< Return to Video

Maysoon Zayid: I got 99 problems... palsy is just one

  • 0:13 - 0:16
    Ողջու՜յն Թեդի կին անդամներին, ինչպե՞ս եք
  • 0:16 - 0:19
    Ոչ, ավելի բարձր, ողջույն Թեդի կին անդամներին
  • 0:19 - 0:22
    ինչպե՞ս եք
  • 0:22 - 0:25
    Իմ անունը Մեյսուն Զայիդ է, և ես
  • 0:25 - 0:28
    խմած չեմ, բայց իմ ծնունդը ընդունող բժիշկը
  • 0:28 - 0:33
    խմած էր: Նա մորս 6 անգամ տարբեր կողմերից
  • 0:33 - 0:37
    կտրվածք է արել, շնչահեղձ անելով փոքրիկին՝
  • 0:37 - 0:39
    ինձ։ Արդյունքում ստացել եմ ուղեղային
  • 0:39 - 0:42
    կաթված, որի պատճառով էլ ցնցվում եմ
  • 0:42 - 0:47
    Նայե՛ք: Այն ինձ ուժասպառ է անում։
  • 0:47 - 0:50
    Ասես լինեմ Շակիրան ով հանդիպում է
  • 0:50 - 0:52
    Մուհամմեդ Ալիին : (Ծիծաղ)
  • 0:54 - 0:58
    Ուղեղային կաթվածը ժառանգական չէ։ Ոչ էլ ի ծնե է
  • 0:58 - 1:01
    Ձեռքբերովի է; չէ։ Ոչ ոք չի
  • 1:01 - 1:03
    անիծել մորս, ու ոչ էլ ձեռք եմ բերել,
  • 1:03 - 1:06
    որովհետև ծնողներս զարմիկներ էին,
  • 1:06 - 1:09
    թեև իրականում զարմիկներ են։ (ծիծաղ)
  • 1:11 - 1:14
    Դա միայն դժբախտ պատահարի արդյունք կարող է լինել
  • 1:14 - 1:18
    ինչը եղավ իմ դեպքում։ Դե ինչ, պետք է զգուշացնեմ,
  • 1:18 - 1:22
    որ ես ոգեշնչող չեմ: Չեմ ուզում
  • 1:22 - 1:25
    որ այստեղ գտնվողներից որևէ մեկը ինձ խղճա
  • 1:25 - 1:28
    քանի որ ձեր կյանքում ինչ-որ պահ
  • 1:28 - 1:31
    մտածել եք հաշմանդամ լինելու մասին։
  • 1:31 - 1:33
    Եկեք պատկերացնենք, Սբ․ Ծնդդյան նախօրեն է,
  • 1:33 - 1:37
    դուք առևտրի կենտրոնում եք: Անվերջ շրջում
  • 1:37 - 1:39
    եք, որ կայանտեղի գտնեք,
  • 1:39 - 1:43
    ու ի՞նչ եք տեսնում։ 16 դատարկ տեղ
  • 1:43 - 1:46
    հաշմանդամների համար: (Ծիծաղ)
  • 1:46 - 1:48
    Ու այդ պահին մտածում եք․ "Աստված իմ, չէի՞
  • 1:48 - 1:50
    կարող ես էլ հաշմանդամ լինել:
  • 1:55 - 1:59
    Նաև, պիտի է ասեմ, որ բախվել եմ 99 խնդրի,
  • 1:59 - 2:03
    որոնցից մեկն էլ ուղեղի կաթվածն է : Եթե ընկճվածության
  • 2:03 - 2:05
    Օլիմպիական խաղեր լիներ, ոսկե մեդալակիր կլինեի։
  • 2:05 - 2:10
    Ես պաղեստինցի եմ, մուսուլման, ես
  • 2:10 - 2:13
    կին եմ, ես հաշմանդամ եմ, և ապրում եմ Նյու
  • 2:13 - 2:17
    Ջերսիում (Ծիծաղ):
  • 2:20 - 2:21
    Եթե մինչև հիմա Ձեզանից գոհ չէիք
  • 2:21 - 2:23
    հիմա պետք է,որ գոհ լինեք
  • 2:24 - 2:26
    Նյու Ջերսիի Քլիֆսայդ պարկը իմ ծննդավայրն է։
  • 2:26 - 2:30
