำไมต้องตั้งพระคเณศไว้

พระคเณศเป็นเทพแห่งศิลปะเหรอ

ก็ต้องบอกว่าไม่ใช่ค่ะ

สาเหตุที่ต้องตั้งพระคเณศไว้เนี่ย เพราะว่า

พระคเณศคือปฐมบูชานะคะ

คือเทพที่จะต้องบูชาก่อนที่จะบูชาเทพอื่นค่ะ

ไม่งั้นการบูชาเทพอื่นจะไม่เป็นผลเลยนะ

อันนี้คือความเชื่อในนิกายนึงนะต้องบอกก่อน

บางนิกายอาจจะเชื่อไม่เหมือนกันนะคะ

แล้วถามว่าทำไมพระคเณศถึงได้มาเป็นปฐมบูชา

ทำไมเราต้องบูชาพระคเณศก่อน

ก็เพราะว่าพระคเณศคือเทพแห่งอุปสรรคค่ะ

อ่าว แล้วเราบูชาอุปสรรคทำไม

คือเราไม่ได้บูชาให้เกิดอุปสรรคนะคะ

เวลาเราบูชาพระคเณศเนี่ย
เราบูชาให้บอกว่า

เออ อะไรก็ตามที่เรากำลังจะทำเนี่ย
ขออย่าให้มันเกิดอุปสรรคมาขัดขวางเลยนะ

ดังนั้นก็เหมือนเวลาก่อนที่เราจะเข้าไปเรียนหนังสือ
ก่อนที่เราจะเรียนรู้ศิลปวิทยาต่างๆค่ะ

การบูชาพระคเณศก็เหมือนกับการบอกว่า

เอาล่ะ ขอให้สิ่งที่ชั้นจะเรียนรู้ต่อไปนี้
สิ่งที่ชั้นจะศึกษาต่อไปนี้

อย่าได้เกิดอุปสรรคใดๆมาขัดขวางเลยนะคะ

และนี่ก็คือสาเหตุที่ทำให้พระคเณศไปอยู่ในพิธีไหว้ครู

และน่าจะเป็นสาเหตุนึงที่ทำให้ไทยเราเนี่ย

รับความเชื่อเรื่องการนำหญ้าแพรกมาไหว้ครู
เข้ามาอยู่ในพิธีไหว้ครูแบบไทยค่ะ

โอ้โห เป็นไงบ้างคะเรื่องราว สนุกสนานไหม

จริงๆเรื่องไหว้ครูนี่ก็เกริ่นมาเล็กๆน้อยๆแหละ

ไม่ได้ตั้งใจจะเล่าหรอก

หลักๆที่อยากเล่าก็คือเรื่องความแซ่บ
ของพระคเณศเรานี่ล่ะค่ะ

เป็นยังไงบ้าง ชอบคลิปนี้กันไหม

ถ้าใครชื่นชอบคลิปแบบนี้นะคะ
อย่าลืมกดไลก์เป็นกำลังใจให้วิว

แล้วก็กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ

และพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน

บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ

ช่วงนี้จะมีคลิปที่เป็นเกร็ดความรู้
ค่อนข้างเยอะนะคะ ชอบกันไหม

ชอบไม่ชอบยังไง คอมเมนต์มาด้านล่างได้นะคะ

หรือว่าใครอยากรู้เรื่องไหนเป็นพิเศษ

อยากได้คำตอบเรื่องไหนแล้ววิวยังไม่ได้ตอบ
ก็คอมเมนต์ขอมาได้เช่นกันค่ะ

ถ้าเป็นไปได้ วิวก็จะพยายาม
หาคำตอบมาให้ทุกคนนะคะ

สำหรับวันนี้ลาไปก่อนละกันค่ะ

บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