    Ինձ միշտ դուր է եկել այն փաստը, որ իմ թաղամասն
  • 2:30 - 2:33
    ու իմ հիվանդությունը նույն սկզբնատառերն ունեն
  • 2:33 - 2:35
    Նաև ինձ դուր է գալիս այն, որ ցանկության դեպքում
  • 2:35 - 2:37
    կարող էի իմ տանից ոտքով գնալ Նյու Յորք, կարող էի
  • 2:37 - 2:40
    Ուղեղի կաթված ունեցողները մեծամասամբ չեն քայլում։
  • 2:40 - 2:44
    Ծնողներս չէին ընդունում "չեմ կարող" արտահայտությունը
  • 2:44 - 2:47
    Հայրիկիս կարգախոսն էր "Դու կարող ես անել
  • 2:47 - 2:50
    այո, դու կարող ես" (ծիծաղ)
  • 2:52 - 2:55
    Այնպես որ, եթե իմ ավագ քույրերը լվանում էին
  • 2:55 - 2:58
    հատակը, ես էլ էի լվանում։ Եթե նրանք
  • 2:58 - 3:00
    հաճախում էին հասարակական դպրոց, ծնողներս
  • 3:00 - 3:03
    պիտի դատի տային կրթական համակարգը,
  • 3:03 - 3:05
    ու երաշխավորեին, որ ես էլ գնամ դպրոց։Ու եթե բարձր
  • 3:05 - 3:09
    գնահատական չստանայինք, մայրիկը հողաթափով ծեծում էր։
  • 3:10 - 3:12
    Հայրիկս քայլել սովորեցրեց, երբ 5 տարեկան էի
  • 3:12 - 3:15
    պարզապես կրունկներս դնում էի նրա ոտքերին
  • 3:15 - 3:18
    ու քայլում։ Մի ուրիշ մեթոդ էլ ուներ․
  • 3:18 - 3:21
    իմ դիմաց պահում էր մեկ դոլարանոց
  • 3:21 - 3:24
    ու ստիպում դրա հետևից գնալ։
  • 3:24 - 3:26
    (ծիծաղ)
  • 3:26 - 3:29
    Իմ ներսի մերկապարուհին ուժեղ էր։
  • 3:29 - 3:31
    (ծիծաղ)
  • 3:32 - 3:34
    Մանկապարտեզում, առաջին իսկ օրվանից քայլում
  • 3:34 - 3:36
    էի չեմպիոնի պես, ով բռունցքի մի քանի
  • 3:36 - 3:39
    հարված է կերել։ Մեծանալով հասկացա, որ իմ
  • 3:39 - 3:42
    քաղաքում եղած 6 արաբները, իմ ընտանիքի
  • 3:42 - 3:46
    անդամներն էին։ Հիմա քաղաքում 20 արաբ կա
  • 3:46 - 3:49
    ու նրանք էլ են իմ ընտանիքի անդամները։
  • 3:49 - 3:50
    (ծիծաղ)
  • 3:50 - 3:51
    Կարծում եմ, ոչ ոք չէր էլ նկատել
  • 3:51 - 3:55
    որ մենք իտալացի չենք։ (ծիծաղ)
  • 4:00 - 4:02
    Դա սեպտեմբերի 11-ի ահաբեկչությունից առաջ էր,
  • 4:02 - 4:05
    մինչև քաղաքական գործիչները կմտածեին, որ "ատում եմ մուսուլմաններին"
  • 4:05 - 4:09
    քարոզչական կարգախոսը ավելի տեղին է։
  • 4:09 - 4:11
    Այն մարդիկ, ում հետ մեծացել էի, իմ հավատքի
  • 4:11 - 4:13
    մեջ խնդիր չէին տեսնում։ Թեև մտահոգված էին,
  • 4:13 - 4:16
    որ Ռամադանի ժամանակ սովամահ կլինեմ։
  • 4:16 - 4:18
    Ես նրանց բացատրում էի, որ
  • 4:18 - 4:20
    բավական ճարպ եմ կուտակել
  • 4:20 - 4:23
    3 ամիս արևածագից մինչև
  • 4:23 - 4:26
    մայրամուտ ծոմ պահելու համար։
  • 4:26 - 4:30
    Ես պարել եմ Բրոդվեյ փողոցում։ Այո՜
  • 4:30 - 4:33
    Բրոդվեյում, գժական էր
  • 4:33 - 4:34
    Ծնողներս բավարար միջոցներ չունեին ֆիզիկական
  • 4:34 - 4:38
    թերապիայի ուղարկելու համար, դրա համար պարի էի գնում
  • 4:38 - 4:39
    Սովորեցի բարձրակրունկների վրա պարել, ուստի
  • 4:39 - 4:42
    կարող էի նաև քայլել դրանց վրա, ես Ջերսիից
  • 4:42 - 4:44
    եմ, մենք իսկապես ձգտում ենք ճոխության, այնպես
  • 4:44 - 4:47
    որ, եթե ընկերներս կրում էին բարձրակրունկներ,
  • 4:47 - 4:50
    ես էլ հետ չէի մնում։ Եթե ընկերներս ամառային արձակուրդները
  • 4:50 - 4:52
    անցկացնում էին Ջերսիի ափին, ես չէի գնում։
  • 4:52 - 4:56
    ես չէի գնում։ Ամառներս անցկացնում էի
  • 4:56 - 4:59
    պատերազմական գոտում, որովհետև ծնողներս
  • 4:59 - 5:01
    վախենում էին, որ եթե ամեն ամառ չգնայինք
  • 5:01 - 5:03
    Պաղեստին, կնմանվեինք
  • 5:03 - 5:07
    Մադոննային (ծիծաղ)
  • 5:10 - 5:13
    Ամառային արձակուրդներն անցնում էին հորս՝
  • 5:13 - 5:16
    ինձ բուժելու փորձերով։ Նա խմեցնում էր
  • 5:16 - 5:19
    եղնիկի կաթ, մեջքիս տաք բաժակներ էր դնում
  • 5:19 - 5:22
    սուզվում էի Մեռյալ ծովում,
  • 5:22 - 5:24
    հիշում եմ, թե ինչպես էր ջուրը աչքերս այրում
  • 5:24 - 5:26
    ու ես մտածում էի "Այո, օգնում է"
  • 5:26 - 5:29
    (ծիծաղ)
  • 5:29 - 5:33
    Բայց յոգան միակ միջոցն էր որ օգնում էր։
  • 5:33 - 5:36
    Պետք է ասեմ, որ շատ ձանձրալի է, բայց
  • 5:36 - 5:38
    նախքան յոգան, ես քայլող սթենդ-ափեր էի,
  • 5:38 - 5:42
    որը կանգնել չէր կարող։ Իսկ հիմա կարող եմ
  • 5:42 - 5:47
    գլխիվայր կանգնել։ Ծնողներս իմ մեջ սերմանել են
  • 5:47 - 5:51
    այն գաղափարը, որ ամեն ինչ կարող եմ։
  • 5:51 - 5:55
    Չկա անհնարին թվացող երազանք, իմ երազանանքն էր
  • 5:55 - 5:57
    ցերեկները հեռարձակվող "Ընդհանուր հիվանդանոց"
  • 5:57 - 5:59
    հեռուստասերիալում նկարահանվելը։
  • 5:59 - 6:01
    Այս բարենպաստ պայմաններում էլ, ընդունվեցի քոլեջ
  • 6:01 - 6:04
    ու ստացա այդքան բաղձալի ԱՊՀ կրթաթոշակը,
  • 6:04 - 6:06
    Արիզոնայի պետական համալսարանից, քանի որ
  • 6:06 - 6:11
    համապատասխանում էի բոլոր կետերին։ Կարծես
  • 6:11 - 6:13
    թատերական բաժնի լեմուր կատու լինեի
  • 6:13 - 6:14
    (ծիծաղ)
  • 6:14 - 6:16
    Բոլորը ինձ սիրում էին, միջին ունակությունների տեր
  • 6:16 - 6:18
    երեխաների դասերը անում էի, ստանում էի Ա գնահատական
  • 6:18 - 6:20
    թե՜ իմ և թե՜ նրանց դասերի համար
  • 6:20 - 6:23
    (ծիծաղ)
  • 6:23 - 6:26
    Ամեն անգամ երբ ես բեմադրում էի "Ապակե գազանանոցից"
  • 6:26 - 6:29
    որևէ հատված, դասախոսները արտասվում էին։
  • 6:29 - 6:32
    Բայց երբեք դեր չստացա։ Ի վերջո ավարտական
  • 6:32 - 6:35
    տարում, ԱՊՀ-ն որոշեց կազմակերպել
  • 6:35 - 6:38
    "A Dance Real Slow in Jackson" ներկայացումը
  • 6:38 - 6:42
    Այն ուղեղի կաթված ունեցող աղջկա մասին էր։ Ես էի
  • 6:42 - 6:45
    այդ աղջիկ, ու ես ամենուր բղավում էի
  • 6:45 - 6:47
    "Վերջապես դեր ստացա" Ես ունեմ
  • 6:47 - 6:51
    ուղեղի կաթված։ Վերջապես ազատ եմ, ազատ
  • 6:51 - 6:54
    Շնորհակալ եմ ամենակարող Տեր, վերջապես ազատ եմ;
  • 6:54 - 6:57
    Ես չստացա այդ դերը։ (ծիծաղ)
  • 6:58 - 7:01
    Շերրի Բրաունը ստացավ։ Ես վազելով
  • 7:01 - 7:03
    գնացի թատերական բաժնի ղեկավարի մոտ,
  • 7:03 - 7:04
    այնպիսի հիստերիկ լացով, կարծես ինչ-որ մեկը
  • 7:04 - 7:07
    կրակել էր կատվիս, և գնում էի իմանալու, թե ինչու
  • 7:07 - 7:09
    իսկ նա ասաց,որ մտածում էին ՝ չէի կարող
  • 7:09 - 7:13
    ճիշտ ցնցվել։ Ասացի , կներե՜ք, եթե ես չեմ կարող դա անել,
  • 7:13 - 7:15
    ապա այդ ևս
  • 7:15 - 7:19
    Ծիծաղ
  • 7:23 - 7:27
    Սա հենց այն դերն էր, որի համար ծնվել էի,
  • 7:27 - 7:31
    բայց նրանք դա տվեցին կաթված չունեցող մեկին:
  • 7:31 - 7:35
    Քոլեջը կյանքի իմիտացիան էր:
  • 7:35 - 7:38
    Հոլիվուդը առողջ դերասանից անդամալույծի
  • 7:38 - 7:41
    էկրանավորելու անազնիվ պատմություն ունի:
  • 7:42 - 7:45
    Ավարտելուց հետ, վերադարձա տուն և իմ առաջին
  • 7:45 - 7:48
    դերասանական խաղը եղավ ցերեկները հեռարձակվող
  • 7:48 - 7:50
    մի սերիալում:
  • 7:50 - 7:54
    Երազանքս իրականանում էր: Գիտեի, որ «Դայներ -Դայներ»-ից հետո առաջխաղացում կունենամ և որոշ ժամանակ անց
  • 7:54 - 7:56
    կհրավիրվեմ խաղալու «Լավագույն անպիտան ընկերը» սերիալ:
  • 7:56 - 8:00
    Փոխարենը, ես մի փառահեղ կահույքի էի նմանվում,
  • 8:00 - 8:01
    որին կարող էիք միայն գլխից ճանաչել:
  • 8:03 - 8:06
    Արդեն պարզ էր դառնում, որ քասթինգի ռեժիսորները
  • 8:06 - 8:09
    փափկամարմին, էթնիկ, հաշմանդամ դերասանների չէին
  • 8:09 - 8:12
    ընդունում, ընտրում էին միայն կատարյալներին,
  • 8:12 - 8:15
    բայց կանոնից շեղումներ ևս կային:
  • 8:15 - 8:17
    Ես մեծացել եմ դիտելով Վուպի Գոլդբերգին, Ռոզան Բարրին, Էլլենին.
  • 8:17 - 8:20
    նրանց միակ ընդհանրությունը՝ կատակերգությունն էր.
  • 8:20 - 8:23
    և ես էլ դարձա կատակերգու:
  • 8:26 - 8:29
    (Ծիծաղ և ծափահարություններ)
  • 8:38 - 8:40
    Երբեք չեմ մոռանա առաջին կատակերգուի դեմքը,
  • 8:40 - 8:43
    որին տեղափոխում էի , երբ նա գիտակցեց,
  • 8:43 - 8:45
    որ Նյու Ջերսի իրեն ուղեկցող մի ծիտ ուներ
  • 8:45 - 8:47
    ուղեղի կաթված:
  • 8:47 - 8:48
    Ծիծաղ
  • 8:48 - 8:52
    Ամբողջ Ամերիկայով մեկ՝ ակումբներում,
  • 8:52 - 8:54
    ներկայացումներ էի տալիս, նաև Մերձավոր Արևելքում
  • 8:54 - 8:58
    արաբերենոցվ եմ ելույթ ունեցել ՝ առանց ծածկվելու և անկաշկանդ:
  • 8:58 - 9:01
    Որոշների կարծիքով արաբական իրականության մեջ
  • 9:01 - 9:03
    առաջին ստենդ ափ-կատակերգուն եմ : Ես երբեք չեմ պնդել որ առաջինն եմ,
  • 9:03 - 9:07
    բայց մի բան հաստատ գիտեմ, որ ոմանք զզվելի և թյուր կարծիք
  • 9:07 - 9:10
    ունեն այն մասին, որ կանայք զվաճալի չեն,
  • 9:10 - 9:13
    մի բան էլ ՝ մեզ հիստերիկ են անվանում:
  • 9:13 - 9:15
    Ծիծաղ
  • 9:15 - 9:19
    2003 թվականին , իմ խորթ եղբայրը՝ Դին Օբեյդալլահն ու ես,
  • 9:19 - 9:22
    Նյու Յորքում բացեցինք արաբ-ամերիկյան
  • 9:22 - 9:24
    կոմեդիայի փառատունը,որն այժմ 10 տարեկան է:
  • 9:24 - 9:28
    Մենք նպատակ ունեինք փոխելու
  • 9:28 - 9:30
    արաբ-ամերիկյան պատկերացումը մեդիայում,
  • 9:30 - 9:32
    նաև քասթինգի ղեկավարներին հիշեցնել,
  • 9:32 - 9:35
    որ հարավային ասիացիները և արաբները
  • 9:35 - 9:37
    հոմանիշներ չեն:
  • 9:37 - 9:39
    Ծիծաղ
  • 9:40 - 9:46
    Արաբների շրջանում տարածում գտնելը
  • 9:46 - 9:49
    շատ ավելի հեշտ էր,քան հաշմանդամների մարտահրավերների
  • 9:49 - 9:52
    դեմ պայքարելը: 2010 թվականը, ինձ համար
  • 9:52 - 9:55
    ձեռքբերումների տարի էր: Ես հյուրընկալվեցի «Հետհաշվարկ Քեյթ Օլբերմանի»
  • 9:55 - 9:57
    «Հետհաշվարկ Քեյթ Օլբերմանի» կաբելային հեռարձակման
  • 9:57 - 10:00
    շոու ծրագրին: Ես այնպես էի քայլում,
  • 10:00 - 10:03
    ասես ավարտական երեկոի էի գնում,
  • 10:03 - 10:05
    բայց նրանք ինձ տարան ստուդիա ու նստեցին
  • 10:05 - 10:09
    շարունակաբար պտտվող աթոռին:
  • 10:09 - 10:12
    Ես նայեցի ռեժիսորին և հարցրի.֊
  • 10:12 - 10:14
    ներողություն,կարո՞ղ եմ մեկ այլ աթոռ վերցնել
  • 10:14 - 10:16
    Նա նայեց ինձ և գնաց։
  • 10:16 - 10:21
    "5,4,3,2" և մենք ուղիղ եթերում էինք,այսպիսով
  • 10:21 - 10:23
    ես ամուր բռնել էի աթոռի ծայրից,
  • 10:23 - 10:25
    որպեսզի եթերում վայր չընկնեի։
  • 10:25 - 10:28
    Եվ երբ հարցազրույցը ավարտվեց,
  • 10:28 - 10:31
    դեմքս գունատվեց։Ես վերջապես
  • 10:31 - 10:33
    հնարավորություն ունեցա և ձեռքիցս բաց թողեցի ու գիտեի,
  • 10:33 - 10:36
    որ այլևս երբեք հրավեր չեմ ստանա,
  • 10:36 - 10:38
    ,բայց պարոն Օլբերմանը ոչ միայն հրավրրեց,
  • 10:38 - 10:42
    այլ նաև աջակցեց ինձ ողջ ընթացքում և աթոռից պահեց,
  • 10:42 - 10:46
    որպեսզի չընկնեմ։(Ծիծաղ)
  • 10:49 - 10:51
    Մի զվարճալի փաստի մասին,որ իմացա
  • 10:51 - 10:54
    Քեյթ Օլբերմանի հետ եթերում,այն էր,որ
  • 10:54 - 10:58
    մարդիկ Համացանցում աղմկում են։Մարդիկ ասում են,
  • 10:58 - 11:00
    որ երեխաները դաժան են ,բայց ես
  • 11:00 - 11:03
    երբեք չեմ զվարճացել որպես երեխա կամ մեծահասակ։
  • 11:03 - 11:05
    Կարծես իմ հաշմանդամությունը համացանցում դարձավ քննադատության զոհ։
  • 11:05 - 11:08
    Ես առցանց տեսահոլովակներ էի նայում ու կարդում
  • 11:08 - 11:12
    ,ինչպիսիք էին՝֊Օ՜,ինչու՞ է նա անընդհատ
  • 11:12 - 11:16
    ֊Նա թերհա՞ս է։Եվ իմ սիրելի մեկնաբանությունը
  • 11:16 - 11:18
    <<Հիմար ահաբեկիչ>>֊ն էր։ Ինչի՞ց է նա տառապում։
  • 11:18 - 11:21
    Մենք իրոք պետք է աղոթենք նրա համար։
  • 11:21 - 11:25
    Մեկնաբաններից մեկը նույնիսկ առաջարկեց,որ
  • 11:25 - 11:28
    ես անվանս կողքին մի քանի նշումներ ևս ավելացնեմ՝
  • 11:28 - 11:32
    սցենարիստ,կատակերգու և կաթվածահար հումորիստ։
  • 11:33 - 11:36
    Հաշմանդամությունը նույնքան ակնառու է,որքան ռասսայական պատկանելիությունը։
  • 11:36 - 11:39
    Եթե անվասայլակը չի կարող Բեյոնսեի
  • 11:39 - 11:42
    նման պարել,ապա Բեյոնսեն նույնպես չի կարող գանվել անվասայլակին։
  • 11:42 - 11:45
    Հաշմանդամներն ամենատարածվածն էին։ ֊Այո՛,
  • 11:45 - 11:49
    ծափահարե՛ք,դե ծափահարե՛ք։
  • 11:52 - 11:53
    Հաշմանդամները փոքրամասնություն են կազմում աշխարհում
  • 11:53 - 11:55
    և ամենաքիչն են ներգրավված զվարճանքների ոլորտում։
  • 11:55 - 11:59
    Բժիշկներն ասում էին,
  • 11:59 - 12:02
    որ ես չեմ քայլի,բայց հիմա
  • 12:02 - 12:05
    ես հիմա ձեր առջև կանգնած եմ։Այնուամենայնիվ,
  • 12:05 - 12:07
    եթե մեծանայի սոցիալական մեդիայում,
  • 12:07 - 12:10
    չեմ կարծում,որ կքայլեի։Հուսով եմ,որ միասին
  • 12:10 - 12:13
    կարող ենք ավելի դրական պատկերներ ստեղծել
  • 12:13 - 12:16
    մեդիայում և առօրյա կյանքում։
  • 12:16 - 12:18
    Եթե լինեին ավելի դրական պատկերներ
  • 12:18 - 12:22
    սոցիալական ցանցերում ես ավելի քիչ ատելությամբ լցված կլինեի։
  • 12:22 - 12:25
    Միգուցե և ոչ։Երևի երեխաներին ավելի լավ սովորեցնելը
  • 12:25 - 12:29
    մեծ ջանքեր է պահանջվում։
  • 12:29 - 12:31
    Իմ խորթուբորդ ճանապարհն ինձ հասցրեց մի քանի
  • 12:31 - 12:35
    տպավորիչ վայրեր։Ինձ հաջողվեց քայլել կարմիր գորգի
  • 12:35 - 12:38
    վրայով,որտեղ էին նաև Սուզան Լյութին
  • 12:38 - 12:41
    և կուռք դարձած Լոռեն Արբասը։Ինձ հաջողվեց
  • 12:41 - 12:44
    նկարահանվել մի ֆիլմում Ադամ Սանդլերի հետ
  • 12:44 - 12:47
    և աշխատել իմ սիրելի Դեյվ Մաթյուսի հետ։
  • 12:47 - 12:50
    Ես աշխարհով մեկ շրջագայեցի որպես հայտնի դերասանուհի
  • 12:50 - 12:54
    <<Արաբները կատաղել են>> ներկայացմանը։Ես պատվիրակ էի
  • 12:54 - 12:57
    և ներկայացնում էի Նյու Ջերսի նահանգը 2008 թվականի
  • 12:57 - 13:01
    ԱԴՀ֊ում։Ես հիմնադրեցի <<Մեյսոնի երեխաները>> բարեգործական
  • 13:01 - 13:04
    կազմակերպությունը,որը օգնելու էր պաղեստինի փախստական երեխաներին ՝
  • 13:04 - 13:07
    տալով մի փոքր հույս,որը ծնողներս էին ինձ տվել։
  • 13:08 - 13:10
    Բայց ամենաառանձնահատուկ պահը այն էր,
  • 13:10 - 13:13
    երբ ես ստացա նախքան այդ պահը
  • 13:13 - 13:16
    Ծիծաղ
  • 13:20 - 13:23
    Բայց ամենաառանձնահատուկ պահը այն էր,
  • 13:23 - 13:28
    որ ես պետք է խաղայի մի մարդու դեր,ով թռչում է թիթեռի
  • 13:28 - 13:30
    և խայթում մեղվի պես,
  • 13:30 - 13:33
    ուներ Պարկինսոնյան սինդրոմ և ցնցվում էր ինձ պես.
  • 13:33 - 13:36
    նա Մուհամեդ Ալին էր։
  • 13:44 - 13:46
    Դա առաջին ու վերջին անգամն էր,երբ
  • 13:46 - 13:48
    հայրս ինձ տեսնում էր կենդանի ելույթ ունենալիս և
  • 13:48 - 13:52
    և այսօրվա իմ ելույթը նվիրվում է նրա հիշատակին։
  • 13:53 - 13:58
    Իմ անունը Մեյսոն Զայիդ է և եթե ես կարող եմ՝
  • 13:58 - 14:00
    Ուրեմն դու էլ ես կարող։
  • 14:00 - 14:02
    Ծափահարություններ:
Title:
Maysoon Zayid: I got 99 problems... palsy is just one
Description:
more » « less
Video Language:
English
Duration:
14:14

Armenian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.